Yervoy konc. do sporz. roztw. do inf.(5 mg/ml) - fiolka 40 ml

Opakowanie

fiolka 40 ml

Producent

Bristol-Myers Squibb

Opis

produkt wydawany z apteki na podstawie recepty zastrzeżonej

Refundowany

Nie

Rodzaj

konc. do sporz. roztw. do inf.

Dawkowanie

Dożylnie, we wlewie. Monoterapia. Czerniak. Dorośli i młodzież w wieku ≥12 lat: 3 mg/kg mc. w ciągu 90 min co 3 tyg. Ogółem podaje się 4 dawki. Pacjentom należy podać cały kurs indukcji (4 dawki), jeśli tolerują leczenie, niezależnie od pojawiania się nowych zmian lub powiększenia zmian już istniejących. Ocenę odpowiedzi ze strony guza należy przeprowadzić dopiero po zakończeniu terapii indukcyjnej. Ipilimumab w skojarzeniu z niwolumabem. Czerniak. Zalecana dawka wynosi 3 mg/kg mc. w ciągu 90 min ipilimumabu w skojarzeniu z niwolumabem w dawce 1 mg/kg mc. w ciągu 30 min podawanymi dożylnie co 3 tygodnie w przypadku pierwszych 4 dawek. Następnie, w drugiej fazie leczenia, stosuje się monoterapię niwolumabem podawanym dożylnie w dawce 240 mg co 2 tygodnie w ciągu 30 min albo w dawce 480 mg co 4 tygodnie w ciągu 60 min,. W fazie monoterapii, pierwszą dawkę niwolumabu należy podać: 3 tyg. po ostatniej dawce niwolumabu stosowanego w skojarzeniu z ipilimumabem, jeśli podaje się dawkę 240 mg co 2 tyg.; lub 6 tyg. po ostatniej dawce niwolumabu stosowanego w skojarzeniu z ipilimumabem, jeśli podaje się dawkę 480 mg co 4 tyg. Rak nerkowokomórkowy. Zalecana dawka wynosi 1 mg/kg mc. w ciągu 30 min ipilimumabu w skojarzeniu z niwolumabem w dawce 3 mg/kg mc. w ciągu 30 min podawanymi dożylnie co 3 tygodnie w przypadku pierwszych 4 dawek. Następnie, w drugiej fazie leczenia, stosuje się monoterapię niwolumabem podawanym dożylnie albo w dawce 240 mg co 2 tygodnie w ciągu 30 min albo w dawce 480 mg co 4 tyg. w ciągu 60 min. W fazie monoterapii, pierwszą dawkę niwolumabu należy podać: 3 tyg. po ostatniej dawce ipilimumabu stosowanego w skojarzeniu z niwolumabem, jeśli podaje się dawkę 240 mg co 2 tyg.; lub 6 tyg. po ostatniej dawce ipilimumabu stosowanego w skojarzeniu z niwolumabem, jeśli podaje się dawkę 480 mg co 4 tyg. Złośliwy międzybłoniak opłucnej. Zalecana dawka wynosi 1 mg/kg mc. ipilimumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 6 tyg. w skojarzeniu z 360 mg niwolumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 3 tyg. Leczenie należy kontynuować do 24 mies. u pacjentów, u których nie stwierdzono progresji choroby. Ipilimumab w skojarzeniu z niwolumabem i chemioterapią. Niedrobnokomórkowy rak płuca. Zalecana dawka wynosi 1 mg/kg mc. ipilimumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 6 tyg. w skojarzeniu z 360 mg niwolumabu podawanego dożylnie w ciągu 30 min co 3 tyg. oraz chemioterapią opartą na pochodnych platyny podawaną co 3 tyg. Po zakończeniu 2 cykli chemioterapii leczenie należy kontynuować, podając 1 mg/kg mc. ipilimumabu co 6 tyg. w skojarzeniu z 360 mg niwolumabu podawanego dożylnie co 3 tyg. Leczenie należy kontynuować do momentu stwierdzenia progresji choroby, wystąpienia niemożliwych do zaakceptowania objawów toksyczności lub do 24 mies. u pacjentów, u których nie stwierdzono progresji choroby. Czas trwania leczenia. Leczenie ipilimumabem w skojarzeniu z niwolumabem należy kontynuować tak długo, dopóki obserwuje się korzyści kliniczne lub dopóki leczenie jest tolerowane przez pacjenta (i do maksymalnego czasu trwania leczenia, jeśli jest to określone dla wskazania). Obserwowano atypowe odpowiedzi (tj. początkowe, przemijające zwiększenie wielkości guza lub niewielkie, nowe zmiany w ciągu pierwszych kilku miesięcy, po których następowało zmniejszenie się guza). Zaleca się, aby kontynuować leczenie ipilimumabem w skojarzeniu z niwolumabem u pacjentów w stabilnym stanie klinicznym, u których wystąpią początkowe objawy progresji choroby, do czasu potwierdzenia takiej progresji. Przed rozpoczęciem podawania oraz przed podaniem każdej dawki ipilimumabu należy wykonywać badania czynności wątroby (LFTs) i tarczycy. Ponadto, podczas leczenia ipilimumabu należy oceniać podmiotowe i przedmiotowe objawy działań niepożądanych pochodzenia immunologicznego, w tym występowanie biegunki lub zapalenia jelita grubego.Leczenie działań niepożądanych pochodzenia immunologicznego może wymagać wstrzymania dawki lub zaprzestania leczenia ipilimumabem i włączenia ogólnego podawania dużych dawek kortykosteroidów. W niektórych przypadkach można rozważyć podanie innego leku immunosupresyjnego. Nie zaleca się zwiększania ani zmniejszania dawki ipilimumabu. W zależności od indywidualnego bezpieczeństwa i tolerancji może być konieczne opóźnienie podania leku lub przerwanie leczenia. Całkowite zaprzestanie podawania ipilimumabu w monoterapii: biegunka lub zapalenie jelit stopnia 3. lub 4.; zwiększenie aktywności AspAT lub AlAT lub stężenia bilirubiny całkowitej stopnia 3. lub 4.; wysypka stopnia 4. lub świąd stopnia 3.; neuropatia ruchowa lub czuciowa stopnia 3. lub 4.; inne układy narządowe (np. zapalenie nerek, zapalenie płuc, zapalenie trzustki, nieinfekcyjne zapalenie mięśnia sercowego) - ≥ reakcje pochodzenia immunologicznego stopnia 3. (pacjenci z ciężką, tj. stopnia 3. lub 4. endokrynopatią kontrolowaną hormonalnym leczeniem zastępczym mogą być dalej leczeni), ≥ zaburzenia oczne pochodzenia immunologicznego nieodpowiadające na miejscowe leczenie immunosupresyjne, stopnia 2. Wstrzymanie podawania ipilimumabu w monoterapii: biegunka lub zapalenie jelita grubego o umiarkowanym nasileniu, które albo nie poddają się kontroli terapeutycznej lub są przewlekłe (5-7 dni) lub nawracają; zwiększenie aktywności AspAT lub AlAT, lub stężenia bilirubiny całkowitej stopnia 2.; umiarkowana lub ciężka (stopnia 3.) wysypka skórna lub dotyczący całego ciała/nasilony świąd (stopnia 2.), niezależnie od jego etiologii; ciężkie działania niepożądane dotyczące gruczołów dokrewnych, np. zapalenie przysadki mózgowej lub zapalenie tarczycy, które nie są odpowiednio kontrolowane za pomocą hormonalnego leczenia zastępczego lub leczenia immunosupresyjnego w dużych dawkach; umiarkowana (stopnia 2.) niejasna diagnostycznie neuropatia ruchowa, osłabienie mięśniowe lub neuropatia czuciowa (trwająca dłużej niż 4 dni); inne działania niepożądane o umiarkowanym nasileniu. W przypadku wystąpienia ww. działań niepożądanych należy: 1. wstrzymać dawkę do czasu zmniejszenia się nasilenia działania niepożądanego do stopnia 1. lub 0. (lub powrotu do stanu wyjściowego); 2. jeśli toksyczność ustąpiła, należy powrócić do dawkowania (do chwili podania wszystkich 4 dawek lub do 16 tyg. po pierwszej dawce, cokolwiek nastąpi wcześniej); jeśli toksyczność nie ustąpiła, należy wstrzymać dawki aż do ustąpienia działania toksycznego, a następnie powrócić do dawkowania (do chwili podania wszystkich 4 dawek lub do 16 tyg. po pierwszej dawce, cokolwiek nastąpi wcześniej); 4. odstawić ipilimumab, jeśli nasilenie działania toksycznego nie zmniejszy się do stopnia 1. lub 0. (lub powrotu do stanu wyjściowego). Zalecane modyfikacje leczenia ipilimumabem w skojarzeniu z niwolumabem lub w drugiej fazie leczenia (niwolumab w fazie monoterapii) po zastosowaniu leczenia skojarzonego. Działania niepożądane pochodzenia immunologicznego. Zapalenie płuc stopnia 2. należy wstrzymać stosowanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów, poprawy zmian radiologicznych i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów. Biegunka lub zapalenie jelita grubego stopnia 2. należy wstrzymać stosowanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów, o ile było to konieczne. Zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginowej (AspAT), aminotransferazy alaninowej (AlAT), lub stężenia bilirubiny całkowitej stopnia 2. należy wstrzymać stosowanie dawki (dawek) do czasu kiedy wyniki powrócą do wartości początkowych i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów, o ile było to konieczne. Zwiększenie stężenia kreatyniny stopnia 2. lub 3. należy wstrzymać stosowanie dawki (dawek) do czasu kiedy stężenie kreatyniny powróci do wartości początkowych i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów. Objawowa niedoczynność tarczycy, nadczynność tarczycy, zapalenie przysadki stopnia 2. lub 3., niewydolność kory nadnerczy stopnia 2, cukrzyca stopnia 3. należy wstrzymać podawanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów (jeżeli było to konieczne z powodu objawów ostrego stanu zapalnego). Należy kontynuować leczenie wraz z hormonalną terapią zastępczą, do czasu kiedy nie występują objawy. Należy wstrzymać podawanie dawki (dawek) do czasu ustąpienia objawów i zakończenia doraźnego podawania kortykosteroidów w przypadku wystąpienia: wysypki stopnia 3 lub zapalenia mięśnia sercowego stopnia 2. Inne działania niepożądane pochodzenia immunologicznego stopień 3. (pierwsze wystąpienie) należy wstrzymać podawanie dawki (dawek). Należy trwale odstawić leczenie w przypadku wystąpienia działań niepożądanych pochodzenia immunologicznego takich jak: zapalenie płuc stopnia 3. lub 4., biegunka lub zapalenie jelit stopnia 3. lub 4., zwiększenie aktywności AspAT, AlAT lub stężenia bilirubiny całkowitej stopnia 3. lub 4., zwiększenie stężenia kreatyniny stopnia 4., niedoczynność tarczycy stopnia 4., nadczynność tarczycy stopnia 4., zapalenie przysadki stopnia 4., niewydolność kory nadnerczy stopnia 3. lub 4., cukrzyca stopnia 4., wysypka stopnia 4., Zespół Stevens-Johnsona (SJS) lub toksyczna nekroliza naskórka (TEN), zapalenie mięśnia sercowego stopnia 3. lub 4., inne działania niepożądane pochodzenia immunologicznego stopień 4. lub nawracające stopnia 3.; stopnia 2. lub 3., które utrzymują się pomimo modyfikacji leczenia; braku możliwości zredukowania dawki kortykosteroidu do 10 mg prednizonu na dobę lub równoważnej dawki innego leku. Ipilimumab w skojarzeniu z niwolumabem należy trwale odstawić w przypadku: działań niepożądanych stopnia 4. lub nawracających stopnia 3.; utrzymujących się działań niepożądanych stopnia 2. lub 3. pomimo modyfikacji leczenia. W czasie podawania ipilimumabu w skojarzeniu z niwolumabem, w przypadku wstrzymania podawania jednego leku, należy również wstrzymać podawanie drugiego leku. Jeżeli podawanie zostanie wznowione po okresie wstrzymania, można wznowić albo podawanie skojarzone albo podawanie niwolumabu w monoterapii biorąc pod uwagę indywidualną ocenę pacjenta. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności dostosowania dawki u osób w podeszłym wieku. Z wyników populacyjnych badań farmakokinetycznych wynika, że nie jest konieczne specjalne dostosowanie dawki u pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek ani u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. Ipilimumabu nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat, nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności ipilimumabu u dzieci w wieku <12 lat, dostępne dane są bardzo ograniczone. Sposób podania: podawać we wlewie dożylnym w czasie 30 lub 90 minut w zależności od dawki. Lek można podawać dożylnie bez rozcieńczania lub po rozcieńczeniu do stężenia od 1-4 mg/ml 0,9% roztworem chlorku sodu do wstrzykiwań lub 5% roztworem glukozy do wstrzykiwań. Nie podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym lub w bolusie. W czasie podawania w skojarzeniu z niwolumabem lub w skojarzeniu z niwolumabem i chemioterapią, niwolumab należy podawać jako pierwszy,  a ipilimumabu należy podawać po nim, a następnie chemioterapię tego samego dnia. Do każdego wlewu należy stosować osobne worki infuzyjne i filtry.

Zastosowanie

Czerniak. Ipilimumab w monoterapii jest wskazany w leczeniu zaawansowanego czerniaka (nieoperacyjnego lub z przerzutami) u dorosłych i młodzieży w wieku ≥12 lat. Ipilimumab w skojarzeniu z niwolumabem jest wskazany do leczenia zaawansowanego czerniaka (nieoperacyjnego lub przerzutowego) u dorosłych. W porównaniu do niwolumabu w monoterapii dłuższy czas przeżycia bez progresji choroby (PFS) i przeżycia całkowitego (OS) dla niwolumabu w skojarzeniu z ipilimumabem został stwierdzony tylko u pacjentów z małą ekspresją PD-L1 na komórkach guza. Rak nerkowokomórkowy (RCC). Ipilimumab w skojarzeniu z niwolumabem jest wskazany do leczenia pierwszej linii zaawansowanego raka nerkowokomórkowego, u dorosłych pacjentów z pośrednim lub niekorzystnym rokowaniem. Niedrobnokomórkowy rak płuca (NDRP). Ipilimumab w skojarzeniu z niwolumabem i 2 cyklami chemioterapii opartej na pochodnych platyny jest wskazany do leczenia pierwszej linii niedrobnokomórkowego raka płuca z przerzutami u dorosłych, u których w tkance nowotworowej nie występują mutacje aktywujące w genie EGFR lub translokacje w genie ALK. Złośliwy międzybłoniak opłucnej (MPM). Ipilimumab w skojarzeniu z niwolumabem jest wskazany do leczenia pierwszej linii nieoperacyjnego złośliwego międzybłoniaka opłucnej, u dorosłych pacjentów.

Treść ulotki

1. Co to jest lek YERVOY i w jakim celu się go stosuje

Lek YERVOY zawiera substancję czynną ipilimumab, białko, które pomaga układowi
immunologicznemu w atakowaniu i niszczeniu komórek nowotworowych przez komórki układu
odpornościowego.

Ipilimumab podawany bez innych leków jest stosowany w leczeniu zaawansowanego czerniaka
(rodzaj nowotworu skóry) u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i powyżej.

Ipilimumab w skojarzeniu z niwolumabem jest stosowany w leczeniu
- zaawansowanego czerniaka (rodzaj nowotworu skóry) u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i
  powyżej
- zaawansowanego raka nerkowokomórkowego (rodzaj nowotworu nerki) u dorosłych
- złośliwego międzybłoniaka opłucnej (rodzaj nowotworu, który atakuje błonę pokrywającą
  płuca) u dorosłych
- zaawansowanego raka jelita grubego (rak okrężnicy lub odbytnicy) u dorosłych
- zaawansowanego raka przełyku u dorosłych.

Ipilimumab w skojarzeniu z niwolumabem i chemioterapią jest stosowany w leczeniu
zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca (rodzaj nowotworu płuc) u dorosłych.

YERVOY może być podawany w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnowotworowymi. Jest ważne,
aby pacjent przeczytał także ulotki tych leków. W przypadku pytań, dotyczących tych leków, należy
porozumieć się z lekarzem.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku YERVOY

Kiedy nie stosować leku YERVOY
- jeśli pacjent ma uczulenie na ipilimumab lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6 „Zawartość opakowania i inne informacje”).W razie wątpliwości,
  należy porozmawiać z lekarzem.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku YERVOY należy omówić to z lekarzem ponieważ leczenie może
powodować:
- Problemy dotyczące serca, takie jak zmiany rytmu lub częstości bicia serca, lub
  nieprawidłowy rytm serca.
- Zapalenie jelit, które może ulec nasileniu, aż do wystąpienia krwawienia lub perforacji jelit.
  Objawami zapalenia jelit mogą być biegunka (wodniste, luźne lub miękkie stolce), większa
  liczba wypróżnień niż zwykle, krew w stolcu lub ciemne zabarwienie stolców, ból lub tkliwość
  w nadbrzuszu.
- Problemy dotyczące płuc, takie jak: trudności w oddychaniu lub kaszel. Mogą to być objawy
  zapalenia płuc (lub choroby śródmiąższowej płuc).
- Zapalenie wątroby, które może prowadzić do zaburzenia czynności wątroby. Objawami
  zapalenia wątroby mogą być zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka), ból w prawej części
  nadbrzusza, uczucie zmęczenia.
- Zapalenie skóry, które może prowadzić do ciężkich reakcji skórnych (znanej jako toksyczna
  nekroliza naskórka, zespół Stevensa-Johnsona i polekowej reakcji z eozynofilią i objawami
  ogólnoustrojowymi (DRESS)). Objawami ciężkich reakcji skórnych mogą być wysypka z
  uczuciem swędzenia lub bez, łuszczenie skóry, suchość skóry, gorączka, uczucie zmęczenia,
  obrzęk twarzy lub powiększenie węzłów chłonnych, zwiększenie liczby eozynofili (typ krwinek
  białych) oraz wpływ na wątrobę, nerki lub płuca. Należy pamiętać o tym, że reakcja określana
  jako DRESS może rozwinąć się kilka tygodni lub nawet miesięcy po przyjęciu ostatniej dawki
  leku.
- Zapalenie nerwów, które może prowadzić do niedowładu. Objawami zaburzeń związanych z
  układem nerwowym mogą być osłabienie mięśni, drętwienie lub mrowienie w obrębie dłoni lub
  stóp, utrata przytomności lub trudności w budzeniu się.
- Zapalenie nerek lub inne problemy z nerkami. Obserwowane przez lekarza i przez pacjenta
  objawy mogą obejmować nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych nerek lub zmniejszoną
  objętość moczu.
- Zapalenie gruczołów wytwarzających hormony (w szczególności przysadki mózgowej,
  nadnerczy i tarczycy), które może wpływać na pracę tych gruczołów. Objawami niewłaściwej
  czynności gruczołów mogą być bóle głowy, niewyraźne lub podwójne widzenie, uczucie
  zmęczenia, zmniejszenie popędu płciowego, zmiany zachowania.
- Cukrzycę typu1, w tym cukrzycową kwasicę ketonową (zakwaszenie krwi na skutek
  zaburzeń cukrzycowych).
- Zapalenie mięśni, takie jak: zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie mięśni szkieletowych i
  rabdomioliza (sztywność mięśni i stawów, skurcz mięśni). Obserwowane przez lekarza i przez
  pacjenta objawy mogą obejmować ból mięśni, sztywność, osłabienie, ból klatki piersiowej lub
  uczucie ciężkiego zmęczenia.
- Zapalenie oczu. Objawami mogą być zaczerwienienie oka, ból w oku, zmiany widzenia,
  niewyraźne widzenie lub przemijająca utrata widzenia.
- Limfohistiocytozę hemofagocytarną. Rzadka choroba, w której nasz układ immunologiczny
  produkuje zbyt dużo komórek zwykle zwalczających zakażenie zwanych histiocytami i
  limfocytami. Objawy mogą obejmować powiększenie wątroby i (lub) śledziony, wysypkę
  skórną, powiększenie węzłów chłonnych, trudności w oddychaniu, skłonność do tworzenia
  siniaków, zaburzenia nerek i zaburzenia serca.
- Odrzucenie przeszczepionego narządu litego.

Jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych objawów lub jeśli objawy ulegną nasileniu, należy jak
najszybciej powiedzieć o tym lekarzowi. Nie należy leczyć objawów za pomocą innych leków.
Lekarz prowadzący może zalecić pacjentowi stosowanie innych leków w celu zapobieżenia cięższym
powikłaniom i zmniejszenia nasilenia występujących objawów, wstrzymać podanie kolejnej dawki
leku YERVOY lub zaprzestać leczenia lekiem YERVOY.
Należy zwrócić uwagę, że objawy te czasami występują z opóźnieniem i mogą rozwinąć się po
tygodniach lub miesiącach po przyjęciu ostatniej dawki. Przed leczeniem lekarz sprawdzi stan zdrowia
pacjenta. Podczas leczenia wykonywane będą także badania krwi.

Przed przyjęciem leku YERVOY lekarz lub pielęgniarka powinni sprawdzić
- czy pacjent cierpi na chorobę autoimmunologiczną (schorzenie, w którym organizm atakuje
  własne komórki);
- czy pacjent choruje lub chorował kiedykolwiek na przewlekłe wirusowe zakażenie wątroby,
  w tym wirusowe zapalenie wątroby typu B (HBV) lub C (HCV);
- czy u pacjenta stwierdzono zakażenie ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) lub
  nabyty zespół niedoboru odporności (AIDS).
- czy w przeszłości u pacjenta wystąpiła ciężka reakcja skórna po zastosowaniu wcześniejszego
  leczenia przeciwnowotworowego.
- czy pacjent przebył w przeszłości zapalenie płuc

Dzieci i młodzież
Leku YERVOY nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat z wyjątkiem
młodzieży w wieku 12 lat i powyżej z czerniakiem.

YERVOY a inne leki
Przed zastosowaniem leku YERVOY należy powiedzieć lekarzowi

- jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek leki zmniejszające aktywność układu immunologicznego,
  takie jak kortykosteroidy. Leki te mogą wpływać na działanie leku YERVOY. Jednakże, w
  czasie stosowania leku YERVOY, lekarz prowadzący może zalecić zastosowanie
  kortykosteroidów w celu ograniczenia działań niepożądanych, które mogą wystąpić u pacjenta
  po podaniu leku YERVOY.
- jeśli pacjent przyjmuje jakiekolwiek leki, które hamują krzepliwość krwi (leki
  przeciwzakrzepowe). Leki te mogą zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia krwawienia z
  żołądka lub jelita, które jest działaniem ubocznym leku YERVOY.
- jeśli pacjentowi przepisano ostatnio lek Zelboraf (wemurafenib, inny lek do stosowania w
  leczeniu raka skóry). W przypadku podania leku YERVOY po wcześniejszym leczeniu
  wemurafenibem może zwiększać się ryzyko wystąpienia skórnych działań niepożądanych.

Należy także powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio.

Podczas leczenia nie należy przyjmować innych leków bez wcześniejszego poinformowania o tym
lekarza. Na podstawie wstępnych danych, łączenie stosowania leku YERVOY (ipilimumab) i
wemurafenibu nie jest zalecane, ze względu na zwiększoną toksyczność dla wątroby.

Ciąża i karmienie piersią
Należy powiedzieć lekarzowi o ciąży, o planowanej ciąży oraz o karmieniu piersią.

Nie wolno stosować leku YERVOY w ciąży, chyba że lekarz wyraźnie to zaleci. Wpływ leku
YERVOY na kobiety w ciąży nie jest znany, ale możliwe jest, że substancja czynna, ipilimumab,
może szkodzić nienarodzonemu dziecku.
- W czasie leczenia lekiem YERVOY kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną
  antykoncepcję.
- Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjentka zajdzie w ciążę podczas stosowania leku
  YERVOY.

Nie wiadomo, czy ipilimumab przenika do mleka matki. Jednakże, nie przypuszcza się żeby narażenie
noworodka na ipilimumab z mlekiem matki było istotne i nie spodziewa się żadnego działania na
noworodka. Należy poradzić się lekarza prowadzącego, czy można karmić piersią w trakcie i po
leczeniu lekiem YERVOY.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie należy prowadzić pojazdów, jeździć na rowerze ani obsługiwać maszyn po przyjęciu leku
YERVOY, chyba że pacjent jest pewien, że czuje się dobrze. Uczucie zmęczenia lub osłabienia jest
bardzo częstym działaniem niepożądanym leku YERVOY. Może wpływać na zdolność prowadzenia
pojazdów, jeżdżenia na rowerze i obsługiwania maszyn.

YERVOY zawiera sód
Przed podaniem leku YERVOY, należy powiedzieć lekarzowi o tym, że pacjent jest na diecie
niskosodowej.

Lek zawiera 23 mg sodu (głównego składnika soli stosowanej do gotowania/soli kuchennej) w każdej
fiolce zawierającej 10 ml koncentratu. Odpowiada to 1,15% zalecanej, maksymalnej dobowej dawki
sodu u osób dorosłych.

Lek zawiera 92 mg sodu (głównego składnika soli stosowanej do gotowania/soli kuchennej) w każdej
fiolce zawierającej 40 ml koncentratu. Odpowiada to 4,60% zalecanej, maksymalnej dobowej dawki
sodu u osób dorosłych.

3. Jak stosować lek YERVOY

Jak podawać lek YERVOY
Lek YERVOY będzie podawany w szpitalu lub w klinice, pod nadzorem doświadczonego lekarza.

W przypadku podawania leku YERVOY bez innych leków w leczeniu raka skóry, YERVOY będzie
podawany do żyły (dożylnie) we wlewie (w kroplówce) trwającym 30 minut.

W przypadku podawania leku YERVOY w skojarzeniu z niwolumabem w leczeniu raka skóry, infuzja
będzie podawana przez okres 30 minut, co 3 tygodnie w przypadku pierwszych 4 dawek (faza leczenia
skojarzonego). Następnie niwolumab będzie podawany w infuzji przez okres 30 lub 60 minut co 2 lub
4 tygodnie, w zależności od podawanej dawki (faza jednolekowa).

W przypadku podawania leku YERVOY w skojarzeniu z niwolumabem w leczeniu zaawansowanego
raka nerki, infuzja będzie podawana przez okres 30 minut, co 3 tygodnie w przypadku pierwszych
4 dawek (faza leczenia skojarzonego). Następnie niwolumab będzie podawany w infuzji przez okres
30 lub 60 minut co 2 lub 4 tygodnie, w zależności od podawanej dawki (faza jednolekowa).

W przypadku podawania leku YERVOY w skojarzeniu z niwolumabem w leczeniu zaawansowanego
raka okrężnicy lub odbytnicy u dorosłych, infuzja będzie podawana przez okres 30 minut,
co 3 tygodnie w przypadku pierwszych 4 dawek (faza leczenia skojarzonego). Następnie niwolumab
będzie podawany w infuzji przez okres 30 minut co 2 tygodnie (faza jednolekowa).

W przypadku podawania leku YERVOY w skojarzeniu z niwolumabem w leczeniu złośliwego
międzybłoniaka opłucnej lub zaawansowanego raka przełyku, infuzja będzie podawana przez okres
30 minut co 6 tygodni.

W przypadku podawania leku YERVOY w skojarzeniu z niwolumabem i chemioterapią w leczeniu
zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca, infuzja będzie podawana przez okres 30 minut,
co 6 tygodni. Po zakończeniu 2 cykli chemioterapii ipilimumab będzie podawany w skojarzeniu z
niwolumabem w infuzji przez okres 30 minut, co 6 tygodni.

Stosowana dawka leku YERVOY
W przypadku podawania leku YERVOY bez innych leków w leczeniu raka skóry, zalecana dawka
to 3 mg ipilimumabu na kilogram masy ciała.

Ilość leku YERVOY, którą należy podać pacjentowi, zostanie wyliczona na podstawie jego masy
ciała. Przed podaniem, w zależności od dawki, zawartość fiolki z lekiem YERVOY może być w
pewnej części lub w całości rozcieńczona za pomocą roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań (0,9%)
lub za pomocą roztworu glukozy do wstrzykiwań o stężeniu 50 mg/ml (5%). Aby uzyskać wymaganą
dawkę, konieczne może być zużycie więcej niż jednej fiolki.

Lek YERVOY będzie podawany raz na 3 tygodnie, ogółem 4 dawki. Pacjent może zaobserwować
pojawienie się nowych zmian lub powiększenie istniejących zmian skórnych, czego można się
spodziewać kiedy stosuje się lek YERVOY. Lekarz prowadzący będzie kontynuował podawanie leku
YERVOY, do podania pełnej liczby 4 dawek, w zależności od tolerancji pacjenta na leczenie.

W przypadku podawania leku YERVOY w skojarzeniu z niwolumabem w celu leczenia raka skóry u
dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat i powyżej, zalecana dawka leku YERVOY wynosi 3 mg
ipilimumabu na kilogram masy ciała podawane co 3 tygodnie w przypadku pierwszych 4 dawek (faza
leczenia skojarzonego). Następnie zalecana dawka niwolumabu (faza jednolekowa) wynosi 240 mg
podawane co 2 tygodnie albo 480 mg podawane co 4 tygodnie u dorosłych i młodzieży w wieku 12 lat
i powyżej oraz o masie ciała co najmniej 50 kg, albo 3 mg niwolumabu na kilogram masy ciała
podawane co 2 tygodnie lub 6 mg niwolumabu na kilogram masy ciała podawane co 4 tygodnie u
młodzieży w wieku 12 lat i powyżej oraz o masie ciała poniżej 50 kg.

W przypadku podawania leku YERVOY w skojarzeniu z niwolumabem w celu leczenia
zaawansowanego raka nerki, zalecana dawka leku YERVOY wynosi 1 mg ipilimumabu na kilogram
masy ciała podawane co 3 tygodnie w przypadku pierwszych 4 dawek (faza leczenia skojarzonego).
Następnie zalecana dawka niwolumabu wynosi 240 mg podawane co 2 tygodnie albo 480 mg
podawane co 4 tygodnie (faza jednolekowa).

W przypadku podawania leku YERVOY w skojarzeniu z niwolumabem w celu leczenia
zaawansowanego raka okrężnicy lub odbytu, zalecana dawka leku YERVOY wynosi 1 mg
ipilimumabu na kilogram masy ciała podawane co 3 tygodnie w przypadku pierwszych 4 dawek (faza
leczenia skojarzonego). Następnie zalecana dawka niwolumabu wynosi 240 mg podawane
co 2 tygodnie (faza jednolekowa).

W przypadku podawania leku YERVOY w skojarzeniu z niwolumabem w celu leczenia złośliwego
międzybłoniaka opłucnej lub zaawansowanego raka przełyku, zalecana dawka leku YERVOY wynosi
1 mg ipilimumabu na kilogram masy ciała podawane co 6 tygodnie.

W przypadku podawania leku YERVOY w skojarzeniu z niwolumabem i chemioterapią w leczeniu
zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca, zalecana dawka leku YERVOY wynosi 1 mg
ipilimumabu na kilogram masy ciała. Infuzja będzie podawana przez okres 30 minut, co 6 tygodni.

Pominięcie zastosowania leku YERVOY
Jest bardzo ważne, aby pacjent zgłaszał się na wszystkie wizyty, w czasie których podawany będzie
lek YERVOY. W przypadku opuszczenia wizyty, lekarz wyznaczy termin podania następnej dawki
leku.

Przerwanie stosowania leku YERVOY
Przerwanie leczenia może zatrzymać działanie leku. Nie należy przerywać leczenia lekiem YERVOY
bez porozumienia z lekarzem.

W przypadku dalszych pytań, dotyczących leczenia i stosowania tego leku, należy porozumieć się z
lekarzem.

W przypadku podawania leku YERVOY w skojarzeniu z niwolumabem lub w skojarzeniu z
niwolumabem i chemioterapią, najpierw podawany będzie niwolumab, następnie lek YERVOY, a
następnie chemioterapia.

Należy zapoznać się z ulotkami dla innych leków przeciwnowotworowych, aby zrozumieć
zastosowanie tych leków. W przypadku pytań, dotyczących tych leków, należy porozumieć się z
lekarzem.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Lekarz przedyskutuje działania niepożądane i wyjaśni ryzyko i korzyści leczenia.

Należy zwrócić uwagę na istotne objawy stanu zapalnego
Lek YERVOY działa na układ immunologiczny i może powodować stan zapalny w różnych
częściach ciała.
Stan zapalny może powodować poważne uszkodzenie organizmu, a niektóre choroby zapalne mogą
stanowić zagrożenie życia.

Zgłaszano następujące działania niepożądane u pacjentów otrzymujących 3 mg/kg mc. samego
ipilimumabu:

Bardzo częste (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób)

- utrata apetytu
- biegunka (wodniste, luźne lub miękkie stolce), wymioty lub nudności, zaparcie, ból brzucha
- wysypka skórna, świąd
- ból mięśni, kości, więzadeł, ścięgien i nerwów
- uczucie zmęczenia lub osłabienie, reakcja w miejscu wstrzyknięcia, gorączka, obrzęk
  (obrzmienie), ból
Jeżeli wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, należy niezwłocznie
powiedzieć o tym lekarzowi.
Nie należy leczyć objawów za pomocą innych leków.

Częste (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób)

- poważne bakteryjne zakażenie krwi (posocznica), zakażenie układu moczowego, zakażenie
  układu oddechowego
- ból w obrębie guza
- zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (które przenoszą tlen), krwinek białych (które są
  ważne dla zwalczania zakażeń) lub płytek krwi (komórek, które pomagają w krzepnięciu krwi)
- niedoczynność tarczycy, która może powodować zmęczenie lub prowadzić do zwiększenia
  masy ciała, niedoczynność lub zapalenie przysadki mózgowej znajdującej się u podstawy
  mózgu
- odwodnienie
- splątanie, depresja
- nadmierne gromadzenie płynu w mózgu, uszkodzenie nerwów (powodujące ból, osłabienie lub
  skurcze), zawroty głowy, ból głowy,
- niewyraźne widzenie, ból w oku
- nieregularna lub nieprawidłowa czynność serca
- niskie ciśnienie krwi, przemijające zaczerwienienie twarzy i szyi, uczucie intensywnego gorąca,
  z potami i szybkim biciem serca
- skrócony oddech (duszność), kaszel, katar sienny
- krwawienie z żołądka lub jelita, zapalenie jelita grubego, zgaga, owrzodzenie jamy ustnej i
  opryszczka wargowa (zapalenie jamy ustnej)
- nieprawidłowa czynność wątroby
- zapalenie błony pokrywającej wewnętrzną powierzchnię określonego narządu
- zapalenie i zaczerwienienie skóry, plackowate zmiany zabarwienia skóry (bielactwo),
  pokrzywka (swędząca, uniesiona wysypka), wyłysienie lub zmniejszenie ilości włosów,
  nadmierne poty w nocy, suchość skóry
- ból mięśni i stawów, skurcze mięśni, zapalenie stawów
- niewydolność nerek
- dreszcze, brak energii
- zespół grypopodobny
- zmniejszenie masy ciała
Jeżeli wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, należy niezwłocznie
powiedzieć o tym lekarzowi.
Nie należy leczyć objawów za pomocą innych leków.

Niezbyt częste (mogą dotyczyć do 1 na 100 osób)

- poważne bakteryjne zakażenie krwi (wstrząs septyczny), zapalenie mózgu lub rdzenia
  kręgowego, zapalenie żołądka i jelit, zapalenie ściany jelita (powodujące gorączkę, wymioty i
  bóle brzucha), zakażenie płuc (zapalenie płuc)
- grupa objawów związana z obecnością procesu nowotworowego w organizmie, takich jak: duże
  stężenie wapnia i cholesterolu we krwi i małe stężenie cukru we krwi (zespół
  paraneoplastyczny)
- zwiększenie liczby eozynofili (typ krwinek białych)
- reakcja alergiczna
- zmniejszone wydzielanie hormonów produkowanych przez nadnercza (gruczoły znajdujące się
  nad nerkami), nadczynność tarczycy, która może objawiać się szybkim biciem serca, potami i
  zmniejszeniem masy ciała, zaburzenia gruczołów produkujących hormony płciowe
- niedoczynność nadnerczy spowodowane niedoczynnością podwzgórza (część mózgu)
- grupa powikłań metabolicznych występujących po leczeniu nowotworu, charakteryzujących się
  dużym stężeniem potasu i fosforanów we krwi i małym stężeniem wapnia we krwi (zespół
  rozpadu guza).
- zmiany zdrowia psychicznego, zmniejszenie popędu płciowego
- ciężkie i mogące prowadzić do zgonu zapalenie nerwów powodujące ból, osłabienie lub
  niedowład kończyn (zespół Guillain-Barré), omdlenie, zapalenie nerwów czaszkowych,
  trudności w koordynacji ruchów (ataksja), drżenie, szybkie mimowolne skurcze mięśni,
  problemy z mową
- zapalenie oka (zapalenie spojówek), krwawienie w oku, zapalenie barwnej części oka
  (tęczówki), osłabienie wzroku, uczucie obecności ciała obcego w oczach, obrzęk i łzawienie
  oczu, obrzęk oka, zapalenie powiek
- zapalenie naczyń krwionośnych, choroba naczyń krwionośnych, zaburzenia przepływu krwi w
  naczyniach kończyn, spadek ciśnienia po przyjęciu pozycji stojącej
- ekstremalna duszność, gromadzenie płynu w płucach, zapalenie płuc
- perforacja jelit, zapalenie jelita cienkiego, zapalenie jelita lub trzustki, wrzód trawienny,
  zapalenie przełyku, niedrożność jelit, zapalenie odbytu i ściany odbytnicy (objawiające się
  obecnością krwi w stolcu oraz częstą potrzebą wypróżnień)
- niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, powiększenie wątroby, zażółcenie skóry lub oczu
  (żółtaczka)
- ciężkie i mogące prowadzić do zgonu łuszczenie skóry (toksyczna nekroliza naskórka)
- zapalenie mięśni powodujące ból lub sztywność stawów biodrowych i barkowych
- zapalenie nerek lub ośrodkowego układu nerwowego
- zapalenie wielonarządowe
- zapalenie mięśni szkieletowych
- osłabienie mięśniowe
- choroba nerek
- brak miesiączki
- niewydolność wielonarządowa, związana z podaniem wlewu leku
- zmiana koloru włosów
- zapalenie pęcherza moczowego. Objawy mogą obejmować częste lub bolesne oddawanie
  moczu, konieczność oddawania moczu, krew w moczu, ból lub ucisk w podbrzuszu.
Jeżeli wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, należy niezwłocznie
powiedzieć o tym lekarzowi.

Nie należy leczyć objawów za pomocą innych leków.

Rzadkie (mogą dotyczyć do 1 na 1 000 osób)

- zapalna choroba naczyń krwionośnych (najczęściej tętnic głowy)
- obrzęk tarczycy (zapalenie tarczycy)
- choroba skóry charakteryzująca się powstawaniem suchych, czerwonych plam pokrytych łuską
  (łuszczyca)
- zapalenie i zaczerwienie skóry (rumień wielopostaciowy)
- rodzaj ciężkiej reakcji skórnej, charakteryzującej się wysypką, której towarzyszy jeden lub
  więcej spośród następujących objawów: gorączka, obrzęk twarzy lub powiększenie węzłów
  chłonnych, zwiększenie liczby eozynofili (typ krwinek białych), wpływ na wątrobę, nerki lub
  płuca (reakcja określana jako DRESS).
- choroba zapalna (najprawdopodobniej pochodzenia autoimmunologicznego) wpływająca na
  oczy, skórę oraz błony bębenkowe uszu, mózg i rdzeń kręgowy (zespół
  Vogta-Koyanagi-Harady), odłączenie błony znajdującej się na tylnej ścianie gałki ocznej
  (surowicze odwarstwienie siatkówki)
- objawy cukrzycy typu 1 lub cukrzycowej kwasicy ketonowej, do których należą większe niż
  zwykle uczucie głodu lub pragnienia, potrzeba częstszego oddawania moczu, utrata masy ciała,
  uczucie zmęczenia, nudności, ból brzucha, szybkie i głębokie oddechy, splątanie, niezwykła
  senność, słodki zapach oddechu, słodki lub metaliczny posmak w ustach, lub zmiana zapachu
  moczu lub potu
- słabość mięśni i męczliwość bez zaniku (miastenia)
Jeżeli wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, należy niezwłocznie
powiedzieć o tym lekarzowi.

Nie należy leczyć objawów za pomocą innych leków.

Bardzo rzadkie (mogą dotyczyć do 1 na 10 000 osób)

- ciężka, potencjalnie zagrażająca życiu reakcja alergiczna
Jeżeli wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, należy niezwłocznie
powiedzieć o tym lekarzowi.

Nie należy leczyć objawów za pomocą innych leków.

Ponadto u pacjentów, którzy otrzymywali inne dawki leku YERVOY niż 3 mg/kg mc. w badaniach
klinicznych, zgłaszano następujące, niezbyt częste (mogą dotyczyć do 1 na 100 osób) działania
niepożądane:
- triada objawów (meningizm):sztywność karku, nietolerancja jasnego światła oraz ból głowy,
  dyskomfort związany z objawami grypopodobnymi
- zapalenie mięśnia sercowego, osłabienie mięśnia sercowego, płyn wokół serca
- zapalenie wątroby lub trzustki, guzki zbudowane z komórek zapalnych w różnych narządach
  organizmu
- zakażenie w obrębie brzucha
- bolesne zmiany skóry rąk i nóg oraz twarzy (rumień guzowaty)
- nadczynność przysadki mózgowej
- niedoczynność przytarczyc
- zapalenie oka, zapalenie mięśni oka
- osłabienie słuchu
- osłabienie krążenia krwi, co powoduje drętwienie i zblednięcie palców rąk i nóg
- uszkodzenie tkanek dłoni i stóp, objawiające się zaczerwienieniem, obrzękiem i powstawaniem
  pęcherzy
Jeżeli wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, należy niezwłocznie
powiedzieć o tym lekarzowi.
Nie należy leczyć objawów za pomocą innych leków.

Inne odnotowane działania niepożądane o nieznanej częstości występowania (częstość nie może
być określona na podstawie dostępnych danych):

- odrzucenie przeszczepionego narządu litego
- rodzaj pęcherzowej choroby skóry (zwanej pemfigoid)
- stan, w którym układ immunologiczny produkuje zbyt dużo komórek zwalczających zakażenie
  zwanych histiocytami i limfocytami, które mogą wywoływać różne objawy (zwane
  limfohistiocytozą hemofagocytarną). Objawy mogą obejmować powiększenie wątroby i (lub)
  śledziony, wysypkę skórną, powiększenie węzłów chłonnych, trudności w oddychaniu,
  skłonność do tworzenia siniaków, zaburzenia nerek i zaburzenia serca.
- ból, drętwienie, mrowienie lub osłabienie rąk albo nóg; problemy z pęcherzem lub jelitami, w
  tym potrzeba częstszego oddawania moczu, nietrzymanie moczu, trudności w oddawaniu moczu
  i zaparcia (zapalenie rdzenia kręgowego)
Jeżeli wystąpi którekolwiek z wymienionych działań niepożądanych, należy niezwłocznie
powiedzieć o tym lekarzowi.
Nie należy leczyć objawów za pomocą innych leków.

Zmiany w wynikach badań
Lek YERVOY może powodować zmiany w wynikach badań, zlecanych przez lekarza. Obejmują one:
- zmianę liczby czerwonych krwinek, (które transportują tlen), białych krwinek (które są ważne w
  zwalczaniu zakażeń) lub płytek (komórki, które uczestniczą w krzepnięciu krwi)
- nieprawidłowe stężenia hormonów i aktywność enzymów wątrobowych we krwi
- nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby
- nieprawidłowe stężenie wapnia, sodu, fosforanów i potasu we krwi
- obecność krwi lub białka w moczu
- nieprawidłowo wysoka zasadowość krwi i innych tkanek organizmu
- stan, gdy nerki nie są w stanie w prawidłowy sposób usuwać kwasów z krwi
- obecność we krwi przeciwciał przeciw niektórym własnym komórkom organizmu

Zgłaszano następujące działania niepożądane u pacjentów otrzymujących ipilimumab w skojarzeniu
z innymi lekami przeciwnowotworowymi
(częstość i nasilenie działań niepożądanych mogą się
różnić w zależności od otrzymanego połączenia leków przeciwnowotworowych):

Bardzo częste (mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 osób)

- zakażenia górnych dróg oddechowych
- niedoczynność tarczycy (co może powodować męczliwość lub zwiększenie masy ciała)
- zmniejszenie liczby krwinek czerwonych (które przenoszą tlen), krwinek białych (które są
  ważne dla zwalczania zakażeń) lub płytek krwi (komórek, które pomagają w krzepnięciu krwi)
- utrata apetytu, zwiększenie (hiperglikemia) lub zmniejszenie (hipoglikemia) stężenia cukru we
  krwi
- ból głowy, zawroty głowy
- skrócony oddech (duszność), kaszel
- biegunka (wodniste, luźne lub miękkie stolce), wymioty lub uczucie mdłości (nudności), ból
  brzucha, zaparcie
  wysypka skórna, czasem z pęcherzami, świąd
- ból mięśni i kości (ból mięśniowo-szkieletowy), ból stawów
- uczucie zmęczenia lub osłabienie, gorączka, obrzęk (opuchnięcie)
Należy niezwłocznie powiadomić lekarza w przypadku zaobserwowania któregokolwiek z
działań niepożądanych wymienionych powyżej.
Nie należy samodzielnie leczyć objawów za pomocą innych leków.

Częste (mogą dotyczyć do 1 na 10 osób)

- zakażenie płuc (zapalenie płuc), zapalenie oskrzeli, zapalenie oka (zapalenie spojówek)
- zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych (pewnego typu białych krwinek)
- reakcje alergiczne, reakcje związane z infuzją leku
- nadczynność tarczycy (co może powodować przyspieszenie akcji serca, nadmierną potliwość i
  utratę masy ciała), zmniejszone wydzielanie hormonów wytwarzanych przez korę nadnerczy
  (gruczoły znajdujące się nad nerkami), niedoczynność lub zapalenie przysadki mózgowej
  znajdującej się u podstawy mózgu, obrzęk tarczycy, cukrzyca
- odwodnienie, zmniejszenie stężenia albumin i fosforanów we krwi, zmniejszenie masy ciała
- zapalenie nerwów (powodujące drętwienie, osłabienie, mrowienie lub pieczenie rąk i nóg)
- niewyraźne widzenie, suchość oka
- szybkie bicie serca, zmiany rytmu lub częstości bicia serca, nieregularny lub nieprawidłowy
  rytm serca
- wysokie ciśnienie krwi (nadciśnienie tętnicze)
- zapalenie płuc (z objawami, takimi jak: kasłanie i trudności w oddychaniu), obecność płynu
  wokół płuc
- zapalenie jelit (zapalenie jelita grubego), wrzody w jamie ustnej i zmiany opryszczkowe
  (zapalenie jamy ustnej), zapalenie trzustki, suchość w ustach, zapalenie żołądka
- zapalenie wątroby
- przebarwienia skóry (bielactwo), zaczerwienienie skóry, nietypowe wypadanie lub
  przerzedzenie włosów, pokrzywka (swędząca wysypka z obecnością bąbli), suchość skóry
- zapalenie stawów, skurcz mięśni, osłabienie mięśni
- niewydolność nerek (w tym nagłe wstrzymanie czynności nerek)
- ból, ból w klatce piersiowej, dreszcze
Należy niezwłocznie powiadomić lekarza w przypadku zaobserwowania któregokolwiek z
działań niepożądanych wymienionych powyżej.
Nie należy samodzielnie leczyć objawów za pomocą innych leków.

Niezbyt częste (mogą dotyczyć do 1 na 100 osób)

- zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych z pojawieniem się gorączki
- zakwaszenie krwi na skutek zaburzeń cukrzycowych (cukrzycowa kwasica ketonowa)
- zwiększenie stężenia kwasów we krwi
- zapalenie mózgu; uszkodzenie nerwów, powodujące drętwienie i osłabienie (polineuropatia);
  opadanie stopy (porażenie nerwu strzałkowego); zapalenie nerwów spowodowane atakiem
  własnego organizmu, co powoduje drętwienie, osłabienie, mrowienie lub pieczenie (neuropatia
  pochodzenia autoimmunologicznego); słabość mięśni i męczliwość bez zaniku (miastenia)
- zapalenie oka powodujące zaczerwienienie lub ból
- nieregularny lub nieprawidłowy rytm serca, zapalenie mięśnia sercowego, wolny rytm serca
- zapalenie dwunastnicy
- choroba skóry z powstawaniem pogrubionych, czerwonych plam na skórze, często ze
  srebrzystym złuszczaniem (łuszczyca), ciężkie zaburzenia skórne, które przebiegają z
  powstawaniem zaczerwienionych, często swędzących zmian, przypominających wysypkę
  występującą w odrze, która rozpoczyna się na kończynach, a czasem na twarzy i reszcie ciała
  (rumień wielopostaciowy), ciężkie i możliwie śmiertelne złuszczanie się skóry (zespół
  Stevensa-Johnsona)
- ból mięśni, tkliwość lub słabość mięśni niespowodowana ćwiczeniami fizycznymi (miopatia),
  zapalenie mięśni, zapalenie mięśni powodujące ich ból lub sztywność (reumatyczny ból
  wielomięśniowy)
- zapalenie nerek
Należy niezwłocznie powiadomić lekarza w przypadku zaobserwowania któregokolwiek z
działań niepożądanych wymienionych powyżej.
Nie należy samodzielnie leczyć objawów za pomocą innych leków.

Rzadkie (mogą dotyczyć do 1 na 1000 osób)

- nieinfekcyjne, przemijające i odwracalne zapalenie błony ochronnej otaczającej mózg i rdzeń
  kręgowy (aseptyczne zapalenie opon mózgowych)
- przewlekła choroba związana z gromadzeniem się komórek zapalnych w różnych narządach i
  tkankach, najczęściej płucach (sarkoidoza)
- niedoczynność przytarczyc
- przemijające zapalenie nerwów, które powoduje ból, osłabienie i porażenie kończyn (zespół
  Guillaina-Barrégo), zapalenie nerwów
- perforacja jelit
- ciężkie i mogące prowadzić do zgonu łuszczenie skóry (toksyczna nekroliza naskórka), zmiany
  w dowolnym obszarze skóry i (lub) narządów płciowych, które są związane z wysychaniem,
  ścieńczeniem, świądem i bólem (liszaj twardzinowy lub inne zmiany liszajowate)
- przewlekła choroba stawów (spondyloartropatia), choroba, w której układ odpornościowy
  atakuje gruczoły wytwarzające płyny ustrojowe, takie jak łzy i ślina (zespół Sjogrena),
  sztywność mięśni i stawów, skurcz mięśni (rabdomioliza)
- choroba zapalna (najprawdopodobniej pochodzenia autoimmunologicznego) wpływająca na
  oczy, skórę, błony bębenkowe uszu, mózg i rdzeń kręgowy (zespół Vogta-Koyanagi-Harady),
  odłączenie błony znajdującej się na tylnej ścianie gałki ocznej (surowicze odwarstwienie
  siatkówki)
- zapalenie pęcherza moczowego. Objawy mogą obejmować częste i (lub) bolesne oddawanie
  moczu, konieczność oddawania moczu, krew w moczu, ból lub ucisk w podbrzuszu
Należy niezwłocznie powiadomić lekarza w przypadku zaobserwowania któregokolwiek z
działań niepożądanych wymienionych powyżej.
Nie należy samodzielnie leczyć objawów za pomocą innych leków.

Inne odnotowane działania niepożądane o nieznanej częstości występowania (częstość nie może
być określona na podstawie dostępnych danych):

- odrzucenie przeszczepionego narządu litego
- grupa powikłań metabolicznych występujących po leczeniu nowotworu, charakteryzujących się
  dużym stężeniem potasu i fosforanów we krwi oraz małym stężeniem wapnia we krwi (zespół
  rozpadu guza)
- zapalenie błony otaczającej serce i gromadzenie płynu wokół serca (zaburzenia osierdzia)
- stan, w którym układ immunologiczny produkuje zbyt dużo komórek zwalczających zakażenie
  zwanych histiocytami i limfocytami, które mogą wywoływać różne objawy (zwane
  limfohistiocytozą hemofagocytarną). Objawy mogą obejmować powiększenie wątroby i (lub)
  śledziony, wysypkę skórną, powiększenie węzłów chłonnych, trudności w oddychaniu,
  skłonność do tworzenia siniaków, zaburzenia nerek i zaburzenia serca.
- ból, drętwienie, mrowienie lub osłabienie rąk albo nóg; problemy z pęcherzem lub jelitami, w
  tym potrzeba częstszego oddawania moczu, nietrzymanie moczu, trudności w oddawaniu moczu
  i zaparcia (zapalenie rdzenia kręgowego)

Zmiany w wynikach badań
Lek YERVOY w skojarzeniu może powodować zmiany w wynikach badań zlecanych przez lekarza.
Należą do nich:
- nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby (zwiększona aktywność enzymów
  wątrobowych: aminotransferazy asparaginianowej, aminotransferazy alaninowej, gamma
  glutamylotransferazy lub fosfatazy alkalicznej we krwi; zwiększone stężenie produktów
  przemiany bilirubiny we krwi)
- nieprawidłowe wyniki badań czynności nerek (zwiększona ilość kreatyniny we krwi)
- podwyższona aktywność enzymu, który rozkłada tłuszcze, a także enzymu rozkładającego
  skrobię
- zwiększone lub zmniejszone stężenie wapnia i potasu
- zwiększone lub zmniejszone stężenie magnezu lub sodu we krwi
- zwiększone stężenie hormonu tyreotropowego

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi. Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio
do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu działań
niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek YERVOY

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku oraz na fiolce po
EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w lodówce (2°C do 8°C).
Nie zamrażać.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Nie przechowywać niewykorzystanej pozostałości roztworu do infuzji w celu ponownego użycia.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z lokalnymi
przepisami.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek YERVOY
- Substancją czynną jest ipilimumab.
  Każdy ml koncentratu zawiera 5 mg ipilimumabu.
  Każda 10 ml fiolka zawiera 50 mg ipilimumabu.
  Każda 40 ml fiolka zawiera 200 mg ipilimumabu.

- Pozostałe składniki to: chlorowodorek Tris, sodu chlorek (patrz punkt 2 „YERVOY zawiera
  sód”), mannitol (E421), kwas pentetowy, polisorbat 80, sodu wodorotlenek, kwas solny oraz
  wodę do wstrzykiwań.

Jak wygląd lek YERVOY i co zawiera opakowanie
Lek YERVOY, koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji, jest przezroczysty do lekko
opalizującego, bezbarwny do bladożółtego i może zawierać niewielkie (nieliczne) cząstki stałe.

Jest dostępny w opakowaniach zawierających 1 szklaną fiolkę po 10 ml lub 1 szklaną fiolkę po 40 ml.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny
Bristol-Myers Squibb Pharma EEIG
Plaza 254
Blanchardstown Corporate Park 2
Dublin 15, D15 T867
Irlandia

Wytwórca
CATALENT ANAGNI S.R.L.
Loc. Fontana del Ceraso snc
Strada Provinciale 12 Casilina, 41
03012 Anagni (FR)
Włochy

Swords Laboratories Unlimited Company T/A Bristol-Myers Squibb Cruiserath Biologics
Cruiserath Road, Mulhuddart
Dublin 15, D15 H6EF
Irlandia

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Szczegółowe informacje o tym leku znajdują się na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków
http://www.ema.europa.eu

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

Przeszkolony personel powinien przygotowywać lek do podania zgodnie z zasadami dobrej praktyki,
szczególnie w odniesieniu do aseptyki.

Wyliczenie dawki:
Ipilimumab w monoterapii lub ipilimumab w skojarzeniu z niwolumabem:
Dawkę przepisaną pacjentowi podaje się w mg/kg mc. Na podstawie przepisanej dawki wylicza się
całkowitą dawkę, która ma być podana. Aby podać pacjentowi pełną dawkę, potrzebna może być
więcej niż jedna fiolka koncentratu leku YERVOY.

 - Każda 10 ml fiolka koncentratu lekuYERVOY zawiera 50 mg ipilimumabu; każda 40 ml fiolka
  zawiera 200 mg ipilimumabu.
- Całkowita dawka ipilimumabu w mg =masa ciała pacjenta w kg × przepisana dawka w
  mg/kg mc.
- Objętość koncentratu leku YERVOY, potrzebna do przygotowania dawki (ml) = całkowita
  dawka w mg, podzielona przez 5 (moc koncentratu leku YERVOY wynosi 5 mg/ml).

Przygotowanie wlewu:
W czasie przygotowania wlewu należy zachować warunki aseptyki.

Lek YERVOY można podawać dożylnie:
- bez rozcieńczania, po przeniesieniu do pojemnika infuzyjnego za pomocą odpowiedniej
  jałowej strzykawki;
  lub
- po maksymalnie 5-krotnym rozcieńczeniu oryginalnej objętości koncentratu (maksymalnie
  do 4 części rozpuszczalnika na 1 część koncentratu). Stężenie końcowe powinno wynosić
  od 1 do 4 mg/ml. Do rozcieńczenia koncentratu leku YERVOY można użyć:
- roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań o stężeniu 9 mg/ml (0,9%), lub
- roztworu glukozy do wstrzykiwań o stężeniu 50 mg/ml (5%)

KROK 1
- Umieścić odpowiednią liczbę fiolek z produktem YERVOY w temperaturze pokojowej na
  około 5 minut.
- Sprawdzić koncentrat produktu YERVOY na obecność cząstek stałych lub zmiany zabarwienia.
  Koncentrat leku YERVOY jest przezroczystym do lekko opalizującego bezbarwnym do
  bladożółtego płynem, który może zawierać niewielkie (nieliczne) cząstki stałe. Nie należy
  stosować roztworu w przypadku obecności nieoczekiwanie dużej ilości cząstek stałych lub
  zmian zabarwienia.
- Pobrać wymaganą objętość koncentratu leku YERVOY za pomocą odpowiedniej jałowej
  strzykawki.

KROK 2
- Przenieść koncentrat do jałowej, szklanej butelki próżniowej lub worka iv. (z PVC lub bez
  PVC).
- Jeśli konieczne, koncentrat rozcieńczyć wymaganą ilością roztworu chlorku sodu do
  wstrzykiwań o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworem glukozy do wstrzykiwań o stężeniu
  50 mg/ml (5%). Aby ułatwić przygotowanie, koncentrat można także przenieść bezpośrednio do
  fabrycznie napełnionego worka zawierającego odpowiednią objętość roztworu chlorku sodu do
  wstrzykiwań o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworu glukozy do wstrzykiwań o stężeniu
  50 mg/ml (5%). Delikatnie wymieszać roztwór infuzyjny przez odwracania butelki/worka.

Podawanie:
Nie podawać leku YERVOY w postaci zastrzyku dożylnego lub bolusa. Lek YERVOY należy
podawać w infuzji dożylnej trwającej 30 minut.

Wlewu leku YERVOY nie należy podawać w tym samym czasie i poprzez ten sam przewód infuzyjny
z innymi lekami. Wlew należy podawać przez osobny przewód infuzyjny.

Używać zestawu infuzyjnego z wbudowanym jałowym, niepirogennym filtrem o małym stopniu
wiązania białka (wielkość porów 0,2 μm do 1,2 μm).

Do infuzji leku YERVOY można stosować:
- zestawy infuzyjne PVC
- wbudowane do przewodów filtry z polieterosulfonu (0,2 μm do 1,2 μm) i nylonu (0,2 μm)

Przewód zestawu infuzyjnego należy na koniec wlewu przepłukać roztworem chlorku sodu do
wstrzykiwań o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) lub roztworem glukozy do wstrzykiwań o stężeniu 50 mg/ml
(5%).

Warunki przechowywania i termin ważności:
Nieotwarta fiolka
YERVOY należy przechowywać w lodówce (2°C do 8°C). Fiolki należy przechowywać w
oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. Leku Yervoy nie należy zamrażać.

Nie stosować leku YERVOY po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku oraz na fiolce
po EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.

YERVOY roztwór do infuzji
Z mikrobiologicznego punktu widzenia lek raz otwarty należy niezwłocznie podać w infuzji lub
rozcieńczyć i podać w infuzji. Chemiczna i fizyczna stabilność nierozcieńczonego lub
rozcieńczonego koncentratu (o stężeniu od 1 do 4 mg/ml) wynosi 24 godziny w temperaturze
pokojowej (20°C do 25°C) lub w lodówce (2°C do 8°C). Jeśli lek nie zostanie od razu wykorzystany,
roztwór (nierozcieńczony lub rozcieńczony) należy zużyć w ciągu 24 godzin, jeśli jest
przechowywany w lodówce (2°C do 8°C) lub w temperaturze pokojowej (20°C do 25°C). Za inny
czas i inne warunki przechowywania w czasie stosowania odpowiada użytkownik.

Usuwanie:
Nie należy przechowywać niewykorzystanej porcji roztworu do infuzji z myślą o jego ponownym
użyciu. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć zgodnie z
lokalnymi przepisami.

Dane o lekach i suplementach diety dostarcza