Prevenar 13

1. Prevenar 13 co to jest
2. Dawkowanie preparatu
3. Możliwe skutki uboczne
4. Prevenar 13 w ciąży

Prevenar 13 co to jest

Prevenar 13 jest szczepionką pneumokokową przeznaczoną dla niemowląt powyżej 6 tygodnia życia, dzieci i osób dorosłych. Lek dostępny jest wyłącznie na receptę i nie podlega refundacji. Ma postać zawiesiny do wstrzykiwań w ampułko-strzykawkach. Występuje w  dwóch wielkościach opakowań o zawartości:

• 1 ampułko-strzykawki 0,5 ml i 1 igły,
• 10 ampułko-strzykawek 0,5 ml i 10 igieł.

Szczepionka zawiera 13 wysokooczyszczonych polisacharydów serotypów Streptococcus pneumoniae. Jej działanie polega na wytworzeniu w organizmie przeciwciał tych bakterii i ochronie przed chorobami, jakie wywołują.

Pełny skład preparatu

Każda dawka szczepionki Prevenar 13 zawiera 2,2 μg polisacharydów pneumokokowych serotypów 1, 3, 4, 5, 6A, 7F, 9V, 14, 18C, 19A, 19F i 23F; 4,4 μg polisacharydu pneumokokowego serotypu 6B i około 32 μg białka nośnikowego CRM197 adsorbowanego na fosforanie glinu (0,125 mg glinu).
Pozostałe składniki: sodu chlorek, kwas bursztynowy, polisorbat 80, woda do wstrzykiwań.

Na co stosować Prevenar 13?

Preparat podaje się pacjentom w celu ochrony przed:

• zapaleniem płuc,
• posocznicą,
• bakteriami we krwi,
• zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych,
• zakażeniami ucha - wyłącznie u niemowląt od 6 tygodnia życia, dzieci i młodzieży do lat 17.

Kiedy nie stosować szczepionki

Preparat nie może być stosowany u osób z nadwrażliwością na którykolwiek jego składnik. Przeciwwskazaniem jest również nadwrażliwość na toksoid błoniczy. Szczepienia nie należy wykonywać w trakcie ostrej choroby, w przebiegu której występuje gorączka.

Dawkowanie preparatu

Szczepionkę Prevenar 13 wstrzykuje się domięśniowo. Zalecane miejsce podania to mięsień obszerny boczny uda u niemowląt, a w przypadku dzieci i dorosłych - mięsień naramienny. Schemat postępowania i ilość dawek uzależnione są od wieku pacjenta. Każda dawka wynosi 0,5 ml.

Dzieci, które w wieku od 6 tygodnia życia do ukończenia 5 lat przyjęły szczepionkę Prevenar 13 jako pierwszą dawkę, powinny ukończyć cykl uodparniania tym samym lekiem. U niemowląt między 6 tygodniem a 6 miesiącem życia można zastosować dwa schematy postępowania:

• cykl podstawowy trójdawkowy obejmuje 4 dawki szczepienia. 1 z nich podawana jest w 2 miesiącu życia dziecka, a 2 kolejne wstrzykuje się z zachowaniem przynajmniej miesiąca odstępu. Ostatnia, 4 dawka uzupełniająca powinna zostać podana pomiędzy 11 a 15 miesiącem życia dziecka,

• cykl podstawowy dwudawkowy składa się z 3 dawek. Pierwszą należy podać od 2 miesiąca życia niemowlęcia, a kolejną po upływie 2 miesięcy. 3 dawkę przypominającą zaleca się podać w wieku od 11 do 15 miesięcy.

U wcześniaków urodzonych przed 37 tygodniem ciąży zaleca stosowanie cyklu podstawowego trójdawkowego.

U dzieci, które ukończyły 7 miesiąc życia i nie były wcześniej szczepione na pneumokoki, sposób postępowania zależy od wieku:

• pacjentom między 7 a 11 miesiącem życia zaleca się podanie 2 dawek zachowując minimum miesiąc odstępu pomiędzy nimi, a 3 dawkę należy podać w 2 roku życia,
• u dzieci w wieku od 12 do 23 miesięcy stosuje się 2 dawki z zachowaniem co najmniej 2 miesięcy odstępu między nimi,
• dzieciom od 2 do 17 roku życia podaje się 1 dawkę leku.

U pacjentów dorosłych, w tym także osób w podeszłym wieku, stosuje się 1 dawkę szczepionki Prevenar 13.

Możliwe skutki uboczne

Charakter i częstość występowania działań niepożądanych różnią się w zależności od wieku pacjenta.

U niemowląt oraz dzieci poniżej 5 roku życia bardzo często pojawiają się reakcje w miejscu wstrzyknięcia, takie jak rumień, obrzęk, stwardnienie, tkliwość, ból, oraz inne skutki uboczne - gorączka, drażliwość, senność, niespokojny sen, obniżenie łaknienia.
Często w tej grupie wiekowej występują: gorączka przekraczającą 39 stopni, tkliwość w miejscu wstrzyknięcia upośledzająca ruch kończyny, reakcje w miejscu podania o średnicy 2,5-7 cm (rumień, stwardnienie bądź obrzęk), wymioty, biegunka i wysypka.
Niezbyt często pojawiają się: reakcje w miejscu podania o średnicy powyżej 7 cm (rumień, stwardnienie, obrzęk), płacz, drgawki (również drgawki gorączkowe), pokrzywka lub wysypka o charakterze pokrzywki.
Rzadko występują epizody hipotoniczno-hiporeaktywne oraz reakcje nadwrażliwości.

U dzieci między 6 a 17 rokiem życia bardzo często po szczepionce Prevenar 13 pojawiają się: drażliwość, reakcje w miejscu wstrzyknięcia, niespokojny sen, senność, zmniejszenie apetytu.
Często występują natomiast: ból głowy, wysypka, pokrzywka lub wysypka o jej charakterze, wymioty, biegunka, gorączka.
Inne działania niepożądane dotyczące młodszych pacjentów mogą również wystąpić w tej grupie wiekowej.

Pacjenci dorośli bardzo często odczuwają skutki uboczne w postaci: bólu głowy, dreszczy, zmniejszenia apetytu, zmęczenia, reakcji w miejscu podania, bólu mięśni, bólu stawów, upośledzenia ruchu ręką (bardzo często w wieku 18-39 lat), biegunki i wymiotów (dotyczy grupy wiekowej 18-49 lat).
Często pojawiają się wymioty (u pacjentów powyżej 50 lat) i gorączka (bardzo często u osób od 18 do 29 roku życia).
Niezbyt często występują efekty niepożądane jak: nudności, reakcje nadwrażliwości i powiększenie węzłów chłonnych w okolicy miejsca szczepienia.
Rzadko u osób dorosłych pojawia się wysypka.

Prevenar 13 w ciąży

Należy unikać stosowania szczepionki w trakcie ciąży. Nie zgromadzono wystarczających danych odnośnie bezpieczeństwa preparatu u kobiet ciężarnych.