Jak na początku wygląda rumień wędrujący?
Na początku rumień wędrujący, charakterystyczny objaw boreliozy, jest wypełniony w całości wysypką. U niektórych osób w miarę jak rumień rośnie (wędruje), wysypka wewnątrz znika, pozostając jedynie na okręgu i zwykle w centralnym punkcie. Wówczas zmiana przypomina nieco tarczę strzelniczą.
Kleszcze w Polsce są powszechnie spotykane. Rzyzko ukąszenia dotyczy nie tylko osób spacerujących w lesie, ale także tych przebywajacych np. na skerach, parkach czy ogródkach działkowych. Pajęczaki wybierają naludzkiej skórze miejsca z cienką i dobrze ukrwioną skórą, m.in. skórę głowy i szyi, pachym pachwiny, okolice krocza.
Jak długo utrzymuje się rumień wędrujacy?
Rumień wędrujący powiększa się stopniowo przez kilka dni. Może osiągnąć około 30 cm średnicy, a w niektórych przypadkach nawet więcej. Jak długo utrzymuje się po ukąszeniu kleszcza? Po rozpoczęciu antybiotykoterapii rumień znika w ciągu kilku dni, co potwierdza skuteczność leczenia. Bez leczenia również ustępuje, ale trwa to znacznie dłużej, nawet kilka tygodni (średnio w 3-4 tygodnie), wtedy jednak krętki Borrelia burgdorferi nadal rozprzestrzeniają się w organizmie zakażonym boreliozą.
Czy ślad po ukąszeniu kleszcza boli albo swędzi?
Rumień oznaczający boreliozę zwykle nie jest zmianą swędzącą, bolesną czy piekącą. Czasem pacjenci odnotowują, że jest w dotyku cieplejszy niż pozostałe partie ciała. Zmiana może pojawić się w każdym miejscu ciała, ale zawsze jest to w pobliżu miejsca przebywania kleszcza w skórze.
Nietypowe rodzaje rumienia wędrującego
W niektórych przypadkach (25-30 proc.) rumień wędrujący ma nietypowy wygląd, co utrudnia rozpoznanie choroby. Rumień nietypowy może mieć m.in.: jednorodną strukturę, jednolicie czerwoną wysypkę, niebiesko czerwony kolor, wygląd siniaka, pęcherzykowate zmiany skórne, mocno zarysowane brzegi. Dlatego z każdą niepokojącą zmianą po pokłuciu przez kleszcze trzeba udać się do lekarza. Czasem niezbędne może okazać się badanie na boreliozę.
Czy każdy rumień wędrujący oznacza boreliozę?
Obecność rumienia wędrujacego zawsze oznacza boreliozę. Samo ukąszenie kleszcza nie jest równoznaczne z chorobą, powoduje ją dopiero zakażenie krętkiem Borrelia burgdorferi.
Większość osób w miejscu po ukłuciu kleszcza ma zaczerwieniony, czasem swędzący guzek, podobny do śladu po ukąszeniu komara. Taka zmiana nie przekracza 5 cm. To normalne zjawisko, plamka znika po kilku dniach i nie jest oznaką boreliozy.
Jeśli ukąsił cię kleszcz i w miejscu ugryzienia pojawił się rumień wędrujący, zaraziłeś się boreliozą. Rumień jest na tyle charakterystycznym objawem, że nie wymaga dalszego diagnozowania a jedynie niezwłocznego rozpoczęcia leczenia antybiotykiem. Zmiana na skórze jednak nie zawsze się pojawia. Innymi wczesnymi (od 3 do 30 dni od ugryzienia) objawami boreliozy są: gorączka, dreszcze, ból głowy, zmęczenie, bóle mięśni i stawów, powiększenie węzłów chłonnych). W obu przypadkach pilnie skontaktuj się z lekarzem.
Badanie przeciwciał przeciwko Borrelii w kierunku boreliozy
W całej Polsce.
Na boreliozę nie ma szczepionki. Jedyną metodą zapobiegania choroby jest unikanie pokłuć kleszczy (stosowanie repelentów, zakładanie odzieży z długimi nogawkami i rękawami, niesiadanie na trawie, dokładne oglądanie ciała po spacerze do lasu lub na łąkę). W razie wczepienia się kleszcza w skórę należy go jak najszybciej usunąć (zobacz wideo, jak prawidłowo wyciągnąć kleszcza). W przypadku zarażenia boreliozą lekarz zleca antybiotykoterapię.
Kleszcze przenoszą jeszcze inną niebezpieczną chorobę: kleszczowe zapalenie mózgu. O ile nie ma szczepionki na boreliozę, o tyle można zaszczepić się przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu. można się uchronić dzięki szczepieniom.
Przeczytaj także:
Źródła
https://www.cdc.gov/lyme/signs_symptoms/ https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3647494/
https://www.healthline.com/health/erythema-migrans
https://www.aocd.org/page/LymeDisease
Prezentowanych informacji o charakterze medycznym nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz indywidualnie, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję w porozumieniu z pacjentem. W przypadku chęci realizacji badań nieobjętych wskazaniami lekarskimi, pacjent ma możliwość ich odpłatnego wykonania. |