Pabi-Dexamethason tabl.(1 mg) - 20 szt. (blistry)

Opakowanie

20 szt. (blistry)

Producent

Adamed Pharma

Opis

produkt wydawany z apteki na podstawie recepty

Refundowany

Tak

Rodzaj

tabl.

Kwota refundowana

16.07

Dawkowanie

Doustnie. Dawki ustala się indywidualnie zależnie od ciężkości choroby i reakcji pacjenta na leczenie. W szczególnych przypadkach, jak np. stres i zmiana obrazu klinicznego pacjenta może wystąpić konieczność podania większej dawki deksametazonu. Jeżeli w ciągu kilku dni nie wystąpi pozytywna reakcja na leczenie należy przerwać stosowanie glikokortykosteroidów. Dorośli: zwykle 0,5-10 mg na dobę zależnie od rodzaju choroby. W przypadku niektórych pacjentów może zaistnieć konieczność czasowego zwiększenia dawki. Po uzyskaniu pożądanego efektu leczniczego należy stopniowo zmniejszać dawkę do najmniejszej skutecznej dawki i kontynuować obserwację pacjenta. W krótkim teście supresji deksametazonu stosuje się 1 mg deksametazonu o godz. 23.00 i oznacza stężenie kortyzolu w osoczu krwi pobranej następnego dnia rano. Pacjentów, u których nie zaobserwowano zwiększenia stężenia kortyzolu można poddać testowi dłuższemu. Pacjentowi podaje się wówczas 0,5 mg co 6 h przez 2 doby. W następnych 2 kolejnych dniach podaje się co 6 h po 2 mg deksametazonu. Oznacza się dobowe wydalanie 17-hydroksysteroidów z moczem w dobie poprzedzającej próbę oraz w 2. i 4. dobie testu. Dzieci i młodzież: 0,01-0,1 mg/kg mc. Dawki glikokortykosteroidów ustala się na podstawie indywidualnej reakcji pacjenta na leczenie. Stosowanie w leczeniu Covid-19: 6 mg raz na dobę doustnie, przez okres do 10 dni. Młodzież w wieku od 12 lat (o mc. co najmniej 40 kg): 6 mg doustnie raz na dobę przez okres do 10 dni. Czas trwania leczenia należy dostosować do odpowiedzi klinicznej i indywidualnych wymagań pacjenta. U pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i nerek nie ma konieczności dostosowania dawki. Odstawienie deksametazonu. W trakcie długotrwałego stosowania glikokortykosteroidów rozwija się niewydolność kory nadnerczy, która może utrzymywać się przez rok po zakończeniu leczenia. Po długotrwałym leczeniu odstawienie glikokortykosteroidów zawsze musi przebiegać stopniowo, aby uniknąć ostrej niewydolności kory nadnerczy. Dawkę należy zmniejszać stopniowo w ciągu tygodni lub miesięcy zależnie od stosowanej dawki i okresu leczenia. Pacjent, który otrzymywał dawkę większą niż fizjologiczna (ok. 1 mg deksametazonu) w okresie dłuższym niż 3 tyg. nie powinien nagle odstawić leku. Sposób zmniejszania dawki glikokortykosteroidów należy uzależnić, w dużej mierze, od prawdopodobieństwa nawrotu choroby. W trakcie odstawienia konieczna jest kliniczna ocena stanu pacjenta. Jeśli prawdopodobieństwo nawrotu choroby jest małe, ale istnieją wątpliwości dotyczące supresji osi podwgórze-przysadka-nadnercza stosowana dawka może być od razu zmniejszona do dawki fizjologicznej, dalsze zmniejszanie dawki powinno przebiegać wolniej. Nagłe przerwanie leczenia w przypadku stosowania deksametazonu w dawce dobowej większej niż 6 mg przez 3 tyg., u większości pacjentów, prawdopodobnie nie doprowadzi do klinicznie istotnego zahamowania osi podwzgórze-przysadka-nadnercza. Stopniowe odstawienie glikokortykosteroidów należy rozważyć w przypadku niżej wymienionych grup pacjentów, nawet jeśli deksametazon stosowano krócej niż 3 tyg.: pacjenci, którzy powtórnie stosowali glikokortykosteroidy, szczególnie w okresie dłuższym niż 3 tyg.; pacjenci, którym przepisano leczenie krótkotrwałe w ciągu roku od zakończenia leczenia długotrwałego (miesiące lub lata); pacjenci, u których występuje niewydolność kory nadnerczy z przyczyn innych niż terapia glikokortykosteroidami; pacjenci otrzymujący deksametazon w dawce większej niż 6 mg na dobę; pacjenci przyjmujący drugą dawkę leku po południu. Choroby współistniejące, uraz lub zabieg operacyjny w przypadku długotrwałego leczenia mogą wymagać czasowego zwiększenia dawki. Jeśli przerwanie stosowania glikokortykosteroidów nastąpi w czasie ich długotrwałego stosowania może być konieczne okresowe wznowienie leczenia. W celu zmniejszenia ryzyka związanego ze stosowaniem glikokortykosteroidów pacjenci powinni otrzymać specjalną kartę zawierającą zalecenia lekarza, nazwę stosowanego leku oraz informacje o sposobie jego stosowania i okresie leczenia.

Zastosowanie

Choroby reagujące na leczenie glikokortykosteroidami. Pomocniczo w kontroli obrzęku mózgu. Leczenie Covid-19 u pacjentów dorosłych i młodzieży (≥12 lat o mc. ≥40 kg), wymagających tlenoterapii.

Treść ulotki

1. Co to jest lek Pabi-Dexamethasoni w jakim celu się go stosuje

Deksametazon - substancja czynna leku Pabi-Dexamethason - to syntetyczny hormon kory nadnerczy
z grupy glikokortykosteroidów do stosowania doustnego o długotrwałym i bardzo silnym działaniu
przeciwzapalnym, przeciwalergicznym, przeciwgorączkowym i immunosupresyjnym.
Wskazania do stosowania:
Choroby reagujące na leczenie glikokortykosteroidami. Pomocniczo w kontroli obrzęku mózgu.
Pabi-Dexamethason jest stosowany w leczeniu COVID-19 u pacjentów dorosłych i młodzieży (w
wieku 12 lat i starszych o masie ciała wynoszącej co najmniej 40 kg), wymagających tlenoterapii.

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Pabi-Dexamethason

Kiedy nie przyjmować leku Pabi-Dexamethason
Nie należy stosować leku Pabi-Dexamethason, w przypadku:
- Jeśli pacjent ma uczulenie na deksametazon lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6).
- Układowych zakażeń, o ile nie jest stosowane leczenie przeciwzakażeniowe.
- Szczepienia „żywymi szczepionkami”.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania Pabi-Dexamethason należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub
pielęgniarką.
Do leczenia należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę deksametazonu. Jeśli możliwe jest
zmniejszenie dawki, należy zmniejszać ją stopniowo.
Należy zachować ogólne środki ostrożności dotyczące stosowania leków z grupy steroidów w
określonych chorobach, maskowaniu zakażeń, jednocześnie stosowanych leków itp. zgodnie z
aktualnymi zaleceniami.

Leku Pabi-Dexamethason nie należy podawać w chorobie COVID-19 u pacjentów, którzy nie
wymagają podawania tlenu lub wentylacji mechanicznej, ze względu na brak korzyści
terapeutycznych i ryzyko pogorszenia stanu zdrowia w tej grupie pacjentów.

Podczas stosowania glikokortykosteroidów mogą wystąpić zaburzenia psychiczne od euforii,
bezsenności, zmiany nastroju i osobowości, ciężkiej depresji do objawów psychotycznych. Należy
poinformować lekarza o istniejącej wcześniej lub występujących w najbliższej rodzinie chwiejności
emocjonalnej, skłonnościach psychotycznych lub przebytych chorobach, takich jak depresja lub zespół
maniakalno-depresyjny. Objawy towarzyszące tym stanom mogą się nasilić pod wpływem
glikokortykosteroidów.
Glikokortykosteroidy mogą maskować pewne objawy zapalenia i podczas ich stosowania może dojść
do nowych zakażeń. Podczas stosowania glikokortykosteroidów może wystąpić zmniejszona oporność
i trudności z lokalizacją infekcji.
Pacjentów leczonych dawkami immunosupresyjnymi glikokortykosteroidów nie należy szczepić
żywymi szczepionkami wirusowymi (np. ospa, odra) ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń
neurologicznych i nieskuteczności uodpornienia.
Należy poinformować lekarza o przebytych chorobach infekcyjnych, takich jak ospa wietrzna, odra
i otrzymanych szczepieniach oraz w przypadku narażenia na którąkolwiek z wymienionych chorób.
W czasie stosowania deksametazonu należy unikać narażenia na choroby wirusowe (ospa, odra),
szczególnie jeśli nie przebyto tych chorób w przeszłości.
Glikokortykosteroidy mogą uaktywnić ukrytą amebozę.
Szczególną ostrożność należy zachować w czasie stosowania glikokortykosteroidów w przypadku
następujących schorzeń (należy o nich poinformować lekarza przed rozpoczęciem stosowania
deksametazonu):
− osteoporoza (szczególne ryzyko u kobiet w okresie pomenopauzalnym),
− nadciśnienie lub zastoinowa niewydolność serca,
− ciężkie choroby psychiczne (szczególnie posteroidowe) obecnie lub w wywiadzie,
− cukrzyca (lub występowanie cukrzycy w rodzinie),
− gruźlica w wywiadzie,
− jaskra (lub występowanie jaskry w rodzinie),
− osłabienie mięśniowe wywołane przez glikokortykosteroidy w wywiadzie,
− niewydolność wątroby,
− niewydolność nerek,
− niedoczynność tarczycy,
− epilepsja,
− owrzodzenie żołądka,
− migrena,
− zahamowanie wzrostu,
− niektóre robaczyce.
Szczególną ostrożność należy zachować w przypadku stosowania glikokortykosteroidów po świeżym
zawale mięśnia sercowego.
Po podaniu glikokortykosteroidów mogą wystąpić ciężkie reakcje anafilaktoidalne, takie jak obrzęk
głośni, pokrzywka, skurcz oskrzeli, szczególnie u pacjentów z alergią w wywiadzie.
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, również tych, które wydawane są bez recepty.
Niektóre leki mogą nasilić działanie Pabi-Deaxamethason i lekarz może chcieć uważnie monitorować
stan pacjenta przyjmującego takie leki (w tym niektóre leki na HIV: rytonawir, kobicystat).

Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się z
lekarzem.

Przyjmowanie leku Pabi-Deaxamethason może powodować przełom guza chromochłonnego, który
może być śmiertelny. Guz chromochłonny to rzadko występujący guz nadnerczy. Przełom może
manifestować się następującymi objawami: bóle głowy, potliwość, kołatanie serca i nadciśnienie. W
przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów należy natychmiast skontaktować się z
lekarzem.

Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących
w przeszłości.

Dzieci i młodzież
Należy zachować ostrożność przy stosowaniu deksametazonu u dzieci.
Deksametazonu nie należy rutynowo stosować u wcześniaków z problemami oddechowymi.
Należy uważnie obserwować wzrost i rozwój dzieci w trakcie długotrwałego stosowania
glikokortykosteroidów.

Pabi-Dexamethason a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub
ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Pabi-Dexamethason należy stosować ostrożnie z następującymi lekami:
− fenytoina, karbamazepina, prymidon, fenobarbiton (leki stosowane w leczeniu epilepsji),
− ryfampicyna, ryfabutin (antybiotyki),
− środki zobojętniające, szczególnie te które zawierają krzemian magnezu (leki stosowane
   w leczeniu zaburzeń żołądkowych),
− aspiryna, niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), jak np. ibuprofen, (leki stosowane
   w leczeniu bólu i stanów zapalnych),
− leki stosowane w leczeniu cukrzycy, w tym insulina,
− leki przeciwnadciśnieniowe i moczopędne,
− rytonawir, indynawir lub sakwinawir (leki przeciwwirusowe stosowane w leczeniu HIV),
− metotreksat (lek stosowany w chorobach nowotworowych i stanach zapalnych),
− doustne środki antykoncepcyjne zawierające estrogen i progestagen,
− leki przeciwkrzepliwe pochodne kumaryny (konieczna kontrola czasu protrombinowego),
− leki stosowane do obniżenia stężenia potasu,
− acetazolamid (lek stosowany m. In. w leczeniu jaskry, padaczki),
− efedryna (lek stosowany m. In. miejscowo w celu obkurczenia naczyń w stanach zapalnych błon
   śluzowych nosa).

Nie należy przerywać przyjmowania innych leków steroidowych, chyba że tak zalecił lekarz.

Pabi-Dexamethason z jedzeniem i piciem
Lek stosuje się w trakcie posiłków.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.
Lek może być stosowany jedynie w przypadku, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad
potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Dzieci matek leczonych dużymi dawkami
glikokortykosteroidów w ciąży należy obserwować ze względu na ryzyko wystąpienia niedoczynności
nadnerczy.
Glikokortykosteroidy przechodzą do mleka ludzkiego i mogą zaburzać wzrost, endogenną produkcję
glikokortykosteroidów i wywołać inne efekty niepożądane. Matki leczone glikokortykosteroidami
nie powinny karmić piersią.

Stosowanie leku Pabi-Dexamethason u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub)
wątroby
Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby i (lub) nerek.

Stosowanie leku Pabi-Dexamethason u pacjentów w podeszłym wieku
Lek Pabi-Dexamethason stosuje się zgodnie z zaleceniami lekarza. Działania niepożądane mogą mieć
cięższy przebieg u osób starszych, szczególnie dotyczy to osteoporozy, nadciśnienia, hipokaliemii
(obniżenie stężenia potasu we krwi), cukrzycy, wrażliwości na infekcje i scieńczenia skóry.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Brak danych na temat wpływu deksametazonu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania
maszyn.

Pabi-Dexamethason zawiera laktozę
Pabi-Dexamethason zawiera laktozę. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjentów nietolerancję
niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

3. Jak przyjmować lek Pabi-Dexamethason

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. Lekarz zadecyduje, jak długo należy
przyjmować deksametazon. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.

Dawki ustala się indywidualnie zależnie od rodzaju choroby i reakcji pacjenta na leczenie.
Dorośli: zwykle stosuje się od 0,5 mg do 10 mg na dobę zależnie od rodzaju choroby.
Jeśli lek jest odstawiany po podawaniu dłuższym niż kilka dni, należy go odstawiać stopniowo.

Stosowanie u dzieci
Dzieci: od 0,01 mg do 0,1 mg na kilogram masy ciała.

W leczeniu COVID-19
U dorosłych pacjentów w leczeniu choroby COVID-19 należy stosować dawkę 6 mg na dobę,
doustnie, do 10 dni.
U młodzieży (w wieku 12 lat lub starszej) zaleca się podawanie doustnie 6 mg raz na dobę przez okres
do 10 dni.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Pabi-Dexamethason
W sytuacji przedawkowania nie ma swoistego antidotum. Leczenie jest objawowe i podtrzymujące.
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty.

Pominięcie przyjęcia leku Pabi-Dexamethason
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie przyjmowania leku Pabi-Dexamethason
Jeśli lek jest odstawiany po stosowaniu dłuższym niż kilka dni, należy go odstawiać stopniowo.
Długotrwałe stosowanie glikokortykosteroidów i nagłe odstawienie tych leków może prowadzić do
objawów odstawienia leku: gorączki, bólów mięśniowych, bólów stawowych i złego samopoczucia.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych niżej
działań niepożądanych.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- zwiększenie podatności i ciężkości infekcji z zahamowaniem ich klinicznych objawów,
  oporne infekcje, nawroty nieczynnej gruźlicy, zmniejszenie odpowiedzi na szczepionki i testy
  skórne, reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksja, alergiczne zapalenie skóry, pokrzywka,
  obrzęk naczynioruchowy.
- zaburzenia wydzielania hormonów podwzgórza, przysadki i nadnerczy, zahamowanie wzrostu
  u niemowląt, dzieci i młodzieży, zaburzenia miesiączkowania, brak miesiączki, zespół
  Cushinga, hirsutyzm (nadmierne owłosienie typu męskiego u kobiet), zmniejszona tolerancja
  węglowodanów, zwiększenie zapotrzebowania na insulinę i leki przeciwcukrzycowe,
  przedwczesne kostnienie.
- zwiększenie masy ciała, ujemny bilans azotowy i wapniowy, zwiększenie apetytu,
  zatrzymanie sodu i wody, utrata potasu, zasadowica z niedoboru potasu.
- choroby afektywne (drażliwość, euforia, depresja i zmiany nastroju, myśli samobójcze),
  reakcje psychiczne (mania, omamy, urojenia, pogorszenie schizofrenii), zaburzenia
  zachowania, nerwowość, lęk, zaburzenia snu, zaburzenia funkcji poznawczych (dezorientacja,
  zaniki pamięci).
- drgawki, pogorszenie padaczki, wzrost ciśnienia śródczaszkowego i obrzęk opuszki (pseudo
  guz mózgu), zawroty głowy, bóle głowy, uzależnienie psychologiczne.
- zaćma podtorebkowa tylna, zwiększone ciśnienia śródgałkowe, jaskra, tarcza zastoinowa,
  wytrzeszcz, scieńczenie rogówki i twardówki, zaostrzenie choroby wirusowej i grzybiczej
  oka, nieostre widzenie.
- zakrzep z zatorami, pęknięcie ściany mięśnia sercowego po świeżym zawale mięśnia
  sercowego, nadciśnienie.
- niestrawność, wrzód trawienny z możliwą perforacją i krwawieniem, ostre zapalenie trzustki,
  zakażenie grzybicze, wrzodziejące zapalenie przełyku, wzdęcia, wymioty, nudności.
- zaburzone gojenie ran, sińce, scieńczenia skóry, wybroczyny i wylewy krwawe, rumień,
  rozstępy, trądzik, zwiększona potliwość.
- osteoporoza, złamania kręgów i kości długich, martwica kości, zerwanie ścięgien, osłabienie
  siły działania mięśni.
- leukocytoza (zwiększona ilość białych krwinek we krwi), czkawka, złe samopoczucie.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa, tel.: + 48 22 49 21 301, fax: + 48 22 49 21 309, strona
internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Pabi-Dexamethason

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C, chronić przed światłem.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Pabi-Dexamethason
- Substancją czynną leku jest deksametazon. Jedna tabletka zawiera 500 μg lub 1 mg deksametazonu.
- Pozostałe substancje pomocnicze to: laktoza jednowodna, skrobia ziemniaczana, żelatyna, magnezu
stearynian.

Jak wygląda lek Pabi-Dexamethason i co zawiera opakowanie
Tabletki koloru białego, z odcieniem słabo żółtawym, okrągłe, obustronnie płaskie, obustronnie
grawerowane; po jednej stronie „Dx”, a po drugiej stronie linia podziału.

Pabi-Dexamethason, tabletki 500 μg
Blistry z folii PVC/Aluminium lub fiolka szklana oranżowa z korkiem z polietylenu (LDPE), w
tekturowym pudełku.
20 tabletek w blistrze.
20 tabletek w fiolce.

Pabi-Dexamethason, tabletki 1 mg
Blistry z folii PVC/Aluminium lub fiolka szklana oranżowa z korkiem z polietylenu (LDPE), w
tekturowym pudełku.
20 tabletek w blistrze.
20 tabletek w fiolce.

Podmiot odpowiedzialny
Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów

Wytwórca
Adamed Pharma S.A.
Pieńków, ul. M. Adamkiewicza 6A
05-152 Czosnów

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Dane o lekach i suplementach diety dostarcza