Szczepienia

Spis treści:

  1. Szczepienia przed podróżą
  2. Szczepienia podstawowe
  3. Rekomendowane szczepienia dla dorosłych
  4. Rekomendowane szczepienia dla dzieci

Szczepienia przed podróżą

Jeśli wybierasz się za granicę, zwłaszcza do krajów tropikalnych, nie zapominaj o szczepieniach przed podróżą. Lekarz medycyny podróży pomoże Ci je zaplanować – weźmie pod uwagę, gdzie jedziesz i jak chcesz spędzać czas.

Zaplanowana podróż to również konieczność uzupełnienia rutynowych szczepień chroniących przed chorobami, które mogą wystąpić wszędzie, nie tylko w miejscu, do którego się wybierasz.

Dokładne informacje dotyczące zalecanych szczepień przed wyjazdem oraz innych działań, które możesz podjąć, by wyjazd upłynął w zdrowiu znajdziesz w wyszukiwarce szczepień przed podróżą. Kliknij w kraj, do którego się wybierasz i dowiedz się więcej.


Sprawdź ofertę szczepień w naszym sklepie

KUP ONLINE


W zależności od miejsca, do którego się wybierasz, pomyśl o wykonaniu szczepień przeciwko niżej wymienionym chorobom:

Dur brzuszny – dur brzuszny to choroba, przeciwko której szczepi się najwięcej podróżujących. Dorośli i dzieci po 2. r.ż uzyskują odporność po jednorazowym podaniu 1 dawki szczepionki. Jeżeli dana osoba nadal narażona jest na zakażenie, szczepienie należy powtarzać co 3 lata. Nie zapomnij go odnowić, jeśli planujesz podróż po dłuższej przerwie.

Żółta gorączka – szczepienie przeciwko żółtej gorączce (febrze) w niektórych krajach jest obowiązkowe (potwierdzone wpisem do Międzynarodowego Świadectwa Szczepień, tzw. żółtej książeczki). Bez aktualnego zaświadczenia nie jest możliwy wjazd do części krajów świata. Jeśli wybierasz się w rejony endemicznego występowania choroby lub podróżujesz do kraju wymagającego do wjazdu certyfikatu szczepienia, pamiętaj, aby wykonać szczepienie nie później niż 10 dni przed wyjazdem.

WZW A – ochrona przed wirusowym zapaleniem wątroby typu A jest ważna dla wszystkich podróżnych, niezależnie do którego kraju się wybierają. Należy przyjąć dwie dawki w odstępie 6–12 miesięcy, przy czym ochrona pojawia się już po 2–4 tygodniach po przyjęciu pierwszej dawki szczepionki.

Cholera – szczepienie przeciwko cholerze jest zalecane osobom podróżującym do krajów Afryki oraz Ameryki Pd. i Środk. Dorośli i dzieci powyżej 6 lat powinni przyjąć 2 dawki szczepionki. 3 dawki powinny przyjąć dzieci od 2. do 6. roku życia. Szczepienie (przyjęcie wszystkich dawek) należy zakończyć przynajmniej tydzień przed wyjazdem.

Wścieklizna – wścieklizną możesz się zarazić w wyniku ugryzienia lub oślinienia uszkodzonej skóry lub błon śluzowych przez chore zwierzę. Wścieklizna jest chorobą śmiertelną, szczepienie jest zalecane tym podróżnym, których indywidualne ryzyko zakażenia jest wysokie (np. planują trekking, kontakt ze zwierzętami itp.)

Szczepienia podstawowe

W Medicover oferujemy szeroki zakres szczepień ochronnych dla dzieci i dorosłych. Wszystkie szczepienia realizowane są w oparciu o najnowszej generacji preparaty skojarzone.

Dlaczego rekomendujemy szczepionki skojarzone?

  • Mają wysoki profil skuteczności i bezpieczeństwa
  • Uodparniają przeciwko kilku chorobom jednocześnie
  • Ograniczają liczbę wkłuć
  • Nie przeciążają układu odpornościowego.

Rekomendowane szczepienia dla dorosłych:

Coroczne szczepienie przeciwko grypie, dzięki któremu można uniknąć zarówno samego zachorowania, jak również poważnych powikłań pogrypowych takich jak: zapalenia płuc, zapalenia oskrzeli i oskrzelików, zapalenia ucha środkowego oraz zapalenia mięśnia serca i osierdzia.
                                                                                                                                
Szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B (tzw. WZW A i B), które chroni nas przed marskością i rakiem wątroby. Wirus ten jest ok. 100 razy bardziej zakaźny niż HIV, a jednocześnie – bardzo trudny do wyleczenia. Zarazić się nim można nie tylko w trakcie zabiegu czy operacji, ale także podczas wykonywania zabiegów kosmetycznych, usług fryzjerskich, tatuaży, przekłuwania uszu i innych części ciała, a także poprzez kontakty seksualne.
                                                                                                           
Podawanie przypominających dawek szczepionki przeciw tężcowi, błonicy i krztuścowi – chroni aż przed trzema chorobami! Odporność przeciwko krztuścowi utrzymuje się maksymalnie przez 10 lat. Szczepienie przypominające przeciwko krztuścowi jest szczególnie rekomendowane osobom mającym kontakt z małymi dziećmi – rodzicom, starszemu rodzeństwu, dziadkom, opiekunkom. Dzięki temu możemy uchronić najmłodsze, nieuodpornione jeszcze dzieci przed przeniesieniem groźnego dla nich zakażenia od osób z najbliższego otoczenia.

Szczepienie przeciw śwince, różyczce i odrze – zalecane jest zwłaszcza mężczyznom, którzy nie byli szczepieni przeciwko różyczce w ramach szczepień obowiązkowych. U kobiet, u których takie szczepienie zostało wykonane obowiązkowo, po 10 latach powinno być powtórzone. Zachorowanie na różyczkę w wieku dorosłym grozi powikłaniami w postaci bólów mięśniowych i stawowych, małopłytkowości i zapalenia mózgu. Zachorowanie w ciąży stwarza wysokie ryzyko ciężkich uszkodzeń i wad rozwojowych płodu. 

Szczepienie przeciwko pneumokokom – zalecane jest osobom po 50. roku życia, a także wszystkim dorosłym palącym papierosy, mającym obniżoną odporność lub cierpiącym na choroby przewlekłe takie jak: cukrzyca, choroby ner nerek, wątroby, choroba wieńcowa, niewydolność krążenia, astma. Szczepienie to chroni przed zapaleniem płuc, ucha środkowego, zatok, tchawicy i 
oskrzeli. Najgroźniejszą postacią infekcji pneumokokowej jest zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i sepsa. Ich przebieg jest dramatyczny i może zakończyć się zgonem lub trwałymi następstwami (np. niedosłuch lub głuchota), w szczególności problemami neurologicznymi (np. padaczka czy trudności w koncentracji).
                                                                                                                              
Szczepienie przeciwko meningokokom – zalecane jest osobom po 65. roku życia. Chroni ono przed zachorowaniem i ciężkimi powikłaniami sepsy meningokokowej takimi jak: trwałe uszkodzenia mózgu, niedosłuch, padaczka, martwica skóry prowadząca do amputacji kończyn, niewydolność wielonarządowa, a nawet zgon.


Rekomendowane szczepienia dla dzieci:

Szczepienia ochronne to skuteczny sposób ochrony dziecka przed wieloma groźnymi chorobami zakaźnymi, które niosą za sobą ryzyko ciężkiego przebiegu, groźnych powikłań, a nawet zgonu. Choroby te są niebezpieczne zwłaszcza dla noworodków i niemowląt.

Rozróżniamy szczepienia obowiązkowe dla dzieci oraz szczepienia rekomendowane.

Pobieranie krwi u dziecka - co warto wiedzieć?


Dzięki szczepieniu organizm uczy się jak zareagować, gdy dojdzie do wniknięcia drobnoustrojów. To swego rodzaju trening przed prawdziwą infekcją. Szczepionka przygotowuje układ odpornościowy, aby po zetknięciu się z bakterią lub wirusem zareagował szybciej. Współczesne szczepionki są dobrze tolerowane, a działania niepożądane występują bardzo rzadko.

Szczepienia obowiązkowe: przeciwko pneumokokom, gruźlicy, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW B), błonicy, tężcowi, krztuścowi, Haemophilus influenzae typu B (Hib), poliomyelitis (chorobie Heinego-Medina), odrze, śwince i różyczce, rotawirusom*.

Pakiet szczepień obowiązkowych i szczepień rekomendowanych przeciwko rotawirusom dla dzieci do 2. roku życia wraz opieką medyczną dostępny jest w Pakiecie Maluszek +                            

* Szczepienie na rotawirusy jest obowiązkowe dla dzieci urodzonych po 31 grudnia 2020 roku, zaś dla tych urodzonych przed 31 grudnia 2020 roku, rekomendowane.

Szczepienia zalecane: 

Szczepienie przeciwko meningokokom – chroni przed zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych i sepsą (posocznicą), a także zapaleniem płuc, zapaleniem ucha środkowego, zapaleniem osierdzia i wsierdzia, zapaleniem stawów oraz innymi infekcjami.

Najbardziej niebezpieczna jest inwazyjna choroba meningokokowa (IChM), w której przebiegu może wystąpić zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz posocznica. To bardzo poważna infekcja (jedna z najgroźniejszych chorób zakaźnych człowieka), która szybko postępuje i nawet w kilka godzin może doprowadzić do śmierci. Osoba z podejrzeniem inwazyjnego zakażenia meningokokowego powinna być jak najszybciej hospitalizowana.

Zakażenia meningokokowe są wywoływane przez bakterie – dwoinki zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zwane również meningokokami (Neisseria meningitidis). Na podstawie różnic w budowie polisacharydowej otoczki bakterii wyróżniono 12 grup serologicznych. Te niebezpieczne dla nas to serogrupy: A, B, C, W, Y.

Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową (podczas kaszlu lub kichania) lub przez kontakt bezpośredni z osobą chorą lub bezobjawowym nosicielem (bakterie  kolonizują jamę nosowo-gardłową zdrowych osób, nie powodując u nich żadnych dolegliwości ani objawów).

Najwyższą zapadalność na infekcje wywołane meningokokami odnotowuje się wśród dzieci do 1. roku życia. Dlatego tę grupę wiekową należy szczepić w pierwszej kolejności, najpierw przeciw meningokokom B, a następnie przeciw meningokokom C.

Według PZH „Wiele przypadków choroby występuje też u dzieci w wieku do 5 lat oraz nastolatków i młodych dorosłych w wieku 16‒21 lat”.

Jeżeli planowane są podróże za granicę, zamiast szczepienia przeciw meningokokom C, można podać szczepionkę o szerokim spektrum ochrony, chroniącą przeciw meningokokom C, a także A, W135 oraz Y, bo te ich rodzaje występują w różnych częściach świata.

Szczepienie jest szczególnie zalecane dzieciom przebywającym w przedszkolach, żłobkach, posiadającym rodzeństwo w wieku przedszkolnym, dzieciom z niedoborami odporności.

Szczepić można dzieci po ukończeniu 6 tygodni życia.

W zależności od preparatu podaje się 2 lub 3 dawki w odstępie co najmniej 4 tygodni.

Szczepionki przeciw meningokokom są bezpieczne. Jak po każdym szczepieniu, u niektórych osób, które otrzymały szczepionkę, mogą wystąpić niepożądane odczyny poszczepienne (NOP). W większości przypadków mają one jednak łagodny charakter i ustępują samoistnie w ciągu 2‒3 dni.

Zgodnie z informacją na stronie Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego (PZH): „Najczęściej zgłaszane są odczyny miejscowe (zaczerwienienie, obrzęk i ból w miejscu wstrzyknięcia) oraz łagodne reakcje ogólne (rozdrażnienie, senność, gorączka, ból mięśni kończyn, ból głowy, brak łaknienia).  Objawy te pojawiają się w ciągu kilku pierwszych dni po szczepieniu i ustępują samoistnie bez konsekwencji dla zdrowia pacjenta. Ryzyko wystąpienia poważnych reakcji jest niewielkie”.

Z kolei inwazyjna choroba meningokokowa może pozostawić trwałe zmiany, np. głuchotę, martwicę dystalnych części kończyn z możliwą koniecznością amputacji.

Bezwzględnym przeciwwskazaniem do szczepienia przeciw meningokokom są nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu oraz wystąpienie reakcji anafilaktycznej po podaniu poprzedniej dawki szczepionki. Podobnie jak w przypadku innych szczepionek, szczepienie należy przełożyć, jeżeli u pacjenta występuje ostre zakażenie lub choroba przebiegająca z wysoką gorączką. Łagodne zakażenie, w tym przeziębienie, nie jest wskazaniem do odroczenia szczepienia na późniejszy termin.

Szczepienie przeciwko grypie –zmniejsza ryzyko zachorowania na grypę, zabezpiecza przed poważnymi powikłaniami pogrypowymi, takimi jak zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zapalenie ucha środkowego oraz zapalenie mięśnia serca i osierdzia. Ze względu na zmienność genomu wirusa (związaną z występowaniem mutacji) szczepienie należy powtarzać co roku.

Szczepienie przeciwko HPV– chroni przed zakażeniami wywołanymi przez wysokoonkogenne typy wirusa. Szczepienia przeciwko HPV są ważne, ponieważ mogą zapobiec większości przypadków raka szyjki macicy, ale nie tylko. Pozwalają także zapobiegać wywoływanym przez określone rodzaje HPV brodawkom narządów płciowych (tzw. kłykcinom kończystym) oraz nowotworom i zmianom przedrakowym sromu, pochwy, szyjki macicy i odbytnicy...

Szczepionka zalecana jest dziewczętom i chłopcom w wieku powyżej 9. roku życia i młodym osobom dorosłym. Szczepionka chroni przed 9 typami wirusa HPV. U dzieci powyżej 9. roku życia szczepionkę można podać w schematach 2- lub 3-dawkowym, dzieci powyżej 14. roku życia i dorośli szczepieni są cyklem 3-dawkowym.
                                                                                                                                         
Szczepienie przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu - chroni przed kleszczowym zapaleniem mózgu. Szczepionka zalecana jest wszystkim dzieciom, które są narażone na ukłucia kleszczy. Do ukłucia może dojść podczas przebywania na świeżym powietrzu – w lasach, na łąkach, miejskich skwerach. Pełny 3-dawkowy cykl szczepienia gwarantuje uzyskanie odporności na okres 3 lat. Konieczne jest podawanie dawek przypominających co 3‒5 lat.

Szczepienie przeciwko ospie wietrznej ‒ zapewnia ochronę przed zachorowaniem na ospę wietrzną oraz powikłaniami choroby. Jest zalecane wszystkim dzieciom, szczególnie uczęszczającym do żłobków, przedszkoli i klubików dziecięcych. Dodatkową korzyścią ze szczepienia przeciwko ospie jest ochrona przed zachorowaniem na półpasiec. Można ją podawać dzieciom, które skończyły 9 miesięcy. W celu zapewnienia pełnej ochrony należy podać dwie dawki preparatu. Między pierwszą a drugą dawką szczepionki należy zachować odstęp 6 tygodni lub 3 miesięcy, jeżeli szczepionka jest podawana przed ukończeniem 12 miesięcy.