Infekcje intymne to dość częsty problem zdrowotny kobiet. W wielu przypadkach infekcje można wyleczyć samodzielnie, przy pomocy preparatów dostępnych bez recepty.
Objawy infekcji intymnych
W wielu przypadkach objawy infekcji intymnych są do siebie podobne. Pacjentki odczuwają dolegliwości takie jak:
- świąd okolic intymnych,
- pieczenie,
- upławy,
- zmiana zapachu wydzieliny z dróg rodnych,
- zaczerwienienie przedsionka pochwy,
- zmiana wyglądu wydzieliny,
- uczucie suchości w pochwie.
Objawy odczuwane w trakcie przebiegu infekcji są dla pacjentki nieprzyjemne i wiążą się z dyskomfortem. W poszczególnych typach infekcji pochwy objawy mogą być bardziej specyficzne.
Grzybica pochwy - objawy
W przebiegu grzybicy pochwy kobieta odczuwa typowe objawy infekcji pochwy. Wśród nich należy wymienić uporczywy świąd, bolesność w trakcie stosunku, a także oddawania moczu, pieczenie oraz upławy. Upławy w przebiegu grzybicy pochwy mają grudkowatą, „serowatą” konsystencję. Poziom pH wydzieliny z dróg rodnych jest niezmieniony - prawidłowy.
Objawy infekcji bakteryjnych
Nieco inaczej wyglądają objawy zakażeń bakteryjnych, w tym waginozy. Obserwowana wydzielina zwykle ma biało-szary kolor. Jest wodnista i charakteryzuje się intensywnym rybim zapachem. Poziom pH jest zmieniony, większy niż 4,5. U części pacjentek występują objawy typowe dla infekcji, takie jak świąd i pieczenie. Jednak nie we wszystkich przypadkach. Szacuje się, że około 50% przypadków choroby przebiega bez objawów.
W przypadku innych zakażeń bakteryjnych upały mogą mieć zmieniony kolor – żółtawy czy zielonkawy. Są wodniste lub pieniste. W przebiegu zachorowania kobieta odczuwa typowe objawy infekcji – pieczenie, świąd, ból, zaczerwienienie warg sromowych, obrzęk, oraz trudności z oddawaniem moczu.
Infekcje intymne u mężczyzn
U mężczyzn w przebiegu infekcji występuje:
- ból przy oddawaniu moczu,
- zaczerwienienie żołędzi,
- ból pojawiający się przy ejakulacji.
Przyczyny infekcji intymnych
Wśród przyczyn infekcji intymnych należy wymienić przyczyny związane z nieprawidłowymi nawykami, chorobami współistniejącymi, uwarunkowaniami osobniczymi czy przyjmowanymi lekami. Do zwiększenia ryzyka wystąpienia infekcji zarówno grzybiczych jak i bakteryjnych przyczyniają się m. in.:
- nieprawidłowe nawyki higieniczne,
- antybiotykoterapia,
- cukrzyca,
- ciąża,
- zaburzenia hormonalne,
- suchość pochwy,
- infekcje bakteryjne w obrębie innych narządów,
- stres.
O ile na niektóre z wymienionych czynników pacjentka nie ma wpływu i nie może ich wyeliminować to zmiana nawyków higienicznych czy redukcja poziomu stresu mogą przyczynić się do zmniejszenia częstości występowania infekcji i ich nawrotów.
Leczenie infekcji intymnych
Leczenie infekcji intymnych uzależnione jest od patogenu (przyczyny,) który ją wywołał. W leczeniu stosuje się leki podawane dopochwowo oraz doustnie.
Część łagodnych infekcji intymnych można leczyć samodzielnie przy pomocy preparatów dostępnych w aptekach bez recepty. Globulki, kapsułki, płyny do irygacji, żele i kremy mogą być pomocniczo stosowane w infekcjach. Pomagają w odtworzeniu prawidłowego poziomu pH pochwy, ograniczają rozwój nieprawidłowej mikroflory, działają nawilżająco i wspomagająco w gojeniu.
Składniki niektórych preparatów dostępnych w aptekach bez recepty modyfikują poziom pH środowiska pochwy, kwaśny odczyn – między 3,8 a 4,4 powstrzymuje rozwój mikroorganizmów i stwarza niekorzystne środowisko do kolonizacji. Dzięki temu możliwe jest powstrzymanie rozwoju infekcji bakteryjnych oraz grzybiczych.
Kuracja bez seksu
Jeśli objawy nie ustępują bądź dolegliwości się nasilają konieczna jest wizyta u specjalisty. Infekcji intymnej nie musi leczyć ginekolog – można skorzystać z szybkiej konsultacji u położnej. Po badaniu zalecą oni odpowiednią terapię lekami przeciwgrzybiczymi lub antybiotykami.
Należy pamiętać, że leczeniem należy objąć oboje partnerów, gdyż w innym wypadku będą się wzajemnie, nieustająco zarażać. W czasie kuracji należy wstrzymać się od kontaktów seksualnych, aby dać czas środowisku pochwy na wyleczenie i regenerację.
Diagnostyka infekcji intymnych
Część infekcji intymnych można trafnie zdiagnozować na podstawie zgłaszanych przez pacjentkę objawów oraz charakterystyki wydzieliny.
W nawracających infekcjach i ciężkich postaciach choroby konieczne jest pogłębienie diagnostyki i wykonanie badań dodatkowych, które pozwolą na włączenie leczenia celowanego.
Rokowanie i powikłania
W większości przypadków łagodnych infekcji dróg rodnych rokowanie jest pomyślne. Zwykle po włączeniu przez pacjentkę samodzielnego leczenia preparatami dostępnymi w aptece bez recepty objawy ustępują i nie dochodzi do rozwinięcia powikłań. Czasem samodzielne próby leczenia są niewystarczające, konieczna jest wtedy konsultacja lekarska i włączenie specjalistycznego leczenia.
Infekcji intymnych nie należy zaniedbywać. Nieleczone mogą rozwijać się i w konsekwencji wywołać powikłania. W skrajnych przypadkach prowadząc nawet do bezpłodności, poronień i trwałego uszkodzenia struktur układu rozrodczego.
Zalecane postępowanie:
- W łagodnych stanach infekcji dróg rodnych pomocne mogą być preparaty dostępne w aptece bez recepty. Płyny, kapsułki, globulki, wspierają regenerację tkanek oraz regulują poziom pH. Stosuj je zgodnie z zaleceniami producenta, nie modyfikując samodzielnie dawek ani długości trwania terapii.
- Unikaj noszenia nieprzewiewanej, obcisłej bielizny, która może obcierać okolice intymne.
- Jeśli lekarz nie zaleci inaczej nie wykonuj irygacji pochwy. Sprzyjają wypłukiwaniu prawidłowej flory bakteryjnej.
- Jeśli jesteś w trakcie antybiotykoterapii, równolegle przyjmuj probiotyki. Zapobiegniesz zachwianiu prawidłowej flory bakteryjnej.
- Jeśli ginekolog zalecił farmakoterapię ściśle przestrzegaj jego zaleceń.
- Poinformuj partnera o infekcji. Leczenie powinno obejmować oboje partnerów.
- Jeśli objawy nie ustępują bądź zaostrzają się skonsultuj się z lekarzem.
- Dbaj o bogatą, zróżnicowaną dietę, obfitującą w warzywa, produkty pełnoziarniste, kiszonki, nabiał oraz owoce.
- Naucz się radzić sobie ze stresem. Długotrwały stres sprzyja obniżeniu odporności organizmu.
Dowiedz się więcej:
Prezentowanych informacji o charakterze medycznym nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz indywidualnie, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję w porozumieniu z pacjentem. W przypadku chęci realizacji badań nieobjętych wskazaniami lekarskimi, pacjent ma możliwość ich odpłatnego wykonania. |