Mobemid tabl. powl.(150 mg) - 30 szt.

Doustnie. Dorośli. Zespoły depresyjne: zalecana dawka początkowa wynosi 300 mg na dobę w 2 dawkach, w zależności od nasilenia objawów dawkę można zwiększyć do 600 mg na dobę. W celu osiągnięcia pełnego efektu leczniczego, preparat należy podawać przez 4-6 tyg. Fobia społeczna: początkowa dawka dobowa wynosi 300 mg, po 3 dniach zwiększa się dawkę do 600 mg na dobę w 2 dawkach. Leczenie dawką 600 mg należy kontynuować przez 8-12 tyg., aby ocenić skuteczność leczenia. Maksymalna dawka dobowa wynosi 600 mg. Należy okresowo oceniać stan pacjentów i zasadność dalszej terapii. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku i u pacjentów z niewydolnością nerek. W chorobach wątroby powodujących zaburzenia metabolizmu wątrobowego lub w przypadku jednoczesnego podawania leków zaburzających aktywność monooksydazy mikrosomalnej (np. cymetydyny) dawkę dobową leku należy zmniejszyć do połowy lub nawet do 1/3 zalecanej dawki. Sposób podania. Lek należy przyjmować bezpośrednio po posiłku. Należy pamiętać, by ostatnia dawka preparatu nie została przyjęta w zbyt późnych godzinach wieczornych. Preparat w dawce podtrzymującej 150 mg należy przyjmować raz na dobę w godzinach rannych.

Zespoły depresyjne. Fobia społeczna.

1. Co to jest Mobemid i w jakim celu się go stosuje

Mobemid jest lekiem przeciwdepresyjnym, który zawiera substancję czynną moklobemid. Lek
poprawia nastrój i napęd psychomotoryczny, łagodzi uczucie wyczerpania i zmęczenia. W ciągu
pierwszych dni stosowania poprawia również jakość snu u części chorych na depresję, nie jest jednak
lekiem uspokajającym.
Działanie lecznicze leku można zaobserwować zazwyczaj między 1 a 3 tygodniem leczenia.

Wskazania do stosowania
Leczenie zespołów depresyjnych oraz fobii społecznej.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Mobemid

Kiedy nie stosować leku Mobemid:
- jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną (moklobemid) lub którykolwiek z pozostałych
składników tego leku (wymienione w punkcie 6);
- w ostrych stanach splątania (dezorientacji);
- w guzie chromochłonnym nadnercza;
- u pacjentów w wieku do 18 lat;
- podczas jednoczesnego stosowania jednego z następujących leków: selegiliny (stosowanej w
leczeniu choroby Parkinsona), petydyny (stosowanej w leczeniu bólu), dekstrometorfanu (składnik
leków przeciwkaszlowych), selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, inhibitorów
MAO lub trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (stosowanych w leczeniu depresji).

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Mobemid należy omówić to z lekarzem, farmaceutą lub
pielęgniarką.

Lek należy ostrożnie stosować u chorych:
- z nadczynnością tarczycy (ze względu na możliwość spowodowania wzrostu ciśnienia tętniczego
krwi);
- z zaburzeniami dwubiegunowymi (moklobemid może spowodować wystąpienie stanów
maniakalnych);
- z uszkodzeniem wątroby (należy zmniejszyć dawkowanie);
- pobudzonych lub podnieconych, chyba, że jednocześnie otrzymują benzodiazepiny (środki
uspokajające), ale przez okres nie dłuższy niż 2-3 tygodnie.

Podobnie jak w przypadku stosowania innych leków przeciwdepresyjnych, pacjenci wykazujący
tendencje samobójcze i stosujący jednocześnie moklobemid powinni pozostawać pod ścisłą kontrolą
lekarską.
Zachować ostrożność, jeśli pacjent jest pobudzony lub podniecony, chyba, że jednocześnie otrzymuje
benzodiazepiny. U pacjentów, u których faza pobudzenia jest fazą przeważającą, lek można podawać
jednocześnie ze środkami uspokajającymi (np. benzodiazepinami) przez okres nie dłuższy niż
2-3 tygodnie.

Dzieci i młodzież
Leku nie stosuje się u dzieci i młodzieży ze względu na brak badań klinicznych.

Mobemid a inne leki
Moklobemid nie może być stosowany jednocześnie z innymi lekami przeciwdepresyjnymi. Należy
zachować odpowiednią przerwę w przypadku wcześniejszego stosowania leków przeciwdepresyjnych.
Po przerwaniu leczenia inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny, a przed rozpoczęciem leczenia
moklobemidem, konieczne jest zachowanie 2-tygodniowej przerwy w przypadku paroksetyny
i sertraliny a co najmniej 5-tygodniowej w przypadku fluoksetyny). Moklobemid można zastosować
nie wcześniej niż przynajmniej jeden tydzień po odstawieniu inhibitorów MAO (fenelzyna,
tranylcypromina) i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (amitryptylina, nortryptylina,
imipramina, klomipramina, protryptylina, amoksapina).
Jednoczesne stosowanie inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, inhibitorów MAO
i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych może wywołać niebezpieczny zespół serotoninowy.
Objawami zespołu serotoninowego są: wysoka gorączka (przegrzanie organizmu), zaburzenia
świadomości, wzmożenie odruchów i skurcze.
W razie wystąpienia takich objawów, pacjent powinien znajdować się pod ścisłą kontrolą lekarską.

Bezpieczeństwo jednoczesnego stosowania moklobemidu i innych leków:
Nie stosować                     klomipramina (leki przeciwdepresyjne), petydyna,
                                         dekstropropoksyfen (leki przeciwbólowe), dekstrometorfan (leki
                                         przeciwkaszlowe), selegilina (lek stosowany w chorobie Parkinsona),
                                         inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny

Stosować ostrożnie          cymetydyna (leki stosowane w chorobie wrzodowej żołądka i
                                         refluksu), leki sympatykomimetyczne (składniki leków na
                                         przeziębienie), metoprolol (leki stosowane w nadciśnieniu
                                         tętniczym), leki przeciwdrgawkowe, opioidowe leki przeciwbólowe,
                                         niesteroidowe leki przeciwzapalne

Stosowanie bezpieczne   antybiotyki, digoksyna (leki stosowane w niewydolności krążenia),
                                        doustne leki antykoncepcyjne, doustne środki przeciwzakrzepowe,
                                        pochodne kumaryny, glibenklamid, hydrochlorotiazyd (leki
                                        stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego), insulina (lek
                                        stosowany w cukrzycy), moksonidyna, nifedypina (leki stosowane w
                                        chorobie wieńcowej), zolmitryptan (stosowane w migrenie),
                                        benzodiazepiny (leki uspokajające), lit (stosowany w depresji)

Mobemid z jedzeniem, piciem i alkoholem
Leczenie lekiem Mobemid nie wymaga stosowania specjalnej diety. Niektórzy pacjenci mogą
wykazywać nadwrażliwość na tyraminę, dlatego pacjentom tym, stosującym moklobemid, zaleca się
unikanie potraw bogatych w tyraminę, a zwłaszcza ryb wędzonych, wędzonego mięsa, niektórych
gatunków żółtego sera (Cheddar, Camembert, Gruyere), czekolady, wina, piwa, produktów
drożdżowych, soi.
Podczas leczenia nie należy pić napojów alkoholowych.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Ciąża
U kobiet w okresie ciąży lek może być zastosowany jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności.
Karmienie piersią
Nie należy stosować leku u kobiet w okresie karmienia piersią, ponieważ moklobemid przenika
do mleka.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek nie powinien zaburzać sprawności psychofizycznej, jednak w początkowym okresie leczenia nie
zaleca się prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Mobemid zawiera laktozę jednowodną oraz sód.
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku Mobemid.

Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na jedną tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.

3. Jak stosować Mobemid

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka
W zespołach depresyjnych zalecana dawka początkowa wynosi 300 mg na dobę, podawana w
dawkach podzielonych.
W zależności od nasilenia objawów depresji dawkę można zwiększyć do 600 mg na dobę.
W celu osiągnięcia pełnego efektu leczniczego, lek należy podawać przez okres 4–6 tygodni.

W leczeniu fobii społecznej początkowa dawka moklobemidu wynosi 300 mg.
Po 3 dniach zwiększa się dawkę do 600 mg na dobę, podawaną w dwóch dawkach podzielonych.
Leczenie dawką 600 mg należy kontynuować przez 8–12 tygodni, aby ocenić skuteczność leczenia.
Maksymalna dawka dobowa nie może przekraczać 600 mg na dobę.
Lekarz będzie okresowo oceniać stan pacjentów i zasadność dalszej terapii.

Sposób podawania
Mobemid stosuje się doustnie.
Lek przyjmuje się bezpośrednio po posiłkach. Należy pamiętać, by nie przyjmować ostatniej porcji
leku zbyt późno wieczorem.
Lek w dawce podtrzymującej 150 mg należy przyjmować 1 raz na dobę, w godzinach porannych.
Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku i u pacjentów
z niewydolnością nerek.
U chorych z niewydolnością wątroby metabolizm moklobemidu jest zmniejszony. Lekarz zmniejszy
dobową dawkę leku Mobemid do połowy lub nawet do jednej trzeciej zwykle zalecanej dawki.

Stosowanie u dzieci i młodzieży
Nie należy stosować leku u dzieci i młodzieży.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Mobemid
Przedawkowanie moklobemidu wywołuje zwykle łagodne i krótkotrwałe objawy ze strony
ośrodkowego układu nerwowego (senność, zaburzenia mowy i orientacji, niepamięć) oraz
podrażnienie przewodu pokarmowego (nudności, wymioty). W razie przedawkowania zalecane jest
natychmiastowe płukanie żołądka i (lub) podanie węgla aktywnego.
Przedawkowanie moklobemidu wraz z innymi lekami działającymi depresyjnie na ośrodkowy układ
nerwowy może być groźne dla życia. W takich przypadkach pacjent powinien być hospitalizowany
i pozostawać pod kontrolą lekarską.
W razie przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Pominięcie zastosowania leku Mobemid
Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Mobemid
W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane mogą występować z następującą częstością:

bardzo często: więcej niż u 1 osoby na 10
często: u 1 do 10 osób na 100
niezbyt często: u 1 do 10 osób na 1000
rzadko: u 1 do 10 osób na 10 000
bardzo rzadko: mniej niż u 1 osoby na 10 000
częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie
dostępnych danych

Zaburzenia układu nerwowego
Często: ból głowy, bezsenność, zaburzenie snu, zawroty głowy, drżenie, wzmożona pobudliwość,
niepokój, nerwowość, senność, zmęczenie, uspokojenie, nasilony niepokój, stan ostrego niepokoju,
osłabienie albo omdlenie.
Niezbyt często: migrena, zaburzenia pozapiramidowe, szum uszny, parestezja, dyzartria (niewyraźna
mowa).

Zaburzenia żołądka i jelit
Często: nudności, zaparcia, bóle żołądkowo-jelitowe, dyskomfort w nadbrzuszu, mdłości, biegunka,
suchość błony śluzowej jamy ustnej, uczucie pełności w żołądku, ból brzucha, wymioty.
Niezbyt często: zgaga, zapalenie błony śluzowej żołądka, wzdęcie, niestrawność.

Zaburzenia serca
Często: tachykardia, palpitacje serca, hipotensja ortostatyczna, hipotensja.
Niezbyt często: nadciśnienie, zwolnienie czynności serca, skurcze dodatkowe, ból dławicowy, ból w
piersiach.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często: pocenie się, niewyraźne widzenie, zwiększony lub zmniejszony apetyt.
Niezbyt często: ogólnie złe samopoczucie, bóle szkieletowo-mięśniowe, uczucie zmienionego smaku,
napady zaczerwienienia twarzy, uczucie gorąca, mroczki (ubytki w polu widzenia), duszność.

Zaburzenia oka
Rzadko: nieostre widzenie, zapalenie spojówek.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Rzadko: drżenie mięśniowe.

Zaburzenia psychiczne
Niezbyt często: trudności w zasypianiu, koszmary nocne, omamy, zaburzenie pamięci, dezorientacja,
nasilenie depresji, ekscytacja/ drażliwość, objawy hipomanii, zachowanie agresywne, apatia, napięcie
nerwowe, hipomania, stany splątania.
Zgłaszano przypadki myśli i zachowań samobójczych podczas leczenia moklobemidem, a także w
krótkim czasie po odstawieniu produktu.

Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często: objawy zapalenia żył.

Zaburzenia skóry, tkanki podskórnej
Niezbyt często: wykwit/wysypka, skórna reakcja alergiczna, świąd, zapalenie dziąseł, zapalenie jamy
ustnej, suchość skóry.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często: zaburzenie oddawania moczu (bolesne lub utrudnione oddawanie moczu, wielomocz,
bolesne parcie na mocz).

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Niezbyt często: krwawienia z dróg rodnych, wydłużona menstruacja.

Badania diagnostyczne
Niezbyt często: w badaniach laboratoryjnych wykonywanych u 1401 pacjentów wykazano niewielkie
zmniejszenie liczby leukocytów oraz aktywności aminotransferazy alaninowej i asparaginianowej,
lecz nie ma to znaczenia klinicznego.

Część objawów jest zależna od choroby podstawowej i w większości przypadków ustępuje w miarę
kontynuowania kuracji.

Myśli samobójcze, pogłębienie depresji lub zaburzeń lękowych
Osoby, u których występuje depresja lub zaburzenia lękowe, mogą czasami mieć myśli
o samookaleczeniu lub o popełnieniu samobójstwa. Takie objawy czy zachowania mogą nasilać się na
początku stosowania leków przeciwdepresyjnych, ponieważ leki te zaczynają działać zazwyczaj
dopiero po upływie 2 tygodni, czasem później.
Wystąpienie myśli samobójczych, myśli o samookaleczeniu lub popełnieniu samobójstwa jest bardziej
prawdopodobne, jeżeli:
- u pacjenta w przeszłości występowały myśli samobójcze lub chęć samookaleczenia;
- pacjent jest młodym dorosłym: dane z badań klinicznych wskazują na zwiększone ryzyko zachowań
samobójczych u osób w wieku poniżej 25 lat z zaburzeniami psychicznymi, którzy byli leczeni lekami
przeciwdepresyjnymi.

Jeśli u pacjenta występują myśli samobójcze lub myśli o samookaleczeniu, należy niezwłocznie
skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do szpitala.
Pomocne może się okazać poinformowanie krewnych lub przyjaciół o depresji lub zaburzeniach
lękowych oraz poproszenie ich o przeczytanie tej ulotki. Pacjent może zwrócić się z prośbą o pomoc
do krewnych lub przyjaciół i prosić o informowanie go, jeśli zauważą, że depresja lub lęk nasiliły się
lub wystąpiły niepokojące zmiany w zachowaniu.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych.
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

5. Jak przechowywać Mobemid

Lek należy przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku po napisie: Termin
ważności. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Mobemid
- Substancją czynną leku jest moklobemid.
Jedna tabletka powlekana zawiera 150 mg moklobemidu.
- Pozostałe składniki (substancje pomocnicze) to:laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana,
powidon, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), magnezu stearynian.
Składniki otoczki: hypromeloza, makrogol 6000, hydroksypropyloceluloza, talk, tytanu dwutlenek
(E 171), żelaza tlenek żółty (E 172), symetykon.

Jak wygląda Mobemid i co zawiera opakowanie
Mobemid to żółto-pomarańczowe, okrągłe, obustronnie wypukłe tabletki powlekane.
Opakowanie: blistry w tekturowym pudełku.
2 blistry po 15 szt.

Podmiot odpowiedzialny
Bausch Health Ireland Limited
3013 Lake Drive
Citywest Business Campus
Dublin 24, D24PPT3
Irlandia

Wytwórca
Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne Jelfa SA
58-500 Jelenia Góra, ul. Wincentego Pola 21
Tel.: (075) 643 31 00
Fax.: (075) 752 44 55
e-mail: jelfa@jelfa.com.pl

Bausch Health Poland sp. z o.o.
ul. Przemysłowa 2
35-959 Rzeszów
Polska

Data ostatniej aktualizacji ulotki: