Fostex aerozol inhalacyjny, roztw.((200 µg+6 µg)/dawkę) - 180 dawek (pojemnik)

1. Co to jest lek Fostex i w jakim celu się go stosuje

Lek Fostex ma postać roztworu w aerozolu inhalacyjnym, zawiera dwie substancje czynne, które
podczas wykonywania wdechu przez ustnik inhalatora dostają się bezpośrednio do płuc.

Lek zawiera dwie substancje czynne:
Beklometazonu dipropionian, należący do grupy leków nazywanych kortykosteroidami, które działają
przeciwzapalnie poprzez zmniejszenie obrzęku oraz podrażnienia płuc.

Formoterolu fumaran dwuwodny, należący do grupy leków rozszerzających oskrzela o długotrwałym
działaniu, które rozkurczają mięśnie w drogach oddechowych i ułatwiają oddychanie.

Razem te dwie substancje czynne ułatwiają oddychanie. Pomagają także zapobiegać objawom astmy,
takich jak: duszność, świszczący oddech i kaszel.

Lek Fostex jest przeznaczony do leczenia astmy u dorosłych.

Lek Fostex stosuje się u pacjentów, u których:
  - objawy astmy nie są wystarczająco kontrolowane za pomocą kortykosteroidów wziewnych
    oraz stosowanego doraźnie krótko działającego leku rozszerzającego oskrzela
lub
  - uzyskano odpowiednią kontrolę objawów astmy za pomocą zarówno kortykosteroidów
     wziewnych, jak i długo działających leków rozszerzających oskrzela.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Fostex

Kiedy nie stosować leku Fostex:
- jeśli pacjent ma uczulenie na beklometazonu dipropionian lub formoterolu fumaran dwuwodny
  lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6).

Ostrzeżenia i środki ostrożności

Przed rozpoczęciem stosowania leku Fostex należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub
pielęgniarką:
- jeśli u pacjenta występują choroby serca, takie jak: dławica piersiowa (ból serca, ból w klatce
  piersiowej), niewydolność serca, zwężenie tętnic serca (choroba wieńcowa serca), wady
  zastawek serca lub jakiekolwiek inne choroby serca

- jeśli pacjent ma wysokie ciśnienie krwi lub rozpoznanego tętniaka (nieprawidłowe
  poszerzenie ściany naczynia krwionośnego)

- jeśli u pacjenta występują zaburzenia rytmu serca, takie jak przyspieszone lub nieregularne
  bicie serca, przyspieszone tętno lub kołatanie serca lub w przypadku jakiejkolwiek informacji
  o nieprawidłowym rytmie serca

- jeśli u pacjenta występuje nadmierna czynność tarczycy

- jeśli u pacjenta występuje małe stężenie potasu we krwi

- jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby lub nerek

- jeśli pacjent ma cukrzycę (inhalacja dużych dawek formoterolu może spowodować
  zwiększenie stężenia glukozy we krwi, dlatego przed rozpoczęciem stosowania tego leku,
  a także co jakiś czas w trakcie leczenia, może być konieczne wykonanie dodatkowego badania
  krwi w celu oznaczenia stężenia cukru we krwi)

- jeśli pacjent ma guz rdzenia nadnerczy (guz chromochłonny nadnerczy)

- jeśli u pacjenta planowane jest znieczulenie ogólne. W zależności od rodzaju znieczulenia,
  może być konieczne przerwanie przyjmowania leku Fostex na co najmniej 12 godzin przed
  znieczuleniem

- jeśli pacjent jest leczony lub kiedykolwiek był leczony z powodu gruźlicy płuc lub jeśli
  u pacjenta występuje wirusowe lub grzybicze zakażenie w obrębie klatki piersiowej

- jeśli pacjent musi unikać spożywania alkoholu z jakiegokolwiek powodu.

Przed zastosowaniem leku Fostex należy zawsze poinformować lekarza, jeśli którekolwiek
z powyższych ostrzeżeń dotyczy pacjenta.
Przed zastosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki
w przypadku występowania obecnie lub w przeszłości jakichkolwiek problemów zdrowotnych lub
alergii, lub jeśli pacjent ma wątpliwości, czy lek Fostex może być stosowany.

Lekarz prowadzący może co jakiś czas zlecić badanie stężenia potasu we krwi, szczególnie
u pacjentów z ciężką astmą. Podobnie jak inne leki rozszerzające oskrzela, lek Fostex może
spowodować nagłe zmniejszenie stężenia potasu w surowicy (hipokaliemia). Jest to związane
z niedoborem tlenu we krwi spowodowane przyjmowaniem innych leków równocześnie z lekiem
Fostex, co może nasilać zmniejszenia stężenia potasu we krwi.

Jeśli pacjent przyjmuje duże dawki kortykosteroidów wziewnych przez długi okres, może
w większym stopniu wymagać podania kortykosteroidów w okresie stresu. Do sytuacji stresowych
mogą należeć: przyjęcie do szpitala po wypadku, poważny uraz lub oczekiwanie na zabieg
chirurgiczny. W takich sytuacjach lekarz prowadzący zdecyduje o ewentualnym zwiększeniu dawki
kortykosteroidów lub może zalecić inne steroidy w postaci tabletek lub wstrzykiwań.

Jeśli konieczne jest leczenie w szpitalu, pacjent powinien pamiętać o zabraniu ze sobą wszystkich
leków i inhalatorów, w tym leku Fostex, a także leków kupionych bez recepty, jeśli możliwe,
w oryginalnych opakowaniach.

Jeśli u pacjenta wystąpi nieostre widzenie lub inne zaburzenia widzenia, należy skontaktować się
z lekarzem.

Dzieci i młodzież
Leku Fostex nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Fostex a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych
przez pacjenta obecnie lub ostatnio, także o lekach wydawanych bez recepty.
Jest to konieczne, ponieważ lek Fostex może wpływać na działanie niektórych, innych leków.
Podobnie, niektóre leki mogą wpływać na działanie leku Fostex.

W szczególności, należy powiedzieć lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce, jeżeli pacjent stosuje
następujące leki:
- niektóre leki mogą nasilić działanie leku Fostex i lekarz może chcieć uważnie monitorować
  stan pacjenta przyjmującego takie leki (w tym niektóre leki na HIV: rytonawir, kobicystat);
- leki blokujące receptory beta-adrenergiczne. Leki blokujące receptory beta-adrenergiczne to
  leki stosowane w leczeniu wielu chorób w tym chorób serca, wysokiego ciśnienia krwi
  i jaskry (zwiększone ciśnienie w gałce ocznej). Jeśli podanie leków blokujących receptory
  beta-adrenergiczne jest konieczne (w tym kropli do oczu), działanie formoterolu może być
  zmniejszone lub formoterol może nie działać w ogóle;
- leki pobudzające receptory beta-adrenergiczne (leki działające w ten sam sposób jak
  formoterol) - mogą nasilać działanie formoterolu;
- leki stosowane w leczeniu nieprawidłowego rytmu serca (chinidyna, dyzopiramid,
  prokainamid);
- leki stosowane w leczeniu alergii (leki przeciwhistaminowe);
- leki stosowane w leczeniu objawów depresji lub zaburzeń psychicznych, takie jak inhibitory
  monoaminooksydazy (np. fenelzyna i izokarboksazyd), trójpierścieniowe leki
  przeciwdepresyjne (np. amitryptylina i imipramina), fenotiazyny;
- leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona (L-dopa);
- leki stosowane w leczeniu niedoczynności tarczycy (L-tyroksyna);
- leki zawierające oksytocynę (które wywołują skurcze macicy);
- leki stosowane w leczeniu zaburzeń psychicznych takie jak inhibitory monoaminooksydazy
  (IMAO) lub leki o podobnych właściwościach, takie jak furazolidon i prokarbazyna;
- leki stosowane w leczeniu chorób serca (digoksyna);
- inne leki stosowane w leczeniu astmy (teofilina, aminofilina lub steroidy);
- leki moczopędne.

Należy również powiadomić lekarza, jeżeli pacjent ma planowane zastosowanie znieczulenia
ogólnego do operacji lub zabiegu u dentysty.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Brak danych klinicznych dotyczących stosowania leku Fostex podczas ciąży.
Leku Fostex nie należy stosować, jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza, że może być w ciąży lub
planuje mieć dziecko, lub jeśli pacjentka karmi piersią, chyba że lekarz zadecyduje inaczej.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Jest mało prawdopodobne, by lek Fostex wpływał na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania
maszyn.

Fostex zawiera alkohol
Lek Fostex zawiera 9 mg alkoholu (etanolu) w każdym rozpyleniu, co jest równoważne z ilością
0,25 mg/kg masy ciała na dawkę, podczas zastosowania dwóch rozpyleń. Ilość alkoholu w dwóch
rozpyleniach tego leku jest równoważna mniej niż 1 ml piwa lub wina. Mała ilość alkoholu w tym
leku nie będzie powodowała zauważalnych skutków.

3. Jak stosować lek Fostex

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lekarz prowadzący będzie regularnie sprawdzał, czy pacjent przyjmuje optymalną dawkę leku Fostex.
Lekarz ustali najmniejszą dawkę zapewniającą najlepszą kontrolę objawów astmy.

Dawkowanie:
Dorośli i osoby w podeszłym wieku
Zalecana dawka leku to dwa rozpylenia dwa razy na dobę.
Maksymalna dawka dobowa to 4 rozpylenia.

Należy pamiętać: Zawsze należy mieć przy sobie szybko działający wziewny lek przynoszący
ulgę w celu leczenia zaostrzenia objawów astmy lub nagłego napadu astmy.

Szczególne grupy pacjentów:
Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Brak informacji
dotyczącej stosowania leku Fostex u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek.

Stosowanie u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat:
Tego leku NIE wolno stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Dawka beklometazonu dipropionianu zawarta w leku Fostex, która jest skuteczna w leczeniu
astmy, może być mniejsza niż dawka zawarta w innych lekach wziewnych zawierających
beklometazonu dipropionian. Jeśli pacjent wcześniej stosował inny lek wziewny zawierający
beklometazonu dipropionian, lekarz zaleci odpowiednią dawkę leku Fostex.

Nie należy zwiększać dawki.
W przypadku wrażenia, że działanie leku jest niewystarczające, należy zawsze zwrócić się do lekarza
zanim zwiększy się dawkę leku.

W przypadku nasilenia objawów astmy:
W przypadku nasilenia objawów choroby lub trudności w ich opanowaniu (np. gdy pacjent częściej
musi stosować inny wziewny lek przynoszący ulgę) lub kiedy wziewny lek przynoszący ulgę nie
łagodzi objawów, należy natychmiast powiadomić o tym lekarza prowadzącego. Może to świadczyć
o zaostrzeniu astmy, a lekarz może zdecydować o konieczności zmiany dawkowania leku Fostex lub
zastosowania innego leczenia.

Sposób podawania:
Lek Fostex jest przeznaczony do stosowania wziewnego.
Ten lek znajduje się w pojemniku ciśnieniowym, w obudowie z tworzywa sztucznego, z ustnikiem.
Z tyłu inhalatora znajduje się wskaźnik dawek, który pokazuje ile dawek leku pozostało. Po każdym
naciśnięciu inhalatora, wskaźnik dawek nieznacznie się obraca. Ilość pozostałych dawek jest
pokazywana w odstępach co 20 dawek. Należy uważać, aby nie upuścić inhalatora, gdyż może to
spowodować odliczenie kolejnej dawki.

Test inhalatora:
Przed pierwszym użyciem inhalatora, lub jeśli inhalator nie był używany przez 14 dni lub dłużej,
należy wykonać test inhalatora w celu upewnienia się, że działa on prawidłowo.
- Zdjąć wieczko ochronne z ustnika.
- Trzymać pojemnik w pozycji pionowej z ustnikiem skierowanym do dołu.
- Skierować ustnik „od siebie” i stanowczo (mocno) nacisnąć górną część pojemnika z lekiem
  w celu uwolnienia jednego rozpylenia.
- Należy sprawdzić wskaźnik dawek. Jeżeli inhalator testowany jest po raz pierwszy, wskaźnik
  dawek powinien wskazywać liczbę 180.

Jak stosować inhalator:
Jeżeli jest to możliwe, w czasie inhalacji należy stać lub siedzieć w pozycji wyprostowanej.
Przed inhalacją należy sprawdzić wskaźnik dawek: każda wartość pomiędzy „1” a “180” świadczy
o tym, że w pojemniku pozostały jeszcze dawki leku. Jeżeli wskaźnik dawek pokazuje liczbę „0”,
oznacza to, że nie pozostała już żadna dawka leku i wtedy należy wyrzucić stary inhalator i nabyć
nowy.

1. Zdjąć wieczko ochronne z ustnika i sprawdzić, czy ustnik jest czysty i pozbawiony kurzu lub
    innych zanieczyszczeń.
2. Wykonać wydech tak głęboki i powolny, jak to możliwe.
3. Trzymać pojemnik w pozycji pionowej, trzonem skierowanym do góry i następnie umieścić
    ustnik między wargami. Nie należy zaciskać na nim zębów.
4. Wykonać głęboki i powolny wdech przez usta. Tuż po rozpoczęciu wdechu, stanowczo
    (mocno) nacisnąć górną część inhalatora w celu uwolnienia jednego rozpylenia leku. Osobom
    ze słabym chwytem będzie łatwiej trzymać inhalator w obu dłoniach: należy wtedy oba palce
    wskazujące umieścić na górnej części inhalatora, a oba kciuki na jego denku.
5. Wstrzymać oddech tak długo, jak to możliwe, a następnie wyjąć inhalator z ust i wykonać
    powolny wydech. Nie należy wykonywać wydechu do inhalatora.

W celu przyjęcia kolejnej dawki leku, inhalator należy trzymać nadal w pozycji pionowej przez około
pół minuty, a następnie powtórzyć czynności opisane w punktach od 2 do 5.

Ważne: Czynności opisanych w punktach od 2 do 5 nie należy wykonywać zbyt szybko.

Po użyciu należy założyć wieczko ochronne i sprawdzić wskaźnik dawek.

W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zakażenia grzybiczego jamy ustnej i gardła, należy
bezpośrednio po każdej inhalacji przepłukać jamę ustną lub gardło wodą, lub umyć zęby.

Jeżeli wskaźnik dawek pokazuje liczbę 20, należy mieć przygotowany nowy, następny inhalator.
Należy przestać stosować inhalator, jeżeli wskaźnik pokazuje liczbę 0, gdyż pozostały
w pojemniku lek może nie zapewnić uwolnienia pełnej dawki.

W przypadku pojawienia się „mgiełki” nad górnym otworem ustnika lub z boku jamy ustnej, oznacza
że Fostex nie dotrze do płuc tak, jak powinien. Należy przyjąć kolejną dawkę, zgodnie z instrukcją,
zaczynając ponownie od punktu 2.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Fostex jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do
lekarza lub farmaceuty.

W przypadku trudności w obsłudze inhalatora podczas wdechu, można korzystać z komory
inhalacyjnej (spejsera) AeroChamber Plus. Należy zapytać lekarza lub farmaceutę o to urządzenie.
Ważne jest, aby dokładnie zapoznać się z treścią ulotki, która jest dołączona do spejsera AeroChamber
Plus i postępować zgodnie z instrukcją użycia i zaleceniami odnośnie czyszczenia.

Czyszczenie inhalatora:
Inhalator należy czyścić raz w tygodniu.
Podczas czyszczenia nie należy wyjmować pojemnika z plastikowej obudowy, nie należy używać
wody ani innych płynów w celu czyszczenia inhalatora.

Czyszczenie inhalatora:
1. Należy zdjąć wieczko ochronne z ustnika poprzez ściągnięcie go z inhalatora.
2. Należy przetrzeć suchą tkaniną lub serwetką ustnik i dozownik od środka i na zewnątrz.
3. Należy założyć wieczko ochronne.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Fostex
- zastosowanie większej niż zalecana dawki formoterolu może spowodować następujące objawy:
  nudności, wymioty, szybsze bicie serca, kołatanie serca, zaburzenia rytmu serca, zmiany
  w elektrokardiogramie (zapis pracy serca), ból głowy, drżenie, senność, zbyt dużo kwaśnych
  produktów przemiany materii we krwi, zmniejszenie stężenia potasu we krwi, zwiększenie
  stężenia glukozy we krwi. Lekarz może zalecić wykonanie badania krwi w celu sprawdzenia
  stężenia potasu oraz glukozy we krwi.
- zastosowanie zbyt dużej dawki beklometazonu dipropionianu może spowodować krótkotrwałe
  zaburzenia czynności nadnerczy, które ustępują samoistnie w ciągu kilku dni. Lekarz może zalecić
  badanie krwi w celu sprawdzenia stężenia kortyzolu w surowicy krwi.
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z tych objawów, należy poinformować lekarza.

Pominięcie zastosowania leku Fostex
Należy jak najszybciej przyjąć pominiętą dawkę leku. Jeśli zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki,
nie należy przyjmować dawki pominiętej, tylko dawkę kolejną o zwykłej planowanej porze. Nie
należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Fostex
Nawet w przypadku poprawy samopoczucia, nie należy przerywać stosowania leku Fostex ani
zmniejszać dawki bez porozumienia z lekarzem. Bardzo ważne jest regularne przyjmowanie leku,
nawet wtedy, gdy ustąpią objawy choroby.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Podobnie jak w przypadku innych leków podawanych wziewnie, istnieje ryzyko nasilenia duszności
i świszczącego oddechu bezpośrednio po przyjęciu leku Fostex określane jako paradoksalny skurcz
oskrzeli. Należy wówczas natychmiast PRZERWAĆ podawanie leku Fostex i zastosować szybko
działający wziewny lek rozszerzający oskrzela w celu złagodzenia objawów duszności i świszczącego
oddechu. Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli wystąpią jakiekolwiek reakcje nadwrażliwości,
takie jak: alergie skórne, świąd skóry, wysypka skórna, zaczerwienienie skóry, obrzęk skóry lub błon
śluzowych, zwłaszcza oczu, twarzy, warg i gardła.

Inne możliwe działania niepożądane zostały wymienione poniżej w zależności od częstości
występowania.

Często (występują rzadziej niż u 1 na 10 osób):
- zakażenia grzybicze (jamy ustnej i gardła),
- ból głowy,
- chrypka,
- ból gardła.

Niezbyt często (występują rzadziej niż u 1 na 100 osób):
- kołatanie serca, nietypowe szybkie bicie serca i zaburzenia rytmu serca,
- zmiany w elektrokardiogramie (EKG),
- wzrost ciśnienia tętniczego krwi,
- objawy grypopodobne,
- zapalenie zatok,
- zapalenie błony śluzowej nosa,
- zapalenie ucha,
- podrażnienie gardła,
- kaszel i kaszel z odkrztuszaniem,
- napad astmy,
- zakażenia grzybicze pochwy,
- nudności,
- zaburzenia smaku,
- pieczenie warg,
- suchość błony śluzowej jamy ustnej,
- trudności w połykaniu,
- niestrawność,
- rozstrój żołądka,
- biegunka,
- ból mięśni i kurcze mięśni,
- zaczerwienienie twarzy,
- zwiększony napływ krwi do niektórych tkanek,
- zwiększona potliwość,
- drżenie,
- niepokój, zwłaszcza ruchowy,
- zawroty głowy,
- pokrzywka.
- zmiana wartości niektórych parametrów krwi:
   o zmniejszenie liczby białych krwinek,
   o zwiększenie liczby płytek krwi,
   o zmniejszenie stężenia potasu we krwi,
   o zwiększenie stężenia cukru we krwi,
   o zwiększenie stężenia insuliny, wolnych kwasów tłuszczowych i ciał ketonowych we
      krwi.

Następujące działania niepożądane były również zgłaszane jako "niezbyt częste" u pacjentów
z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc:
- zapalenie płuc: należy poinformować lekarza, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących
  objawów: zwiększenie wytwarzania plwociny, zmiana zabarwienia plwociny, gorączka,
  nasilony kaszel, zwiększone problemy z oddychaniem,
- zmniejszenie stężenia kortyzolu we krwi, co jest spowodowane działaniem kortykosteroidów
  na nadnercza,
- nieregularne bicie serca.

Rzadko (występują rzadziej niż u 1 na 1000 osób):
- uczucie ucisku w klatce piersiowej,
- zaburzenia rytmu serca (spowodowane zbyt wczesnym skurczem komór serca),
- zmniejszone ciśnienie krwi,
- zapalenie nerek,
- obrzęk skóry i błony śluzowej, utrzymujący się przez kilka dni.

Bardzo rzadko(występują rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
- duszność,
- zaostrzenie astmy,
- zmniejszona liczba płytek krwi,
- obrzęk dłoni i stóp.

Stosowanie kortykosteroidów wziewnych w dużych dawkach przez długi okres może
spowodować w bardzo rzadkich przypadkach wystąpienie działań ogólnoustrojowych. Należą do
nich:
- zaburzenia czynności nadnerczy (zahamowanie czynności nadnerczy),
- zmniejszenie gęstości mineralnej kości (ścieńczenie kości),
- opóźnienie wzrostu u dzieci i młodzieży,
- wzrost ciśnienia śródgałkowego (jaskra),
- zaćma.

Częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych):
  - zaburzenia snu,
  - depresja lub uczucie przygnębienia,
  - nerwowość,
  - nadmierne pobudzenie lub rozdrażnienie.
Te działania niepożądane są bardziej prawdopodobne u dzieci, ale częstość występowania tych działań
jest nieznana.
  - nieostre widzenie.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa,
tel.: (22) 49 21 301, faks: (22) 49 21 309,
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Fostex

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Informacja dla farmaceuty:
Przechowywać w lodówce temperaturze od 2°C do 8°C. Przechowywać maksymalnie przez
18 miesięcy.

Informacja dla pacjenta:
Leku nie należy stosować po upływie 3 miesięcy od daty wydania z apteki oraz nie stosować tego leku
po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i etykiecie po skrócie „Exp”. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 25°C.

Jeśli inhalator został wystawiony na działanie bardzo niskich temperatur, zanim lek zostanie użyty,
należy przez kilka minut ogrzewać go w dłoniach. Nigdy nie należy stosować innych sposobów
ogrzewania pojemnika.

Ważne: Pojemnik zawiera płyn pod ciśnieniem. Nie wystawiać na działanie temperatury wyższej niż
50°C. Pojemnika nie należy przekłuwać.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Fostex:
- Substancjami czynnymi leku są: beklometazonu dipropionian i formoterolu fumaran dwuwodny.
  Jedna dawka odmierzona z inhalatora zawiera 200 mikrogramów beklometazonu dipropionianu oraz
  6 mikrogramów formoterolu fumaranu dwuwodnego. Odpowiada to dawce dostarczonej przez ustnik,
  zawierającej 177,7 mikrograma beklometazonu dipropionianu i 5,1 mikrograma formoterolu fumaranu
  dwuwodnego.
- Pozostałe składniki to: norfluran (HFA 134a), etanol bezwodny, kwas solny.

Jak wygląda lek Fostex i co zawiera opakowanie
Lek Fostex dostępny jest postaci roztworu do inhalacji, znajdującym się w pojemniku powlekanym
aluminium z zaworem dozującym, umieszczonym w obudowie z tworzywa sztucznego, w tekturowym
pudełku Obudowa wyposażona jest w plastikową osłonę ustnika i jest zaopatrzona w licznik dawek
(pojemnik zawierający 120 dawek) lub wskaźnik dawek (pojemnik zawierający 180 dawek).

Każde opakowanie zawiera:
-   jeden pojemnik pod ciśnieniem (który dostarcza 120 rozpyleń),
-   dwa pojemniki pod ciśnieniem (które dostarczają po 120 rozpyleń każdy),
-   jeden pojemnik pod ciśnieniem (który dostarcza 180 rozpyleń).
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny:
Chiesi Farmaceutici S.p.A, Via Palermo 26/A, 43122 Parma, Włochy

Wytwórca:
Chiesi Farmaceutici S.p.A, Via Palermo 26/A, 43122 Parma, Włochy
Chiesi PharmaceuticalsGmbH, Gonzagagasse 16/16, 1010 Wiedeń, Austria
Chiesi SAS, 2 rue des Docteurs Alberto et Paolo Chiesi, 41260 La Chaussée Saint Victor, Francja

W celu uzyskania szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego przedstawiciela
podmiotu odpowiedzialnego:
Chiesi Poland Sp. z o.o., Al. Jerozolimskie 134, 02-305 Warszawa
tel.: (22) 620 14 21, faks: (22) 652 37 79, e-mail: info-pl@chiesi.com

Ten produkt leczniczy jest dopuszczony do obrotu w krajach członkowskich Europejskiego
Obszaru Gospodarczego pod następującymi nazwami:
Austria, Grecja, Hiszpania, Holandia, Portugalia, Republika Słowacka, Słowenia, Węgry, Włochy:
Foster
Francja: Innovair
Niemcy: Kantos 200 Mikrogramm/6 Mikrogramm pro Inhalation Druckgasinhalation, Lösung
Polska: Fostex
Republika Czeska: Combair
Wielka Brytania: Fostair

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 10/2023

{Logo podmiotu odpowiedzialnego}