Medicover
Retikulocyty, czerwone krwinki, które wciąż się rozwijają, powstają w szpiku kostnym, skąd przedostają sie do krwiobiegu. Ich zbyt wysoka lub zbyt niska liczba mogą oznaczać poważne problemy zdrowotne, np. anemię, niewydolność szpiku czy nowotwór. Badanie wykonywane jest na podstawie próbki krwi pobranej od pacjenta.
Spis treści:
Retikulocyty - co to jest?
To niedojrzała forma erytrocytów. Pozbawione są one jądra komórkowego. Ich proces dojrzewania trwa około 2–4 dni i zachodzi w szpiku. Następnie uwalniane są do krwioobiegu, gdzie po około jednym dniu przekształcają się w krwinki czerwone. Gdy tworzenie erytrocytów nie przebiega prawidłowo, do krwi trafiają retikulocyty, które różnią się od dojrzałych krwinek m.in. budową, wielkością, stężeniem hemoglobiny, a także zawartością materiału genetycznego (RNA).
W warunkach fizjologicznych do ich namnażania dochodzi w momencie, kiedy we krwi zmniejsza się liczba krwinek czerwonych. Wówczas prawidłowo funkcjonujący szpik zaczyna proces produkcji w celu wyrównania niedoborów i uzyskania równowagi.
Wskazania do oznaczenia retikulocytów
Badanie wartości retikulocytów we krwi obwodowej pacjenta jest wskaźnikiem oceny zdolności szpiku kostnego do produkcji krwinek czerwonych. Najczęściej wykonywane jest w celu rozszerzonej diagnostyki nieprawidłowości w obrębie układu czerwonokrwinkowego, wykrytych w badaniu morfologicznym. Wskazaniem do wykonania badania jest także rozpoznanie różnych rodzajów niedokrwistości (czyli anemii) oraz monitorowanie skuteczności ich leczenia. Ponadto regularnie zlecane jest chorym po radio– i chemioterapii oraz po przeszczepie szpiku w celu oceny jego funkcjonowania.
Przygotowanie do badania
Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania.
Ile się czeka na wyniki oznaczenia retikulocytów?
Czas oczekiwania na wyniki badań wynosi 3 dni robocze.
Retikulocyty jakie normy?
Wartość referencyjna bezwzględnej liczby retikulocytów we krwi u osób zdrowych mieści się w przedziale 20 000–100 000/µl.
Przy użyciu metod mikroskopowych zliczany jest również ich odsetek, który powinien stanowić 0,5–1,5 proc. całkowitej liczby erytrocytów. Każdy uzyskany wynik powinien zostać zinterpretowany przez lekarza.
Wysoka liczba retikulocytów
Zwiększony odsetek retikulocytów nazywany jest retikulocytozą. Zwykle spowodowany jest niedokrwistością pokrwotoczną. Przyczyną takiego stanu mogą być również niedokrwistości hemolityczne, w wyniku których dochodzi do nieprawidłowego rozpadu krwinki czerwonej.
Większa liczba retikulocytów może także występować w trakcie leczenia anemii spowodowanej niedoborem żelaza, kwasu foliowego i witaminy B12 oraz stosowania erytropoetyny.
Ponadto nadmiar niedojrzałych erytrocytów może wystąpić u osób po przeszczepieniu komórek krwiotwórczych lub usunięciu śledziony. Fizjologicznie wysoki poziom retikulocytów utrzymywać się może u noworodków bądź u osób przebywających na dużych wysokościach.
Niski poziom retikulocytów
Dla zdrowia niekorzystna jest też zbyt niskia liczba retikulocytów (retikulocytopenia). Stan ten obserwowany jest u osób z anemią aplastyczną, której przyczyną są zaburzenia i nieprawidłowości w obrębie funkcjonowania szpiku.
Wynik poniżej wartości referencyjnych obserwuje się także u osób zmagających się z niedoborem żelaza, kwasu foliowego, witaminy B12, erytropoetyny oraz w przebiegu chorób nowotworowych, ale też w trakcie radio– i chemioterapii. Niedobór retikulocytów często występuje także u osób nadużywających alkoholu.
źródła:
- “Using the New Complete Blood Count Parameters in Neonatal Intensive Care Unit Practice.” Brianna C. MacQueen MD, Erick Henry MPH, Martha C. Sola-Visner MD, Sterling T. Bennett MD and Robert D. Christensen MD
- Hematology, Immunology and Genetics: Neonatology Questions and Controversies
- Interna Szczeklika, Badania morfologiczne krwi, Retikulocyty.
Powiązane tematy: