Półpasiec – przyczyny, objawy, leczenie

Półpasiec (łac. herpes zoster) jest ostrą chorobą zakaźną. Najczęstsze objawy półpaśca to pęcherzykowata wysypka po jednej stronie ciała i ból. Choroba zwykle dotyka dorosłych. Dlaczego na niego chorujemy i czy jest zaraźliwy?

Przyczyną zachorowania jest ten sam wirus, który wywołuje ospę wietrzną, czyli VZV (ang. varicella zoster virus). Po przebyciu ospy wietrznej, VZV pozostaje w organizmie w postaci utajonej. Wiele lat później może w sprzyjających warunkach reaktywować się jako półpasiec.

Na zachorowanie narażeni są wszyscy, którzy przebyli ospę wietrzną. Jednak najczęściej wirus atakuje osoby po 50. roku życia i z obniżoną odpornością. Półpasiec u dziecka występuje rzadziej.

Co to jest półpasiec?

Jest to zakażenie wirusowe. Objawy półpaśca to zazwyczaj wysypka w postaci pęcherzyków umiejscowionych po jednej stronie tułowia, a rzadziej – na twarzy, ręce czy nodze. Wysypka półpaścowa najczęściej występuje między żebrami i nie przekracza linii środkowej ciała. Stąd właśnie wzięła się nazwa choroby.

Rodzaje półpaśca

Poza typowym półpaścem z wysypką na jednej stronie ciała, notuje się cięższe postacie choroby. Są to:

  • Półpasiec oczny: w tym przypadku wirus atakuje oko lub jego okolice. Półpasiec oczny może powodować zapalenie spojówek czy tęczówki. Ma ciężki przebieg i może prowadzić do trwałego uszkodzenia wzroku;
  • Półpasiec uszny: ból i wysypka pojawiają się w pobliżu lub we wnętrzu ucha. Półpasiec uszny może prowadzić do tzw. zespołu Ramsaya Hunta. Dochodzi w nim do utraty smaku i porażenia nerwu twarzowego, co objawia się opadniętym kącikiem ust i niedomykaniem powieki. Te objawy wymagają rehabilitacji. Półpasiec uszny może prowadzić do jednostronnej utraty słuchu;
  • Półpasiec krwotoczny: ta postać choroby objawia się wylewami do skóry;
  • Półpasiec zgorzelinowy: zmiany skórne rozpadają się, co prowadzi do powstawania owrzodzeń;
  • Półpasiec rozsiany (uogólniony): wykwity rozsiane są na całym tułowiu. Ten rodzaj półpaśca występuje zwykle u osób z obniżoną odpornością.

Objawy półpaśca

Pierwsze (tzw. zwiastunowe) objawy, które mogą utrzymywać się też w czasie choroby, to najczęściej:

  • pieczenie,
  • swędzenie,
  • mrowienie,
  • ból - ten objaw może być intensywny. Zlokalizowany jest najczęściej po jednej stronie ciała, na małym obszarze. Czasem może być mylnie rozpoznany jako symptom choroby serca, płuc czy nerek.

Objawami zapowiadającymi wystąpienie półpaśca mogą być również:

Następnie, po okresie kilku dni, u większości chorych pojawia się rumień, a potem wysypka w postaci pęcherzyków wypełnionych płynem.

Pęcherzyki występują w skupiskach, zgodnie z przebiegiem nerwów. Po około 7-10 dniach na wykwitach pojawiają się strupy. Wysypka ustępuje po 2-4 tygodniach.

Półpasiec zdjęcia

Większość przypadków chorobę rozpoznaje się na podstawie wywiadu lekarskiego i obserwacji objawów. 

Półpasiec objawy: występowanie bolesnych pęcherzyków i wysypki

W przypadku wątpliwości, lekarz może pobrać próbkę skóry lub płynu z pęcherzyków w celu zbadania ich w laboratorium i potwierdzeniu obecności wirusa.

Wysypka półpaścowa - półpasiec to choroba zakaźna.

Leczenie półpaśca

Nasilenie, czas trwania objawów, a także ryzyko wystąpienia powikłań (np. neuralgii popółpaścowej) można znacznie zmniejszyć dzięki szybkiemu podjęciu terapii lekami przeciwwirusowymi, zawierającymi np.:

  • Acyklowir.
  • Famcyklowir.
  • Walacyklowir.

Leczenie półpaśca polega także na terapii bólu. W tym przypadku pomocne są:

  • leki przeciwbólowe,
  • maści rozgrzewające.

Swędzenie złagodzą leki antyhistaminowe.

Kto leczy półpaśca?

Leczenie może być prowadzone pod kierunkiem lekarza pierwszego kontaktu lub dermatologa. Wystąpienie półpaśca ocznego wymaga konsultacji okulistycznej.

Półpasiec - leczenie ma choremu także ulżyć w bólu.

Około 1-4 proc. przypadków leczy się w warunkach szpitalnych.

Domowe leczenie półpaśca

Aby złagodzić przebieg choroby i uniknąć powikłań, ważne jest szybkie wdrożenie leczenia przeciwwirusowego. Taką terapię może przepisać tylko specjalista, dlatego leczenie półpaśca należy prowadzić pod jego kontrolą.

W warunkach domowych można złagodzić swędzenie i ból towarzyszący półpaścowi. Służą temu chłodne kąpiele i okłady.

Istotnym zaleceniem jest unikanie stresu. Dla chorego ważna jest również dieta, która powinna obfitować w produkty wzmacniające układ odpornościowy.

Szybkie wdrożenie leczenia przeciwwirusowego może złagodzić przebieg półpaśca

Czy półpasiec jest zaraźliwy?

Choroba jest zaraźliwa, choć jej zakaźność jest mniejsza niż ma to miejsce w przypadku ospy wietrznej. Należy pamiętać, że w wyniku zakażenia osoby, która nie chorowała jeszcze na ospę wietrzną, rozwinie się u niej właśnie ospa wietrzna, a nie półpasiec.

Kiedy zaraża półpasiec?

Zarażenie następuje poprzez bezpośredni kontakt z płynem występującym w pęcherzykach. Chory zaraża od momentu pojawienia się zmian na skórze do czasu przyschnięcia wysypki. W tym czasie powinien unikać kontaktu fizycznego z nieodpornymi na ospę wietrzną.

Zarażenie półpaścem może być szczególnie niebezpieczne dla:

  • osób z osłabioną odpornością,
  • kobiet w ciąży,
  • wcześniaków.

Półpasiec objawy.

Półpasiec w ciąży

W przypadku pojawienia się jakiejkolwiek wysypki w ciąży, należy pilnie skontaktować się z lekarzem prowadzącym. O ile zachorowanie w ciąży na ospę wietrzną może prowadzić do wystąpienia wad wrodzonych, pojawienie się poważnych konsekwencji w wyniku półpaśca jest znacznie mniej prawdopodobne. Kobiety w ciąży mogą być leczone acyklowirem.

Półpasiec u dzieci

Na półpaśca mogą zachorować także dzieci. Choroba pojawia się zwłaszcza u najmłodszych, którzy ospę wietrzną przeszli w pierwszych dwóch latach życia oraz u tych z zaburzoną odpornością. Objawy półpaśca u dzieci są podobne do notowanych w przypadku osób dorosłych. W leczeniu u dzieci stosuje się acyklowir.

Zapobieganie i powikłania półpaśca

Zapobieganie półpaśca

W zapobieganiu pomagają szczepienia ochronne – szczepionka przeciwko ospie wietrznej, która zmniejsza ryzyko późniejszego wystąpienia półpaśca i – niedostępna w Polsce – szczepionka przeciwko samemu półpaścowi.

Osoba chora może zmniejszyć ryzyko zarażenia innych dzięki:

  • przykryciu wysypki ubraniem lub plastrem,
  • unikaniu kontaktu z osobami, które nie chorowały i nie są zaszczepione na ospę wietrzną,
  • częstemu myciu rąk wodą z mydłem,
  • pracy w rękawiczkach.

Powikłania półpaśca

Możliwe powikłania to:

  • Zaburzenia pigmentacyjne i trwałe blizny na skórze.
  • Neuralgia popółpaścowa: tak nazywany jest przewlekły ból, który utrzymuje się w miejscu występowania wysypki już po jej ustąpieniu. W niektórych przypadkach ból ten może trwać nawet przez kilka lat i utrudniać codzienne funkcjonowanie. Ryzyko wystąpienia neuralgii popółpaścowej wzrasta z wiekiem.
  • Zakażenie skóry: nadkażenie bakteryjne wykwitów.
  • Powikłania neurologiczne: w zależności od umiejscowienia, półpasiec może spowodować m.in. zaburzenia słuchu lub równowagi, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, porażenie nerwu twarzowego czy zapalenie mózgu.
  • Pogorszenie ostrości widzenia lub jednostronna utrata wzroku: do takich konsekwencji może prowadzić półpasiec oczny.

Dlaczego chorujemy na półpaśca?

Przyczyny reaktywacji uśpionego wirusa VZV nie są do końca poznane. Przypuszcza się, że powoduje ją spadek odporności.

Czynniki, które mogą obniżać odporność i zwiększać ryzyko zachorowania na półpasiec to np.:

  • Wiek powyżej 50 lat - ryzyko ataku wirusa narasta z wiekiem. Eksperci szacują, że na półpasiec zachoruje połowa osób w wieku 80 lat i starszych.
  • Choroby - wystąpienie półpaśca jest bardziej prawdopodobne w przypadku schorzeń mających wpływ na obniżenie odporności, takie jak np. HIV/AIDS i rak. Ryzyko zachorowania zwiększa także radioterapia i chemioterapia.
  • Niektóre leki - ryzyko półpaśca zwiększają leki immunosupresyjne (zapobiegające odrzuceniu przeszczepionego narządu) i długotrwale stosowane steroidy, np. prednizon.

Czy półpasiec powraca?

Większość osób zachoruje na półpaśca tylko raz. Ponowne wystąpienie półpaśca może oznaczać, że w organizmie toczy się nowotwór złośliwy lub inna choroba upośledzająca odporność.

Dowiedz się więcej:

Odra - objawy, przyczyny i leczenie odry

Limfocyty – co to jest, normy, obniżone i podwyższone limfocyty

Prezentowanych informacji o charakterze medycznym nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz indywidualnie, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję w porozumieniu z pacjentem. W przypadku chęci realizacji badań nieobjętych wskazaniami lekarskimi, pacjent ma możliwość ich odpłatnego wykonania.
Data dodania 15.01.2019
Data ostatniej aktualizacji 16.03.2023