Zakażenie układu moczowego jest drugą pod względem zapadalności po infekcjach układu oddechowego chorobą wieku dziecięcego.

Rozpoznanie zakażenia układu moczowego u dzieci może być bardzo trudne ze względu na niecharakterystyczne objawy. U niemowląt dominują głównie objawy ogólne: gorączka, niepokój, wymioty, przyjmowanie małej ilości pokarmu, biegunka, odwodnienie, czasami żółtaczka. Starsze dzieci mogą skarżyć się na bóle w okolicy nadłonowej, na częstomocz lub na popuszczanie moczu. Ważne jest zatem, aby u każdego gorączkującego z niewyjaśnionych powodów dziecka wykonać badanie ogólne i posiew moczu.

Ze względu na brak jednoznacznych objawów oraz częste lekceważenie infekcji dróg moczowych zdarzają się, niestety, przypadki nierozpoznanych lub niedoleczonych zakażeń.

Musimy zawsze pamiętać, że za zakażeniem układu moczowego może ukrywać się wada układu moczowego lub zaburzenia czynności pęcherza, które nie zdiagnozowane i  nie leczone prowadzą do uszkodzenia i  niewydolności nerek z koniecznością leczenia nerkozastępczego.

Działania lekarzy w Klinice Pediatrii i  Chirurgii oraz dostęp do nowoczesnych technik diagnostycznych w Szpitalu Medicover zagwarantują małym pacjentom najlepszą opiekę medyczną, redukując jednocześnie stres rodziców związany z chorobą ich ukochanego dziecka.

Wady i  zaburzenia układu moczowego

Najczęściej spotykane zaburzenia oraz wady układu moczowego u dzieci leczone w Szpitalu Medicover:

  • Odpływ (refluks) pęcherzowo-moczowodowy
    Polega on na cofaniu się moczu z pęcherza do moczowodów, czasami mocz cofa się do nerek powodując stopniowe uszkodzenie miąższu nerki. Uszkodzenie nerek przez falę zwrotną najczęściej zakażonego moczu prowadzi do powstawania blizn w nerkach, prowadzących do pogorszenia ich czynności i  nadciśnienia tętniczego. Wady pęcherza moczowego połączone z zaburzeniem jego czynności sprzyjają zaleganiu moczu i  nawracającym zakażeniom. Odpływ pęcherzowo-moczowodowy często towarzyszy wadom układu moczowego, takim jak zastawki cewki tylnej oraz zaburzeniom czynności pęcherza, które sprzyjają zaleganiu moczu po jego oddaniu, a tym samym zakażeniom dróg moczowych. Leczenie refluksu zależy przede wszystkim od wieku pacjenta i  jego stopnia. Może być zachowawcze – podawanie leków i  odpowiednia higiena oraz operacyjne. Zabieg operacyjny może polegać na wprowadzeniu cienkiej rurki do cewki moczowej i  wstrzykiwaniu teflonu lub kolagenu w okolicę ujścia moczowodu do pęcherza bądź też na operacyjnym odtworzeniu prawidłowego ujścia moczowodu do pęcherza.
  • Spodziectwo. 
    Wada ta polega na nieprawidłowej lokalizacji ujścia zewnętrznego cewki moczowej. Nieprawidłowe ujście cewki moczowej może być zlokalizowane na brzusznej stronie żołędzi prącia, w rowku zażołędnym, na prąciu, na mosznie lub na kroczu. Leczenie wady wymaga zabiegu operacyjnego, w wyniku, którego następuje wyprostowanie prącia i  wytworzenie brakującego odcinka cewki z wyprowadzeniem jej ujścia na szczyt żołędzi. Zabieg jest wykonywany u małych chłopców, w wieku 2-3 lat. W głębokich spodziectwach wymagane jest leczenie wieloetapowe. Metody operacyjne powinny być dostosowywane do rodzaju i ciężkości wady. Po operacji konieczne jest okresowe kontrolowanie wyniku, co odbywa się zwykle po miesiącu od operacji, w 3 miesiące po operacji i  dalej co pół roku, a później raz w roku aż do dorosłości.
  • Wnętrostwo. 
    Stan, w którym jądro po jednej lub po obu stronach pozostaje poza moszną. Powodem braku jądra/jąder jest jego zatrzymanie w czasie zstępowania do moszny. Zabieg operacyjny powinien być wykonany przed ukończeniem 2 roku życia i  polega na sprowadzeniu jądra/jąder do moszny. w przypadku jądra/jąder położonych w jamie brzusznej można przeprowadzić operację metodą laparoskopową, czasami jednak operacje są wieloetapowe ze względu na stopień trudności. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym, polega na otwarciu kanału pachwinowego, odszukaniu jądra, wprowadzeniu go do moszny oraz ustaleniu w worku mosznowym tak, aby nie było możliwości powrotu jądra do kanału pachwinowego. Powikłaniami wnętrostwa mogą być: powstanie nowotworu jądra, skręt jądra, upośledzenie płodności.
  • Wodniak powrózka nasiennego i/lub jądra.
    W przypadku wrodzonych wodniaków jąder, z jakimi mamy do czynienia u dzieci, jest to płyn z jamy otrzewnej. Jądro bowiem, zstępując pod koniec życia płodowego do moszny, pociąga za sobą wypustkę otrzewnej - wyrostek pochwowy otrzewnej. w okresie niemowlęcym u dużej części chłopców wyrostek ten pozostaje otwarty umożliwiając swobodne przemieszczanie się płynu pomiędzy osłonkami jądra, a jamą otrzewnej. Mamy wówczas do czynienia z tzw. wodniakiem komunikującym. Wodniak taki zmienia swą objętość w zależności od aktywności ruchowej dziecka. Jeżeli kanał komunikacji jest wystarczająco szeroki mogą wchodzić to niego jelita - powstaje wówczas przepuklina pachwinowa. Jeżeli wyrostek pochwowy otrzewnej zarasta w sposób nierównomierny, może dojść do powstania tzw. wodniaka powrózka nasiennego. Jest to nagromadzenie płynu powyżej jądra wzdłuż przebiegu powrózka nasiennego. Leczenie operacyjne podobna jest do operacji przepukliny pachwinowej z dodatkowym wycięciem wyrostka pochwowego otrzewnej i  można ją wykonać metodą laparoskopową. Pacjent po takim zabiegu może opuścić szpital na drugi dzień.
  • Stulejka.
    J
    est stanem, w którym nie można zsunąć napletka z żołędzi wskutek wąskiego, często zbliznowaciałego jego ujścia. Leczenie operacyjne polega na wykonaniu usunięcia napletka (obrzezanie) lub plastyki napletka doprowadzającej do poszerzenia jego ujścia. w przypadku tego zabiegu możliwe jest zastosowanie krótkotrwałego znieczulenia dożylnego lub miejscowego po którym dziecko może opuścić szpital tego samego dnia.

Zabiegi urologiczne wykonywane w Klinice Pediatrii  Chirurgii Dziecięcej w Szpitalu Medicover:

  • Cystoskopia diagnostyczna
  • Leczenie endoskopowe odpływów pęcherzowo-moczowodowych
  • Endoskopowe przecinanie zastawek cewki tylne
  • Endoskopowe nacinanie uroterocele
  • Endoskopowe zakładanie i  usuwanie cewników szynujących
  • Wytworzenie lub zamknięcie przetoki moczowodowo-skórnej
  • Wytworzenie lub zamknięcie przetoki pęcherzowo-skórnej
  • Leczenie operacyjne wodonercza (plastyka miedniczkowo-moczowodowa)

Zespół lekarzy operatorów:
Dr Stanisław Warchoł