Jinarc tabl.(15 mg+45 mg) - 56 szt. (28 szt. x 15 mg + 28 szt. x 45 mg)

Doustnie. Leczenie tolwaptanem musi być rozpoczęte i nadzorowane przez lekarzy z doświadczeniem w postępowaniu z ADPKD i w pełni świadomych zagrożeń związanych ze stosowaniem tolwaptanu (włącznie z toksycznym działaniem na wątrobę) oraz wymogów monitorowania. Dorośli: lek należy podawać 2 razy na dobę w schemacie dawek podzielonych 45 mg + 15 mg, 60 mg + 30 mg lub 90 mg + 30 mg. Dawkę poranną należy przyjąć co najmniej 30 min przed śniadaniem. Drugą dawkę można przyjmować razem z posiłkiem lub niezależnie od niego. Przy stosowaniu takich schematów dawek podzielonych dawka dobowa wynosi, odpowiednio, 60 mg, 90 mg lub 120 mg. Stopniowe dostosowanie dawki. Dawka początkowa wynosi 60 mg na dobę stosowane w schemacie dawek podzielonych 45 mg + 15 mg (45 mg po przebudzeniu i przed śniadaniem oraz 15 mg 8 h później). Tę dawkę początkową należy zwiększyć do 90 mg (w schemacie dawek podzielonych 60 mg + 30 mg) na dobę, a następnie do docelowej dawki 120 mg na dobę w schemacie podzielonym (90 mg + 30 mg), jeśli jest tolerowana, z zachowaniem co najmniej tygodniowych odstępów między kolejnymi zwiększeniami dawki. Dawkę należy zwiększać ostrożnie, aby nie dopuścić do złej tolerancji dużych dawek na skutek zbyt szybkiego zwiększania dawki leku. W zależności od indywidualnej tolerancji pacjenta dawkę można zmniejszyć. Pacjent powinien stosować tolwaptan w największej tolerowanej przez siebie dawce. Celem dostosowania dawki jest możliwie całkowite i stałe zablokowanie aktywności wazopresyny wobec nerkowego receptora V2 z jednoczesnym zachowaniem akceptowalnej równowagi płynów. Zaleca się oznaczanie osmolalności moczu dla sprawdzania, czy aktywność wazopresyny jest właściwie hamowana. Należy rozważyć okresowe kontrolowanie osmolalności osocza lub stężenia sodu w surowicy (aby obliczyć osmolarność osocza) i (lub) masy ciała, w celu monitorowania ryzyka odwodnienia spowodowanego moczopędnym działaniem tolwaptanu w razie niewystarczającego spożycia wody przez pacjenta. Leczenie tolwaptanem należy przerwać, jeśli nastąpi progresja niewydolności nerek do stadium 5. PChN. Leczenie musi być wstrzymane w razie niemożności picia lub ograniczenia dostępu do wody. Dostosowanie dawki u pacjentów przyjmujących silne inhibitory CYP3A. U pacjentów stosujących podzieloną dawkę dobową tolwaptanu 90 mg + 30 mg - dawka zmniejszona (raz na dobę) wynosi 30 mg (dalsze zmniejszenie do 15 mg w razie złej tolerancji dawki 30 mg); u pacjentów stosujących podzieloną dawkę dobową tolwaptanu 60 mg + 30 mg - dawka zmniejszona (raz na dobę) wynosi 30 mg (dalsze zmniejszenie do 15 mg w razie złej tolerancji dawki 30 mg); u pacjentów stosujących podzieloną dawkę dobową tolwaptanu 45 mg + 15 mg - dawka zmniejszona (raz na dobę) wynosi 15 mg. Dostosowanie dawki u pacjentów przyjmujących umiarkowane inhibitory CYP3A. U pacjentów stosujących podzieloną dawkę dobową tolwaptanu 90 mg + 30 mg - zmniejszona dawka podzielona wynosi 45 mg + 15 mg; u pacjentów stosujących podzieloną dawkę dobową tolwaptanu 60 mg + 30 mg - zmniejszona dawka podzielona wynosi 30 mg + 15 mg; u pacjentów stosujących podzieloną dawkę dobową tolwaptanu 45 mg + 15 mg - zmniejszona dawka podzielona wynosi 15 mg + 15 mg. Jeśli pacjent nie toleruje takich zmniejszonych dawek tolwaptanu, można rozważyć dalsze zmniejszenie dawki. Szczególne grupy pacjentów. Podeszły wiek nie ma wpływu na stężenie tolwaptanu w osoczu. Dostępne są ograniczone dane dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania tolwaptanu u pacjentów z ADPKD w wieku powyżej 55 lat. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z bezmoczem. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek. Brak badań u pacjentów ze wskaźnikami szybkości filtracji kłębuszkowej <10 ml in ani pacjentów dializowanych. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (eGFR <20 ml in ,73 m^{2) ryzyko uszkodzenia wątroby może być zwiększone; pacjentów takich należy uważnie obserwować w kierunku objawów toksycznego działania na wątrobę. Dane dotyczące pacjentów z wczesnym stadium 4. PChN są bardziej ograniczone, niż w przypadku pacjentów z stadium 1., 2. lub 3. Dostępne są ograniczone dane w przypadku pacjentów w późnym 4. stadium PChN (eGFR <25 ml in ,73 m2). Należy przerwać leczenie tolwaptanem, jeśli nastąpi progresja niewydolności nerek do stadium 5. PChN. U pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności wątroby należy dokładnie rozważyć korzyści i zagrożenia związane z leczeniem. Takich pacjentów należy prowadzić z zachowaniem szczególnej ostrożności i regularnie kontrolować aktywność enzymów wątrobowych. Lek jest przeciwwskazany do stosowania u pacjentów, którzy przed rozpoczęciem leczenia wykazywali zwiększoną aktywność enzymów wątrobowych i (lub) przedmiotowe lub podmiotowe objawy uszkodzenia wątroby spełniające kryteria przerwania leczenia tolwaptanem. Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby (klasa A lub B w skali Childa-Pugha). Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności tolwaptanu u dzieci i młodzieży - lek nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży. Sposób podania. Tabletki należy połykać bez żucia i popić szklanką wody. Nie wolno przyjmować tolwaptanu razem z sokiem grejpfrutowym. Należy pouczyć pacjentów o konieczności wypijania wystarczającej ilości wody lub innych napojów zawierających wodę.}

Spowolnienie postawania torbieli i progresji upośledzenia czynności nerek w autosomalnie dominującej postaci zwyrodnienia wielotorbielowatego nerek (ADPKD) u dorosłych pacjentów z przewlekłą chorobą nerek (PChN) w stadium od 1. do 4. w momencie rozpoczęcia leczenia, którzy wykazują szybki postęp choroby.