Aciprex

Aciprex co to jest?

Aciprex jest lekiem przeciwdepresyjnym, do którego zakupu niezbędna jest recepta. Preparat ma postać tabletek powlekanych, różniących się zawartością substancji czynnej escytalopramu. Dostępne są wersje:

• 5 mg, 28 sztuk
• 10 mg, 28 sztuk
• 10 mg, 56 sztuk.

Escytalopram to lek z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Ich właściwością jest zwiększanie stężenia serotoniny – hormonu, który ma wpływ na nastrój człowieka. Przyjmowany doustnie preparat wchłania się niemal całkowicie i niezależnie od spożywanego pokarmu.

Pełny skład preparatu

1 tabletka powlekana Aciprex zawiera odpowiednio 5 lub 10 mg escytalopramu.
Substancje pomocnicze zawarte w rdzeniu: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian.
Skład otoczki tabletki: Opadry White Y-1-7000 (hypromeloza 6cP, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 400).

Wskazania do stosowania

Lek zalecany jest w przypadku chorób o podłożu psychicznym u osób dorosłych. Wykorzystuje się go w leczeniu:

• lęku napadowego przebiegającego z agorafobią lub bez agorafobii,
• dużych epizodów depresyjnych,
• fobii społecznej,
• zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

Kiedy nie stosować tego leku

Leku nie powinny stosować osoby, u których występuje nadwrażliwość na escytalopram lub inne składniki tabletek. Przeciwwskazaniem jest także zdiagnozowanie u pacjenta wrodzonych zaburzeń rytmu serca oraz pojawianie się ich w przeszłości.

Stosowanie preparatu wymaga kontroli innych przyjmowanych leków. Nie należy łączyć Aciprex z nieselektywnymi, zarówno nieodwracalnymi jak i odwracalnymi inhibitorami MAO oraz odwracalnymi inhibitorami MAO-A ponieważ może to skutkować wystąpieniem zespołu serotoninowego. Niewskazane jest również łączenie tabletek z lekami na zaburzenia rytmu serca lub takimi, które mogą oddziaływać na rytm serca.

Dawkowanie preparatu

Lek należy przyjmować doustnie popijając wodą. Można to robić łącznie z posiłkami lub niezależnie od nich. Tabletki o zawartości 10 mg substancji czynnej można dzielić. Z uwagi na ich gorzki smak nie zaleca się rozgryzania tabletek.

W przypadku dużych epizodów depresji zaleca się dawkę początkową 10 mg jednorazowo na dobę. W razie potrzeby dawkę tę można zwiększyć, maksymalnie do 20 mg dobowo. Efekty antydepresyjne można zauważyć najczęściej po upływie od 2 do 4 tygodni stosowania tabletek. Aby zachować skuteczność leku, po ustąpieniu dolegliwości należy kontynuować terapię przez minimum 6 miesięcy.

Gdy przyczyną podania jest fobia społeczna, najczęściej leczenie rozpoczyna się również dawką 10 mg 1 raz na dobę. Po upływie 2-4 tygodni, w czasie którym zazwyczaj obserwuje się poprawę klinicznego stanu pacjenta, można zmodyfikować dawkę. Dopuszcza się jej zmniejszenie do 5 mg dobowo lub zwiększenie, maksymalnie do 20 mg dobowo, w zależności od reakcji pacjenta. Podstawą terapii jest regularna ocena skuteczności leczenia. Czas stosowania Aciprex powinien wynosić 12 tygodni. Umożliwi to trwałą odpowiedź na leczenie. Do rozważenia w indywidualnych przypadkach jest kuracja trwająca 6 miesięcy, która może przeciwdziałać nawrotom choroby. Należy pamiętać, że w przypadku fobii społecznej środki farmakologiczne stanowią uzupełnienie terapii.

W zaburzeniach lęku napadowego, przebiegającego z agorafobią lub bez, zaleca się dawkę początkową w wysokości 5 mg 1 raz w ciągu doby. Po tygodniu dawkę tę zwiększa się do 10 mg dobowo. Na dalszym etapie leczenia, w zależności od tego, jak reaguje pacjent, można ponownie zwiększyć dawkę do maksymalnie 20 mg na dobę. Czas trwania terapii wynosi kilka miesięcy, maksymalny efekt terapeutyczny następuje około 3 miesiące po rozpoczęciu leczenia.

Jeśli pacjent cierpi na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, terapię na ogół rozpoczyna się dawką 10 mg 1 raz na dobę. Można zwiększyć ją do maksymalnie 20 mg dobowo, jeśli wymaga tego reakcja pacjenta. Dawkę oraz skuteczność działania leku należy systematycznie kontrolować. Terapię należy prowadzić przez czas wystarczający do uzyskania pewności, że symptomy choroby ustąpiły.

Szczególne grupy pacjentów

U osób w wieku powyżej 65 lat nie prowadzono badań nad skutecznością leczenia fobii społecznej. Niezależnie od przyczyny pacjenci po ukończeniu 65 roku życia powinni rozpoczynać terapię Aciprex od jednorazowej dawki dobowej 5 mg. Następnie, jeśli będzie to konieczne, można zwiększyć ją do 10 mg 1 raz na dobę.

Mniejsze dawki na początku terapii zaleca się także w przypadku, gdy pacjent wolno metabolizuje leki z izoenzymem CYP2C19 lub gdy cierpi na zaburzenia czynności wątroby od łagodnych po umiarkowane. Wówczas dobowa dawka początkowa powinna wynosić 5 mg 1 raz dziennie. Możliwe jest podniesienie jej do 10 mg na dobę w razie konieczności. Wzmożonej ostrożności przy doborze dawki leku wymagają pacjenci z ciężkimi zaburzeniami pracy wątroby.

Pominięcie dawki

Jeśli pacjent przypomni sobie o pominiętej dawce Aciprex zanim położy się spać, powinien jak najszybciej ją przyjąć i kontynuować leczenie zgodnie z ustalonym schematem. W przypadku, gdy przypomnienie nastąpi kolejnego dnia lub w nocy, pominiętych tabletek nie zaleca się uzupełniać. Kolejne dawki należy zażywać o zwyczajowych porach. W żadnym razie nie można uzupełniać pominiętych tabletek przez przyjmowanie podwójnej dawki.

Przyjęcie większej ilości leku od zalecanej

Przedawkowanie Aciprex, nawet gdy nie występują żadne niepokojące objawy, wymaga natychmiastowej wizyty u lekarza lub udania się na izbę przyjęć do najbliższego szpitala. Pacjent powinien zabrać ze sobą opakowanie preparatu. Po zastosowaniu dawek większych, niż zalecane, może nieść ze sobą m.in. następujące skutki: wymioty, nudności, zawroty głowy, pobudzenie, drżenie, drgawki, śpiączka, zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, zaburzenia rytmu serca, spadek ciśnienia krwi.

Odstawianie leku

Zakończenie leczenia wymaga stopniowej redukcji dawki. Decyzję o odstawieniu preparatu podejmuje wyłącznie lekarz – nie można rezygnować z terapii samodzielnie. Zmniejszanie przyjmowanych na dobę ilości leku przebiega przez kilka tygodni. Po całkowitym odstawieniu tabletek mogą pojawić się objawy z odstawienia. Występują często, jeśli zakończenie terapii nastąpiło nagle. Ich ryzyko jest większe, gdy pacjent przyjmował wysokie dawki, stosował lek długotrwale lub zmniejszanie dawki było zbyt szybkie. Do objawów odstawiennych Aciprex należą:

• kołatanie lub trzepotanie serca;
• zawroty głowy, w tym problemy z utrzymaniem równowagi;
• bóle głowy;
• lęk;
• pobudzenie lub uczucie niepokoju;
• dezorientacja lub splątanie;
• drażliwość lub chwiejność emocjonalna;
• uczucie mrowienia i pieczenia oraz – rzadziej - odczucie porażenia prądem elektrycznym, także w obrębie głowy;
• zaburzenia snu w postaci bezsenności, wyrazistych snów, koszmarów sennych;
• nudności;
• biegunka;
• nadmierne pocenie, w tym poty nocne;
• drżenie;
• zaburzenia widzenia.

Możliwe skutki uboczne

Aciprex może powodować działania niepożądane. Najczęściej mijają one po kilku tygodniach stosowania preparatu. Ponadto wiele z nich stanowi objaw leczonej choroby, a ich ustąpienie może nastąpić wraz z poprawą stanu pacjenta. Skutki uboczne, które wymagają bezwzględnej konsultacji z lekarzem, to:

• nieprawidłowe krwawienia, np. z przewodu pokarmowego – pojawiają się niezbyt często,
• rzadko występujące reakcje alergiczne (obrzęk skóry, twarzy, warg lub języka oraz trudności w oddychaniu lub przełykaniu) oraz objawy zespołu serotoninowego (gwałtowne skurcze mięśni, drżenie, wysoka gorączka, dezorientacja, pobudzenie),
• objawy o nieustalonej częstości pojawiania się: drgawki, zażółcenie skóry i białkówek oczu (symptom zaburzeń pracy lub zapalenia wątroby), trudności w oddawaniu moczu, nieregularne i szybkie bicie serca oraz omdlenia (objaw zaburzenia typu torsade de pointes, które może zagrażać życiu),
• zachowania i myśli samobójcze.

Powszechnym, bardzo częstym skutkiem ubocznym preparatu są bóle głowy i nudności. Pełna lista objawów niepożądanych znajduje się w ulotce Aciprex.

Środki ostrożności

Zdarza się, że u pacjentów chorych na depresję i/lub zaburzenia lękowe pojawiają się myśli samobójcze lub myśli związane z autoagresją. Ponieważ efekty działania leków antydepresyjnych obserwowane są zazwyczaj po upływie 2 tygodni stosowania lub później, na początku leczenia takie objawy mogą się nasilić. Jeśli wystąpią koniecznie trzeba poinformować lekarza prowadzącego lub udać się do szpitala.

Zwiększone ryzyko myśli o samookaleczeniu lub myśli samobójczych występuje u pacjentów:

• w młodym wieku - poniżej 25 lat,
• u których w przeszłości pojawiały się takie objawy.

W trakcie kilku początkowych tygodni terapii u pacjenta mogą wystąpić trudności w spokojnym siedzeniu lub staniu oraz niepokój psychoruchowy. Objawy te wymagają wizyty u lekarza.

U części pacjentów z chorobą afektywną dwubiegunową może pojawić się faza maniakalna. Należy skonsultować się ze specjalistą, jeśli wystąpią nadmierna aktywność fizyczna, nietypowe pomysły, uczucie nieuzasadnionego szczęścia.

W celu łatwiejszego dostrzeżenia zmian w swoim zachowaniu pacjentom zaleca się poinformowanie bliskich osób o swojej chorobie i poproszenie ich o zapoznanie się z ulotką leku. Rodzina i znajomi mogą pomóc w zauważeniu nasilenia objawów chorobowych lub wystąpienia nietypowych zachowań.

Aciprex nie jest zalecany dla osób, które nie ukończyły jeszcze 18 roku życia. Mimo to może być przepisany pacjentom w tej grupie wiekowej, jeśli w opinii lekarza jest to konieczne. U dzieci oraz niedorosłej młodzieży ryzyko wystąpienia pewnych objawów niepożądanych leku jest większe. Dotyczy to m. in. wrogich zachowań, jak gniew, agresja, zachowania buntownicze, oraz prób i myśli samobójczych. W razie ich pojawienia się należy powiadomić lekarza prowadzącego. Do tej pory nie zbadano, czy lek wpływa na dojrzewanie, wzrost i rozwój behawioralny i poznawczy u osób poniżej 18 roku życia.

Interakcje z alkoholem

Nie spodziewa się, by między Aciprex a alkoholem dochodziło do interakcji. Mimo to spożywanie alkoholu w czasie terapii preparatem, a także innymi lekami z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny nie jest zalecane.

Aciprex w ciąży

Kobiety ciężarne nie powinny przyjmować tego preparatu. Stosowanie Aciprex w ciąży jest możliwe wyłącznie wtedy, gdy lekarz uzna to za konieczne. Leczenie powinno być poprzedzone dokładnym rozważeniem korzyści i zagrożenia. Jeśli okaże się, że pacjentka jest w ciąży, nie należy gwałtownie odstawiać leku.

Zażywanie preparatu w późniejszym okresie ciąży, szczególnie w III trymestrze, niesie ryzyko wystąpienia u noworodka sinicy, trudności z oddychaniem, drgawek, wahań temperatury ciała, wymiotów, trudności w karmieniu, sztywności lub wiotkości mięśni, wymiotów, obniżonego stężenia cukru we krwi, nasilenia odruchów, drżączki, drżenia, ciągłego płaczu, ospałości, nerwowości, trudności z zasypianiem lub senności. Są to następstwa działania serotoninergicznego lub objawy odstawienne. Po urodzeniu noworodka należy poddać obserwacji – w większości przypadków powyższe symptomy pojawiają się od razu po porodzie lub przez pierwsze 24 godziny życia. W razie ich późniejszego zauważenia należy natychmiast udać się z dzieckiem do lekarza. Ponadto możliwe jest, że leki z grupy SSRI zwiększają ryzyko wystąpienia u noworodka przetrwałego nadciśnienia płucnego.

Aciprex a karmienie piersią

W okresie laktacji stosowanie tego leku jest ogólnie niezalecane. Escytalopram przypuszczalnie jest wydzielany do pokarmu kobiecego. Pacjentki karmiące piersią nie powinny rozpoczynać zażywania preparatu przed dokładnym omówieniem korzyści i zagrożenia z lekarzem prowadzącym.

Dystrybutor na terenie Polski: Biofarm Sp. z o.o.

Powyższy artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.