Nifuroksazyd

1. Nifuroksazyd - co to jest?
2. Wskazania do stosowania nifuroksazyd
3. Kiedy nie stosować tego leku
4. Dawkowanie
5. Działania niepożądane
6. Interakcje z alkoholem
7. Ciążą i okres karmienia piersią
8. Interakcje z innymi lekami
9. Dodatkowe środki ostrożności

Nifuroksazyd - co to jest?

Nifuroksazyd to substancja czynna o działaniu przeciwbakteryjnym znajdująca się w wielu lekach na biegunkę. W zależności od dawki preparaty z nifuroksazydem są dostępne bez recepty lub za jej okazaniem. W sprzedaży dostępne są tabletki powlekane, kapsułki twarde oraz zawiesina doustna.

Pod względem chemicznym lek jest pochodną 5 –nitrofuranu. Jego przeciwbiegunkowe i przeciwbakteryjne działanie polega na zahamowaniu aktywności dehydrogenaz oraz obniżeniu poziomu syntezy białek w komórkach bakteryjnych. Dodatkowo preparatu ma następujące korzyści:

• nie zaburza równowagi mikrobiologicznej w przewodzie pokarmowym człowieka,
• nie powoduje powstania szczepów bakterii opornych na jego działanie,
• po podaniu doustnym praktycznie nie wchłania się z przewodu pokarmowego.

Wskazania do stosowania nifuroksazyd

Lek nifuroksazyd stosowany jest u pacjentów w przewlekłych biegunkach pochodzenia bakteryjnego. Ma działanie przeciwbakteryjne wobec większości bakterii wywołujących zakażenia w jelitach. Charakteryzują go także właściwości przeciwbiegunkowe, przeciwzapalne i przeciwzakaźne.

Kiedy nie należy stosować tego leku

Podstawowe przeciwwskazanie do stosowania nifuroksazyd stanowi uczulenie lub nadwrażliwość na lek. Ponadto preparat w żadnej postaci nie powinien być stosowany u niemowląt poniżej 1 miesiąca życia, a w formie tabletek - u dzieci przed ukończeniem 6 lat.

Dawkowanie

Lek przeznaczony jest wyłącznie do stosowania doustnego. Należy przyjmować go zgodnie z zaleceniami lekarza, a jeśli jest wydawany bez recepty, wówczas przed zastosowaniem trzeba zapoznać się z informacjami zawartymi w ulotce. Ogólnie zalecane dawkowanie nifuroksazyd to:

• u osób dorosłych - maksymalnie 800 mg leku na dobę, w 2-4 dawkach podzielonych,
• u dzieci w wieku powyżej 6 lat - 600-800 mg na dobę w dawkach podzielonych,
• u dzieci poniżej 6 roku życia - należy zastosować lek nifuroksazyd dla dzieci w postaci zawiesiny, a wielkość dawki zależy od wieku dziecka.

Leku nie wolno stosować u dzieci, które nie ukończyły jeszcze pierwszego miesiąca życia.

Przyjęcie większej ilości leku od zalecanej

Jeżeli pacjent przyjął więcej leku, niż wynosi dopuszczalna dawka dobowa, to należy sprowokować wymioty, a następnie jak najszybciej udać się do lekarza lub na najbliższy szpitalny oddział ratunkowy.

Działania niepożądane

Zazwyczaj lek nifuroksazyd jest dobrze tolerowany, jednak w rzadkich przypadkach może powodować działania niepożądane. U pacjentów odnotowano objawy nietolerancji jak skórne reakcje alergiczne.

Interakcje z alkoholem

Połączenie leku nifuroksazyd z alkoholem nie jest wskazane. Alkohol może negatywnie wpływać na działanie leku i nasilać objawy ze strony przewodu pokarmowego. Spożywanie napojów wyskokowych podczas terapii może wywołać: wymioty, bóle brzucha, nudności, zwiększenie intensywności biegunki.

Ciąża i okres karmienia piersią

U kobiet w ciąży nie zaleca się stosowania leku nifuroksazyd, gdyż nie są znane dokładne dane dotyczące wpływu substancji czynnej na rozwijający się płód. Dotyczy to również leku sprzedawanego bez recepty.

Dotychczas nie przeprowadzone zostały badania kliniczne, które dostarczyłyby informacji dotyczących bezpieczeństwa przyjmowania leku u kobiet karmiących piersią i stopnia jego przenikania do mleka matki. W związku z tym nie zaleca się przyjmowania nifuroksazyd podczas karmienia piersią.

Interakcje z innymi lekami

Ważną informacją jest, że jeśli pacjent przyjmuje inne leki oprócz nifuroksazyd, to powinien zachować minimum 2 godziny odstępu między zażyciem preparatów.

Dodatkowe środki ostrożności

W trakcie leczenia biegunki należy dbać o odpowiednie nawodnienie pacjenta oraz uzupełniać ewentualne niedobory elektrolitów.

Jeśli lekarz podejrzewa zakażanie o przebiegu uogólnionym, wskazane jest podanie antybiotyku o działaniu ogólnym lub antybiotyku, który wchłania się z przewodu pokarmowego.

Jeżeli po 2-3 dniach leczenia biegunka utrzymuje się, to należy zweryfikować sposób leczenia oraz rozważyć nawodnienie dożylne. Jeśli nastąpi nasilenie biegunki, pacjent powinien natychmiast skontaktować się z lekarzem.