Rodzaje grypy

Grypa jest chorobą, którą można zarazić się m.in. drogą kropelkową razem z wydzieliną z dróg oddechowych (kaszel, wydmuchiwanie nosa, mówienie), czy podczas kontaktu z osobą chorą - jest to tzw. droga bezpośrednia. Inne możliwe drogi zakażenia to kontakt pośredni lub droga powietrzna.

Choroba charakteryzuje się wysoką zaraźliwością, dlatego tak ważne jest, aby jak najszybciej odizolować osobę chorą. Pomimo funkcjonowania jednej nazwy, w praktyce wyróżnić można kilka rodzajów grypy. W zależności od typu wirusa, który wywołał chorobę, wymienia się grypę typu A, B oraz typu C. Zależnie od rodzaju wirusa, grypa przebiega nieco inaczej, inne mogą być także objawy, zaraźliwość czy zagrożenia i powikłania choroby.

Spis treści:

1. Grypa typu A
2. Grypa typu B
3. Grypa typu C
4. Różnice między wirusami grypy
5. Wirusy grypy leczenie

Grypa typu A

Przypuszcza się, że wirus typu A stanowi obecnie największe zagrożenie, ponieważ wykazuje najwyższe możliwości mutacji. W dużym uproszczeniu oznacza to, że genom wirusa ulega zmianom, dopasowując się do zmieniających się warunków. Wirusem grypy typu A zarazić mogą się nie tylko ludzie, ale również zwierzęta, np. konie lub świnie, a także ptaki. Wirus typu A charakteryzuje się także największą zakaźnością, przez co jako jedyny może doprowadzić do wystąpienia epidemii lub nawet pandemii. To właśnie wirus typu A wywołuje najwięcej sezonowych infekcji. Wirus ten został wyizolowany po raz pierwszy w roku 1933.

W obrębie wirusa typu A wyróżnić można szczegółowe podtypy, ze względu na swoistość antygenową białek powierzchniowych, czyli hemaglutyniny (H) oraz neuraminidazy (N). Wskazuje się, że za wystąpienie grypy sezonowej odpowiadają najczęściej wirusy typu H1N1 oraz H3N2. W niektórych sezonach dominujący bywa podtyp H1N2. Zmienność antygenowa wirusa typu A jest bardzo wysoka, co wiąże się z koniecznością aktualizacji dostępnych szczepionek, nawet każdego roku.

Grypa H3N2 – grypa australijska

Cyklicznie w mediach pojawiają się doniesienia o tzw. grypie australijskiej. Jest to choroba wywoływana przez wirus grypy typu A. Rokrocznie ten rodzaj grypy stanowi pewną część przypadków wśród wszystkich zachorowań na grypę. W Polsce, zwykle jest to nieco poniżej 30%. W niektórych częściach świata proporcja między liczbą przypadków wywołanych przez poszczególne typy wirusa grypy jest inna. Zachorowania na grypę typu H3N2 dominują np. w Australii, stąd jej popularna nazwa. 

Objawy grypy wywołanej przez wirusa typu A

Objawy grypy typu A są charakterystyczne i pojawiają się szybko od momentu zakażenia. W pierwszej kolejności pojawia się zazwyczaj wysoka gorączka, której towarzyszą bóle mięśni. Wraz z rozwojem choroby obserwuje się występowanie dodatkowych symptomów, jak kaszel i katar, ból gardła, głowy, często także ból oczu. Pacjenci skarżą się na duże osłabienie.

Przebieg choroby jest zróżnicowany, zależy bowiem w dużym stopniu od indywidualnych cech danej osoby. To czy pacjent przejdzie grypę bezobjawowo, lekko lub zajdzie konieczność hospitalizacji, zależy od układu immunologicznego oraz tego, jak poradzi sobie z wirusem.

Przeczytaj artykuł: Jak dbać o odporność?

Test na grypę 
Badanie pozwala na potwierdzenie wstępnego zakażenia
wirusem grypy A i B

KUP ONLINE

Grypa typu B

Wirusem grypy typu B mogą zakazić się wyłącznie ludzie, należy do rodziny ortomykowirusów. Patogen ten po raz pierwszy wyizolowano w roku 1940 i wiadomo, że jest on zazwyczaj znacznie mniej groźny niż wirus grypy typu A. Badania nad wirusem doprowadziły do wniosków, że jest to znacznie mniej podatna na mutacje odmiana.

Objawy wirusa grypy typu B

Objawy zakażenia wirusem grypy typu B są dość podobne do typu A, co czasem powoduje spore trudności w odpowiedniej klasyfikacji choroby, jeżeli diagnostyka odbywa się wyłącznie na podstawie wskazywanych przez pacjenta dolegliwości. Sposobem, który pozwala jednoznacznie określić rodzaj wirusa jest wykonanie badania RT-PCR, pozwalającego na identyfikację kodu genetycznego patogenu chorobotwórczego.

• Objawy, które towarzyszą grypie typu B, to m.in.:
• bóle mięśniowe,
• ból gardła,
• ból głowy,
• nieżyt nosa,
• kaszel,
• wysoka gorączka.

Mimo zdecydowanie niższej agresywności wirusa, u niektórych pacjentów obserwuje się ciężki przebieg choroby, przypominający grypę typu A.

Grypa typu C

O wirusie grypy typu C świat po raz pierwszy usłyszał w roku 1949. Jest to patogen, który atakuje organizm człowieka. Jest typem wirusa, który wywołuje grypę o bardzo łagodnym przebiegu. W większości przypadków choroba przebiega całkowicie bez objawów lub są one skąpe.

Ze względu na dość nikłe możliwości mutacji, wirus typu C nie wywołuje pandemii. Z reguły zakażenie przebiega bardzo łagodnie, przypominając zwykłe przeziębienie.

• Dowiedz się więcej o przeziębieniu, objawach i leczeniu.

Różnice między wirusami grypy

Każdy z wirusów, mimo że wywołuje tę samą chorobę, to ze względu na specyfikę budowy i właściwości sprawia, że grypa przebiega nieco inaczej. Najgroźniejszym dla człowieka jest wirus typu A, natomiast wirus typu C stanowi potencjalnie najniższe zagrożenie.

Wybrane cechy różnicujące chorobę wywołaną przez wirusy grypy typu A, B i C zostały przedstawione w tabeli.

Wirusy grypy leczenie

We wszystkich rodzajach grypy podstawą jest leczenie objawowe, uzależnione od rodzaju występujących objawów i ich nasilenia. Wydaje się, że najmniej ingerencji terapeutycznej wymaga zakażenie typem C, który wywołuje infekcje o najmniejszym nasileniu. W przypadku wirusa typu C choroba przebiega najczęściej bezobjawowo.

Konsultacja z lekarzem jest niezbędna w przypadku zarażenia wirusem grypy typu A i B, które cechują się zdecydowanie wyższą zakaźnością, jak również należy udać się na wizytę do specjalisty przy zakażeniu wirusem typu C.

Podstawą leczenia grypy typu A i B jest leczenie objawowe oraz izolacja chorego. Konieczne może być włączenie leków zmniejszających objawy, jak np. podanie leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych, preparatów na kaszel lub leków na gardło o miejscowym działaniu przeciwbólowym. Lekarz, oceniając indywidualny stan pacjenta może podjąć decyzję o konieczności włączenia leczenia przeciwwirusowego.

Z pomocy lekarskiej należy bezwzględnie skorzystać, gdy u pacjenta wystąpią objawy mogące świadczyć o rozwoju powikłań, które mogą zagrażać zdrowiu i życiu pacjenta. W sytuacji nagłego pogorszenia stanu pacjenta należy jak najszybciej udać się na szpitalny oddział ratunkowy lub wezwać pogotowie.