Ubretid

1. Ubretid co to jest
2. Dawkowanie preparatu
3. Możliwe skutki uboczne
4. Interakcje z innymi substancjami
5. Ubretid w ciąży
6. Ubretid a karmienie piersią

Ubretid co to jest

Ubretid to lek stosowany w zaburzeniach opróżniania pęcherza moczowego. Wydawany jest wyłącznie za okazaniem recepty. Ma postać tabletek o zawartości substancji czynnej 5 mg. Preparat nie podlega refundacji.

Jak działa Ubretid? Preparat oddziałowuje na receptory muskarynowe. Do jego efektów należą:

• w oku: skurcz mięśnia rzęskowego, zwężenie źrenicy, zahamowanie akomodacji oka oraz obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego,
• w sercu: spadek częstości rytmu i tempa przewodzenia impulsów elektrycznych,
• w oskrzelach: skurcz mięśniówki oraz większe wydzielanie śluzu,
• w układzie pokarmowym: wzrost ilości wydzielanego śluzu w żołądku i jelicie cienkim, większe napięcie i perystaltyka w całym przewodzie pokarmowym,
• w mięśniówce: małe dawki leku powodują nadpobudliwość mięśniówki (drżenie), natomiast duże dawki trwałą depolaryzację (porażenia),
• skurcz pęcherzyka żółciowego, wypieracza pęcherza i moczowodu,
• większą potliwość.

Substancja czynna distygmina w warunkach normalnych nie przechodzi przez barierę krew-mózg. Zazwyczaj nie oddziałowuje na ośrodkowy układ nerwowy, chyba, że dojdzie do uszkodzenia tej bariery.

Pełny skład preparatu

1 tabletka Ubretid zawiera 5 mg bromku distygminy.
Pozostałe składniki to: stearynian magnezu, talk, skrobia kukurydziana, skrobia żelowana, laktoza jednowodna.

Wskazania do stosowania

Lek jest zalecany pacjentom dorosłym z neurogennymi zaburzeniami opróżniania pęcherza moczowego wraz z hipotonią mięśnia wypieracza moczu, w ramach leczenia kompleksowego. Ponadto preparat podaje się w zaparciach atonicznych i przebiegu Myasthenia gravis.

Kiedy nie stosować tego leku

Wśród przeciwwskazań do przyjmowania Ubretid znajdują się:

• nadwrażliwość na substancję czynną preparatu lub którąkolwiek z substancji pomocniczych,
• mechaniczna niewydolność jelit,
• zwężenie lub stany skurczowe przewodu pokarmowego, dróg żółciowych lub dróg moczowych,
• astma oskrzelowa,
• zapalenie tęczówki,
• nadczynność tarczycy,
• parkinsonizm,
• miotonia,
• niewyrównana niewydolność serca,
• świeży zawał serca,
• zaburzenia rytmu serca, zwłaszcza blok przedsionkowo-komorowy i bradykardia,
• ciężki wstrząs pooperacyjnym.

Dawkowanie preparatu

Przy ustalaniu dawkowania należy wziąć pod uwagę opóźnione i długotrwałe działanie preparatu oraz indywidualną reakcję. Znaczenie ma ogólny stan zdrowia pacjenta, w szczególności kondycja układu autonomicznego.

Lek zażywać należy doustnie, na czczo, popijając niewielką ilością płynu. Tabletkę można podzielić na 2 równe części. Ubretid należy przyjmować na pusty żołądek, ponieważ posiłki mogą osłabiać jego działanie terapeutyczne. Jeżeli pacjent przyjmie preparat wraz z posiłkiem lub po nim i nie zaobserwuje działania terapeutycznego, nie należy brać dawki uzupełniającej przez najbliższe kilka godzin. Takie działanie mogłoby doprowadzić do nadmiernej i niebezpiecznej kumulacji leku w organizmie.

Na początku leczenia powinno się stosować 1 tabletkę rano, na czczo, pół godziny przed śniadaniem. Tę dawkę podaje się do momentu, aż zostanie zauważone działanie terapeutyczne.

Zazwyczaj po tygodniu terapii zmienia się dawkowanie na 1-2 tabletki co dwa lub co trzy dni. Dobową dawkę należy przyjmować jednorazowo.

W leczeniu neurogennego zaburzenia opróżniania pęcherza moczowego z hipotonią mięśnia wypieracza moczu początkowo stosuje się 1 tabletkę na dobę, rano na czczo, 0,5 h przed pierwszym posiłkiem. Po zauważeniu poprawy przechodzi się do leczenia podtrzymującego - stosuje się wówczas 1-2 tabletki co 2 lub 3 dni.

W zaparciach atonicznych terapia powinna rozpocząć się od stosowania ½ tabletki na dobę, na czczo. Co 3 dzień dawka powinna być zwiększana o ½ tabletki, nie przekraczając maksymalnej dobowej dawki w ilości 2 tabletek. Leczenie kontynuuje się do uzyskania prawidłowej czynności jelit, co powinno nastąpić najpóźniej po 14 dniach stosowania preparatu. W tym schorzeniu lek stosuje się wyłącznie pod kontrolą lekarza, ponieważ wiąże się z istotnym ryzykiem kumulacji w organizmie lub przedawkowania.

Leczenie miastenii rozpoczyna się od podawania 1 tabletki na dobę na czczo przez tydzień. W drugim tygodniu należy ją zwiększyć do 1,5 tabletki, a w 3 tygodniu do 2 tabletek na dobę na czczo.

Zmniejszenie dawki konieczne jest u pacjentów w wieku powyżej 65 lat. Z uwagi na brak odpowiednich badań nie można określić zaleceń stosowania u osób z niewydolnością nerek. Preparat nie jest przeznaczony dla dzieci i młodzieży ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania w tej grupie wiekowej.

Możliwe skutki uboczne

Ubretid może wywołać różnorodne działania niepożądane. Dzielą się one na muskarynowe oraz nikotynowe.

Muskarynowym skutkom ubocznym można przeciwdziałać przez jednoczesne przyjmowanie atropiny lub podobnie działającej substancji. Bardzo często notuje się:

• biegunkę,
• nudności,
• wymioty,
• bradykardię,
• napady zwiększonej potliwości.

Częste występują:

• zwiększenie wydzielania śliny,
• zwężenie źrenic,
• nadmierne łzawienie.

Niezbyt często pojawiają się:

• kurcze jelit,
• nadmierne nasilenie perystaltyki,
• niedociśnienie tętnicze,
• nadmierną produkcję wydzieliny oskrzelowej,
• zaburzenia akomodacji,
• niewyraźne widzenie,
• nietrzymanie moczu.

Rzadko występują:

• częstoskurcz komorowy,
• skurcz oskrzeli z nadmierną produkcją wydzieliny.

Wśród bardzo rzadkich muskarynowych objawów niepożądanych wymienia się:

• migotanie przedsionków,
• dławicę piersiową,
• zatrzymanie akcji serca,
• trudności w oddychaniu u pacjentów z postępującą dystrofią mięśniową.

W przypadku stosowania leku w fazie pooperacyjnej może mieć on nasilone działanie na układ krążenia. Często dochodzi do bradykardii, odnotowano także pojedyncze przypadki, w których prowadziła do zatrzymania krążenia. Mogą wystąpić też reakcje paradoksalne, jak tachykardia i nadciśnienie tętnicze.

Nikotynowe skutki uboczne nie mogą być ograniczone przez stosowanie atropiny i podobnie działających preparatów. Występują rzadko i należą do nich:

• drżenia mięśniowe,
• kurcze mięśni,
• osłabienie mięśni,
• utrudnienie połykania,
• w krańcowych przypadkach – porażenie mięśni na skutek blokady nerwowo-mięśniowej, które wymaga diagnostycznego zróżnicowania z objawami miastenii.

Do pozostałych działań niepożądanych Ubretid należą rzadko występujące zawroty głowy, bóle głowy, otępienie, zaburzenia mowy, wysypka. Kobiety, które doświadczają przemijających czynnościowych zaników miesiączki mogą zaobserwować u siebie krwawienia przypominające miesiączkę. Bardzo rzadko pojawiają się skutki uboczne w postaci reakcji anafilaktycznych, depresji, omamów, rozdrażnienia, niepokoju i niepokoju ruchowego.

Interakcje z innymi substancjami

Muskarynowe działanie Ubretid jest antagonizowane przez leki cholinolityczne, jak atropina, i leki o działaniu do niej podobnym, a także przez niektóre środki psychotropowe, jak trójpierścieniowe i czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne, neuroleptyki, lit i leki antyhistaminowe. Jednocześnie na ogół nie mają one istotnego wpływu na nikotynowe działanie Ubretidu.

Działanie bromku distygminy może zostać obniżone przez jednoczesne stosowanie dipirydamolu, preparatów antyarytmicznych i blokujących receptory β-adrenergiczne. Glikokortykosteroidy także mogą zmniejszać skuteczność leku, co ma szczególne znaczenie u pacjentów z miastenią i może prowadzić do konieczności zwiększenia u nich dawek. To z kolei nasila ryzyko powikłania, jakim jest przełom cholinergiczny. Takie interakcje mogą wystąpić także u osób narażonych na kontakt z inhibitorami esterazy, które znajdują się np. w środkach owadobójczych. Przełom cholinergiczny może także wystąpić u osób stosujących bromek distygminy z innymi bezpośrednimi lub pośrednimi parasympatykomimetykami.

W przypadku stosowania wcześniej leków blokujących receptory β-adrenergiczne możliwe jest wystąpienie długotrwałej bradykardii i znacznego niedociśnienia tętniczego. Wiele antybiotyków z grupy aminoglikozydów może zaburzyć transport impulsów nerwowo-mięśniowych u chorych na miastenię - może być u nich konieczne zwiększenie dawkowania.

Ubretid antagonizuje działanie preparatów zwiotczających mięśnie, które są pochodnymi kurary. Należy odstawić go przed zabiegami operacyjnymi. Może również powodować wydłużenie działania depolaryzujących leków zwiotczających mięśnie – nie wolno go z nimi łączyć.

W ulotce nie ma informacji, by występowały interakcje między Ubretid, a alkoholem.

Ubretid w ciąży

Preparat nie powinien być przyjmowany przez kobiety w ciąży, szczególnie, gdy jest to I trymestr. Niesie to ze sobą pewne zagrożenie dla rozwijającego się płodu. Noworodki, których matki podczas ciąży przyjmowały Ubretid w związku z leczeniem miastenii, mogą wykazywać przemijające osłabienie mięśniowe. Jeżeli istnieją bezwzględne wskazania życiowe do zastosowania leku, należy ocenić stosunek korzyści dla pacjentki, jakie wynikają z jego stosowania, do ryzyka z krótkotrwałego podawania dla płodu.

Ubretid a karmienie piersią

Preparatu nie należy stosować w okresie karmienia piersią. Jest to ogólnie niezalecane.

Dystrybutor na terenie Polski: Takeda Pharma Sp. z o.o.