Vanatex tabl. powl.(160 mg) - 28 szt.

Opakowanie

28 szt.

Producent

Polpharma

Opis

produkt wydawany z apteki na podstawie recepty

Refundowany

Tak

Rodzaj

tabl. powl.

Kwota refundowana

21.40

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli. Nadciśnienie tętnicze. Zalecana dawka początkowa wynosi 80 mg raz na dobę. Działanie przeciwnadciśnieniowe pojawia się w ciągu 2 tyg., a maksymalne działanie przeciwnadciśnieniowe występuje po 4 tyg. U niektórych pacjentów, u których ciśnienie tętnicze krwi nie jest odpowiednio kontrolowane, dawkę dobową można zwiększyć do 160 mg, a maksymalnie do 320 mg. Dalsze obniżenie ciśnienia tętniczego krwi można uzyskać po zastosowaniu leku moczopędnego, takiego jak hydrochlorotiazyd. Preparat może być stosowany jednocześnie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Stan po świeżo przebytym zawale mięśnia sercowego. Leczenie można rozpocząć już po 12 h od rozpoznania zawału mięśnia sercowego. Dawka początkowa wynosi 20 mg 2 razy na dobę, następnie w ciągu kilku tygodni dawkę należy stopniowo zwiększać do 40 mg, 80 mg i 160 mg, podawanych 2 razy na dobę. Maksymalną dawką docelową jest 160 mg 2 razy na dobę. Zaleca się, aby po rozpoczęciu leczenia pacjenci przez 2 tyg. otrzymywali dawkę 80 mg 2 razy na dobę, a maksymalną dawkę docelową 160 mg podawaną 2 razy na dobę należy wprowadzić w ciągu 3 mies., w zależności od tolerancji leku przez pacjenta. Jeśli wystąpi objawowe niedociśnienie tętnicze lub zaburzenie czynności nerek należy rozważyć zmniejszenie dawki. Walsartan może być stosowany u pacjentów przyjmujących inne leki stosowane w leczeniu zawału mięśnia sercowego, takie jak leki trombolityczne, kwas acetylosalicylowy, leki ß-adrenolityczne, statyny i leki moczopędne. Jednoczesne stosowanie z inhibitorami ACE nie jest zalecane. Ocena stanu pacjenta po przebytym zawale mięśnia sercowego powinna zawsze obejmować ocenę czynności nerek. Niewydolność serca. Zalecana dawka początkowa wynosi 40 mg 2 razy na dobę. Zwiększanie dawki kolejno do 80 mg i 160 mg podawanych 2 razy na dobę powinno być przeprowadzane w odstępach co najmniej 2-tygodniowych, do uzyskania największej dawki tolerowanej przez pacjenta. W przypadku jednoczesnego stosowania leku moczopędnego należy rozważyć zmniejszenie jego dawki. Maksymalna dawka dobowa zastosowana w badaniach klinicznych wynosiła 320 mg walsartanu w dawkach podzielonych. Walsartan może być stosowany u pacjentów przyjmujących inne leki stosowane w leczeniu niewydolności serca. Jednak jednoczesna terapia skojarzona 3 lekami (walsartan, inhibitor ACE i lek ß-adrenolityczny) nie jest zalecana. Ocena stanu pacjentów z niewydolnością serca powinna zawsze obejmować ocenę czynności nerek. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest wymagana zmiana dawki u dorosłych pacjentów z CCr >10 ml/min i u pacjentów w podeszłym wieku. Jednoczesne stosowanie walsartanu z aliskirenem jest przeciwwskazane u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (GFR <60 ml in ,73m2) oraz u pacjentów z cukrzycą. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby bez cholestazy, maksymalna dawka wynosi 80 mg na dobę. Stosowanie leku jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, żółciową marskością wątroby oraz u pacjentów z cholestazą. Dzieci i młodzież w wieku od 6 do 18 lat. Nadciśnienie tętnicze. Dzieci o mc. <35 kg: dawka początkowa wynosi 40 mg raz na dobę; o mc. ≥35 kg: 80 mg raz na dobę. Dawkę preparatu należy dostosować w zależności od uzyskanego działania przeciwnadciśnieniowego. Maksymalna dawka w zależności od masy ciała wynosi: ≥18 kg do <35 kg - 80 mg; ≥35 kg do <80 kg - 160 mg; ≥80 kg do ≤160 kg - 320 mg. U dzieci i młodzieży z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby dawka nie może być>80 mg na dobę. Nie ma konieczności dostosowania dawki u dzieci i młodzieży z CCr >30 ml/min - należy kontrolować czynność nerek oraz stężenie potasu we krwi. Nie zaleca się stosowania u dzieci i młodzieży z CCr <30 ml in oraz u tych, u których stosowana jest dializoterapia. Walsartan nie jest zalecany w leczeniu niewydolności serca lub świeżego zawału mięśnia sercowego u dzieci i młodzieży w wieku < 18 lat ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności. Ne ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania walsartanu u dzieci w wieku od 1. do 6. rż. Sposób podania. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłku, z wodą. Tabletki można dzielić na połowy.

Zastosowanie

Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych pacjentów oraz u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat. Leczenie dorosłych pacjentów w stanie stabilnym klinicznie z objawową niewydolnością serca lub bezobjawową niewydolnością skurczową lewej komory po świeżo przebytym (12 h do 10 dni) zawale mięśnia sercowego. Leczenie dorosłych pacjentów z objawową niewydolnością serca, gdy inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) nie są tolerowane, lub u pacjentów nietolerujących leków blokujących receptory β-adrenergiczne jako terapia wspomagająca leczenie inhibitorami ACE wówczas, gdy nie można zastosować antagonistów receptora mineralokortykoidowego.

Treść ulotki

1. Co to jest lek Vanatex i w jakim celu się go stosuje

Vanatex należy do klasy leków tzw. antagonistów receptora angiotensyny II, które pomagają
kontrolować wysokie ciśnienie krwi. Angiotensyna II jest substancją powstającą w organizmie
człowieka, która powoduje skurcz naczyń krwionośnych, tym samym podwyższając ciśnienie krwi.
Lek Vanatex działa poprzez blokowanie aktywności angiotensyny II. W efekcie naczynia krwionośne
rozszerzają się i ciśnienie krwi zmniejsza się.

Vanatex 80 mg i 160 mg tabletki powlekane można stosować w leczeniu trzech różnych chorób:
w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi u dorosłych pacjentów oraz dzieci i młodzieży
  w wieku od 6 do 18 lat
  Wysokie ciśnienie krwi zwiększa obciążenie serca i tętnic. Nieleczone może prowadzić do
  uszkodzenia naczyń krwionośnych w mózgu, sercu i nerkach, co może skutkować udarem, 
  niewydolnością serca lub niewydolnością nerek. Wysokie ciśnienie krwi powoduje zwiększenie 
  ryzyka ataków serca. Obniżenie ciśnienia krwi do prawidłowego poziomu pozwala ograniczyć
  ryzyko wystąpienia tych zaburzeń.
w leczeniu dorosłych pacjentów po niedawno przebytym ataku serca (zawale mięśnia 
  sercowego)
  „Niedawny” oznacza okres od 12 godzin do 10 dni.
w leczeniu objawowej niewydolności serca u dorosłych pacjentów
  Vanatex może być stosowany u dorosłych pacjentów w leczeniu objawowej niewydolności
  serca. Vanatex jest stosowany, gdy grupa leków określanych jako inhibitory konwertazy
  angiotensyny (ACE) (ang. Angiotensin Converting Enzyme Inhibitors, ACEI) (leki stosowane
  w leczeniu niewydolności serca) nie mogą być zastosowane lub Vanatex może być stosowany
  jednocześnie z inhibitorami ACE, wówczas gdy nie można zastosować innych leków
  stosowanych w leczeniu niewydolności serca. Objawy niewydolności serca obejmują duszność
  oraz obrzęki stóp i nóg z powodu nagromadzenia się płynów. Są one spowodowane tym, że
  mięsień sercowy nie jest w stanie pompować krwi z dostateczną siłą, aby dostarczyć wymaganą
  ilość krwi w całym ciele.2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Vanatex

Kiedy nie stosować leku Vanatex:
• jeśli pacjent ma uczulenie na walsartan lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6);
• jeśli u pacjenta obecna jest ciężka postać choroby wątroby;
• jeśli pacjentka jest po 3. miesiącu ciąży (lepiej jest również unikać stosowania leku Vanatex
  we wczesnym okresie ciąży - zob. część dotyczącą ciąży);
• jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony aliskirenem (lek
  stosowany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi).

Jeśli którykolwiek z wyżej wymienionych warunków jest spełniony, nie należy stosować leku
Vanatex.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Vanatex należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
• jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby;
• jeśli stwierdzono ciężką postać choroby nerek lub jeśli pacjent jest dializowany;
• jeśli obecne jest zwężenie tętnicy nerkowej;
• jeśli niedawno pacjent przeszedł przeszczep nerki (otrzymał nową nerkę);
• jeśli pacjent jest leczony po ataku serca lub z powodu niewydolności serca, lekarz może
   skontrolować czynność nerek;
• jeśli obecna jest ciężka postać choroby serca inna niż niewydolność serca lub atak serca;
• jeśli pacjent stosuje leki, które zwiększają ilość potasu we krwi. Obejmuje to suplementy potasu
  lub substytuty soli kuchennej zawierające potas, leki oszczędzające potas i heparynę. Konieczna
  może być kontrola ilości potasu we krwi w regularnych odstępach czasu.
• jeśli pacjent jest w wieku poniżej 18 lat i przyjmuje lek Vanatex w skojarzeniu z innymi lekami
  hamującymi układ renina-angiotensyna-aldosteron (lekami zmniejszającymi ciśnienie tętnicze),
  lekarz będzie regularnie kontrolował czynność nerek i stężenie potasu we krwi;
• jeśli pacjent choruje na aldosteronizm; jest to choroba, w której nadnercza wytwarzają zbyt
  duże ilości hormonu o nazwie aldosteron. Jeśli ta choroba jest obecna u pacjenta, stosowanie
  leku Vanatex nie jest zalecane.
• jeśli u pacjenta nastąpiła znaczna utrata płynów (odwodnienie) w wyniku biegunki, wymiotów
  lub stosowania dużych dawek leków moczopędnych (diuretyków);
• jeśli kiedykolwiek wystąpił obrzęk języka i twarzy w wyniku reakcji alergicznej zwanej
  obrzękiem naczynioruchowym podczas stosowania innych leków (w tym inhibitorów
  konwertazy angiotensyny), należy powiedzieć o tym lekarzowi. Jeśli takie objawy wystąpią
  podczas stosowania leku Vanatex, lek należy natychmiast odstawić i nigdy więcej go nie
  przyjmować. Patrz także punkt 4. „Możliwe działania niepożądane”.
• jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków stosowanych w leczeniu wysokiego
  ciśnienia krwi:
  - inhibitor ACE (na przykład enalapryl, lizynopryl, ramipryl), zwłaszcza jeśli pacjent ma zaburzenia
     czynności nerek związane z cukrzycą;
  - aliskiren.
• jeśli pacjent jest leczony inhibitorem ACE w połączeniu z innymi lekami stosowanymi
  w leczeniu niewydolności serca, znanymi jako antagoniści receptorów mineralokortykoidowych
  (ang. Mineralocorticoid Receptor Antagonist, MRA) (na przykład spironolakton, eplerenon) lub
  leki blokujące receptory β-adrenergiczne (na przykład metoprolol).

Lekarz prowadzący może monitorować czynność nerek, ciśnienie krwi oraz stężenie elektrolitów (np.
potasu) we krwi w regularnych odstępach czasu. 

Patrz także informacje pod nagłówkiem „Kiedy nie stosować leku Vanatex”.

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjentka uważa, że jest w ciąży (lub może zajść w ciążę). Lek
Vanatex nie jest zalecany we wczesnym okresie ciąży i nie wolno go stosować u pacjentki po
3. miesiącu w ciąży, ponieważ może on poważnie zaszkodzić dziecku, jeśli zostanie zastosowany na
tym etapie (patrz część „Ciąża i karmienie piersią”).

Jeśli którykolwiek z wyżej wymienionych warunków jest spełniony, należy poinformować o tym
lekarza przed zastosowaniem leku Vanatex.

Vanatex a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Stosowanie leku Vanatex z pewnymi innymi lekami może mieć wpływ na leczenie. Konieczna może
być zmiana dawki, zastosowanie innych środków ostrożności lub w pewnych przypadkach
odstawienie jednego z leków. Dotyczy to zarówno leków dostępnych na receptę, jak i bez recepty,
w szczególności:
• innych leków obniżających ciśnienie krwi, szczególnie leków moczopędnych (diuretyków)
   i leku o nazwie aliskiren;
• leków, które zwiększają ilość potasu we krwi; obejmuje to suplementy potasu lub substytuty
   soli kuchennej zawierające potas, leki oszczędzające potas i heparynę;
• pewnych typów leków przeciwbólowych tzw. niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ);
• litu (lek stosowany w leczeniu pewnych typów chorób psychicznych).

Ponadto:
• w przypadku leczenia po ataku serca skojarzenie z inhibitorami ACE (leki stosowane
   w leczeniu ataku serca) nie jest zalecane;
• w przypadku leczenia niewydolności serca stosowanie leku Vanatex jednocześnie
   z inhibitorami ACE i lekami blokującymi receptory β-adrenergiczne (leki stosowane
   w leczeniu niewydolności serca) nie jest zalecane.

Lekarz prowadzący być może będzie musiał zmienić dawkę i (lub) zastosować inne środki
ostrożności:
• jeśli pacjent przyjmuje inhibitor ACE lub aliskiren (patrz także informacje pod nagłówkiem
  „Kiedy nie stosować leku Vanatex” oraz „Ostrzeżenia i środki ostrożności”);
• jeśli pacjent przyjmuje inhibitor ACE razem z innymi lekami stosowanymi w leczeniu
  niewydolności serca, znanymi jako antagoniści receptorów mineralokortykoidowych (na
  przykład spironolakton, eplerenon) lub leki blokujące receptory β-adrenergiczne (na przykład
  metoprolol).

Vanatex z jedzeniem i piciem
Lek Vanatex można stosować z posiłkiem lub bez posiłku.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjentka uważa, że jest w ciąży (lub może zajść
  w ciążę). Lekarz zwykle poradzi, aby przerwać stosowanie leku Vanatex przed zajściem
  w ciążę lub gdy tylko zostanie stwierdzone, że pacjentka jest w ciąży i doradzi stosowanie
  innego leku zamiast leku Vanatex. Lek Vanatex nie jest zalecany we wczesnym okresie ciąży
  i nie wolno go stosować u pacjentek po 3. miesiącu w ciąży, ponieważ może on poważnie
  zaszkodzić dziecku, jeśli zostanie zastosowany po trzecim miesiącu ciąży.

Należy poinformować lekarza, jeśli pacjentka karmi piersią lub zamierza rozpocząć
  karmienie piersią. Lek Vanatex nie jest zalecany u matek karmiących piersią; lekarz może 
  w takim przypadku wybrać inną metodę leczenia dla pacjentki, która zamierza karmić piersią,
  szczególnie noworodka lub wcześniaka.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Przed przystąpieniem do prowadzenia pojazdu, używania narzędzi lub obsługi maszyn bądź
wykonywania innych czynności wymagających koncentracji każdy pacjent powinien ustalić, jak lek
Vanatex na niego wpływa. Podobnie jak wiele innych leków stosowanych w leczeniu wysokiego
ciśnienia krwi, Vanatex może w rzadkich przypadkach powodować zawroty głowy i wpływać na
zdolność koncentracji.

Vanatex zawiera laktozę (cukier mleczny)
Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.3. Jak stosować lek Vanatex

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

Osoby z wysokim ciśnieniem krwi często nie dostrzegają żadnych oznak tego problemu. Wiele z nich
czuje się dość dobrze. Z tego względu tym ważniejsze jest zgłaszanie się na wizyty u lekarza, nawet
przy dobrym samopoczuciu.

Wysokie ciśnienie krwi u dorosłych pacjentów:
Zwykle dawka wynosi 80 mg na dobę. W niektórych przypadkach lekarz może przepisać większe
dawki (np. 160 mg lub 320 mg). Może również zastosować lek Vanatex razem z dodatkowym lekiem
(np. lekiem moczopędnym).

Dzieci i młodzież(w wieku od 6 do 18 lat) z wysokim ciśnieniem tętniczym:
U pacjentów o masie ciała mniejszej niż 35 kg, dawka walsartanu wynosi zazwyczaj 40 mg raz na
dobę. U pacjentów o masie ciała 35 kg lub więcej, dawka początkowa wynosi zazwyczaj 80 mg
walsartanu raz na dobę. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić większe dawki (dawkę leku
można zwiększyć do 160 mg, a maksymalnie do 320 mg).

Stan po świeżo przebytym ataku serca u dorosłych pacjentów:
Leczenie na ogół rozpoczyna się już po 12 godzinach po ataku serca, zwykle w małej dawce 20 mg
dwa razy na dobę. Pacjent otrzymuje dawkę 20 mg, uzyskiwaną poprzez podzielenie tabletki 40 mg.
Lekarz będzie stopniowo zwiększał tę dawkę w okresie kilku tygodni do maksymalnej dawki 160 mg
dwa razy na dobę. Ostateczna dawka zależy od tolerancji leku przez danego pacjenta.
Lek Vanatex można podawać razem z innymi lekami stosowanymi w leczeniu ataku serca, a lekarz
zadecyduje, jakie leczenie jest odpowiednie w konkretnym przypadku.

Niewydolność serca u dorosłych pacjentów:
Leczenie rozpoczyna się na ogół od dawki 40 mg dwa razy na dobę. Lekarz będzie stopniowo
zwiększał dawkę w okresie kilku tygodni do maksymalnej dawki 160 mg dwa razy na dobę.
Ostateczna dawka zależy od tolerancji leku przez danego pacjenta.
Lek Vanatex można podawać łącznie z innymi lekami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca,
a lekarz zadecyduje, jakie leczenie jest odpowiednie w konkretnym przypadku.

Lek Vanatex można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Lek Vanatex należy połykać, popijając
szklanką wody.
Lek Vanatex należy zażywać każdego dnia w przybliżeniu o tej samej porze.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Vanatex
W przypadku wystąpienia silnych zawrotów głowy i (lub) omdlenia należy się położyć i bezzwłocznie
skontaktować z lekarzem. W razie przypadkowego zażycia zbyt dużej liczby tabletek należy
skontaktować się z lekarzem, farmaceutą lub szpitalem.

Pominięcie zastosowania leku Vanatex
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
W przypadku pominięcia dawki należy ją przyjąć, gdy tylko się pacjentowi o tym przypomni. Jeśli jest
już jednak pora na kolejną dawkę, pacjent powinien pominąć dawkę, o której zapomniał.

Przerwanie stosowania leku Vanatex
Przerwanie stosowania leku Vanatex może spowodować pogorszenie choroby. Nie należy również
zmieniać leczenia bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane mogą wystąpić z określoną częstością, zdefiniowaną w następujący sposób:
• bardzo często: występują u więcej niż 1 na 10 pacjentów,
• często: występują u mniej niż 1 do 10 pacjentów;
• niezbyt często: występują u mniej niż 1 do 100 pacjentów;
• rzadko: występują u mniej niż 1 do 1 000 pacjentów;
• bardzo rzadko: występują u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów;
• nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych.

Niektóre objawy wymagające natychmiastowej pomocy lekarskiej:
Mogą wystąpić objawy obrzęku naczynioruchowego, takie jak:
• obrzęk twarzy, warg, języka lub gardła,
• trudności z oddychaniem lub przełykaniem,
• pokrzywka, swędzenie.
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów należy natychmiast skontaktować się
z lekarzem.


Działania niepożądane:
Często:
• zawroty głowy,
• niskie ciśnienie krwi z objawami takimi jak zawroty głowy i omdlenie po wstaniu lub bez tych
  objawów,
• zaburzenia czynności nerek (objawy zaburzeń czynności nerek).

Niezbyt często:
• obrzęk naczynioruchowy (patrz „Niektóre objawy wymagające natychmiastowej pomocy
  lekarskiej”),
• nagła utrata przytomności (omdlenie),
• uczucie wirowania (zawroty głowy),
• ciężkie zaburzenia czynności nerek (objawy ostrej niewydolności nerek),
• skurcze mięśni, zaburzenia rytmu serca (objawy hiperkaliemii),
• duszność, trudności z oddychaniem przy kładzeniu się, obrzęk stóp lub nóg (objawy
  niewydolności serca),
• ból głowy,
• kaszel,
• ból brzucha,
• nudności,
• biegunka,
• uczucie zmęczenia,
• osłabienie.

Nieznana:
• reakcje alergiczne przebiegające z wysypką, świądem i pokrzywką; mogą wystąpić takie
  objawy jak gorączka, obrzęk i bóle stawów, bóle mięśni, obrzęk węzłów chłonnych i (lub)
  objawy grypopodobne (objawy choroby posurowiczej),
• fioletowo-czerwone plamki, gorączka, świąd (objawy stanu zapalnego naczyń krwionośnych,
  znanego również jako zapalenie naczyń),
• nietypowe krwawienie lub występowanie sińców (objawy małopłytkowości),
• bóle mięśni (mialgia),
• gorączka, ból gardła lub owrzodzenie jamy ustnej wskutek infekcji (objawy małej liczby
  krwinek białych, tzw. neutropenii),
• zmniejszone stężenie hemoglobiny i zmniejszenie odsetka krwinek czerwonych we krwi (które
  może prowadzić do niedokrwistości w ciężkich przypadkach),
• zwiększone stężenie potasu we krwi (które może wywołać skurcze mięśni i zaburzenia rytmu
  serca w ciężkich przypadkach),
• zmniejszone stężenie sodu we krwi (które może wywołać zmęczenie, dezorientację, drżenie
  mięśni i (lub) drgawki w ciężkich przypadkach),
• zwiększenie wartości parametrów czynnościowych wątroby (które może wskazywać na
  uszkodzenie wątroby), w tym: zwiększone stężenie bilirubiny we krwi (które może w ciężkich
  przypadkach spowodować żółty odcień skóry i oczu),
• zwiększone stężenie azotu mocznikowego we krwi i zwiększone stężenie kreatyniny
  w surowicy krwi (co może wskazywać na nieprawidłową czynność nerek).

Częstość występowania niektórych działań niepożądanych może różnić się w zależności od choroby.
Na przykład takie działania niepożądane, jak zawroty głowy i zaburzenia czynności nerek,
obserwowano rzadziej u leczonych pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi niż u pacjentów leczonych
z powodu niewydolności serca lub po świeżo przebytym ataku serca.

Działania niepożądane obserwowane u dzieci i młodzieży są podobne do występujących u dorosłych
pacjentów.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Vanatex

Vanatex 80 mg: Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C. Przechowywać w oryginalnym
opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Vanatex 160 mg: Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Vanatex
- Substancją czynną leku jest walsartan. Każda tabletka zawiera 80 mg lub 160 mg walsartanu.
- Pozostałe składniki to:
  Rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, kroskarmeloza sodowa, krzemionka koloidalna bezwodna,
  stearynian magnezu.
  Otoczka tabletki: hypromeloza 6 cp, makrogol 400, tytanu dwutlenek (E171), żelaza tlenek,
  czerwony (E172); tabletki 160 mg zawierają również żelaza tlenek, żółty (E172) i żelaza tlenek,
  czarny (E172).

Jak wygląda lek Vanatex i co zawiera opakowanie
Vanatex 80 mg tabletki powlekane to różowe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki z linią podziału.
Vanatex 160 mg tabletki powlekane to jasnobrązowe, podłużne, obustronnie wypukłe tabletki z linią
podziału.
Tabletki można podzielić na równe dawki.

1 opakowanie zawiera 28 tabletek.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA SA
ul. Pelplińska 19, 83-200 Starogard Gdański

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego
przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:

Biuro Handlowe POLPHARMA Sp. z o.o.
ul. Bobrowiecka 6
00-728 Warszawa
tel. 22 364 61 01

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 21.11.2015 r.

Dane o lekach i suplementach diety dostarcza