Concor COR

1. Concor COR co to jest
2. Dawkowanie preparatu
3. Możliwe skutki uboczne
4. Interakcje z alkoholem
5. Concor COR w ciąży
6. Concor COR a karmienie piersią
7. Środki ostrożności
8. Interakcje z innymi lekami

Concor COR co to jest

Concor COR to lek wykorzystywany w leczeniu przewlekłej, stabilnej niewydolności serca. Jest wydawany wyłącznie na receptę i nie podlega refundacji. Preparat ma postać tabletek powlekanych o różnej zawartości substancji czynnej. Dostępne są wersje:

• 1,25 mg w opakowaniach po 28 lub 56 sztuk,
• 2,5 mg w opakowaniach po 28 lub 56 sztuk,
• 3,75 mg w opakowaniach po 28 sztuk,
• 5 mg, w opakowaniach po 28 lub 56 sztuk,
• 7,5 mg w opakowaniach po 28 sztuk,
• 10 mg w opakowaniach po 28 sztuk.

Substancją czynną zawartą w leku jest fumaran bisoprololu. Należy on do leków β₁-adrenolitycznych (beta-adrenolotyków). Bisoprolol zmienia reakcję organizmu na niektóre impulsy nerwowe, zwłaszcza w mięśniu sercowym. Dzięki temu lek umożliwia spowolnienie akcji serca, a tym samym zwiększa wydajność pompowania krwi wewnątrz organizmu.

Pełny skład preparatu

1 tabletka powlekana Concor COR zawiera odpowiednio 1,25 mg, 2,5 mg, 3,75 mg, 5 mg, 7,5 mg lub 10 mg fumaranu bisoprololu.

Substancje pomocnicze w rdzeniu tabletki: krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, krospowidon, skrobia żelowana, skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, wapnia wodorofosforan bezwodny.
Skład otoczki tabletki: dimetykon 100, talk, makrogol 400, tytanu dwutlenek (E171), hypromeloza.

Wskazania do stosowania

Preparat przeznaczony jest dla osób dorosłych. Znajduje zastosowanie w leczeniu stabilnej, przewlekłej niewydolności serca, w przebiegu której występują zaburzenia czynnościowe skurczu lewej komory. Ponadto tabletki Concor COR 5 mg oraz 10 mg wykorzystuje się w terapii nadciśnienia tętniczego oraz dławicy piersiowej.

Kiedy nie stosować tego leku

Podstawowym przeciwwskazaniem do stosowania Concor COR jest nadwrażliwość na jego substancję czynną lub którąkolwiek z substancji pomocniczych. Ponadto preparatu nie powinni przyjmować pacjenci, u których występują:

• astma oskrzelowa o ciężkim przebiegu,
• poważne zaburzenia krążenia krwi w obrębie kończyn, na skutek których może pojawić się mrowienie, blednięcie albo sinienie palców u stóp i u rąk,
• nieleczony guz chromochłonny nadnerczy,
• kwasica metaboliczna,
• ostra niewydolność serca lub nasilenie niewydolności wymagające dożylnego podania leków zwiększających kurczliwość serca,
• objawy spowolnionej akcji serca,
• objawy niskiego ciśnienia tętniczego krwi,
• wstrząs kardiogenny,
• choroby serca, w przebiegu których dochodzi do znacznego spowolnienia lub nierównej pracy serca, a pacjent nie ma wszczepionego rozrusznika. Należą do nich np. blok przedsionkowo-komorowy II oraz III stopnia, blok zatokowo-przedsionkowy, zespół chorej zatoki.

Dawkowanie preparatu

Jak stosować Concor COR? Zaleca się przyjmować lek raz dziennie - rano, na czczo lub podczas posiłku. Tabletki należy połykać w całości i popić niewielką ilością płynu. Nie powinno się ich rozdrabniać ani gryźć. Tabletki, na których powierzchni znajduje się rowek można podzielić na dwie równe dawki.

Dokładne dawkowanie preparatu zależy od przyczyny podania i jest ustalane przez lekarza prowadzącego. Czas leczenia jest zazwyczaj długotrwały. Podczas terapii należy regularnie odbywać wizyty kontrolne, aby lekarz mógł oceniać odpowiedź pacjenta na lek. Ma to duże znaczenie zwłaszcza na początku terapii, podczas zwiększania dawki leku, a także w przypadku jego odstawienia.

Stabilna, przewlekła niewydolność serca

Zalecane dawkowanie Concor COR to rozpoczęcie leczenia od najniższej dostępnej dawki, czyli 1,25 mg raz na dobę. Następnie należy ją stopniowo zwiększać, zachowując co najmniej 2 tygodniowe odstępy. Najczęściej stosowany schemat leczenia to:

• pierwsze 2 tygodnie – 1, 25 mg raz dziennie,
• 3 i 4 tydzień – 2,5 mg raz dziennie,
• 5 i 6 tydzień – 3,75 mg raz dziennie,
• 7 i 8 tydzień - 5 mg raz dziennie,
• 9 i 10 tydzień - 7,5 mg raz dziennie,
• dawka podtrzymująca - 10 mg raz dziennie.

10 mg jest maksymalną zalecaną dobową dawką leku i nie należy jej przekraczać. Dla niektórych pacjentów odpowiednie mogą być już niższe dawki podtrzymujące.

Zwiększanie dawki odbywa się pod kontrolą lekarza, który uwzględnia indywidualną sytuację pacjenta i jego tolerancję na lek. W niektórych przypadkach specjalista może podjąć decyzję o wydłużeniu czasu pomiędzy większymi dawkami. Jeśli wystąpi nasilenie objawów choroby lub nietolerancja leku przez pacjenta, niezbędne może być powrócenie do niższej dawki lub odstawienie preparatu.

W przypadku stabilnej, przewlekłej niewydolności serca beta-adrenolityki, w tym Concor COR stosuje się w terapii skojarzonej z inhibitorami ACE (lub z antagonistami receptora angiotensyny II) i lekami moczopędnymi, a jeśli jest to wskazane również z glikozydami nasercowymi. Jeżeli u pacjenta wystąpi przemijające nasilenie niewydolności serca, bradykardia lub obniżone ciśnienie krwi, zaleca się ponowne dostosowanie dawek wszystkich przyjmowanych preparatów. Może się okazać, że konieczne będzie tymczasowe obniżenie dawki beta-adrenolityku lub jego odstawienie.

Nadciśnienie tętnicze i dławica piersiowa

Dawkowanie należy dopasowywać indywidualnie w zależności od częstości rytmu serca oraz reakcji pacjenta na leczenie. Zaleca się, by na początku terapii przyjmować 5 mg leku raz na dobę. Jeżeli stan pacjenta tego wymaga, lekarz może zalecić zwiększenie dawkowania do 10 mg raz dziennie. Maksymalna dopuszczalna dawka dobowa wynosi 20 mg.

Odstawienie leku

Odstawienie Concor COR powinno się odbywać wyłącznie na zalecenie lekarza i pod jego kontrolą. Dawki preparatu należy zmniejszać stopniowo. Zbyt radykalne zakończenie leczenia może spowodować zaostrzenie objawów choroby.

Szczególne grupy pacjentów

Leku nie należy stosować u dzieci oraz młodzieży poniżej 18 roku życia.

U osób w podeszłym wieku, a także u pacjentów cierpiących na łagodne lub umiarkowane zaburzenia czynności nerek lub wątroby zazwyczaj nie ma konieczności zmiany standardowego schematu dawkowania.

W przypadku ciężkiej niewydolności nerek, tj. gdy klirens kreatyniny jest mniejszy niż 20 ml/min, a także przy ciężkiej niewydolności wątroby maksymalna dobowa dawka leku wynosi 10 mg.

Postępowanie po przedawkowaniu

Jeżeli dojdzie do przyjęcia zbyt dużej dawki preparatu, pacjent powinien jak najszybciej zasięgnąć opinii lekarza. Specjalista podejmie decyzję o dalszym postępowaniu. Przedawkowanie Concor COR może powodować następujące skutki uboczne:

• spowolnienie czynności serca,
• trudności w oddychaniu,
• znaczne obniżenie ciśnienia krwi,
• zawroty głowy,
• drgawki.

Pominięcie dawki

Jeżeli pacjent zapomniał o zażyciu tabletki, nie powinien jej uzupełniać przez stosowanie podwójnej ilości leku. Następnego dnia o zwykłej porze należy zażyć wskazaną dawkę.

Możliwe skutki uboczne

W trakcie przyjmowania tego preparatu mogą pojawić się działania niepożądane. Poszczególne skutki uboczne Concor COR różnią się częstością występowania.

Bardzo często zgłaszanym działaniem niepożądanym jest bradykardia, czyli spowolnione tempo pracy serca.

Często występujące efekty uboczne to: pogorszenie niewydolności serca, zmęczenie, astenia, bóle głowy, zawroty głowy, niskie ciśnienie tętnicze, uczucie zimna lub drętwienia rąk lub stóp, nudności, wymioty, zaparcia, biegunka.

Niezbyt często pojawiają się działania niepożądane obejmujące: zaburzenia snu, depresję, zaburzenia przewodzenia przedsionkowo-komorowego, osłabienie mięśni lub kurcze mięśni, a także skurcz oskrzeli u pacjentów ze zdiagnozowaną astmą oskrzelową lub przewlekłą obturacyjną chorobą płuc.

Rzadko podczas stosowania leku pojawiały się: zaburzenia słuchu, alergiczny nieżyt błony śluzowej nosa, stan zapalny wątroby (może się objawiać zażółceniem skóry lub oczu), zmniejszenie wydzielania łez, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia trójglicerydów we krwi, koszmary senne, omamy, omdlenia, zaburzenia potencji oraz reakcje alergiczne - świąd, wysypka czy zaczerwienienie twarzy,.

Bardzo rzadko pojawiały się skutki uboczne Concor COR obejmujące: zapalenie spojówek z zaczerwienieniem lub podrażnieniem oczu, łysienie, wystąpienie lub nasilenie się zmian skórnych typowych dla łuszczycy, zmiany łuszczycopodobne.

Interakcje z alkoholem

Może wystąpić umiarkowana interakcja pomiędzy Concor COR a alkoholem. Dlatego też nie należy pić napojów wyskokowych podczas terapii.

Długotrwałe picie alkoholu w ilościach umiarkowanych lub dużych podnosi ciśnienie tętnicze krwi. Może to osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie leku. Z kolei stan ostrego upojenia alkoholowego może wzmagać objawy niedociśnienia ortostatycznego, jednego ze skutków ubocznych preparatu.

Concor COR w ciąży

Stosowanie leku Concor COR w ciąży jest dopuszczalne wyłącznie w przypadku bezwzględnej konieczności. Występuje ryzyko negatywnego wpływu substancji czynnej na przebieg ciąży oraz powstawanie zaburzeń u płodu/noworodka.

Leki z grupy β-adrenolityków obniżają łożyskowy przepływ krwi. Może to wywołać opóźnienie wzrostu płodu, przedwczesny poród, a nawet poronienie lub obumarcie płodu. Jeżeli kobieta w ciąży przyjmowała bisoprolol, u płodu i noworodka może wystąpić hipoglikemia i/lub bradykardia. Dziecko po urodzeniu należy poddać dokładnej obserwacji.

Concor COR a karmienie piersią

Dotychczas nie ustalono, czy substancja czynna leku – bisoprolol - przenika do mleka kobiecego. Dlatego też nie zaleca się przyjmowania Concor COR podczas karmienia piersią.

Środki ostrożności

Leczenie tym preparatem stabilnej, przewlekłej niewydolności serca należy zawsze rozpoczynać od dopasowania dawki.

W niektórych przypadkach, np. gdy chory cierpi na inne choroby współistniejące, konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności podczas przyjmowania leku. Należy zwrócić uwagę, jeśli u pacjenta występują:

• cukrzyca z dużymi wahaniami stężenia glukozy we krwi,
• nadciśnienie tętnicze,
• niektóre choroby serca – w tym zaburzenia rytmu serca, dławica Prinzmetala, blok przedsionkowo-komorowy I°,
• choroba zarostowa tętnic obwodowych,
• zaburzenia czynności nerek lub wątroby,
• zaburzenia krążenia krwi w kończynach,
• astma oskrzelowa o lżejszym przebiegu lub inna przewlekła choroba płuc,
• łuszczyca, także w przeszłości,
• guz chromochłonny rdzenia nadnerczy,
• zaburzenia czynności tarczycy.

Objawy niektórych chorób kardiologicznych mogą się nasilić pod wpływem stosowania leku, szczególnie w początkowym etapie leczenia.

Jeżeli pacjent przyjmujący preparat choruje jednocześnie na astmę oskrzelową lub przewlekłą obturacyjną chorobę płuc, to zaleca się równoczesne stosowanie odpowiednich leków rozszerzających oskrzela.

U pacjentów chorujących ze zmianami łuszczycowymi na skórze należy bardzo dokładnie przemyśleć, czy korzyści z leczenia przewyższają ewentualne ryzyko. Dotyczy to także osób, które chorowały na łuszczycę w przeszłości.

Osobom z guzem chromochłonnym rdzenia nadnerczy można podać bisoprolol jedynie jeśli wcześniej zablokowano receptorów α.

Należy poinformować lekarza oraz zachować ostrożność również jeżeli pacjent:

• stosuje ścisłą głodówkę,
• jest w trakcie leczenia odczulającego lub je planuje,
• ma zostać poddany zabiegowi w znieczuleniu ogólnym.

W przypadku leczenia odczulającego w trakcie przyjmowania Concor COR lek może zwiększać ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych lub je nasilać.

Podczas podawania znieczulenia ogólnego, w trakcie intubacji oraz w okresie pooperacyjnym lek, tak jak i inne β-adrenolityki, zmniejsza natężenie zaburzeń rytmu serca oraz niedokrwienia mięśnia sercowego. Zazwyczaj zaleca się kontynuację przyjmowania tabletek po zabiegu. Istnieje jednak ryzyko interakcji pomiędzy β-adrenolitykiem, a innymi lekami stosowanymi w okresie okołooperacyjnym. Dlatego też należy poinformować anestezjologa o zażywaniu Concor COR. W razie konieczności odstawienia leku przed zabiegiem trzeba zrobić to stopniowo, tak, by ostatnio dawkę przyjąć najpóźniej 48 godzin przed planowanym podaniem znieczulenia.

Dotychczas nie zgromadzono danych klinicznych odnośnie leczenia niewydolności serca Concor COR u pacjentów chorujących na:

• kardiomiopatię restrykcyjną,
• wrodzone wady serca,
• hemodynamicznie istotne wady zastawek,
• cukrzycę insulinozależna (typu I),
• ciężkie zaburzenie czynności nerek,
• ciężkie zaburzenie czynności wątroby,

a także wśród

• pacjentów, którzy w ciągu ostatnich 3 miesięcy przeszli zawał mięśnia sercowego.

W niektórych przypadkach preparat może powodować skutki uboczne, które obniżają zdolność do kierowania pojazdami lub obsługiwania maszyn. Ostrożność należy zachować zwłaszcza na początku leczenia, po zwiększeniu dawki, po zmianie leków oraz przy połączeniu preparatu z alkoholem.

Interakcje z innymi lekami

Przed rozpoczęciem terapii należy poinformować lekarza o wszystkich zażywanych środkach farmakologicznych, również tych, które są dostępne bez recepty.

Tabletki powlekane Concor COR nie powinny być przyjmowane łącznie z:

• wybranymi lekami stosowanymi na zaburzenia rytmu serca – np. środkami przeciwarytmicznymi klasy I, jak lidokaina, chinidyna, dyzopiramid, fenytoina, flekainid i propafenon,
• niektórymi środkami wykorzystywanymi w leczeniu nadciśnienia tętniczego, zaburzeń rytmu serca i choroby wieńcowej – np. z antagonistami wapnia, jak werapamil i diltiazem,
• lekami przeciwnadciśnieniowymi - np. metylodopą, klonidyną, rylmenidyną, moksonidyną.

Należy unikać takich połączeń, chyba, że lekarz zaleci inaczej. W szczególnych przypadkach terapia skojarzona może być konieczna. Wówczas należy ściśle monitorować reakcję pacjenta.

Połączenie bisoprololu z antagonistami wapnia ma szkodliwy wpływ na kurczliwość i przewodzenie przedsionkowo-komorowe serca, a także na ciśnienie krwi. Jeśli pacjent, który stosuje lek β-adrenolityczny otrzyma warepamil dożylnie, może wystąpić u niego nasilenie niedociśnienia tętniczego i blok przedsionkowo-komorowy.

Terapia skojarzona z lekami obniżającymi ciśnienie może spowodować zbyt mocne spowolnienie akcji serca, zmniejszenie pojemności minutowej serca oraz rozszerzenie naczyń krwionośnych. Po odstawieniu preparatu przeciwnadciśnieniowego zachodzi podwyższone ryzyko wystąpienia "nadciśnienia z odbicia".

Należy zachować ostrożność i poinformować lekarza, jeśli Concor COR jest przyjmowany łącznie z:

• antagonistami wapnia z grupy dihydropirydyn, np. felodypiną i amlodypiną, - może wystąpić spadek ciśnienia oraz pogorszenie wydolności komorowej,
• lekami przeciwarytmicznymi klasy I, jak chinidyna, dizopiramid, lidokaina, fenytoina, flekainid, propafenon – powodują one wzrost wpływu preparatu na przewodzenie przedsionkowe oraz wzmacniają działanie inotropowo-ujemne;
• lekami przeciwarytmicznymi klasy III, jak np. amiodaron – ze względu na podwyższenie wpływu bisoprololu na czas przewodzenia przedsionkowego,
• innymi beta-androlitykami, także stosowanymi miejscowo np. w postaci kropli do oczu – może dojść do nasilenia działania substancji czynnej,
• parasympatykomimetykami – powodują wzrost ryzyka bradykardii i wydłużają czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego,
• β-adrenomimetykami, jak np. izoprenalina, dobutamina – połączone z bisoprololem wzajemnie hamują swoje działanie,
• adrenomimetykami oraz preparatami pobudzającymi receptory α i β, jak adrenalina i noradrenalina – może dojść do wzrostu ciśnienia krwi i nasilenia objawów chromania przestankowego;
• doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi oraz insuliną – wzmacniają one działanie hipoglikemizujące,
• glikozydami naparstnicy – powodują spowolnienie czynności serca oraz wydłużenie czasu przewodzenia przedsionkowo-komorowego,
• niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ) - osłabiają działanie hipotensyjne bisoprololu,
• środkami przeciwnadciśnieniowymi, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, wybranymi lekami przeciwpadaczkowymi – wzmacniają działanie hipotensyjne preparatu,
• meflochiną – połączenie wzmaga ryzyko bradykardii,
• inhibitorami monoaminooksydazy MAO, za wyjątkiem MAO-B - nasilają działanie hipotensyjne leku, przez co jednocześnie zwiększają ryzyko wystąpienia przełomu nadciśnieniowego,
• ryfampicyną - może w niewielkim stopniu skracać okres półtrwania bisoprololu, choć najczęściej nie jest wymagane dostosowywanie dawkowania,
• wybranymi lekami stosowanymi w terapii bólów migrenowych oraz demencji,
• pochodnymi ergotaminy – powodują zaostrzenie zaburzeń krążenia obwodowego,
• środkami znieczulenia ogólnego – może dojść do osłabienia tachykardii odruchowej, wzrasta również ryzyko niedociśnienia tętniczego.