Medicover
Immunate 500 IU FVIII/375 IU VWF proszek i rozp. do sporz. roztw. do wstrz.(500 j.m.- 100 j.m./ml) - fiol. proszku + fiol. rozp. + zestaw infuzyjny
Opakowanie
fiol. proszku + fiol. rozp. + zestaw infuzyjny
Producent
Takeda Pharma
Opis
produkt wydawany z apteki na podstawie recepty
Refundowany
Nie
Rodzaj
proszek i rozp. do sporz. roztw. do wstrz.
Dawkowanie
Leczenie należy rozpocząć i prowadzić pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu zaburzeń krzepnięcia.
Hemofilia A: dawkowanie i czas leczenia zależą od stopnia niedoboru czynnika VIIII, umiejscowienia i rozległości krwawienia oraz stanu klinicznego pacjenta. 1 j.m. aktywności czynnika VIII odpowiada ilości czynnika VIII w 1 ml prawidłowego osocza ludzkiego. Podanie 1 j.m. czynnika VIII/kg mc. powoduje zwiększenie aktywności czynnika VIII w osoczu o około 2% prawidłowej aktywności, stąd wymaganą dawkę leku oblicza się następująco: wymagana liczba jednostek = masa ciała (kg) x pożądany wzrost czynnika VIII (%) x 0,5. Podawana ilość i częstość podawania leku muszą być zawsze uzależnione od indywidualnej skuteczności klinicznej w danym przypadku (czasami, np. w obecności niskiego miana inhibitora, może być konieczne zastosowanie dawki większej niż obliczona wg wzoru). W krwawieniach i zabiegach chirurgicznych aktywność czynnika VIII w odpowiednim czasie nie powinna być mniejsza od następujących poziomów aktywności (w % normy lub j.m./dl): wczesne krwawienia do stawów, mięśni lub z jamy ustnej - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 20 -40% normy, a lek podaje się co 12- 24 h co najmniej 1 dzień, aż do ustąpienia krwawienia (ustąpienie bólu) lub do zagojenia rany; bardziej nasilone krwawienia do stawów, mięśni lub krwiak - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 30-60% normy, a infuzje leku powtarza się co 12-24 h przez 3-4 dni lub dłużej aż do ustąpienia bólu i ostrego upośledzenia funkcji; krwawienia zagrażające życiu - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 60-100% normy, infuzje leku powtarza się co 8-24 h, aż do ustąpienia zagrożenia; drobne zabiegi chirurgiczne (łącznie z ekstrakcją zęba) - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 30-60%, lek podaje się co 24 h przynajmniej przez 1 dzień, aż do zagojenia rany; duże zabiegi chirurgiczne - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 80-100% (przed i po operacji), infuzje powtarza się co 8-24 h do zagojenia rany, potem kontynuuje przez co najmniej 7 kolejnych dni, utrzymując aktywność czynnika VIII na poziomie 30- 60% (j.m./dl). Odpowiedź na leczenie pozostaje indywidualnie zróżnicowana, dlatego niezbędne jest monitorowania poziomu czynnika VIII, zwłaszcza w przypadku poważnych zabiegów chirurgicznych. W długookresowej profilaktyce krwawień w ciężkiej postaci hemofilii A, zazwyczaj stosowana dawka czynnika VIII wynosi 20-40 j.m./kg mc. co 2-3 dni, u młodszych pacjentów konieczne mogą być krótsze odstępy między dawkami lub większe dawki. Hemofilia z inhibitorami czynnika VIII. Pacjentów należy monitorować pod kątem wytwarzania inhibitorów czynnika VIII. Jeżeli nie udaje się osiągnąć spodziewanych poziomów aktywności czynnika VIII w osoczu lub, gdy przy właściwie dobranej dawce nie udaje się opanować krwawienia, należy wykonać badanie w kierunku sprawdzenia obecności inhibitora czynnika VIII. U pacjentów z wysokim mianem inhibitora, leczenie z użyciem czynnika VIII może być nieskuteczne i należy rozważyć inne możliwości terapii. Choroba von Willebranda z niedoborem czynnika VIII. Leczenie substytucyjne, które służy opanowaniu i profilaktyce krwawień zawiązanych z zabiegami chirurgicznymi, opiera się na wytycznych dla hemofilii A.
Lek podaje się w powolnej iniekcji dożylnej (szybkość podania nie powinna przekraczać 2 ml/min).
Hemofilia A: dawkowanie i czas leczenia zależą od stopnia niedoboru czynnika VIIII, umiejscowienia i rozległości krwawienia oraz stanu klinicznego pacjenta. 1 j.m. aktywności czynnika VIII odpowiada ilości czynnika VIII w 1 ml prawidłowego osocza ludzkiego. Podanie 1 j.m. czynnika VIII/kg mc. powoduje zwiększenie aktywności czynnika VIII w osoczu o około 2% prawidłowej aktywności, stąd wymaganą dawkę leku oblicza się następująco: wymagana liczba jednostek = masa ciała (kg) x pożądany wzrost czynnika VIII (%) x 0,5. Podawana ilość i częstość podawania leku muszą być zawsze uzależnione od indywidualnej skuteczności klinicznej w danym przypadku (czasami, np. w obecności niskiego miana inhibitora, może być konieczne zastosowanie dawki większej niż obliczona wg wzoru). W krwawieniach i zabiegach chirurgicznych aktywność czynnika VIII w odpowiednim czasie nie powinna być mniejsza od następujących poziomów aktywności (w % normy lub j.m./dl): wczesne krwawienia do stawów, mięśni lub z jamy ustnej - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 20 -40% normy, a lek podaje się co 12- 24 h co najmniej 1 dzień, aż do ustąpienia krwawienia (ustąpienie bólu) lub do zagojenia rany; bardziej nasilone krwawienia do stawów, mięśni lub krwiak - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 30-60% normy, a infuzje leku powtarza się co 12-24 h przez 3-4 dni lub dłużej aż do ustąpienia bólu i ostrego upośledzenia funkcji; krwawienia zagrażające życiu - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 60-100% normy, infuzje leku powtarza się co 8-24 h, aż do ustąpienia zagrożenia; drobne zabiegi chirurgiczne (łącznie z ekstrakcją zęba) - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 30-60%, lek podaje się co 24 h przynajmniej przez 1 dzień, aż do zagojenia rany; duże zabiegi chirurgiczne - wymagany poziom czynnika VIII wynosi 80-100% (przed i po operacji), infuzje powtarza się co 8-24 h do zagojenia rany, potem kontynuuje przez co najmniej 7 kolejnych dni, utrzymując aktywność czynnika VIII na poziomie 30- 60% (j.m./dl). Odpowiedź na leczenie pozostaje indywidualnie zróżnicowana, dlatego niezbędne jest monitorowania poziomu czynnika VIII, zwłaszcza w przypadku poważnych zabiegów chirurgicznych. W długookresowej profilaktyce krwawień w ciężkiej postaci hemofilii A, zazwyczaj stosowana dawka czynnika VIII wynosi 20-40 j.m./kg mc. co 2-3 dni, u młodszych pacjentów konieczne mogą być krótsze odstępy między dawkami lub większe dawki. Hemofilia z inhibitorami czynnika VIII. Pacjentów należy monitorować pod kątem wytwarzania inhibitorów czynnika VIII. Jeżeli nie udaje się osiągnąć spodziewanych poziomów aktywności czynnika VIII w osoczu lub, gdy przy właściwie dobranej dawce nie udaje się opanować krwawienia, należy wykonać badanie w kierunku sprawdzenia obecności inhibitora czynnika VIII. U pacjentów z wysokim mianem inhibitora, leczenie z użyciem czynnika VIII może być nieskuteczne i należy rozważyć inne możliwości terapii. Choroba von Willebranda z niedoborem czynnika VIII. Leczenie substytucyjne, które służy opanowaniu i profilaktyce krwawień zawiązanych z zabiegami chirurgicznymi, opiera się na wytycznych dla hemofilii A.
Lek podaje się w powolnej iniekcji dożylnej (szybkość podania nie powinna przekraczać 2 ml/min).
Zastosowanie
Leczenie i profilaktyka krwawień u pacjentów z wrodzonym (hemofilia A) lub nabytym niedoborem czynnika VIII. Leczenie krwawień u pacjentów z chorobą von Willebranda z niedoborem czynnika VIII, jeśli nie jest dostępny żaden specyficzny produkt skuteczny wobec choroby von Willebranda i kiedy leczenie samą desmopresyną (DDAVP) jest nieskuteczne lub przeciwwskazane.
Treść ulotki
1. Co to jest Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF i w jakim celu się go stosuje
Co to jest Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Immunate jest kompleksem czynnika krzepnięcia VIII/ czynnika von Willebranda, wytwarzanym
z ludzkiego osocza. Czynnik krzepnięcia VIII, zawarty w Immunate, zastępuje brakujący lub
niedziałający właściwie czynnik VIII w hemofilii A. Hemofilia A jest związanym z płcią,
dziedzicznym zaburzeniem krzepnięcia krwi, spowodowanym obniżeniem poziomu czynnika VIII.
Prowadzi to do ciężkich krwawień do stawów, mięśni i organów wewnętrznych, występującym
samoistnie lub w następstwie urazów powypadkowych bądź po zabiegach chirurgicznych. Podanie
Immunate czasowo uzupełnia braki czynnika VIII i zmniejsza skłonność do występowania krwawień.
Oprócz swego działania jako białko ochronne czynnika VIII, czynnik von Willebranda (VWF)
pośredniczy w procesie adhezji płytek w miejscu urazu naczynia i odgrywa rolę w agregacji płytek.
W jakim celu stosuje się Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Immunate stosuje się do leczenia i profilaktyki krwawień we wrodzonym (hemofilia A) lub nabytym
niedoborze czynnika VIII.
Immunate stosuje się także w leczeniu krwawień u pacjentów z chorobą von Willebranda
z niedoborem czynnika VIII, jeśli nie jest dostępny żaden specyficzny produkt skuteczny wobec
choroby von Willebranda i kiedy leczenie samą desmopresyną (DDAVP) jest nieskuteczne lub
przeciwwskazane.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Kiedy nie stosować leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
- jeśli pacjent ma uczulenie na ludzki czynnik krzepnięcia VIII lub którykolwiek z pozostałych
składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
W przypadku wątpliwości odnośnie możliwości stosowania, należy zwrócić się do lekarza.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
W razie wystąpienia reakcji alergicznych:
• Istnieje niewielkie prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji anafilaktycznej (nagłej reakcji
alergicznej o ciężkim przebiegu) na lek Immunate. Pacjent powinien być zaznajomiony
z wczesnymi objawami reakcji alergicznych, takimi jak nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka,
pokrzywka, bąble pokrzywkowe, uogólniony świąd, obrzęk warg, powiek i języka, duszność,
świszczący oddech, ból w klatce piersiowej, uczucie ucisku w klatce piersiowej, ogólne złe
samopoczucie, zawroty głowy, przyspieszone bicie serca i niskie ciśnienie tętnicze krwi.
Objawy te mogą być wczesnymi oznakami wstrząsu anafilaktycznego, w którym dodatkowo
mogą występować skrajnie nasilone zawroty głowy, utrata przytomności i skrajnie nasilone
trudności w oddychaniu.
• W razie wystąpienia jakiegokolwiek z tych objawów należy natychmiast przerwać
wstrzykiwanie/infuzję i skontaktować się z lekarzem. Objawy ciężkie, łącznie z utrudnionym
oddychaniem i (prawie) omdleniem, wymagają natychmiastowego leczenia jak w nagłych
wypadkach.
Kiedy wymagane jest monitorowanie leczenia:
• Lekarz może zażyczyć sobie przeprowadzenia badań, aby upewnić się, że aktualnie stosowana
dawka wystarcza do osiągnięcia i utrzymania właściwych poziomów czynnika VIII i czynnika
von Willebranda.
Jeśli krwawienie wciąż się utrzymuje:
• Tworzenie inhibitorów (przeciwciał) jest znanym powikłaniem, które może występować
w trakcie leczenia wszystkimi lekami zawierającymi czynnik VIII. Inhibitory te, zwłaszcza przy
wysokich stężeniach, przerywają prawidłowe leczenie i pacjent będzie uważnie monitorowany
pod kątem wytwarzania tych inhibitorów. Jeżeli krwawienie u pacjenta nie jest prawidłowo
kontrolowane przy użyciu leku Immunate, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.
Pacjenci z chorobą von Willebranda, szczególnie pacjenci typu 3, mogą wytwarzać przeciwciała
neutralizujące (inhibitory) przeciw czynnikowi von Willebranda. Lekarz może zlecić
przeprowadzenie badań w celu potwierdzenia ich obecności. Inhibitory przeciwko czynnikowi
von Willebranda są to przeciwciała we krwi, które blokują stosowany czynnik von Willebranda.
Z tego powodu czynnik von Willebranda jest mniej skuteczny w kontrolowaniu krwawienia.
W przypadku leków wytwarzanych z ludzkiej krwi lub osocza podejmowane są odpowiednie środki
zapobiegawcze przed przeniesieniem zakażenia na pacjentów. Obejmują one staranny dobór dawców
krwi i osocza, aby mieć pewność, że wykluczono osoby obciążone ryzykiem nosicielstwa zakażenia,
badanie każdej porcji oddanej krwi i puli osocza pod kątem wirusów/zakażenia i włączenie do procesu
przetwarzania krwi lub osocza procedur, które inaktywują lub usuwają wirusy. Pomimo zastosowania
tych środków, przy podawaniu leków pochodzących z ludzkiej krwi lub osocza nie można całkowicie
wykluczyć możliwości przeniesienia zakażenia. Dotyczy to również nieznanych lub nowo odkrytych
wirusów i innych rodzajów zakażeń.
Stosowane środki są uznawane za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak ludzki wirus
niedoboru odporności (HIV), wirus zapalenia wątroby typu B i C oraz bezotoczkowego wirusa
zapalenia wątroby typu A. Stosowane środki mogą mieć ograniczoną skuteczność wobec wirusów
bezotoczkowych, takich jak parwowirus B19. Zakażenie parwowirusem B19 może mieć poważne
skutki dla kobiet w ciąży (zakażenie płodu) oraz pacjentów z niedoborami odporności lub
z niektórymi typami niedokrwistości (np. sferocytoza wrodzona lub niedokrwistość hemolityczna).
W przypadku regularnego lub wielokrotnego otrzymywania produktów zawierających czynnik VIII,
które pochodzą z ludzkiego osocza, lekarz może zalecić szczepienia przeciwko zapaleniu wątroby
typu A i B.
Szczególnie zaleca się, aby przy każdym podaniu pacjentowi dawki Immunate zanotować nazwę
i numer serii produktu leczniczego w celu zachowania zapisu dotyczącego użytej serii.
Immunate zawiera izoaglutyniny grup krwi (anty-A i anty-B). U pacjentów z grupą krwi A, B lub AB
może wystąpić hemoliza spowodowana powtórzeniem podania w krótkim czasie lub podaniem bardzo
dużych dawek.
Dzieci
Produkt należy stosować ostrożnie u dzieci poniżej 6 lat, które w sposób ograniczony były
eksponowane na produkty zawierające czynnik VIII, jako że dane kliniczne na temat tej grupy
pacjentów są ograniczone.
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Nie zgłaszano interakcji leku Immunate z innymi lekami.
Leku Immunate nie wolno przed podaniem mieszać z innymi lekami lub rozpuszczalnikami, za
wyjątkiem załączonej wody do wstrzykiwań, ponieważ mogłyby one ujemnie wpłynąć na skuteczność
i bezpieczeństwo produktu. Zaleca się przepłukanie założonego dostępu żylnego odpowiednim
roztworem, np. roztworem soli fizjologicznej, przed i po wstrzyknięciu Immunate.
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF z jedzeniem i piciem
Nie ma specjalnych zaleceń odnośnie podawania Immunate względem posiłków.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Ponieważ hemofilia A rzadko występuje u kobiet, brak jest doświadczenia odnośnie stosowania
Immunate w okresie ciąży, karmienia piersią i wpływu na płodność. Immunate powinien być
stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią tylko w uzasadnionych wskazaniach. Jeśli pacjentka jest
w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna
poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie ma informacji dotyczących wpływu Immunate na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania
maszyn.
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF zawiera sód
Lek zawiera 9,8 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce. Odpowiada to 0,5%
maksymalnej zalecanej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
3. Jak stosować Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Leczenie należy prowadzić pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu zaburzeń
hemostazy.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza.
Dawkowanie w zapobieganiu krwawieniom
Jeżeli lek Immunate stosowany jest w celu zapobiegania krwawieniu, dawkę obliczy lekarz. Zrobi to
uwzględniając indywidualne potrzeby pacjenta. Zazwyczaj stosowana dawka wynosi pomiędzy
20 a 40 j.m. czynnika VIII na kilogram masy ciała, podawane w odstępach co 2–3 dni. Jednakże
w niektórych przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów, konieczne mogą być krótsze odstępy
między kolejnymi dawkami lub wyższe dawki.
Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Immunate jest za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
Dawkowanie w leczeniu krwawień
Jeżeli lek Immunate stosowany jest w leczeniu krwawienia, dawkę obliczy lekarz. Zrobi to
uwzględniając indywidualne potrzeby pacjenta.
Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Immunate jest za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
Monitorowanie leczenia przez lekarza
Aby upewnić się, że poziomy czynnika VIII są wystarczające, lekarz będzie przeprowadzać
odpowiednie badania laboratoryjne. Ma to szczególne znaczenie przy dużych zabiegach
chirurgicznych.
Dawkowanie w chorobie von Willebranda
Lekarz zajmie się kontrolowaniem krwotoków, zgodnie z wytycznymi dla hemofilii A.
Droga i (lub) sposób podania
Lek Immunate podaje się do żyły (dożylnie) po przygotowaniu roztworu za pomocą załączonego
rozpuszczalnika.
Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.
Do rozpuszczenia produktu należy stosować wyłącznie zestaw do podawania, znajdujący się
w opakowaniu, ponieważ adsorpcja ludzkiego czynnika krzepnięcia VIII na wewnętrznych
powierzchniach niektórych zestawów infuzyjnych może prowadzić do niepowodzenia terapii.
Lek Immunate należy rozpuszczać bezpośrednio przed podaniem. Roztwór należy zużyć od razu,
ponieważ nie zawiera konserwantów.
Rozpuszczenie proszku w celu przygotowania roztworu do wstrzykiwań
Stosować technikę aseptyczną!
1. Ogrzać nieotwartą fiolkę zawierającą rozpuszczalnik (wodę do wstrzykiwań) do temperatury
pokojowej (maksymalnie 37°C).
2. Zdjąć wieczka ochronne z fiolek z proszkiem i z rozpuszczalnikiem (rys. A) i oczyścić gumowe
korki obu fiolek.
3. Umieścić na fiolce rozpuszczalnika pofalowany koniec zestawu do przenoszenia i docisnąć
(rys. B).
4. Usunąć osłonę ochronną z drugiej strony zestawu do przenoszenia, zwracając uwagę na to, aby
nie dotknąć odsłoniętego końca.
5. Odwrócić zestaw do przenoszenia z przyłączoną fiolką z rozpuszczalnikiem nad fiolką
z proszkiem i wbić wolną igłę przez gumowy korek fiolki z proszkiem (rys. C). Rozpuszczalnik
ulegnie wessaniu przez podciśnienie do fiolki z proszkiem.
6. Po upływie około jednej minuty rozłączyć fiolki przez usunięcie zestawu do przenoszenia
z dołączoną fiolką z rozpuszczalnikiem od fiolki z proszkiem (rys. D). Ponieważ rozpuszczanie
zachodzi łatwo, należy poruszać fiolką z koncentratem bardzo delikatnie lub wcale. NIE
WSTRZĄSAĆ ZAWARTOŚCIĄ FIOLKI. NIE ODWRACAĆ FIOLKI Z PROSZKIEM,
ZANIM BĘDZIE GOTOWA DO PRZENIESIENIA ZAWARTOŚCI.
7. Po rozpuszczeniu, przed podaniem skontrolować przygotowany roztwór pod kątem obecności
nierozpuszczalnych cząstek i zmiany zabarwienia. Roztwór powinien być przejrzysty lub lekko
opalizujący. Jednak nawet, jeżeli dokładnie przestrzegano procedury rozpuszczania, można
czasem zauważyć niewielką ilość drobnych cząstek. Dołączony zestaw filtrujący usunie cząstki,
a oznaczona na opakowaniu moc leku nie ulegnie zmniejszeniu. Roztwór, który jest mętny lub
zawiera osad, należy wyrzucić. Nie wolno ponownie umieszczać w lodówce roztworu gotowego
do użycia.
Podawanie
Stosować technikę aseptyczną!
Zastosować dołączony zestaw filtrujący, aby zapobiec podaniu z produktem cząstek gumy,
pochodzących z korka (ryzyko mikrozatorowości). Aby pobrać rozpuszczony produkt, założyć zestaw
filtrujący na dołączoną strzykawkę jednorazowego użytku i wprowadzić go przez gumowy korek
(rys. E).
Na moment odłączyć strzykawkę od zestawu filtrującego. Powietrze przedostanie się do fiolki
z proszkiem, a wszelka znajdująca się w środku piana opadnie. Przez zestaw filtrujący (rys. F) pobrać
roztwór do strzykawki.
Odłączyć strzykawkę od zestawu filtrującego i powoli wstrzyknąć dożylnie roztwór (maksymalna
prędkość wstrzykiwania: 2 ml na minutę) przy użyciu dołączonego zestawu infuzyjnego - igły
motylkowej (lub dołączonej igły jednorazowego użytku).
Rys. A Rys. B Rys. C Rys. D Rys. E Rys. F
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie
z lokalnymi przepisami.
Podanie Immunate powinno być udokumentowane, a numer serii zapisany. Do każdej fiolki dołączona
jest odklejana etykieta, którą dołącza się do dokumentacji.
Częstotliwość podawania
Lekarz poinformuje, jak często i w jakich odstępach czasu należy przyjmować lek Immunate. Ustali to
uwzględniając skuteczność leczenia u każdego indywidualnego pacjenta.
Czas trwania leczenia
Zazwyczaj leczenie zastępcze z użyciem leku Immunate stosuje się przez całe życie.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
- Nie zgłoszono żadnych objawów przedawkowania czynnika krzepnięcia VIII. W razie
wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
- Mogą wystąpić incydenty zakrzepowo-zatorowe.
- Może wystąpić hemoliza u pacjentów z grupą krwi A, B lub AB.
Pominięcie zastosowania leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
- Nie stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
- Natychmiast przyjąć kolejną zwykłą dawkę i kontynuować leczenie w odstępach czasu
zaleconych przez lekarza.
Przerwanie stosowania leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Nie należy decydować o przerwaniu stosowana Immunate bez konsultacji z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych pytań związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do
lekarza.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią.
Poważne działania niepożądane, które mogą wystąpić po zastosowaniu produktów czynnika
VIII pochodzących z ludzkiego osocza
Rzadko obserwowano reakcje alergiczne, które w niektórych przypadkach prowadziły do ciężkich
i zagrażających życiu reakcji (anafilaksja). Dlatego też należy zapoznać się z wczesnymi objawami
reakcji alergicznych, takimi jak: nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka, pokrzywka, bąble
pokrzywkowe, uogólniony świąd, obrzęk warg i języka, duszność (problemy z oddychaniem),
świszczący oddech (utrudnione wdychanie/wydychanie powietrza w wyniku zwężenia dróg
oddechowych), ucisk w klatce piersiowej, niskie ciśnienie krwi, spadek ciśnienia krwi, ogólne złe
samopoczucie oraz zawroty głowy. Objawy te mogą być wczesną oznaką wstrząsu anafilaktycznego.
W razie wystąpienia jakiejkolwiek reakcji alergicznej lub anafilaktycznej należy natychmiast przerwać
wstrzykiwanie/infuzję i powiadomić lekarza. Ciężkie objawy wymagają natychmiastowego leczenia
jak w nagłych wypadkach.
W przypadku dzieci nieleczonych wcześniej lekami zawierającymi czynnik VIII, przeciwciała
blokujące (patrz punkt 2) mogą powstawać bardzo często (więcej niż 1 na 10 pacjentów). Jednak
u pacjentów, którzy wcześniej byli leczeni czynnikiem VIII (ponad 150 dni leczenia), ryzyko jest
niezbyt częste (mniej niż 1 na 100 pacjentów). Jeżeli tak się stanie, leki pacjenta mogą przestać działać
prawidłowo i u pacjenta może wystąpić utrzymujące się krwawienie. Jeżeli tak się stanie, należy
natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Tworzenie się zobojętniających przeciwciał przeciw czynnikowi von Willebranda jest znanym
powikłaniem leczenia osób z chorobą von Willebranda. Jeżeli wytworzą się przeciwciała
neutralizujące (inhibitory) może się to objawić niewystarczającym wynikiem klinicznym leczenia
(krwawienie nie jest kontrolowane przy zastosowaniu właściwej dawki) lub jako reakcja alergiczna.
W takich przypadkach zaleca się kontakt z wyspecjalizowanym ośrodkiem leczenia hemofilii.
Po podaniu dużych dawek może wystąpić hemoliza u pacjentów z grupą krwi A, B lub AB.
Działania niepożądane zgłaszane po użyciu Immunate
Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 pacjentów)
• inhibicja czynnika VIII (u dzieci, które nie były uprzednio leczone lekami zawierającymi
czynnik VIII).
Niezbyt często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów)
• nadwrażliwość;
• inhibicja czynnika VIII [u pacjentów, którzy byli uprzednio leczeni czynnikiem VIII (leczenie
trwające dłużej niż 150 dni)].
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
• zaburzenia krzepnięcia (niezdolność do tworzenia skrzepów);
• niepokój;
• parestezja (uczucie mrowienia lub kłucia);
• zawroty głowy;
• ból głowy;
• zapalenie spojówek;
• tachykardia (przyspieszone bicie serca);
• kołatanie serca;
• niedociśnienie (niskie ciśnienie krwi);
• nagłe zaczerwienienie twarzy;
• bladość (blady wygląd);
• duszność (problemy z oddychaniem);
• kaszel;
• wymioty;
• nudności;
• pokrzywka (pokrzywkowa wysypka na całym ciele);
• wysypka;
• świąd (uczucie swędzenia);
• rumień (zaczerwienienie skóry);
• nadmierna potliwość;
• neurodermit (swędząca lub szorstka skóra);
• ból mięśni;
• ból w klatce piersiowej;
• uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej;
• obrzęk (zatrzymanie płynów);
• gorączka;
• dreszcze;
• pieczenie i kłucie w miejscu podania (reakcje w miejscu podania);
• ból.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181 C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać i przewozić w warunkach chłodniczych (2°C – 8°C). Nie zamrażać.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności, zamieszczonego na etykiecie i pudełku po EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
W okresie ważności produkt można przechowywać w temperaturze pokojowej (do 25°C) przez jeden
okres, nieprzekraczający 6 miesięcy. Należy zanotować na opakowaniu produktu czas rozpoczęcia
przechowywania produktu w temperaturze pokojowej. Po przechowywaniu w temperaturze pokojowej
leku Immunate nie można ponownie umieszczać w lodówce, ale niezwłocznie użyć lub wyrzucić.
Nie używać tego leku, jeśli po przygotowaniu roztwór jest mętny lub zawiera osad.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Proszek:
• Substancjami czynnymi leku są ludzki czynnik krzepnięcia VIII i ludzki czynnik von
Willebranda. Każda fiolka zawiera nominalnie 500 j.m. czynnika VIII i 375 j.m. czynnika von
Willebranda otrzymanych z ludzkiego osocza.
Po rozpuszczeniu w dołączonym rozpuszczalniku produkt zawiera około 100 j.m./ml czynnika
VIII z ludzkiego osocza i 75 j.m./ml czynnika von Willebranda z ludzkiego osocza.
- Pozostałe składniki to ludzka albumina, glicyna, sodu chlorek, sodu cytrynian, lizyny
chlorowodorek i chlorek wapnia.
Rozpuszczalnik:
• Woda do wstrzykiwań
Jak wygląda Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF i co zawiera opakowanie
Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań.
Biały lub jasnożółty proszek lub krucha, zestalona masa.
Proszek i rozpuszczalnik dostępne są w jednodawkowych szklanych fiolkach, Ph. Eur. (proszek: szkło
typu II; rozpuszczalnik: szkło typu I), zamkniętych korkami z gumy butylowej, Ph. Eur.
Każde opakowanie zawiera:
1 fiolkę Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
1 fiolkę z wodą do wstrzykiwań (5 ml)
1 zestaw do przenoszenia lub filtrowania
1 strzykawkę jednorazowego użytku (5 ml)
1 igłę jednorazowego użytku
1 zestaw do infuzji (igła motylkowa).
Wielkość opakowania: 1 x 500 j.m. FVIII/ 375 j.m. VWF
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny
Takeda Pharma Sp. z o.o.
ul. Prosta 68
00-838 Warszawa
Wytwórca
Takeda Manufacturing Austria AG
Industriestrasse 67
1221 Wiedeń
Austria
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego
Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Immunate: Austria, Bułgaria, Cypr, Estonia, Finlandia, Niemcy, Łotwa, Litwa, Malta, Polska,
Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja
Immunate Stim Plus: Republika Czeska
Immunate S/D: Węgry
Talate: Włochy
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 12/2021
----------------------------------------------------------------------------------
Inne źródła informacji
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Dawkowanie w hemofilii A
Dawka oraz czas leczenia substytucyjnego zależą od stopnia niedoboru czynnika VIII, umiejscowienia
i rozległości krwawienia oraz od stanu klinicznego pacjenta.
Podawaną dawkę czynnika VIII wyraża się w jednostkach międzynarodowych (j.m.), odnoszących się
do aktualnego wzorca WHO dla produktów zawierających czynnik VIII. Aktywność czynnika VIII
w osoczu wyraża się w postaci procentowej (w odniesieniu do prawidłowego osocza ludzkiego) lub
w j.m. (w odniesieniu do Międzynarodowego Wzorca dla osoczowego czynnika VIII).
Jedna jednostka międzynarodowa (j.m.) aktywności czynnika VIII odpowiada ilości czynnika VIII
w jednym mililitrze prawidłowego osocza ludzkiego.
Obliczenie potrzebnej dawki czynnika VIII, oparto na obserwacji empirycznej, że 1 jednostka
międzynarodowa (j.m.) czynnika VIII na kg mc. powoduje wzrost aktywności czynnika VIII w osoczu
o około 2% prawidłowej aktywności.
Wymaganą dawkę oblicza się na podstawie następującego wzoru:
Wymagana liczba jednostek = masa ciała (kg) x pożądany wzrost czynnika VIII (%) x 0,5
Podawana ilość, jak również częstość podawania powinny być zawsze uzależnione od skuteczności
klinicznej w danym przypadku.
Krwawienia i zabiegi chirurgiczne
W przypadku następujących rodzajów krwawienia aktywność czynnika VIII w odpowiednim czasie
nie powinna obniżyć się poniżej podanego poziomu aktywności w osoczu (w % normy lub j.m./dl).
Przy ustalaniu dawki w zależności od rodzaju krwawienia i zabiegu chirurgicznego można posłużyć
się następującą tabelą:
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nasilenie krwawienia / rodzaj Wymagany poziom Częstotliwość dawkowania
zabiegu chirurgicznego czynnika VIII (godziny) / okres leczenia (dni)
(w % normy)
(j.m./dl)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Krwawienie
Wczesne krwawienie do 20–40 Powtarzać co 12–24 godziny. Co
stawów, mięśni lub krwawienie najmniej 1 dzień, aż do ustąpienia
z jamy ustnej krwawienia ocenianego według
ustąpienia bólu bądź do zagojenia
rany.
Bardziej nasilone krwawienie do 30–60 Powtarzać infuzje co 12–24 godziny
stawów, mięśni lub krwiak przez 3–4 dni lub więcej, aż do
ustąpienia bólu i ustąpienia ostrego
upośledzenia funkcji.
Krwawienia zagrażające życiu 60–100 Powtarzać infuzje co 8–24 godziny,
aż do ustąpienia zagrożenia.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zabiegi chirurgiczne
Drobne 30–60 Co 24 godziny, przynajmniej przez
łącznie z ekstrakcją zęba 1 dzień, dopóki nie dojdzie do
zagojenia rany.
Duże 80–100 Powtarzać infuzje co 8–24 godziny
(przed- do uzyskania odpowiedniego
i pooperacyjne) zagojenia rany, potem kontynuować
leczenie przez co najmniej
7 kolejnych dni, aby utrzymać
aktywność czynnika VIII na
poziomie 30–60% (j.m./dl).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
W pewnych okolicznościach (np. w obecności niskiego miana inhibitora) mogą być potrzebne dawki
większe niż obliczone z wzoru.
Profilaktyka długookresowa
W profilaktyce długookresowej krwawień u pacjentów z ciężką postacią hemofilii A zazwyczaj
stosowane dawki czynnika VIII wynoszą 20–40 j.m. na kg masy ciała w odstępach co 2–3 dni.
W niektórych przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów, konieczne mogą być krótsze odstępy
między kolejnymi dawkami lub większe dawki.
Dawkowanie w chorobie von Willebranda
Leczenie substytucyjne z użyciem Immunate, które służy opanowaniu krwawień, opiera się na
wytycznych dla hemofilii A.
Immunate zawiera relatywnie dużą ilość czynnika VIII w stosunku do zawartości czynnika von
Willebranda, dlatego lekarz prowadzący powinien być świadomy, że kontynuacja leczenia może
spowodować nadmierny wzrost FVIII:C, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka incydentów
zakrzepowych.
Dzieci i młodzież
Produkt należy stosować ostrożnie u dzieci poniżej 6 lat, narażonych w ograniczonym stopniu na
działanie produktów zawierających czynnik VIII, gdyż dane dotyczące tej grupy pacjentów są
ograniczone.
Dawkowanie w hemofilii A u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat określa się na podstawie masy
ciała i dlatego na ogół opiera się na tych samych wytycznych, co w przypadku pacjentów dorosłych.
Dawka i częstość podawania powinny być zawsze uzależnione od skuteczności klinicznej w danym
przypadku (patrz punkt 4.4). W niektórych przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów,
konieczne mogą być krótsze odstępy między kolejnymi dawkami lub większe dawki.
Co to jest Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Immunate jest kompleksem czynnika krzepnięcia VIII/ czynnika von Willebranda, wytwarzanym
z ludzkiego osocza. Czynnik krzepnięcia VIII, zawarty w Immunate, zastępuje brakujący lub
niedziałający właściwie czynnik VIII w hemofilii A. Hemofilia A jest związanym z płcią,
dziedzicznym zaburzeniem krzepnięcia krwi, spowodowanym obniżeniem poziomu czynnika VIII.
Prowadzi to do ciężkich krwawień do stawów, mięśni i organów wewnętrznych, występującym
samoistnie lub w następstwie urazów powypadkowych bądź po zabiegach chirurgicznych. Podanie
Immunate czasowo uzupełnia braki czynnika VIII i zmniejsza skłonność do występowania krwawień.
Oprócz swego działania jako białko ochronne czynnika VIII, czynnik von Willebranda (VWF)
pośredniczy w procesie adhezji płytek w miejscu urazu naczynia i odgrywa rolę w agregacji płytek.
W jakim celu stosuje się Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Immunate stosuje się do leczenia i profilaktyki krwawień we wrodzonym (hemofilia A) lub nabytym
niedoborze czynnika VIII.
Immunate stosuje się także w leczeniu krwawień u pacjentów z chorobą von Willebranda
z niedoborem czynnika VIII, jeśli nie jest dostępny żaden specyficzny produkt skuteczny wobec
choroby von Willebranda i kiedy leczenie samą desmopresyną (DDAVP) jest nieskuteczne lub
przeciwwskazane.
2. Informacje ważne przed zastosowaniem Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Kiedy nie stosować leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
- jeśli pacjent ma uczulenie na ludzki czynnik krzepnięcia VIII lub którykolwiek z pozostałych
składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).
W przypadku wątpliwości odnośnie możliwości stosowania, należy zwrócić się do lekarza.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
W razie wystąpienia reakcji alergicznych:
• Istnieje niewielkie prawdopodobieństwo wystąpienia reakcji anafilaktycznej (nagłej reakcji
alergicznej o ciężkim przebiegu) na lek Immunate. Pacjent powinien być zaznajomiony
z wczesnymi objawami reakcji alergicznych, takimi jak nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka,
pokrzywka, bąble pokrzywkowe, uogólniony świąd, obrzęk warg, powiek i języka, duszność,
świszczący oddech, ból w klatce piersiowej, uczucie ucisku w klatce piersiowej, ogólne złe
samopoczucie, zawroty głowy, przyspieszone bicie serca i niskie ciśnienie tętnicze krwi.
Objawy te mogą być wczesnymi oznakami wstrząsu anafilaktycznego, w którym dodatkowo
mogą występować skrajnie nasilone zawroty głowy, utrata przytomności i skrajnie nasilone
trudności w oddychaniu.
• W razie wystąpienia jakiegokolwiek z tych objawów należy natychmiast przerwać
wstrzykiwanie/infuzję i skontaktować się z lekarzem. Objawy ciężkie, łącznie z utrudnionym
oddychaniem i (prawie) omdleniem, wymagają natychmiastowego leczenia jak w nagłych
wypadkach.
Kiedy wymagane jest monitorowanie leczenia:
• Lekarz może zażyczyć sobie przeprowadzenia badań, aby upewnić się, że aktualnie stosowana
dawka wystarcza do osiągnięcia i utrzymania właściwych poziomów czynnika VIII i czynnika
von Willebranda.
Jeśli krwawienie wciąż się utrzymuje:
• Tworzenie inhibitorów (przeciwciał) jest znanym powikłaniem, które może występować
w trakcie leczenia wszystkimi lekami zawierającymi czynnik VIII. Inhibitory te, zwłaszcza przy
wysokich stężeniach, przerywają prawidłowe leczenie i pacjent będzie uważnie monitorowany
pod kątem wytwarzania tych inhibitorów. Jeżeli krwawienie u pacjenta nie jest prawidłowo
kontrolowane przy użyciu leku Immunate, należy natychmiast powiedzieć o tym lekarzowi.
Pacjenci z chorobą von Willebranda, szczególnie pacjenci typu 3, mogą wytwarzać przeciwciała
neutralizujące (inhibitory) przeciw czynnikowi von Willebranda. Lekarz może zlecić
przeprowadzenie badań w celu potwierdzenia ich obecności. Inhibitory przeciwko czynnikowi
von Willebranda są to przeciwciała we krwi, które blokują stosowany czynnik von Willebranda.
Z tego powodu czynnik von Willebranda jest mniej skuteczny w kontrolowaniu krwawienia.
W przypadku leków wytwarzanych z ludzkiej krwi lub osocza podejmowane są odpowiednie środki
zapobiegawcze przed przeniesieniem zakażenia na pacjentów. Obejmują one staranny dobór dawców
krwi i osocza, aby mieć pewność, że wykluczono osoby obciążone ryzykiem nosicielstwa zakażenia,
badanie każdej porcji oddanej krwi i puli osocza pod kątem wirusów/zakażenia i włączenie do procesu
przetwarzania krwi lub osocza procedur, które inaktywują lub usuwają wirusy. Pomimo zastosowania
tych środków, przy podawaniu leków pochodzących z ludzkiej krwi lub osocza nie można całkowicie
wykluczyć możliwości przeniesienia zakażenia. Dotyczy to również nieznanych lub nowo odkrytych
wirusów i innych rodzajów zakażeń.
Stosowane środki są uznawane za skuteczne wobec wirusów otoczkowych, takich jak ludzki wirus
niedoboru odporności (HIV), wirus zapalenia wątroby typu B i C oraz bezotoczkowego wirusa
zapalenia wątroby typu A. Stosowane środki mogą mieć ograniczoną skuteczność wobec wirusów
bezotoczkowych, takich jak parwowirus B19. Zakażenie parwowirusem B19 może mieć poważne
skutki dla kobiet w ciąży (zakażenie płodu) oraz pacjentów z niedoborami odporności lub
z niektórymi typami niedokrwistości (np. sferocytoza wrodzona lub niedokrwistość hemolityczna).
W przypadku regularnego lub wielokrotnego otrzymywania produktów zawierających czynnik VIII,
które pochodzą z ludzkiego osocza, lekarz może zalecić szczepienia przeciwko zapaleniu wątroby
typu A i B.
Szczególnie zaleca się, aby przy każdym podaniu pacjentowi dawki Immunate zanotować nazwę
i numer serii produktu leczniczego w celu zachowania zapisu dotyczącego użytej serii.
Immunate zawiera izoaglutyniny grup krwi (anty-A i anty-B). U pacjentów z grupą krwi A, B lub AB
może wystąpić hemoliza spowodowana powtórzeniem podania w krótkim czasie lub podaniem bardzo
dużych dawek.
Dzieci
Produkt należy stosować ostrożnie u dzieci poniżej 6 lat, które w sposób ograniczony były
eksponowane na produkty zawierające czynnik VIII, jako że dane kliniczne na temat tej grupy
pacjentów są ograniczone.
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
Nie zgłaszano interakcji leku Immunate z innymi lekami.
Leku Immunate nie wolno przed podaniem mieszać z innymi lekami lub rozpuszczalnikami, za
wyjątkiem załączonej wody do wstrzykiwań, ponieważ mogłyby one ujemnie wpłynąć na skuteczność
i bezpieczeństwo produktu. Zaleca się przepłukanie założonego dostępu żylnego odpowiednim
roztworem, np. roztworem soli fizjologicznej, przed i po wstrzyknięciu Immunate.
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF z jedzeniem i piciem
Nie ma specjalnych zaleceń odnośnie podawania Immunate względem posiłków.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Ponieważ hemofilia A rzadko występuje u kobiet, brak jest doświadczenia odnośnie stosowania
Immunate w okresie ciąży, karmienia piersią i wpływu na płodność. Immunate powinien być
stosowany w okresie ciąży i karmienia piersią tylko w uzasadnionych wskazaniach. Jeśli pacjentka jest
w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna
poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie ma informacji dotyczących wpływu Immunate na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania
maszyn.
Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF zawiera sód
Lek zawiera 9,8 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdej fiolce. Odpowiada to 0,5%
maksymalnej zalecanej dawki sodu w diecie u osób dorosłych.
3. Jak stosować Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Leczenie należy prowadzić pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w leczeniu zaburzeń
hemostazy.
Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza.
Dawkowanie w zapobieganiu krwawieniom
Jeżeli lek Immunate stosowany jest w celu zapobiegania krwawieniu, dawkę obliczy lekarz. Zrobi to
uwzględniając indywidualne potrzeby pacjenta. Zazwyczaj stosowana dawka wynosi pomiędzy
20 a 40 j.m. czynnika VIII na kilogram masy ciała, podawane w odstępach co 2–3 dni. Jednakże
w niektórych przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów, konieczne mogą być krótsze odstępy
między kolejnymi dawkami lub wyższe dawki.
Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Immunate jest za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
Dawkowanie w leczeniu krwawień
Jeżeli lek Immunate stosowany jest w leczeniu krwawienia, dawkę obliczy lekarz. Zrobi to
uwzględniając indywidualne potrzeby pacjenta.
Jeśli pacjent ma wrażenie, że działanie leku Immunate jest za słabe, należy zwrócić się do lekarza.
Monitorowanie leczenia przez lekarza
Aby upewnić się, że poziomy czynnika VIII są wystarczające, lekarz będzie przeprowadzać
odpowiednie badania laboratoryjne. Ma to szczególne znaczenie przy dużych zabiegach
chirurgicznych.
Dawkowanie w chorobie von Willebranda
Lekarz zajmie się kontrolowaniem krwotoków, zgodnie z wytycznymi dla hemofilii A.
Droga i (lub) sposób podania
Lek Immunate podaje się do żyły (dożylnie) po przygotowaniu roztworu za pomocą załączonego
rozpuszczalnika.
Należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza.
Do rozpuszczenia produktu należy stosować wyłącznie zestaw do podawania, znajdujący się
w opakowaniu, ponieważ adsorpcja ludzkiego czynnika krzepnięcia VIII na wewnętrznych
powierzchniach niektórych zestawów infuzyjnych może prowadzić do niepowodzenia terapii.
Lek Immunate należy rozpuszczać bezpośrednio przed podaniem. Roztwór należy zużyć od razu,
ponieważ nie zawiera konserwantów.
Rozpuszczenie proszku w celu przygotowania roztworu do wstrzykiwań
Stosować technikę aseptyczną!
1. Ogrzać nieotwartą fiolkę zawierającą rozpuszczalnik (wodę do wstrzykiwań) do temperatury
pokojowej (maksymalnie 37°C).
2. Zdjąć wieczka ochronne z fiolek z proszkiem i z rozpuszczalnikiem (rys. A) i oczyścić gumowe
korki obu fiolek.
3. Umieścić na fiolce rozpuszczalnika pofalowany koniec zestawu do przenoszenia i docisnąć
(rys. B).
4. Usunąć osłonę ochronną z drugiej strony zestawu do przenoszenia, zwracając uwagę na to, aby
nie dotknąć odsłoniętego końca.
5. Odwrócić zestaw do przenoszenia z przyłączoną fiolką z rozpuszczalnikiem nad fiolką
z proszkiem i wbić wolną igłę przez gumowy korek fiolki z proszkiem (rys. C). Rozpuszczalnik
ulegnie wessaniu przez podciśnienie do fiolki z proszkiem.
6. Po upływie około jednej minuty rozłączyć fiolki przez usunięcie zestawu do przenoszenia
z dołączoną fiolką z rozpuszczalnikiem od fiolki z proszkiem (rys. D). Ponieważ rozpuszczanie
zachodzi łatwo, należy poruszać fiolką z koncentratem bardzo delikatnie lub wcale. NIE
WSTRZĄSAĆ ZAWARTOŚCIĄ FIOLKI. NIE ODWRACAĆ FIOLKI Z PROSZKIEM,
ZANIM BĘDZIE GOTOWA DO PRZENIESIENIA ZAWARTOŚCI.
7. Po rozpuszczeniu, przed podaniem skontrolować przygotowany roztwór pod kątem obecności
nierozpuszczalnych cząstek i zmiany zabarwienia. Roztwór powinien być przejrzysty lub lekko
opalizujący. Jednak nawet, jeżeli dokładnie przestrzegano procedury rozpuszczania, można
czasem zauważyć niewielką ilość drobnych cząstek. Dołączony zestaw filtrujący usunie cząstki,
a oznaczona na opakowaniu moc leku nie ulegnie zmniejszeniu. Roztwór, który jest mętny lub
zawiera osad, należy wyrzucić. Nie wolno ponownie umieszczać w lodówce roztworu gotowego
do użycia.
Podawanie
Stosować technikę aseptyczną!
Zastosować dołączony zestaw filtrujący, aby zapobiec podaniu z produktem cząstek gumy,
pochodzących z korka (ryzyko mikrozatorowości). Aby pobrać rozpuszczony produkt, założyć zestaw
filtrujący na dołączoną strzykawkę jednorazowego użytku i wprowadzić go przez gumowy korek
(rys. E).
Na moment odłączyć strzykawkę od zestawu filtrującego. Powietrze przedostanie się do fiolki
z proszkiem, a wszelka znajdująca się w środku piana opadnie. Przez zestaw filtrujący (rys. F) pobrać
roztwór do strzykawki.
Odłączyć strzykawkę od zestawu filtrującego i powoli wstrzyknąć dożylnie roztwór (maksymalna
prędkość wstrzykiwania: 2 ml na minutę) przy użyciu dołączonego zestawu infuzyjnego - igły
motylkowej (lub dołączonej igły jednorazowego użytku).
Rys. A Rys. B Rys. C Rys. D Rys. E Rys. F
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie
z lokalnymi przepisami.
Podanie Immunate powinno być udokumentowane, a numer serii zapisany. Do każdej fiolki dołączona
jest odklejana etykieta, którą dołącza się do dokumentacji.
Częstotliwość podawania
Lekarz poinformuje, jak często i w jakich odstępach czasu należy przyjmować lek Immunate. Ustali to
uwzględniając skuteczność leczenia u każdego indywidualnego pacjenta.
Czas trwania leczenia
Zazwyczaj leczenie zastępcze z użyciem leku Immunate stosuje się przez całe życie.
Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
- Nie zgłoszono żadnych objawów przedawkowania czynnika krzepnięcia VIII. W razie
wątpliwości należy zwrócić się do lekarza.
- Mogą wystąpić incydenty zakrzepowo-zatorowe.
- Może wystąpić hemoliza u pacjentów z grupą krwi A, B lub AB.
Pominięcie zastosowania leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
- Nie stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
- Natychmiast przyjąć kolejną zwykłą dawkę i kontynuować leczenie w odstępach czasu
zaleconych przez lekarza.
Przerwanie stosowania leku Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Nie należy decydować o przerwaniu stosowana Immunate bez konsultacji z lekarzem.
W razie jakichkolwiek dalszych pytań związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do
lekarza.
4. Możliwe działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, choć nie u każdego one wystąpią.
Poważne działania niepożądane, które mogą wystąpić po zastosowaniu produktów czynnika
VIII pochodzących z ludzkiego osocza
Rzadko obserwowano reakcje alergiczne, które w niektórych przypadkach prowadziły do ciężkich
i zagrażających życiu reakcji (anafilaksja). Dlatego też należy zapoznać się z wczesnymi objawami
reakcji alergicznych, takimi jak: nagłe zaczerwienienie twarzy, wysypka, pokrzywka, bąble
pokrzywkowe, uogólniony świąd, obrzęk warg i języka, duszność (problemy z oddychaniem),
świszczący oddech (utrudnione wdychanie/wydychanie powietrza w wyniku zwężenia dróg
oddechowych), ucisk w klatce piersiowej, niskie ciśnienie krwi, spadek ciśnienia krwi, ogólne złe
samopoczucie oraz zawroty głowy. Objawy te mogą być wczesną oznaką wstrząsu anafilaktycznego.
W razie wystąpienia jakiejkolwiek reakcji alergicznej lub anafilaktycznej należy natychmiast przerwać
wstrzykiwanie/infuzję i powiadomić lekarza. Ciężkie objawy wymagają natychmiastowego leczenia
jak w nagłych wypadkach.
W przypadku dzieci nieleczonych wcześniej lekami zawierającymi czynnik VIII, przeciwciała
blokujące (patrz punkt 2) mogą powstawać bardzo często (więcej niż 1 na 10 pacjentów). Jednak
u pacjentów, którzy wcześniej byli leczeni czynnikiem VIII (ponad 150 dni leczenia), ryzyko jest
niezbyt częste (mniej niż 1 na 100 pacjentów). Jeżeli tak się stanie, leki pacjenta mogą przestać działać
prawidłowo i u pacjenta może wystąpić utrzymujące się krwawienie. Jeżeli tak się stanie, należy
natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Tworzenie się zobojętniających przeciwciał przeciw czynnikowi von Willebranda jest znanym
powikłaniem leczenia osób z chorobą von Willebranda. Jeżeli wytworzą się przeciwciała
neutralizujące (inhibitory) może się to objawić niewystarczającym wynikiem klinicznym leczenia
(krwawienie nie jest kontrolowane przy zastosowaniu właściwej dawki) lub jako reakcja alergiczna.
W takich przypadkach zaleca się kontakt z wyspecjalizowanym ośrodkiem leczenia hemofilii.
Po podaniu dużych dawek może wystąpić hemoliza u pacjentów z grupą krwi A, B lub AB.
Działania niepożądane zgłaszane po użyciu Immunate
Bardzo często (mogą występować częściej niż u 1 na 10 pacjentów)
• inhibicja czynnika VIII (u dzieci, które nie były uprzednio leczone lekami zawierającymi
czynnik VIII).
Niezbyt często (mogą występować nie częściej niż u 1 na 100 pacjentów)
• nadwrażliwość;
• inhibicja czynnika VIII [u pacjentów, którzy byli uprzednio leczeni czynnikiem VIII (leczenie
trwające dłużej niż 150 dni)].
Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
• zaburzenia krzepnięcia (niezdolność do tworzenia skrzepów);
• niepokój;
• parestezja (uczucie mrowienia lub kłucia);
• zawroty głowy;
• ból głowy;
• zapalenie spojówek;
• tachykardia (przyspieszone bicie serca);
• kołatanie serca;
• niedociśnienie (niskie ciśnienie krwi);
• nagłe zaczerwienienie twarzy;
• bladość (blady wygląd);
• duszność (problemy z oddychaniem);
• kaszel;
• wymioty;
• nudności;
• pokrzywka (pokrzywkowa wysypka na całym ciele);
• wysypka;
• świąd (uczucie swędzenia);
• rumień (zaczerwienienie skóry);
• nadmierna potliwość;
• neurodermit (swędząca lub szorstka skóra);
• ból mięśni;
• ból w klatce piersiowej;
• uczucie dyskomfortu w klatce piersiowej;
• obrzęk (zatrzymanie płynów);
• gorączka;
• dreszcze;
• pieczenie i kłucie w miejscu podania (reakcje w miejscu podania);
• ból.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181 C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać i przewozić w warunkach chłodniczych (2°C – 8°C). Nie zamrażać.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności, zamieszczonego na etykiecie i pudełku po EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
W okresie ważności produkt można przechowywać w temperaturze pokojowej (do 25°C) przez jeden
okres, nieprzekraczający 6 miesięcy. Należy zanotować na opakowaniu produktu czas rozpoczęcia
przechowywania produktu w temperaturze pokojowej. Po przechowywaniu w temperaturze pokojowej
leku Immunate nie można ponownie umieszczać w lodówce, ale niezwłocznie użyć lub wyrzucić.
Nie używać tego leku, jeśli po przygotowaniu roztwór jest mętny lub zawiera osad.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje
Co zawiera Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
Proszek:
• Substancjami czynnymi leku są ludzki czynnik krzepnięcia VIII i ludzki czynnik von
Willebranda. Każda fiolka zawiera nominalnie 500 j.m. czynnika VIII i 375 j.m. czynnika von
Willebranda otrzymanych z ludzkiego osocza.
Po rozpuszczeniu w dołączonym rozpuszczalniku produkt zawiera około 100 j.m./ml czynnika
VIII z ludzkiego osocza i 75 j.m./ml czynnika von Willebranda z ludzkiego osocza.
- Pozostałe składniki to ludzka albumina, glicyna, sodu chlorek, sodu cytrynian, lizyny
chlorowodorek i chlorek wapnia.
Rozpuszczalnik:
• Woda do wstrzykiwań
Jak wygląda Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF i co zawiera opakowanie
Proszek i rozpuszczalnik do sporządzania roztworu do wstrzykiwań.
Biały lub jasnożółty proszek lub krucha, zestalona masa.
Proszek i rozpuszczalnik dostępne są w jednodawkowych szklanych fiolkach, Ph. Eur. (proszek: szkło
typu II; rozpuszczalnik: szkło typu I), zamkniętych korkami z gumy butylowej, Ph. Eur.
Każde opakowanie zawiera:
1 fiolkę Immunate 500 IU FVIII/ 375 IU VWF
1 fiolkę z wodą do wstrzykiwań (5 ml)
1 zestaw do przenoszenia lub filtrowania
1 strzykawkę jednorazowego użytku (5 ml)
1 igłę jednorazowego użytku
1 zestaw do infuzji (igła motylkowa).
Wielkość opakowania: 1 x 500 j.m. FVIII/ 375 j.m. VWF
Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny
Takeda Pharma Sp. z o.o.
ul. Prosta 68
00-838 Warszawa
Wytwórca
Takeda Manufacturing Austria AG
Industriestrasse 67
1221 Wiedeń
Austria
Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego
Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Immunate: Austria, Bułgaria, Cypr, Estonia, Finlandia, Niemcy, Łotwa, Litwa, Malta, Polska,
Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja
Immunate Stim Plus: Republika Czeska
Immunate S/D: Węgry
Talate: Włochy
Data ostatniej aktualizacji ulotki: 12/2021
----------------------------------------------------------------------------------
Inne źródła informacji
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:
Dawkowanie w hemofilii A
Dawka oraz czas leczenia substytucyjnego zależą od stopnia niedoboru czynnika VIII, umiejscowienia
i rozległości krwawienia oraz od stanu klinicznego pacjenta.
Podawaną dawkę czynnika VIII wyraża się w jednostkach międzynarodowych (j.m.), odnoszących się
do aktualnego wzorca WHO dla produktów zawierających czynnik VIII. Aktywność czynnika VIII
w osoczu wyraża się w postaci procentowej (w odniesieniu do prawidłowego osocza ludzkiego) lub
w j.m. (w odniesieniu do Międzynarodowego Wzorca dla osoczowego czynnika VIII).
Jedna jednostka międzynarodowa (j.m.) aktywności czynnika VIII odpowiada ilości czynnika VIII
w jednym mililitrze prawidłowego osocza ludzkiego.
Obliczenie potrzebnej dawki czynnika VIII, oparto na obserwacji empirycznej, że 1 jednostka
międzynarodowa (j.m.) czynnika VIII na kg mc. powoduje wzrost aktywności czynnika VIII w osoczu
o około 2% prawidłowej aktywności.
Wymaganą dawkę oblicza się na podstawie następującego wzoru:
Wymagana liczba jednostek = masa ciała (kg) x pożądany wzrost czynnika VIII (%) x 0,5
Podawana ilość, jak również częstość podawania powinny być zawsze uzależnione od skuteczności
klinicznej w danym przypadku.
Krwawienia i zabiegi chirurgiczne
W przypadku następujących rodzajów krwawienia aktywność czynnika VIII w odpowiednim czasie
nie powinna obniżyć się poniżej podanego poziomu aktywności w osoczu (w % normy lub j.m./dl).
Przy ustalaniu dawki w zależności od rodzaju krwawienia i zabiegu chirurgicznego można posłużyć
się następującą tabelą:
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nasilenie krwawienia / rodzaj Wymagany poziom Częstotliwość dawkowania
zabiegu chirurgicznego czynnika VIII (godziny) / okres leczenia (dni)
(w % normy)
(j.m./dl)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Krwawienie
Wczesne krwawienie do 20–40 Powtarzać co 12–24 godziny. Co
stawów, mięśni lub krwawienie najmniej 1 dzień, aż do ustąpienia
z jamy ustnej krwawienia ocenianego według
ustąpienia bólu bądź do zagojenia
rany.
Bardziej nasilone krwawienie do 30–60 Powtarzać infuzje co 12–24 godziny
stawów, mięśni lub krwiak przez 3–4 dni lub więcej, aż do
ustąpienia bólu i ustąpienia ostrego
upośledzenia funkcji.
Krwawienia zagrażające życiu 60–100 Powtarzać infuzje co 8–24 godziny,
aż do ustąpienia zagrożenia.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zabiegi chirurgiczne
Drobne 30–60 Co 24 godziny, przynajmniej przez
łącznie z ekstrakcją zęba 1 dzień, dopóki nie dojdzie do
zagojenia rany.
Duże 80–100 Powtarzać infuzje co 8–24 godziny
(przed- do uzyskania odpowiedniego
i pooperacyjne) zagojenia rany, potem kontynuować
leczenie przez co najmniej
7 kolejnych dni, aby utrzymać
aktywność czynnika VIII na
poziomie 30–60% (j.m./dl).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
W pewnych okolicznościach (np. w obecności niskiego miana inhibitora) mogą być potrzebne dawki
większe niż obliczone z wzoru.
Profilaktyka długookresowa
W profilaktyce długookresowej krwawień u pacjentów z ciężką postacią hemofilii A zazwyczaj
stosowane dawki czynnika VIII wynoszą 20–40 j.m. na kg masy ciała w odstępach co 2–3 dni.
W niektórych przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów, konieczne mogą być krótsze odstępy
między kolejnymi dawkami lub większe dawki.
Dawkowanie w chorobie von Willebranda
Leczenie substytucyjne z użyciem Immunate, które służy opanowaniu krwawień, opiera się na
wytycznych dla hemofilii A.
Immunate zawiera relatywnie dużą ilość czynnika VIII w stosunku do zawartości czynnika von
Willebranda, dlatego lekarz prowadzący powinien być świadomy, że kontynuacja leczenia może
spowodować nadmierny wzrost FVIII:C, co może prowadzić do zwiększonego ryzyka incydentów
zakrzepowych.
Dzieci i młodzież
Produkt należy stosować ostrożnie u dzieci poniżej 6 lat, narażonych w ograniczonym stopniu na
działanie produktów zawierających czynnik VIII, gdyż dane dotyczące tej grupy pacjentów są
ograniczone.
Dawkowanie w hemofilii A u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat określa się na podstawie masy
ciała i dlatego na ogół opiera się na tych samych wytycznych, co w przypadku pacjentów dorosłych.
Dawka i częstość podawania powinny być zawsze uzależnione od skuteczności klinicznej w danym
przypadku (patrz punkt 4.4). W niektórych przypadkach, zwłaszcza u młodszych pacjentów,
konieczne mogą być krótsze odstępy między kolejnymi dawkami lub większe dawki.
Dane o lekach i suplementach diety dostarcza ![](data:image/svg+xml,%3Csvg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 100 70"%3E%3C/svg%3E)
