Zypadhera proszek i rozp. do sporz. zaw. do wstrz. o przedł. uwalnianiu(210 mg) - fiol. proszku + fiol. rozp

Domięśniowo. Dorośli. Przed podaniem preparatu, pacjentów należy początkowo leczyć doustną postacią olanzapiny, aby określić tolerancję i reakcję na leczenie. W celu ustalania pierwszej dawki preparatu u wszystkich pacjentów należy kierować się następującym schematem: jeżeli docelowa dawka olanzapiny w postaci doustnej wynosi 10 mg/dobę, to zalecana dawka początkowa preparatu wynosi 210 mg co 2 tyg. lub 405 mg co 4 tyg., natomiast dawka podtrzymująca po 2 mies. leczenia preparatem wynosi 150 mg co 2 tyg. lub 300 mg co 4 tyg.; jeżeli docelowa dawka olanzapiny w postaci doustnej wynosi 15 mg/dobę, to zalecana dawka początkowa preparatu wynosi 300 mg co 2 tyg., natomiast dawka podtrzymująca po 2 mies. leczenia preparatem wynosi 210 mg co 2 tyg. lub 405 mg co 4 tyg.; jeżeli docelowa dawka olanzapiny w postaci doustnej wynosi 20 mg/dobę, to zalecana dawka początkowa preparatu wynosi 300 mg co 2 tyg. lub 405 mg co 4 tyg., natomiast dawka podtrzymująca po 2 mies. leczenia preparatem wynosi 300 mg co 2 tyg. W ciągu pierwszych 1-2 mies. leczenia należy ściśle monitorować pacjentów ze względu na możliwość nawrotu objawów choroby. W przypadku stosowania leków przeciwpsychotycznych poprawa stanu klinicznego może nastąpić po kilku dniach lub tygodniach leczenia - w tym okresie należy ściśle kontrolować stan pacjentów. W trakcie leczenia można dostosowywać dawkowanie leku w zależności od stanu klinicznego pacjenta. Po powtórnej ocenie klinicznej dawkę można ustalić w zakresie od 150 mg do 300 mg co 2 tyg. lub w zakresie od 300 mg do 405 mg co 4 tyg. W badaniach klinicznych nie zezwalano na suplementację olanzapiną w postaci doustnej. Jeśli suplementacja olanzapiny w formie doustnej jest wskazana ze względów klinicznych, całkowita dawka złożona olanzapiny, podana w obu postaciach nie powinna być większa od odpowiadającej maksymalnej dawki olanzapiny w postaci doustnej wynoszącej 20 mg na dobę. Sól embonianu olanzapiny wykazuje wolne tempo rozpuszczania, co zapewnia powolne uwalnianie leku w sposób ciągły przez ok. 6-8 mies. po ostatnim wstrzyknięciu - pacjent powinien pozostawać pod nadzorem lekarza, zwłaszcza przez pierwsze 2 mies. po odstawieniu preparatu i rozpoczęciu przyjmowania innego leku przeciwpsychotycznego. Szczególne grupy pacjentów. Nie zaleca się rozpoczynania leczenia preparatem u pacjentów w wieku >75 lat. U pacjentów w wieku >65 lat nie zaleca się stosowania preparatu, chyba że został ustalony dobrze tolerowany i skuteczny schemat dawkowania olanzapiny w postaci doustnej; mniejsza dawka początkowa (150 mg co 4 tyg.) nie jest standardowo zalecana, ale należy rozważyć jej stosowanie u pacjentów w wieku 65 lat i starszych, u których występują kliniczne czynniki ryzyka. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby nie zaleca się stosowania preparatu, chyba że został ustalony dobrze tolerowany i skuteczny schemat dawkowania olanzapiny w postaci doustnej; należy rozważyć zastosowanie mniejszej dawki początkowej (150 mg co 4 tyg.). W przypadku umiarkowanej niewydolności wątroby (marskość, klasa A lub B w skali Child-Pugh), dawka początkowa powinna wynosić 150 mg co 4 tyg. i być ostrożnie zwiększana. W przypadku istnienia więcej niż jednego czynnika, który mógłby spowodować spowolnienie metabolizmu (płeć żeńska, podeszły wiek, niepalenie tytoniu) należy rozważyć zmniejszenie dawki; jeśli wskazane jest zwiększenie dawki u tych pacjentów, należy je wykonywać z zachowaniem szczególnej ostrożności. Sposób podania. Preparat należy podawać wyłącznie w głębokim wstrzyknięciu domięśniowym, w mięsień pośladkowy, przez pracownika służby zdrowia przeszkolonego w zakresie odpowiedniej techniki wykonywania iniekcji i w warunkach, w których istnieje możliwość obserwacji pacjenta po wstrzyknięciu, oraz zapewniony jest dostęp do właściwej opieki medycznej w przypadku przedawkowania preparatu. Należy zachować ostrożność i przestrzegać właściwej techniki wykonywania iniekcji, aby uniknąć przypadkowego podania leku do naczynia krwionośnego lub podskórnie. Przez co najmniej 3 h po każdym wstrzyknięciu pacjent musi być obserwowany w placówce służby zdrowia przez odpowiednio przeszkolony personel w celu identyfikacji potencjalnych objawów podmiotowych i przedmiotowych przedawkowania olanzapiny. Należy upewnić się, że pacjent jest świadomy, zorientowany i nie występują u niego żadne objawy przedmiotowe i podmiotowe przedawkowania. Jeśli istnieje podejrzenie przedawkowania, należy zapewnić ścisły nadzór medyczny i obserwować pacjenta do czasu ustąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych.

Leczenie podtrzymujące dorosłych pacjentów ze schizofrenią, u których uzyskano odpowiednią stabilizację podczas leczenia olanzapiną w postaci doustnej.

1. Co to jest lek ZYPADHERA i w jakim celu się go stosuje

ZYPADHERA zawiera substancję czynną olanzapinę. ZYPADHERA należy do grupy leków
zwanych lekami przeciwpsychotycznymi i jest stosowana w leczeniu schizofrenii - choroby
objawiającej się tym, że pacjent słyszy, widzi lub odczuwa rzeczy nieistniejące w rzeczywistości, ma
sprzeczne z rzeczywistością przekonania, jest nadmiernie podejrzliwy i wycofuje się z kontaktów z
innymi. Osoby z tą chorobą mogą również odczuwać depresję, lęk lub napięcie.

Lek ZYPADHERA jest przeznaczony dla dorosłych pacjentów, u których uzyskano odpowiednią
stabilizację podczas leczenia olanzapiną w postaci doustnej.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku ZYPADHERA

Kiedy nie stosować leku ZYPADHERA
- jeśli pacjent ma uczulenie na olanzapinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienione w punkcie 6). Objawami reakcji uczuleniowej mogą być:wysypka, świąd,
  obrzęk twarzy, opuchnięcie warg lub duszność. Jeżeli wystąpiły takie objawy, należy
  poinformować o tym lekarza lub pielęgniarkę.
- jeśli u pacjenta występują zaburzenia dotyczące oczu, takie jak niektóre rodzaje jaskry
(zwiększone ciśnienie w oku).

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku ZYPADHERA należy omówić to z lekarzem lub pielęgniarką.

- Po każdym wstrzyknięciu mogą wystąpić niezbyt częste, ale ciężkie reakcje.
  ZYPADHERA może czasami zbyt szybko przeniknąć do naczynia krwionośnego. Jeśli się to
  zdarzy, po wstrzyknięciu mogą wystąpić wymienione poniżej objawy. W niektórych
  przypadkach objawy te mogą prowadzić do utraty przytomności.
  - nadmierna senność 
 - zawroty głowy
  - splątanie 
  - dezorientacja
  - drażliwość 
  - lęk
  - agresja 
  - zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi
  - zaburzenia mowy 
  - osłabienie
  - zaburzenia chodu
  - sztywność lub drżenie mięśni
  - drgawki

  Objawy te zwykle ustępują w ciągu 24 do 72 godzin po wstrzyknięciu. Po każdym
  wstrzyknięciu pacjent będzie obserwowany w placówce służby zdrowia przez przynajmniej
  3 godziny, ze względu na możliwość wystąpienia powyższych objawów.

  Wystąpienie objawów po czasie dłuższym niż 3 godziny po wstrzyknięciu jest mało
  prawdopodobne. Jednakże, w przypadku wystąpienia tych objawów należy natychmiast
  powiadomić lekarza lub pielęgniarkę. Ze względu na ryzyko wystąpienia tych objawów nie
  należy prowadzić pojazdów lub obsługiwać urządzeń mechanicznych przez pozostałą część dnia
  po wstrzyknięciu.

- Należy powiadomić lekarza lub pielęgniarkę, jeśli po wstrzyknięciu wystąpią zawroty głowy lub
  omdlenie. Prawdopodobnie konieczne będzie pozostanie w pozycji leżącej do czasu poprawy.
  Lekarz lub pielęgniarka mogą również zmierzyć ciśnienie tętnicze krwi i tętno.
- Nie zaleca się stosowania leku ZYPADHERA u pacjentów w podeszłym wieku z
  rozpoznaniem otępienia (splątanie i utrata pamięci), ze względu na możliwość wystąpienia
  ciężkich działań niepożądanych.
- Bardzo rzadko leki tej grupy mogą powodować wystąpienie nieprawidłowych ruchów,
  zwłaszcza w obrębie twarzy lub języka, lub zespołu objawów obejmujących gorączkę,
  przyspieszony oddech, pocenie się, sztywność mięśni, ospałość lub senność. Jeżeli po podaniu
  leku ZYPADHERA wystąpią takie objawy, należy natychmiast powiadomić o tym lekarza lub
  pielęgniarkę.
- U pacjentów stosujących lek ZYPADHERA obserwowano przyrost masy ciała. Należy
  systematycznie sprawdzać masę ciała pacjenta. W razie potrzeby należy rozważyć zwrócenie się
  do dietetyka lub uzyskanie pomocy w ustaleniu diety.
- U pacjentów stosujących lek ZYPADHERAobserwowano wysokie stężenie cukru we krwi i
  wysokie stężenie lipidów (triglicerydów i cholesterolu). Przed zastosowaniem leku
  ZYPADHERAi w trakcie jego stosowania lekarz powinien przeprowadzać badania krwi w celu
  określenia stężenia cukru we krwi i stężeń niektórych lipidów.
- Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli w przeszłości u pacjenta lub w rodzinie pacjenta
  występowały zakrzepy, ponieważ podobne leki były powiązane z tworzeniem zakrzepów krwi.

Jeśli u pacjenta występuje którekolwiek z niżej wymienionych schorzeń, należy natychmiast
powiadomić o tym lekarza:
- udar lub „mini” udar (przemijające objawy udaru);
- choroba Parkinsona;
- zaburzenia dotyczące gruczołu krokowego;
- niedrożność jelit (porażenna);
- choroba wątroby lub nerek;
- choroby krwi;
- przebyty niedawno zawał serca, choroba serca, zespół chorego węzła zatokowego, (zaburzenia
  rytmu serca), niestabilna dławica piersiowa lub niskie ciśnienie tętnicze krwi;
- cukrzyca;
- napady drgawek;
- jeśli pacjent wie, że mogła u niego wystąpić utrata soli w wyniku przedłużającej się, ciężkiej
  biegunki i wymiotów (nudności z wymiotami) lub stosowania diuretyków (leków
  moczopędnych).

Rutynowo, w celu zachowania ostrożności u osób w wieku powyżej 65 lat lekarz może kontrolować
ciśnienie tętnicze krwi.

Nie zaleca się rozpoczynania stosowania leku ZYPADHERA u pacjentów powyżej 75 lat.

Dzieci i młodzież
Lek ZYPADHERA nie jest przeznaczony do stosowania u pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

Lek ZYPADHERA a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Jest to szczególnie ważne w przypadku przyjmowania:
- leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona.
- karbamazepiny (lek przeciwpadaczkowy i stabilizujący nastrój), fluwoksaminy (lek
  przeciwdepresyjny) lub cyprofloksacyny (antybiotyk) - może być konieczna zmiana dawki leku
  ZYPADHERA.

Stosowanie leku ZYPADHERA w skojarzeniu z lekami przeciwdepresyjnymi, uspokajającymi lub
nasennymi może wywoływać senność.

Stosowanie leku ZYPADHERA z alkoholem
Nie należy pić alkoholu po podaniu leku ZYPADHERA, ponieważ lek w skojarzeniu z alkoholem
może wywoływać senność.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Kobiety karmiące piersią nie powinny otrzymać leku ZYPADHERA, ponieważ niewielkie ilości
olanzapiny mogą przenikać do mleka.

U noworodków, których matki stosowały lek ZYPADHERA w ostatnim trymestrze (ostatnie
3 miesiące ciąży) mogą wystąpić następujące objawy: drżenie, sztywność mięśni i (lub) osłabienie,
senność, pobudzenie, trudności z oddychaniem oraz trudności związane z karmieniem. W razie
zaobserwowania takich objawów u własnego dziecka, należy skontaktować się z lekarzem.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Po każdym wstrzyknięciu przez pozostałą część dnia nie należy prowadzić pojazdów lub obsługiwać
urządzeń mechanicznych.

ZYPADHERA zawiera sód
Po rozpuszczeniu ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w fiolce, to znaczy lek uznaje się za
„wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek ZYPADHERA

Lekarz zdecyduje, jaką dawkę leku ZYPADHERA należy podać i jak często należy wykonywać
wstrzyknięcia. Lek ZYPADHERA jest podawany w dawkach od 150 mg do 300 mg co 2 tygodnie lub
od 300 mg do 405 mg co 4 tygodnie.

ZYPADHERA ma postać proszku, który lekarz lub pielęgniarka użyje do przygotowania zawiesiny i
wstrzyknie do mięśnia pośladka.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku ZYPADHERA
Lek ten zostanie podany pod nadzorem medycznym, dlatego zastosowanie większej niż zalecana
dawki leku jest mało prawdopodobne.

U pacjentów, którym podano większą niż zalecana dawkę olanzapiny występowały następujące
objawy:
- przyspieszona czynność serca, pobudzenie lub agresywne zachowanie, trudności w mówieniu,
  mimowolne ruchy (zwłaszcza mięśni twarzy i języka) oraz ograniczenie świadomości.
Inne objawy to:
- ostre splątanie (dezorientacja), drgawki (padaczka), śpiączka, jednoczesne wystąpienie gorączki,
  przyspieszonego oddechu, pocenia się, sztywności mięśni, ospałości lub senności, zmniejszenie
  częstości oddechów, zachłyśnięcie, wysokie lub niskie ciśnienie tętnicze krwi, zaburzenia rytmu
  serca.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub zgłosić do szpitala, jeśli wystąpi którykolwiek z
powyżej wymienionych objawów.

Pominięcie zastosowania leku ZYPADHERA
W przypadku poczucia poprawy nie należy przerywać leczenia. Ważne jest, aby stosować lek
ZYPADHERA tak długo, jak zaleci to lekarz.

W przypadku pominięcia wstrzyknięcia, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem w celu
ustalenia terminu podania leku.

W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza lub pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast powiadomić lekarza, jeżeli wystąpi:
- nadmierna senność, zawroty głowy, splątanie, dezorientacja, zaburzenia mowy, zaburzenia
  chodu, sztywność lub drżenie mięśni, osłabienie, drażliwość, agresja, lęk, zwiększenie ciśnienia
  tętniczego krwi, lub drgawki, które mogą prowadzić do utraty przytomności. Te objawy mogą
  czasami wystąpić, jeżeli lek ZYPADHERA zbyt szybko przeniknie do naczynia krwionośnego
  (często zgłaszane działanie niepożądane, które może dotyczyć do 1 na 10 pacjentów);
- nieprawidłowe ruchy, zwłaszcza w obrębie twarzy czy języka (często zgłaszane działanie
  niepożądane, które może dotyczyć do 1 na 10 pacjentów);
- zakrzepy krwi w żyłach (niezbyt często zgłaszane działanie niepożądane, które może dotyczyć do
  1 na 100 pacjentów), szczególnie w nogach (objawy obejmują puchnięcie, ból, zaczerwienienie
  nogi), które mogą przemieszczać się w naczyniach krwionośnych do płuc, powodując ból w
  klatce piersiowej i trudności z oddychaniem. W przypadku zaobserwowania któregokolwiek z
  tych objawów, należy niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza.
- jednoczesne występowanie gorączki, przyspieszonego oddechu, pocenia się, sztywności mięśni i
  ospałości lub senności (nie można określić częstości występowania tego działania niepożądanego
  na podstawie dostępnych danych).

Inne często zgłaszane działania niepożądane (które mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów) podczas
stosowania leku ZYPADHERA obejmują senność i ból w miejscu wstrzyknięcia.

Rzadko zgłaszane działanie niepożądane (które może dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów) podczas
stosowania leku ZYPADHERA to zakażenie w miejscu wstrzyknięcia.

Działania niepożądane wymienione poniżej występowały podczas podawania olanzapiny w postaci
doustnej, ale mogą także wystąpić po podaniu leku ZYPADHERA.

Bardzo często zgłaszane działania niepożądane (które mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów)
obejmują zwiększenie masy ciała i zwiększenie stężenia prolaktyny we krwi. We wczesnym etapie
leczenia mogą wystąpić zawroty głowy lub omdlenia (ze zwolnieniem czynności serca), szczególnie
podczas wstawania z pozycji leżącej lub siedzącej. Zazwyczaj te objawy same ustępują, lecz jeżeli się
utrzymują, należy poinformować o tym lekarza.

Inne często zgłaszane działania niepożądane (które mogą dotyczyć do 1 na 10 pacjentów) obejmują
zmiany w liczbie niektórych komórek krwi, stężenia lipidów w krwiobiegu i przemijające zwiększenie
aktywności enzymów wątrobowych na początku leczenia, zwiększenie stężenia cukrów we krwi i
moczu, zwiększenie stężenia kwasu moczowego i aktywności fosfokinazy kreatyninowej we krwi,
wzmożone uczucie głodu, zawroty głowy, niepokój, drżenie, zaburzenia ruchu (dyskinezy), zaparcia,
suchość błony śluzowej jamy ustnej, wysypka, utrata siły, skrajne zmęczenie, zatrzymanie wody w
organizmie powodujące obrzęki rąk, stóp lub okolicy kostek, gorączka, ból stawów, zaburzenia
seksualne, takie jak zmniejszenie libido u mężczyzn i kobiet lub zaburzenia erekcji u mężczyzn.

Inne niezbyt częste działania niepożądane (które mogą dotyczyć do 1 na 100 pacjentów) obejmują
nadwrażliwość (np. obrzęk w obrębie jamy ustnej i gardła, swędzenie, wysypka), cukrzycę lub
nasilenie jej przebiegu, sporadycznie z kwasicą ketonową (obecność związków ketonowych we krwi i
w moczu) lub śpiączką, napady drgawek, zazwyczaj u pacjentów, u których wcześniej występowały
napady drgawkowe (padaczka), sztywność lub kurcz mięśni (w tym ruchy gałek ocznych), zespół
niespokojnych nóg, zaburzenia mowy, jąkanie, zwolnienie czynności serca, wrażliwość na światło
słoneczne, krwawienie z nosa, wzdęcie brzucha, ślinienie, utrata pamięci lub brak pamięci,
nietrzymanie moczu, trudności z oddawaniem moczu, wypadanie włosów, brak lub zmniejszenie
miesiączki, zmiany w piersiach u mężczyzn i kobiet, takie jak wydzielanie mleka poza okresem
karmienia lub nietypowe powiększenie piersi.

Rzadko zgłaszane działania niepożądane (które mogą dotyczyć do 1 na 1000 pacjentów): obniżenie
prawidłowej temperatury ciała, zaburzenia rytmu serca, nagła śmierć z niewyjaśnionej przyczyny,
zapalenie trzustki powodujące silny ból brzucha, gorączkę i nudności, choroba wątroby objawiająca
się zmianą barwy skóry i białych części oka na kolor żółty, choroba mięśni objawiająca się
niewyjaśnionym pobolewaniem i bólem, wydłużony i (lub) bolesny wzwód.

Bardzo rzadkie działania niepożądane obejmują poważne reakcje alergiczne, takie jak reakcja
polekowa z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi (ang. DRESS), która objawia się początkowo
jako objawy grypopodobne z wysypką na twarzy, a następnie z rozległą wysypką, wysoką
temperaturą, powiększeniem węzłów chłonnych, podwyższeniem poziomu enzymów wątrobowych
widocznym w badaniach krwi i zwiększeniem liczby jednego z rodzajów białych krwinek krwi
(eozynofilia).

Podczas leczenia olanzapiną u pacjentów w podeszłym wieku z rozpoznaniem otępienia mogą
wystąpić: udar, zapalenie płuc, nietrzymanie moczu, upadki, skrajne zmęczenie, omamy wzrokowe,
podwyższona temperatura ciała, zaczerwienienie skóry i problemy z chodzeniem. Kilka śmiertelnych
przypadków zostało odnotowanych w tej grupie pacjentów.

U pacjentów z chorobą Parkinsona olanzapina w formie doustnej może nasilać objawy działań
niepożądanych.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub pielęgniarce. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu
działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa
stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek ZYPADHERA

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku.

Nie przechowywać w lodówce ani nie zamrażać.

Wykazano chemiczną i fizyczną trwałość zawiesiny w fiolce w okresie 24 godzin w temperaturze
20-25°C. Z mikrobiologicznego punktu widzenia produkt należy zużyć niezwłocznie. Jeśli produkt nie
zostanie niezwłocznie wykorzystany, za czas i warunki przechowywania odpowiedzialność ponosi
użytkownik. Zwykle produkt nie powinien być przechowywany dłużej niż 24 godziny w temperaturze
od 20 do 25°C. Nie stosować tego leku, jeśli zauważy się zmianę zabarwienia lub inne widoczne
oznaki zepsucia.

Jeśli leku nie zużyto natychmiast, należy go intensywnie wstrząsnąć w celu odtworzenia zawiesiny. Po
pobraniu leku z fiolki do strzykawki, zawiesinę należy natychmiast zużyć.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek ZYPADHERA
Substancją czynną jest olanzapina.
ZYPADHERA 210 mg:Każda fiolka zawiera olanzapiny embonian jednowodny w ilości
odpowiadającej 210 mg olanzapiny.
ZYPADHERA 300 mg:Każda fiolka zawiera olanzapiny embonian jednowodny w ilości
odpowiadającej 300 mg olanzapiny.
ZYPADHERA 405 mg:Każda fiolka zawiera olanzapiny embonian jednowodny w ilości
odpowiadającej 405 mg olanzapiny.
Po rozpuszczeniu: 1 ml zawiesiny zawiera 150 mg/ml olanzapiny.

Składniki rozpuszczalnika: karmeloza sodowa, mannitol, polisorbat 80, woda do wstrzykiwań, kwas
solny i sodu wodorotlenek.

Jak wygląda lek ZYPADHERA i co zawiera opakowanie

ZYPADHERA proszek do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań o przedłużonym uwalnianiu jest to
żółty proszek w przezroczystej, szklanej fiolce. Lekarz lub pielęgniarka używając rozpuszczalnika w
fiolce przygotuje zawiesinę, którą następnie poda we wstrzyknięciu. Rozpuszczalnik do leku
ZYPADHERA to przezroczysty roztwór o barwie od bezbarwnej do lekko żółtej w przezroczystej,
szklanej fiolce.

ZYPADHERA to proszek i rozpuszczalnik do sporządzania zawiesiny do wstrzykiwań o
przedłużonym uwalnianiu. Jedno pudełko zawiera jedną fiolkę z proszkiem do sporządzania zawiesiny
do wstrzykiwań o przedłużonym uwalnianiu, jedną fiolkę z rozpuszczalnikiem 3 ml, jedną strzykawkę
z dołączoną zabezpieczoną igłą 19 G, 38 mm oraz trzy oddzielne zabezpieczone igły: jedną igłę 19 G,
38 mm i dwie igły 19 G, 50 mm.

Podmiot odpowiedzialny
CHEPLAPHARM Registration GmbH, Weiler Straße 5e, 79540 Lörrach, Niemcy.

Wytwórca
Lilly S.A., Avda. de la Industria 30, 28108 Alcobendas, Madryt, Hiszpania.

Data ostatniej aktualizacji ulotki: {MM/RRRR}

Szczegółowe informacje o tym leku znajdują się na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków:
http://www.ema.europa.eu