Analiza kału pod kątem występowania pasożytów to jedno z podstawowych badań, które wykorzystywane jest w diagnostyce chorób układu pokarmowego. Próbkę kału pobraną zgodnie z obowiązującą procedurą pacjent przynosi do laboratorium w czystym, suchym pojemniku. Następnie materiał analizowany jest pod mikroskopem. Jakie pasożyty wykrywa badanie kału i jak przygotować się do badania?
Spis treści:
- Wskazania do badania kału na pasożyty
- Jak oddać kał do badania na pasożyty?
- Wyniki badania kału na pasożyty
Wskazania do badania kału na pasożyty
Badanie wykonywane jest u pacjentów, u których podejrzewa się zakażenie pasożytami. Wiele parazytoz (czyli chorób wywołanych przez pasożyty) przebiega bezobjawowo, często też występujące objawy są mało charakterystyczne i bardzo zróżnicowane w zależności od pasożyta, jednak niepokój powinny wzbudzić problemy zdrowotne, takie jak:
- przedłużające się biegunki lub zaparcia, bóle brzucha, nudności, wymioty, śluz lub krew w stolcu,
- chroniczne zmęczenie, apatia, brak łaknienia lub wzmożony apetyt, bóle głowy nieznanego pochodzenia, utrata masy ciała,
- bóle stawów, mięśni,
- wyniki badań krwi, które mogą wskazywać infekcję pasożytniczą.
Ten rodzaj badania pozwala na wykrycie 3 rodzajów pasożytów mogących znajdować się w układzie pokarmowym u dzieci i dorosłych. Są to:
- pierwotniaki, czyli m.in. ameby (Entamoeba histolytica) oraz lamblii (Giardia intenstinalis),
- robaki obłe, jak glista ludzka, tęgoryjec dwunastniczy, węgorek, włosogłówka, owsiki,
- robaki płaskie, jak przywry czy tasiemce.
Kał poddawany jest analizie w celu wykrycia występujących zakażeń układu pokarmowego lub jako element monitorowania skuteczności leczenia.
Jak oddać kał do badania na pasożyty?
Rzetelne wykonanie badania jest możliwe tylko wtedy, gdy pacjent w odpowiedni sposób przygotuje próbkę do badania. W aptece należy kupić specjalny pojemnik z przytwierdzoną do nakrętki łopatką, która pozwoli pobrać próbkę do analizy. Niezbędne będzie także suche i czyste naczynie (np. jednorazowy, plastikowy kubek) lub czysty papier. Nie wolno pobierać próbki kału bezpośrednio z muszli klozetowej, ponieważ woda i mocz niszczą trofozoity („aktywne” formy pasożytów) i w takiej sytuacji badanie materiału może dać wynik fałszywy lub niejednoznaczny.
Bardzo ważne jest, aby w pierwszej kolejności opróżnić pęcherz moczowy, a następnie do przygotowanego wcześniej pojemnika oddać trochę kału. Za pomocą załączonej łopatki należy pobrać niewielką ilość kału i umieścić go w czystym pojemniku i zakręcić. Ważne, aby pobrać niewielkie fragmenty z różnych punktów, szczególnie, jeśli widać wyraźnie miejsca zawierające ropę, śluz lub krew. Pobierając próbkę, należy zwrócić uwagę na dojrzałe postacie pasożytów bądź podejrzane struktury mogące być fragmentami ciał pasożytów i umieścić je w pojemniku. Pojemnik należy opisać imieniem i nazwiskiem osoby badanej.
Ilość pobranego kału powinna odpowiadać wielkości orzecha laskowego, a jeśli kał jest płynny – należy pobrać 2-3 ml.
Z przekazaniem próbki do laboratorium nie należy zbyt długo zwlekać, a jeżeli czas ten byłby dłuższy niż 2 godziny, wówczas próbkę należy przechowywać w lodówce.
Wyniki badania kału na pasożyty
Wynik badania może być pozytywny, co oznacza, że stwierdzono obecność pasożytów lub ich jaj w badanej próbce.
Ujemny wynik badania kału w kierunku pasożytów
Ujemny wynik negatywny , że w próbce nie ma żadnych niepokojących zmian. Należy pamiętać, że negatywny wynik badania nie wyklucza zakażenia pasożytami. Aby uzyskać całkowitą pewność próbkę kału należy oznaczyć trzykrotnie, zachowując odstęp od 3 do 5 dni pomiędzy kolejnymi badaniami.
Dowiedz się więcej: