Glukoza to cukier prosty (podstawowe źródło energii dla komórek), niezbędny do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Alarmowym sygnałem jest zarówno zbyt niskie, jak i zbyt wysokie stężenie glukozy we krwi. Oznaczanie stężenia cukru we krwi (glikemia) służy m.in. do diagnozowania cukrzycy czy stanu przedcukrzycowego.

Stężenie glukozy we krwi zależy od czasu, który minął od ostatniego posiłku, pory dnia oraz wysiłku fizycznego. Między innymi z tego powodu nie wolno samodzielnie interpretować wyników badań stężenia glukozy.

Wyniki badania glukozy

Orientacyjna norma stężenia glukozy (glikemia) oznaczanej na czczo, dla jednostek mg/dl

  • 70–99 mg/dl – wartości prawidłowe,
  • 100–125 mg/dl –nieprawidłowa glikemia (jeżeli uzyska się taki wynik jedno- lub dwukrotnie, należy wykonać doustny test tolerancji glukozy (OGTT),
  • ≥126 mg/dl – wymaga powtórzenia badania, przy dwukrotnym otrzymaniu takiego wyniku rozpoznaje się cukrzycę

Orientacyjna norma stężenia glukozy (glikemia) oznaczanej na czczo, dla jednostek mmol/l

  • 3,9–5,5 mmol/l – wartości prawidłowe,
  • 5,6–6,9 mmol/l –nieprawidłowa glikemia(jeżeli uzyska się taki wynik, jedno- lub dwukrotnie należy wykonać doustny test tolerancji glukozy (OGTT),
  • ≥7,0 mmol/l – wymaga powtórzenia badania, przy dwukrotnym otrzymaniu takiego wyniku rozpoznaje się cukrzycę  

Sprawdź: Badanie glukozy

Glukoza norma badania

Wartości referencyjne to przedział liczbowy, w którym powinien się mieścić prawidłowy wynik badania. Analiza wyniku badania polega nie tylko na sprawdzeniu, czy każdy z ocenianych parametrów zawarty jest we wskazanym przez laboratorium zakresie, lecz także na uwzględnieniu m.in. stanu zdrowia pacjenta, jego objawów klinicznych, wyników innych badań diagnostycznych czy przyjmowanych leków.

Dodatkowo wartości te mogą się różnić w zależności od laboratorium, w którym wykonywane jest badanie, ponieważ niektóre parametry mogą być oznaczane przy wykorzystaniu różnych metod.

Pamiętaj! Interpretacja wyników badań zawsze należy do lekarza. To lekarz, biorąc pod uwagę obraz kliniczny pacjenta (wywiad, objawy), ocenia, czy wynik badania jest w normie.