IgG, czyli immunoglobulina G, to jedna z klas przeciwciał wytwarzanych w organizmie człowieka. Substancja ta pełni wiele istotnych funkcji. W jakich sytuacjach konieczne jest oznaczenie jej stężenia?

Oznaczenie przeciwciał immunoglobuliny IgG zleca się np. przy diagnozie niedoborów odporności czy konfliktu serologicznego. Badanie polega na pobraniu próbki krwi żylnej.

Spis treści:

  1. Co to są przeciwciała IgG?
  2. Wskazania do badania
  3. Przygotowanie
  4. Normy
  5. Podwyższony poziom
  6. Obniżone stężenie

Co to są przeciwciała IgG?

Immunoglobuliny to przeciwciała, które są substancjami białkowymi uczestniczącymi w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego człowieka.

Rodzaje IgG

Wyróżnia się pięć klas immunoglobulin:

  • IgA,
  • IgD,
  • IgM,
  • IgE,
  • IgG.

Wytwarzane są one przez plazmocyty - komórki układu immunologicznego, których zadaniem jest produkcja i wydzielanie przeciwciał. Uwolnione do krwi i chłonki immunoglobuliny trafiają do różnych miejsc organizmu. Powszechnie występują we krwi, osoczu, tkankach, błonach śluzowych oraz płynach ustrojowych.

IgG stanowią około 75 proc. wszystkich immunoglobulin. Ich średni okres półtrwania wynosi 23 dni. Wyróżnia się cztery typy (podklasy) IgG. Pełnią one rolę receptorów dla swoistych antygenów, uczestniczą w identyfikacji alergenów, a także w rozpoznaniu i eliminacji patogenów (np. bakterii). Ich zbyt niski lub zbyt wysoki poziom w organizmie człowieka bądź nieprawidłowe ich funkcjonowanie zaburza pracę układu odpornościowego i może być przyczyną rozwoju np. infekcji.

Wskazania do badania IgG (immunoglobuliny G)

Diagnostyczne badanie poziomu immunoglobuliny G zlecane jest w wielu przypadkach.

  • Głównym wskazaniem jest diagnostyka ciężkich, nawracających infekcji i stanów zapalnych, wskazujących na nieprawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego.
  • Ponadto, oznaczenie stężenia przeciwciała tej klasy jest zalecane u osób z podejrzeniem m.in. chorób nowotworowych (np. szpiczak mnogi wydzielający immunoglobulinę G), chorób autoimmunologicznych czy pierwotnych lub wtórnych niedoborów odporności.
  • Parametr ten jest także przydatny w monitorowaniu skuteczności terapii immunoglobuliną G oraz w celu oceny wpływu niektórych leków na wartości tego przeciwciała.

 

Przygotowanie do badania IgG

Oznaczenie IgG jest badaniem, które nie wymaga od specjalnego przygotowania. Można je wykonać o dowolnej porze dnia.

Czas oczekiwania na wyniki wynosi 3 dni robocze.

Normy IgG

Wartości referencyjne mogą się różnić w zależności od laboratorium, w którym zostało wykonane badanie. Zakres norm dla tego parametru zależy od wieku osoby, której zlecono oznaczenie.

Uzyskany wynik zawsze powinien zostać skonsultowany z lekarzem, który zinterpretuje go, biorąc pod uwagę m.in. ogólny stan  kliniczny pacjenta, obecność infekcji czy chorób autoimmunologicznych.

Wartości referencyjne są zależne od wybranego laboratorium.

Podwyższony poziom IgG w organizmie

Zarówno zbyt wysokie, jak i zbyt niskie stężenie immunoglobuliny G w surowicy krwi nie jest stanem korzystnym. Wartość IgG powyżej normy wskazywać może na przebytą lub przewlekłą infekcję.

Stan taki obserwuje się również w przebiegu wybranych chorób autoimmunologicznych jak np. toczeń czy stwardnienie rozsiane.

Ponadto, wynik przekraczający zakres wartości referencyjnych, może wystąpić u pacjentów z chorobą IgG-4 zależną, krioglobulinemią, szpiczakiem mnogim wydzielającym igG, sarkoidozą czy w przypadku substytucji tej immunoglobuliny.  

Obniżone stężenie IgG

IgG poniżej normy występuje najczęściej u pacjentów z pierwotnym lub nabytym brakiem odporności.

Przyczyną takiego stanu mogą być również choroby ogólnoustrojowe, urazy wielonarządowe, zakażenia wirusowe, bakteryjne i pasożytnicze, a także choroby rozrostowe, radioterapia oraz przyjmowanie niektórych leków (np. glikokortykosteroidów, cyklosporyny czy niektórych leków przeciwpadaczkowych).