Kamiren tabl.(4 mg) - 30 szt.

Doustnie. Dorośli. Tabl. 2 mg i 4 mg. Samoistne nadciśnienie tętnicze: leczenie należy rozpocząć od 1 mg raz na dobę. W indywidualnych przypadkach po 1-2 tyg. dawkę można zwiększyć do 2 mg doksazosyny raz na dobę, a następnie do 4 mg doksazosyny raz na dobę, wreszcie do 8 mg doksazosyny raz na dobę. Średnia dawka podtrzymująca wynosi 2 do 4 mg doksazosyny raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka to 16 mg doksazosyny na dobę. Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania: dzień 1.-8. 1 mg doksazosyny rano; dzień 9.-14. 2 mg doksazosyny rano; nastepnie zaleca się zwiększanie dawki do skutecznej dawki podtrzymujacej. Łagodny rozrost gruczołu krokowego: leczenie należy rozpocząć od dawki 1 mg raz na dobę. W razie potrzeby po 1-2 tyg. dawkę można zwiększyć do 2 mg doksazosyny raz na dobę, a następnie do 4 mg raz na dobę, w zależności od reakcji pacjenta. Maksymalna zalecana dawka dobowa to 8 mg. Lekarz określa czas trwania terapii. Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania: dzień 1.-8. 1 mg doksazosyny rano; dzień 9.-14. 2 mg doksazosyny rano; nastepnie można indywidualnie zwiększać dawkę do skutecznej dawki podtrzymujacej. Tabl. o zmodyfikowanym uwalnianiu (XL) 4 mg. Nadciśnienie i łagodny rozrost gruczołu krokowego: dawka początkowa to 4 mg raz na dobę. Dawka dobowa wynosząca 4 mg jest skuteczna u większości pacjentów. Jeżeli oczekiwane obniżenie ciśnienia po 4 tyg. leczenia jest niezadowalające i jeśli pacjent dobrze toleruje leczenie, dawkę można zwiększyć do 8 mg raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka dobowa to 8 mg podawane raz na dobę. Dzieci i młodzież. Brak badań dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci i młodzieży < 18 lat - nie zaleca się stosowania. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczna modyfikacja dawki, ale dawka powinna być możliwie jak najmniejsza, a zwiększanie dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą. Doksazosyna nie ulega dializie. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność; nie zaleca się stosowania u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby. Sposób podania. Tabletki należy połykać w całości, popijając wodą. Tabl. XL nie należy ich rozgryzać, dzielić ani kruszyć; tabl. 2 mg i 4 mg można dzielić na połowy.

Tabl. 2 mg, 4 mg. Leczenie: samoistnego nadciśnienia tętniczego; objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Tabl. o zmodyf. uwalnianiu (XL). Leczenie: nadciśnienia tętniczego (w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, takimi jak diuretyki tiazydowe, leki blokujące receptory β-adrenergiczne, antagoniści wapnia lub inhibitory ACE); objawów klinicznych spowodowanych łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (zarówno u pacjentów z nadciśnieniem, jak i pacjentów z prawidłowym ciśnieniem tętniczym; u pacjentów z nadciśnieniem może jednocześnie obniżać ciśnienie tętnicze; u pacjentów z prawidłowym ciśnieniem tętniczym, wpływ na ciśnienie tętnicze krwi jest zazwyczaj klinicznie nieistotny).

1. Co to jest lek Kamiren i w jakim celu się go stosuje

Kamiren należy do grupy leków nazywanych lekami alfa-adrenolitycznymi. Działa rozszerzająco na
naczynia krwionośne. Powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego wynikające ze zmniejszenia oporu
naczyń obwodowych.

Kamiren jest również antagonistą receptorów alfa1-adrenergicznych znajdujących się w gruczole
krokowym i pęcherzu moczowym. Zmniejsza dolegliwości związane z utrudnieniem odpływu moczu i
poprawia wyniki badań urodynamicznych (dotyczących przepływu moczu).

Lek Kamiren jest wskazany w leczeniu:
- samoistnego nadciśnienia tętniczego,
- objawów klinicznych spowodowanych łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (BPH).

Lek może być stosowany w monoterapii (jako jedyny lek) lub w skojarzeniu z innymi lekami
przeciwnadciśnieniowymi, takimi jak tiazydowe leki moczopędne, leki blokujące receptory beta-
adrenergiczne, antagoniści wapnia lub inhibitory konwertazy angiotensyny.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Kamiren

Kiedy nie stosować leku Kamiren
- jeśli pacjent ma uczulenie na doksazosynę, inne pochodne chinazoliny (prazosyna, terazosyna)
  lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku (wymienionych w punkcie 6),
- u pacjentów z powiększonym gruczołem krokowym (łagodny rozrost gruczołu krokowego)
  oraz niskim ciśnieniem tętniczym,
- u pacjentów, u których wcześniej wystąpiło niedociśnienie ortostatyczne, czyli niskie ciśnienie
  tętnicze, powodujące zawroty głowy lub omdlenie podczas wstawania,
- u pacjentów z powiększonym gruczołem krokowym oraz z niedrożnością dróg moczowych
  jakiegokolwiek typu, długotrwałym zakażeniem dróg moczowych lub kamieniami w pęcherzu
  moczowym,
- u pacjentów z nietrzymaniem moczu z przepełnienia (nie odczuwających potrzeby oddania
  moczu) lub bezmoczem (brak wydalania moczu) z zaburzeniami czynności nerek lub bez nich.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Kamiren należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

W szczególności należy poinformować lekarza o:
- zaburzeniach czynności wątroby (u pacjentów ze stwierdzoną niewydolnością wątroby
  podawanie doksazosyny nie jest zalecane),
- zaburzeniach serca (obrzęk płuc spowodowany zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki
  dwudzielnej, niewydolność serca przy wysokiej pojemności wyrzutowej, prawokomorowa
  niewydolność serca spowodowana zatorem płucnym lub wysiękiem osierdziowym,
  lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania), szybkie i znaczne
  obniżenie ciśnienia tętniczego może powodować zaostrzenie dolegliwości dławicowych,
- przyjmowaniu innych leków, np. syldenafil, tadalafil, wardenafil (leki stosowane w impotencji),
  gdyż może wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze.

Pacjenci poddawani operacji oczu z powodu zmętnienia soczewki (zaćma) powinni przed operacją
poinformować lekarza okulistę o przyjmowaniu obecnie lub ostatnio leku Kamiren, w ten sposób
lekarz będzie mógł zastosować odpowiednie środki ostrożności lub techniki chirurgiczne, jeśli
wystąpią powikłania operacyjne, które może spowodować lek Kamiren.

Długotrwałe, bolesne wzwody mogą wystąpić bardzo rzadko. W takim przypadku, należy natychmiast
skontaktować się z lekarzem.

Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Kamiren lekarz może przeprowadzić badania mające na
celu wykluczenie innych chorób, w tym raka gruczołu krokowego, który powoduje wystąpienie
takich samych objawów jak w łagodnym rozroście gruczołu krokowego.

Na początku przyjmowania leku Kamiren może wystąpić uczucie omdlenia lub zawroty głowy
spowodowane niskim ciśnieniem tętniczym podczas gwałtownego wstawania. Jeśli pojawi się uczucie
omdlenia lub zawroty głowy, należy usiąść lub położyć się do czasu ustąpienia objawów oraz unikać
sytuacji, podczas których może dojść do upadku lub urazu. Lekarz może zalecić regularne pomiary
ciśnienia tętniczego na początku leczenia, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia takich objawów.

Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania leku Kamiren u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat ze względu na
brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania.

Kamiren a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Należy zapytać lekarza lub farmaceutę przed zastosowaniem leku Kamiren, jeżeli pacjent stosuje
poniższe leki, ponieważ mogą one zmieniać działanie leku Kamiren:
- U niektórych pacjentów przyjmujących leki alfa-adrenolityczne w celu obniżenia wysokiego
  ciśnienia tętniczego lub leczenia rozrostu gruczołu krokowego mogą wystąpić zawroty głowy lub
  uczucie ,,pustki w głowie’’ spowodowane nagłym obniżeniem ciśnienia tętniczego. Podobne
  objawy mogą również wystąpić u niektórych pacjentów przyjmujących leki stosowane w
  zaburzeniach erekcji (impotencja) jednocześnie z lekami alfa-adrenolitycznymi. W celu
  zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia takich objawów pacjenci powinni codziennie
  przyjmować leki alfa-adrenolityczne przed rozpoczęciem przyjmowania leków stosowanych w
  zaburzeniach erekcji.
- Kamiren może jeszcze bardziej obniżać ciśnienie tętnicze u pacjentów przyjmujących
  jednocześnie inne leki przeciwnadciśnieniowe.
- Leki stosowane w leczeniu zakażeń bakteryjnych lub grzybiczych, np. klarytromycyna,
  itrakonazol, ketokonazol, telitromycyna, worykonazol.
- Leki stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV np. indynawir, nelfinawir, rytonawir,
  sakwinawir.
- Nefazodon, lek stosowany w leczeniu depresji,
- Leki rozszerzające naczynia lub azotany (leki stosowane w chorobach serca).

Obniżające ciśnienie tętnicze działanie doksazosyny może być osłabione przez:
− leki z grupy NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne),
− estrogeny,
− sympatykomimetyki.

Doksazosyna może osłabiać działanie dopaminy, efedryny, epinefryny, metaraminolu, metoksaminy
oraz fenylefryny na ciśnienie tętnicze, oraz naczynia. Ponieważ nie ma danych dotyczących interakcji
z lekami wpływającymi na metabolizm wątrobowy (np. cymetydyna), zaleca się zachowanie
szczególnej ostrożności w podawaniu tych leków z doksazosyną.

W badaniach in vitro nie stwierdzono, by doksazosyna wpływała na wiązanie się z białkami osocza
digoksyny, warfaryny, fenytoiny lub indometacyny.

Podczas podawania leku z doksazosyną w badaniach klinicznych nie stwierdzono interakcji z
tiazydowymi lekami moczopędnymi, furosemidem, beta-adrenolitykami, niesteroidowymi lekami
przeciwzapalnymi, antybiotykami, doustnymi lekami hipoglikemizującymi (stosowanymi w
cukrzycy), lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego i lekami przeciwzakrzepowymi.
Doksazosyna może zwiększać aktywność reninową osocza oraz wydalanie kwasu
wanilinomigdałowego z moczem. Należy wziąć to pod uwagę podczas interpretowania wyników
badań laboratoryjnych.

Lek Kamiren nasila działanie zmniejszające ciśnienie krwi innych leków alfa-adrenolitycznych
i innych leków przeciwnadciśnieniowych.

Badania kliniczne wykazały, że doksazosyna wpływa korzystnie na lipidy, istotnie zmniejszając
całkowite stężenie triglicerydów, cholesterolu całkowitego oraz frakcji LDL w osoczu. Leczenie
doksazosyną korzystnie wpływa na nadciśnienie tętnicze i stężenie lipidów, w wyniku czego ulega
zmniejszeniu ryzyko rozwoju choroby wieńcowej.

Stosowanie leku Kamiren z jedzeniem i piciem
Kamiren można przyjmować niezależnie od posiłków.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania doksazosyny w ciąży.
Lekarz możne zalecić stosowanie leku Kamiren podczas ciąży tylko, jeśli możliwe korzyści dla matki
są większe niż ryzyko dla płodu.

Doksazosyna przenika do mleka ludzkiego w niewielkich ilościach. Kobiety karmiące piersią nie
powinny stosować tego leku, chyba że lekarz zadecyduje inaczej.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Ze względu na możliwość wystąpienia zawrotów głowy, zwłaszcza na początku stosowania leku
Kamiren, po zwiększeniu dawki, przejściu na inny lek lub przy jednoczesnym spożywaniu alkoholu
nie zaleca się prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Kamiren zawiera laktozę i sód
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem tego leku.
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.

3. Jak stosować lek Kamiren

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości
należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Lekarz ustali dawkę leku, indywidualnie dla każdego pacjenta.

Samoistne nadciśnienie tętnicze
Leczenie rozpoczyna się od dawki 1 mg raz na dobę. W indywidualnych przypadkach lekarz po
upływie 1 do 2 tygodni może zwiększyć dawkę do 2 mg raz na dobę a następnie do 4 mg raz na dobę,
wreszcie do 8 mg doksazosyny raz na dobę.
Zazwyczaj stosowana dawka podtrzymująca wynosi 2 mg do 4 mg doksazosyny raz na dobę.
Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 16 mg.

Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania:
dzień 1. – 8.     rano     1 mg doksazosyny
dzień 9. – 14.   rano     2 mg doksazosyny
Następnie zaleca się zwiększanie dawki do skutecznej dawki podtrzymującej.

Łagodny rozrost gruczołu krokowego
Leczenie rozpoczyna się od dawki 1 mg raz na dobę. Po upływie 1 do 2 tygodni, jeżeli zajdzie taka
potrzeba, lekarz może zwiększyć dawkę do 2 mg raz na dobę a następnie do 4 mg raz na dobę,
w zależności od reakcji pacjenta.
Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 8 mg.

Do rozpoczęcia leczenia zaleca się następujący schemat dawkowania:
dzień 1.–8. 1 mg      doksazosyny raz na dobę
dzień 9.–14. 2 mg    doksazosyny raz na dobę
Następnie można indywidualnie zwiększać dawkę do skutecznej dawki podtrzymującej.

Tabletki należy połykać, popijając wodą.
Lekarz określa czas trwania leczenia.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Kamiren jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do
lekarza.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży
Nie zaleca się stosowania leku Kamiren u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
Nie ma konieczności zmniejszenia dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Jednakże
dawka leku powinna być możliwie jak najmniejsza, zwiększanie zaś dawki powinno odbywać się pod
ścisłą kontrolą lekarza.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
Należy zachować szczególną ostrożność. Brak doświadczenia klinicznego w stosowaniu leku u
pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.

Pacjenci w podeszłym wieku
Nie ma konieczności dostosowania dawki leku u pacjentów w podeszłym wieku. Jednakże dawka leku
powinna być możliwie jak najmniejsza, zwiększanie zaś dawki powinno odbywać się pod ścisłą
kontrolą lekarza.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Kamiren
W przypadku przedawkowania leku Kamiren może wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze.
Należy natychmiast wezwać lekarza, który zastosuje leczenie objawowe. Dializa nie jest skuteczna,
ponieważ doksazosyna prawie całkowicie wiąże się z białkami osocza.

Pominięcie zastosowania dawki leku Kamiren
Jeśli pacjent zapomni przyjąć lek Kamiren, powinien przyjąć go tak szybko, jak to możliwe, chyba że
zbliża się pora przyjęcia kolejnej dawki. W takim przypadku należy przyjąć kolejną dawkę o
wyznaczonej porze. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 pacjentów):
- zakażenia układu oddechowego, zakażenia dróg moczowych,
- senność, zawroty głowy, ból głowy,
- zaburzenia akomodacji, zawroty głowy pochodzenia obwodowego (błędnikowego),
- kołatanie serca, przyspieszona czynność serca (tachykardia), ból w klatce piersiowej,
- niskie ciśnienie tętnicze (niedociśnienie) lub obniżenie ciśnienia podczas nagłego wstawania
  (niedociśnienie ortostatyczne),
- obrzęki, zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, nieżyt błony śluzowej nosa,
- ból brzucha, niestrawność, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności,
- świąd,
- ból pleców, ból mięśni,
- zapalenie pęcherza moczowego, nietrzymanie moczu, odczuwanie zwiększonej potrzeby
  oddawania moczu, częstomocz,
- ogólne osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawy grypopodobne, obrzęk uogólniony, obrzęki
  obwodowe.

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 100 pacjentów):
- reakcje alergiczne na lek,
- anoreksja, dna moczanowa (odkładanie kryształów kwasu moczowego, zwłaszcza w stawach),
  pragnienie, zwiększone łaknienie, jadłowstręt,
- pobudzenie, depresja, lęk, bezsenność, nerwowość, chwiejność emocjonalna
- incydent naczyniowo - mózgowy, niedoczulica, omdlenie, drżenie, apatia, łzawienie,
  światłowstręt,
- szum uszny,
- dusznica bolesna (ból w klatce piersiowej na skutek zmniejszonego dopływu krwi do mięśnia
  serca), zawał mięśnia sercowego, omdlenia, niedokrwienie obwodowe,
- krwawienie z nosa, zapalenie gardła
- zaparcie, wzdęcie z oddawaniem wiatrów, wymioty, zapalenie żołądka i jelit, biegunka,
- nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby, zwiększona aktywność enzymów
  wątrobowych,
- wysypka skórna,
- ból stawów,
- bolesne oddawanie moczu, częste oddawanie moczu, krew w moczu,
- impotencja,
- ból, gorączka, dreszcze, obrzęk twarzy, uderzenia gorąca, bladość, hipokaliemia,
- zwiększenie masy ciała, hipokaliemia.

Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 1000 pacjentów):
- zaburzenia mózgowo-naczyniowe, obrzęk krtani, hipoglikemia, kurcze mięśni, osłabienie
  mięśni, wielomocz.

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 000 pacjentów):
- mała liczba krwinek białych (leukopenia), mała liczba płytek krwi, która może być przyczyną
  łatwego powstawania siniaków lub zwiększonej skłonności do krwawienia (małopłytkowość),
- zawroty głowy spowodowane obniżeniem ciśnienia tętniczego podczas szybkiego wstawania,
  samoistnie występujące wrażenia czuciowe (parestezja),
- niedokrwistość, przeczulica, sztywność mięśni, zaburzenia smaku, koszmary senne, utrata
  pamięci, ortostatyczne zawroty głowy,
- niewyraźne widzenie,
- wolna czynność serca (bradykardia), zaburzenia rytmu serca,
- uderzenia gorąca,
- skurcz oskrzeli,
- zastój żółci (cholestaza), zapalenie wątroby, zażółcenie skóry lub oczu (żółtaczka),
- pokrzywka, łysienie, krwawienie do skóry (plamica),
- nasilone wydalanie moczu, zaburzenia oddawania moczu, oddawanie moczu w nocy,
  zwiększone stężenie kreatyniny w moczu i osoczu,
- powiększenie piersi u mężczyzn (ginekomastia),
- długo utrzymujący się, bolesny wzwód (priapizm) - należy pilnie zasięgnąć porady lekarskiej,
- uczucie zmęczenia, ogólne złe samopoczucie, obniżona temperatura ciała u pacjentów w
  podeszłym wieku.

Działania niepożądane o nieznanej częstości (częstość nie może być określona na podstawie
dostępnych danych):
- zaburzenia dotyczące oczu, które mogą pojawić się w czasie operacji zaćmy (zmętnienie
  soczewki oka), patrz ,,Ostrzeżenia i środki ostrożności’’,
- cofanie się nasienia do pęcherza moczowego w czasie wytrysku (wytrysk wsteczny).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych
Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309

Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można również zgłaszać podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Kamiren

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po skrócie
,,EXP’’. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Numer serii podany jest na opakowaniu po skrócie ,,Lot’’.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Kamiren
- Substancją czynną leku jest doksazosyna. Każda tabletka zawiera 2 mg lub 4 mg doksazosyny,
  w postaci doksazosyny mezylanu.
- Pozostałe składniki to celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobia sodowa, magnezu
  stearynian, sodu laurylosiarczan, laktoza jednowodna.
  Patrz punkt 2 „Kamiren zawiera laktozę i sód”.

Jak wygląda lek Kamiren i co zawiera opakowanie

Kamiren, 2 mg: białe, okrągłe, płaskie tabletki z rowkiem dzielącym po jednej stronie. Tabletkę
można podzielić na równe dawki.
Kamiren, 4 mg: białe okrągłe, płaskie tabletki z rowkiem dzielącym po jednej stronie. Tabletkę można
podzielić na równe dawki.

Opakowania: 30 tabletek w blistrach w tekturowym pudełku

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
KRKA, d.d., Novo mesto, Šmarješka cesta 6, 8501 Novo mesto, Słowenia

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji dotyczących tego leku należy zwrócić się do
miejscowego przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego:
KRKA-POLSKA Sp. z o.o.
ul. Równoległa 5
02-235 Warszawa
Tel. 22 57 37 500

Data ostatniej aktualizacji ulotki: