Suchość pochwy może być odczuwana jako dyskomfort miejsc intymnych. Wiąże się to z niedostatecznym nawilżeniem ścian pochwy, za które odpowiada jeden z hormonów płciowych ‒estrogen. Uczuciu suchości często towarzyszą inne objawy, m.in. swędzenie, pieczenie (np. podczas oddawania moczu), a nawet ból (w tym podczas stosunku seksualnego). Suchość pochwy może powodować także dyskomfort podczas stosunku seksualnego. Brak dostatecznego nawilżenia może też sprzyjać infekcjom dróg moczowych.

Najczęstszą przyczyną suchości pochwy są zmiany hormonalne. Spadek poziomu estrogenu wpływa na zmniejszenie nawilżenia ścian pochwy. Może to dotyczyć kobiet w każdym wieku i mieć wiele przyczyn. Często pojawia się w okresie okołomenopauzalnym oraz po menopauzie, gdy dochodzi do zmian w produkcji hormonów w organizmie kobiety, jednak nie tylko. Dotyczy także kobiet po porodzie czy karmiących piersią. Suchość pochwy mogą odczuwać także kobiety stosujące środki antykoncepcyjne

Poziom estrogenu może spaść także z innych powodów, np. palenia papierosów, zaburzeń immunologicznych lub po usunięciu jajników. Może być także wynikiem niewłaściwej higieny, np. irygacji pochwy, stosowania leków m.in. przeciwalergicznych, chemioterapii i radioterapii w leczeniu nowotworów, ale również silnego stresu czy depresji.

Suchość pochwy rzadko wskazuje na poważną chorobę, ale może być ona objawem infekcji intymnych, dlatego warto skonsultować się z lekarzem.

Pewne kosmetyki, środki piorące, niektóre leki, palenie oraz używanie tamponów czy prezerwatyw może nasilać objawy suchości pochwy. Z kolei preparaty nawilżające do pochwy mogą przynieść ulgę.

Suchość pochwy przyczyny

Suchości pochwy zwykle jest efektem zmian hormonalnych.

Pełna lista objawów chorobowych >>

Prezentowanych informacji o charakterze medycznym nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz indywidualnie, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję w porozumieniu z pacjentem. W przypadku chęci realizacji badań nieobjętych wskazaniami lekarskimi, pacjent ma możliwość ich odpłatnego wykonania.