Salofalk czopki doodbytnicze(1 g) - 30 szt.

Doodbytniczo. Czopki 500 mg. Dorośli. Ostre stany wrzodziejącego zapalenia odbytnicy: w zależności od potrzeb klinicznych wprowadza się do odbytu 3 razy na dobę 1 czopek (co odpowiada 1500 mg mesalazyny na dobę). Aby leczenie było skuteczne, ważne jest, by lek był stosowany regularnie i konsekwentnie, ponieważ tylko w ten sposób można uzyskać skuteczne wyleczenie. Ostre stany wrzodziejącego zapalenia jelita grubego wymagają zazwyczaj 8 do 12 tyg. leczenia. Czas trwania leczenia ustala lekarz. Czopki 1 g. Dorośli i pacjenci w podeszłym wieku: 1 czopek raz na dobę (co odpowiada 1 g mesalazyny na dobę) podawany doodbytniczo; zaleca się stosowanie czopków przed snem. Terapia skuteczna jest wyłącznie w przypadku regularnego i systematycznego stosowania czopków. Leczenie ostrych epizodów wrzodziejącego zapalenia jelita grubego zazwyczaj trwa 8 tyg. Czas trwania leczenia określa lekarz. Zawiesina doodbytnicza. Zawartość 1 butelki (60 ml zawiesiny) wprowadza się do odbytnicy w postaci wlewu doodbytniczego raz na dobę, wieczorem przed nocnym spoczynkiem. Najlepsze wyniki leczenia uzyskuje się po zastosowaniu zawiesiny doodbytniczej bezpośrednio po wcześniejszym opróżnieniu jelit. Pożądany wynik leczenia można uzyskać jedynie wówczas, gdy lek w postaci zawiesiny doodbytniczej jest podawany regularnie i konsekwentnie. Długość trwania terapii określana jest przez lekarza. Ostry rzut wrzodziejącego zapalenia jelita grubego ustępuje zwykle po 8-12 tyg. Po tym okresie na ogół nie należy stosować leku w postaci zawiesiny doodbytniczej. Szczególne grupy pacjentów. Istnieje małe doświadczenie oraz ograniczona dokumentacja dotycząca skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u dzieci. Sposób podania. Czopki. Czopki należy wprowadzać przez odbyt. Przy schemacie dawkowania 3 razy na dobę, należy stosować je rano, w południe i wieczorem. Zawiesina doodbytnicza. Przygotowanie leku: wstrząsać butelką przez 30 sekund, usunąć ochronny kapturek z aplikatora, trzymać butelkę z boku. Właściwe ułożenie pacjenta: pacjent powinien leżeć na lewym boku. Lewa kończyna dolna powinna być wyprostowana a prawa zgięta. Dzięki takiemu ułożeniu łatwiej podać lek w postaci zawiesiny doodbytniczej i jest on bardziej skuteczny. Podawanie zawiesiny doodbytniczej: końcówkę aplikatora wprowadzić głęboko do odbytnicy; butelkę delikatnie obrócić dnem do góry i powoli ściskać; po opróżnieniu butelki powoli wyjąć aplikator z odbytnicy; pacjent powinien pozostać w pozycji leżącej przez co najmniej 30 minut po podaniu zawiesiny, aby lek mógł równomiernie rozprowadzić się po całym jelicie grubym, w miarę możliwości, zawiesina doodbytnicza powinna pozostawać w odbytnicy i działać przez całą noc.

Czopki 500 mg: wrzodziejące zapalenie odbytnicy - w fazie zaostrzenia. Czopki 1 g: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, ograniczające się do odbytnicy (ulcerative proctitis) - ostre łagodne do umiarkowanego. Zawiesina: wrzodziejące zapalenie jelita grubego (ulcerative colitis) - ostry rzut.

1. Co to jest Salofalk 1 g czopki i w jakim celu się go stosuje

Salofalk 1 g czopki zawiera substancję czynną mesalazynę, która jest środkiem przeciwzapalnym,
stosowanym w leczeniu chorób zapalnych jelita.

Salofalk 1 g czopki jest stosowany w:
leczeniu ostrych epizodów łagodnej do umiarkowanej postaci choroby zapalnej ograniczonej do
odbytnicy, zwanej przez lekarzy wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego lub wrzodziejącym
zapaleniem odbytnicy.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Salofalk 1 g czopki

Kiedy nie stosować leku Salofalk 1 g czopki:
- Jeśli pacjent ma uczulenie na kwas salicylowy, salicylany, takie jak kwas acetylosalicylowy
  (np. lek Aspirin®) lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w
  punkcie 6).
- Jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby lub nerek.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Salofalk 1 g czopki należy omówić to z lekarzem:
- Jeśli pacjent miał w przeszłości problemy z płucami, w szczególności występowała u niego
  astma oskrzelowa.
- Jeśli u pacjenta występowała w przeszłości alergia na sulfasalazynę, substancję pokrewną
  do mesalazyny.
- Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności wątroby.
- Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek.
- Jeśli u pacjenta kiedykolwiek po zastosowaniu mesalazyny wystąpiły: wysypka skórna o
  ciężkim nasileniu lub łuszczenie się skóry, pęcherze lub owrzodzenia w jamie ustnej.

Mesalazyna może powodować czerwonobrązowe przebarwienie moczu po kontakcie z wybielaczem
podchlorynem sodu znajdującym się w wodzie w toalecie. Dotyczy to reakcji chemicznej pomiędzy
mesalazyną a wybielaczem i jest nieszkodliwe.

Pozostałe środki ostrożności
Podczas leczenia lekarz może zdecydować o ścisłym nadzorze medycznym, polegającym na
regularnym wykonywaniu badań krwi i moczu.
Stosowanie mesalazyny może prowadzić do wystąpienia kamieni nerkowych. Objawy mogą obejmo-
wać ból po bokach brzucha oraz krwiomocz. Podczas leczenia mesalazyną należy przyjmować odpo-
wiednią ilość płynów.

W związku z leczeniem mesalazyną występowały ciężkie reakcje skórne (ang. severe cutaneous
adverse reactions, SCAR), w tym reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (ang. drug
reaction with eosinophilia and systemic symptoms, DRESS), zespół Stevensa-Johnsona (ang. Stevens-
Johnson syndrome, SJS) oraz toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka (ang. toxic epidermal
necrolysis, TEN). Należy przerwać stosowanie mesalazyny i natychmiast zgłosić się po pomoc me-
dyczną, jeśli u pacjenta wystąpi którykolwiek objaw tych ciężkich reakcji skórnych, wymienionych w
punkcie 4.

Salofalk 1 g czopki a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o przyjmowaniu lub stosowaniu któregokolwiek z leków wymienionych
poniżej, ze względu na możliwy wpływ na działanie tych leków (interakcje):
- Azatiopryna, 6-merkaptopuryna lub tioguanina (substancje stosowane w leczeniu zaburzeń
  układu odpornościowego).
- Niektóre leki hamujące krzepnięcie krwi (leki stosowane w zakrzepicy lub w celu
  rozrzedzenia krwi, na przykład warfaryna).

Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta obec-
nie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować. Nie musi to wykluczać możliwości
stosowania leku Salofalk 1 g czopki, jednak umożliwi lekarzowi podjęcie odpowiedniej decyzji doty-
czącej leczenia.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Salofalk 1 g czopki można przyjmować podczas ciąży wyłącznie z zalecenia lekarza.

Podczas karmienia piersią Salofalk 1 g czopki można przyjmować wyłącznie, jeśli lekarz zaleci,
ponieważ lek może przenikać do mleka karmiącej matki.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Salofalk 1 g czopki nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn.

Ważne informacje o niektórych składnikach leku Salofalk 1 g czopki
Jest mało prawdopodobne, aby pozostałe składniki leku Salofalk 1 g czopki powodowały działania
niepożądane (patrz punkt 6. Zawartość opakowania i inne informacje).

3. Jak stosować Salofalk 1 g czopki

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

Sposób podawania
Lek może być stosowany wyłącznie doodbytniczo, zatem czopki należy wprowadzać przez odbyt. Lek
NIE jest przeznaczony do stosowania doustnego. Nie połykać.

Dawkowanie
Dorośli i pacjenci w podeszłym wieku:
Zalecana dawka wynosi 1 czopek leku Salofalk 1 g raz na dobę przed pójściem spać.

Stosowanie u dzieci:
Istnieje niewielkie doświadczenie i ograniczona dokumentacja dotycząca wpływu stosowania leku
Salofalk 1 g czopki u dzieci.

Czas trwania leczenia
Leczenie ostrych epizodów wrzodziejącego zapalenia jelita grubego zazwyczaj trwa 8 tygodni.
O tym, jak długo konieczne będzie stosowanie leku, zadecyduje lekarz. Czas trwania leczenia zależy
od stanu pacjenta.

Pożądane działanie lecznicze można uzyskać wyłącznie w przypadku regularnego i systematycznego
stosowania czopków Salofalk 1 g.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Salofalk 1 g czopki jest za mocne lub za słabe, należy
zwrócić się do lekarza.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Salofalk 1 g czopki
W przypadku wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem. Lekarz podejmie decyzję w kwestii
dalszego postępowania.
W przypadku zastosowania większej niż zalecana dawki leku Salofalk 1 g czopki, kolejną dawkę
należy przyjąć o normalnej porze. Nie należy stosować mniejszej dawki.

Pominięcie zastosowania dawki leku Salofalk 1 g czopki
W przypadku, gdy pacjent zorientuje się w niedługim czasie, że zapomniał o jednej dawce, może ją
natychmiast zastosować. Jeśli pacjent przypomni sobie o pominiętej dawce tuż przed czasem podania
następnej, nie powinien już stosować dawki pominiętej, a tylko dawkę, której pora przyjęcia właśnie
przypada.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Salofalk 1 g czopki
Stosowanie leku można przerwać wyłącznie po konsultacji z lekarzem.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystą-
pią.

Jeśli u pacjenta wystąpią następujące objawy po przyjęciu tego leku, należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem i przerwać przyjmowanie leku Salofalk:
- Ogólne reakcje alergiczne, takie jak wysypka skórna, gorączka, ból stawów i (lub) trudności
  z oddychaniem lub ogólne zapalenie jelita grubego (powodujące ciężką biegunkę i ból brzucha).
  Te reakcje są bardzo rzadkie.
- Znaczne pogorszenie ogólnego stanu zdrowia, zwłaszcza jeśli towarzyszy temu gorączka i (lub)
  ból gardła i jamy ustnej. W bardzo rzadkich przypadkach objawy te mogą być wywołane
  zmniejszoną liczbą białych krwinek, w wyniku czego zwiększa się podatność na występowanie
  ciężkich zakażeń (agranulocytoza). Może również dojść do zaburzeń dotyczących innych
  komórek krwi (np. płytek krwi lub czerwonych krwinek, co powoduje niedokrwistość
  aplastyczną lub małopłytkowość) i może wywołać objawy, które mogą obejmować
  niewyjaśnione krwawienia, purpurowe plamy lub wykwity pod skórą, niedokrwistość (uczucie
  zmęczenia, osłabienia i bladość, szczególnie ust i paznokci). Badanie krwi może potwierdzić,
  czy objawy występujące u pacjenta są wynikiem działania tego leku na krew. Te reakcje są
  bardzo rzadkie.
- Ciężkie wysypki skórne z zaczerwienionymi płaskimi, tarczowatymi lub okrągłymi plamami
  na tułowiu, często z położonymi w ich środku pęcherzami, łuszczeniem się skóry,
  owrzodzeniem w jamie ustnej, gardle, nosie, na narządach płciowych i w obrębie oczu, rozległą
  wysypką, gorączką i powiększonymi węzłami chłonnymi. Może je poprzedzać gorączka i
  objawy grypopodobne. Reakcje te występują u nieznanej liczby pacjentów (częstość nieznana).
- Duszność, ból w klatce piersiowej lub nieregularne bicie serca, lub obrzęk kończyn, które mogą
  wskazywać na reakcje nadwrażliwości ze strony serca. Te reakcje są rzadkie.
- Problemy z czynnością nerek (mogą występować bardzo rzadko), np. zmiana koloru lub ilości
  wytwarzanego moczu oraz obrzęk kończyn lub nagły ból w dole brzucha (spowodowane
  kamieniem nerkowym) (występują u nieznanej liczby pacjentów (częstość nieznana)).

Pacjenci przyjmujący mesalazynę zgłaszali ponadto następujące działania niepożądane:

Częste działania niepożądane (występujące u mniej niż 1 na 10 pacjentów)
- wysypka, świąd.

Rzadkie działania niepożądane (występujące u mniej niż 1 na 1000 pacjentów)
- Ból brzucha, biegunka, wiatry, nudności i wymioty, zaparcia
- Ból głowy, zawroty głowy
- Zwiększona wrażliwość skóry na promieniowanie słoneczne i ultrafioletowe (nadwrażliwość
  na światło).

Bardzo rzadkie działania niepożądane (występujące u mniej niż 1 na 10 000 pacjentów)
- Ciężki ból brzucha z powodu ostrego zapalenia trzustki
- Zadyszka, kaszel, sapanie, zaciemnienie w zdjęciu rentgenowskim płuc z powodu alergicznych
  i (lub) zapalnych stanów w płucach
- Bóle mięśni i stawów
- Żółtaczka lub ból brzucha z powodu złej pracy wątroby i nieprawidłowego przepływu żółci
- Wypadanie włosów i łysienie
- Zdrętwienie i mrowienie rąk i stóp (neuropatia obwodowa)
- Odwracalne zmniejszenie liczby plemników w nasieniu.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49 21 301, faks: 22 49 21 309,
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Salofalk 1 g czopki

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na blistrze i pudełku po: EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowi-
sko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Salofalk 1 g czopki
- Substancją czynną leku Salofalk 1 g jest mesalazyna; jeden czopek zawiera 1 g mesalazyny.
- Pozostały składnik to: tłuszcz stały.

Jak wygląda Salofalk 1 g czopki i co zawiera opakowanie
Salofalk 1 g to jasnobeżowe czopki o podłużnym, obłym i zwężonym na końcu kształcie.

Czopki Salofalk 1 g są dostępne w opakowaniach zawierających 10, 30 czopków.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny, wytwórca i importer
DR. FALK PHARMA GmbH
Leinenweberstr. 5
79108 Freiburg
Niemcy
Tel.: +49 (0) 761 / 1514-0
Faks: +49 (0) 761 / 1514-321
e-mail: zentrale@drfalkpharma.de

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego Ob-
szaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:

Austria, Bułgaria, Czechy, Cypr, Dania, Finlandia, Niemcy, Wielka Brytania, Grecja, Węgry, Irlandia,
Łotwa, Litwa, Holandia, Norwegia, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowenia, Słowacja, Szwecja, Hisz-
pania: Salofalk.
Belgia, Luksemburg: Colitofalk.
Francja: Osperzo.
Włochy: Cletrovaproct

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 08/2023