Manti tabl. do rozgr. i żucia(200 mg+200 mg+25 mg) - 32 szt.

Doustnie. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 6 lat: 1-3 tabl. między posiłkami, przed snem oraz w przypadku wystąpienia dolegliwości żołądkowych. Maksymalna dawka dobowa wynosi 12 tabl. Dawki maksymalnej nie należy stosować dłużej niż 2 tyg. Nie należy połykać tabletek w całości. Lek jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Objawowe leczenie zgagi oraz wzdęć i bólów brzucha spowodowanych nadmiernym wytwarzaniem gazów w jelitach, towarzyszących zaburzeniom górnego odcinka przewodu pokarmowego: chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy, zapaleniu błony śluzowej żołądka, nadkwaśności, przepuklinie rozworu przełykowego, niestrawności oraz innym zaburzeniom żołądkowo-jelitowym.

1. Co to jest lek Manti i w jakim celu się go stosuje

Lek Manti zawiera substancje czynne: wodorotlenek glinu, wodorotlenek magnezu i symetykon.
Wodorotlenki glinu i magnezu zobojętniają żołądkowy kwas solny. W wyniku tej reakcji zmniejsza
się kwaśność soku żołądkowego, co ogranicza jego uszkadzające działanie na błonę śluzową żołądka.
Zawarty w preparacie symetykon zmniejsza dolegliwości związane z gromadzeniem się nadmiernej
ilości gazu w przewodzie pokarmowym.

Wskazania do stosowania leku Manti obejmują: objawowe leczenie zgagi oraz wzdęć i bólów brzucha
spowodowanych nadmiernym wytwarzaniem gazów w jelitach, towarzyszących zaburzeniom
górnego odcinka przewodu pokarmowego: chorobie wrzodowej żołądka lub dwunastnicy, zapaleniu
błony śluzowej żołądka, nadkwaśności, przepuklinie rozworu przełykowego, niestrawności
oraz innym zaburzeniom żołądkowo-jelitowym.
Początek działania terapeutycznego w postaci zobojętniania kwasu solnego występuje szybko,
po 10 do 15 minutach od przyjęcia preparatu. Podobnie szybko odnotowywano ustępowanie bólu
u pacjentów ze zgagą.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Manti

Kiedy nie stosować leku Manti:
- jeśli pacjent ma uczulenie na substancje czynne lub którykolwiek z pozostałych składników leku
  (wymienionych w punkcie 6),
- w ciężkiej niewydolności nerek, a zwłaszcza leczonej dializami,
- u pacjentów z fenyloketonurią ze względu na zawartość aspartamu,
- u pacjentów ze stwierdzoną nietolerancją niektórych cukrów, ze względu na zawartość sorbitolu.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania Manti należy poinformować lekarza lub farmaceutę o przyjmowaniu
niesteroidowych leków przeciwzapalnych, gdyż leki zobojętniające mogą maskować objawy
krwawienia do przewodu pokarmowego.

Długotrwałe stosowanie Manti przy niedostatecznej podaży fosforanów może doprowadzić
do niedoboru fosforanów (hipofosfatemii), a także do niewydolności nerek na skutek odkładania się
fosforanu amonowo-magnezowego.

Dzieci
Nie należy stosować leku Manti u dzieci w wieku poniżej 6 lat.

Lek Manti a inne leki
Leki zobojętniające kwas solny mogą zmieniać wchłanianie wielu leków. W celu uniknięcia interakcji
należy zachować co najmniej 2-godzinny odstęp pomiędzy przyjmowaniem Manti i innych leków
podawanych doustnie.
Należy poinformować lekarza lub farmaceutę o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie
lub ostatnio a także o lekach, które pacjent zamierza stosować.

W wyniku zmniejszenia kwaśności soku żołądkowego lek Manti może wpływać na rozpuszczalność,
wchłanianie, biodostępność i wydalanie niektórych jednocześnie stosowanych leków.

Lek Manti może zmniejszać wchłanianie: antybiotyków m.in. tetracyklin, antybiotyków
makrolidowych (azytromycyna), leków pierwotniakobójczych i bakteriobójczych (metronidazol),
fluorowanych chinolonów (cyprofloksacyna, ofloksacyna), leków stosowanych w nadciśnieniu
tętniczym (inhibitorów konwertazy angiotensyny), β-adrenolityków (atenolol, propranolol), leków
uspokajających i nasennych (pochodnych benzodiazepiny i neuroleptyków fenotiazynowych), leków
stosowanych w chorobie wrzodowej żołądka (antagonistów receptora H2), preparatów żelaza, leków
przeciwgrzybiczych (ketokonazol), przeciwprątkowych (izoniazyd), glikokortykosteroidów
(np. kortyzol, kortyzon, kortykosteron), salicylanów (np. kwas acetylosalicylowy), leków
stosowanych m.in. w niewydolności serca i migotaniu przedsionków (digoksyna), leków stosowanych
w padaczce (fenytoina), leków stosowanych w niedoczynności tarczycy (lewotyroksyna).

Lek Manti może zwiększyć wchłanianie: doustnych leków przeciwcukrzycowych z grupy
pochodnych sulfonylomocznika (glipizyd, glibenklamid, chlorpropamid, tolbutamid), leków
obniżających krzepliwość krwi (pochodnych kumaryny), antybiotyków (amoksycylina), leków
stosowanych w chorobie niedokrwiennej serca i nadciśnieniu tętniczym (nifedypina), leków
stosowanych w zaburzeniach krążenia mózgowego (pentoksyfilina), leków stosowanych m.in.
w nieżycie nosa i zapaleniu zatok (pseudoefedryna).

Stosowanie Manti z jedzeniem, piciem i alkoholem
Przyjęcie leku bezpośrednio po posiłku może spowodować wydłużenie czasu jego działania.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Stosowanie produktu leczniczego Manti przez kobiety w ciąży wymaga bezwzględnej konsultacji
z lekarzem i możliwe jest tylko wtedy, kiedy korzyści przeważają nad ryzykiem.
Stosowanie produktu leczniczego Manti podczas karmienia piersią nie jest zalecane, gdyż
nie wiadomo, czy leki zobojętniające kwas solny w żołądku przenikają do mleka matki.
Nie jest znany wpływ wodorotlenku glinu, wodorotlenku magnezu oraz symetykonu na płodność
u ludzi.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Stosowanie Manti nie wpływa na prowadzenie pojazdów i obsługę maszyn.

Manti zawiera aspartam, sorbitol, glukozę (pochodzącą z maltodekstryny) oraz sód:
Lek zawiera 6,3 mg aspartamu w jednej tabletce. Aspartam jest źródłem fenyloalaniny. Może być
szkodliwy dla pacjentów z fenyloketonurią. Jest to rzadka choroba genetyczna, w której fenyloalanina
gromadzi się w organizmie, z powodu jej nieprawidłowego wydalania.

Lek zawiera maksymalnie 703,6 mg sorbitolu (E 420) w jednej tabletce. Sorbitol jest źródłem
fruktozy. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta (lub jego dziecka) nietolerancję niektórych cukrów
lub stwierdzono wcześniej u pacjenta dziedziczną nietolerancję fruktozy, rzadką chorobę genetyczną,
w której organizm pacjenta nie rozkłada fruktozy, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem
przed przyjęciem leku lub podaniem go dziecku. Sorbitol może powodować dyskomfort ze strony
układu pokarmowego i może mieć łagodne działanie przeczyszczające.

Lek zawiera glukozę pochodzącą z maltodekstryny. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta
nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem
leku.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.
3. Jak stosować lek Manti

Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak opisano w ulotce dla pacjenta lub według
wskazań farmaceuty. W razie wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
Dorośli i dzieci w wieku powyżej 6 lat:
Zalecana dawka to 1 do 3 tabletek między posiłkami, przed snem oraz w czasie wystąpienia
dolegliwości żołądkowych.
Nie należy połykać tabletek w całości. Nie stosować większej dawki dobowej niż 12 tabletek.
Nie stosować maksymalnych dawek dłużej niż 2 tygodnie.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Manti
W przypadku jednorazowego znacznego przedawkowania zawarte w leku wodorotlenek glinu,
wodorotlenek magnezu i symetykon nie stanowią istotnego zagrożenia toksykologicznego ze względu
na ich minimalny stopień wchłaniania. Mogą jednak wystąpić nudności i zaburzenia żołądkowo-
jelitowe.

W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza
lub farmaceuty.

Pominięcie zastosowania leku Manti
W razie pominięcia dawki leku należy przyjąć następną dawkę. Nie należy stosować dawki podwójnej
w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Manti
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, Manti może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
W większości przypadków Manti jest dobrze tolerowany, jednak podobnie jak w przypadku innych
leków może powodować następujące objawy niepożądane, szczególnie w przypadku długotrwałego
stosowania:

Działania niepożądane występujące niezbyt często (mogą wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 osób)
- biegunka, zaparcia, wzdęcia, nadmierne oddawanie gazów,

Działania niepożądane, których częstość jest nieznana (nie może być określona na podstawie
dostępnych danych)
- zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, tj. świąd, pokrzywka, obrzęk
  naczynioruchowy i reakcje anafilaktyczne;
- zaburzenia metabolizmu i odżywiania: zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej: hipofosfatemia
  (zmniejszenie stężenia fosforanów w surowicy krwi), hipokalcemia (zmniejszenie stężenia wapnia
  całkowitego w surowicy krwi), hiperkalciuria (zwiększone wydalanie wapnia z moczem),
  hipermagnezemia (zwiększenie stężenia magnezu w surowicy krwi) u osób z niewydolnością nerek;
- zaburzenia psychiczne: demencja (zmniejszenie aktywności, zaburzenia pamięci) podczas
  długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie u pacjentów dializowanych;
- zaburzenia układu nerwowego: encefalopatia (uszkodzenie mózgu, którego skutkiem są zaburzenia
  zachowania) podczas długotrwałego stosowania u osób z niewydolnością nerek, a szczególnie
  u pacjentów dializowanych;
- zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: osteomalacja (niedostateczna mineralizacja
  polegająca na utracie wapnia i fosforu z tkanki kostnej) i osteodystrofia (zaburzenie przebudowy
  tkanki kostnej i jej mineralizacji) u osób długotrwale stosujących duże dawki leku.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożąda-
nych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Me-
dycznych i Produktów Biobójczych,
ul. Al. Jerozolimskie 181C,
02-222 Warszawa,
tel.: + 48 22 49 21 301,
faks: + 48 22 49 21 309,
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl

Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Manti

Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować leku Manti po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym
i opakowaniu bezpośrednim. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.

Zastosowane oznakowanie dla blistra: EXP- termin ważności, Lot - numer serii.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Manti
Substancjami czynnymi leku są: glinu wodorotlenek 200 mg, magnezu wodorotlenek 200 mg,
symetykon 25 mg.
Substancje pomocnicze to:magnezu stearynian, kwas stearynowy, aspartam (E 951), barwnik
niebieski (FD&C Blue No 1) (E 133), barwnik żółty (FD&C Yellow 10) (E 104), aromat miętowy SD
297, kroskarmeloza sodowa, sorbitol (E 420), maltodekstryna (zawiera glukozę).

Jak wygląda lek Manti i co zawiera opakowanie
Tabletka koloru jasnozielonego z widocznymi białymi i ciemniejszymi plamkami, okrągła,
obustronnie płaska, ze ściętymi brzegami, o lekko miętowym zapachu, z wytłoczonym napisem
„MANTI” po jednej stronie.

Lek dostępny jest w opakowaniach: 2, 4, 6, 8, 10, 16, 20, 30 lub 32 tabletki pakowane w blistry
i tekturowe pudełko z ulotką. Nie wszystkie wielkości opakowania muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
US Pharmacia Sp. z o.o., ul. Ziębicka 40, 50-507 Wrocław

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do:
USP Zdrowie Sp. z o.o., ul. Poleczki 35, 02-822 Warszawa, tel.+48 (22) 543 60 00.

Data ostatniej aktualizacji ulotki: