Fanipos

Fanipos co to jest?

Fanipos to aerozol do nosa stosowany w leczeniu stanów alergicznych. Dostępny jest na receptę. Występuje w 3 rodzajach opakowań:

• 1 pojemnik o zawartości 60 dawek,
• 1 pojemnik o zawartości 120 dawek,
• 2 pojemniki o zawartości 120 dawek.

Substancją czynną preparatu jest propionian flutykazonu. Lek należy do grupy glikokortykosteroidów, które charakteryzują się silnym działaniem przeciwzapalnym. Stosowany jest miejscowo na błonę śluzową nosa, gdzie zmniejsza obrzęk i podrażnienie. Kiedy zaczyna działać Fanipos? Zgodnie z informacjami zamieszczonymi w ulotce, optymalne działanie osiągane jest po ok. 3-4 dniach stosowania preparatu.

Pełny skład preparatu

1 dawka Fanipos zawiera  50 mikrogramów flutykazonu propionianu.
Substancje pomocnicze: glukoza bezwodna, celuloza dyspersyjna, 2-fenyloetanol, benzalkoniowy chlorek, roztwór (40 mikrogramów/dawkę donosową), polisorbat 80, woda oczyszczona.

Wskazania do stosowania

Lek stosowany jest w celu zapobiegania i leczenia alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa występującego sezonowo. Zalecany jest także w terapii całorocznego zapalenia błony śluzowej nosa u dorosłych oraz dzieci, które ukończyły 4 rok życia. Pomaga w problemach takich, jak wydzielina z nosa, uczucie zatkanego nosa, swędzenie i kichanie spowodowane sierścią zwierząt (koty, psy) lub kurzem.

Kiedy nie stosować tego leku

Lek nie powinien być podawany dzieciom poniżej 4 roku życia, ponieważ dotychczas nie zostały przeprowadzone badania świadczące o bezpieczeństwie i skuteczności działania leku w tej grupie wiekowej. Ponadto, preparat nie może być podawany pacjentom, u których stwierdzono nadwrażliwość bądź alergię na którykolwiek składnik preparatu.

Dawkowanie preparatu

Preparat aplikowany jest miejscowo na błonę śluzową nosa. Producent zaznacza, że skuteczność działania preparatu zależy od regularnego stosowania leku, a pierwsze efekty terapii obserwowane są po około 3-4 dniach regularnego stosowania leku.

Zaleca się, aby pacjenci dorośli, a także dzieci, które ukończyły 12 rok życia przyjmowali dwie dawki preparatu do każdego z otworów nosa. Lek powinien być przyjmowany raz dziennie, najlepiej rano. W uzasadnionych przypadkach lekarz może zalecić zwiększenie dawki preparatu do dwóch do każdego z otworów nosa, dwa razy na dobę. Dawka początkowa przyjmowana jest do czasu złagodzenia objawów, następnie zaleca się stosowanie dawki podtrzymującej, tj. jedna dawka do każdego z otworów nosa, jeden raz w ciągu doby. U osób, u których ponownie dojdzie do ponownego nasilenia objawów, możliwe jest zwiększenie dawki podtrzymującej. Maksymalna, bezpieczna dawka dobowa wynosi łącznie 400 mg leku, co jest równoznaczne czterem dawkom preparatu do każdego otworu nosowego.

U dzieci powyżej 4 roku życia do ukończenia lat 11 zaleca się stosowanie jednej dawki aerozolu do każdego z otworów nosa, jeden raz w ciągu doby. Najlepiej, gdy preparat podawany jest rano. W uzasadnionych przypadkach możliwe jest zwiększenie dawki, jednak w przypadku dzieci nie powinna przekroczyć 200 mg na dobę, co odpowiada dwóm dawkom dla każdego otworu nosowego.

Możliwe skutki uboczne

Jak każdy lek, tak również Fanipos, może u niektórych pacjentów wywoływać występowanie działań niepożądanych. Fakt ich wystąpienia, częstotliwość czy intensywność zależny jest od indywidualnych cech pacjenta. Bardzo często pojawiają się krwawienia z nosa. Wśród objawów często występujących wskazywano:

• bóle głowy,
• nieprzyjemny zapach w nosie,
• nieprzyjemny smak w ustach,
• suchość błony śluzowej w obrębie nosa i gardła, ich podrażnienie i kichanie.

Rzadko obserwowano występowanie reakcji nadwrażliwości, takich jak:

• skurcz oskrzeli,
• reakcje anafilaktyczne,
• reakcje rzekomoanafilaktyczne.

W badaniach klinicznych opisywano także występowanie innych objawów, jednak ich częstotliwość określono jako bardzo rzadkie. Wśród nich wskazywano:

• jaskrę,
• zaćmę (na skutek długotrwałego stosowania),
• wzrost ciśnienia śródgałkowego,
• perforację przegrody nosowej,
• owrzodzenie błony śluzowej nosa (dotyczyło najczęściej pacjentów po zabiegu chirurgicznym nosa),
• reakcje nadwrażliwości skórnej lub w postaci obrzęku naczynioruchowego (najczęściej jamy ustnej, gardła, twarzy).

Do działań niepożądanych, których częstości występowania nie udało się ustalić, należą owrzodzenie nosowe i nieostre widzenie.

Kortykosteroidy donosowe przyjmowane w dużych dawkach lub w długim okresie czasu mogą wywoływać wystąpienie objawów ogólnoustrojowych. Mogą one wystąpić jako:

• zespół Cushinga lub charakterystyczny dla niego wygląd twarzy,
• zahamowanie czynności kory nadnerczy,
• w przypadku dzieci i młodzieży - spowolnienie wzrostu,
• jaskrę,
• zaćmę,
• objawy dotyczące sfery psychicznej lub zmiany zachowania, do których należą zaburzenia snu. nadpobudliwość psychoruchowa, lęk, a zwłaszcza u dzieci - depresja lub agresja.

Środki ostrożności

Należy zwrócić uwagę, że w niektórych przypadkach konieczne jest zachowanie szczególnych środków ostrożności. Dużą uwagę należy zwrócić na osoby, które dotychczas leczone były innymi steroidami charakteryzującymi się działaniem ogólnoustrojowym, u których zachodzi podejrzenie zaburzeń w zakresie funkcjonowania nadnerczy. Wynika to z faktu, że kortykosteroidy w postaci wziewnej, szczególnie gdy stosowane są w leczeniu długoterminowym bądź w dużych dawkach, niosą ze sobą ryzyko wystąpienia objawów ogólnoustrojowych. Ich rodzaj oraz nasilenie zależne jest od indywidualnych cech pacjenta, a także rodzaju przyjmowanych kortykosteroidów. W przypadku preparatów stosowanych doustnie działania ogólnoustrojowe są dużo rzadsze.

Stosowanie dawek większych, niż zalecane przez lekarza prowadzącego, może wpływać hamująco na czynność nadnerczy. Jeżeli objawy u pacjenta są bardzo nasilone, co wymagałoby zwiększenia dawkowania preparatu Fanipos, wówczas należy rozważyć wprowadzenie dodatkowego leczenia kortykosteroidami, działającymi ogólnoustrojowo.

Ponadto należy zachować ostrożność w przypadku jednoczesnego stosowania leków, będących silnymi inhibitorami CYP3A4, jak np. ketokonazol czy rytonawir.

Zarówno przyjmowanie kortykosteroidów ogólnoustrojowych, jak i miejscowych, może powodować wystąpienie działań niepożądanych dotyczących zaburzeń w zakresie widzenia.

Stan ten może wymagać dalszej konsultacji specjalistycznej u okulisty, który stwierdzi przyczynę występujących zaburzeń oraz wdroży odpowiednie leczenie.

Występowanie niektórych chorób stwarza konieczność przeprowadzenia analizy korzyści oraz ryzyka wynikającego z rozpoczęcia leczenia. Lekarza należy poinformować, jeśli pacjent chorował na gruźlicę, opryszczkowe zakażenie oczu czy jakąkolwiek niewyleczoną infekcję. Ważną informacją jest także fakt przebytego niedawno zabiegu chirurgicznego bądź urazu, zlokalizowanego w obrębie nosa lub jamy ustnej.

W przypadku stosowania leku długotrwale u dzieci lekarz powinien monitorować wzrost pacjenta, ponieważ opisywano przypadki, w których na skutek przyjmowania donosowych kortykosteroidów dochodziło do opóźnienia wzrostu. Jeżeli u dziecka zaobserwowano nieprawidłowości w obrębie wzrostu, konieczne jest ponowne rozważenie zasadności terapii, a jeśli to możliwe - zmniejszenie dawki leku do minimalnej, pozwalającej utrzymać dobry stan pacjenta oraz kontrolę objawów.

Interakcje z innymi lekami

Leku Fanipos nie należy łączyć z niektórymi preparatami, dlatego też konieczne jest poinformowanie lekarza prowadzącego o wszystkich przyjmowanych lekach.

W ulotce wskazano na prawdopodobieństwo zwiększenia ryzyka wystąpienia działań niepożądanych o charakterze ogólnoustrojowym podczas jednoczesnego stosowania leku Fanipos oraz inhibitorów CYP3A, w tym także tych, w których składzie znajduje się kobicystat. W związku z tym nie zaleca się łączenia obu preparatów, chyba, że korzyści płynące z leczenia istotnie przewyższają ryzyko. Jeżeli lekarz podjął decyzję o stosowaniu leków łącznie, konieczne jest dokładne obserwowanie pacjenta, co pozwala szybko wykryć wystąpienie ewentualnych ogólnoustrojowych działań niepożądanych, związanych ze stosowaniem glikokortykosteroidów.

Interakcje z alkoholem

Dotychczas nie stwierdzono bezpieczeństwa bądź zagrożenia wynikającego ze spożywania alkoholu podczas terapii lekiem Fanipos. Ze względu na brak odpowiednich danych, warto skorzystać z porady lekarza lub farmaceuty.

Fanipos w ciąży

Stosowanie leków u kobiet w ciąży powinno zostać skonsultowane z lekarzem prowadzącym nawet wtedy, gdy są to preparaty dostępne bez recepty. W przypadku aerozolu do nosa Fanipos przed jego wdrożeniem należy przeprowadzić analizę korzyści z leczenia dla matki oraz ryzyka, jakie może nieść dla rozwijającego się wewnątrz macicy płodu. Ryzyko działania ogólnoustrojowego na płód przy podaniu kortykosteroidu donosowo jest minimalne. Zaleca się jednak zachować ostrożność, ponieważ po podaniu ogólnoustrojowym kortykosteroidów u zwierząt stwierdzono zaburzenia w rozwoju płodów.

Fanipos a karmienie piersią

Dotychczas nie przeprowadzono badań klinicznych, które dowodziłyby, czy lek Fanipos po zastosowaniu na błonę śluzową nosa przenika do pokarmu kobiecego. Przypuszcza się, że po podaniu donosowym lek nie przedostaje się do mleka kobiet, ponieważ w trakcie badań po takim podaniu nie wykryto go w osoczu krwi naczelnych. Jednakże przed zastosowaniem preparatu przez kobietę w okresie laktacji należy skonsultować się z lekarzem, który dokona analizy ryzyka i korzyści dla matki oraz karmionego piersią dziecka.