Kefrenex tabl. powl.(200 mg) - 60 szt.

Doustnie. Dorośli. Leczenie schizofrenii: lek podawać 2 razy na dobę. Całkowita dobowa dawka przez pierwsze 4 dni leczenia wynosi: 50 mg - 1. dzień, 100 mg - 2. dzień, 200 mg - 3. dzień, 300 mg - 4. dzień, od 4. dnia dawkę należy zwiększać do dawki skutecznej wynoszącej zazwyczaj 300-450 mg na dobę. W zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji leku, dawkę można dostosowywać w zakresie 150-750 mg na dobę. Leczenie epizodów maniakalnych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej: lek podawać 2 razy na dobę. Całkowita dobowa dawka przez pierwsze 4 dni leczenia wynosi: 100 mg - 1. dzień, 200 mg - 2. dzień, 300 mg - 3. dzień, 400 mg - 4. dzień, następnie dawka może być zwiększana maksymalnie o 200 mg na dobę do dawki dobowej 800 mg w 6. dniu leczenia. W zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji leku, dawkę można dostosowywać w zakresie 200-800 mg na dobę; zwykle skuteczna dawka wynosi 400-800 mg na dobę. Leczenie epizodów depresyjnych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej: lek podawać raz na dobę, przed snem. Całkowita dobowa dawka przez pierwsze 4 dni leczenia wynosi: 50 mg - 1. dzień, 100 mg - 2. dzień, 200 mg - 3. dzień, 300 mg - 4. dzień, zalecana dzienna dawka to 300 mg. U niektórych pacjentów korzystne jest podawanie dawki 600 mg na dobę. Dawki większe niż 300 mg  powinny być wprowadzane przez lekarza doświadczonego w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej. U niektórych pacjentów, u których występują problemy z tolerancją leku, można rozważyć zmniejszenie dawki do 200 mg na dobę. Zapobieganie nawrotom w chorobie afektywnej dwubiegunowej: u pacjentów, u których wystąpiła reakcja na kwetiapinę stosowaną w leczeniu ostrej fazy choroby dwubiegunowej, należy kontynuować stosowanie kwetiapiny w tej samej dawce w zapobieganiu nawrotom epizodów maniakalnych, mieszanych lub depresyjnych. Dawka może być modyfikowana, w zależności od odpowiedzi klinicznej i tolerancji pacjenta, w zakresie 300-800 mg, podawana 2 razy na dobę. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku średni klirens osoczowy kwetiapiny jest o 30-50% mniejszy; zależnie od reakcji pacjenta i tolerancji, zwiększanie dawki należy spowolnić, a dobową dawkę terapeutyczną zmniejszyć w stosunku do dawki stosowanej u młodszych pacjentów; nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u pacjentów >65 lat z epizodami depresji w przebiegu choroby dwubiegunowej. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby dawka początkowa powinna wynosić 25 mg na dobę; dawka powinna być zwiększana codziennie o 25-50 mg na dobę aż do uzyskania skutecznej dawki, zależnie od reakcji klinicznej pacjenta i tolerancji leczenia. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie ma potrzeby zmiany dawkowania. Sposób podania. Lek można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Tabl. 100 mg, 200 mg i 300 mg można dzielić na połowy.

Leczenie schizofrenii. Leczenie umiarkowanych lub ciężkich epizodów maniakalnych w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej. Leczenie epizodów ciężkiej depresji w przebiegu choroby afektywnej dwubiegunowej. Zapobieganie nawrotom choroby dwubiegunowej, epizodom manii lub depresji u pacjentów, którzy reagowali na wcześniejsze leczenie kwetiapiną.

1. Co to jest lek Kefrenex i w jakim celu się go stosuje

Lek Kefrenex zawiera substancję nazywaną kwetiapiną. Należy ona do grupy leków
przeciwpsychotycznych. Lek Kefrenex można stosować w leczeniu ciężkich chorób, takich jak:
• Zaburzenie afektywne dwubiegunowe: pacjent może stale odczuwać smutek. Pacjent może mieć
  depresję, poczucie winy, nie mieć energii, stracić apetyt lub nie móc spać.

• Mania: pacjent może odczuwać bardzo silne uczucie pobudzenia, podniecenia, poruszenia,
  entuzjazmu, lub nadreaktywności, czy też zmniejszenie umiejętności krytycznej oceny, w tym
  uczucie agresji, destrukcji.

• Schizofrenia: pacjent może słyszeć lub odczuwać nieistniejące rzeczy, przyjmować za prawdziwe
  rzeczy, których nie ma lub odczuwać nadmierną podejrzliwość, lęk, zagubienie, winę, napięcie
  czy przygnębienie.

Lekarz może zalecić dalsze stosowanie leku Kefrenex, nawet jeśli stan pacjenta się poprawi.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Kefrenex

Kiedy nie stosować lekuKefrenex:
− jeśli pacjent ma uczulenie na kwetiapinę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6),
− jeśli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków:
   o niektóre leki stosowane w zakażeniu wirusem HIV
   o leki z grupy azoli (stosowane w zakażeniach grzybiczych)
   o erytromycynę lub klarytromycynę stosowane w leczeniu zakażeń
   o nefazodon (stosowany w leczeniu depresji).

Jeżeli którakolwiek z wymienionych powyżej sytuacji dotyczy pacjenta, nie należy stosować
leku Kefrenex. W razie wątpliwości należy poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem
leku.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Kefrenex należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
• Jeśli u pacjenta lub w jego rodzinie występują lub występowały jakiekolwiek choroby serca, np.:
  zaburzenia rytmu serca, osłabienie mięśnia sercowego lub zapalenie mięśnia sercowego, lub jeśli
  pacjent przyjmuje jakiekolwiek leki, które mogą mieć wpływ na rytm pracy serca.
• Jeśli pacjent ma niskie ciśnienie krwi.
• Jeśli pacjent przebył udar mózgu, szczególnie jeśli jest w podeszłym wieku.
• Jeśli u pacjenta występują problemy z wątrobą.
• Jeśli kiedykolwiek wystąpił u pacjenta napad drgawek (padaczka).
• Jeśli pacjent ma cukrzycę lub zwiększone ryzyko zachorowania na cukrzycę. W tym przypadku
  lekarz może zalecić badania stężenia glukozy podczas stosowania leku Kefrenex.
• Jeśli kiedykolwiek stwierdzono u pacjenta małą liczbę białych krwinek (bez względu na to, czy
  było to spowodowane przyjmowaniem innych leków, czy nie).
• Jeśli pacjent jest osobą w podeszłym wieku z otępieniem starczym (ograniczenie sprawności
  pracy mózgu). W takim przypadku pacjent nie powinien stosować leku Kefrenex, ponieważ
  grupa leków, do której należy kwetiapina może nasilać ryzyko udaru, a niekiedy ryzyko śmierci
  u pacjentów w podeszłym wieku z otępieniem starczym.
• Jeśli pacjent jest w podeszłym wieku i cierpi na chorobę Parkinsona/parkinsonizm.
• Jeśli u pacjenta lub w jego rodzinie występowały zakrzepy żylne, gdyż stosowanie leków z tej
  grupy powoduje ich powstawanie.
• Jeśli u pacjenta występuje lub występował stan, polegający na zatrzymaniu oddychania przez
  krótkie okresy czasu w trakcie normalnego snu nocnego (zwany „bezdechem sennym”)
  i pacjent przyjmuje leki spowalniające normalną aktywność mózgu (tj. leki z grupy
  „depresantów”).
• Jeśli u pacjenta występuje lub występował stan, w którym pacjent nie może całkowicie opróżnić
  pęcherza (zatrzymanie moczu), ma powiększoną prostatę, niedrożność jelit lub zwiększone
  ciśnienie wewnątrz oka. Takie objawy mogą być spowodowane lekami (zwanymi „lekami
  przeciwcholinergicznymi”) stosowanymi w leczeniu różnych chorób, które wpływają na
  funkcje komórek nerwowych.
• Jeśli pacjent był w przeszłości uzależniony od alkoholu lub leków.

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeżeli po zastosowaniu leku Kefrenex wystąpi
którykolwiek z następujących objawów:
• Szybkie i nieregularne bicie serca, nawet podczas odpoczynku, kołatanie serca, trudności
  z oddychaniem, ból w klatce piersiowej lub niewyjaśnione zmęczenie. Lekarz będzie musiał
  zbadać serce i jeśli to konieczne, natychmiast skierować pacjenta do kardiologa.
• Wysoka temperatura (gorączka), nasilona sztywność mięśni, pocenie się lub obniżony poziom
  świadomości (choroba zwana złośliwym zespołem neuroleptycznym), które wystąpią
  jednocześnie. Może być potrzebna natychmiastowa pomoc medyczna.
• Niekontrolowane ruchy, głównie w obrębie twarzy i języka.
• Zawroty głowy lub uczucie ciężkiej senności. Może to zwiększyć ryzyko przypadkowego
  zranienia lub kontuzji (na skutek upadku) u pacjentów w podeszłym wieku.
• Napady drgawek.
• Długotrwały, bolesny wzwód (priapizm).

Takie objawy mogą być wywołane przez leki przeciwpsychotyczne.

Należy niezwłocznie poinformować lekarza, jeśli:
• Pacjent ma gorączkę, objawy grypopodobne, ból gardła lub jakąkolwiek inną infekcję, gdyż może
  to być wynikiem bardzo niskiej liczby białych krwinek, co może wymagać przerwania leczenia
  lekiem Kefrenex i (lub) zastosowania innego leczenia.
• Pacjent ma zaparcia wraz z utrzymującym się bólem brzucha lub zaparcia, które nie poddają się
  leczeniu, ponieważ może to prowadzić do bardzo poważnej niedrożności jelit.

Myśli samobójcze lub nasilenie się depresji
Jeżeli pacjent ma depresję mogą czasami wystąpić myśli o samookaleczeniu lub samobójstwie. Myśli
te mogą szczególnie nasilać się na początku leczenia, ponieważ lek nie działa od razu, zwykle dopiero
po około 2 tygodniach, a czasami nawet później. Takie myśli mogą także nasilić się, jeśli pacjent
nagle przestanie stosować lek. Myśli te mogą wystąpić, szczególnie jeżeli pacjent jest młodą osobą
dorosłą. Badania kliniczne wykazują zwiększone ryzyko występowania myśli i (lub) zachowań
samobójczych u młodych dorosłych, w wieku poniżej 25 lat, z depresją.

W razie wystąpienia myśli o samookaleczeniu lub zabiciu się, należy natychmiast skontaktować się
z lekarzem lub zgłosić się do szpitala. Można powiedzieć komuś z rodziny lub bliskiej osobie
o depresji i pokazać tę ulotkę z prośbą o zapoznanie się z nią. Można poprosić tę osobę, aby jeśli
zauważy nasilenie objawów depresji lub inne niepokojące zmiany zachowania, powiedziała nam
o tym.

Ciężkie skórne działania niepożądane
Podczas leczenia lekiem Kefrenex bardzo rzadko zgłaszano ciężkie skórne działania niepożądane
które mogą zagrażać życiu lub prowadzić do zgonu. Zwykle przejawiają się one w postaci:
• Zespołu Stevensa-Johnsona (SJS), rozległej wysypki z pęcherzami na skórze, szczególnie
  wokół ust, nosa, oczu i narządów płciowych
• Toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka (TEN), cięższej postaci powodującej
  rozległe łuszczenie się skóry
• Reakcji polekowej z eozynofilią i objawami układowymi (DRESS) obejmującymi objawy
  grypopodobne z wysypką, gorączką, obrzękiem węzłów chłonnych i nieprawidłowymi
  wynikami badań krwi (w tym zwiększenie liczby białych krwinek (eozynofilia) i aktywności
  enzymów wątrobowych).

W przypadku wystąpienia ww. objawów należy przerwać stosowanie leku Kefrenex i niezwłocznie
skontaktować się z lekarzem.

Zwiększenie masy ciała
Podczas stosowania kwetiapiny obserwowano przyrost masy ciała. Pacjent i lekarz prowadzący
powinni regularnie kontrolować masę ciała u pacjenta.

Dzieci i młodzież
Lek Kefrenex nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Lek Kefrenex a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach stosowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Nie należy przyjmować leku Kefrenex, jeśli pacjent stosuje którykolwiek z poniższych leków:
• Niektóre leki stosowane w leczeniu HIV.
• Leki azolowe (stosowane w leczeniu zakażeń grzybiczych).
• Erytromycyna lub klarytromycyna (leki stosowane w leczeniu zakażeń).
• Nefazodon (stosowany w depresji).

Należy poinformować lekarza, jeżeli pacjent przyjmuje którykolwiek z poniższych leków:
• Leki przeciwpadaczkowe (takie jak: fenytoina lub karbamazepina).
• Leki przeciwnadciśnieniowe.
• Barbiturany (leki stosowane w zaburzeniach snu).
• Tiorydazynę lub lit (inne leki przeciwpsychotyczne).
• Leki, które wpływają na rytm serca, np. leki, które mogą być przyczyną zaburzenia równowagi
  elektrolitów (niskie stężenie potasu lub magnezu), takie jak: diuretyki (leki moczopędne) lub
  niektóre antybiotyki (leki stosowane w leczeniu zakażeń).
• Leki, które mogą powodować zaparcia.
• Leki (zwane „lekami przeciwcholinergicznymi”) stosowane w leczeniu różnych chorób, które
  wpływają na komórki nerwowe.

Nie należy przerywać leczenia innymi lekami bez poinformowania o tym lekarza.

Kefrenex z jedzeniem, piciem i alkoholem
Kefrenex można zażywać z pokarmem lub bez pokarmu.

Podczas leczenia lekiem Kefrenex należy zachować ostrożność w piciu napojów alkoholowych.
Jednoczesne stosowanie leku Kefrenex i alkoholu może powodować senność.

Leku Kefrenex nie należy przyjmować jednocześnie z sokiem grejpfrutowym. Może to wpływać na
sposób działania leku.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Leku Kefrenex nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że lekarz zaleci inaczej. Leku Kefrenex nie
należy stosować w okresie karmienia piersią.

Poniższe objawy, oznaczające objawy odstawienia, mogą wystąpić u nowonarodzonych dzieci,
których matki stosowały Kefrenex w ostatnim trymestrze ciąży (ostatnie trzy miesiące ciąży): drżenie,
sztywność mięśni i (lub) osłabienie, senność, pobudzenie, problemy z oddychaniem i trudności
podczas karmienia. Jeśli u dziecka wystąpi którykolwiek z tych objawów, konieczny może okazać się
kontakt z lekarzem.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Tabletki stosowanego przez pacjenta leku mogą powodować senność. Pacjent nie powinien prowadzić
pojazdów, używać narzędzi ani obsługiwać maszyn aż do czasu, kiedy pozna swoją reakcję na
stosowanie leku.

Wpływ na wynik badania na obecność narkotyków
Jeśli u pacjenta stosującego lek Kefrenex wykonywane jest badanie moczu na obecność narkotyków,
może ono dawać fałszywie dodatni wynik dla metadonu lub niektórych leków stosowanych
w depresji, zwanych trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi, nawet jeśli pacjent nie
przyjmował tych leków. W takiej sytuacji należy wykonać dokładniejsze, bardziej swoiste testy.

Lek Kefrenex zawiera laktozę
Lek Kefrenex zawiera laktozę, która jest rodzajem cukru. Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta
nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem
leku.

Lek Kefrenex, 25 mg zawiera żółcień pomarańczową (E 110)
Lek Kefrenex, 25 mg zawiera barwnik, żółcień pomarańczową (E 110). Lek może powodować reakcje
alergiczne.

Lek Kefrenex zawiera sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23mg) sodu na tabletkę 25 mg, 100 mg, 200 mg, 300 mg, to znaczy
lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek Kefrenex

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lekarz prowadzący określi dawkę początkową.
Dawka podtrzymująca (dawka dobowa) będzie zależeć od choroby pacjenta oraz jego potrzeb, ale
zwykle będzie to dawka w zakresie pomiędzy 150 mg a 800 mg na dobę.

• Lek należy przyjmować raz na dobę, wieczorem, przed snem lub dwa razy na dobę, w zależności
  od choroby pacjenta.

• Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą.

• Tabletki można przyjmować z pokarmem lub bez pokarmu.

• Nie należy pić soku grejpfrutowego podczas stosowania leku Kefrenex. Może to wpływać na
  sposób działania leku.

• Nie należy przerywać przyjmowania tabletek, nawet wówczas, gdy następuje poprawa
  samopoczucia, dopóki lekarz tego nie zaleci.

Problemy z wątrobą
Jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby, lekarz może zmniejszyć dawkę leku.

Pacjenci w podeszłym wieku
Jeśli pacjent jest osobą w podeszłym wieku, lekarz może zmniejszyć dawkę leku.

Stosowanie u dzieci i młodzieży
Leku Kefrenex nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Kefrenex
W razie zastosowania większej niż zalecana przez lekarza dawki leku Kefrenex, można odczuwać
senność, omdlenie lub zawroty głowy, nieprawidłowe bicie serca. Należy niezwłocznie skontaktować
się z lekarzem lub najbliższym szpitalem. Należy zabrać ze sobą pozostałe tabletki leku Kefrenex.

Pominięcie zastosowania leku Kefrenex
Jeżeli została pominięta jedna dawka leku, należy ją zażyć jak najszybciej. Jeżeli czas pozostały do
przyjęcia kolejnej dawki jest niedługi, należy przyjąć lek o zwykłej porze. Nie należy stosować
podwójnej dawki leku Kefrenex w celu uzupełnienia pominiętej tabletki.

Przerwanie stosowania leku Kefrenex
W razie nagłego przerwania stosowania leku Kefrenex mogą wystąpić trudności w zasypianiu
(bezsenność) lub nudności, lub bóle głowy, biegunka, wymioty, zawroty głowy lub drażliwość. Lekarz
może zalecić stopniowe zmniejszanie dawki w celu przerwania leczenia.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Bardzo często: mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów
• Zawroty głowy (które mogą powodować upadki), ból głowy, suchość w jamie ustnej.

• Senność (która może powodować upadki i może ustępować z czasem, podczas dalszego
  stosowania leku Kefrenex).

• Objawy odstawienia (objawy, które mogą wystąpić po przerwaniu stosowania leku Kefrenex)
  w tym trudności w zasypianiu (bezsenność), nudności, bóle głowy, biegunka, wymioty, zawroty
  głowy lub rozdrażnienie. Zaleca się stopniowe odstawianie leku przez okres co najmniej 1 do
  2 tygodni.

• Przybieranie na wadze.

• Nieprawidłowe ruchy mięśni. W tym trudności w rozpoczęciu zamierzonego ruchu mięśni,
  drżenia, niepokój lub sztywność mięśni bez jednoczesnego uczucia bólu.
• Zmiany w stężeniu niektórych lipidów (triglicerydów i cholesterolu całkowitego).

Często: mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 pacjentów
• Przyspieszone bicie serca.

• Uczucie bicia serca, kołatania serca lub przerw w biciu serca.

• Zaparcie, zaburzenia żołądka (niestrawność).
• Uczucie osłabienia.
• Obrzęki rąk lub nóg.

• Niskie ciśnienie krwi podczas zmiany pozycji na stojącą. Mogą one powodować zawroty głowy
  lub omdlenia (które mogą powodować upadki).

• Zwiększenie stężenia glukozy we krwi.

• Niewyraźne widzenie.

• Nieprzyjemne sny i koszmary senne.

• Uczucie nasilonego głodu.

• Uczucie rozdrażnienia.

• Zaburzenia mowy i języka.

• Myśli samobójcze i zachowania samobójcze.

• Skrócenie oddechu.

• Wymioty (głównie u pacjentów w podeszłym wieku).

• Gorączka.

• Zmiany w stężeniu hormonów tarczycy we krwi.

• Zmniejszenie liczby niektórych rodzajów białych krwinek.

• Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych we krwi.

• Zwiększenie stężenia hormonu prolaktyny we krwi. Zwiększenie stężenia hormonu prolaktyny
  we krwi może w rzadkich przypadkach prowadzić do:
  - obrzęku piersi i niespodziewanego wydzielania mleka z piersi u mężczyzn i kobiet,
  - braku miesiączek lub nieregularnych miesiączek u kobiet.

Niezbyt często: mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 100 pacjentów
• Drgawki i napady padaczkowe.
• Reakcje nadwrażliwości, włączając wysypkę grudkową, obrzęk skóry i obrzęk wokół ust.
• Nieprzyjemne odczucia w obrębie kończyn dolnych (tzw. zespół niespokojnych nóg).

• Trudności z połykaniem.

• Niekontrolowane ruchy, głównie twarzy i języka.

• Zaburzenia seksualne.

• Cukrzyca.

• Zmiany w aktywności elektrycznej serca obserwowane w badaniu EKG (wydłużenie odstępu
  QT).
• Wolniejsze niż zwykle bicie serca, które może wystąpić na początku leczenia i może być
  związane z niskim ciśnieniem krwi i omdleniem.
• Trudności w oddawaniu moczu.
• Omdlenie (które może powodować upadki).
• Zatkany nos.
• Zmniejszenie ilości czerwonych krwinek.
• Zmniejszenie stężenia sodu we krwi.
• Pogorszenie uprzednio istniejącej cukrzycy.

Rzadko: mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 1 000 pacjentów
• Jednoczesne występowanie objawów wysokiej gorączki, potów, sztywności mięśni, uczucia
  senności lub omdlenia (zaburzenie zwane „złośliwym zespołem neuroleptycznym”).
• Zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka).
• Zapalenie wątroby (hepatitis).
• Długotrwała i bolesna erekcja (priapizm).
• Obrzęk piersi i niespodziewana produkcja mleka (mlekotok).

• Zaburzenia miesiączkowania.
• Zakrzepy krwi w żyłach, zwłaszcza w nogach (objawy obejmują obrzęk, ból i zaczerwienienie
  nogi), które to zakrzepy mogą przemieszczać się naczyniami krwionośnymi do płuc, powodując
  bóle w klatce piersiowej i trudności w oddychaniu. Jeśli wystąpią którekolwiek z tych objawów,
  należy natychmiast skonsultować się z lekarzem.
• Chodzenie we śnie, mówienie, jedzenie lub inne czynności podczas snu (lunatykowanie).
• Zmniejszenie temperatury ciała (hipotermia).

• Zapalenie trzustki.

• Stan (zwany zespołem metabolicznym), w którym mogą występować trzy lub więcej
  z następujących objawów: zwiększenie ilości tłuszczu w jamie brzusznej, zmniejszenie stężenia
  „dobrego cholesterolu” (HDL-C), zwiększenie stężenia triglicerydów we krwi (pewnego typu
  tłuszczu), wysokie ciśnienie tętnicze krwi i zwiększenie stężenia cukru we krwi.

• Agranulocytoza, stan charakteryzujący się współwystępowaniem gorączki, objawów
  grypopodobnych, bólu gardła lub innych zakażeń z bardzo małą liczbą białych krwinek.
• Niedrożność jelit.
• Zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi (substancji występującej w mięśniach).

Bardzo rzadko: mogą dotyczyć nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów
• Nasilona wysypka, pęcherze lub czerwone plamy na skórze.
• Ciężka reakcja alergiczna (zwana anafilaksją), która może powodować trudności
  z oddychaniem lub prowadzić do wstrząsu.
• Nagły obrzęk skóry, zwykle wokół oczu, warg i gardła (obrzęk naczynioruchowy).
• Pęcherze na skórze, w jamie ustnej, oczach i narządach płciowych (zespół Stevensa-Johnsona).
  Patrz punkt 2.
• Nieprawidłowe wydzielanie hormonu, który kontroluje objętość moczu.
• Rozpad włókien mięśniowych i ból mięśni (rabdomioliza).

Częstość nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych
• Wysypka skórna z nieregularnymi czerwonymi plamami (rumień wielopostaciowy).
• Poważna, nagła reakcja alergiczna z objawami takimi jak: gorączka i pęcherze na skórze
  oraz łuszczenie się skóry (toksyczno-rozpływna martwica naskórka).
• Reakcja polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (DRESS) obejmującymi objawy
  grypopodobne z wysypką, gorączką, obrzękiem węzłów chłonnych i nieprawidłowymi wynikami
  badań krwi (w tym zwiększenie liczby białych krwinek (eozynofilia) i aktywności enzymów
  wątrobowych). Patrz punkt 2.
• Objawy odstawienia mogą wystąpić u noworodków, których matki stosowały lek Kefrenex
  podczas ciąży.
• Zaburzenia mięśnia sercowego (kardiomiopatia).
• Zapalenie mięśnia sercowego.
• Udar.
• Zapalenie naczyń krwionośnych (zapalenie naczyń), często z wysypką skórną z małymi
  czerwonymi lub fioletowymi guzkami.

Leki z grupy, do której należy Kefrenex, mogą powodować zaburzenia rytmu serca, co może być
poważnym stanem, a nawet, w cięższych przypadkach, powodować zgon.

Niektóre działania niepożądane obserwuje się jedynie w badaniach krwi. Zalicza się do nich zmiany
stężenia niektórych tłuszczów (triglicerydów i cholesterolu całkowitego) lub cukru we krwi, zmiany
stężenia hormonów tarczycy we krwi, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zmniejszenie
liczby niektórych rodzajów krwinek, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, zwiększenie stężenia
kinazy kreatynowej we krwi (substancji występującej w mięśniach), zmniejszenie stężenia sodu we
krwi i zwiększenie stężenia hormonu prolaktyny we krwi. Zwiększenie stężenia prolaktyny może
w rzadkich przypadkach prowadzić do:
- obrzęku piersi i niespodziewanego wydzielania mleka z piersi u mężczyzn i kobiet
- braku miesiączek lub nieregularnych miesiączek u kobiet.

W związku z tym, lekarz może od czasu do czasu zalecić wykonanie badań krwi.

Dodatkowe działania niepożądane u dzieci i młodzieży
Te same działania niepożądane, co były obserwowane u dorosłych pacjentów mogą również wystąpić
u dzieci i młodzieży.

Następujące działania niepożądane obserwowano częściej u dzieci i młodzieży lub nie obserwowano
ich u pacjentów dorosłych:

Bardzo często: mogą dotyczyć więcej niż 1 na 10 pacjentów
• Zwiększone stężenie we krwi hormonu nazywanego prolaktyną. Zwiększone stężenie
  prolaktyny może w rzadkich przypadkach prowadzić do:
  ˗ obrzęku piersi i niespodziewanej produkcji mleka zarówno u dziewcząt, jak i chłopców,
  ˗ zaniku lub nieregularnego miesiączkowania u dziewcząt.
• Zwiększony apetyt.
• Wymioty.
• Nieprawidłowe ruchy mięśni, w tym trudności w rozpoczęciu zamierzonego ruchu mięśni,
  drżenia, niepokój lub sztywność mięśni bez jednoczesnego uczucia bólu.
• Zwiększenie ciśnienia krwi.

Często: może dotyczyć 1 do 10 na 100 pacjentów
• Uczucie osłabienia, omdlenie (które może powodować upadki).
• Zatkany nos.
• Uczucie rozdrażnienia.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie, lub pielęgniarce. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań
Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych
i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa, tel.: 22 49-21-301, fax: 22 49-21-309,
strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Kefrenex

Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po: EXP.
Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, co zrobić z lekami, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Kefrenex
− Substancją czynną leku jest kwetiapina.

Każda tabletka powlekana leku Kefrenex, 25 mg zawiera 25 mg kwetiapiny (w postaci kwetiapiny
fumaranu).
Każda tabletka powlekana leku Kefrenex, 100 mg zawiera 100 mg kwetiapiny (w postaci kwetiapiny
fumaranu).
Każda tabletka powlekana leku Kefrenex, 200 mg zawiera 200 mg kwetiapiny (w postaci kwetiapiny
fumaranu).
Każda tabletka powlekana leku Kefrenex, 300 mg zawiera 300 mg kwetiapiny (w postaci kwetiapiny
fumaranu).

− Pozostałe składniki to:

Rdzeń tabletki
Hypromeloza 2910
Wapnia wodorofosforan dwuwodny
Laktoza jednowodna
Skrobia kukurydziana
Karboksymetyloskrobia sodowa (Typ A)
Magnezu stearynian
Celuloza mikrokrystaliczna pH 102
Talk
Krzemionka koloidalna bezwodna

Otoczka tabletki
Kefrenex, 25 mg
Opadry Pink 02B34304:
Żelaza tlenek czerwony (E 172)
Żelaza tlenek żółty (E 172)
Hypromeloza 2910
Tytanu dwutlenek (E 171)
Makrogol 400
Żółcień pomarańczowa (E 110)

Kefrenex,100 mg
Opadry Yellow 02B32696:
Żelaza tlenek żółty (E 172)
Hypromeloza 2910
Tytanu dwutlenek (E 171)
Makrogol 400

Kefrenex, 200 mg i 300 mg
Opadry White 20A28735:
Hydroksypropyloceluloza
Hypromeloza 2910
Tytanu dwutlenek (E 171)
Talk

Jak wygląda lek Kefrenex i co zawiera opakowanie
Lek Kefrenex, 25 mg: okrągłe, o średnicy 5,7 mm, obustronnie wypukłe tabletki powlekane w kolorze
brzoskwiniowym.

Lek Kefrenex, 100 mg: okrągłe, o średnicy 9,1 mm, obustronnie wypukłe tabletki powlekane
w kolorze żółtym, z linią podziału po jednej stronie.

Lek Kefrenex, 200 mg: okrągłe, o średnicy 12,1 mm, obustronnie wypukłe tabletki powlekane
w kolorze białym, z linią podziału po jednej stronie.

Lek Kefrenex, 300 mg: podłużne, obustronnie wypukłe tabletki powlekane w kolorze białym, z linią
podziału po jednej stronie.

Tabletki powlekane Kefrenex, 100 mg, 200 mg i 300 mg można dzielić na równe dawki.

Wielkości opakowań:
Kefrenex, 25 mg, 100 mg, 200 mg i 300 mg: 30, 60, 90 lub 120 tabletek (w blistrach po 10 sztuk).
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny
Aristo Pharma Sp. z o.o.
ul. Baletowa 30
02-867 Warszawa

Wytwórca
Genepharm S.A.
18th km Marathonos Avenue
153 51 Pallini Attikis
Grecja

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach
członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do podmiotu
odpowiedzialnego.

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

lipiec 2021