Vivacor tabl.(25 mg) - 60 szt. (6 blistrów x 10)

Opakowanie

60 szt. (6 blistrów x 10)

Producent

Proterapia

Opis

produkt wydawany z apteki na podstawie recepty

Refundowany

Tak

Rodzaj

tabl.

Kwota refundowana

17.34

Dawkowanie

Doustnie. Objawowa, przewlekła niewydolność serca. W momencie rozpoczynania leczenia stan pacjenta musi być stabilny, bez konieczności dożylnego podawania leków moczopędnych i bez objawów przewodnienia. Leczenie należy zaczynać od bardzo małych dawek, zwiększanych stopniowo do osiągnięcia dawki docelowej. Dawki można podwajać w odstępach czasu co 1-2 tyg., pod warunkiem, że aktualna terapia jest dobrze tolerowana. Większość chorych może być leczona w warunkach ambulatoryjnych. Dawkę preparatu należy ustalać indywidualnie. Za każdym razem decyzja o zwiększeniu dawki powinna być podejmowana przez lekarza mającego doświadczenie w leczeniu niewydolności serca i poprzedzona staranną oceną stanu pacjenta, aby potwierdzić, że stan pacjenta jest stabilny. U pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca (NYHA III i IV) o nieznanej przyczynie, ze względnymi przeciwwskazaniami (objawowa bradykardia lub niskie ciśnienie tętnicze), podejrzeniem astmy lub ciężkiej choroby płuc oraz u pacjentów, którzy nie tolerują małych dawek leku lub u których leki beta-adrenolityczne były wcześniej odstawiane z powodu zgłaszanych objawów leczenie karwedylolem należy wprowadzać pod nadzorem specjalisty, najlepiej w warunkach szpitalnych. U pacjentów leczonych inhibitorami ACE i (lub) lekami moczopędnymi i (lub) digoksyną, dawkowanie tych leków powinno zostać ustalone przed rozpoczęciem podawania karwedylolu. Dorośli: zalecana dawka początkowa wynosi 3,125 mg 2 razy na dobę przez 2 tyg. W przypadku dobrej tolerancji leku dawkę należy stopniowo zwiększać w odstępach nie krótszych niż 2 tyg., do dawki 6,25 mg 2 razy na dobę, następnie 12,5 mg 2 razy na dobę, aż do dawki 25 mg 2 razy na dobę. Dawka powinna być zwiększana do największej tolerowanej przez pacjenta. Zalecana dawka maksymalna u wszystkich pacjentów z ciężką niewydolnością serca, a także u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością serca, o mc. <85 kg wynosi 25 mg 2 razy na dobę. U pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością serca, o mc.>85 kg zalecana dawka maksymalna wynosi 50 mg 2 razy na dobę. U pacjentów z ciśnieniem skurczowym <100 mmHg, podczas zwiększania dawki karwedylolu może wystąpić pogorszenie czynności nerek i (lub) serca. Z tego powodu przed każdym zwiększeniem dawki należy u tych pacjentów kontrolować czynność nerek, a także ocenić czy występują objawy nasilenia niewydolności serca lub związane z rozszerzeniem naczyń krwionośnych. Przejściowe nasilenie niewydolności serca, objawy związane z rozszerzeniem naczyń krwionośnych lub retencję płynów można skorygować, dostosowując dawkę leku moczopędnego lub inhibitora ACE, albo modyfikując lub czasowo przerywając leczenie karwedylolem. W omawianej grupie pacjentów dawki karwedylolu nie należy zwiększać do chwili stabilizacji stanu klinicznego. W przypadku przerwania terapii karwedylolem na okres dłuższy niż 2 tyg., leczenie należy rozpocząć ponownie od dawki 3,125 mg 2 razy na dobę, a następnie zwiększać dawkę zgodnie z przedstawionymi powyżej zaleceniami. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u  pacjentów w podeszłym wieku. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci i młodzieży < 18 lat. Nadciśnienie tętnicze. Dorośli: zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 mg raz na dobę przez pierwsze 2 dni. Następnie zalecana dawka wynosi 25 mg raz na dobę. U większości pacjentów jest to dawka wystarczająca, jednak w razie konieczności może zostać zwiększona do zalecanej dawki maksymalnej wynoszącej 50 mg raz na dobę lub w dawkach podzielonych. Dawkę leku należy zwiększać w odstępach nie krótszych niż 2 tyg. Pacjenci w podeszłym wieku: zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 mg na dobę. W wielu przypadkach dawka ta zapewnia właściwą kontrolę ciśnienia tętniczego. W przypadku braku zadowalającego obniżenia ciśnienia tętniczego, dawkę można stopniowo zwiększać do zalecanej maksymalnej dawki dobowej wynoszącej 50 mg, podawanej raz na dobę lub w dawkach podzielonych. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci i młodzieży < 18 lat. Dławica piersiowa. Dorośli: zalecana dawka początkowa wynosi 12,5 mg 2 razy na dobę przez pierwsze 2 dni. Następnie zalecana dawka wynosi 25 mg 2 razy na dobę. Pacjenci w podeszłym wieku: zalecana maksymalna dawka dobowa wynosi 50 mg, podawana w dawkach podzielonych; nie ma potrzeby dostosowywania dawki początkowej. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci i młodzieży < 18 lat. Dysfunkcja lewej komory po ostrym zawale mięśnia serca. Leczenie można rozpoczynać u pacjentów stabilnych hemodynamicznie bez retencji płynów. W badaniu klinicznym leczenie karwedylolem włączano 3-21 dni po ostrym zawale mięśnia serca. Pacjenci stabilni hemodynamicznie muszą otrzymywać inhibitor ACE przez co najmniej 48 h przed rozpoczęciem leczenia karwedylolem a dawka inhibitora ACE powinna pozostawać niezmieniona przez 24 h. Zalecana dawka początkowa wynosi 6,25 mg 2 razy na dobę. Po podaniu pierwszej dawki pacjent powinien być monitorowany przez 3 h. Dawkę należy zwiększać co 3-10 dni do dawki 12,5 mg 2 razy na dobę, a następnie 25 mg 2 razy na dobę. U pacjentów, którzy nie tolerują dawki 6,25 mg 2 razy dziennie, dawkę należy zmniejszyć do 3,125 mg 2 razy na dobę przez 3-10 dni. Jeśli dawka ta będzie dobrze tolerowana, należy ją zwiększyć do dawki 6,25 mg 2 razy na dobę, a następnie stopniowo do 25 mg 2 razy na dobę. Dawkę należy zwiększać do największej dawki tolerowanej przez pacjenta. Szczególne grupy pacjentów. Stosowanie karwedylolu jest przeciwwskazane u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz u pacjentów z jawnymi klinicznie zaburzeniami czynności wątroby (badanie farmakokinetyczne z udziałem pacjentów z marskością wątroby wykazało, że ekspozycja (AUC) na karwedylol zwiększała się 6,8 razy u chorych z zaburzeniami czynności wątroby w stosunku do zdrowych pacjentów). U pacjentów ze współistniejącymi zaburzeniami czynności nerek i ciśnieniem tętniczym skurczowym >100 mmHg nie jest konieczne dostosowanie dawki preparatu. Podczas długotrwałego leczenia karwedylolem zachowana jest autoregulacja przepływu krwi i filtracji kłębuszkowej w nerkach. Nie ma konieczności dostosowywania dawki karwedylolu u pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek. Leki β-adrenolityczne mogą zwiększać insulinooporność i maskować objawy hipoglikemii. Liczne badania wykazały jednak, że leki β-adrenolityczne rozszerzające naczynia krwionośne, np. karwedylol, mają korzystniejszy wpływ na glukozę i lipidogram. Karwedylol może nieznacznie zwiększać wrażliwość na insulinę i łagodzić objawy zespołu metabolicznego. Sposób podania. Tabletki należy popijać odpowiednią ilością płynu. Pacjenci z przewlekłą niewydolnością serca powinni przyjmować preparat z posiłkiem. Tabletki można podzielić na połowy.

Zastosowanie

Leczenie stabilnej postaci łagodnej, umiarkowanej i ciężkiej przewlekłej niewydolności serca dodatkowo do leczenia standardowego tj. inhibitorami ACE, lekami moczopędnymi i digoksyną u pacjentów z prawidłową objętością wewnątrznaczyniową. Leczenie nadciśnienia tętniczego. Profilaktyczne leczenie stabilnej dławicy piersiowej. Leczenie pacjentów po zawale mięśnia serca z potwierdzonymi zaburzeniami czynności lewej komory (LVEF<40 %).< iv>

Treść ulotki

1. Co to jest lek Vivacor i w jakim celu się go stosuje

Lek Vivacor, 6,25 mg, 12,5 mg lub 25 mg, tabletki zawiera jako substancję czynną karwedylol, który
rozszerza naczynia krwionośne poprzez blokowanie receptorów alfa-1-adrenergicznych i hamuje
układ renina-angiotensyna-aldosteron poprzez blokowanie receptorów beta-adrenergicznych.

Vivacor jest wskazany w leczeniu:
- objawowej przewlekłej niewydolności serca (stabilnej łagodnej, umiarkowanej lub ciężkiej
  przewlekłej niewydolności serca), dodatkowo do zwykle stosowanych leków podstawowych,
- nadciśnienia tętniczego,
- stabilnej dławicy piersiowej,
- pacjentów po zawale mięśnia serca ze stwierdzonymi zaburzeniami czynności lewej komory (frakcja
  wyrzutowa lewej komory (LVEF) ≤ 40%).

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Vivacor

Kiedy nie stosować leku Vivacor
- jeśli pacjent ma uczulenie na karwedylol lub którykolwiek z pozostałych składników tego
  leku (wymienionych w punkcie 6.);
- jeśli pacjent ma niestabilną lub niewyrównaną niewydolność serca;
- jeśli pacjent ma jawne kliniczne zaburzenia czynności wątroby;
- jeśli pacjent ma blok przedsionkowo-komorowy drugiego lub trzeciego stopnia (chyba, że ma
  wszczepiony na stałe rozrusznik serca);
- jeśli pacjent ma wolną czynność serca (< 50 skurczów/minutę);
- jeśli pacjent ma zespół chorej zatoki (w tym blok zatokowo-przedsionkowy);
- jeśli pacjent ma ciężkie niedociśnienie (skurczowe ciśnienie krwi < 85 mmHg);
- jeśli pacjent ma ciężkie zaburzenia serca (wstrząs kardiogenny);
- jeśli pacjent ma chorobę układu oddechowego związaną ze skurczem oskrzeli lub astmę;
- jeśli u pacjenta występuje znaczne zatrzymanie płynów w organizmie lub przeciążenie serca,
  wymagające dożylnego podawania leków zwiększających kurczliwość mięśnia serca;
- jeśli pacjent ma kwasicę metaboliczną;
- jeśli pacjent ma guz chromochłonny (chyba, że jego objawy są skutecznie leczone lekami
  blokującymi receptory alfa-adrenergiczne).

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Vivacor należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.

Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując lek Vivacor
- jeśli pacjent ma przewlekłą niewydolność serca, gdyż może dojść do nasilenia niewydolności
  serca lub zatrzymania płynów;
- jeśli pacjent ma nadciśnienie tętnicze i przewlekłą niewydolność serca leczoną glikozydami
  naparstnicy (lanatozydy), należy zachować ostrożność stosując Vivacor, gdyż zarówno
  glikozydy naparstnicy jak i Vivacor spowalniają przewodzenie przedsionkowo-komorowe;
- jeśli pacjent ma przewlekłą niewydolnością serca i niskie ciśnienie tętnicze (skurczowe
  ciśnienie krwi < 100 mmHg), chorobę niedokrwienną serca, rozsianą chorobę naczyń i (lub)
  współistniejące zaburzenia czynności nerek. W czasie zwiększania dawki leku Vivacor
  u tych pacjentów lekarz będzie kontrolował czynność nerek i w razie stwierdzenia pogorszenia
  czynności nerek zaleci przerwanie leczenia lub zmniejszenie dawki;
- jeśli pacjent ma zaburzenia czynności lewej komory po ostrym zawale mięśnia serca. Przed
  rozpoczęciem leczenia karwedylolem stan pacjenta musi być stabilny i musi on otrzymywać
  inhibitor ACE przez co najmniej 48 godzin, w dawce niezmienianej przez co najmniej 24
  godziny;
- jeśli pacjent ma przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP), lub ma skłonność do skurczu
  oskrzeli ale nie jest z tego powodu leczony lekami doustnymi lub wziewnymi. Jeśli w czasie
  stosowania leku Vivacor wystąpią jakiekolwiek oznaki lub objawy skurczu oskrzeli, należy
  powiedzieć o tym lekarzowi;
- jeśli pacjent ma cukrzycę, ponieważ Vivacor może pogarszać skuteczność regulacji stężenia
  glukozy we krwi i może maskować lub osłabiać wczesne objawy i oznaki hipoglikemii
  (małego stężenia glukozy we krwi). W momencie włączania leku Vivacor lub zwiększania
  jego dawki zaleca się regularną kontrolę stężenia glukozy we krwi i dostosowanie dawek
  leków przeciwcukrzycowych, ponieważ stosowanie leku Vivacor może doprowadzić do
  pogorszenia skuteczności regulacji stężenia glukozy we krwi;
- jeśli pacjent ma zaburzenia krążenia obwodowego i zespół Raynauda, ponieważ podawanie
  leków blokujących receptory beta-adrenergiczne może zwiększać ryzyko wystąpienia lub
  nasilenia objawów zaburzeń czynności tętnic;
- jeśli pacjent ma nadczynność tarczycy, ponieważ Vivacor może maskować oznaki i objawy
  nadczynności tarczycy;
- jeśli czynność serca jest wolniejsza niż 55 skurczów/minutę należy porozumieć się z lekarzem
  prowadzącym, który podejmie decyzję o zmniejszeniu dawki;
- jeśli u pacjenta kiedykolwiek występowały ciężkie reakcje nadwrażliwości oraz u pacjentów
  poddawanych leczeniu odczulającemu (podobnie jak inne leki z tej grupy, Vivacor może
  zwiększać wrażliwość na alergeny i nasilać reakcje anafilaktyczne);
- jeśli u pacjenta występują poważne niepożądane reakcje skórne. Podczas leczenia
  karwedilolem zgłaszano bardzo rzadkie przypadki ciężkich reakcji skórnych, np. rumień
  wielopostaciowy, toksyczna nekroliza naskórka lub zespół Stevensa i Johnsona (patrz punkt 4
  Możliwe działania niepożądane). Karwedilol należy całkowicie odstawić, jeśli u pacjenta
  wystąpią poważne niepożądane reakcje skórne, które mogą być związane z karwedilolem;
- jeśli pacjent ma łuszczycę związaną z podawaniem leków beta-adrenolitycznych. Lekarz
  powinien rozważyć potencjalne ryzyko i korzyści związane ze stosowaniem leku Vivacor;
- jeśli pacjent przyjmuje jednocześnie inne leki, np. digoksynę, cyklosporynę, ryfampicynę,
  środki znieczulające lub przeciwarytmiczne;
- jeśli u pacjenta występuje guz chromochłonny należy dokładnie przestrzegać zaleceń lekarza.
  Przed podaniem leku Vivacor lekarz zaleci stosowanie leku alfa-adrenolitycznego;
- jeśli u pacjenta istnieje podejrzenie dławicy Prinzmetala, ponieważ podawanie leków
  blokujących tylko receptory beta-adrenergiczne może wiązać się z ryzykiem bólu w klatce
  piersiowej. Jednakże, dodatkowe właściwości leku Vivacor blokujące receptory alfa-1-
  adrenergiczne mogą zapobiegać takiemu działaniu;
- jeśli pacjent nosi soczewki kontaktowe, ponieważ jest możliwe zmniejszenie wydzielania łez.

Jak w przypadku wszystkich leków beta-adrenergicznych, nie należy nagle odstawiać karwedylolu.
Dotyczy to szczególnie pacjentów z chorobą tętnic wieńcowych. Dawkę karwedylolu należy
zmniejszać stopniowo (w ciągu 2 tygodni).

Lek Vivacor a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Szczególnie ważne jest, aby poinformować lekarza, jeśli pacjent przyjmuje następujące leki:
- leki zawierające digoksynę (stosowane w leczeniu niewydolności serca), ponieważ lekarz
  może zalecić dostosowanie ich dawkowania w czasie łącznego stosowania z lekiem Vivacor;
- doustna cyklosporyna (lek osłabiający układ immunologiczny organizmu, aby zapobiec
  odrzucaniu przeszczepionego narządu), ponieważ Vivacor może nasilić działanie
  cyklosporyny;
- ryfampicyna (antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy), ponieważ może ona osłabiać
  działanie leku Vivacor;
- fluoksetyna i paroksetyna (leki stosowane w leczeniu depresji);
- insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe, ponieważ Vivacor może nasilać działanie tych
  leków. Lekarz może zalecić częstszą kontrolę stężenia glukozy we krwi;
- rezerpina (lek wpływający na ciśnienie tętnicze) i inhibitory monoaminooksydazy (rodzaj
  leków przeciwdepresyjnych), ponieważ leki te mogą powodować dodatkowe zwolnienie
  czynności serca i (lub) obniżenie ciśnienia tętniczego;
- leki z grypy antagonistów wapnia nie będące pochodnymi dihydropirydyny, amiodaron i inne
  leki stosowane w zaburzeniach rytmu serca. Lekarz będzie kontrolował EKG i ciśnienie
  tętnicze;
- klonidyna (lek stosowany do obniżania ciśnienia tętniczego i leczenia migreny);
- inne leki obniżające ciśnienie tętnicze. Vivacor może nasilać działanie jednocześnie
  stosowanych leków obniżających ciśnienie krwi (np. antagonistów receptorów alfa-
  adrenergicznych) i leków, których działaniem niepożądanym może być obniżanie ciśnienia
  krwi (np. barbituranów stosowanych w leczeniu padaczki, pochodnych fenotiazyny
  stosowanych w leczeniu psychoz, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych
  stosowanych w leczeniu depresji, leków rozszerzających naczynia) oraz alkoholu;
- leki znieczulające;
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (NSAIDs), które mogą osłabiać działanie leku Vivacor;
- leki rozszerzające oskrzela.

Stosowanie leku Vivacor z jedzeniem i alkoholem
Lek Vivacor można przyjmować z posiłkiem lub bez.
Lek Vivacor może nasilać działanie alkoholu.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na płodność. Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest
znane.
Nie należy stosować leku Vivacor podczas ciąży, chyba że spodziewane korzyści z leczenia są
większe niż ewentualne ryzyko.
Nie należy stosować leku Vivacor podczas karmienia piersią, chyba że spodziewane korzyści z
leczenia są większe niż ewentualne ryzyko.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Podobnie jak w przypadku wielu innych leków stosowanych w leczeniu nadciśnienia należy pamiętać,
że w razie wystąpienia zawrotów głowy lub innych podobnych objawów niepożądanych, nie należy
prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. Dotyczy to szczególnie rozpoczynania leczenia lub
dokonywania zmian w leczeniu, lub przyjmowania leku jednocześnie z alkoholem.

Wszystkie tabletki leku Vivacor zawierają laktozę, a Vivacor o mocy 6,25 mg zawiera sacharozę.
Każda tabletka leku Vivacor 6,25 mg zawiera 50 mg laktozy i 12,5 mg sacharozy.
Każda tabletka leku Vivacor 12,5 mg zawiera 62,5 mg laktozy.
Każda tabletka leku Vivacor 25 mg zawiera 125 mg laktozy.
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.

Każda tabletka leku Vivacor 12,5 mg i Vivacor 25 mg zawiera sód.
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Vivacor

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Jeśli pacjent odczuwa, że działanie leku Vivacor jest
zbyt silne lub za słabe, powinien skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Tabletki należy połykać
popijając przynajmniej połową szklanki wody.

Tabletki Vivacor należy przyjmować z wystarczającą ilością płynu. Pacjenci z przewlekłą
niewydolnością serca powinni przyjmować tabletki z jedzeniem.

Tabletki leku Vivacor dostępne są w następujących mocach:
6,25 mg, 12,5 mg i 25 mg

Objawowa przewlekła niewydolność serca

Lekarz dostosowuje dawkę tego leku indywidualnie dla każdego pacjenta.
Leczenie lekiem Vivacor zostanie rozpoczęte pod nadzorem lekarza doświadczonego w leczeniu
niewydolności serca i poprzedzone oceną stanu klinicznego pacjenta. W zależności od wyniku oceny
stanu klinicznego pacjenta lek będzie podawany w warunkach ambulatoryjnych lub szpitalnych.

Dorośli
Zalecana dawka początkowa to 3,125 mg 2 razy na dobę przez 2 tygodnie. Jeśli lek jest dobrze
tolerowany, lekarz będzie zwiększać dawkę w odstępach co najmniej 2 tygodni, według następującego
schematu: do 6,25 mg 2 razy na dobę, następnie do 12,5 mg 2 razy na dobę, aż do 25 mg 2 razy na
dobę. Należy dążyć do największej dawki tolerowanej przez pacjenta.

Maksymalna zalecana dawka dla wszystkich pacjentów z ciężką przewlekłą niewydolnością serca oraz
dla pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością serca, o masie ciała mniejszej niż 85 kg,
wynosi 25 mg 2 razy na dobę. U pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością serca, o masie
ciała większej niż 85 kg, maksymalna zalecana dawka wynosi 50 mg 2 razy na dobę.

U pacjentów ze skurczowym ciśnieniem tętniczym < 100 mmHg, podczas zwiększania dawki leku
Vivacor, może dojść do pogorszenia czynności nerek i (lub) nasilenia niewydolności serca. Dlatego
przed każdym zwiększeniem dawki lekarz będzie kontrolować czynność nerek i oceniać nasilenie
podmiotowych i przedmiotowych objawów niewydolności serca i rozszerzenia naczyń.

Jeśli leczenie lekiem Vivacor zostanie przerwane na okres dłuższy niż 2 tygodnie, ponowne włączanie
leku należy zaczynać od dawki 3,125 mg 2 razy na dobę i dawkę tę stopniowo zwiększać zgodnie z
podanymi powyżej zaleceniami na temat dawkowania.

Pacjenci w podeszłym wieku
Dawkowanie takie samo jak u dorosłych.

Dzieci i młodzież
Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat).

Nadciśnienie tętnicze
Zaleca się dawkowanie raz na dobę.

Dorośli
Zalecana dawka początkowa to 12,5 mg raz na dobę przez pierwsze 2 dni. Następnie zaleca się
zwiększenie dawki do 25 mg raz na dobę. U większości pacjentów taka dawka jest wystarczająca, ale
w razie potrzeby lekarz może zwiększyć tę dawkę, do dawki maksymalnej wynoszącej 50 mg,
podawanej w dawce pojedynczej lub w dawkach podzielonych.

Zwiększanie dawki należy przeprowadzać w odstępach nie krótszych niż 2 tygodnie.

Pacjenci w podeszłym wieku
Zalecana dawka początkowa to 12,5 mg na dobę. W wielu przypadkach dawka ta zapewnia
odpowiednią kontrolę ciśnienia. Jeśli działanie obniżające ciśnienie tętnicze jest niewystarczające,
lekarz może stopniowo zwiększać tę dawkę do maksymalnej zalecanej dawki wynoszącej 50 mg,
podawanej w dawce pojedynczej lub w dawkach podzielonych.

Dzieci i młodzież
Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat).

Dławica piersiowa

Dorośli
Zalecana dawka początkowa to 12,5 mg 2 razy na dobę przez pierwsze 2 dni. Następnie zaleca się
zwiększenie dawki do 25 mg 2 razy na dobę.

Pacjenci w podeszłym wieku
Maksymalna zalecana dawka dobowa to 50 mg w dawkach podzielonych.

Dzieci i młodzież
Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat).

Dysfunkcja lewej komory po ostrym zawale mięśnia serca
U pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory po zawale mięśnia serca zalecana dawka
początkowa to 6,25 mg 2 razy na dobę. Pacjent będzie monitorowany przez 3 godziny po podaniu
pierwszej dawki. Lekarz będzie zwiększać dawkę co 3-10 dni do dawki 12,5 mg 2 razy na dobę, a
następnie 25 mg 2 razy na dobę. U pacjentów, którzy nie będą tolerować dawki 6,25 mg 2 razy na
dobę, lekarz zmniejszy dawkę do 3,125 mg 2 razy na dobę i będzie kontynuować stosowanie tej dawki
przez 3-10 dni. Jeśli dawka ta będzie dobrze tolerowana, zostanie zwiększona do dawki 6,25 mg 2
razy na dobę, a następie stopniowo do 25 mg 2 razy na dobę. Należy dążyć do największej dawki
tolerowanej przez pacjenta.

Pacjenci ze współistniejącą chorobą wątroby
Podawanie leku Vivacor jest przeciwwskazane u pacjentów ze współistniejącymi zaburzeniami
czynności wątroby.

Pacjenci ze współistniejącymi zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów ze skurczowym ciśnieniem tętniczym > 100 mmHg nie ma konieczności zmniejszania
dawki.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Vivacor
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem
lub zgłosić się do najbliższego szpitala.
Znaczne przedawkowanie może powodować niedociśnienie tętnicze (zbyt niskie ciśnienie tętnicze),
bradykardię (zbyt wolną czynność serca), niewydolność serca, wstrząs kardiogenny (dostarczanie
niewystarczającej ilości krwi do tkanek i narządów z powodu niewydolności serca) i zatrzymanie
krążenia. Obserwowano również zaburzenia oddychania, skurcz oskrzeli, wymioty, zaburzenia
świadomości i uogólnione drgawki.

Pominięcie zastosowania leku Vivacor
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. W przypadku
pominięcia dawki (lub większej liczby dawek), nie należy zwiększać następnej dawki leku. Następną
dawkę należy przyjąć o zwykłej porze. Leczenie należy kontynuować zgodnie z zaleceniami lekarza.

Przerwanie stosowania leku Vivacor
Stosowanie leku Vivacor jest leczeniem długotrwałym. Nagłe zaprzestanie leczenia może prowadzić
do wystąpienia bólu w klatce piersiowej i zwiększenia ciśnienia tętniczego, szczególnie u pacjentów z
dławicą piersiową. Lek powinien być odstawiany stopniowo, według zaleceń lekarza.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częstość występowania możliwych działań niepożądanych
Bardzo często (występujące u więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- zawroty głowy, ból głowy, zwykle łagodne i występujące na początku leczenia
- niewydolność serca
- zbyt niskie ciśnienie tętnicze
- zmęczenie (osłabienie)

Często (występujące u u 1 na 10 pacjentów):
- zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, zakażenie górnych dróg oddechowych
- zakażenie układu moczowego
- niedokrwistość
- zwiększenie masy ciała
- hipercholesterolemia (zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi)
- u pacjentów z cukrzycą zmniejszenie skuteczności regulacji stężenia glukozy, co może powodować
  hiperglikemię (zbyt wysokie stężenie glukozy we krwi) lub hipoglikemię (zbyt niskie stężenie
  glukozy we krwi)
- depresja, obniżenie nastroju
- stan przedomdleniowy, omdlenie
- zaburzenia widzenia
- zmniejszenie wydzielania łez (zespół suchego oka), podrażnienie oczu
- bradykardia (wolna czynność serca)
- hiperwolemia (zwiększona objętość krążącej krwi) i przeciążenie płynami
- obrzęki (w tym uogólnione, obwodowe, ortostatyczne i zlokalizowane w okolicy narządów
  płciowych, i w kończynach dolnych),
- niedociśnienie ortostatyczne (nagły spadek ciśnienia podczas zmiany pozycji)
- zaburzenia krążenia w kończynach (zimne kończyny, choroba naczyń obwodowych, zaostrzenie
  chromania przestankowego - ból mięśni łydek podczas chodzenia, zespół Raynauda - blednięcie i
  sinienie palców rąk i stóp, nosa lub uszu spowodowane skurczem naczyń krwionośnych)
- nadciśnienie
- duszność, obrzęk płuc, astma u podatnych pacjentów
- zaburzenia żołądkowo-jelitowe (w tym nudności, biegunka, wymioty, niestrawność, ból brzucha),
- ból kończyn
- niewydolność nerek i pogorszenie czynności nerek u pacjentów z uogólnioną chorobą naczyniową i
  (lub) wcześniejszymi zaburzeniami czynności nerek
- ból

Niezbyt często (występujące u 1 na 100 pacjentów):
- zaburzenia snu
- parestezja (mrowienie i drętwienie kończyn)
- blok przedsionkowo-komorowy (zaburzenia przewodzenia impulsów w mięśniu sercowym)
- dławica piersiowa (ból w klatce piersiowej)
- zaparcie
- reakcje skórne (np. wysypka alergiczna, zapalenie skóry, pokrzywka, świąd skóry, zmiany skórne
  typu łuszczycy i liszaja płaskiego)
- łysienie
- zaburzenia erekcji, impotencja

Rzadko (występujące 1 na 1000 pacjentów):
- mała liczba płytek krwi (małopłytkowość)
- przekrwienie błony śluzowej nosa (obrzęk błony śluzowej nosa)
- suchość błony śluzowej jamy ustnej
- zaburzenia oddawania moczu

Bardzo rzadko (występujące najwyżej u 1 na 10 000 pacjentów):
- mała liczba krwinek białych (leukopenia)
- nadwrażliwość (reakcja alergiczna)
- nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferazy
  alaninowej (AlAT), aminotransferazy asparaginianowej (AspAT) i gammaglutamylotransferazy)
- nietrzymanie moczu u kobiet
- ciężkie reakcje skórne (np. rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne
  martwicze oddzielanie się naskórka)

U pacjentów z zastoinową niewydolnością serca w czasie zwiększania dawki karwedylolu może dojść
do nasilenia niewydolności serca i zatrzymania płynów.

U pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca i niskim ciśnieniem tętniczym, chorobą
niedokrwienną serca, uogólnioną chorobą naczyń i (lub) współistniejącymi zaburzeniami czynności
nerek, w czasie leczenia karwedylolem obserwowano odwracalne pogorszenie czynności nerek.

Częstość występowania objawów niepożądanych nie zależy od dawki, z wyjątkiem zawrotów głowy,
zaburzeń widzenia i bradykardii.

Profil objawów niepożądanych występujących u pacjentów z nadciśnieniem i dławicą piersiową
leczonych lekiem Vivacor pokrywa się z profilem obserwowanym u pacjentów z niewydolnością
serca, choć częstość występowania tych objawów jest mniejsza.

W związku z tym, że Vivacor ma działanie beta-adrenolityczne, w czasie leczenia może dojść do
ujawnienia się utajonej cukrzycy, pogorszenia kontroli stężenia glukozy i zahamowania regulacji
stężenia glukozy.
Zgłaszano pojedyncze przypadki nietrzymania moczu u kobiet, ustępujące po przerwaniu leczenia.

U niektórych pacjentów leczonych lekiem Vivacor mogą występować inne objawy niepożądane.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do:
Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Vivacor

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.

Vivacor, 6,25 mg, tabletki: Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed
światłem i wilgocią.
Vivacor, 12,5 mg, 25 mg, tabletki: Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed
światłem.
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować leku po upływie terminu ważności (EXP) zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Vivacor
Substancją czynną leku jest karwedylol.
Jedna tabletka zawiera 6,25 mg, 12,5 mg lub 25 mg karwedylolu.

Inne składniki leku to:
Vivacor, 6,25 mg, tabletki - laktoza jednowodna, krospowidon, sacharoza, krzemionka koloidalna
bezwodna, powidon K-25, magnezu stearynian, żółcień chinolinowa Ariavit (E-104).
Vivacor, 12,5 mg, tabletki - skrobia ziemniaczana, laktoza jednowodna, sodu laurylosiarczan,
magnezu stearynian, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna.
Vivacor, 25 mg, tabletki - skrobia ziemniaczana, laktoza jednowodna, sodu laurylosiarczan, magnezu
stearynian, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna.

Jak wygląda lek Vivacor i co zawiera opakowanie

Vivacor, 6,25 mg, tabletki
Jasnożółte, podłużne tabletki z oznakowaniem „E 341” po jednej stronie i linią podziału po drugiej
stronie.
Vivacor, 12,5 mg, tabletki
Białe lub prawie białe, podłużne, obustronnie wypukłe tabletki z linią podziału po jednej stronie.
Vivacor, 25 mg, tabletki
Białe lub prawie białe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki z linią podziału po jednej stronie.
Tabletki można podzielić na równe dawki.

Tabletki Vivacor 6,25 mg są dostępne w opakowaniach zawierających 30 lub 60 tabletek w blistrach z
folii OPA/Al/PVC/Al, zapakowanych w pudełka tekturowe.

Tabletki Vivacor 12,5 mg i 25 mg są dostępne w opakowaniach zawierających 30 lub 60 tabletek w
blistrach z folii PVC/Aluminium, zapakowanych w pudełka tekturowe.

Podmiot odpowiedzialny
PROTERAPIA Spółka z o.o.
ul. Komitetu Obrony Robotników 45 D
02-146 Warszawa

Wytwórca

EGIS Pharmaceuticals PLC
1165 Budapest, Bökényföldi út 118-120.
Węgry

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu
odpowiedzialnego:
PROTERAPIA Spółka z o.o.
ul. Komitetu Obrony Robotników 45 D
02-146 Warszawa
tel.(22) 417 92 00

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 28.07.2021

Dane o lekach i suplementach diety dostarcza