Relanium

lek-relanium
  1. Relanium co to jest
  2. Dawkowanie preparatu
  3. Możliwe skutki uboczne
  4. Interakcje z alkoholem
  5. Relanium w ciąży
  6. Relanium a karmienie piersią

Relanium co to jest

Relanium to lek na receptę stosowany w psychiatrii i neurologii. Jego substancją czynną jest diazepam, pochodna benzodiazepiny o przedłużonym działaniu. Lek dostępny jest w kilku postaciach:

  • tabletki 2 mg,
  • tabletki 5 mg,
  • zawiesina doustna 2 mg/5 ml,
  • roztwór do wstrzykiwań 5 mg/ml w ampułkach.

Jak działa relanium? Substancja czynna leku wiąże się z receptorem benzodiazepinowym, co pozwala na wywołanie odpowiednich reakcji w komórkach. Preparat wykazuje działanie hamujące na układ nerwowy i  odruchy rdzeniowe.

Pełny skład preparatu

1 tabletka zawiera odpowiednio 2 mg lub 5 mg diazepamu.
Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, talk, magnezu stearynian,
krzemionka koloidalną bezwodna, czerwień koszenilowa E124 (Relanium 2 mg) lub żółcień chinolinowa E104 (Relanium 5 mg).

W 1 ml roztworu znajduje się 5 mg diazepamu.
Substancje pomocnicze: glikol propylenowy, alkohol benzylowy (15 mg), benzoesan sodu, kwas octowy lodowaty, kwas octowy 10%, woda do wstrzykiwań, etanol 96%.

5 ml zawiesiny doustnej zawiera 2 mg diazepamu.
Substancje pomocnicze: karmeloza sodowa, krzemian magnezu glinu, ester cetostearylowy makrogolu, benzoesan sodu E211, parahydroksybenzoesan metylu E218, parahydroksybenzoesan propylu E216, kwas winowy, aromat malinowy, czerwień koszenilowa E124, sacharoza, woda oczyszczona, etanol 96%.

Wskazania do stosowania

Lek zalecany jest na różne dolegliwości - wykazuje działanie przeciwlękowe, nasenne, uspokajające, przeciwdrgawkowe oraz obniżające napięcie mięśni. Wykorzystywany jest do leczenia stanów lękowych i towarzyszącej bezsenności, tężca, ostrych stanów drgawkowych i drgawek gorączkowych, ostrych spazmów mięśni. Stosuje się go  także w celu kontroli spastyczności pochodzenia ośrodkowego - np. w ramach przygotowania pacjenta do zabiegu operacyjnego w znieczuleniu ogólnym. Relanium na alkoholizm stosuje się u pacjentów po nagłym odstawieniu alkoholu.

Stosowanie Relanium u dzieci powyżej 6 roku życia dopuszczalne jest w niektórych przypadkach. Możliwe jest podanie leku dzieciom przygotowywanym do zabiegów operacyjnych oraz wówczas, gdy konieczne jest kontrolowanie napięcia oraz drażliwości spastyczności w układzie ośrodkowym. Nie zaleca się natomiast stosowania preparatu w terapii stanów lękowych i bezsenności u dzieci. 

Kiedy nie stosować tego leku

Istnieją pewne stany i schorzenia, które wykluczają możliwość przyjmowania leku. Żadnej formy nie należy stosować, jeśli u pacjenta występują:

  • nadwrażliwość pacjenta na benzodiazepiny lub inne składniki Relanium,
  • ciężka niewydolność oddechowa,
  • depresja oddechowa,
  • bezdech senny,
  • miastenia,
  • ciężka niewydolność wątroby,

W przypadku zawiesiny doustnej oraz roztworu do wstrzykiwań do przeciwwskazań należą również:

  • przewlekła psychoza,
  • natręctwa,
  • fobie,

a w przypadku samej zawiesiny także:

  • ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, opioidami, neuroleptykami lub solami litu,
  • wstrząs,
  • zaburzenia świadomości,
  • ciąża i okres karmienia piersią.

Ponadto roztwór Relanium nie jest przeznaczony dla noworodków oraz dzieci przedwcześnie urodzonych, a w zawiesina doustna dla dzieci poniżej 1 roku życia.

Dawkowanie preparatu

Dawkowanie Relanium uzależnione jest od przyczyny podania, nasilenia dolegliwości oraz stosowanej postaci leku.

Szczególne grupy pacjentów

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku relanium u pacjentów, u których zdiagnozowano zaburzenia wątroby.

Przyjęcie większej ilości leku od zalecanej

W przypadku, gdy została przyjęta większa niż zalecana dawka leku, należy natychmiast poprosić o pomoc lekarza lub udać się do najbliższego szpitala. Przedawkowanie Relanium zagraża życiu pacjenta, zwłaszcza jeśli był to jedyny przyjmowany przez niego lek. Zbyt duża dawka może  wywołać pojawienie się lub nasilić już występujące działania niepożądane takie jak senność, problemy z mówieniem, niezborność ruchów, osłabiony refleks, oczopląs, obniżenie ciśnienia, bezdech czy depresja oddechowa i krążeniowa. Może dojść również do kilkugodzinnej śpiączki, a w skrajnych przypadkach nawet do śmierci pacjenta.

Możliwe skutki uboczne

Profil działań niepożądanych jest różny dla poszczególnych postaci leku.

Interakcje z alkoholem

Spożywanie alkoholu podczas terapii lekiem relanium jest bezwzględnie zakazane. Substancja czynna zawarta w preparacie nasila działanie uspokajające leku.

Relanium w ciąży

Leku relanium nie powinno stosować się w czasie ciąży, szczególnie w I oraz III trymestrze. Jednocześnie dopuszcza się terapię lekiem, jednak wyłącznie w przypadkach, gdy lekarz uzna to za bezwzględnie konieczne. Należy pamiętać, że stosowanie leku w ostatnim trymestrze ciąży, a także podczas porodu może wywołać pewne zmiany u noworodka. Wskazuje się, że u dzieci kobiet stosujących podczas końcowego etapu ciąży relanium obserwowano obniżoną temperaturę ciała, obniżenie napięcia mięśniowego, trudności w ssaniu, zaburzenia oddychania czy niemiarową pracę serca. Ponadto zachodzi ryzyko, że jeśli kobieta, szczególnie w końcowym etapie, przyjmowała diazepam w długim okresie czasu, to u noworodka obserwować można cechy uzależnienia fizycznego, co wiąże się z wystąpieniem objawów zespołu odstawiennego.

Relanium a karmienie piersią

Substancja czynna leku, diazepam, przenika do mleka kobiecego, dlatego nie zaleca się stosowania leku u kobiet karmiących piersią.

Dystrybucja na terenie Polski: Polfa Warszawa S.A.

Powyższy artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

×
Zarezerwuj i odbierz
Wybierz opakowanie
  • #