Medicover
Triveram tabl. powl.(20 mg+10 mg+5 mg) - 30 szt.
Opakowanie
30 szt.
Producent
Les Laboratoires Servier
Opis
produkt wydawany z apteki na podstawie recepty
Refundowany
Nie
Rodzaj
tabl. powl.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli: 1 tabl. raz na dobę. Lek złożony nie jest odpowiedni do rozpoczynania terapii. Jeśli jest konieczna zmiana dawkowania, należy dostosować dawki poszczególnych składników. Jednoczesne stosowanie z innymi lekami. U pacjentów przyjmujących jednocześnie leki przeciwwirusowe stosowane w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C, zawierające elbaswir z grazoprewirem lub letermowir stosowany w profilaktyce zakażenia cytomegalowirusem, nie należy podawać dawki atorwastatyny w preparacie Triveram, większej niż 20 mg/dobę. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów przyjmujących letermowir jednocześnie z cyklosporyną. Szczególne grupy pacjentów. Lek można stosować u pacjentów z CCr ≥60 ml/min; nie jest odpowiedni dla pacjentów z CCr <60 ml in. U takich pacjentów zaleca się indywidualne dostosowanie dawki poszczególnych składników. U pacjentów w podeszłym wieku, stosując lek należy uwzględnić czynność nerek. Zachować ostrożność u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby; nie stosować u pacjentów z czynną chorobą wątroby. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci i młodzieży - nie zaleca się stosowania. Sposób podawania. Lek należy przyjmować w pojedynczej dawce raz dobę, rano, przed posiłkiem.
Zastosowanie
Leczenie substytucyjne nadciśnienia tętniczego samoistnego i (lub) stabilnej choroby wieńcowej, powiązanej z pierwotną hipercholesterolemią lub hiperlipidemią mieszaną, u dorosłych pacjentów skutecznie leczonych atorwastatyną, peryndoprylem i amlodypiną, podawanymi jednocześnie w tych samych dawkach jak w leku złożonym, ale jako oddzielne preparaty.
Treść ulotki
1. Co to jest Triveram i w jakim celu się go stosuje
Triveram zawiera trzy substancje czynne w jednej tabletce: atorwastatynę, peryndopryl z argininą oraz
amlodypinę.
Atorwastatyna należy do grupy leków zwanych statynami, które są środkami regulującymi stężenie
lipidów (tłuszczów) we krwi.
Peryndopryl z argininą jest inhibitorem enzymu konwertującego angiotensynę (inhibitorem ACE -
ang. Angiotensin Converting Enzyme). U pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi działa poprzez
rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi.
Amlodypina należy do grupy leków zwanych antagonistami wapnia. U pacjentów z wysokim
ciśnieniem tętniczym działa poprzez rozluźnienie naczyń krwionośnych, co ułatwia przepływ przez
nie krwi. U pacjentów z dławicą piersiową (powodującą ból w klatce piersiowej) działa poprzez
poprawienie dopływu krwi do mięśnia sercowego, który wówczas otrzymuje więcej tlenu, czego
wynikiem jest zapobieganie bólom w klatce piersiowej.
Triveram stosuje się w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego) i (lub) stabilnej
choroby wieńcowej (choroba, w której zaopatrzenie serca w krew jest zmniejszone lub zablokowane),
u dorosłych, u których występuje także jeden z następujących stanów:
- zwiększone stężenie cholesterolu (pierwotna hipercholesterolemia) lub
- zwiększone stężenie cholesterolu i tłuszczów (triglicerydów) w tym samym czasie (hiperlipidemia
złożona lub mieszana).
Triveram jest przeznaczony dla pacjentów już leczonych atorwastatyną, peryndoprylem z argininą
i amlodypiną w oddzielnych tabletkach. Zamiast przyjmować atorwastatynę, peryndopryl z argininą
i amlodypinę w oddzielnych tabletkach, pacjent może stosować jedną tabletkę leku Triveram, która
zawiera trzy substancje czynne w takich samych dawkach.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Triveram
Kiedy nie stosować leku Triveram:
- jeśli pacjent ma uczulenie na atorwastatynę lub inną statynę, na peryndopryl lub inny inhibitor
ACE, na amlodypinę lub innych antagonistów wapnia czy też na którykolwiek z pozostałych
składników tego leku (wymienionych w punkcie 6);
- jeśli pacjent ma chorobę, która wpływa na wątrobę;
- jeśli u pacjenta stwierdzono niewyjaśnione, nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych
wątroby;
- jeżeli u pacjenta występuje bardzo niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie tętnicze);
- jeśli u pacjenta występuje wstrząs kardiogenny (stan, kiedy serce nie jest w stanie dostarczyć
właściwej ilości krwi do organizmu);
- jeśli u pacjenta występuje zablokowanie odpływu krwi z lewej komory serca (np. przerostowa
kardiomiopatia zawężająca i zwężenie zastawki aortalnej wysokiego stopnia);
- jeżeli u pacjenta występuje niewydolność serca po zawale serca;
- jeśli w przypadku wcześniejszego stosowania inhibitora ACE u pacjenta występowały objawy,
takie jak świszczący oddech, obrzęk twarzy, języka lub gardła, intensywne swędzenie lub
nasilone wysypki, lub jeśli takie objawy występowały u osób spokrewnionych w jakichkolwiek
innych okolicznościach (stan nazywany obrzękiem naczynioruchowym);
- jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym
ciśnienie krwi zawierającym aliskiren;
- jeśli pacjent jest poddawany dializoterapii lub filtracji krwi inną metodą. Zależnie od
stosowanego urządzenia, lek Triveram może nie być odpowiedni dla pacjenta;
- jeśli pacjent ma zaburzenia nerek, które powodują, że dostarczenie krwi do nerek jest
zmniejszone (zwężenie tętnicy nerkowej);
- jeśli pacjent przyjmował lub aktualnie przyjmuje lek złożony zawierający sakubitryl i walsartan,
stosowany w leczeniu niewydolności serca, ponieważ zwiększa się ryzyko obrzęku
naczynioruchowego (szybki obrzęk tkanek pod skórą w okolicy gardła) (patrz „Ostrzeżenia i
środki ostrożności” oraz „Triveram a inne leki”);
- jeśli pacjent jednocześnie stosuje glekaprewir z pibrentaswirem w leczeniu wirusowego
zapalenia wątroby typu C;
- jeśli pacjentka jest w ciąży albo próbuje zajść w ciążę, lub jest w wieku rozrodczym i nie
stosuje odpowiednich metod zapobiegania ciąży;
- jeśli pacjentka karmi piersią.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Triveram należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:
- pacjent ma zaburzenia wątroby lub przebył chorobę wątroby w przeszłości;
- pacjent ma umiarkowanie nasiloną lub ciężką chorobę nerek;
- pacjent regularnie pije znaczne ilości alkoholu;
- pacjent stosuje lub stosował w ciągu ostatnich 7 dni lek o nazwie kwas fusydowy (stosowany
w zakażeniach bakteryjnych), doustnie lub we wstrzyknięciu. Jednoczesne stosowanie kwasu
fusydowego i leku Triveram może prowadzić do ciężkich zaburzeń mięśni (rabdomiolizy);
- pacjent ma powtarzające się lub niewyjaśnione bóle mięśni, miał dolegliwości mięśni
w przeszłości albo podobne dolegliwości występowały u osób spokrewnionych;
- pacjent lub osoba blisko spokrewniona ma zaburzenia dotyczące mięśni, które występowały
w rodzinie;
- pacjent miał wcześniej zaburzenia dotyczące mięśni podczas leczenia innymi lekami
zmniejszającymi stężenie lipidów (np. innymi statynami lub fibratami);
- pacjent ma niedoczynność tarczycy;
- stan pacjenta prowadzi do zwiększonego stężenia atorwastatyny we krwi;
- podczas leczenia powstają objawy ciężkiej niewydolności oddechowej;
- pacjent ma cukrzycę (duże stężenie glukozy we krwi);
- pacjent ma niewydolność serca lub jakiekolwiek inne zaburzenia serca;
- pacjent ma zawał serca lub przebył ostatnio zawał serca;
- u pacjenta występowała ostatnio biegunka lub wymioty, lub pacjent jest odwodniony;
- u pacjenta występuje nieciężkie zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej (zwężenie głównego
naczynia krwionośnego prowadzącego z serca lub zastawki mitralnej serca);
- pacjent ma zaburzenia nerek, niedawno miał przeszczepienie nerki lub był poddawany dializie;
- pacjent ma nieprawidłowo zwiększone stężenie hormonu, nazywanego aldosteronem, we krwi
(pierwotny aldosteronizm);
- pacjent jest w podeszłym wieku;
- u pacjenta występuje ciężka reakcja alergiczna z obrzękiem twarzy, warg, języka lub gardła,
z trudnościami w przełykaniu lub oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy). Reakcja ta może
wystąpić w różnych momentach podczas leczenia. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, należy
przerwać przyjmowanie leku Triveram i skontaktować się niezwłocznie z lekarzem.
- u pacjenta rasy czarnej istnieje większe ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego, zaś lek
może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego niż u pacjentów innych ras;
- pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, zwiększa się ryzyko obrzęku
naczynioruchowego:
o racekadotryl (stosowany w leczeniu biegunki);
o syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków zwanych
inhibitorami mTOR (stosowane w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionych
narządów oraz w leczeniu raka);
o sakubitryl (dostępny w leku złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan),
stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca;
o linagliptyna, saksagliptyna, sitagliptyna, wildagliptyna oraz inne leki należące do
grupy leków zwanych gliptynami (stosowanymi w leczeniu cukrzycy);
- pacjent jest poddawany zabiegowi aferezy LDL (usuwanie cholesterolu z krwi przy użyciu
specjalnego urządzenia);
- pacjent jest poddawany leczeniu odczulającemu w celu zmniejszenia skutków uczulenia na
użądlenia pszczół i os;
- pacjent jest poddawany znieczuleniu i (lub) zabiegowi chirurgicznemu;
- pacjent ma kolagenozę (chorobę tkanki łącznej), taką jak toczeń rumieniowaty układowy lub
twardzina skóry;
- pacjent jest na diecie o małej zawartości soli lub stosuje zamienniki soli kuchennej zawierające
potas;
- pacjent został poinformowany przez lekarza, że ma nietolerancję pewnych cukrów;
- pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego
ciśnienia krwi:
o antagonistę receptora angiotensyny II (ang. Angiotensin Receptor Blockers, ARB)
(znane również jako sartany - np. walsartan, telmisartan, irbesartan), zwłaszcza jeśli
pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą;
o aliskiren;
- u pacjenta występuje lub występowała miastenia (choroba powodująca ogólne osłabienie mięśni,
w tym w niektórych przypadkach mięśni biorących udział w oddychaniu) lub miastenia oczna
(choroba powodująca osłabienie mięśni oczu), ponieważ statyny mogą czasami nasilać objawy
choroby lub prowadzić do wystąpienia miastenii (patrz punkt 4).
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji odnosi się do pacjenta, należy porozmawiać z lekarzem
przed przyjęciem leku Triveram.
Podczas terapii lekarz może zalecić przeprowadzenie badań krwi w celu sprawdzenia czynności
mięśni (patrz punkt 2 „Triveram a inne leki”).
Należy także powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli utrzymuje się osłabienie mięśni. Mogą być
potrzebne dodatkowe badania i leki, aby zdiagnozować i leczyć ten stan.
Lekarz może zalecić kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia elektrolitów (np.
potasu) we krwi. Patrz także informacje w punkcie „Kiedy nie stosować leku Triveram”.
W trakcie stosowania tego leku lekarz będzie dokładnie obserwował pacjenta celem wykrycia
wystąpienia cukrzycy lub ryzyka wystąpienia cukrzycy. Pacjenci z dużym stężeniem cukru i tłuszczu
we krwi, pacjenci z nadwagą oraz wysokim ciśnieniem tętniczym mogą być podatni na ryzyko
wystąpienia cukrzycy.
Dzieci i młodzież
Leku Triveram nie zaleca się do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.
Triveram a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Niektóre leki mogą zmieniać działanie leku Triveram lub ich działanie może być zmienione przez
Triveram. Ten rodzaj oddziaływania mógłby powodować, że jeden lub oba leki są mniej skuteczne.
Może się także zwiększyć ryzyko wystąpienia lub ciężkość działań niepożądanych leków, w tym
ryzyko uszkodzenia mięśni, tak zwana rabdomioliza, opisana w punkcie 4. Należy upewnić się, że
lekarz został poinformowany o przyjmowaniu przez pacjenta następujących leków:
- leki immunosupresyjne (które zmniejszają mechanizm obronny organizmu), stosowane
w leczeniu chorób autoimmunologicznych lub po przeszczepieniu narządu (np. cyklosporyna,
takrolimus);
- ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, flukonazol, pozakonazol (leki przeciwgrzybicze);
- ryfampicyna, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, kwas fusydowy*, trimetoprim
(antybiotyki stosowane w zakażeniach powodowanych przez bakterie);
- kolchicyna (stosowana w leczeniu dny moczanowej, choroby, w której ból i obrzęk stawów
wywołany jest przez kryształy kwasu moczowego);
- inne leki regulujące stężenie lipidów, np. gemfibrozyl, inne fibraty, kolestypol, ezetymib;
- niektóre leki będące antagonistami wapnia, stosowane w dławicy piersiowej lub nadciśnieniu
tętniczym, np. diltiazem;
- leki regulujące rytm serca, np. digoksyna, werapamil, amiodaron;
- letermowir, lek pomagający zapobiec chorobie wywołanej przez cytomegalowirusa;
- leki stosowane w leczeniu HIV lub choroby wątroby, takiej jak wirusowe zapalenie wątroby
typu C, np. delawirdyna, efawirenz, rytonawir, lopinawir, atazanawir, indynawir, darunawir,
telaprewir, boceprewir oraz lek złożony zawierający elbaswir z grazoprewirem, ledypaswir
z sofosbuwirem;
- warfaryna (zmniejszająca tworzenie się zakrzepów krwi);
- doustne środki antykoncepcyjne;
- styrypentol (lek przeciwdrgawkowy stosowany w padaczce);
- cymetydyna (stosowana w leczeniu zgagi i wrzodów trawiennych);
- fenazon (lek przeciwbólowy);
- leki zobojętniające sok żołądkowy (leki na niestrawność zawierające glin lub magnez);
- leki wydawane bez recepty, zawierające Hypericum perforatum (ziele dziurawca zwyczajnego,
stosowane w leczeniu depresji);
- dantrolen (stosowany we wlewie w leczeniu ciężkich zaburzeń temperatury ciała);
- inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, w tym aliskiren, antagoniści
receptora angiotensyny II (np. walsartan) - patrz także informacje w punkcie „Kiedy nie
stosować leku Triveram” oraz „Ostrzeżenia i środki ostrożności”;
- leki oszczędzające potas (np. triamteren, amiloryd, eplerenon, spironolakton), suplementy
potasu lub zamienniki soli kuchennej zawierające potas, inne leki mogące zwiększać stężenie
potasu w organizmie (takie jak heparyna, lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi, aby zapobiec
tworzeniu się zakrzepów, trimetoprim i kotrimoksazol, znany także jako lek złożony
zawierający trimetoprim i sulfametoksazol, stosowane w leczeniu zakażeń powodowanych
przez bakterie);
- estramustyna (stosowana w leczeniu raka);
- lit (stosowany w leczeniu manii lub depresji);
- leki, które stosuje się najczęściej w leczeniu biegunki (racekadotryl) lub w celu uniknięcia
odrzucenia przeszczepionych narządów (syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki
należące do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR). Patrz punkt „Ostrzeżenia i środki
ostrożności”;
- lek złożony zawierający sakubitryl i walsartan (stosowany w leczeniu przewlekłej
niewydolności serca). Patrz punkty „Kiedy nie stosować leku Triveram” oraz „Ostrzeżenia
i środki ostrożności”.
- leki stosowane w leczeniu cukrzycy (takie jak insulina, metformina lub gliptyny);
- baklofen (stosowany w leczeniu sztywności mięśni występującej w takich chorobach jak
stwardnienie rozsiane);
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen), stosowane w celu złagodzenia bólu lub
leczeniu stanu zapalnego (np. w reumatoidalnym zapaleniu stawów) albo duże dawki kwasu
acetylosalicylowego, substancji zawartej w wielu lekach, stosowanej przeciwbólowo
i przeciwgorączkowo, a także w zapobieganiu tworzeniu się zakrzepów krwi;
- leki rozszerzające naczynia krwionośne, w tym azotany;
- leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak: depresja, lęk, schizofrenia (np.
trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne);
- leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu lub astmy (np. efedryna,
noradrenalina lub adrenalina);
- sole złota, zwłaszcza podawane dożylnie (stosowane w leczeniu objawów reumatoidalnego
zapalenia stawów);
- allopurynol (stosowany w leczeniu dny moczanowej);
- prokainamid (stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca).
*Jeśli pacjent musi stosować doustnie kwas fusydowy w leczeniu zakażenia bakteryjnego, powinien
czasowo przerwać przyjmowanie leku Triveram. Lekarz zdecyduje, kiedy bezpiecznie można
powrócić do stosowania leku Triveram. Stosowanie leku Triveram z kwasem fusydowym w rzadkich
przypadkach może prowadzić do osłabienia mięśni, tkliwości lub bólu mięśni (rabdomiolizy). Więcej
informacji na temat rabdomiolizy znajduje się w punkcie 4.
Triveram z jedzeniem i piciem
Zaleca się przyjmowanie leku Triveram przed posiłkiem.
Sok grejpfrutowy i grejpfruty
Sok grejpfrutowy i grejpfruty nie powinny być spożywane przez osoby przyjmujące lek Triveram,
ponieważ grejpfruty oraz sok grejpfrutowy mogą prowadzić do zwiększenia stężenia we krwi
substancji czynnej amlodypiny, co może powodować nieprzewidziane zwiększenie działania
obniżającego ciśnienie tętnicze leku Triveram.
Jeśli pacjent przyjmuje Triveram, nie powinien pić więcej niż jedna lub dwie małe szklanki soku
grejpfrutowego dziennie, ponieważ duże ilości soku mogą spowodować nasilone działanie substancji
czynnej atorwastatyny.
Alkohol
Podczas przyjmowania tego leku należy unikać picia za dużej ilości alkoholu. Szczegółowe
informacje przedstawiono w punkcie 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.
Ciąża
Nie należy przyjmować leku Triveram, jeśli pacjentka jest w ciąży, próbuje zajść w ciążę lub jeśli jest
w wieku rozrodczym, chyba że stosuje odpowiednie metody zapobiegania ciąży (patrz „Kiedy nie
stosować leku Triveram”).
Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna
poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ten lek jest przeciwwskazany podczas ciąży.
Karmienie piersią
Nie wolno przyjmować leku Triveram, jeśli pacjentka karmi piersią. Należy niezwłocznie powiedzieć
lekarzowi, jeśli pacjentka karmi piersią lub zaczyna karmić piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Triveram może powodować zawroty głowy, ból głowy, zmęczenie lub nudności. Jeśli lek wpływa na
pacjenta w ten sposób, zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn może być
zaburzona, zwłaszcza na początku leczenia.
Triveram zawiera laktozę
Jeśli stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się
z lekarzem przed przyjęciem tego leku.
Triveram zawiera sód
Triveram zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w tabletce, co znaczy, że lek uznaje się za „wolny
od sodu”.
3. Jak stosować Triveram
Triveram należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka to jedna tabletka na dobę. Należy połknąć tabletkę, popijając szklanką wody, najlepiej
o tej samej porze każdego dnia, rano przed posiłkiem.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Leku Triveram nie zaleca się do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Triveram
W przypadku zażycia większej ilości tabletek niż zalecono, należy niezwłocznie skontaktować się
z lekarzem lub udać się na pogotowie. Przyjęcie zbyt wielu tabletek może spowodować, że ciśnienie
tętnicze będzie małe lub nawet niebezpiecznie niskie. Może to spowodować zawroty głowy, uczucie
„pustki” w głowie, omdlewania lub osłabienia. W takiej sytuacji pomóc może położenie się
z uniesionymi nogami. Jeśli spadek ciśnienia tętniczego jest znaczny, może wystąpić wstrząs. Pacjent
może odczuwać, że skóra jest zimna i wilgotna, może stracić przytomność.
Nawet do 24-48 godzin po przyjęciu leku może wystąpić duszność spowodowana nadmiarem płynu
gromadzącym się w płucach (obrzęk płuc).
Pominięcie przyjęcia leku Triveram
Ważne jest, aby przyjmować lek regularnie każdego dnia, wtedy jego działanie jest lepsze. Jeśli
jednak pominie się dawkę leku Triveram, następną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze. Nie należy
stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Triveram
Leczenie lekiem Triveram jest zwykle długotrwałe, dlatego przed przerwaniem przyjmowania tego
leku należy skontaktować się z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z następujących ciężkich działań niepożądanych lub
objawów, należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem:
- obrzęk powiek, twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła, trudności w oddychaniu (obrzęk
naczynioruchowy) (patrz punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”);
- ciężkie reakcje skórne, w tym nasilona wysypka, pokrzywka, zaczerwienienie skóry całego
ciała, nasilone swędzenie, powstawanie pęcherzy, łuszczenie i obrzęk skóry, zapalenie błon
śluzowych (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) lub inne
reakcje alergiczne;
- osłabienie mięśni, tkliwość, ból, zerwanie mięśnia lub czerwonobrunatne zabarwienie moczu,
szczególnie jeśli jednocześnie występuje złe samopoczucie lub wysoka gorączka, może to być
spowodowane przez nieprawidłowy rozpad mięśni, co może zagrażać życiu i prowadzić do
zaburzeń nerek;
- osłabienie rąk lub nóg, lub trudności z mówieniem, co może być objawem udaru;
- silne zawroty głowy lub omdlenie z powodu niskiego ciśnienia tętniczego;
- niezwykle szybkie lub nieregularne bicie serca;
- ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa) lub zawał serca;
- nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności
w oddychaniu (skurcz oskrzeli);
- zapalenie trzustki, które może powodować silny ból w nadbrzuszu, promieniujący do pleców
oraz bardzo złe samopoczucie;
- jeśli u pacjenta wystąpi niespodziewane lub nietypowe krwawienie lub zasinienie, może to
wskazywać na nieprawidłowości ze strony wątroby;
- zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka), co może być objawem zapalenia wątroby;
- wysypka, często rozpoczynająca się pojawieniem czerwonych, swędzących plam na twarzy,
ramionach lub nogach (rumień wielopostaciowy);
- zespół toczniopodobny (w tym wysypka, zaburzenia stawów oraz wpływ na krwinki).
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent zauważy którykolwiek z następujących objawów
niepożądanych:
bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- obrzęk (zatrzymanie płynów).
częste (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 pacjentów):
- stan zapalny przewodów nosowych, ból gardła, krwawienie z nosa;
- reakcje alergiczne (takie jak wysypki, swędzenie);
- zwiększenie stężenia cukru we krwi (jeśli pacjent ma cukrzycę, powinien dokładnie
kontrolować stężenia cukru we krwi), zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi;
- ból głowy, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego lub błędnikowego, uczucie kłucia
i mrowienia, uczucie zmęczenia;
- zaburzenie widzenia, podwójne widzenie;
- szum uszny (słyszenie dźwięków lub dzwonienie w uszach);
- kaszel, duszność;
- zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, zaparcia, wiatry, zaburzenia trawienia,
zmieniona czynność jelit, biegunka, ból brzucha, zaburzenia smaku, niestrawność;
- ból stawów, ból mięśni, skurcze mięśni i ból pleców;
- zmęczenie, osłabienie;
- opuchnięcie kostek, palpitacje (odczuwanie bicia serca), nagłe zaczerwienienie twarzy i szyi;
- wyniki badań krwi wskazujące na zaburzenie czynności wątroby.
niezbyt częste (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 100 pacjentów):
- jadłowstręt (utrata apetytu), zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała;
- koszmary senne, bezsenność, zaburzenia snu, zmieniony nastrój, niepokój, depresja;
- zdrętwienie lub mrowienie w palcach dłoni i stóp lub w kończynach, zmniejszenie odczuwania
bólu lub dotyku, utrata pamięci;
- zamazane widzenie;
- kichanie lub katar, spowodowane przez zapalenie śluzówki nosa;
- odbijanie się, suchość błony śluzowej jamy ustnej;
- intensywne swędzenie lub ciężkie wysypki, czerwone plamy na skórze, odbarwienie skóry,
tworzenie się skupisk pęcherzy na skórze, pokrzywka, reakcja nadwrażliwości na światło
(zwiększona wrażliwość skóry na słońce), wypadanie włosów;
- zaburzenia nerek, zaburzenie oddawania moczu, parcie na pęcherz moczowy w nocy,
zwiększona częstość oddawania moczu;
- niezdolność uzyskania wzwodu, impotencja, dyskomfort lub powiększenie piersi u mężczyzn;
- ból szyi, osłabienie mięśni;
- złe samopoczucie, drżenie, omdlenie, upadki, męczliwość, podwyższona temperatura
(gorączka), nasilone pocenie, ból;
- tachykardia (szybkie bicie serca), zapalenie naczyń krwionośnych;
- zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj krwinek białych);
- badania moczu wykazujące obecność krwinek białych;
- zmiany wyników badań laboratoryjnych: duże stężenie potasu we krwi, przemijające po
przerwaniu leczenia, małe stężenie sodu we krwi, hipoglikemia (bardzo małe stężenie cukru
we krwi) w przypadku pacjentów z cukrzycą, zwiększenie stężenia mocznika we krwi,
zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi.
rzadkie (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 1 000 pacjentów):
- ostra niewydolność nerek;
- ciemna barwa moczu, nudności lub wymioty, kurcze mięśni, dezorientacja i drgawki. Mogą to
być objawy stanu zwanego SIADH (niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego);
- zmniejszone wydalanie lub brak wydalania moczu;
- nasilenie łuszczycy;
- splątanie (dezorientacja);
- nieoczekiwane krwawienie lub siniaczenie;
- cholestaza (zażółcenie skóry i białkówek oczu);
- uszkodzenie ścięgna;
- zmiany wyników badań laboratoryjnych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych,
duże stężenie bilirubiny w surowicy;
- zaburzenia nerwów, które mogą powodować osłabienie, mrowienie lub zdrętwienie.
bardzo rzadkie (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 000 pacjentów):
- eozynofilowe zapalenie płuc (rzadki rodzaj zapalenia płuc);
- utrata słuchu;
- zwiększone napięcie mięśni;
- opuchlizna dziąseł;
- wzdęcie brzucha (zapalenie błony śluzowej żołądka);
- nieprawidłowa czynność wątroby, zażółcenie skóry (żółtaczka), zwiększenie aktywności
enzymów wątrobowych, co może mieć wpływ na niektóre badania lekarskie;
- zmiany składu krwi, takie jak zmniejszenie liczby krwinek białych i krwinek czerwonych,
zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby płytek krwi, co może powodować
nietypowe siniaczenie lub krwawienie (uszkodzenie krwinek czerwonych), choroba
wynikająca z uszkodzenia krwinek czerwonych.
częstość nieznana
- trwałe osłabienie mięśni;
- drżenie, sztywna postawa ciała, maskowata twarz, spowolnienie ruchów i powłóczenie
nogami, niezrównoważony chód;
- zasinienie, drętwienie i ból palców dłoni lub stóp (objaw Raynauda);
- miastenia (choroba powodująca ogólne osłabienie mięśni, w tym w niektórych przypadkach
mięśni biorących udział w oddychaniu);
- miastenia oczna (choroba powodująca osłabienie mięśni oka).
- Należy porozmawiać z lekarzem, jeśli u pacjenta występuje osłabienie rąk lub nóg, nasilające
się po okresach aktywności, podwójne widzenie lub opadanie powiek, trudności z połykaniem
lub duszności.
Jeśli wystąpią takie objawy, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać Triveram
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po skrócie
„EXP” (skrót stosowany do opisu terminu ważności). Termin ważności oznacza ostatni dzień
podanego miesiąca. Umieszczone na opakowaniu słowo „Lot” oznacza numer serii leku.
Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty w celu ochrony przed wilgocią.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania produktu leczniczego.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Triveram
- Substancjami czynnymi leku są: atorwastatyna, peryndopryl z argininą i amlodypiny bezylan.
- Każda tabletka leku Triveram, 10 mg + 5 mg + 5 mg, zawiera 10,82 mg atorwastatyny
wapniowej trójwodnej, co odpowiada 10 mg atorwastatyny, 5 mg peryndoprylu z argininą, co
odpowiada 3,40 mg peryndoprylu oraz 6,94 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 5 mg
amlodypiny.
- Każda tabletka leku Triveram, 20 mg + 5 mg + 5 mg, zawiera 21,64 mg atorwastatyny
wapniowej trójwodnej, co odpowiada 20 mg atorwastatyny, 5 mg peryndoprylu z argininą, co
odpowiada 3,40 mg peryndoprylu oraz 6,94 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 5 mg
amlodypiny.
- Każda tabletka leku Triveram, 20 mg + 10 mg + 5 mg, zawiera 21,64 mg atorwastatyny
wapniowej trójwodnej, co odpowiada 20 mg atorwastatyny, 10 mg peryndoprylu z argininą, co
odpowiada 6,79 mg peryndoprylu oraz 6,94 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 5 mg
amlodypiny.
- Każda tabletka leku Triveram, 20 mg + 10 mg + 10 mg, zawiera 21,64 mg atorwastatyny
wapniowej trójwodnej, co odpowiada 20 mg atorwastatyny, 10 mg peryndoprylu z argininą, co
odpowiada 6,79 mg peryndoprylu oraz 13,87 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 10 mg
amlodypiny.
- Każda tabletka leku Triveram, 40 mg + 10 mg + 10 mg, zawiera 43,28 mg atorwastatyny
wapniowej trójwodnej, co odpowiada 40 mg atorwastatyny, 10 mg peryndoprylu z argininą, co
odpowiada 6,79 mg peryndoprylu oraz 13,87 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 10 mg
amlodypiny.
- Pozostałe składniki to:
- rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, wapnia węglan, hydroksypropyloceluloza,
karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), celuloza mikrokrystaliczna, maltodekstryna, magnezu
stearynian.
- otoczka: glicerol, hypromeloza, makrogol 6000, magnezu stearynian, tytanu dwutlenek
(E 171), żelaza tlenek żółty (E 172).
Jak wygląda Triveram i co zawiera opakowanie
Triveram, 10 mg + 5 mg + 5 mg: żółte, okrągłe tabletki powlekane o średnicy 7 mm, o promieniu
krzywizny 25 mm, z wytłoczonym oznakowaniem „ ” po jednej stronie oraz „ ” po drugiej stronie.
Triveram, 20 mg + 5 mg + 5 mg: żółte, okrągłe tabletki powlekane o średnicy 8,8 mm, o promieniu
krzywizny 32 mm, z wytłoczonym oznakowaniem „ ” po jednej stronie oraz „ ” po drugiej stronie.
Triveram, 20 mg + 10 mg + 5 mg: żółte, kwadratowe tabletki powlekane o długości boku 9 mm,
o promieniu krzywizny 16 mm, z wytłoczonym oznakowaniem „ ” po jednej stronie oraz „ ”po
drugiej stronie.
Triveram, 20 mg + 10 mg + 10 mg: żółte, podłużne tabletki powlekane o długości 12,7 mm
i szerokości 6,35 mm, z wytłoczonym oznakowaniem „ ” po jednej stronie oraz „ ” po drugiej
stronie.
Triveram, 40 mg + 10 mg + 10 mg: żółte, podłużne tabletki powlekane o długości 16 mm i szerokości
8 mm, z wytłoczonym oznakowaniem „ ” po jednej stronie oraz „ ”po drugiej stronie.
Tabletki są dostępne w pojemnikach zawierających 30 sztuk. Dostępne są też opakowania zawierające
90 sztuk (3 pojemniki po 30 tabletek).
Pojemnik z tabletkami zamknięty jest zakrętką. W zakrętce znajduje się środek pochłaniający wilgoć.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny
Les Laboratoires Servier
50, rue Carnot
92284 Suresnes cedex
Francja
Wytwórca
Les Laboratoires Servier Industrie
905 route de Saran
45520 Gidy
Francja
Anpharm Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne S.A.
ul. Annopol 6B
03-236 Warszawa
Polska
Egis Pharmaceuticals PLC
H-9900, Körmend
Mátyás király u. 65.
Węgry
Servier (Ireland) Industries Ltd (SII)
Moneylans - Gorey Road
Arklow – Co. Wicklow
Irlandia
W celu uzyskania szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu
odpowiedzialnego:
Servier Polska Sp. z o.o.
Nr telefonu: (22) 594 90 00
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego
Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Belgia Lipertance
Bułgaria Lipertance
Chorwacja Lipertance
Republika Czeska Lipertance
Cypr Triveram
Estonia Triveram
Finlandia Triveram
Francja Triveram
Niemcy Triveram
Grecja Triveram
Irlandia Lipertance
Włochy Triveram
Łotwa Triveram
Litwa Triveram
Luksemburg Lipertance
Polska Triveram
Portugalia Triveram
Rumunia Lipertance
Słowacja Lipertance
Słowenia Statriam
Hiszpania Lipertance
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 04/2023
Triveram zawiera trzy substancje czynne w jednej tabletce: atorwastatynę, peryndopryl z argininą oraz
amlodypinę.
Atorwastatyna należy do grupy leków zwanych statynami, które są środkami regulującymi stężenie
lipidów (tłuszczów) we krwi.
Peryndopryl z argininą jest inhibitorem enzymu konwertującego angiotensynę (inhibitorem ACE -
ang. Angiotensin Converting Enzyme). U pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi działa poprzez
rozszerzanie naczyń krwionośnych, co ułatwia sercu pompowanie krwi.
Amlodypina należy do grupy leków zwanych antagonistami wapnia. U pacjentów z wysokim
ciśnieniem tętniczym działa poprzez rozluźnienie naczyń krwionośnych, co ułatwia przepływ przez
nie krwi. U pacjentów z dławicą piersiową (powodującą ból w klatce piersiowej) działa poprzez
poprawienie dopływu krwi do mięśnia sercowego, który wówczas otrzymuje więcej tlenu, czego
wynikiem jest zapobieganie bólom w klatce piersiowej.
Triveram stosuje się w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi (nadciśnienia tętniczego) i (lub) stabilnej
choroby wieńcowej (choroba, w której zaopatrzenie serca w krew jest zmniejszone lub zablokowane),
u dorosłych, u których występuje także jeden z następujących stanów:
- zwiększone stężenie cholesterolu (pierwotna hipercholesterolemia) lub
- zwiększone stężenie cholesterolu i tłuszczów (triglicerydów) w tym samym czasie (hiperlipidemia
złożona lub mieszana).
Triveram jest przeznaczony dla pacjentów już leczonych atorwastatyną, peryndoprylem z argininą
i amlodypiną w oddzielnych tabletkach. Zamiast przyjmować atorwastatynę, peryndopryl z argininą
i amlodypinę w oddzielnych tabletkach, pacjent może stosować jedną tabletkę leku Triveram, która
zawiera trzy substancje czynne w takich samych dawkach.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Triveram
Kiedy nie stosować leku Triveram:
- jeśli pacjent ma uczulenie na atorwastatynę lub inną statynę, na peryndopryl lub inny inhibitor
ACE, na amlodypinę lub innych antagonistów wapnia czy też na którykolwiek z pozostałych
składników tego leku (wymienionych w punkcie 6);
- jeśli pacjent ma chorobę, która wpływa na wątrobę;
- jeśli u pacjenta stwierdzono niewyjaśnione, nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych
wątroby;
- jeżeli u pacjenta występuje bardzo niskie ciśnienie krwi (niedociśnienie tętnicze);
- jeśli u pacjenta występuje wstrząs kardiogenny (stan, kiedy serce nie jest w stanie dostarczyć
właściwej ilości krwi do organizmu);
- jeśli u pacjenta występuje zablokowanie odpływu krwi z lewej komory serca (np. przerostowa
kardiomiopatia zawężająca i zwężenie zastawki aortalnej wysokiego stopnia);
- jeżeli u pacjenta występuje niewydolność serca po zawale serca;
- jeśli w przypadku wcześniejszego stosowania inhibitora ACE u pacjenta występowały objawy,
takie jak świszczący oddech, obrzęk twarzy, języka lub gardła, intensywne swędzenie lub
nasilone wysypki, lub jeśli takie objawy występowały u osób spokrewnionych w jakichkolwiek
innych okolicznościach (stan nazywany obrzękiem naczynioruchowym);
- jeśli pacjent ma cukrzycę lub zaburzenia czynności nerek i jest leczony lekiem obniżającym
ciśnienie krwi zawierającym aliskiren;
- jeśli pacjent jest poddawany dializoterapii lub filtracji krwi inną metodą. Zależnie od
stosowanego urządzenia, lek Triveram może nie być odpowiedni dla pacjenta;
- jeśli pacjent ma zaburzenia nerek, które powodują, że dostarczenie krwi do nerek jest
zmniejszone (zwężenie tętnicy nerkowej);
- jeśli pacjent przyjmował lub aktualnie przyjmuje lek złożony zawierający sakubitryl i walsartan,
stosowany w leczeniu niewydolności serca, ponieważ zwiększa się ryzyko obrzęku
naczynioruchowego (szybki obrzęk tkanek pod skórą w okolicy gardła) (patrz „Ostrzeżenia i
środki ostrożności” oraz „Triveram a inne leki”);
- jeśli pacjent jednocześnie stosuje glekaprewir z pibrentaswirem w leczeniu wirusowego
zapalenia wątroby typu C;
- jeśli pacjentka jest w ciąży albo próbuje zajść w ciążę, lub jest w wieku rozrodczym i nie
stosuje odpowiednich metod zapobiegania ciąży;
- jeśli pacjentka karmi piersią.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Triveram należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą, jeśli:
- pacjent ma zaburzenia wątroby lub przebył chorobę wątroby w przeszłości;
- pacjent ma umiarkowanie nasiloną lub ciężką chorobę nerek;
- pacjent regularnie pije znaczne ilości alkoholu;
- pacjent stosuje lub stosował w ciągu ostatnich 7 dni lek o nazwie kwas fusydowy (stosowany
w zakażeniach bakteryjnych), doustnie lub we wstrzyknięciu. Jednoczesne stosowanie kwasu
fusydowego i leku Triveram może prowadzić do ciężkich zaburzeń mięśni (rabdomiolizy);
- pacjent ma powtarzające się lub niewyjaśnione bóle mięśni, miał dolegliwości mięśni
w przeszłości albo podobne dolegliwości występowały u osób spokrewnionych;
- pacjent lub osoba blisko spokrewniona ma zaburzenia dotyczące mięśni, które występowały
w rodzinie;
- pacjent miał wcześniej zaburzenia dotyczące mięśni podczas leczenia innymi lekami
zmniejszającymi stężenie lipidów (np. innymi statynami lub fibratami);
- pacjent ma niedoczynność tarczycy;
- stan pacjenta prowadzi do zwiększonego stężenia atorwastatyny we krwi;
- podczas leczenia powstają objawy ciężkiej niewydolności oddechowej;
- pacjent ma cukrzycę (duże stężenie glukozy we krwi);
- pacjent ma niewydolność serca lub jakiekolwiek inne zaburzenia serca;
- pacjent ma zawał serca lub przebył ostatnio zawał serca;
- u pacjenta występowała ostatnio biegunka lub wymioty, lub pacjent jest odwodniony;
- u pacjenta występuje nieciężkie zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej (zwężenie głównego
naczynia krwionośnego prowadzącego z serca lub zastawki mitralnej serca);
- pacjent ma zaburzenia nerek, niedawno miał przeszczepienie nerki lub był poddawany dializie;
- pacjent ma nieprawidłowo zwiększone stężenie hormonu, nazywanego aldosteronem, we krwi
(pierwotny aldosteronizm);
- pacjent jest w podeszłym wieku;
- u pacjenta występuje ciężka reakcja alergiczna z obrzękiem twarzy, warg, języka lub gardła,
z trudnościami w przełykaniu lub oddychaniu (obrzęk naczynioruchowy). Reakcja ta może
wystąpić w różnych momentach podczas leczenia. Jeśli u pacjenta wystąpią takie objawy, należy
przerwać przyjmowanie leku Triveram i skontaktować się niezwłocznie z lekarzem.
- u pacjenta rasy czarnej istnieje większe ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego, zaś lek
może być mniej skuteczny w obniżaniu ciśnienia tętniczego niż u pacjentów innych ras;
- pacjent przyjmuje którykolwiek z następujących leków, zwiększa się ryzyko obrzęku
naczynioruchowego:
o racekadotryl (stosowany w leczeniu biegunki);
o syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki należące do grupy leków zwanych
inhibitorami mTOR (stosowane w celu uniknięcia odrzucenia przeszczepionych
narządów oraz w leczeniu raka);
o sakubitryl (dostępny w leku złożonym zawierającym sakubitryl i walsartan),
stosowany w leczeniu przewlekłej niewydolności serca;
o linagliptyna, saksagliptyna, sitagliptyna, wildagliptyna oraz inne leki należące do
grupy leków zwanych gliptynami (stosowanymi w leczeniu cukrzycy);
- pacjent jest poddawany zabiegowi aferezy LDL (usuwanie cholesterolu z krwi przy użyciu
specjalnego urządzenia);
- pacjent jest poddawany leczeniu odczulającemu w celu zmniejszenia skutków uczulenia na
użądlenia pszczół i os;
- pacjent jest poddawany znieczuleniu i (lub) zabiegowi chirurgicznemu;
- pacjent ma kolagenozę (chorobę tkanki łącznej), taką jak toczeń rumieniowaty układowy lub
twardzina skóry;
- pacjent jest na diecie o małej zawartości soli lub stosuje zamienniki soli kuchennej zawierające
potas;
- pacjent został poinformowany przez lekarza, że ma nietolerancję pewnych cukrów;
- pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków, stosowanych w leczeniu wysokiego
ciśnienia krwi:
o antagonistę receptora angiotensyny II (ang. Angiotensin Receptor Blockers, ARB)
(znane również jako sartany - np. walsartan, telmisartan, irbesartan), zwłaszcza jeśli
pacjent ma zaburzenia czynności nerek związane z cukrzycą;
o aliskiren;
- u pacjenta występuje lub występowała miastenia (choroba powodująca ogólne osłabienie mięśni,
w tym w niektórych przypadkach mięśni biorących udział w oddychaniu) lub miastenia oczna
(choroba powodująca osłabienie mięśni oczu), ponieważ statyny mogą czasami nasilać objawy
choroby lub prowadzić do wystąpienia miastenii (patrz punkt 4).
Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji odnosi się do pacjenta, należy porozmawiać z lekarzem
przed przyjęciem leku Triveram.
Podczas terapii lekarz może zalecić przeprowadzenie badań krwi w celu sprawdzenia czynności
mięśni (patrz punkt 2 „Triveram a inne leki”).
Należy także powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli utrzymuje się osłabienie mięśni. Mogą być
potrzebne dodatkowe badania i leki, aby zdiagnozować i leczyć ten stan.
Lekarz może zalecić kontrolę czynności nerek, ciśnienia tętniczego oraz stężenia elektrolitów (np.
potasu) we krwi. Patrz także informacje w punkcie „Kiedy nie stosować leku Triveram”.
W trakcie stosowania tego leku lekarz będzie dokładnie obserwował pacjenta celem wykrycia
wystąpienia cukrzycy lub ryzyka wystąpienia cukrzycy. Pacjenci z dużym stężeniem cukru i tłuszczu
we krwi, pacjenci z nadwagą oraz wysokim ciśnieniem tętniczym mogą być podatni na ryzyko
wystąpienia cukrzycy.
Dzieci i młodzież
Leku Triveram nie zaleca się do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.
Triveram a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Niektóre leki mogą zmieniać działanie leku Triveram lub ich działanie może być zmienione przez
Triveram. Ten rodzaj oddziaływania mógłby powodować, że jeden lub oba leki są mniej skuteczne.
Może się także zwiększyć ryzyko wystąpienia lub ciężkość działań niepożądanych leków, w tym
ryzyko uszkodzenia mięśni, tak zwana rabdomioliza, opisana w punkcie 4. Należy upewnić się, że
lekarz został poinformowany o przyjmowaniu przez pacjenta następujących leków:
- leki immunosupresyjne (które zmniejszają mechanizm obronny organizmu), stosowane
w leczeniu chorób autoimmunologicznych lub po przeszczepieniu narządu (np. cyklosporyna,
takrolimus);
- ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, flukonazol, pozakonazol (leki przeciwgrzybicze);
- ryfampicyna, erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna, kwas fusydowy*, trimetoprim
(antybiotyki stosowane w zakażeniach powodowanych przez bakterie);
- kolchicyna (stosowana w leczeniu dny moczanowej, choroby, w której ból i obrzęk stawów
wywołany jest przez kryształy kwasu moczowego);
- inne leki regulujące stężenie lipidów, np. gemfibrozyl, inne fibraty, kolestypol, ezetymib;
- niektóre leki będące antagonistami wapnia, stosowane w dławicy piersiowej lub nadciśnieniu
tętniczym, np. diltiazem;
- leki regulujące rytm serca, np. digoksyna, werapamil, amiodaron;
- letermowir, lek pomagający zapobiec chorobie wywołanej przez cytomegalowirusa;
- leki stosowane w leczeniu HIV lub choroby wątroby, takiej jak wirusowe zapalenie wątroby
typu C, np. delawirdyna, efawirenz, rytonawir, lopinawir, atazanawir, indynawir, darunawir,
telaprewir, boceprewir oraz lek złożony zawierający elbaswir z grazoprewirem, ledypaswir
z sofosbuwirem;
- warfaryna (zmniejszająca tworzenie się zakrzepów krwi);
- doustne środki antykoncepcyjne;
- styrypentol (lek przeciwdrgawkowy stosowany w padaczce);
- cymetydyna (stosowana w leczeniu zgagi i wrzodów trawiennych);
- fenazon (lek przeciwbólowy);
- leki zobojętniające sok żołądkowy (leki na niestrawność zawierające glin lub magnez);
- leki wydawane bez recepty, zawierające Hypericum perforatum (ziele dziurawca zwyczajnego,
stosowane w leczeniu depresji);
- dantrolen (stosowany we wlewie w leczeniu ciężkich zaburzeń temperatury ciała);
- inne leki stosowane w leczeniu wysokiego ciśnienia tętniczego, w tym aliskiren, antagoniści
receptora angiotensyny II (np. walsartan) - patrz także informacje w punkcie „Kiedy nie
stosować leku Triveram” oraz „Ostrzeżenia i środki ostrożności”;
- leki oszczędzające potas (np. triamteren, amiloryd, eplerenon, spironolakton), suplementy
potasu lub zamienniki soli kuchennej zawierające potas, inne leki mogące zwiększać stężenie
potasu w organizmie (takie jak heparyna, lek stosowany w celu rozrzedzenia krwi, aby zapobiec
tworzeniu się zakrzepów, trimetoprim i kotrimoksazol, znany także jako lek złożony
zawierający trimetoprim i sulfametoksazol, stosowane w leczeniu zakażeń powodowanych
przez bakterie);
- estramustyna (stosowana w leczeniu raka);
- lit (stosowany w leczeniu manii lub depresji);
- leki, które stosuje się najczęściej w leczeniu biegunki (racekadotryl) lub w celu uniknięcia
odrzucenia przeszczepionych narządów (syrolimus, ewerolimus, temsyrolimus i inne leki
należące do grupy leków zwanych inhibitorami mTOR). Patrz punkt „Ostrzeżenia i środki
ostrożności”;
- lek złożony zawierający sakubitryl i walsartan (stosowany w leczeniu przewlekłej
niewydolności serca). Patrz punkty „Kiedy nie stosować leku Triveram” oraz „Ostrzeżenia
i środki ostrożności”.
- leki stosowane w leczeniu cukrzycy (takie jak insulina, metformina lub gliptyny);
- baklofen (stosowany w leczeniu sztywności mięśni występującej w takich chorobach jak
stwardnienie rozsiane);
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen), stosowane w celu złagodzenia bólu lub
leczeniu stanu zapalnego (np. w reumatoidalnym zapaleniu stawów) albo duże dawki kwasu
acetylosalicylowego, substancji zawartej w wielu lekach, stosowanej przeciwbólowo
i przeciwgorączkowo, a także w zapobieganiu tworzeniu się zakrzepów krwi;
- leki rozszerzające naczynia krwionośne, w tym azotany;
- leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych, takich jak: depresja, lęk, schizofrenia (np.
trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne);
- leki stosowane w leczeniu niskiego ciśnienia tętniczego, wstrząsu lub astmy (np. efedryna,
noradrenalina lub adrenalina);
- sole złota, zwłaszcza podawane dożylnie (stosowane w leczeniu objawów reumatoidalnego
zapalenia stawów);
- allopurynol (stosowany w leczeniu dny moczanowej);
- prokainamid (stosowany w leczeniu zaburzeń rytmu serca).
*Jeśli pacjent musi stosować doustnie kwas fusydowy w leczeniu zakażenia bakteryjnego, powinien
czasowo przerwać przyjmowanie leku Triveram. Lekarz zdecyduje, kiedy bezpiecznie można
powrócić do stosowania leku Triveram. Stosowanie leku Triveram z kwasem fusydowym w rzadkich
przypadkach może prowadzić do osłabienia mięśni, tkliwości lub bólu mięśni (rabdomiolizy). Więcej
informacji na temat rabdomiolizy znajduje się w punkcie 4.
Triveram z jedzeniem i piciem
Zaleca się przyjmowanie leku Triveram przed posiłkiem.
Sok grejpfrutowy i grejpfruty
Sok grejpfrutowy i grejpfruty nie powinny być spożywane przez osoby przyjmujące lek Triveram,
ponieważ grejpfruty oraz sok grejpfrutowy mogą prowadzić do zwiększenia stężenia we krwi
substancji czynnej amlodypiny, co może powodować nieprzewidziane zwiększenie działania
obniżającego ciśnienie tętnicze leku Triveram.
Jeśli pacjent przyjmuje Triveram, nie powinien pić więcej niż jedna lub dwie małe szklanki soku
grejpfrutowego dziennie, ponieważ duże ilości soku mogą spowodować nasilone działanie substancji
czynnej atorwastatyny.
Alkohol
Podczas przyjmowania tego leku należy unikać picia za dużej ilości alkoholu. Szczegółowe
informacje przedstawiono w punkcie 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”.
Ciąża
Nie należy przyjmować leku Triveram, jeśli pacjentka jest w ciąży, próbuje zajść w ciążę lub jeśli jest
w wieku rozrodczym, chyba że stosuje odpowiednie metody zapobiegania ciąży (patrz „Kiedy nie
stosować leku Triveram”).
Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna
poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Ten lek jest przeciwwskazany podczas ciąży.
Karmienie piersią
Nie wolno przyjmować leku Triveram, jeśli pacjentka karmi piersią. Należy niezwłocznie powiedzieć
lekarzowi, jeśli pacjentka karmi piersią lub zaczyna karmić piersią.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Triveram może powodować zawroty głowy, ból głowy, zmęczenie lub nudności. Jeśli lek wpływa na
pacjenta w ten sposób, zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn może być
zaburzona, zwłaszcza na początku leczenia.
Triveram zawiera laktozę
Jeśli stwierdzono u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się
z lekarzem przed przyjęciem tego leku.
Triveram zawiera sód
Triveram zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w tabletce, co znaczy, że lek uznaje się za „wolny
od sodu”.
3. Jak stosować Triveram
Triveram należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zalecana dawka to jedna tabletka na dobę. Należy połknąć tabletkę, popijając szklanką wody, najlepiej
o tej samej porze każdego dnia, rano przed posiłkiem.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Leku Triveram nie zaleca się do stosowania u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Triveram
W przypadku zażycia większej ilości tabletek niż zalecono, należy niezwłocznie skontaktować się
z lekarzem lub udać się na pogotowie. Przyjęcie zbyt wielu tabletek może spowodować, że ciśnienie
tętnicze będzie małe lub nawet niebezpiecznie niskie. Może to spowodować zawroty głowy, uczucie
„pustki” w głowie, omdlewania lub osłabienia. W takiej sytuacji pomóc może położenie się
z uniesionymi nogami. Jeśli spadek ciśnienia tętniczego jest znaczny, może wystąpić wstrząs. Pacjent
może odczuwać, że skóra jest zimna i wilgotna, może stracić przytomność.
Nawet do 24-48 godzin po przyjęciu leku może wystąpić duszność spowodowana nadmiarem płynu
gromadzącym się w płucach (obrzęk płuc).
Pominięcie przyjęcia leku Triveram
Ważne jest, aby przyjmować lek regularnie każdego dnia, wtedy jego działanie jest lepsze. Jeśli
jednak pominie się dawkę leku Triveram, następną dawkę należy przyjąć o zwykłej porze. Nie należy
stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania leku Triveram
Leczenie lekiem Triveram jest zwykle długotrwałe, dlatego przed przerwaniem przyjmowania tego
leku należy skontaktować się z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z następujących ciężkich działań niepożądanych lub
objawów, należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem:
- obrzęk powiek, twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła, trudności w oddychaniu (obrzęk
naczynioruchowy) (patrz punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”);
- ciężkie reakcje skórne, w tym nasilona wysypka, pokrzywka, zaczerwienienie skóry całego
ciała, nasilone swędzenie, powstawanie pęcherzy, łuszczenie i obrzęk skóry, zapalenie błon
śluzowych (zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka) lub inne
reakcje alergiczne;
- osłabienie mięśni, tkliwość, ból, zerwanie mięśnia lub czerwonobrunatne zabarwienie moczu,
szczególnie jeśli jednocześnie występuje złe samopoczucie lub wysoka gorączka, może to być
spowodowane przez nieprawidłowy rozpad mięśni, co może zagrażać życiu i prowadzić do
zaburzeń nerek;
- osłabienie rąk lub nóg, lub trudności z mówieniem, co może być objawem udaru;
- silne zawroty głowy lub omdlenie z powodu niskiego ciśnienia tętniczego;
- niezwykle szybkie lub nieregularne bicie serca;
- ból w klatce piersiowej (dławica piersiowa) lub zawał serca;
- nagłe wystąpienie świszczącego oddechu, ból w klatce piersiowej, duszność lub trudności
w oddychaniu (skurcz oskrzeli);
- zapalenie trzustki, które może powodować silny ból w nadbrzuszu, promieniujący do pleców
oraz bardzo złe samopoczucie;
- jeśli u pacjenta wystąpi niespodziewane lub nietypowe krwawienie lub zasinienie, może to
wskazywać na nieprawidłowości ze strony wątroby;
- zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka), co może być objawem zapalenia wątroby;
- wysypka, często rozpoczynająca się pojawieniem czerwonych, swędzących plam na twarzy,
ramionach lub nogach (rumień wielopostaciowy);
- zespół toczniopodobny (w tym wysypka, zaburzenia stawów oraz wpływ na krwinki).
Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent zauważy którykolwiek z następujących objawów
niepożądanych:
bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- obrzęk (zatrzymanie płynów).
częste (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 pacjentów):
- stan zapalny przewodów nosowych, ból gardła, krwawienie z nosa;
- reakcje alergiczne (takie jak wysypki, swędzenie);
- zwiększenie stężenia cukru we krwi (jeśli pacjent ma cukrzycę, powinien dokładnie
kontrolować stężenia cukru we krwi), zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi;
- ból głowy, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego lub błędnikowego, uczucie kłucia
i mrowienia, uczucie zmęczenia;
- zaburzenie widzenia, podwójne widzenie;
- szum uszny (słyszenie dźwięków lub dzwonienie w uszach);
- kaszel, duszność;
- zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, zaparcia, wiatry, zaburzenia trawienia,
zmieniona czynność jelit, biegunka, ból brzucha, zaburzenia smaku, niestrawność;
- ból stawów, ból mięśni, skurcze mięśni i ból pleców;
- zmęczenie, osłabienie;
- opuchnięcie kostek, palpitacje (odczuwanie bicia serca), nagłe zaczerwienienie twarzy i szyi;
- wyniki badań krwi wskazujące na zaburzenie czynności wątroby.
niezbyt częste (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 100 pacjentów):
- jadłowstręt (utrata apetytu), zwiększenie lub zmniejszenie masy ciała;
- koszmary senne, bezsenność, zaburzenia snu, zmieniony nastrój, niepokój, depresja;
- zdrętwienie lub mrowienie w palcach dłoni i stóp lub w kończynach, zmniejszenie odczuwania
bólu lub dotyku, utrata pamięci;
- zamazane widzenie;
- kichanie lub katar, spowodowane przez zapalenie śluzówki nosa;
- odbijanie się, suchość błony śluzowej jamy ustnej;
- intensywne swędzenie lub ciężkie wysypki, czerwone plamy na skórze, odbarwienie skóry,
tworzenie się skupisk pęcherzy na skórze, pokrzywka, reakcja nadwrażliwości na światło
(zwiększona wrażliwość skóry na słońce), wypadanie włosów;
- zaburzenia nerek, zaburzenie oddawania moczu, parcie na pęcherz moczowy w nocy,
zwiększona częstość oddawania moczu;
- niezdolność uzyskania wzwodu, impotencja, dyskomfort lub powiększenie piersi u mężczyzn;
- ból szyi, osłabienie mięśni;
- złe samopoczucie, drżenie, omdlenie, upadki, męczliwość, podwyższona temperatura
(gorączka), nasilone pocenie, ból;
- tachykardia (szybkie bicie serca), zapalenie naczyń krwionośnych;
- zwiększenie liczby eozynofilów (rodzaj krwinek białych);
- badania moczu wykazujące obecność krwinek białych;
- zmiany wyników badań laboratoryjnych: duże stężenie potasu we krwi, przemijające po
przerwaniu leczenia, małe stężenie sodu we krwi, hipoglikemia (bardzo małe stężenie cukru
we krwi) w przypadku pacjentów z cukrzycą, zwiększenie stężenia mocznika we krwi,
zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi.
rzadkie (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 1 000 pacjentów):
- ostra niewydolność nerek;
- ciemna barwa moczu, nudności lub wymioty, kurcze mięśni, dezorientacja i drgawki. Mogą to
być objawy stanu zwanego SIADH (niewłaściwe wydzielanie hormonu antydiuretycznego);
- zmniejszone wydalanie lub brak wydalania moczu;
- nasilenie łuszczycy;
- splątanie (dezorientacja);
- nieoczekiwane krwawienie lub siniaczenie;
- cholestaza (zażółcenie skóry i białkówek oczu);
- uszkodzenie ścięgna;
- zmiany wyników badań laboratoryjnych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych,
duże stężenie bilirubiny w surowicy;
- zaburzenia nerwów, które mogą powodować osłabienie, mrowienie lub zdrętwienie.
bardzo rzadkie (mogą wystąpić maksymalnie u 1 na 10 000 pacjentów):
- eozynofilowe zapalenie płuc (rzadki rodzaj zapalenia płuc);
- utrata słuchu;
- zwiększone napięcie mięśni;
- opuchlizna dziąseł;
- wzdęcie brzucha (zapalenie błony śluzowej żołądka);
- nieprawidłowa czynność wątroby, zażółcenie skóry (żółtaczka), zwiększenie aktywności
enzymów wątrobowych, co może mieć wpływ na niektóre badania lekarskie;
- zmiany składu krwi, takie jak zmniejszenie liczby krwinek białych i krwinek czerwonych,
zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby płytek krwi, co może powodować
nietypowe siniaczenie lub krwawienie (uszkodzenie krwinek czerwonych), choroba
wynikająca z uszkodzenia krwinek czerwonych.
częstość nieznana
- trwałe osłabienie mięśni;
- drżenie, sztywna postawa ciała, maskowata twarz, spowolnienie ruchów i powłóczenie
nogami, niezrównoważony chód;
- zasinienie, drętwienie i ból palców dłoni lub stóp (objaw Raynauda);
- miastenia (choroba powodująca ogólne osłabienie mięśni, w tym w niektórych przypadkach
mięśni biorących udział w oddychaniu);
- miastenia oczna (choroba powodująca osłabienie mięśni oka).
- Należy porozmawiać z lekarzem, jeśli u pacjenta występuje osłabienie rąk lub nóg, nasilające
się po okresach aktywności, podwójne widzenie lub opadanie powiek, trudności z połykaniem
lub duszności.
Jeśli wystąpią takie objawy, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać Triveram
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po skrócie
„EXP” (skrót stosowany do opisu terminu ważności). Termin ważności oznacza ostatni dzień
podanego miesiąca. Umieszczone na opakowaniu słowo „Lot” oznacza numer serii leku.
Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty w celu ochrony przed wilgocią.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących temperatury przechowywania produktu leczniczego.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Triveram
- Substancjami czynnymi leku są: atorwastatyna, peryndopryl z argininą i amlodypiny bezylan.
- Każda tabletka leku Triveram, 10 mg + 5 mg + 5 mg, zawiera 10,82 mg atorwastatyny
wapniowej trójwodnej, co odpowiada 10 mg atorwastatyny, 5 mg peryndoprylu z argininą, co
odpowiada 3,40 mg peryndoprylu oraz 6,94 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 5 mg
amlodypiny.
- Każda tabletka leku Triveram, 20 mg + 5 mg + 5 mg, zawiera 21,64 mg atorwastatyny
wapniowej trójwodnej, co odpowiada 20 mg atorwastatyny, 5 mg peryndoprylu z argininą, co
odpowiada 3,40 mg peryndoprylu oraz 6,94 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 5 mg
amlodypiny.
- Każda tabletka leku Triveram, 20 mg + 10 mg + 5 mg, zawiera 21,64 mg atorwastatyny
wapniowej trójwodnej, co odpowiada 20 mg atorwastatyny, 10 mg peryndoprylu z argininą, co
odpowiada 6,79 mg peryndoprylu oraz 6,94 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 5 mg
amlodypiny.
- Każda tabletka leku Triveram, 20 mg + 10 mg + 10 mg, zawiera 21,64 mg atorwastatyny
wapniowej trójwodnej, co odpowiada 20 mg atorwastatyny, 10 mg peryndoprylu z argininą, co
odpowiada 6,79 mg peryndoprylu oraz 13,87 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 10 mg
amlodypiny.
- Każda tabletka leku Triveram, 40 mg + 10 mg + 10 mg, zawiera 43,28 mg atorwastatyny
wapniowej trójwodnej, co odpowiada 40 mg atorwastatyny, 10 mg peryndoprylu z argininą, co
odpowiada 6,79 mg peryndoprylu oraz 13,87 mg amlodypiny bezylanu, co odpowiada 10 mg
amlodypiny.
- Pozostałe składniki to:
- rdzeń tabletki: laktoza jednowodna, wapnia węglan, hydroksypropyloceluloza,
karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), celuloza mikrokrystaliczna, maltodekstryna, magnezu
stearynian.
- otoczka: glicerol, hypromeloza, makrogol 6000, magnezu stearynian, tytanu dwutlenek
(E 171), żelaza tlenek żółty (E 172).
Jak wygląda Triveram i co zawiera opakowanie
Triveram, 10 mg + 5 mg + 5 mg: żółte, okrągłe tabletki powlekane o średnicy 7 mm, o promieniu
krzywizny 25 mm, z wytłoczonym oznakowaniem „ ” po jednej stronie oraz „ ” po drugiej stronie.
Triveram, 20 mg + 5 mg + 5 mg: żółte, okrągłe tabletki powlekane o średnicy 8,8 mm, o promieniu
krzywizny 32 mm, z wytłoczonym oznakowaniem „ ” po jednej stronie oraz „ ” po drugiej stronie.
Triveram, 20 mg + 10 mg + 5 mg: żółte, kwadratowe tabletki powlekane o długości boku 9 mm,
o promieniu krzywizny 16 mm, z wytłoczonym oznakowaniem „ ” po jednej stronie oraz „ ”po
drugiej stronie.
Triveram, 20 mg + 10 mg + 10 mg: żółte, podłużne tabletki powlekane o długości 12,7 mm
i szerokości 6,35 mm, z wytłoczonym oznakowaniem „ ” po jednej stronie oraz „ ” po drugiej
stronie.
Triveram, 40 mg + 10 mg + 10 mg: żółte, podłużne tabletki powlekane o długości 16 mm i szerokości
8 mm, z wytłoczonym oznakowaniem „ ” po jednej stronie oraz „ ”po drugiej stronie.
Tabletki są dostępne w pojemnikach zawierających 30 sztuk. Dostępne są też opakowania zawierające
90 sztuk (3 pojemniki po 30 tabletek).
Pojemnik z tabletkami zamknięty jest zakrętką. W zakrętce znajduje się środek pochłaniający wilgoć.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny
Les Laboratoires Servier
50, rue Carnot
92284 Suresnes cedex
Francja
Wytwórca
Les Laboratoires Servier Industrie
905 route de Saran
45520 Gidy
Francja
Anpharm Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne S.A.
ul. Annopol 6B
03-236 Warszawa
Polska
Egis Pharmaceuticals PLC
H-9900, Körmend
Mátyás király u. 65.
Węgry
Servier (Ireland) Industries Ltd (SII)
Moneylans - Gorey Road
Arklow – Co. Wicklow
Irlandia
W celu uzyskania szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu
odpowiedzialnego:
Servier Polska Sp. z o.o.
Nr telefonu: (22) 594 90 00
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego
Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Belgia Lipertance
Bułgaria Lipertance
Chorwacja Lipertance
Republika Czeska Lipertance
Cypr Triveram
Estonia Triveram
Finlandia Triveram
Francja Triveram
Niemcy Triveram
Grecja Triveram
Irlandia Lipertance
Włochy Triveram
Łotwa Triveram
Litwa Triveram
Luksemburg Lipertance
Polska Triveram
Portugalia Triveram
Rumunia Lipertance
Słowacja Lipertance
Słowenia Statriam
Hiszpania Lipertance
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 04/2023
Dane o lekach i suplementach diety dostarcza ![](data:image/svg+xml,%3Csvg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 100 70"%3E%3C/svg%3E)
