AIDS – co to jest? Jakie są objawy HIV i AIDS?

Nieleczone zakażenie HIV prowadzi do rozwoju AIDS, czyli zespołu nabytego niedoboru  odporności. To szereg chorób, do których zalicza się różne infekcje i wiele typów nowotworów. AIDS rozwija się po wielu latach trwania infekcji HIV u osób, które o swoim zakażeniu nie wiedzą.

AIDS - choroba etapowa

Objawy pierwotnej infekcji HIV występują krótko po zakażeniu – od 1 do 8 tygodni. U większości pacjentów zwykle po 2–6 tygodniach. Często są łagodne i dlatego łatwo je przeoczyć. Jest to tzw. ostra choroba retrowirusowa, która występuje u 40–90 proc. zakażonych HIV.

Objawy HIV (ostra choroba retrowirusowa)

Chory może mieć:

• gorączkę,
• powiększone węzły chłonne,
• zapalenie gardła,
• wysypkę na skórze,
• bóle stawów i mięśni,
• biegunkę,
• bóle głowy.

U części pojawia się owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej lub narządów płciowych zewnętrznych. Niektórzy chudną. Około 14 proc. ma powiększoną wątrobę i śledzionę. W badaniach laboratoryjnych można stwierdzić wyższe OB, zwiększone wartości ALT i AST, mniejszą liczbę białych krwinek oraz płytek krwi.

Objawy ostrej choroby retrowirusowej utrzymują się zwykle od 2 do kilku tygodni. Potem samoistnie ustępują.

Wczesne rozpoznanie zakażenia HIV już na etapie ostrej choroby retrowirusowej umożliwia choremu szybkie rozpoczęcie leczenia.

Faza bezobjawowa HIV

Po ustąpieniu początkowych objawów infekcji HIV rozpoczyna się okres bezobjawowego zakażenia, które trwa średnio 8–10 lat. U dużego odsetka chorych w końcowym okresie fazy bezobjawowej przed wystąpieniem AIDS pojawiają się bóle głowy i przewlekłe zmęczenie. Zakażony ma powiększone węzły chłonne do średnicy powyżej 1 cm co najmniej w dwóch miejscach poza pachwinami utrzymujące się dłużej niż trzy miesiące. Powiększa się też znacznie śledziona.

Chorzy częściej cierpią na zakażenia skóry, dróg oddechowych i przewodu pokarmowego. Mogą chorować na zapalenia płuc, półpaśca, gruźlicę. Zakażenia wirusowe, bakteryjne, grzybicze, które dla osób z wydolnym układem immunologicznym rzadko bywają przyczyną poważnych problemów, u osób z upośledzoną przez HIV odpornością wywołują poważne, czasem zagrażające życiu, choroby.

AIDS i groźne nowotwory

Chorzy na AIDS atakowani są też przez różne nowotwory, które rozwijają się u nich częściej bez względu na wiek.

Mięsak Kaposiego u mężczyzn z HIV/AIDS

Mięsak Kaposiego występuje niemal wyłącznie wśród homoseksualnych mężczyzn, a niezwykle rzadko u zakażonych HIV kobiet. Jest to zmiana na skórze, która może pojawić się wszędzie, również na błonach śluzowych jamy ustnej, oka, narządów płciowych. Najczęściej są to plamki lub guzki w kolorze purpurowym, czasem przypominającym siniec. Mogą pozostawać w postaci niezmienionej przez lata lub powiększać się gwałtownie w ciągu tygodni i ulegać rozsianiu. Szybki wzrost może spowodować ból. W późniejszym okresie pojawia się martwica i owrzodzenia, a zmiany zaczynają krwawić. U zakażonych HIV częściej niż u innych mogą rozwijać się również inne nowotwory, m.in. rak szyjki macicy czy chłoniaki.

Czy AIDS zabija?

Pełnoobjawowy AIDS prowadzi do śmierci. W przebiegu AIDS charakterystyczne jest występowanie stanów (chorób) o ciężkim przebiegu, często wieloma występującymi równocześnie, prowadzącymi do śmierci. Rozpoczęcie leczenia nawet w tym późnym stadium zakażenia ma szansę zatrzymać zmiany wywołane przez HIV.

Jednak najlepiej zaczynać leczenie wcześniej, w bezobjawowym stadium zakażenia. W Polsce jest pełny dostęp do leczenia antyretrowirusowego zgodnie z najnowszymi zaleceniami międzynarodowymi. Jedyny kłopot polega na tym, że osoby z wirusem HIV zbyt późno zgłaszają się na leczenie, nierzadko dopiero wtedy, gdy ich układ odpornościowy jest osłabiony i mają pierwsze objawy AIDS.