Znieczulenie w stomatologii

Wśród pacjentów dużą popularnością cieszą się też sedacja i znieczulenie komputerowe Wand. W wybranych przypadkach lekarz decyduje się na wykonanie znieczulenia ogólnego.

Znieczulenie powierzchniowe i nasiękowe

Jednym z wyżej wymienionych naprawdę przydatnych znieczuleń jest znieczulenie powierzchniowe, czyli takie, kiedy dentysta przed iniekcją smaruje miejsce wkłucia na błonie śluzowej żelem znieczulającym. W ten sposób zdecydowanie zmniejszamy ból.

Lecząc próchnicę zazwyczaj decydujemy się na znieczulenie nasiękowe. Dentysta podaje wówczas środek nadokostnowo, jak najbliżej wierzchołka zęba, który ma być znieczulany.

Znieczulenie dowięzadłowe i śródwięzadłowe

Pojedyncze zęby możemy również znieczulać dowięzadłowo/śródwięzadłowo podając znieczulenie do okostnej wokół zęba. Stosuje się wtedy małą ilość środka znieczulającego oraz  specjalne strzykawki i ultra cienkie igły.

Przeciwwskazaniem do omawianych powyżej znieczuleń jest m.in. ciężka skaza krwotoczna, duże zabiegi chirurgiczne, pacjent niewspółpracujący i zakażenie  w okolicy miejsca wkłucia. Także uczulenie na środek konserwujący zawarty w znieczuleniu.

Znieczulenie przewodowe i gaz rozweselający

Kolejny rodzaj znieczulenia, znieczulenie przewodowe, wykorzystujemy najczęściej kiedy leczymy zęby lub wykonujemy zabieg chirurgiczny w żuchwie (głównie zęby trzonowe i przedtrzonowe).  Celem jest wówczas zdeponowanie środka znieczulającego blisko pnia nerwu i objęcie znieczuleniem większego obszaru zabiegowego.

U dzieci słabo współpracujących i pacjentów z dentofobią sprawdza się metoda sedacji podtlenkiem azotu, tzw. „gaz rozweselający”. Metoda ma właściwości uspakajające. Na twarz pacjenta zakłada się maseczkę, przez którą podawany jest podtlenek azotu i tlen. Przeciwwskazaniem względnym do wykonania zabiegu może być niedrożność górnych dróg oddechowych. Podczas zabiegu pacjenci  nie śpią, wykonują polecenia dentysty, odczuwają równocześnie komfort, odprężenie, opisują to jako oderwanie od rzeczywistości, porównują  do hipnozy.

The Wand STA

Coraz bardziej cenioną i wybieraną przez pacjentów metodą jest sterowany komputerowo system do podawania znieczulenia o nazwie The Wand STA. Metoda sprawdza się zarówno u dzieci jak i dorosłych pacjentów. Przewagą nad wyżej wymienionym metodami jest brak nieprzyjemnej sztywności/odrętwienia policzka po zabiegu, zmniejszenie odczucia bólu, „rozpychania” tkanek podczas wkłucia  i podawania znieczulenia. Zaletami tego znieczulenia są również szybsze działanie w porównaniu do metod tradycyjnych i mniejsze ryzyko pojawienia się powikłań.

Znieczulenie ogólne

W wybranych przypadkach lekarz po przeprowadzenie wstępnych badań może pacjenta zakwalifikować do zabiegu w znieczuleniu ogólnym. Pacjent jest wtedy całkowicie nieświadomy, zaintubowany tak  jak podczas innych zabiegów chirurgii ogólnej. Ten rodzaj znieczulenia przeprowadza zespół anestezjologiczny (lekarz i pielęgniarka), którzy są obecni podczas wykonywania całego leczenia.

Należy podkreślić, że przed każdym zabiegiem stomatologicznym lekarz dentysta zbiera dokładny wywiad o ogólnym stanie zdrowia pacjenta. W oparciu o uzyskane informacje kwalifikuje pacjenta do danego zabiegu, wybiera rodzaj znieczulenia.

Pięć grup pacjentów

Według kwalifikacji ASA (American Society of Anesthesiologists) dzielimy pacjentów na 5 grup w zależności od wieku i obciążeń zdrowotnych: 

• Do grupy pierwszej zaliczmy zdrowych pacjentów u których nie ma przeciwwskazań do ww. znieczuleń.
• Grupa druga to pacjenci z nadciśnieniem tętniczym na poziomie 150/90 , pacjenci z cukrzycą typu 2, z kontrolowana epilepsją, kontrolowaną astmą oskrzelową, z uregulowanymi zaburzeniami endokrynologicznymi, zdrowe kobiety w ciąży, pacjenci powyżej 60 roku życia. W tych przypadkach również nie ma przeciwwskazań do znieczuleń . W przypadku kobiet w ciąży wymagana jest wcześniejsza konsultacja ginekologiczna i odpowiedni dobór leku znieczulającego.
• W grupie 3 i 4, zwłaszcza u pacjentów z nieustabilizowana chorobą endokrynologiczną, niekontrolowanym nadciśnieniem, po zawałach lub udarach mózgu, z niekontrolowaną epilepsją, z nieustabilizowana astmą oskrzelową czy cukrzycą typu 1, wymagana jest konsultacja specjalisty i odpowiednie dobranie metody znieczulenia.
• Pacjenci z grupy 4 i 5 bardziej zaawansowani chorobowo, po świeżych zawałach lub udarach mózgu, z nadciśnieniu powyżej 200/115mmHg, z rozedmą płuc, z niekontrolowaną i powikłaną cukrzycą typu 1, niestabilną dusznicą bolesną, niekontrolowaną epilepsją z licznymi napadami drgawek, wymagają przygotowania wielospecjalistycznego i leczenia w warunkach szpitalnych.

Dowiedz się więcej:

Nowoczesne wypełnienia stomatologiczne

Digital Smile Design (DSD) - cyfrowe projektowanie uśmiechu