Erythromycinum TZF tabl. powl.(200 mg) - 16 szt.

Opakowanie

16 szt.

Producent

Polfa Tarchomin

Opis

produkt wydawany z apteki na podstawie recepty

Refundowany

Nie

Rodzaj

tabl. powl.

Dawkowanie

Doustnie. Dorośli i dzieci >8 lat: zazwyczaj 1-2 g/dobę, w dawkach podzielonych; w ciężkich zakażeniach do 4 g/dobę, w dawkach podzielonych. Dzieci <8 lat: zwykle 30-50 mg g mc obę, w dawkach podzielonych co 6 lub 12 h; w ciężkich zakażeniach dawkę można 2-krotnie zwiększyć i podawać co 6 h. Erytromycynę w tabletkach można podawać dzieciom w każdym wieku, pod warunkiem, że są w stanie połknąć tabletkę w całości. Czas leczenia. Lek należy podawać jeszcze 2-3 dni po ustąpieniu objawów. W przypadku zakażeń wywołanych przez paciorkowce typu A leczenie powinno trwać przynajmniej 10 dni. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku zmiana dawkowania nie jest konieczna (zachować ostrożność z uwagi na częste zaburzenia czynności wątroby lub dróg żółciowych w tej grupie pacjentów). Sposób podania. Lek można przyjmować przed lub razem z posiłkiem, popijając niewielką ilością wody.

Zastosowanie

Zakażenia górnych dróg oddechowych (zapalenie migdałków, ropień okołomigdałkowy, zapalenie gardła, krtani, zatok, wtórne zakażenia bakteryjne w przebiegu grypy i przeziębienia). Zakażenia dolnych dróg oddechowych (zapalenie tchawicy, ostre zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie płuc - płatowe, odoskrzelowe i pierwotne atypowe, rozstrzenie oskrzeli, choroba legionistów). Zakażenia ucha środkowego i ucha zewnętrznego, zapalenie dziąseł, angina Vincenta. Zapalenie powiek. Zakażenia skóry i tkanek miękkich (czyraki - w tym mnogie, zapalenie tkanki łącznej, róża). Zakażenia układu pokarmowego (zapalenie pęcherzyka żółciowego, gronkowcowe zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy). Profilaktyka zakażeń okołooperacyjnych, wtórnych zakażeń w przebiegu oparzeń, zapalenia wsierdzia u pacjentów poddawanych zabiegom stomatologicznym. Inne zakażenia: zapalenie szpiku, cewki moczowej, rzeżączka, kiła pierwotna, ziarniniak weneryczny pachwin, błonica, płonica. Należy wziąć pod uwagę miejscowe oficjalne wytyczne dotyczące stosowania antybiotyków.

Treść ulotki

1. Co to jest lek Erythromycinum TZF i w jakim celu się go stosuje

Erythromycinum TZF zawiera substancję czynną – erytromycynę. Jest ona antybiotykiem
makrolidowym, który hamuje rozwój bakterii powodujących zakażenia.

Wskazania do stosowania
Erythromycinum TZF jest wskazana w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe
na erytromycynę.
• Zakażenia górnych dróg oddechowych - zapalenie migdałków, ropień okołomigdałkowy, zapalenie
  gardła, zapalenie krtani, zapalenie zatok, wtórne zakażenia bakteryjne w przebiegu grypy lub
  przeziębień.
• Zakażenia dolnych dróg oddechowych - zapalenie tchawicy, ostre zapalenie oskrzeli lub
  zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie płuc (płatowe, odoskrzelowe, pierwotne
  atypowe zapalenie płuc), rozstrzenie oskrzeli, choroba legionistów.
• Zakażenia ucha środkowego i zewnętrznego.
• Zapalenie dziąseł, angina Vincenta.
• Zapalenie powiek.
• Zakażenia skóry i tkanek miękkich: czyraki, czyraki mnogie, zapalenie tkanki łącznej, róża.
• Zakażenia przewodu pokarmowego - zapalenie pęcherzyka żółciowego, gronkowcowe zapalenie
  jelita cienkiego i okrężnicy.
• Zapobieganie zakażeniom okołooperacyjnym, wtórnym zakażeniom w przebiegu oparzeń,
  zapaleniu wsierdzia u osób poddawanych zabiegom stomatologicznym.
• Inne zakażenia: zapalenie szpiku, zapalenie cewki moczowej, rzeżączka, kiła pierwotna, ziarniniak
  weneryczny pachwin, błonica, płonica.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Erythromycinum TZF

Kiedy nie stosować leku Erythromycinum TZF
● Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na erytromycynę lub inne antybiotyki makrolidowe, takie
  jak azytromycyna, klarytromycyna, lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6).
● Jeśli pacjent jednocześnie stosuje którykolwiek z następujących leków:
  ▪ lowastatynę lub symwastatynę (leki stosowane w hipercholesterolemii oraz w miażdżycy tętnic
    wieńcowych), astemizol lub terfenadyna (leki powszechnie stosowane w leczeniu kataru siennego i
    alergii), cyzapryd (lek stosowany w leczeniu dolegliwości żołądkowych), pimozyd (lek stosowany
    w leczeniu schorzeń psychiatrycznych), ergotamina lub dihydroergotamina podczas stosowania
    erytromycyny ponieważ łączne stosowanie tych leków może czasami powodować poważne
    zaburzenia akcji serca. Należy zapytać lekarza o alternatywne leki, które pacjent może przyjmować
    zamiast tych wyżej wymienionych (patrz punkt 2 „Erythromycinum TZF a inne leki”).
  ▪ lomitapid (stosowany w celu zmniejszenia podwyższonego stężenia we krwi lipidów, takich jak
    cholesterol i trójglicerydy). Przyjmowanie tego leku jednocześnie z erytromycyną może prowadzić
    do zwiększenia aktywności enzymów wytwarzanych przez komórki wątroby (aminotransferazy)
    oznacza to, że wątroba jest obciążona i mogą wystąpić zaburzenia jej czynności.
● Jeśli u pacjenta występuje nieprawidłowo niski poziom potasu lub magnezu we krwi
  (hipomagnezemia lub hipokaliemia).
● Jeśli u pacjenta lub członka rodziny pacjenta występują zaburzenia akcji serca w wywiadzie
  (częstoskurcz komorowy lub zaburzenia rytmu typu torsades de pointes) albo nieprawidłowość w
  elektrokardiogramie (zapisie czynności elektrycznej serca) zwana „zespołem długiego odstępu QT”.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Jeśli pacjenta dotyczą opisane niżej okoliczności, przed przyjęciem leku należy poinformować o tym
lekarza:
• pacjent jest uczulony na jakieś substancje, zwłaszcza na antybiotyki makrolidowe (np.
  azytromycynę, linkomycynę lub klindamycynę);
• pacjenta ma zaburzenia czynności wątroby lub przyjmuje leki, które mogą niekorzystnie wpływać
  na wątrobę;
• pacjent przyjmuje inne leki, o których wiadomo, że powodują poważne zaburzenia akcji serca;
• u pacjenta występują problemy z sercem;
• pacjent choruje na miastenię, rzadką chorobę powodującą osłabienie mięśni.

Jeśli u pacjenta w trakcie stosowania leku Erythromycinum TZF wystąpi którykolwiek z niżej
opisanych objawów, należy powiedzieć o tym lekarzowi:
• ciężkie reakcje nadwrażliwości takie, jak wysypka plamisto-grudkowa, pokrzywka, wybroczyny,
  obrzęk krtani, skurcz oskrzeli; należy natychmiast zgłosić się do lekarza, który zastosuje
  odpowiednie leczenie;
• ostra, przedłużająca się biegunka; może to być objaw rzekomobłoniastego zapalenia jelit −
  powikłania związanego ze stosowaniem antybiotyku; lekarz zaleci zaprzestanie przyjmowania
  leku i zastosuje odpowiednie leczenie;
• objawy nowego zakażeniabakteriami niewrażliwymi na klarytromycynę lub grzybami
  (nadkażenie), zwłaszcza podczas długotrwałego stosowania antybiotyku;

• brak łaknienia, żółtaczka, ciemna barwa moczu, świąd lub bolesność brzucha − objawy te mogą
  świadczyć o zaburzeniach czynności wątroby.

Podczas długotrwałego leczenia erytromycyną lekarz zwykle zleca wykonanie testów czynności
wątroby.

U kobiet w ciąży erytromycyna nie przenika do płodu w stężeniach terapeutycznych. Jeśli chora
na kiłę ciężarna pacjentka otrzymuje erytromycynę doustnie, urodzony przez nią noworodek
otrzyma penicylinę.

Erythromycinum TZF a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować w tym lekach bez recepty.

W szczególności należy poinformować lekarza, jeśli pacjent stosuje którykolwiek z niżej
wymienionych leków.

Leki, których jednoczesne stosowanie z erytromycyną jest przeciwwskazane;
- lowastatyna, symwastatyna (leki stosowane w hipercholesterolemii oraz w miażdżycy tętnic
  wieńcowych),
- astemizol, terfenadyna (stosowane w leczeniu alergii),
- lomitapid (stosowany w celu zmniejszenia podwyższonego stężenia we krwi lipidów, takich jak
  cholesterol i trójglicerydy).
- cisapryd (stosowany w zaburzeniach czynności przewodu pokarmowego),
- pimozyd (stosowany w zaburzeniach psychicznych),
- ergotamina lub dihydroergotamina (stosowane między innymi w leczeniu migreny).

Istotne jest również to, czy pacjent przyjmuje leki o nazwie:
- ryfabutyna (antybiotyk stosowany w leczeniu gruźlicy),
- digoksyna, chinidyna, dyzopiramid, prokainamid (leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu
  serca),
- alfentanyl, triazolam, midazolam (leki stosowane w stanach lękowych lub bezsenności),
- leki przeciwzakrzepowe np. warfaryna, acenokumarol i rywaroksaban (stosowane w celu
  rozrzedzenia krwi),
- karbamazepina, kwas walproinowy, fenytoina (leki przeciwpadaczkowe),
- metyloprednizolon (lek przeciwzapalny),
- cyklosporyna, takrolimus (leki stosowane między innymi po przeszczepach),
- teofilina (lek stosowany w leczeniu astmy oskrzelowej),
- benzodiazepiny (leki stosowane np. w bezsenności, w padaczce),
- doustne środki antykoncepcyjne,
- kolchicyna (lek stosowany w leczeniu dny moczanowej),
- mizolastyna (lek stosowany głównie w skórnych odczynach alergicznych),
- bromokryptyna (lek stosowany np. w chorobie Parkinsona),
- heksobarbital (lek stosowany jako środek znieczulający do krótkich operacji),
- zopiklon (lek stosowany w leczeniu bezsenności),
- kortykosteroidy, podawane doustnie, w zastrzykach lub wziewnie (używane, aby osłabiać układ
  odpornościowy organizmu – jest to użyteczne w leczeniu wielu schorzeń),
- hydroksychlorochina lub chlorochina (stosowane w leczeniu takich chorób, jak reumatoidalne
  zapalenie stawów lub w leczeniu lub zapobieganiu malarii). Przyjmowanie tych leków jednocześnie z
  erytromycyną może zwiększać prawdopodobieństwo wystąpienia nieprawidłowego rytmu serca oraz
  innych poważnych działań niepożądanych dotyczących serca.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych
Erytromycyna może zmienić wynik oznaczeń amin katecholowych w moczu wykonywanych metodą
fluorometryczną.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem tego leku.

Substancja czynna leku Erythromycinum TZF może przenikać przez łożysko u kobiet w ciąży i jest
wydzielana z mlekiem. Informacje z badań dotyczących ryzyka wad wrodzonych nie są spójne, jednak w
niektórych badaniach stwierdzono wady serca po stosowaniu leku Erythromycinum TZF we wczesnym
okresie ciąży.

Erytromycynę można podawać kobietom w ciąży lub karmiącym piersią jedynie w przypadku, gdy w opinii
lekarza jest to zdecydowanie konieczne.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Brak danych dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Lek Erythromycinum TZF zawiera sód
Lek Erythromycinum TZF zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje
się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Erythromycinum TZF

Erythromycinum TZF należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie
wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

Dorośli i dzieci w wieku powyżej 8 lat
Zwykle podaje się 1 g do 2 g na dobę, w dawkach podzielonych. W ciężkich zakażeniach lekarz może
zwiększyć dawkę do 4 g na dobę, podawanych w dawkach podzielonych.

Dzieci w wieku poniżej 8 lat
Zwykle podaje się 30 do 50 mg/kg mc. na dobę, w dawkach podzielonych co 12 lub 6 godzin. W
ciężkich zakażeniach lekarz może zalecić dawkę dwukrotnie większą, podawaną co 6 godzin.
Lek Erythromycinum TZF w tabletkach można podawać dzieciom w każdym wieku, pod warunkiem,
że są w stanie połknąć tabletkę.

Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku zmiana dawkowania nie jest konieczna. Jednak z uwagi na częste
dolegliwości związane z zaburzeniami czynności wątroby lub dróg żółciowych, w tej grupie
pacjentów zaleca się zachowanie ostrożności.

Czas leczenia
Czas leczenia zależy od ciężkości i rodzaju zakażenia.
Lekarz ustali właściwy czas stosowania leku, którego należy przestrzegać.

Sposób podawania
Tabletki można przyjmować przed lub razem z posiłkiem, popijając niewielką ilością
przegotowanej, ostudzonej wody.
W leczeniu ciężkich i zagrażających życiu zakażeń lekarz poda erytromycynę w postaci infuzji
dożylnej.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Erythromycinum TZF
Zażycie większej dawki leku Erythromycinum TZF niż zalecana przez lekarza może spowodować
objawy ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty, biegunkę) lub zaburzenia słuchu.
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Erythromycinum TZF, należy niezwłocznie
skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do najbliższego oddziału ratunkowego w szpitalu. Należy
zabrać ze sobą lek w oryginalnym opakowaniu tak, aby personel mógł dokładnie sprawdzić, jaki lek
został zastosowany.

Pominięcie przyjęcia dawki leku Erythromycinum TZF
W razie pominięcia dawki leku Erythromycinum TZF, należy przyjąć ją jak najszybciej,
a następnie przyjąć kolejną dawkę o ustalonej porze.
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie przyjmowania leku Erythromycinum TZF
Ważne jest, aby lek stosować zgodnie z zalecanym cyklem leczenia. Nie należy przerywać leczenia,
dlatego że pacjent poczuł się lepiej. Jeśli cykl leczenia zostanie przerwany zbyt wcześnie, zakażenie
może powrócić.
Jeśli pacjent czuje się gorzej w trakcie leczenia lub nie czuje się dobrze po zakończeniu zalecanego
cyklu leczenia, powinien porozumieć się z lekarzem.
4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie działania niepożądane
● reakcje alergiczne
  ▪ ciężkie wysypki skórne, które mogą przebiegać z powstawaniem pęcherzy obejmujących
    kończyny, oczy, jamę ustną, gardło i narządy płciowe - występują z częstością nieznaną (nie
    może być określona na podstawie dostępnych danych)
 
▪ nagłe trudności w oddychaniu, mówieniu i połykaniu, obrzęk warg, twarzy i szyi, bardzo silne
    zawroty głowy lub zapaść - występują rzadko (mogą wystąpić u mniej niż u 1 na 1000 osób)
● zażółcenie skóry i oczu, uczucie zmęczenia lub gorączka, ciemne zabarwienie moczu (objawy
  żółtaczki, zapalenia wątroby) – występują rzadko (mogą wystąpić u mniej niż u 1 na 1000 osób)

● ciężka biegunka, która trwa długo lub zawiera krew, przebiegająca z bólem żołądka lub gorączką i
  może być objawem ciężkiego zapalenia jelita grubego – występują bardzo rzadko (mogą wystąpić
  u mniej, niż u 1 na 10 000 osób)
● nieprawidłowa akcja serca (w tym kołatanie, szybsze bicie serca, zagrażające życiu zaburzenia
  rytmu serca zwane torsades de pointes lub nieprawidłowa praca serca w zapisie EKG) albo
  zatrzymanie akcji serca - występują z częstością nieznaną (nie może być określona na podstawie
  dostępnych danych).

● ciężka reakcja skórna: czerwona, łuszcząca się wysypka z guzkami pod skórą i pęcherzami
  (osutka krostkowa) - występuje z częstością nieznaną (nie można jej określić na podstawie
  dostępnych danych).

Jeśli wystąpi którykolwiek z wyżej wymienionych objawów, należy natychmiast przerwać
    przyjmowanie leku i skontaktować się z lekarzem lub udać się do izby przyjęć najbliższego
    szpitala.

Inne działania niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania leku Erythromycinum TZF

Występujące bardzo rzadko (mogą wystąpić u mniej, niż u 1 na 10 000 osób)
- zmniejszenie liczby niektórych rodzajów białych krwinek (agranulocytoza)
- śródmiąższowe zapalenie nerek

Występujące z częstością nieznaną (nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
- zakażenia niewrażliwymi na lek bakteriami lub grzybami
- zaburzenia słuchu – występują zwłaszcza u pacjentów otrzymujących erytromycynę w dużych
  dawkach i (lub) u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek; mijają zwykle po odstawieniu
  leku
- bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka
- przemijające zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C; 02-222 Warszawa
Tel: + 48 22 49 21 301;
Faks: + 48 22 49 21 309;
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. Jak przechowywać lek Erythromycinum TZF

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C. Chronić od światła i wilgoci.

Nie stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po ‘EXP’. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.
6. Zawartość opakowania i inne informacje

Substancją czynną leku jest erytromycyna.
Jedna tabletka powlekana zawiera 200 mg erytromycyny.

Substancje pomocnicze to:
rdzeń tabletki: skrobia ryżowa, karbosymetyloskrobia sodowa (typ A), żelatyna, polisorbat 80, talk,
magnezu stearynian, skrobia ziemniaczana
otoczka: żywica poliakrylowa (Eudragit L30-D55), cytrynian trietylu, talk.

Jak wygląda lek Erythromycinum TZF i co zawiera opakowanie
Tabletki barwy białej do kremowej, okrągłe, obustronnie wypukłe.

Opakowanie: 16 tabletek powlekanych.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” Spółka Akcyjna
ul. A. Fleminga 2
03-176 Warszawa
Numer telefonu: (22) 811-18-14

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
podmiotu odpowiedzialnego.

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Dane o lekach i suplementach diety dostarcza