Medicover
Citaxin tabl. powl.(20 mg) - 28 szt.
Opakowanie
28 szt.
Producent
Bausch Health Ireland
Opis
produkt wydawany z apteki na podstawie recepty
Refundowany
Nie
Rodzaj
tabl. powl.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Depresja: 20 mg na dobę w pojedynczej dawce. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta dawkę można zwiększyć maksymalnie do 40 mg na dobę. Działanie przeciwdepresyjne zazwyczaj uzyskuje się po 2-4 tyg. terapii. Leczenie należy kontynuować wystarczająco długo, aby zapobiec nawrotom depresji. Zwykle prowadzone jest przez okres 6 mies. po ustąpieniu objawów depresji. U pacjentów z nawracającą depresją (jednobiegunową) leczenie podtrzymujące może trwać nawet kilka lat, aby zapobiec nowym epizodom choroby. Zaburzenia lękowe z napadami lęku: w 1. tygodniu leczenia zaleca się stosowanie pojedynczej dawki 10 mg, a następnie zwiększenie dawki do 20 mg na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta dawkę można zwiększyć maksymalnie do 40 mg na dobę. Maksymalną skuteczność w leczeniu zaburzenia lękowego z napadami lęku osiąga się po ok. 3 mies. stosowania leku. Odpowiedź ta utrzymuje się w trakcie kontynuowanego leczenia. U pacjentów w podeszłym wieku (>65 lat) dawkę należy zmniejszyć do połowy zalecanej dawki, tj. 10-20 mg na dobę; maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 20 mg. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma potrzeby zmniejszania dawki u pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek. Brak informacji na temat stosowania preparatu u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (CCr <20 ml in). U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby podczas 2 pierwszych tyg. leczenia zaleca się stosowanie dawki początkowej 10 mg na dobę. W zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta dawkę można zwiększyć maksymalnie do 20 mg na dobę. U pacjentów z ciężkim upośledzeniem czynności wątroby zaleca się zachowanie ostrożności i uwagi przy ustalaniu dawkowania. Pacjentom z wolnym metabolizmem przy udziale CYP2C19, w ciągu 2 pierwszych tyg. leczenia zaleca się dawkę początkową 10 mg na dobę. W zależności od reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć do 20 mg na dobę. Sposób podania. Preparat można przyjmować o każdej porze dnia, z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.
Zastosowanie
Leczenie depresji i profilaktyka nawrotów zaburzeń depresyjnych nawracających. Zaburzenie lękowe z napadami lęku z agorafobią lub bez agorafobii.
Treść ulotki
1. CO TO JEST CITAXIN I W JAKIM CELU SIĘ GO STOSUJE
Citaxin jest lekiem przeciwdepresyjnym, który wybiórczo nasila działanie jednego z przekaźników
nerwowych – serotoniny. Dzięki temu, że jego działanie ogranicza się tylko do jednego przekaźnika
nerwowego, lek stosunkowo rzadko wywołuje objawy niepożądane (rzadziej niż np. trójpierścieniowe leki
przeciwdepresyjne).
Citaxin stosowany jest w leczeniu depresji (zarówno w leczeniu początkowym, jak i podtrzymującym,
mającym na celu zapobieganie nawrotom choroby) oraz zaburzeń lękowych z napadami lęku (zarówno
z agorafobią, czyli lękiem przed otwartą przestrzenią, jak i bez).2. INFORMACJE WAŻNE PRZED PRZYJĘCIEM LEKU CITAXIN
Kiedy nie przyjmować leku Citaxin
- jeśli pacjent ma uczulenie na cytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
(wymienionych w punkcie 6);
- jeśli pacjent urodził się z nieprawidłowym rytmem serca (tzw. wrodzone wydłużenie odstępu QT)
lub wystąpił u niego tego typu epizod nieprawidłowego rytmu serca widoczny w zapisie EKG
(badaniu oceniającym pracę serca);
- jeżeli pacjent przyjmuje leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca lub leki mogące wpływać
na rytm serca. Należy zapoznać się z punktem „Citaxin a inne leki”;
- jeżeli pacjent przyjmuje pimozyd (lek stosowany w zaburzeniach psychicznych);
- jeżeli pacjent przyjmuje leki zwane inhibitorami monoaminooksydazy, m.in. iproniazyd,
tranylcyprominę, fenelzynę, izokarboksazyd, nialamid, moklobemid (leki, które stosuje się w
leczeniu depresji), selegilinę w dawce większej niż 10 mg na dobę (stosowana w leczeniu choroby
Parkinsona).
- Stosowanie leku Citaxin można rozpocząć nie wcześniej niż 2 tygodnie po zakończeniu stosowania
leków, takich jak: fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid czy tranylcypromina. Po
zakończeniu stosowania moklobemidu należy odczekać minimum 1 dzień przed rozpoczęciem
stosowania leku Citaxin. Nie należy stosować inhibitorów monoaminooksydazy przez 7 dni po
odstawieniu leku Citaxin.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Citaxin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Leki takie, jak Citaxin (tak zwane SSRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności
seksualnych (patrz punkt 4). W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu
leczenia.
Należy zachować szczególną ostrożność:
- jeśli u pacjenta występuje cukrzyca (konieczne może się okazać zmniejszenie dawek leków
przeciwcukrzycowych),
- gdy pacjent ma padaczkę oraz gdy miał napady padaczkowe w przeszłości,
- jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby i (lub) nerek,
- gdy pacjent jest leczony za pomocą elektrowstrząsów,
- jeśli u pacjenta występuje jaskra,
- jeśli u pacjenta występują epizody manii lub lęk paniczny,
- gdy u pacjenta występuje uczucie niepokoju ruchowego i (lub) potrzeba częstego poruszania się
(akatyzja),
- jeśli pacjent ma pewne zaburzenia związane z krwawieniem, lub jeśli pacjentka jest w ciąży (patrz
„Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność”),
- gdy pacjent ma zmniejszone stężenie sodu we krwi,
- jeśli pacjent ma lub miał chore serce albo miał niedawno zawał serca,
- jeśli pacjent ma obniżoną częstość tętna w spoczynku i/lub mógł utracić elektrolity na skutek
przedłużającej się, ciężkiej biegunki i wymiotów lub przyjmowania leków moczopędnych,
- jeśli pacjent miewa przyspieszone lub nieregularne bicie serca, omdlenia, zasłabnięcia lub zawroty
głowy podczas wstawania, co może wskazywać na nieprawidłową pracę serca.
Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących w
przeszłości.
Myśli samobójcze oraz pogorszenie depresji lub zaburzeń lękowych
U pacjentów z depresją i/lub zaburzeniami lękowymi mogą czasami występować myśli
o samookaleczeniu lub samobójstwie. Ten stan może nasilać się, kiedy pacjent pierwszy raz stosuje leki
przeciwdepresyjne, i może utrzymywać się dopóki lek nie zacznie w pełni działać, co zwykle następuje po
2 tygodniach leczenia lub później.
Większa skłonność do myśli samobójczych dotyczy:
- pacjentów, u których wcześniej występowały myśli o samobójstwie lub samookaleczeniu,
- młodych dorosłych (dane z badań klinicznych wykazały podwyższone ryzyko zachowań
samobójczych u osób dorosłych w wieku poniżej 25 lat z chorobą psychiczną, którzy byli leczeni
lekami przeciwdepresyjnymi).
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem lub udać do najbliższego szpitala.
Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach
lękowych pacjenta oraz poproszenie ich o przeczytanie ulotki. Pacjent może zwrócić się do krewnych
lub przyjaciół z prośbą o poinformowanie go o tym, że zaobserwowali nasilenie depresji lub lęku oraz
innych niepokojących zmian w jego zachowaniu.
Dzieci i młodzież
Citaxin nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Należy również
podkreślić, że w przypadku przyjmowania leków tej klasy, pacjenci w wieku poniżej 18 lat narażeni są na
zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i
wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu). Mimo to, lekarz może
przepisać Citaxin pacjentom w wieku poniżej 18 lat, stwierdzając, że leży to w ich najlepiej pojętym
interesie. Jeżeli lekarz przepisał Citaxin pacjentowi w wieku poniżej 18 lat, w związku z czym mają
Państwo jakiekolwiek wątpliwości, prosimy o skontaktowanie się z danym lekarzem. W przypadku
rozwoju lub nasilenia się wyżej wymienionych objawów u pacjentów w wieku poniżej 18 lat
przyjmujących Citaxin, należy poinformować o tym lekarza. Ponadto, jak do tej pory brak danych na
temat długotrwałego bezpieczeństwa stosowania leku Citaxin w tej grupie wiekowej dotyczących wzrostu,
dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania.
Citaxin a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a
także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Niektóre leki mogą wpływać na działanie innych leków, co może czasami wywoływać poważne działania
niepożądane.
Należy zachować szczególną ostrożność stosując Citaxin z następującymi lekami:
• litem (stosuje się go w zapobieganiu i leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) oraz
tryptofanem; w razie wystąpienia wysokiej gorączki i gwałtownych skurczy mięśni, uczucia
pobudzenia i dezorientacji należy natychmiast zgłosić się do lekarza;
• selegiliną (stosuje się ją w chorobie Parkinsona) - dawka selegiliny nie może być większa niż 10 mg
na dobę;
• metoprololem (stosuje się go w nadciśnieniu tętniczym i (lub) chorobach serca) - stężenie
metoprololu we krwi zwiększa się, ale nie stwierdzono objawów nasilonego działania lub działania
niepożądanego metoprololu;
• sumatryptanem i podobnymi lekami (stosowanymi w leczeniu migreny) - ryzyko działań
niepożądanych; jeśli wystąpią nietypowe objawy podczas skojarzonego stosowania tych leków,
należy się zgłosić do lekarza prowadzącego;
• cymetydyną, lanzoprazolem oraz omeprazolem (leki stosowane w leczeniu choroby wrzodowej
żołądka), flukonazolem (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksaminą (lek
przeciwdepresyjny) oraz tyklopidyną (lek stosowany w celu zmniejszenia zagrożenia zawałem).
Powyższe leki mogą spowodować zwiększenie stężenia cytalopramu we krwi;
• lekami, które wpływają na czynność płytek krwi, np. z niektórymi lekami przeciwpsychotycznymi,
trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, kwasem acetylosalicylowym (który występuje w
lekach przeciwbólowych), niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (stosowanymi w zapaleniu
stawów) – niewielkie zwiększenie ryzyka krwawień;
• dziurawcem zwyczajnym (Hypericum perforatum) – stosowany jednocześnie z lekiem Citaxin może
zwiększyć ryzyko działań niepożądanych.
NIE STOSOWAĆ LEKU CITAXIN podczas przyjmowania leków regulujących rytm serca oraz leków
mogących zmieniać rytm serca, np. leków przeciwarytmicznych klasy IA i III, leków
przeciwpsychotycznych (np. pochodnych fenotiazyny, pimozydu, haloperydolu), trójpierścieniowych
leków przeciwdepresyjnych, niektórych leków przeciwbakteryjnych (np. sparfloksacyny,
moksyfloksacyny, erytromycyny w postaci dożylnej, pentamidyny, leków przeciw malarii – zwłaszcza
halofantryny), niektórych leków przeciwhistaminowych (astemizolu, mizolastyny). W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza.
Citaxin z jedzeniem, piciem i alkoholem
Citaxin można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków.
Citaxin nie nasila działania alkoholu, zaleca się jednak, aby podczas stosowania leku nie spożywać
alkoholu.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Citaxin nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży.
Kobiety stosujące Citaxin nie powinny karmić piersią.
Pacjentki stosujące lek należący do grupy leków przeciwdepresyjnych w ostatnich 3 miesiącach ciąży i do
czasu porodu powinny zdawać sobie sprawę, że u noworodka mogą wystąpić następujące objawy:
trudności w oddychaniu, sina skóra, drgawki, wahania ciepłoty ciała, trudności w karmieniu, wymioty,
małe stężenie cukru we krwi, sztywność lub wiotkość mięśni, wzmożona pobudliwość odruchowa,
drżenia, drżączka, drażliwość, letarg, ciągły płacz, senność i trudności w zasypianiu. Jeśli
u noworodka wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Przyjmowanie leku Citaxin pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy,
występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki zaburzenia
krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Citaxin, powinna poinformować o tym lekarza lub
położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad.
Należy upewnić się, że położna i (lub) lekarz wiedzą o tym, że pacjentka przyjmuje Citaxin. Podobne do
niego leki (z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny - SSRI) stosowane przez kobiety w ciąży
mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia u dziecka ciężkiej choroby, zwanej przetrwałym nadciśnieniem
płucnym noworodków (PPHN), powodującej przyśpieszony oddech i sinienie skóry dziecka. Objawy te
zazwyczaj występują w pierwszej dobie życia dziecka. Jeśli tak się stanie, należy natychmiast
skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.
W badaniach na zwierzętach wykazano, że cytalopram obniża jakość nasienia. Teoretycznie może to
wpływać na płodność, choć jak dotąd nie zaobserwowano oddziaływania na płodność u ludzi.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Citaxin zwykle nie powoduje senności, jednak w razie wystąpienia zawrotów głowy lub senności po
rozpoczęciu leczenia, nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać urządzeń
mechanicznych w ruchu do czasu ustąpienia tych objawów.
Lek Citaxin zawiera laktozę (pewien rodzaj cukru)
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować
się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek Citaxin zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.
3. JAK PRZYJMOWAĆ CITAXIN
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jaką dawkę leku należy przyjmować
Dorośli
Depresja
Zazwyczaj stosowana dawka to 20 mg na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do 40 mg na
dobę.
Zaburzenia lękowe z napadami lęku
W pierwszym tygodniu leczenia dawka początkowa wynosi 10 mg, a następnie zwiększana jest do 20–30
mg na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do 40 mg na dobę.
Osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)
Dawkę początkową należy zmniejszyć do połowy zalecanej dawki, tj. 10–20 mg na dobę.
Osoby w podeszłym wieku zazwyczaj nie powinny przyjmować dawek większych niż 20 mg na dobę.
Osoby obarczone szczególnym ryzykiem
Osoby z zaburzeniami czynności wątroby nie powinny przyjmować dawek większych niż 20 mg na dobę.
W ciężkiej niewydolności nerek leku nie należy stosować, o ile lekarz nie zaleci inaczej.
Dzieci i młodzież (poniżej 18 lat)
Nie stosować, o ile lekarz nie zaleci inaczej (patrz punkt 2).
Citaxin należy przyjmować regularnie, jeden raz na dobę. Można go stosować o dowolnej porze dnia, z
posiłkiem lub niezależnie od posiłków.
Tabletkę należy połknąć popijając wodą.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Czas trwania leczenia
Podobnie jak w przypadku innych leków stosowanych w depresji i zaburzeniach lękowych z napadami
lęku, poprawę uzyskuje się po paru tygodniach leczenia.
Czas trwania leczenia u poszczególnych pacjentów jest różny, jednak zazwyczaj wynosi, co najmniej
6 miesięcy.
Leczenie należy kontynuować tak długo, jak to zaleci lekarz, nawet, jeśli nastąpi poprawa samopoczucia.
Choroba może utrzymywać się przez długi czas i jeśli leczenie zostanie przerwane zbyt wcześnie, objawy
mogą powrócić.
U pacjentów z nawracającą depresją, aby zapobiec nowym epizodom depresyjnym konieczne może być
kontynuowanie leczenia podtrzymującego nawet przez kilka lat.
Nie wolno zmieniać dawkowania bez zasięgnięcia porady u lekarza.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Citaxin
Po zastosowaniu większej niż zalecana dawki leku Citaxin mogą wystąpić: nadmierna senność, śpiączka,
pobudzenie, zawroty głowy, rozszerzenie źrenic, drgawki, nieprawidłowa praca serca, obniżenie ciśnienia
krwi, podwyższenie ciśnienia krwi, nudności, wymioty, drżenia, zespół serotoninowy (patrz punkt 4).
W razie podejrzenia, że doszło do spożycia zbyt dużej ilości leku Citaxin, należy natychmiast zgłosić się
do lekarza lub izby przyjęć najbliższego szpitala, nawet, jeśli nie ma żadnych dolegliwości ani
objawów zatrucia. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku Citaxin.
Pominięcie przyjęcia leku Citaxin
W razie pominięcia dawki leku w wyznaczonym czasie należy przyjąć ją jak najszybciej. Jeśli jednak
zbliża się już pora przyjęcia następnej dawki, należy pominąć opuszczoną dawkę. Nie należy stosować
dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie przyjmowania leku Citaxin
Nagłe zaprzestanie przyjmowania leku może wywołać łagodne i przemijające objawy odstawienia, takie
jak: zawroty głowy, uczucie kłucia, zaburzenia snu (wyraziste sny, koszmary senne, bezsenność), uczucie
niepokoju, ból głowy, mdłości (nudności), wymioty, pocenie się, niepokój psychoruchowy lub
pobudzenie, drżenia, uczucie dezorientacji, chwiejność emocjonalną lub drażliwość, biegunkę, zaburzenia
widzenia, trzepotanie lub wzmożoną czynność serca (kołatanie serca). Z tego względu, lek należy
odstawiać stopniowo.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do
lekarza lub farmaceuty.
4. MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast zaprzestać stosowania leku Citaxin i powiadomić lekarza prowadzącego, w
przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych poniżej objawów:
− wysokiej gorączki, pobudzenia, zaburzeń świadomości, drżenia mięśni i gwałtownych skurczy
mięśni (mogą to być objawy rzadko występującego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym,
zdarzającego się podczas skojarzonego stosowania leków przeciwdepresyjnych),
− obrzęku skóry, języka, warg lub twarzy, trudności w oddychaniu albo połykaniu (reakcja
alergiczna),
− nietypowych krwawień (w tym krwawień z przewodu pokarmowego),
− nudności i złego samopoczucia z osłabieniem siły mięśni lub zaburzeniami świadomości (mogą to
być objawy rzadko występującego, nieprawidłowo małego stężenie sodu we krwi),
− przyspieszonego, nieregularnego bicia serca, omdleń, które mogą być objawem stanu zagrażającego
życiu o nazwie torsade de pointes.
Wymienione poniżej działania niepożądane są zwykle łagodne i zazwyczaj ustępują po kilku dniach
leczenia. Należy jednak pamiętać, że niektóre z tych objawów mogą być również wywołane przez sam
proces chorobowy i mogą ustąpić wraz z osiągnięciem poprawy.
Bardzo częste działania niepożądane (obserwowane częściej niż u 1 na 10 pacjentów): uczucie senności,
bezsenność, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności, nasilone pocenie się.
Częste działania niepożądane (obserwowane częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 100 pacjentów):
zmniejszenie apetytu, pobudzenie, zmniejszenie popędu płciowego, niepokój, nerwowość, stany splątania
(dezorientacji), drżenia, uczucie mrowienia lub kłucia w skórze, szumy uszne, ziewanie, biegunka,
wymioty, swędzenie, bóle mięśni, bóle stawów, uczucie zmęczenia, zmniejszenie masy ciała, zaburzenie
orgazmu u kobiet, problemy ze wzwodem i z wytryskiem u mężczyzn.
Niezbyt częste działania niepożądane (obserwowane częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 1000
pacjentów): zwiększenie apetytu, agresja, depersonalizacja (utrata poczucia własnej osobowości), omamy,
mania, omdlenie, rozszerzenie źrenic, przyspieszenie lub spowolnienie akcji serca, pokrzywka, łysienie,
wysypka, plamica, zatrzymanie moczu, krwotok miesiączkowy u kobiet, obrzęk, zwiększenie masy ciała.
Rzadkie działania niepożądane (obserwowane częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 10 000 pacjentów):
zmniejszone stężenie sodu we krwi, napady drgawkowe, ruchy mimowolne, zapalenie wątroby.
Działania niepożądane, których częstość występowania jest nieznana (nie można jej oszacować na
podstawie dostępnych danych): zmniejszenie liczby płytek krwi (często objawiające się jako zwiększona
skłonność do wybroczyn i krwawień), nadwrażliwość (objawiająca się często pod postacią wysypki),
nieadekwatne wydzielanie hormonu antydiuretycznego (objawiające się jako zwiększenie ilości
wydalanego moczu), napady panicznego lęku, bruksizm (zgrzytanie zębami), niepokój, myśli samobójcze,
zachowania samobójcze, drgawki, zespół serotoninowy (patrz wyżej), uczucie niepokoju ruchowego
i (lub) potrzeba częstego poruszania się, zaburzenia ruchowe, zaburzenia widzenia, niedociśnienie
ortostatyczne (związane ze zmianą pozycji ciała na stojącą), krwawienie z nosa, krwawienie z przewodu
pokarmowego, wybroczyny, obrzęki naczynioruchowe, krwotok z dróg rodnych u kobiet, ciężki krwotok
z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy), patrz dodatkowe informacje w
podpunkcie Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność w punkcie 2, bolesny wzwód prącia oraz
mlekotok u mężczyzn, nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby.
Suchość błony śluzowej jamy ustnej zwiększa zagrożenie próchnicą. W wypadku wystąpienia takiej
suchości, należy myć zęby częściej, niż zazwyczaj.
U pacjentów przyjmujących leki tego typu, co Citaxin, obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa
tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. JAK PRZECHOWYWAĆ CITAXIN
Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po EXP. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA I INNE INFORMACJE
Co zawiera Citaxin
- Substancją czynną leku jest cytalopram. W 1 tabletce jest 20 mg cytalopramu (w postaci
cytalopramu bromowodorku - 24,98 mg).
- Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna (E 460), laktoza jednowodna, skrobia
kukurydziana, kroskarmeloza sodowa, glicerol (E 422), kopowidon, magnezu stearynian oraz
otoczka Sepifilm 752 White o składzie: hypromeloza (E 464), celuloza mikrokrystaliczna (E 460),
makrogolu stearynian, tytanu dwutlenek (E 171).
Jak wygląda Citaxin i co zawiera opakowanie
Białe, owalne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z linią podziału. Tabletkę można podzielić na
równe dawki.
Ten lek pakowany jest w blistry z folii Aluminium/PVC/PVDC w tekturowym pudełku.
Wielkość opakowań:
28, 56 lub 84 tabletki powlekane.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny
Bausch Health Ireland Limited
3013 Lake Drive
Citywest Business Campus
Dublin 24, D24PPT3
Irlandia
Wytwórca
ICN Polfa Rzeszów S.A.
ul. Przemysłowa 2
35-959 Rzeszów, Polska
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Citaxin jest lekiem przeciwdepresyjnym, który wybiórczo nasila działanie jednego z przekaźników
nerwowych – serotoniny. Dzięki temu, że jego działanie ogranicza się tylko do jednego przekaźnika
nerwowego, lek stosunkowo rzadko wywołuje objawy niepożądane (rzadziej niż np. trójpierścieniowe leki
przeciwdepresyjne).
Citaxin stosowany jest w leczeniu depresji (zarówno w leczeniu początkowym, jak i podtrzymującym,
mającym na celu zapobieganie nawrotom choroby) oraz zaburzeń lękowych z napadami lęku (zarówno
z agorafobią, czyli lękiem przed otwartą przestrzenią, jak i bez).2. INFORMACJE WAŻNE PRZED PRZYJĘCIEM LEKU CITAXIN
Kiedy nie przyjmować leku Citaxin
- jeśli pacjent ma uczulenie na cytalopram lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
(wymienionych w punkcie 6);
- jeśli pacjent urodził się z nieprawidłowym rytmem serca (tzw. wrodzone wydłużenie odstępu QT)
lub wystąpił u niego tego typu epizod nieprawidłowego rytmu serca widoczny w zapisie EKG
(badaniu oceniającym pracę serca);
- jeżeli pacjent przyjmuje leki stosowane w leczeniu zaburzeń rytmu serca lub leki mogące wpływać
na rytm serca. Należy zapoznać się z punktem „Citaxin a inne leki”;
- jeżeli pacjent przyjmuje pimozyd (lek stosowany w zaburzeniach psychicznych);
- jeżeli pacjent przyjmuje leki zwane inhibitorami monoaminooksydazy, m.in. iproniazyd,
tranylcyprominę, fenelzynę, izokarboksazyd, nialamid, moklobemid (leki, które stosuje się w
leczeniu depresji), selegilinę w dawce większej niż 10 mg na dobę (stosowana w leczeniu choroby
Parkinsona).
- Stosowanie leku Citaxin można rozpocząć nie wcześniej niż 2 tygodnie po zakończeniu stosowania
leków, takich jak: fenelzyna, iproniazyd, izokarboksazyd, nialamid czy tranylcypromina. Po
zakończeniu stosowania moklobemidu należy odczekać minimum 1 dzień przed rozpoczęciem
stosowania leku Citaxin. Nie należy stosować inhibitorów monoaminooksydazy przez 7 dni po
odstawieniu leku Citaxin.
Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Citaxin należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Leki takie, jak Citaxin (tak zwane SSRI) mogą spowodować wystąpienie objawów zaburzeń czynności
seksualnych (patrz punkt 4). W niektórych przypadkach objawy te utrzymywały się po przerwaniu
leczenia.
Należy zachować szczególną ostrożność:
- jeśli u pacjenta występuje cukrzyca (konieczne może się okazać zmniejszenie dawek leków
przeciwcukrzycowych),
- gdy pacjent ma padaczkę oraz gdy miał napady padaczkowe w przeszłości,
- jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby i (lub) nerek,
- gdy pacjent jest leczony za pomocą elektrowstrząsów,
- jeśli u pacjenta występuje jaskra,
- jeśli u pacjenta występują epizody manii lub lęk paniczny,
- gdy u pacjenta występuje uczucie niepokoju ruchowego i (lub) potrzeba częstego poruszania się
(akatyzja),
- jeśli pacjent ma pewne zaburzenia związane z krwawieniem, lub jeśli pacjentka jest w ciąży (patrz
„Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność”),
- gdy pacjent ma zmniejszone stężenie sodu we krwi,
- jeśli pacjent ma lub miał chore serce albo miał niedawno zawał serca,
- jeśli pacjent ma obniżoną częstość tętna w spoczynku i/lub mógł utracić elektrolity na skutek
przedłużającej się, ciężkiej biegunki i wymiotów lub przyjmowania leków moczopędnych,
- jeśli pacjent miewa przyspieszone lub nieregularne bicie serca, omdlenia, zasłabnięcia lub zawroty
głowy podczas wstawania, co może wskazywać na nieprawidłową pracę serca.
Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących w
przeszłości.
Myśli samobójcze oraz pogorszenie depresji lub zaburzeń lękowych
U pacjentów z depresją i/lub zaburzeniami lękowymi mogą czasami występować myśli
o samookaleczeniu lub samobójstwie. Ten stan może nasilać się, kiedy pacjent pierwszy raz stosuje leki
przeciwdepresyjne, i może utrzymywać się dopóki lek nie zacznie w pełni działać, co zwykle następuje po
2 tygodniach leczenia lub później.
Większa skłonność do myśli samobójczych dotyczy:
- pacjentów, u których wcześniej występowały myśli o samobójstwie lub samookaleczeniu,
- młodych dorosłych (dane z badań klinicznych wykazały podwyższone ryzyko zachowań
samobójczych u osób dorosłych w wieku poniżej 25 lat z chorobą psychiczną, którzy byli leczeni
lekami przeciwdepresyjnymi).
Jeśli u pacjenta wystąpią jakiekolwiek myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie, należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem lub udać do najbliższego szpitala.
Pomocne może okazać się poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach
lękowych pacjenta oraz poproszenie ich o przeczytanie ulotki. Pacjent może zwrócić się do krewnych
lub przyjaciół z prośbą o poinformowanie go o tym, że zaobserwowali nasilenie depresji lub lęku oraz
innych niepokojących zmian w jego zachowaniu.
Dzieci i młodzież
Citaxin nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Należy również
podkreślić, że w przypadku przyjmowania leków tej klasy, pacjenci w wieku poniżej 18 lat narażeni są na
zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, takich jak próby samobójcze, myśli samobójcze i
wrogość (szczególnie agresja, zachowania buntownicze i przejawy gniewu). Mimo to, lekarz może
przepisać Citaxin pacjentom w wieku poniżej 18 lat, stwierdzając, że leży to w ich najlepiej pojętym
interesie. Jeżeli lekarz przepisał Citaxin pacjentowi w wieku poniżej 18 lat, w związku z czym mają
Państwo jakiekolwiek wątpliwości, prosimy o skontaktowanie się z danym lekarzem. W przypadku
rozwoju lub nasilenia się wyżej wymienionych objawów u pacjentów w wieku poniżej 18 lat
przyjmujących Citaxin, należy poinformować o tym lekarza. Ponadto, jak do tej pory brak danych na
temat długotrwałego bezpieczeństwa stosowania leku Citaxin w tej grupie wiekowej dotyczących wzrostu,
dojrzewania oraz rozwoju poznawczego i rozwoju zachowania.
Citaxin a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a
także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.
Niektóre leki mogą wpływać na działanie innych leków, co może czasami wywoływać poważne działania
niepożądane.
Należy zachować szczególną ostrożność stosując Citaxin z następującymi lekami:
• litem (stosuje się go w zapobieganiu i leczeniu zaburzenia afektywnego dwubiegunowego) oraz
tryptofanem; w razie wystąpienia wysokiej gorączki i gwałtownych skurczy mięśni, uczucia
pobudzenia i dezorientacji należy natychmiast zgłosić się do lekarza;
• selegiliną (stosuje się ją w chorobie Parkinsona) - dawka selegiliny nie może być większa niż 10 mg
na dobę;
• metoprololem (stosuje się go w nadciśnieniu tętniczym i (lub) chorobach serca) - stężenie
metoprololu we krwi zwiększa się, ale nie stwierdzono objawów nasilonego działania lub działania
niepożądanego metoprololu;
• sumatryptanem i podobnymi lekami (stosowanymi w leczeniu migreny) - ryzyko działań
niepożądanych; jeśli wystąpią nietypowe objawy podczas skojarzonego stosowania tych leków,
należy się zgłosić do lekarza prowadzącego;
• cymetydyną, lanzoprazolem oraz omeprazolem (leki stosowane w leczeniu choroby wrzodowej
żołądka), flukonazolem (lek stosowany w leczeniu zakażeń grzybiczych), fluwoksaminą (lek
przeciwdepresyjny) oraz tyklopidyną (lek stosowany w celu zmniejszenia zagrożenia zawałem).
Powyższe leki mogą spowodować zwiększenie stężenia cytalopramu we krwi;
• lekami, które wpływają na czynność płytek krwi, np. z niektórymi lekami przeciwpsychotycznymi,
trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, kwasem acetylosalicylowym (który występuje w
lekach przeciwbólowych), niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (stosowanymi w zapaleniu
stawów) – niewielkie zwiększenie ryzyka krwawień;
• dziurawcem zwyczajnym (Hypericum perforatum) – stosowany jednocześnie z lekiem Citaxin może
zwiększyć ryzyko działań niepożądanych.
NIE STOSOWAĆ LEKU CITAXIN podczas przyjmowania leków regulujących rytm serca oraz leków
mogących zmieniać rytm serca, np. leków przeciwarytmicznych klasy IA i III, leków
przeciwpsychotycznych (np. pochodnych fenotiazyny, pimozydu, haloperydolu), trójpierścieniowych
leków przeciwdepresyjnych, niektórych leków przeciwbakteryjnych (np. sparfloksacyny,
moksyfloksacyny, erytromycyny w postaci dożylnej, pentamidyny, leków przeciw malarii – zwłaszcza
halofantryny), niektórych leków przeciwhistaminowych (astemizolu, mizolastyny). W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza.
Citaxin z jedzeniem, piciem i alkoholem
Citaxin można przyjmować podczas posiłków lub niezależnie od posiłków.
Citaxin nie nasila działania alkoholu, zaleca się jednak, aby podczas stosowania leku nie spożywać
alkoholu.
Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.
Citaxin nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży.
Kobiety stosujące Citaxin nie powinny karmić piersią.
Pacjentki stosujące lek należący do grupy leków przeciwdepresyjnych w ostatnich 3 miesiącach ciąży i do
czasu porodu powinny zdawać sobie sprawę, że u noworodka mogą wystąpić następujące objawy:
trudności w oddychaniu, sina skóra, drgawki, wahania ciepłoty ciała, trudności w karmieniu, wymioty,
małe stężenie cukru we krwi, sztywność lub wiotkość mięśni, wzmożona pobudliwość odruchowa,
drżenia, drżączka, drażliwość, letarg, ciągły płacz, senność i trudności w zasypianiu. Jeśli
u noworodka wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.
Przyjmowanie leku Citaxin pod koniec ciąży może zwiększać ryzyko poważnego krwotoku z pochwy,
występującego krótko po porodzie, zwłaszcza jeśli w wywiadzie stwierdzono u pacjentki zaburzenia
krzepnięcia krwi. Jeśli pacjentka przyjmuje lek Citaxin, powinna poinformować o tym lekarza lub
położną, aby mogli udzielić pacjentce odpowiednich porad.
Należy upewnić się, że położna i (lub) lekarz wiedzą o tym, że pacjentka przyjmuje Citaxin. Podobne do
niego leki (z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny - SSRI) stosowane przez kobiety w ciąży
mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia u dziecka ciężkiej choroby, zwanej przetrwałym nadciśnieniem
płucnym noworodków (PPHN), powodującej przyśpieszony oddech i sinienie skóry dziecka. Objawy te
zazwyczaj występują w pierwszej dobie życia dziecka. Jeśli tak się stanie, należy natychmiast
skontaktować się z położną i (lub) lekarzem.
W badaniach na zwierzętach wykazano, że cytalopram obniża jakość nasienia. Teoretycznie może to
wpływać na płodność, choć jak dotąd nie zaobserwowano oddziaływania na płodność u ludzi.
Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Citaxin zwykle nie powoduje senności, jednak w razie wystąpienia zawrotów głowy lub senności po
rozpoczęciu leczenia, nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych ani obsługiwać urządzeń
mechanicznych w ruchu do czasu ustąpienia tych objawów.
Lek Citaxin zawiera laktozę (pewien rodzaj cukru)
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować
się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek Citaxin zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w jednej tabletce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.
3. JAK PRZYJMOWAĆ CITAXIN
Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Jaką dawkę leku należy przyjmować
Dorośli
Depresja
Zazwyczaj stosowana dawka to 20 mg na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do 40 mg na
dobę.
Zaburzenia lękowe z napadami lęku
W pierwszym tygodniu leczenia dawka początkowa wynosi 10 mg, a następnie zwiększana jest do 20–30
mg na dobę. Lekarz może zwiększyć dawkę maksymalnie do 40 mg na dobę.
Osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)
Dawkę początkową należy zmniejszyć do połowy zalecanej dawki, tj. 10–20 mg na dobę.
Osoby w podeszłym wieku zazwyczaj nie powinny przyjmować dawek większych niż 20 mg na dobę.
Osoby obarczone szczególnym ryzykiem
Osoby z zaburzeniami czynności wątroby nie powinny przyjmować dawek większych niż 20 mg na dobę.
W ciężkiej niewydolności nerek leku nie należy stosować, o ile lekarz nie zaleci inaczej.
Dzieci i młodzież (poniżej 18 lat)
Nie stosować, o ile lekarz nie zaleci inaczej (patrz punkt 2).
Citaxin należy przyjmować regularnie, jeden raz na dobę. Można go stosować o dowolnej porze dnia, z
posiłkiem lub niezależnie od posiłków.
Tabletkę należy połknąć popijając wodą.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Czas trwania leczenia
Podobnie jak w przypadku innych leków stosowanych w depresji i zaburzeniach lękowych z napadami
lęku, poprawę uzyskuje się po paru tygodniach leczenia.
Czas trwania leczenia u poszczególnych pacjentów jest różny, jednak zazwyczaj wynosi, co najmniej
6 miesięcy.
Leczenie należy kontynuować tak długo, jak to zaleci lekarz, nawet, jeśli nastąpi poprawa samopoczucia.
Choroba może utrzymywać się przez długi czas i jeśli leczenie zostanie przerwane zbyt wcześnie, objawy
mogą powrócić.
U pacjentów z nawracającą depresją, aby zapobiec nowym epizodom depresyjnym konieczne może być
kontynuowanie leczenia podtrzymującego nawet przez kilka lat.
Nie wolno zmieniać dawkowania bez zasięgnięcia porady u lekarza.
Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Citaxin
Po zastosowaniu większej niż zalecana dawki leku Citaxin mogą wystąpić: nadmierna senność, śpiączka,
pobudzenie, zawroty głowy, rozszerzenie źrenic, drgawki, nieprawidłowa praca serca, obniżenie ciśnienia
krwi, podwyższenie ciśnienia krwi, nudności, wymioty, drżenia, zespół serotoninowy (patrz punkt 4).
W razie podejrzenia, że doszło do spożycia zbyt dużej ilości leku Citaxin, należy natychmiast zgłosić się
do lekarza lub izby przyjęć najbliższego szpitala, nawet, jeśli nie ma żadnych dolegliwości ani
objawów zatrucia. Należy zabrać ze sobą opakowanie leku Citaxin.
Pominięcie przyjęcia leku Citaxin
W razie pominięcia dawki leku w wyznaczonym czasie należy przyjąć ją jak najszybciej. Jeśli jednak
zbliża się już pora przyjęcia następnej dawki, należy pominąć opuszczoną dawkę. Nie należy stosować
dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie przyjmowania leku Citaxin
Nagłe zaprzestanie przyjmowania leku może wywołać łagodne i przemijające objawy odstawienia, takie
jak: zawroty głowy, uczucie kłucia, zaburzenia snu (wyraziste sny, koszmary senne, bezsenność), uczucie
niepokoju, ból głowy, mdłości (nudności), wymioty, pocenie się, niepokój psychoruchowy lub
pobudzenie, drżenia, uczucie dezorientacji, chwiejność emocjonalną lub drażliwość, biegunkę, zaburzenia
widzenia, trzepotanie lub wzmożoną czynność serca (kołatanie serca). Z tego względu, lek należy
odstawiać stopniowo.
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do
lekarza lub farmaceuty.
4. MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Należy natychmiast zaprzestać stosowania leku Citaxin i powiadomić lekarza prowadzącego, w
przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych poniżej objawów:
− wysokiej gorączki, pobudzenia, zaburzeń świadomości, drżenia mięśni i gwałtownych skurczy
mięśni (mogą to być objawy rzadko występującego zaburzenia zwanego zespołem serotoninowym,
zdarzającego się podczas skojarzonego stosowania leków przeciwdepresyjnych),
− obrzęku skóry, języka, warg lub twarzy, trudności w oddychaniu albo połykaniu (reakcja
alergiczna),
− nietypowych krwawień (w tym krwawień z przewodu pokarmowego),
− nudności i złego samopoczucia z osłabieniem siły mięśni lub zaburzeniami świadomości (mogą to
być objawy rzadko występującego, nieprawidłowo małego stężenie sodu we krwi),
− przyspieszonego, nieregularnego bicia serca, omdleń, które mogą być objawem stanu zagrażającego
życiu o nazwie torsade de pointes.
Wymienione poniżej działania niepożądane są zwykle łagodne i zazwyczaj ustępują po kilku dniach
leczenia. Należy jednak pamiętać, że niektóre z tych objawów mogą być również wywołane przez sam
proces chorobowy i mogą ustąpić wraz z osiągnięciem poprawy.
Bardzo częste działania niepożądane (obserwowane częściej niż u 1 na 10 pacjentów): uczucie senności,
bezsenność, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności, nasilone pocenie się.
Częste działania niepożądane (obserwowane częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 100 pacjentów):
zmniejszenie apetytu, pobudzenie, zmniejszenie popędu płciowego, niepokój, nerwowość, stany splątania
(dezorientacji), drżenia, uczucie mrowienia lub kłucia w skórze, szumy uszne, ziewanie, biegunka,
wymioty, swędzenie, bóle mięśni, bóle stawów, uczucie zmęczenia, zmniejszenie masy ciała, zaburzenie
orgazmu u kobiet, problemy ze wzwodem i z wytryskiem u mężczyzn.
Niezbyt częste działania niepożądane (obserwowane częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 1000
pacjentów): zwiększenie apetytu, agresja, depersonalizacja (utrata poczucia własnej osobowości), omamy,
mania, omdlenie, rozszerzenie źrenic, przyspieszenie lub spowolnienie akcji serca, pokrzywka, łysienie,
wysypka, plamica, zatrzymanie moczu, krwotok miesiączkowy u kobiet, obrzęk, zwiększenie masy ciała.
Rzadkie działania niepożądane (obserwowane częściej niż u 1, ale rzadziej niż u 10 na 10 000 pacjentów):
zmniejszone stężenie sodu we krwi, napady drgawkowe, ruchy mimowolne, zapalenie wątroby.
Działania niepożądane, których częstość występowania jest nieznana (nie można jej oszacować na
podstawie dostępnych danych): zmniejszenie liczby płytek krwi (często objawiające się jako zwiększona
skłonność do wybroczyn i krwawień), nadwrażliwość (objawiająca się często pod postacią wysypki),
nieadekwatne wydzielanie hormonu antydiuretycznego (objawiające się jako zwiększenie ilości
wydalanego moczu), napady panicznego lęku, bruksizm (zgrzytanie zębami), niepokój, myśli samobójcze,
zachowania samobójcze, drgawki, zespół serotoninowy (patrz wyżej), uczucie niepokoju ruchowego
i (lub) potrzeba częstego poruszania się, zaburzenia ruchowe, zaburzenia widzenia, niedociśnienie
ortostatyczne (związane ze zmianą pozycji ciała na stojącą), krwawienie z nosa, krwawienie z przewodu
pokarmowego, wybroczyny, obrzęki naczynioruchowe, krwotok z dróg rodnych u kobiet, ciężki krwotok
z pochwy, występujący krótko po porodzie (krwotok poporodowy), patrz dodatkowe informacje w
podpunkcie Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność w punkcie 2, bolesny wzwód prącia oraz
mlekotok u mężczyzn, nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby.
Suchość błony śluzowej jamy ustnej zwiększa zagrożenie próchnicą. W wypadku wystąpienia takiej
suchości, należy myć zęby częściej, niż zazwyczaj.
U pacjentów przyjmujących leki tego typu, co Citaxin, obserwowano zwiększone ryzyko złamań kości.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do: Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu
Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa
tel.: +48 22 49 21 301, faks: +48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
5. JAK PRZECHOWYWAĆ CITAXIN
Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po EXP. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić środowisko.
6. ZAWARTOŚĆ OPAKOWANIA I INNE INFORMACJE
Co zawiera Citaxin
- Substancją czynną leku jest cytalopram. W 1 tabletce jest 20 mg cytalopramu (w postaci
cytalopramu bromowodorku - 24,98 mg).
- Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna (E 460), laktoza jednowodna, skrobia
kukurydziana, kroskarmeloza sodowa, glicerol (E 422), kopowidon, magnezu stearynian oraz
otoczka Sepifilm 752 White o składzie: hypromeloza (E 464), celuloza mikrokrystaliczna (E 460),
makrogolu stearynian, tytanu dwutlenek (E 171).
Jak wygląda Citaxin i co zawiera opakowanie
Białe, owalne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane z linią podziału. Tabletkę można podzielić na
równe dawki.
Ten lek pakowany jest w blistry z folii Aluminium/PVC/PVDC w tekturowym pudełku.
Wielkość opakowań:
28, 56 lub 84 tabletki powlekane.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
Podmiot odpowiedzialny
Bausch Health Ireland Limited
3013 Lake Drive
Citywest Business Campus
Dublin 24, D24PPT3
Irlandia
Wytwórca
ICN Polfa Rzeszów S.A.
ul. Przemysłowa 2
35-959 Rzeszów, Polska
Data ostatniej aktualizacji ulotki:
Dane o lekach i suplementach diety dostarcza ![](data:image/svg+xml,%3Csvg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 100 70"%3E%3C/svg%3E)
