Actimodan tabl.(100 mg) - 30 szt.

Doustnie. Dorośli. Zalecana początkowa dawka dobowa wynosi 200 mg. Całkowitą dawkę dobową można przyjmować w pojedynczej dawce rano lub w dwóch dawkach podzielonych, rano i w południe, w zależności od oceny stanu pacjenta przez lekarza oraz odpowiedzi pacjenta na leczenie. U pacjentów z niewystarczającą reakcją na dawkę początkową 200 mg modafinilu można stosować dawki do 400 mg w jednej lub dwóch dawkach podzielonych. Leczenie powinno być rozpoczęte przez lekarza lub pod nadzorem lekarza z odpowiednią wiedzą na temat wyżej wymienionych zaburzeń. Rozpoznanie narkolepsji należy postawić zgodnie z wytycznymi Międzynarodowej Klasyfikacji Zaburzeń Snu (ICSD2). Okresowo należy kontrolować stan pacjenta i dokonywać klinicznej oceny konieczności dalszego leczenia. Stosowanie przewlekłe. Lekarze przepisujący modafinil na czas dłuższy powinni okresowo dokonywać ponownej oceny przewlekłego stosowania leku u poszczególnych pacjentów, ponieważ długotrwała skuteczność modafinilu nie była oceniana (>9 tygodni). Szczególne grupy pacjentów. Brak wystarczających informacji umożliwiających określenie bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. U pacjentów z ciężkim zaburzeniami czynności wątroby należy zmniejszyć dawkę modafinilu o połowę. Dostępne są tylko ograniczone dane dotyczące stosowania modafinilu u pacjentów w podeszłym wieku. Biorąc pod uwagę możliwość zmniejszenia klirensu i zwiększenia ekspozycji ogólnoustrojowej, zaleca się, aby u pacjentów w wieku powyżej 65 lat rozpoczynać leczenie od dawki 100 mg na dobę. Z powodów związanych z bezpieczeństwem i skutecznością modafinilu, lek nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Sposób podania. Tabletki należy połykać w całości.

Leczenie nadmiernej senności związanej z narkolepsją z katapleksją lub bez katapleksji u dorosłych. Nadmierna senność zdefiniowana jest jako trudność w utrzymaniu stanu czuwania i zwiększone ryzyko zaśnięcia w nieodpowiednich sytuacjach.

1. Co to jest lek Actimodan i w jakim celu się go stosuje

Lek Actimodan zawiera substancję czynną −modafinil.

Lek Actimodan wskazany jest do stosowania u dorosłych, w leczeniu nadmiernej senności związanej
z narkolepsją występującej z katapleksją (utrata napięcia mięśniowego) lub bez katapleksji.

Nadmierna senność zdefiniowana jest jako trudność w utrzymaniu stanu czuwania i zwiększone
ryzyko zaśnięcia w nieodpowiednich sytuacjach.

Modafinil może być zażywany przez dorosłych pacjentów z narkolepsją, w celu utrzymania stanu
czuwania. Narkolepsja jest chorobą powodującą nadmierną senność w ciągu dnia i skłonność do
nagłego zasypiania w nieodpowiednich sytuacjach (napady snu). Zażywanie modafinilu może
przynieść poprawę w narkolepsji i zmniejszyć prawdopodobieństwo napadów snu. Poprawę może
również przynieść stosowanie innych metod; informacje o tych metodach można uzyskać od lekarza.

2. Informacje ważne przed przyjęciem leku Actimodan

Kiedy nie przyjmować leku Actimodan:
- jeśli pacjent ma uczulenie na modafinil lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6);
- jeśli pacjent ma niekontrolowane, umiarkowane do ciężkiego wysokie ciśnienie krwi
  (nadciśnienie);
- jeśli pacjent ma zaburzenia rytmu serca.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Actimodan należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą:
- jeśli u pacjenta występują choroby serca lub wysokie ciśnienie krwi. Podczas stosowania
  modafinilu lekarz będzie musiał regularnie kontrolować stan serca i ciśnienie krwi pacjenta;
- jeśli pacjent miał kiedykolwiek depresję, obniżony nastrój, duże zaburzenia lękowe, psychozę
  (utrata kontaktu z rzeczywistością), pobudzenie maniakalne (nadmierne pobudzenie lub poczucie
  niezwykłej błogości), pobudzenie psychoruchowe, bezsenność lub zaburzenie afektywne
  dwubiegunowe, ponieważ modafinil może pogorszyć stan choroby;
- jeśli u pacjenta występują choroby wątroby (ponieważ konieczne będzie stosowanie niższej
  dawki leku);
- jeśli pacjent miał w przeszłości problemy z alkoholem, narkotykami lub nadużywał substancji
  psychoaktywnych.

Niektórzy pacjenci podczas zażywania modafinilu zgłaszali występowanie samobójczych lub
agresywnych myśli lub agresywnych zachowań. Należy niezwłocznie powiadomić lekarza
prowadzącego w razie wystąpienia depresji, odczucia agresji lub wrogości wobec innych ludzi, myśli
samobójczych lub innych zmian w zachowaniu pacjenta (patrz punkt 4). Pacjent może poprosić
członka rodziny lub bliskiego przyjaciela o zwracanie uwagi na wszelkie oznaki depresji lub innych
zmian w zachowaniu pacjenta.

Ten lek może mieć działanie uzależniające podczas długotrwałego stosowania. Jeżeli konieczne
będzie stosowanie leku przez czas dłuższy, lekarz będzie regularnie sprawdzać, czy nadal jest to
najlepszy lek dla pacjenta.

Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych takich jak: ciężka wysypka, w tym zespół Stevensa-
Johnsona (ang. Stevens-Johnson Syndrome - SJS), martwica toksyczno-rozpływna naskórka (ang.
Toxic Epidermal Necrolysis - TEN) oraz wysypka polekowa z eozynofilią i objawami
ogólnoustrojowymi (ang. Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms - DRESS) związanych
ze stosowaniem modafinilu.
Jeśli wystąpi wysypka należy przerwać stosowanie leku Actimodan i nie wznawiać go oraz
natychmiast skontaktować się z lekarzem.

Dzieci i młodzież
Leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Lek Actimodan a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Modafinil może oddziaływać z niektórymi innymi lekami.
Może być konieczne dostosowanie przez lekarza dawek stosowanych u pacjenta.

Jest to szczególnie istotne, jeśli pacjent (pacjentka) przyjmuje wraz z lekiem Actimodan którykolwiek
z poniższych leków:
- hormonalne środki antykoncepcyjne (włącznie z tabletkami, implantami, wkładkami
  domacicznymi i plastrami antykoncepcyjnymi). Należy rozważyć stosowanie innych metod
  antykoncepcji podczas zażywania leku Actimodan i przez 2 miesiące po zakończeniu leczenia,
  ponieważ modafinil zmniejsza skuteczność tych środków antykoncepcyjnych;
- omeprazol (lek stosowany w zarzucaniu kwasu żołądkowego (refluks), w niestrawności lub
  w chorobie wrzodowej);
- leki antywirusowe stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV (inhibitory proteazy, np.
  indynawir lub rytonawir);
- cyklosporyna (lek stosowany w celu zapobieżenia odrzuceniu przeszczepu narządu lub
  stosowany w zapaleniu stawów lub łuszczycy);
- leki stosowane w leczeniu padaczki (np. karbamazepina, fenobarbital lub fenytoina);
- leki stosowane w leczeniu depresji (np. amitryptylina, citalopram lub fluoksetyna) lub
  zaburzenia lękowe (np. diazepam);
- leki rozrzedzające krew (np. warfaryna). Podczas leczenia lekarz będzie kontrolować czas
  krzepnięcia krwi pacjenta;
- blokery kanału wapniowego lub beta-blokery stosowane w wysokim ciśnieniu krwi lub
  problemach z sercem (np. amlodypina, werapamil lub propranolol);
- leki z grupy statyn stosowane w celu obniżenia poziomu cholesterolu (np. atorwastatyna lub
  simwastatyna);
- leki psychotropowe (np. diazepam, midazolam).

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Jeśli pacjentka jest w ciąży (lub uważa, że może być w ciąży), nie powinna zażywać leku Actimodan.
Nie wiadomo, czy lek może zaszkodzić nienarodzonemu dziecku.

Jeśli pacjentka karmi piersią, nie powinna zażywać leku Actimodan. Nie wiadomo, czy lek przenika
do mleka matki.

Pacjentka w wieku rozrodczym powinna porozmawiać z lekarzem o metodach antykoncepcyjnych,
które będą odpowiednie w jej przypadku podczas stosowania modafinilu (i przez dwa miesiące po
przerwaniu stosowania leku) lub w razie jakichkolwiek innych obaw.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek może powodować niewyraźne widzenie lub zawroty głowy. W razie wystąpienia tych objawów
lub jeśli podczas stosowania tego leku pacjent nadal czuje się bardzo senny, nie należy prowadzić
pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Lek Actimodan zawiera laktozę jednowodną i sód

Laktoza jednowodna
Jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Sód
Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od sodu”.

3. Jak przyjmować lek Actimodan

Ten lek należy zawsze przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie
wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Zalecana dawka

Dorośli
Zazwyczaj stosowana dawka leku to 200 mg na dobę. Dawkę tę można zażywać raz na dobę (rano)
lub w dwóch dawkach podzielonych na dobę (100 mg rano i 100 mg w południe).
W niektórych przypadkach lekarz może zdecydować o zwiększeniu dawki dobowej do 400 mg
w jednej lub dwóch dawkach podzielonych.

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)
Zazwyczaj stosowana dawka leku to 100 mg na dobę.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Zazwyczaj stosowana dawka leku to 100 mg na dobę.
Lekarz będzie regularnie analizował sposób leczenia, aby sprawdzić, czy jest odpowiedni dla pacjenta.

Sposób podawania
Tabletki należy połknąć w całości, popijając wodą.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Actimodan
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie skontaktować się
z najbliższym oddziałem szpitalnym lub powiadomić lekarza prowadzącego.
Należy zabrać ze sobą tę ulotkę i pozostałe tabletki.

Mogą wystąpić objawy przedawkowania:bezsenność, objawy ze strony ośrodkowego układu
nerwowego takie jak niepokój ruchowy, dezorientacja, splątanie, pobudzenie psychiczne i omamy;
zmiany pokarmowe takie jak nudności i biegunka oraz zmiany sercowo-naczyniowe takie jak
częstoskurcz, rzadkoskurcz, nadciśnienie i ból w klatce piersiowej.

Pominięcie przyjęcia leku Actimodan
W razie pominięcia przyjęcia leku należy zażyć kolejną dawkę o zwykłej porze. Nie należy stosować
dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku, należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Należy natychmiast przerwać zażywanie tego leku i skontaktować się z lekarzem lub zgłosić się do
oddziału ratunkowego najbliższego szpitala, jeśli wystąpi:
- obrzęk naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna – nagły obrzęk twarzy, kończyn lub stawów
  bez świądu i bólu). Obrzęk w obrębie głowy i szyi, może powodować trudności w przełykaniu i
  oddychaniu;
- jeśli u pacjenta nagle wystąpi duszność lub świszczący oddech, bądź zacznie się pojawiać obrzęk
  ust lub gardła;
- jeśli pacjent zauważy wysypkę skórną lub swędzenie (zwłaszcza obejmujące całe ciało). Ciężka
  wysypka może doprowadzić do powstawania pęcherzy lub łuszczenia się skóry, powstawania
  owrzodzeń jamy ustnej, oczu, nosa lub narządów płciowych. Może również wystąpić
  podwyższona temperatura ciała (gorączka) lub nieprawidłowe wyniki badań krwi;
- jeśli pacjent odczuje jakąkolwiek zmianę zdrowia psychicznego i samopoczucia. Objawy mogą
  obejmować:
  • chwiejność nastroju lub zaburzenia myślenia;
  • agresję lub wrogość;
  • zapominanie lub splątanie myśli;
  • nadmierne pobudzenie lub euforię – objawy manii;
  • lęk lub nerwowość;
  • depresję, myśli lub zachowania samobójcze;
  • pobudzenie lub psychozę (utrata kontaktu z rzeczywistością, co może obejmować urojenia)
    lub omamy (postrzeganie nieistniejących rzeczy), depersonalizację (poczucie oderwania lub
    odrętwienia bądź zaburzenie osobowości).

Inne działania niepożądane:

Bardzo często (występują u więcej niż 1 na 10 osób):
- ból głowy.

Często (występują u mniej niż 1 na 10 osób):
- zawroty głowy;
- senność lub problemy ze snem (bezsenność);
- kołatanie serca, częstoskurcz (uczucie nierównego i szybszego bicia serca, niż zazwyczaj);
- ból w klatce piersiowej;
- rozszerzenie naczyń (zaczerwienienie twarzy);
- suchość w jamie ustnej;
- utrata apetytu, mdłości, ból brzucha, niestrawność, biegunka, zaparcia;
- ogólne osłabienie, drętwienie lub mrowienie dłoni lub stóp („mrówki”);
- niewyraźne widzenie;
- nieprawidłowe wyniki badań krwi przedstawiających czynność wątroby (zależne od dawki
  zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych);
- drażliwość.

Niezbyt często (występują u mniej niż 1 na 100 osób):
- pobudzenie OUN;
- ból pleców, ból szyi, ból mięśni, osłabienie mięśni, skurcze łydek, bóle stawów;
- zawroty głowy (uczucie wirowania);
- utrudnienia w płynności ruchu mięśni lub inne trudności z poruszaniem się, z napięciem mięśni, z
  koordynacją ruchów (wzmożone napięcie mięśniowe, drżenie, brak koordynacji ruchów,
  zaburzenie ruchowe);
- hiperkineza, dyskineza (nieskoordynowane i niezależne od woli ruchy kończyn lub całego ciała,
  wyginanie i prężenie, mimowolne ruchy warg, wysuwanie i chowanie języka);
- objawy kataru siennego, obejmujące swędzenie nosa, cieknięcie z nosa lub łzawienie oczu;
- wzmożony kaszel, astma, duszność;
- wysypka skórna, trądzik lub swędzenie skóry;
- pocenie się;
- nadciśnienie, niedociśnienie tętnicze, nieprawidłowy zapis czynności serca (EKG) i nieregularne
  lub niezwykle powolne bicie serca;
- trudności z przełykaniem (dysfagia), zapalenie języka, owrzodzenia w jamie ustnej;
- wzdęcia, refluks (cofanie się płynu z żołądka), zwiększony apetyt, zmiany masy ciała, zmiany
  odczuwania pragnienia lub smaku;
- mdłości (wymioty);
- migrena;
- zaburzenia mowy;
- cukrzyca;
- zwiększone stężenie glukozy we krwi - hiperglikemia;
- duże stężenie cholesterolu we krwi - hipercholesterolemia;
- opuchnięcie dłoni i stóp;
- zaburzenia snu, nietypowe sny;
- obniżenie popędu płciowego;
- krwawienie z nosa, zapalenie gardła, zapalenie zatok przynosowych, nieżyt nosa;
- nieprawidłowe widzenie, zespół suchego oka;
- nieprawidłowy mocz, częste oddawanie moczu;
- zaburzenia miesiączkowania;
- nieprawidłowe wyniki badań krwi wykazujące zmianę liczby białych krwinek;
- nadpobudliwość psychoruchowa;
- niedoczulica – zaburzenia czucia.

Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych):

- pokrzywka, reakcje nadwrażliwości (charakteryzujące się gorączką, wysypką, powiększeniem
  węzłów chłonnych i oznakami jednoczesnego zajęcia innych narządów), anafilaksja;
- urojenia;
- reakcje skórne obejmujące rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica
  toksyczno-rozpływna naskórka oraz wysypka polekowa z eozynofilią i objawami
  ogólnoustrojowymi (DRESS).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania niepożądane można
zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych:
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Actimodan

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania leku.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Oznaczenia na blistrze: Lot - numer serii, EXP - termin ważności.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Actimodan
- Substancją czynną leku jest modafinil.
  Każda tabletka zawiera 100 mg lub 200 mg modafinilu.
- Pozostałe składniki leku to: laktoza jednowodna, kroskarmeloza sodowa, powidon K 30,
  magnezu stearynian.

Jak wygląda lek Actimodan i co zawiera opakowanie

Actimodan 100 mg ma postać białych lub białawych niepowlekanych tabletek, z wytłoczonymi
oznaczeniami „41” na jednej stronie i „J” na drugiej stronie, o wymiarach 12,6 mm
× 5,5 mm.

Opakowanie leku to blistry w tekturowym pudełku. Opakowanie zawiera 30 lub 100 tabletek.

Actimodan 200 mg ma postać białych lub białawych niepowlekanych tabletek, z wytłoczonymi
oznaczeniami „4” i „2” oddzielonymi linią podziału na jednej stronie i „J” na drugiej stronie,
o wymiarach 16,0 mm × 7,0 mm.
Tabletkę można podzielić na równe dawki.

Opakowanie leku to blistry w tekturowym pudełku. Opakowanie zawiera 30 lub 100 tabletek.

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny
Aflofarm Farmacja Polska Sp. z o.o.
ul. Partyzancka 133/151
95-200 Pabianice
Tel.+48 (42) 22-53-100

Importer/Wytwórca
APL Swift Services (Malta) Ltd,
HF26, Hal Far Industrial Estate, Hal Far
Birzebbugia, BBG 3000
Malta

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 23.02.2022