Klebsiella pneumoniae - objawy i leczenie zakażenia pałeczką zapalenia płuc

Klebsiella pneumoniae to śmiercionośna bakteria odporna na antybiotyki. Ryzyko zakażenia jest duże jedynie podczas pobytu w szpitalu – zagranicznym czy polskim, to nieważne - bo tam właśnie najczęściej namnażają się bakterie. Co nam grozi? Jakie choroby wywołuje Klebsiella pneumoniae? Jak się można nią zarazić? Jakie są objawy i leczenie zakażenia pałeczkami zapalenia płuc?
Klebsiella pneumoniae

Co to jest Klebsiella pneumoniae

Klebsiella pneumoniae, inaczej pałeczka zapalenia płuc, to śmiercionośna superbakteria odporna na antybiotyki. Choć jest jednym ze składników naturalnej flory bakteryjnej człowieka (występuje na skórze, w jamie ustnej i jelitach), jest to niezwykle groźna.

Klebsiella pneumoniae wbrew nazwie powoduje nie tylko zapalenie płuc, ale także:

Klebsiella pneumoniae może nawet prowadzić do zakażenia krwi (sepsy), co jest już śmiertelnym zagrożeniem dla człowieka.

Jakie choroby wywołuje Klebsiella pneumoniae?

Choroby, jakie powoduje Klebsiella pneumoniae to:

  • ostre zapalenie płuc;
  • ropnie płuc;
  • stany zapalne zatok i ucha środkowego;
  • stany zapalne tkanek miękkich;
  • zapalenie układu moczowego,
  • zapalenie układu pokarmowego i dróg żółciowych;
  • sepsa;
  • wstrząs endotoksyczny.

Kultury bakterii Klepsiella pneumoniae

Klebsiella pneumoniae a antybiotyki

Na pałeczki zapalenia płuc nie działa większość dostępnych antybiotyków, dlatego jest ona niezwykle trudna w leczeniu.

Jak można się zarazić Klebsiella pneumoniae?

Pałeczką zapalenia płuc można się zarazić dwiema drogami:

  • drogą kropelkową,
  • drogą pokarmową.

Droga kropelkowa to wdychanie powietrza z bakterią wydychanego przez osobę zarażoną, która kaszle, kicha, albo mówi.

Klebsiella pneumoniae stanowi zagrożenie drogą pokarmową poprzez brudne ręce lub sam posiłek, w którym znajdują się bakterie.

Pałeczki zapalenia płuc znajdują się często na wilgotnych powierzchniach:

  • zlewach,
  • mokrych ścierkach,
  • na mydłach.
Najczęściej do zakażenia bakterią Klebsiella pneumoniae dochodzi w szpitalach.

Tak właśnie było w przypadku turystów ze Skandynawii na Gran Canaria.

Kto jest najbardziej narażony na Klebsiella pneumoniae?

Zakażenia pałeczką zapalenia płuc dzieli się na:

  • szpitalne,
  • pozaszpitalne.

Poza szpitalem najbardziej narażone są osoby starsze, osoby z osłabionym układem odpornościowym oraz ludzie cierpiący na choroby przewlekłe jak:

Efektem zakażenia bakterią Klepsiella pneumoniae może byc ostre zapalenie płuc

W szpitalach Klebsiella pneumoniae nabywa odporności na wiele antybiotyków i z łatwością się namnaża.

Szczególnie często bakteria Klebsiella pneumoniae atakuje na oddziałach związanych z prowadzeniem intensywnej opieki nad pacjentem, dotyka pacjentów po rozległych zabiegach lub w stanie ciężkim – np. na oddziałach neurochirurgi, kardiologii, intensywnej terapii itp.

Objawy Klebsiella pneumoniae

Objawy zakażenia Klebsiella pneumoniae zależą od tego, jaki organ zaatakowała bakteria.

Jeśli zaatakowała płuca to:

  • oddech pacjenta będzie świszczący,
  • pojawiają się duszności,
  • dreszcze,
  • bardzo wysoka gorączka,
  • tzw. zimny pot.

Na początku chory ma suchy kaszel, ale później zaczyna wykrztuszać dużą ilość gęstej wydzieliny zabarwionej krwią.

Zaatakowany może być jednak również choćby układ moczowy lub pokarmowy.

Leczenie Klebsiella pneumoniae

Leczenie zakażeń Klebsiella pneumoniae jest trudne, ponieważ bakteria jest odporna na większość antybiotyków, w tym na najczęściej stosowaną w zakażeniach bakteryjnych penicylinę.

Pacjentowi najczęściej podaje się antybiotyki ß-laktamowe. Leczenie trwa ok. trzech tygodni.

Obok leków niezwykle ważna jest jednak pielęgnacja chorego, bo istnieje ryzyko pojawienia się odoskrzelowego zapalenia płuc. Co należy robić, żeby temu zapobiegać? Przede wszystkim zmieniać pozycję chorego, żeby nie leżał cały czas w ten sam sposób.

 

Prezentowanych informacji o charakterze medycznym nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz indywidualnie, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję w porozumieniu z pacjentem. W przypadku chęci realizacji badań nieobjętych wskazaniami lekarskimi, pacjent ma możliwość ich odpłatnego wykonania. Należy potwierdzić przy zakupie badania szczegóły do jego przygotowania.
Data dodania 25.07.2018
Data ostatniej aktualizacji 20.10.2022