Bioracef

bioracef-antybiotyk

Nazwa handlowa

Bioracef

Dostępność

Na receptę

Postać

Tabletki powlekane

Dawka

125 mg, 250 mg, 500 mg

Podanie

Doustne

Substancja czynna

Aksetyl cefuroksymu

Opakowanie

10 sztuk, 14 sztuk

Działanie

Przeciwbakteryjne

Ciąża

Stosowanie dopuszczone w warunkach zdecydowanej konieczności

Karmienie piersią

Stosowanie dopuszczone w warunkach zdecydowanej konieczności

Bioracef co to jest?

Bioracef to antybiotyk stosowany w zakażeniach u osób dorosłych i dzieci powyżej 5 lat. Wydawany jest na receptę, a w określonych przypadkach podlega częściowej refundacji.

Lek występuje w postaci tabletek powlekanych w kilku wariantach różniących się między sobą dawką substancji czynnej, a także wielkością opakowania. Dostępne są następujące wersje leku:

  • tabletki powlekane 125 mg w opakowaniach po 10 i 14 sztuk,
  • tabletki powlekane 250 mg w opakowaniach po 10 i 14 sztuk,
  • tabletki powlekane 500 mg w opakowaniach po 10 i 14 sztuk.

Substancją czynną preparatu jest aksetyl cefuroksymu, klasyfikowany jako antybiotyk β-laktamowy. Należy do grupy leków określanych cefalosporynami II generacji. Jego działanie polega na niszczeniu bakterii wrażliwych na cefuroksym. Skutecznie zwalcza liczne gatunki bakterii tlenowych Gram-dodatnich oraz Gram-ujemnych. Przyjmowany doustnie Bioracef jest wchłaniany z układu pokarmowego, a następnie szybko hydrolizowany we krwi i błonie śluzowej jelita. Lek najlepiej zażywać po posiłku – zapewnia to optymalne wchłanianie.

Pełny skład preparatu

1 tabletka powlekana Bioracef zawiera odpowiednio 125 mg, 250 mg lub 500 mg aksetylu cefuroksymu.
Substancje pomocnicze: skrobi glikolan sodu, dwutlenek koloidalny krzemu, kroskarmeloza sodowa, skrobia modyfikowana, laurylosiarczan sodu.
Skład otoczki: hypromeloza, dwutlenek tytanu, olej rycynowy.

Wskazania do stosowania

Antybiotyk Bioracef przeznaczony jest do stosowania u osób dorosłych oraz dzieci, które ukończyły 5 rok życia. Lek stosowany jest w terapii:

  • ostrego zapalenia ucha środkowego,
  • bakteryjnego zapalenia zatok przynosowych,
  • ostrego paciorkowcowego zapalenia gardła oraz migdałków,
  • zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli,
  • zapalenia pęcherza,
  • odmiedniczkowego zapalenia nerek,
  • niepowikłanych zakażeniach skóry i tkanek miękkich,
  • choroby z Lyme (boreliozy) we wczesnym etapie.

Kiedy nie stosować tego leku

Antybiotyk, mimo skuteczności w zwalczaniu zakażeń bakteryjnych, nie może być stosowany u wszystkich pacjentów. Podstawowym przeciwwskazaniem jest nadwrażliwość pacjenta na którąkolwiek substancję zawartą w preparacie, a także stwierdzona w przeszłości nadwrażliwość na antybiotyki cefalosporynowe. Tabletki nie mogą być podawane również osobom, u których w wywiadzie stwierdzono ciężką nadwrażliwość na inne antybiotyki β-laktamowe, jak penicyliny, monobaktamy czy karbapenemy, np. w postaci reakcji anafilaktycznych.

Dawkowanie preparatu

Tabletki przeznaczone są do stosowania doustnego. Zaleca się, aby każda dawka preparatu przyjmowana była po posiłku, co wpływa na prawidłowe wchłanianie substancji czynnej. Tabletki należy połykać w całości, nie wolno ich rozdrabniać ani gryźć. Nie są więc odpowiednie dla małych dzieci oraz osób starszych, które mają problem z połykaniem.

Dawkowanie antybiotyku zależy od masy ciała pacjenta oraz powodu, dla którego podjęto decyzję o konieczności rozpoczęcia terapii. U osób dorosłych oraz dzieci, których masa ciała przekracza 40 kg zaleca się stosowanie leku w następujących dawkach:

  • przy ostrym zapaleniu ucha środkowego - 500 mg 2 razy na dobę,
  • w przypadku ostrego zapalenia migdałków lub zatok przynosowych - 250 mg 2 razy na dobę,
  • w zaostrzeniu przewlekłego zapalenia oskrzeli - 500 mg 2 razy na dobę,
  • w przebiegu zapalenia pęcherza moczowego - 250 mg 2 razy w na dobę,
  • przy odmiedniczkowym zapaleniu nerek- 250 mg 2 razy na dobę,
  • w niepowikłanych zakażeniach skóry i tkanek miękkich- 250 mg 2 razy na dobę,
  • w leczeniu boreliozy - 500 mg 2 razy na dobę.

U dzieci powyżej 5 lat, których masa ciała nie przekracza 40 kg konieczne jest dostosowanie dawki do wagi pacjenta. Zaleca się:

  • w przebiegu ostrego zapalenia ucha środkowego bądź w ciężkich zakażeniach, w stanach zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli, w przebiegu zapalenia pęcherza moczowego, przy odmiedniczkowym zapaleniu nerek, w leczeniu boreliozy oraz w niepowikłanych zakażeniach skóry i tkanek miękkich - 15 mg leku na każdy kilogram masy ciała 2 razy na dobę, jednak nie więcej, niż 250 mg 2 razy na dobę,
  • w ostrym zapaleniu migdałków lub zatok przynosowych - 10 mg preparatu na kilogram masy ciała 2 razy w ciągu doby, przy czym dawka maksymalna wynosi 125 mg 2 razy na dobę.

Jak długo brać Bioracef? Czas trwania leczenia zależy od rodzaju zakażenia i może trwać od 5 do 10 dni, a zazwyczaj wynosi 7 dni. Choroba z Lyme wymaga dłuższego okresu antybiotykoterapii. Najczęściej jest to 14 kolejnych dni, choć może się wahać od 10 do 21 dni.

W niektórych przypadkach dawkowanie antybiotyku musi zostać dopasowane w sposób szczególny. Dotyczy to pacjentów cierpiących na niewydolność nerek. Dawki preparatu ustala się u nich w oparciu o badanie poziomu kreatyniny. U pacjentów, których klirens kreatyniny jest wyższy niż 30 ml/min, nie ma konieczności modyfikowania dawki standardowej. Jeśli zawiera się w przedziale od 10 do 29 ml/min, to zaleca się przyjmowanie typowej dawki 1 raz na dobę. Gdy wartość klirensu kreatyniny jest niższa niż 10 ml/min, stosuje się typową dawkę 1 raz na 48 dni. U pacjentów poddawanych hemodializie kolejne dawki leku powinny być podawane tuż po zakończeniu dializy ze względu na fakt, iż cefuroksym jest całkowicie usuwany z organizmu podczas dializy.

Możliwe skutki uboczne

Tak jak wiele leków, tak również Bioracef może wywoływać występowanie działań niepożądanych, choć ich pojawienie się nie musi dotyczyć wszystkich pacjentów. Wśród często zgłaszanych skutków ubocznych pojawiają się:

  • eozynofilia,
  • bóle i zawroty głowy,
  • nadmierny wzrost grzybów Candida spp.,
  • nudności,
  • biegunka,
  • bóle brzucha,
  • zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych o charakterze przemijającym.

Niezbyt często w efekcie przyjmowania antybiotyku Bioracef występowały:

  • dodatni odczyn Coombsa,
  • trombocytopenia,
  • leukopenia, również nasilona,
  • wysypka skórna,
  • wymioty.

Ponadto zgłaszano występowanie objawów niepożądanych, których częstości występowania nie da się określić na podstawie dostępnych danych, takich jak:

  • zespół choroby posurowiczej,
  • gorączka polekowa,
  • niedokrwistość hemolityczna,
  • reakcje anafilaktyczne,
  • nadmierny wzrost bakterii Clostridium difficile,
  • reakcja Jarischa-Herxheimera,
  • zapalenie wątroby,
  • żółtaczka (głównie o charakterze zastoinowym),
  • rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego,
  • pokrzywka,
  • wzmożone swędzenie,
  • rumień wielopostaciowy,
  • zespół Stevensa-Johnsona,
  • toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka,
  • obrzęk naczynioruchowy.

Środki ostrożności

Zanim zostanie wdrożone leczenie antybiotykiem Bioracef konieczne jest przeprowadzenie wywiadu chorobowego z pacjentem, by oszacować skłonność do wystąpienia reakcji alergicznej na skutek zażywania cefalosporyny lub innych β-laktamów. Informacje te mają na celu ograniczenie ryzyka wystąpienia reakcji anafilaktycznej. Jeśli lek podawany jest chorym, u których w przeszłości występowały lekkie lub umiarkowane reakcje nadwrażliwości na antybiotyki β-laktamowe, należy dokładnie obserwować pacjenta. W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej konieczne jest przerwanie terapii i rozpoczęcie odpowiedniego leczenia.

W okresie terapii konieczne jest zachowanie szczególnych środków ostrożności oraz dokładna obserwacja pacjenta, ponieważ zachodzi ryzyko występowania nadkażeń, m.in. grzybiczych. Gdy dojdzie do takiej sytuacji konieczne jest odstawienie antybiotyku oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Jeżeli w trakcie kuracji u pacjenta pojawi się biegunka konieczna jest ocena stanu chorego, gdyż może to być objaw rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego. W przypadku rozpoznania tej choroby należy odstawić antybiotyk oraz wdrożyć odpowiednie leczenie.

W terapii boreliozy może dojść do wystąpienia odczynu Jarischa-Herxheimera. Objaw ten zazwyczaj ustępuje samoistnie.

Bioracef w ciąży

Stosowanie leku u kobiet ciężarnych dopuszczone jest wyłącznie w przypadku absolutnej konieczności, gdy oczekiwane korzyści dla matki znacznie przewyższają potencjalne ryzyko. Dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania Bioracef w ciąży są ograniczone. Wiadomo, że w badaniach na zwierzętach nie wykazano negatywnego wpływu leku na rozwój zarodka/płodu i noworodka, jak i przebieg ciąży oraz porodu.

Bioracef a karmienie piersią

Substancja czynna zawarta w leku w niewielkich ilościach przenika do pokarmu kobiecego. Oczekuje się, że dawki terapeutyczne stosowane przez kobiety w okresie laktacji nie powinny wywoływać skutków ubocznych u karmionych dzieci, jednak nie można jednoznacznie wykluczyć ryzyka wystąpienia biegunki lub grzybiczego zakażenia błon śluzowych. W trakcie karmienia piersią lek należy przyjmować tylko po analizie stosunku korzyści do ryzyka, biorąc pod uwagę możliwość uwrażliwienia i ewentualną konieczność odstawienia dziecka od piersi.

Dystrybutor na terenie Polski: Zakłady Farmaceutyczne "Polpharma" S.A.

Powyższy artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

×
Zarezerwuj i odbierz
Wybierz opakowanie
Bioracef
  • #