Grejpfrut. Energia i orzeźwienie

Grejpfrut (ang. grapefruit, Citrus paradisi Macfad.) to gatunek wiecznie zielonej rośliny z rodziny rutowatych. Jego nazwa pochodzi od zebranych w grona owoców: grape – grono i fruit – owoc. Dawniej grejpfruty określano „shaddockami”, co nawiązywało do nazwiska kapitana Jamesa Shaddocka, który sprowadził je z Polinezji na karaibską wyspę Barbados.

Sprawdź właściowości grejpfruta.

Grejpfruty są prawdopodobnie mieszańcami pomarańczy olbrzymiej (Citrus maxima) i pomarańczy chińskiej (Citrus sinensis). Obecnie uprawia się je w wielu krajach strefy podzwrotnikowej, między innymi w Stanach Zjednoczonych, Chinach, Meksyku, Izraelu, Indiach, Argentynie, Turcji i krajach Afryki Południowej. Istnieje kilka odmian grejpfrutów: czerwone, żółte, zielone. Najbardziej wartościowa jest jednak odmiana czerwona.

Grejpfrut i właściwości lecznicze

Grejpfrut, czyli rajski owoc, to bogactwo składników, ukrytych pod grubą skórką. Chociaż jego miąższ składa się w 90% z wody, zawiera mnóstwo cennych substancji – dużą ilość witaminy C (30–50 mg/100 g), witaminy z grupy B, witaminę E, flawonoidy, pektyny, wapń, fosfor, żelazo, cynk, magnez i potas. Specyficzny gorzkawy smak nadaje mu naringina – flawonoid działający antyoksydacyjnie, przeciwzapalnie i antyseptycznie, obecny w miąższu i białej błonce owocu. Miąższ czerwonej odmiany jest bogaty również w likopen – naturalny barwnik i przeciwutleniacz, który chroni organizm przed szkodliwym wpływem wolnych rodników. Grejpfrut wspomaga układ krążenia – obniża poziom cholesterolu, wzmacnia i uszczelnia ścianki naczyń krwionośnych, zmniejsza krzepliwość krwi. Poprawia także trawienie i przyspiesza przemianę materii, a jego niskokaloryczność sprawia, że jest częstym składnikiem diet odchudzających. Działa silnie przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo i przeciwgrzybiczo. Dzięki dużej zawartości witaminy C i rutyny podnosi odporność.

Groźne interakcje z lekami

Pomimo wielu cennych właściwości należy unikać spożywania grejpfrutów i ich soku podczas stosowania leków. Naringina i furanokumaryny zawarte w tych owocach hamują aktywność enzymów wątrobowych (cytochromu P-450), które z kolei unieczynniają wiele popularnych leków. Spożycie grejpfruta lub jego soku wraz z lekami metabolizowanymi przez te enzymy może doprowadzić do skumulowania substancji leczniczych w organizmie i wystąpienia niebezpiecznych działań niepożądanych.

Zapach grejpfruta

Aromat grejpfruta jest energizujący, orzeźwiający, mocno cytrusowy. Można go odnaleźć w wielu popularnych kompozycjach zapachowych, na przykład CK In2U her (Calvin Klein), I Love Love (Moschino Cheap and Chic), Chance Eau Tendre (Chanel), Be Delicious women (DKNY), Aqua Allegoria Pera Granita (Guerlain) i innych.

Grejpfrut w kosmetyce

W kosmetyce szeroko wykorzystuje się otrzymywany z grejpfruta olejek. Ze względu na doskonałe właściwości pielęgnacyjne stanowi on częsty składnik preparatów zarówno do ciała, jak i do twarzy. Jest jednym z nielicznych olejków nadających się do stosowania w przypadku skóry tłustej i trądzikowej. Posiada dużą ilość antyoksydantów, w tym witaminę C i bioflawonoidy, oraz minerałów, dzięki którym głęboko odżywia i rozświetla skórę. Wykazuje istotne właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybicze. Działa oczyszczająco, normalizując produkcję sebum i proces rogowacenia naskórka, a ponadto ogranicza tworzenie się zmarszczek. Stosowany w formie dodatku do kąpieli czy masażu wspomaga kuracje antycellulitowe. Orzeźwiający zapach olejku grejpfrutowego dodaje energii i łagodzi objawy stresu.

Inne ważne zastosowania

Grejpfrut to obecnie jeden z najpopularniejszych owoców cytrusowych. Spożywa się go w postaci nektarów, soków bądź na surowo. Wykorzystywany jest do ciast, deserów, różnego rodzaju sałatek oraz jako dekoracja do mięs i ryb. Wyciąg z grejpfruta stosowany był dawniej przez rolników do ochrony drewnianych narzędzi przed pleśnią. W ten sposób wykorzystywano jego właściwości przeciwgrzybicze. Podobne zastosowanie znalazł w ogrodnictwie – jest składnikiem preparatów służących do ochrony roślin przed szkodliwym działaniem bakterii i grzybów.

„Twój Farmaceuta” nr 11, maj/czerwiec 2017