Lacosamide Teva tabl. powl.(50 mg) - 14 szt.

Doustnie. Lekarz powinien przepisać najbardziej odpowiednią postać farmaceutyczną i moc leku w zależności od masy ciała i dawki. Dorośli, młodzież i dzieci o mc. co najmniej 50 kg. Monoterapia (w leczeniu napadów częściowych). Zalecana dawka początkowa to 50 mg 2 razy na dobę (100 mg/dobę). Po 1 tyg. należy ją zwiększyć do wstępnej dawki terapeutycznej wynoszącej 100 mg 2 razy na dobę (200 mg/dobę). Leczenie lakozamidem można również rozpocząć od dawki 100 mg 2 razy na dobę (200 mg/dobę) na podstawie dokonanej przez lekarza oceny wymaganego obniżenia liczby napadów padaczkowych w zestawieniu z potencjalnymi działaniami niepożądanymi. W zależności od odpowiedzi na leczenie i jego tolerancji, dawkę podtrzymującą można dalej zwiększać o 50 mg 2 razy na dobę (100 mg/dobę) w odstępach tygodniowych do maksymalnej zalecanej dawki wynoszącej 300 mg 2 razy na dobę (600 mg/dobę). W przypadku pacjentów, u których osiągnięto dawkę przekraczającą 200 mg 2 razy na dobę (400 mg/dobę) i którzy wymagają zastosowania dodatkowego leku przeciwpadaczkowego, należy stosować się do opisanego poniżej dawkowania podczas terapii wspomagającej. Terapia wspomagająca (w leczeniu napadów częściowych lub w leczeniu napadów toniczno-klonicznych pierwotnie uogólnionych). Zalecana dawka początkowa to 50 mg 2 razy na dobę (100 mg/dobę). Po 1 tyg. należy ją zwiększyć do wstępnej dawki terapeutycznej wynoszącej 100 mg 2 razy na dobę (200 mg/dobę). W zależności od odpowiedzi na leczenie i jego tolerancji dawkę podtrzymującą można dalej zwiększać o 50 mg 2 razy na dobę (100 mg/dobę) w odstępach tygodniowych do maksymalnej zalecanej dawki dobowej wynoszącej 200 mg 2 razy na dobę (400 mg/dobę). Rozpoczęcie leczenia lakozamidem z użyciem dawki nasycającej (wstępna monoterapia lub zmiana leczenia na monoterapię w leczeniu napadów częściowych, lub terapia wspomagająca w leczeniu napadów częściowych, lub terapia wspomagająca w leczeniu napadów toniczno-klonicznych pierwotnie uogólnionych). U młodzieży i dzieci o masie ciała co najmniej 50 kg i osób dorosłych leczenie lakozamidem można również rozpocząć od pojedynczej dawki nasycającej wynoszącej 200 mg, a następnie, po około 12 godzinach, zastosować schemat leczenia podtrzymującego obejmującego podawanie 100 mg dwa razy na dobę (200 mg/dobę). Późniejsze dostosowanie dawki powinno być uzależnione od indywidualnej odpowiedzi na leczenie oraz jego tolerancji i prowadzone jak podano powyżej. Dawkę nasycającą można zastosować, jeśli lekarz stwierdzi, że uzasadnione jest szybkie uzyskanie efektu terapeutycznego i stanu stacjonarnego stężenia lakozamidu w osoczu. Należy ją podawać pod kontrolą lekarza z uwzględnieniem możliwości częstszego występowania działań niepożądanych dotyczących ciężkich zaburzeń rytmu serca i OUN. Podawanie dawki nasycającej nie było oceniane w ostrych stanach chorobowych, takich jak stan padaczkowy. Dzieci w wieku od 2 lat i młodzież o mc. poniżej 50 kg. Dawka jest ustalana w zależności od masy ciała. Z tego powodu zaleca się rozpoczęcie leczenia od syropu, a następnie zmianę na tabletki w razie potrzeby. Monoterapia (w leczeniu napadów częściowych). Zalecana dawka początkowa to 1 mg/kg dwa razy na dobę (2 mg/kg/dobę). Po 1 tyg. należy ją zwiększyć do wstępnej dawki terapeutycznej wynoszącej 2 mg/kg 2 razy na dobę (4 mg/kg/dobę). W zależności od odpowiedzi na leczenie i tolerancji, dawkę podtrzymującą można dalej zwiększać o 1 mg/kg 2 razy na dobę (2 mg/kg/dobę) w odstępach tygodniowych. Dawkę należy zwiększać stopniowo, aż do uzyskania optymalnej odpowiedzi. Należy stosować najniższą skuteczną dawkę. U dzieci o mc. od 10 kg do poniżej 40 kg maksymalna zalecana dawka maksymalna wynosi do 6 mg/kg 2 razy na dobę (12 mg/kg/dobę). U dzieci o mc. od 40 kg do poniżej 50 kg zalecana dawka maksymalna wynosi 5 mg/kg 2 razy na dobę (10 mg/kg/dobę). Terapia wspomagająca (w leczeniu napadów toniczno-klonicznych pierwotnie uogólnionych u dzieci w wieku od 4 lat albo w leczeniu napadów częściowych u dzieci w wieku od 2 lat). Zalecana dawka początkowa to 1 mg/kg 2 razy na dobę (2 mg/kg/dobę). Po 1 tyg. należy ją zwiększyć do wstępnej dawki terapeutycznej wynoszącej 2 mg/kg 2 razy na dobę (4 mg/kg/dobę). W zależności od odpowiedzi na leczenie i tolerancji dawkę podtrzymującą można dalej zwiększać o 1 mg/kg 2 razy na dobę (2 mg/kg/dobę) w odstępach tygodniowych. Dawkę należy dostosowywać stopniowo, aż do uzyskania optymalnej odpowiedzi. Należy stosować najniższą skuteczną dawkę. Ze względu na zwiększony w porównaniu do dorosłych klirens, u dzieci o mc. od 10 kg do poniżej 20 kg zalecana dawka maksymalna wynosi do 6 mg/kg 2 razy na dobę (12 mg/kg/dobę). U dzieci o mc. od 20 do poniżej 30 kg zalecana dawka maksymalna wynosi 5 mg/kg 2 razy na dobę (10 mg/kg/dobę), a u dzieci o mc. od 30 do poniżej 50 kg zalecana dawka maksymalna wynosi 4 mg/kg 2 razy na dobę (8 mg/kg/dobę), chociaż w badaniach prowadzonych metodą otwartej próby u niewielkiej liczby dzieci z tej drugiej grupy stosowano dawkę do 6 mg/kg 2 razy na dobę (12 mg/kg/dobę). Dawka nasycająca. Nie badano podawania dawki nasycającej u dzieci. Nie zaleca się stosowania dawki nasycającej u młodzieży i dzieci o mc. poniżej 50 kg. Przerwanie stosowania. W razie konieczności przerwania stosowania lakozamidu, zaleca się stopniowe redukowanie dawki, obejmujące cotygodniowe zmniejszanie dawki o 4 mg/kg/dobę (w przypadku pacjentów, których mc. wynosi poniżej 50 kg) lub 200 mg/dobę (w przypadku pacjentów, których mc. wynosi 50 kg lub więcej) u pacjentów, którzy przyjmowali dawkę lakozamidu wynoszącą odpowiednio ≥6 mg/kg/dobę lub ≥300 mg/dobę. Można rozważyć wolniejsze cotygodniowe zmniejszanie dawki na poziomie 2 mg/kg/dobę lub 100 mg/dobę, jeżeli istnieją ku temu wskazania medyczne. U pacjentów, u których dojdzie do ciężkich zaburzeń rytmu serca, należy przeprowadzić ocenę stosunku korzyści klinicznych do ryzyka i w razie potrzeby przerwać podawanie lakozamidu. Szczególne grupy pacjentów. Dostosowanie dawki nie jest wymagane u osób w podeszłym wieku (powyżej 65 lat). U osób starszych należy wziąć pod uwagę związane z wiekiem zmniejszenie klirensu nerkowego przy jednoczesnym zwiększeniu wartości AUC. Dane kliniczne dotyczące leczenia padaczki u osób w podeszłym wieku, w szczególności z wykorzystaniem dawek wyższych niż 400 mg na dobę, są ograniczone. U dorosłych i dzieci z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (CCr >30 ml/min) dostosowanie dawki nie jest wymagane. U dzieci o mc. co najmniej 50 kg oraz pacjentów dorosłych z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek, można rozważyć podanie dawki nasycającej 200 mg, jednak należy zachować ostrożność podczas późniejszego dostosowywania dawki (>200 mg/dobę). U dzieci o mc. co najmniej 50 kg oraz pacjentów dorosłych z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CCr ≤30 ml/min) lub ze schyłkową niewydolnością nerek, zaleca się stosowanie maksymalnej dawki 250 mg/dobę i należy zachować ostrożność podczas ustalania dawki. Jeśli zalecana jest dawka nasycająca, po podaniu dawki inicjującej 100 mg przez pierwszy tydzień, należy kontynuować leczenie, podając 50 mg 2 razy na dobę. U dzieci o mc. poniżej 50 kg z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CCr ≤30 ml/min) lub ze schyłkową niewydolnością nerek, zaleca się zmniejszenie maksymalnej zalecanej dawki o 25%. U wszystkich pacjentów hemodializowanych zaleca się podawanie dodatkowo do 50% podzielonej dawki dobowej bezpośrednio po zakończeniu hemodializy. Leczenie pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek powinno przebiegać z zachowaniem ostrożności ze względu na niewielkie doświadczenie kliniczne i kumulację metabolitu (o nieznanym działaniu farmakologicznym). Maksymalna zalecana dawka u dzieci o mc. co najmniej 50 kg oraz pacjentów dorosłych z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby to 300 mg/dobę. Ustalanie dawki u tych pacjentów powinno być prowadzone ostrożnie ze względu na możliwe współistnienie zaburzeń czynności nerek. U młodzieży i dorosłych o mc. co najmniej 50 kg można rozważyć podanie dawki nasycającej 200 mg, jednak należy zachować ostrożność podczas późniejszego ustalania dawki (>200 mg/dobę). W oparciu o dane dotyczące dorosłych, u dzieci o mc. poniżej 50 kg z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby zaleca się zmniejszenie maksymalnej dawki o 25%. Nie badano farmakokinetyki lakozamidu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dorosłym i dzieciom z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lakozamid można podawać wyłącznie, gdy spodziewane korzyści z leczenia przeważają nad ryzykiem. Na podstawie uważnej obserwacji aktywności choroby i możliwych działań niepożądanych u pacjenta, konieczne może być dostosowanie dawki. Nie zaleca się stosowania lakozamidu u dzieci w wieku poniżej 4 lat w leczeniu napadów toniczno-klonicznych pierwotnie uogólnionych ani u dzieci w wieku poniżej 2 lat w leczeniu napadów częściowych ze względu na ograniczoną liczbę danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności leczenia w tych grupach wiekowych. Sposób podania. Lek można przyjmować go z posiłkiem lub niezależnie od posiłku. Lakozamid musi być przyjmowany 2 razy na dobę mniej więcej co 12 h. W razie pominięcia dawki należy zalecić pacjentowi natychmiastowe przyjęcie pominiętej dawki, a następnie przyjęcie kolejnej dawki lakozamidu o zwykłej ustalonej porze. Jeśli do pory przyjęcia kolejnej dawki pozostało mniej niż 6 h, pacjentowi należy zalecić odczekanie i przyjęcie kolejnej dawki lakozamidu o zwykłej ustalonej porze. Nie należy przyjmować podwójnej dawki.

Lek jest wskazany w monoterapii w leczeniu napadów częściowych i częściowych wtórnie uogólnionych u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku od 2 lat z padaczką. Stosowanie w terapii wspomagającej napadów częściowych lub częściowych wtórnie uogólnionych u osób dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku od 2 lat z padaczką;  napadów toniczno-klonicznych pierwotnie uogólnionych u osób dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku od 4 lat z uogólnioną padaczką idiopatyczną.

1. Co to jest lek Lacosamide Teva i w jakim celu się go stosuje

Co to jest lek Lacosamide Teva
Lek Lacosamide Teva zawiera lakozamid. Należy do grupy leków nazywanych lekami
przeciwpadaczkowymi, które są stosowane w leczeniu padaczki.
- Ten lek został przepisany przez lekarza w celu zmniejszenia liczby napadów.

W jakim celu stosuje się lek Lacosamide Teva
• Lek Lacosamide Teva jest stosowany u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku od 4 lat.
• Jest on stosowany:
   · w monoterapii i w skojarzeniu z innymi lekami przeciwpadaczkowymi w leczeniu typu
   padaczki charakteryzującej się występowaniem napadów częściowych i częściowych wtórnie
   uogólnionych. W tym rodzaju padaczki napady początkowo dotyczą tylko jednej strony mózgu,
   mogą jednak następnie rozszerzyć się na inne obszary po obu stronach mózgu;
   · w skojarzeniu z innymi lekami przeciwpadaczkowymi w leczeniu napadów toniczno-
   klonicznych pierwotnie uogólnionych (dużych napadów obejmujących utratę przytomności) u
   pacjentów z uogólnioną samoistną padaczką (rodzajem padaczki, który uważa się za mający
   podłoże genetyczne).

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Lacosamide Teva

Kiedy NIE stosować leku Lacosamide Teva
- jeśli pacjent ma uczulenie na lakozamid lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6). W razie wątpliwości co do istnienia uczulenia, należy
  skonsultować się z lekarzem
- jeśli u pacjenta występuje pewien rodzaj zaburzeń pracy serca zwany blokiem przedsionkowo-
  komorowym II lub III stopnia.

Jeśli którakolwiek z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, nie powinien przyjmować leku
Lacosamide Teva. W razie wątpliwości, przed zastosowaniem tego leku należy skonsultować się z
lekarzem lub farmaceutą.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Lacosamide Teva należy zwrócić się do lekarza, jeśli:
- pacjent myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie. U niektórych pacjentów leczonych lekami
  przeciwpadaczkowymi, takimi jak lakozamid, występowały myśli o samookaleczeniu lub myśli
  samobójcze. Jeśli kiedykolwiek wystąpią takie myśli, należy natychmiast skontaktować się z
  lekarzem.
- u pacjenta występuje choroba serca, która dotyczy rytmu pracy serca - często jest on zwolniony,
  przyspieszony lub nieregularny (tj. blok przedsionkowo-komorowy, migotanie i trzepotanie
  przedsionków).
- u pacjenta występuje ciężka choroba serca, taka jak niewydolność serca lub pacjent przeszedł
  zawał serca.
- u pacjenta często występują zawroty głowy lub upadki. Lek Lacosamide Teva może
  powodować zawroty głowy, co może zwiększać ryzyko przypadkowego urazu lub upadku. Z
  tego względu należy zachować ostrożność do czasu przyzwyczajenia się organizmu do działania
  leku.

Jeżeli zachodzi którakolwiek z powyższych sytuacji (lub istnieją co do tego wątpliwości), przed
rozpoczęciem przyjmowania leku Lacosamide Teva należy skontaktować się z lekarzem lub
farmaceutą.
W razie przyjmowania leku Lacosamide Teva należy zgłaszać lekarzowi przypadki wystąpienia
nowego rodzaju napadów albo zaostrzeń istniejących napadów.
Jeżeli pacjent przyjmuje lek Lacosamide Teva i wystąpią u niego objawy nieprawidłowej pracy serca
(takie jak spowolnione, szybkie lub nieregularne tętno, kołatanie, skrócony oddech, uczucie
oszołomienia, omdlenia), należy natychmiast zasięgnąć porady lekarza (patrz punkt 4).

Dzieci poniżej 4 lat
Lek Lacosamide Teva nie jest zalecany u dzieci w wieku poniżej 4 lat, gdyż jego skuteczność w tej
grupie wiekowej nie jest jeszcze znana i nie wiadomo, czy jest bezpieczny dla dzieci.

Lek Lacosamide Teva a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub
ostatnio, a także o lekach które pacjent planuje przyjmować.
Należy zwłaszcza powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o przyjmowaniu któregokolwiek z
następujących leków, które wpływają na pracę serca. Jest to spowodowane tym, że lek Lacosamide
Teva również wpływa na pracę serca:
- leki stosowane w chorobach serca;
- leki, które mogą spowodować wydłużenie odstępu PR (widoczne w zapisie pracy serca
  elektrokardiogramie EKG), takie jak leki stosowane w leczeniu padaczki lub bólu, np.
  karbamazepina, lamotrygina lub pregabalina;
- leki stosowane w terapii niektórych rodzajów zaburzeń rytmu serca lub w niewydolności
  serca.

Jeżeli zachodzi którakolwiek z powyższych sytuacji (lub istnieją co do tego wątpliwości), przed
rozpoczęciem przyjmowania leku Lacosamide Teva należy skontaktować się z lekarzem lub
farmaceutą.

Należy także powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o przyjmowaniu któregokolwiek z następujących
leków. Mogą one zmniejszyć lub zwiększyć skuteczność leku Lacosamide Teva:
- leki stosowane w zakażeniach grzybiczych - flukonazol, itrakonazol lub ketokonazol;
- lek stosowany w zakażeniu wirusem HIV – rytonawir;
- leki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych - klarytromycyna lub ryfampicyna;
- lek ziołowy stosowany w leczeniu łagodnego lęku i depresji - ziele dziurawca.

Jeżeli zachodzi którakolwiek z powyższych sytuacji (lub istnieją co do tego wątpliwości), przed
rozpoczęciem przyjmowania leku Lacosamide Teva należy skontaktować się z lekarzem lub
farmaceutą.

Lek Lacosamide Teva z alkoholem
Ze względów bezpieczeństwa NIE zaleca się picia alkoholu podczas stosowania leku Lacosamide
Teva.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie zaleca się przyjmowania leku Lacosamide Teva w czasie ciąży lub karmienia piersią, ponieważ
wpływ tego leku na przebieg ciąży i nienarodzone dziecko lub noworodka nie jest znany. Nie
wiadomo także, czy lek Lacosamide Teva przenika do mleka ludzkiego. Należy pilnie zasięgnąć
porady lekarza, jeśli pacjentka zajdzie w ciążę lub planuje ciążę. Lekarz pomoże zadecydować, czy
należyprzyjmować lek Lacosamide Teva.

Nie należy przerywać leczenia bez konsultacji z lekarzem, ponieważ może to spowodować
zwiększenie częstości napadów. Nasilenie objawów choroby u matki może również zaszkodzić
dziecku.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
Nie należy prowadzić samochodu, jeździć rowerem ani używać narzędzi czy obsługiwać maszyn do
momentu upewnienia się, jak lek wpływa na pacjenta. Jest to spowodowane tym, że lek Lacosamide
Teva może powodować zawroty głowy lub niewyraźne widzenie.

Lacosamide Teva 100 mg i 150 mg zawiera żółcień pomarańczową (E 110)
Może powodować reakcje alergiczne.

Lacosamide Teva 200 mg zawiera czerwień koszenilową
Może powodować reakcje alergiczne.

3. Jak stosować lek Lacosamide Teva

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości,
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Stosowanie leku Lacosamide Teva
- Przyjmować lek Lacosamide Teva dwa razy na dobę, raz rano i raz wieczorem.
- Stosować lek mniej więcej o tej samej porze każdego dnia.
- Połknąć tabletkę leku Lacosamide Teva, popijając szklanką wody.

Zazwyczaj rozpoczyna się leczenie od codziennej małej dawki, którą następnie lekarz powoli
zwiększa przez kilka tygodni. Po osiągnięciu dawki, która jest skuteczna dla danego pacjenta, tak
zwanej dawki podtrzymującej, pacjent będzie ją dalej codziennie stosował. Lacosamide Teva stosuje
się w leczeniu długotrwałym. Należy kontynuować przyjmowanie leku Lacosamide Teva, dopóki
lekarz nie zaleci jego zaprzestania.

Jaką dawkę przyjmować
Poniżej przedstawiono typowe zalecane dawki leku Lacosamide Teva dla pacjentów z różnych grup
wiekowych i o różnej masie ciała. Lekarz może przepisać pacjentowi inną dawkę, jeżeli u pacjenta
występują zaburzenia czynności nerek lub wątroby.

Dorośli, młodzież i dzieci o masie ciała co najmniej 50 kg oraz dorośli
Stosowanie samego leku Lacosamide Teva (monoterapia)
Typowa dawka początkowa leku Lacosamide Teva wynosi 50 mg dwa razy na dobę.
Lekarz może również rozpocząć leczenie od dawki 100 mg dwa razy na dobę.
Lekarz może zwiększać stosowaną dawkę (podawaną dwa razy na dobę) co tydzień o 50 mg, aż do
osiągnięcia dawki podtrzymującej, wynoszącej między 100 mg i 300 mg na dobę, podawanej w dwóch
dawkach na dobę.

Stosowanie leku Lacosamide Teva z innymi lekami przeciwpadaczkowymi (terapia wspomagająca)
Typowa dawka początkowa leku Lacosamide Teva wynosi 50 mg dwa razy na dobę.

Lekarz może zwiększać stosowaną dawkę (podawaną dwa razy na dobę) co tydzień o 50 mg, aż do
osiągnięcia dawki podtrzymującej, wynoszącej między 100 mg i 200 mg dwa razy na dobę.

Jeżeli pacjent waży co najmniej 50 kg, lekarz może zadecydować o rozpoczęciu podawania leku
Lacosamide Teva od pojedynczej dawki nasycającej 200 mg. Następnie po 12 godzinach pacjent
zacznie przyjmować stałą dawkę podtrzymującą.

Dzieci i młodzież o masie ciała poniżej 50 kg
Dawka zależy od masy ciała dziecka. Zazwyczaj leczenie rozpoczyna się od podawania leku w syropie
i tylko wtedy zmienia na tabletki, jeśli dziecko jest w stanie je połknąć i można uzyskać właściwą
dawkę przy użyciu różnych mocy tabletek. Lekarz przepisze dziecku lek w postaci najbardziej dla
niego odpowiedniej.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Lacosamide Teva
W razie zastosowania większej niż zalecana dawki leku Lacosamide Teva należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem. NIE próbować prowadzić pojazdu.
U pacjenta mogą wystąpić:
- zawroty głowy;
- nudności lub wymioty;
- napady (drgawki), zaburzenia rytmu serca, takie jak spowolniony, przyspieszony lub
  nieregularny rytm serca, śpiączka lub obniżenie ciśnienia krwi z przyspieszoną czynnością serca
  i poceniem się.

Pominięcie zastosowania leku Lacosamide Teva
- W razie opóźnienia przyjęcia leku o mniej niż 6 godzin, należy jak najszybciej przyjąć
  pominiętą dawkę.
- W razie opóźnienia przyjęcia leku o więcej niż 6 godzin, NIE należy przyjmować pominiętej
  dawki. Należy natomiast przyjąć następną dawkę leku Lacosamide Teva o zwykłej porze.
- NIE należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

Przerwanie stosowania leku Lacosamide Teva
- NIE należy przerywać stosowania leku Lacosamide Teva bez konsultacji z lekarzem, ponieważ
  objawy padaczki mogą powrócić lub się nasilić.
- Jeżeli lekarz zdecyduje zakończyć stosowanie leku Lacosamide Teva, poinformuje pacjenta, jak
  należy stopniowo zmniejszać dawkowanie.
W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się do lekarza lub
farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Działania niepożądane ze strony układu nerwowego, takie jak zawroty głowy, mogą być silniejsze po
podaniu pojedynczej dawki nasycającej.

Należy powiadomić lekarza lub farmaceutę, jeśli wystąpi którykolwiek z następujących
objawów:

Bardzo często: mogące wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów
- Ból głowy;
- Zawroty głowy lub nudności (mdłości);
- Podwójne widzenie.

Często: mogące wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów
- Krótkie zrywy mięśnia lub grup mięśni (napady miokloniczne);
- Trudności z koordynacją ruchów lub chodzeniem;
- Zaburzenia równowagi, drżenie, mrowienie i drętwienie (parestezja) lub skurcze mięśni,
  skłonność do upadków lub powstawania siniaków;
- Zaburzenia pamięci, zaburzenia myślenia lub problemy ze znalezieniem słów, splątanie;
- Szybkie i niekontrolowane ruchy gałek ocznych (oczopląs), niewyraźne widzenie ;
- Uczucie wirowania, wrażenie bycia pijanym;
- Wymioty, suchość w ustach, zaparcia, niestrawność, nadmiar gazów w żołądku lub jelitach
  (wzdęcia), biegunka;
- Zaburzenia czucia (osłabienie czucia), zaburzenia mowy (zaburzenia artykulacji), zaburzenia
  uwagi;
- Szumy uszne (takie jak bzyczenie, dzwonienie czy świsty);
- Drażliwość, trudności w zasypianiu, depresja;
- Senność, zmęczenie lub osłabienie (astenia);
- Świąd, wysypka.

Niezbyt często: mogące wystąpić rzadziej niż u 1 na 100 pacjentów
- Zwolnienie pracy serca, kołatanie, nieregularne tętno lub inne zmiany w aktywności
  elektrycznej serca (zaburzenia przewodzenia);
- Nadmiernie dobre samopoczucie, widzenie i(lub) słyszenie nieistniejących rzeczy;
- Reakcja alergiczna po przyjęciu leku, pokrzywka;
- Nieprawidłowe wyniki badania krwi dotyczące wątroby (nieprawidłowa czynność wątroby,
  uszkodzenie wątroby);
- Myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie lub próba popełnienia samobójstwa: należy
  natychmiast powiadomić lekarza;
- Uczucie złości lub pobudzenia;
- Zaburzenia myślenia lub utrata kontaktu z rzeczywistością;
- Ciężkie reakcje nadwrażliwości powodujące obrzęk twarzy, gardła, rąk, stóp, kostek lub dolnej
  części nóg;
- Omdlenia;
- Nieprawidłowe ruchy mimowolne (dyskineza).

Częstość nieznana: nie można określić częstości na podstawie dostępnych danych
- Nieprawidłowe szybkie tętno (tachyarytmia komorowa);
- Ból gardła, wysoka temperatura ciała i częste występowanie zakażeń. Badania krwi mogą
  wykazać znaczące zmniejszenie liczby białych krwinek określonego typu (agranulocytoza);
- Ciężka reakcja skórna, której może towarzyszyć wysoka temperatura i objawy grypopodobne,
  wysypka na twarzy, rozprzestrzeniająca się wysypka, obrzęk węzłów chłonnych (powiększone
  węzły chłonne). Badania krwi mogą wykazać zwiększone stężenie enzymów wątrobowych oraz
  liczby jednego z rodzajów białych krwinek (eozynofilia);
- Rozległa wysypka z pęcherzami i złuszczającą się skórą, występująca głównie w okolicy ust,
  oczu, nosa i narządów płciowych (zespół Stevensa-Johnsona) i cięższa postać wysypki
  powodująca złuszczanie skóry z ponad 30% powierzchni ciała (martwica toksyczno-rozpływna
  naskórka);
- Drgawki.

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci

Często: mogące wystąpić rzadziej niż u 1 na 10 pacjentów
- Katar (zapalenie jamy nosowej i gardła);
- Gorączka;
- Ból gardła (zapalenie gardła);
- Zmniejszony apetyt.

Niezbyt często: mogące wystąpić u maksymalnie 1 na 100 pacjentów
- Uczucie senności lub braku energii (letarg).

Nieznana: nie można ustalić częstości występowania na podstawie dostępnych danych
- Zmiany zachowania, dziecko nie zachowuje się tak, jak zazwyczaj.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

5. Jak przechowywć lek Lacosamide Teva

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku tekturowym,
blistrze lub pojemniku z tabletkami po „Termin ważności” („EXP”). Termin ważności oznacza ostatni
dzień podanego miesiąca. Numer serii podany jest po skrócie „Lot”.

Ten lek nie wymaga żadnej specjalnej temperatury podczas przechowywania. Przechowywać w
oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Lacosamide Teva

- Substancją czynną jest lakozamid.
  Jedna tabletka leku Lacosamide Teva, 50 mg zawiera 50 mg lakozamidu.
  Jedna tabletka leku Lacosamide Teva, 100 mg zawiera 100 mg lakozamidu.
  Jedna tabletka leku Lacosamide Teva, 150 mg zawiera 150 mg lakozamidu.
  Jedna tabletka leku Lacosamide Teva, 200 mg zawiera 200 mg lakozamidu.
- Pozostałe składniki to:
  Rdzeń tabletki: celuloza mikrokrystaliczna, hydroksypropyloceluloza niskopodstawiona,
  hydroksypropyloceluloza, krzemionka koloidalna bezwodna, krospowidon (typ A), magnezu
  stearynian
  Otoczka: alkohol poliwinylowy, tytanu dwutlenek (E171), glikol polietylenowy, talk
  Lacosamide Teva, 50 mg tabletki także zawierają żelaza tlenek czerwony (E172), żelaza tlenek
  czarny (E172), żelaza tlenek żółty (E172) .
  Lacosamide Teva, 100 mg tabletki także zawierają żelaza tlenek żółty (E172) , żółcień
  chinolinową (E104) , żółcień pomarańczową (E110).
  Lacosamide Teva, 150 mg tabletki także zawierają żelaza tlenek żółty (E172), żółcień
  pomarańczową (E110)
  Lacosamide Teva, 200 mg tabletki także zawierają błękit brylantowy FCF (E133), czerwień
  koszenilową.

Jak wygląda lek Lacosamide Teva i co zawiera opakowanie

Lacosamide Teva, 50 mg to różowe, owalne, dwuwypukłe tabletki powlekane z wytłoczoną liczbą
„50” po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie.
Lacosamide Teva, 100 mg to żółte, owalne, dwuwypukłe tabletki powlekane z wytłoczoną liczbą
„100” po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie.
Lacosamide Teva, 150 mg to pomarańczowe, owalne, dwuwypukłe tabletki powlekane z wytłoczoną
liczbą „150” po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie.
Lacosamide Teva, 200 mg to niebieskie, owalne, dwuwypukłe tabletki powlekane z wytłoczoną liczbą
„200” po jednej stronie i gładkie po drugiej stronie.

Lek Lacosamide Teva jest dostępny w blistrach po 14, 56, 98, 112, 168, 200 lub 210 tabletek,
w blistrach jednodawkowych po 14x1, 56x1, 60x1 lub 168x1 tabletek i w butelkach po 60, 100 lub
200 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Podmiot odpowiedzialny:
Teva B.V.
Swensweg 5
2031 GA Haarlem
Holandia

Wytwórca:
TEVA Gyógyszergyár Zrt.
Pallagi út 13
4042 Debrecen, Węgry

Teva Operations Poland Sp. z.o.o
ul. Mogilska 80
31-546 Kraków

Merckle GmbH
Ludwig-Merckle-Strasse 3
89143 Blaubeuren, Niemcy

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach
członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do przedstawiciela
podmiotu odpowiedzialnego:

Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.
ul. Emilii Plater 53
00-113 Warszawa
tel.: (22) 345 93 00

Data ostatniej aktualizacji ulotki: marzec 2022 r.