Medicover
W każdej ciąży nawet tej przebiegającej prawidłowo istnieje realne populacyjne ryzyko wystąpienia wad u płodu, czy też losowo — wad rozwojowych i uwarunkowanych genetycznie. Ryzyko to wzrasta wraz z wiekiem matki, z tego też względu wykonuje się w okresie ciąży badania prenatalne, w tym:
- nieinwazyjne badania prenatalne, np. USG, test PAPP-a czy badanie wolnego DNA płodowego (np. test Veracity)
- oraz inwazyjne badania diagnostyczne w przypadku dużego ryzyka wystąpienia wady genetycznej (są to badania typu: amniopunkcja, kordocenteza, biopsja trofoblastu).
Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników (PTGiP) oraz Polskie Towarzystwo Genetyki Człowieka (PTGC) w pierwszej kolejności rekomendują wykonanie nieinwazyjnych badań przesiewowych, a w razie nieprawidłowych wyników, pogłębienie diagnostyki i badania polegające na pobraniu materiału bezpośrednio od płodu.
Inwazyjne badania diagnostyczne budzą u przyszłych rodziców najwięcej emocji, lęków i obaw, dlatego warto zaznaczyć, że przeprowadzenie ich jest dobrowolne i uzależnione od zgody ciężarnej. Podobnie w przypadku badań przesiewowych, kobieta może odmówić ich wykonania na każdym etapie ciąży.
Podstawowym nieinwazyjnym badaniem prenatalnym rekomendowanym przez specjalistów jest test złożony, czyli połączenie pomiaru NT (przezierności karku płodu), CRL (długości ciemieniowo-siedzeniowej) i FHR (czynności serca płodu) badanych podczas USG oraz testu podwójnego (potocznie nazywanego „testem PAPP-A”). Test podwójny to test biochemiczny, na który składa się:
- badanie z krwi obwodowej matki z oznaczeniem stężenia wolnego β-hCG (wolnej podjednostki ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej, hormonu produkowanego przez łożysko)
- oraz białka PAPP-A (oznaczenie syntetyzowanego przez łożysko białka A, produkowanego w organizmie kobiety podczas ciąży, z ang. Pregnancy-associated plasma protein-A).
POWIĄZANE PRODUKTY
Co to jest test PAPP-A?
Test PAPP-A zaliczany jest do podstawowych badań prenatalnych pozwalających wcześnie określić ryzyko wystąpienia wad genetycznych płodu. Badanie jest nieinwazyjne i bezpieczne zarówno dla dziecka, jak i matki. Dodatkową korzyścią z wykonania tego testu jest ocena funkcji łożyska.
Wykonanie testu PAPP-A nie jest dla pacjentki zbyt kłopotliwe, ponieważ trwa tyle, ile pobranie krwi z żyły łokciowej. Ciężarna w momencie badania nie musi być na czczo.
Kiedy wykonać test PAPP-a?
Badanie wykonuje się w pierwszym trymestrze ciąży (pomiędzy 11. a 14. tygodniem). PTGiP rekomenduje wykonywanie przesiewowych badań prenatalnych u każdej kobiety w ciąży, niezależnie od wieku. Tym bardziej że każda ciąża może wiązać się z ryzykiem wystąpienia wad u płodu, a ryzyko to wzrasta wraz z wiekiem matki.
Test PAPP-a w połączeniu z badaniem USG w I trymestrze pozwala lekarzowi prowadzącemu ciążę ocenić, czy istnieje ryzyko wystąpienia wady genetycznej, a w razie wysokiego ryzyka skierować kobietę na pogłębioną diagnostykę prenatalną. Daje szansę na przygotowanie się do prowadzenia ciąży wysokiego ryzyka, poród i przyjęcie dziecka wymagającego specjalistycznej opieki.
Z psychologicznego punktu widzenia dla rodziców czas odgrywa bardzo ważną rolę. Powinni go mieć na zdobycie wiedzy na temat choroby i opieki, jakiej ewentualne wymagać będzie ich dziecko. Ważne jest też oswojenie się z wyzwaniem, jakiemu przyjdzie im stawić czoła.
Jakie choroby wykrywa test PAPP-A?
Badanie prenatalne PAPP-A wykazuje się czułością na poziomie 90 proc. i pozwala określić ryzyko wystąpienia u dziecka chorób genetycznych i wad rozwojowych. Nieprawidłowe wyniki testu mogą wskazywać na:
- zespół Edwardsa (chorobę genetyczną związaną z nieprawidłowościami w obrębie chromosomów 18. pary, tzw. trisomia 18);
- zespół Downa (trisomię 21. chromosomu, to jedna z najlepiej poznanych i opisanych wad genetycznych);
- zespół Patau (trisomię 13. chromosomu, jedną z najrzadziej występujących, ale też najcięższych postaci trisomii).
Test Pappa-a wyniki
Wyniki testu Papp-a otrzymuje się po 10. dniach od przeprowadzonego badania i mogą być interpretowane wyłącznie przez lekarza. Istnieją określone normy dla poziomu białka Papp-a oraz stężenia wolnego β-hCG w krwi ciężarnej kobiety, które mogą wskazywać na prawidłowy przebieg ciąży lub potencjalne zagrożenia dla zdrowia dziecka.
Należy podkreślić, że wynik testu nie jest przesądzający, ale daje duże prawdopodobieństwo, że mamy do czynienia ze wspomnianymi wadami genetycznymi. Niepokojący wynik w każdym przypadku jest podstawą do skierowania pacjentki na dalszą diagnostykę, w tym inwazyjne badania prenatalne diagnostyczne polegające na pobraniu i analizie materiału zawierającego komórki płodu. Badania te pozwalają wykluczyć lub potwierdzić nieprawidłowości.
Test Papp-a opinie
Warto zwrócić uwagę, że badanie to jest nieinwazyjne i stosunkowo proste do przeprowadzenia, a wyniki mogą dostarczyć wiele cennych informacji dla lekarza prowadzącego ciążę. Dlatego coraz więcej kobiet decyduje się na wykonanie testu PAPP-A w I trymestrze ciąży. Wczesne wykrycie potencjalnych chorób genetycznych pozwala na skuteczniejsze leczenie i wprowadzenie odpowiedniej diagnostyki po narodzinach dziecka.
Test Papp-a cena
Koszt testu Papp-a to ok. 550-650 zł (stan na 28.03.2024 r.). Cena ta może się różnić w zależności od miasta i placówki wykonującej badanie. Aktualny cennik badań znajdziesz na medistore.com.pl.
Na refundację NFZ badań prenatalnych może liczyć ciężarna, która:
- ukończyła 35 lat,
- miała nieprawidłowy wyniki badania USG,
- wcześniej urodziła dziecko z wadą rozwojową,
- lub w rodzinie jej partnera występowały już przypadki wady genetycznej.
Może cię zainteresować:
Badania prenatalne w I trymestrze ciąży
Badania prenatalne w II trymestrze ciąży
Badania prenatalne w III trymestrze ciąży
Test Panorama + zespół Di George
Test Panorama + panel mikrodelecji
Źródła:
- ptgin.pl/artykul/rekomendacje-polskiego-towarzystwa-ginekologow-i-poloznikow-oraz-polskiego-towarzystwa
- porody.medicover.pl/poradniki/ciaza/test-papp-a-co-wykrywa-i-kiedy-go-zrobic/
Prezentowanych informacji o charakterze medycznym nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz indywidualnie, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję w porozumieniu z pacjentem. W przypadku chęci realizacji badań nieobjętych wskazaniami lekarskimi, pacjent ma możliwość ich odpłatnego wykonania. Należy potwierdzić przy zakupie badania szczegóły do jego przygotowania. |