Bedicort G

Bedicort G co to jest?

Bedicort G to maść z antybiotykiem do stosowania na skóre. Lek dostępny jest wyłącznie na receptę. Jedna tuba zawiera 15 g maści.

W składzie preparatu znajdują się dwie substancje czynne: betametazon w postaci dipropionianu oraz gentamycyna w postaci siarczanu. Betametazon cechuje się silnym działaniem przeciwzapalnym i przeciwświądowym oraz wpływa obkurczająco na naczynia krwionośne. Gentamycyna to natomiast antybiotyk aminoglikozydowy. Wykazuje skuteczność w zwalczaniu zakażeń paciorkowcami, gronkowcami, a także bakteriami Gram-ujemnymi (Escherichia coli, Proteus spp., Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella, Enterobacter, Serratia, Citrobacter, Salmonella, Shigella).

Maść Bedicort G łatwo i skutecznie przenika przez rogową warstwę skóry, gdzie jest gromadzona. Wchłanianie preparatu jest zwiększone w przypadku stosowania go w okolicy fałdów, na uszkodzony naskórek, na skórę uszkodzoną (np. przez proces zapalny), na duże powierzchnie skóry oraz u dzieci.

Pełny skład preparatu

1 g maści Bedicort zawiera 0,5 mg betametazonu (w postaci dipropionianu betametazonu) oraz 1 mg gentamycyny (w postaci siarczanu gentamycyny).
Pozostałe składniki: parafina ciekła, alkohole sterolowe z lanoliny, alkohol cetostearylowy, butylohydroksytoluen, butylohydroksyanizol, wazelina biała.

Wskazania do stosowania

Na co stosować maść Bedicort G? Lek zaleca się na:

• sączące stany zapalne skóry (np. dermatoz, szczególnie o podłożu alergicznym), które reagują na leczenie kortykosteroidami i towarzyszą im nadmierne rogowacenie, intensywne swędzenie lub silny odczyn alergiczny,
• wtórne, powikłane zakażenia bakteriami wykazującymi wrażliwość na gentamycynę,
• atopowe zapalenie skóry (AZS),
• łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS),
• liszaj prosty przewlekły,
• wyprysk rogowaciejący,
• łuszczycę,
• alergiczne kontaktowe zapalenie skóry,
• toczeń rumieniowaty w postaci skórnej,
• rumień wielopostaciowy.

Preparat przeznaczony jest dla pacjentów, którzy ukończyli 12 rok życia. Ze względu na zawartość kortykosteroidów powinien być stosowany tylko na początku terapii, przez krótki czas oraz na małe powierzchnie skóry.

Kiedy nie stosować tego leku

Nie w każdym przypadku istnieje możliwość stosowania Bedicort G maść. Przeciwwskazanie stanowi nadwrażliwość na dipropionian betametazonu lub gentamycynę, a także jakąkolwiek substancję pomocniczą leku. Nie należy stosować go również w przebiegu:

• zakażeń skóry wirusowych (np. ospa wietrzna, opryszczka), grzybiczych i bakteryjnych (np. gruźlica),
• nowotworów skóry,
• trądziku pospolitego,
• trądziku różowatego,
• zapalenia lub owrzodzenia żylakowatego,
• zmian na skórze o charakterze rozległym, które przebiegają z ubytkiem skóry (jak ma to miejsce w przypadku oparzeń),
• zakażeń bakteriami opornymi na gentamycynę.

Ponadto leku nie należy stosować długotrwale, nie można nakładać Bedicort G na twarz, a także na stany zapalne skóry wokół ust. Przeciwwskazane jest również nanoszenie maści na zmiany skórne znajdujące się w okolicy odbytu i na miejsca intymne.

Dawkowanie preparatu

Lek stosuje się zewnętrznie na zmienioną chorobowo skórę. Zalecane dawkowanie Bedicort G to nakładanie niewielkiej ilość maści na zmiany 1-2 razy dziennie. Maksymalny czas ciągłego stosowania nie powinien być dłuższy niż 2 tygodnie. Należy pamiętać, by nie stosować leku w postaci opatrunków okluzyjnych. 

Możliwe skutki uboczne

U niektórych osób podczas stosowania maści Bedicort G występują skutki uboczne. Mogą pojawić się: zmiany trądzikopodobne, plamica posteroidowa, zatrzymanie wzrostu naskórka, zanik tkanki podskórnej, suchość skóry, odbarwienia lub przebarwienia skóry, zanik skóry, rozstępy, stan zapalny mieszków włosowych, nadmierne owłosienie skóry, alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, pokrzywka, wysypka plamisto-grudkowa, zapalenie skóry wokół ust, reakcje nadwrażliwości, zintensyfikowanie objawów jaskry, po zastosowaniu na skórę powiek - przyspieszenie rozwoju zaćmy, rozszerzenie powierzchniowych naczyń krwionośnych, objawy ototoksyczności (zwłaszcza, gdy preparat stosowany był na dużą powierzchnię lub uszkodzoną skórę), uszkodzenie nerek (szczególnie, gdy maść stosowana była jednocześnie z lekami nefrotoksycznymi lub u pacjenta występowało zaburzenie czynności nerek).

Podczas stosowania leku w długim okresie czasu, na dużej powierzchni skóry, na skórę uszkodzoną, w okładach zamkniętych, lub u dzieci mogą wystąpić ogólnoustrojowe skutki uboczne charakterystyczne dla kortykosteroidów. Należą do nich:

• zahamowania czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza,
• hamowania wzrostu oraz rozwoju u dzieci,
• zespół Cushinga,
• hiperglikemia,
• częstomocz,
• nadciśnienie,
• obrzęki,
• obniżenie odporności.

Środki ostrożności

Substancje czynne preparatu mogą wchłaniać się przez skórę i wywoływać u niektórych pacjentów charakterystyczne dla kortykosteroidów ogólnoustrojowe objawy niepożądane. Obecność gentamycyny może powodować wystąpienie ototoksyczności oraz nefrotoksyczności, w szczególności u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Należy unikać wdrażania terapii u osób, u których zdiagnozowano zaburzenia czynności wątroby lub nerek oraz u dzieci.

Stosowanie siarczanu gentamycyny wiąże się z ryzykiem intensywnego wzrostu niewrażliwych drobnoustrojów, a także pojawieniem się bakterii, które będą odporne na działanie antybiotyku aminoglikozydowego. Podczas stosowania maści należy obserwować skórę, a jeśli wystąpi reakcja alergiczna objawiająca się świądem, pieczeniem lub zaczerwienieniem skóry, konieczne jest natychmiastowe odstawienie maści. Występowanie skórnych reakcji alergicznych może być spowodowane przez zawartość w preparacie alkoholu.

Stosowanie preparatu na skórę twarzy wiąże się z ryzykiem wystąpienia teleangiektazji lub dermatitis perioralis, nawet jeśli lek wykorzystywany był w krótkim okresie czasu. Należy unikać kontaktu maści z oczami oraz błonami śluzowymi - nie zaleca się stosowania w okolicach oczu.

Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku aplikowania leku na skórę pach lub pachwin. W tych miejscach skóra jest szczególnie wrażliwa, więc lek powinien być stosowany tylko w przypadkach bezwzględnej konieczności.

U pacjentów w podeszłym wieku maść powinna być stosowana ostrożnie, zwłaszcza jeżeli występują stany zanikowe w tkance podskórnej. Ostrożność należy zachować również u pacjentów chorujących na łuszczycę, ponieważ pod wpływem maści może dojść do nawrotu choroby, a także wystąpienia łuszczycy uogólnionej krostkowej, jak też ogólnych działań toksycznych, związanych z zaburzeniem czynności skóry.

Wystąpienie zakażeń skóry o podłożu grzybiczym wymaga wdrożenia dodatkowego leczenia preparatami przeciwgrzybiczymi.

Interakcje z innymi lekami

Stosując maść Bedicort G nie wolno wykonywać szczepienia przeciwko ospie. Nie należy wykonywać także innych immunizacji, zwłaszcza gdy lek jest stosowany na dużą powierzchnię skóry lub w sposób przewlekły, ponieważ wzrasta ryzyko braku oczekiwanej odpowiedzi immunologicznej organizmu.

Stosując Bedicort G należy pamiętać, że maść może nasilać działanie leków immunosupresyjnych, a także osłabiać działanie leków immunostymulujących.

Bedicort G w ciąży

Stosowanie maści w okresie ciąży nie jest zalecane.

Bedicort G a karmienie piersią

W okresie laktacji stosowanie Bedicort G wymaga rezygnacji z karmienia piersią.

Dystrybutor na terenie Polski: Bausch Health Companies Inc.

Powyższy artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.