NovoSeven proszek i rozp. do sporz. roztw. do wstrz.(1 mg - 50 Kj.m./fiolkę) - fiol. proszku + fiol. rozp.

Leczenie powinno być rozpoczęte pod kontrolą lekarza doświadczonego w leczeniu hemofilii i (lub) skaz krwotocznych. Preparat należy stosować w dożylnym bolusie trwającym 2-5 min. Hemofilia A lub B powikłana obecnością inhibitora lub spodziewana ostra reakcja anamnestyczna. Preparat powinien być podany tak szybko, jak tylko dojdzie do krwawienia. Zalecana dawka początkowa podana w dożylnym bolusie wynosi 90 µg/kg mc. Dawka początkowa może być powtórzona. Czas leczenia i przerwy między wstrzyknięciami zależą od nasilenia krwawienia, od przeprowadzanych zabiegów inwazyjnych lub operacji chirurgicznych. U dzieci może być konieczne zastosowanie większych dawek czynnika rVIIa, niż u dorosłych, aby osiągnąć podobne stężenie czynnika w osoczu. Przerwy między wstrzyknięciami: początkowo lek podawać co 2-3 h do uzyskania hemostazy. Jeśli wskazane jest dalsze leczenie, przerwy między dawkami mogą być stopniowo zwiększane do 4, 6, 8 lub 12 h tak długo, jak wymaga tego niezbędny okres leczenia. Przypadki łagodnego i umiarkowanego krwawienia (włączając leczenie w warunkach domowych): wczesne zastosowanie okazało się skuteczne w przypadku łagodnych do umiarkowanych krwawień do stawów, mięśni i w przypadku krwawień z błon śluzowych. W tych sytuacjach są możliwe do zastosowania dwa schematy dawkowania: 1. 2-3 wstrzyknięcia dawki 90 µg/kg mc. co 3 h; jeśli dalsze leczenie jest konieczne, zaleca się ponowne podawanie dawki 90 µg/kg mc.; 2. jedno pojedyncze wstrzyknięcie dawki 270 µg/kg mc. Czas trwania leczenia w warunkach domowych nie powinien przekroczyć 24 h. Leczenie w warunkach domowych może być kontynuowane tylko po konsultacji z ośrodkiem leczenia hemofilii. Nie ma doświadczenia klinicznego w podawaniu pojedynczej dawki 270 µg/kg mc. u pacjentów w podeszłym wieku. Przypadki nasilonego krwawienia: zalecana dawka początkowa wynosi 90 µg/kg mc. i może być podana w drodze do szpitala. Późniejsze dawkowanie różni się w zależności od typu i nasilenia krwawienia. Początkowo lek powinien być wstrzykiwany co 2 h, aż do uzyskania zauważalnej klinicznie poprawy. Jeśli wskazane jest dalsze leczenie, przerwy pomiędzy wstrzyknięciami mogą być przedłużone do 3 h przez następne 1-2 dni. Kolejne przerwy między wstrzykiwaniem leku mogą być stopniowo zwiększane i wynosić 4, 6, 8 lub 12 h przez niezbędny okres leczenia. Przypadki poważnych krwawień mogą być leczone przez 2-3 tyg., ale okres ten można wydłużyć jeśli jest to klinicznie uzasadnione. Zabiegi inwazyjne/operacje chirurgiczne: dawka początkowa 90 µg/kg mc. bezpośrednio przed rozpoczęciem operacji. Dawka powinna zostać powtórzona po 2 h, a następnie co 2-3 h przez pierwsze 24-48 h w zależności od rodzaju przeprowadzonej operacji i stanu klinicznego pacjenta. W przypadku poważniejszych operacji podawanie dawki powinno być kontynuowane w przerwach 2-4 h przez następne 6-7 dni. Odstępy między wstrzyknięciami można przedłużyć do 6-8 h w okresie następnych 2 tyg. leczenia. Pacjenci poddani poważniejszym operacjom chirurgicznym mogą być leczeni do 2-3 tyg., aż do zagojenia się rany pooperacyjnej. Nabyta hemofilia. Preparat powinien być podany najszybciej jak to jest możliwe po rozpoczęciu epizodu krwawienia. Zalecana dawka początkowa podana w dożylnym bolusie, wynosi 90 µg/kg mc. Kolejne wstrzyknięcia mogą być podawane w razie potrzeby. Czas leczenia i przerwy między wstrzyknięciami zależą od nasilenia krwawienia, od przeprowadzanych zabiegów inwazyjnych lub operacji chirurgicznych. Początkowo przerwy pomiędzy dawkami powinny wynosić 2-3 h. Po osiągnięciu hemostazy, przerwy pomiędzy wstrzyknięciami mogą być stopniowo zwiększane do 4, 6, 8 lub 12 h tak długo, jak wymaga tego niezbędny okres leczenia. Niedobór czynnika VII. Zalecany zakres dawek w leczeniu epizodów krwawień i w zapobieganiu krwawieniom u dzieci i dorosłych pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym lub zabiegom inwazyjnym wynosi 15-30 µg/kg mc. co 4-6 h, aż do uzyskania hemostazy. Dawka jak i częstotliwość jej podania powinna być dostosowana indywidualnie do każdego pacjenta. Dzieci i młodzież. Ograniczone doświadczenie kliniczne w długotrwałej profilaktyce zostało zebrane u dzieci poniżej 12. rż., z ciężkim przebiegiem klinicznym. Dawkę i częstość jej podania w profilaktyce należy dostosować indywidualnie do każdego pacjenta na podstawie odpowiedzi klinicznej. Trombastenia Glanzmanna. Zalecana dawka w leczeniu krwawień i zapobieganiu krwawieniom u pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym lub zabiegom inwazyjnym wynosi 90 µg (zakres 80-120 µg)/ kg mc. w przerwach 2 h (1,5-2,5 h). Co najmniej 3 dawki powinny być podane w celu uzyskania hemostazy. Zalecaną drogą podania jest wstrzyknięcie w bolusie z uwagi na mogący pojawić się brak skuteczności w przypadku ciągłego wlewu. Dla tych pacjentów, którzy nie wykazują oporności, przetoczenie płytek krwi jest leczeniem pierwszego rzutu w przypadku trombastenii Glanzmanna.

Leczenie krwawień i zapobieganie krwawieniom w trakcie zabiegów chirurgicznych lub zabiegów inwazyjnych w następujących grupach pacjentów: z wrodzoną hemofilią z przeciwciałami skierowanymi przeciw czynnikowi krzepnięcia VIII lub IX o mianie powyżej 5 jednostek Bethesda (BU); z wrodzoną hemofilią, ze spodziewaną silną reakcją anamnestyczną na cz. VIII lub IX; z nabytą hemofilią; z wrodzonym niedoborem cz. VII; z trombastenią Glanzmanna, u których obecnie występuje lub została zgłoszona w wywiadzie oporność na przetoczenie płytek krwi lub, gdy płytki krwi są niedostępne.

1. Co to jest lek NovoSeven i w jakim celu się go stosuje

NovoSeven jest czynnikiem krzepnięcia krwi. Działa powodując krzepnięcie krwi w miejscu
krwawienia, kiedy własne czynniki krzepnięcia organizmu nie działają.

Lek NovoSeven jest stosowany w leczeniu krwawień i zapobieganiu nadmiernemu krwawieniu
podczas operacji lub innych poważnych zabiegów. Wczesne leczenie lekiem NovoSeven zmniejsza
nasilenie oraz czas trwania krwawienia. Dotyczy to wszystkich rodzajów krwawień, w tym
krwawienia do stawów. Zmniejsza to potrzebę hospitalizacji oraz absencję w pracy i szkole.
Lek ten jest stosowany u określonych grup pacjentów:
• u pacjentów z hemofilią wrodzoną, którzy nie odpowiadają na leczenie czynnikami VIII lub IX,
• u pacjentów z hemofilią nabytą,
• u pacjentów z niedoborem czynnika VII,
• u pacjentów z trombastenią Glanzmanna (skaza krwotoczna), która nie poddaje się
   skutecznemu leczeniu z pomocą przetoczenia płytek krwi lub w przypadku, gdy płytki krwi są
   niedostępne.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku NovoSeven

Kiedy nie stosować leku NovoSeven:
• jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie na eptakog alfa (substancję czynną NovoSeven) lub na
  którykolwiek ze składników tego leku (wymienionych w punkcie 6),
• jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie na białko pochodzące od myszy, chomika lub bydła (jak
  uczulenie na mleko krowie).

→ Jeśli którykolwiek z powyższych stanów dotyczy pacjenta, nie należy stosować leku NovoSeven.
   Należy omówić to z lekarzem.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania NovoSeven należy poinformować lekarza, jeśli:
• pacjent w ostatnim czasie był poddany operacji,
• pacjent niedawno uległ wypadkowi,
• tętnice są zwężone w wyniku choroby (miażdżyca tętnic),
• występuje zwiększone ryzyko zakrzepów krwi (zakrzepica),
• występuje ciężka choroba wątroby,
• pacjent ma ciężkie zakażenie krwi,
• u pacjenta występuje zwiększone ryzyko rozsianego wykrzepiania śródnaczyniowego (choroba,
   w której skrzepliny rozwijają się w krążącej krwi) - musi być on starannie monitorowany.

→ Jeśli którykolwiek z powyższych stanów dotyczy pacjenta, przed rozpoczęciem stosowania leku
   należy omówić to z lekarzem.

NovoSeven a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.

Nie należy stosować leku NovoSeven jednocześnie z koncentratem czynników zespołu protrombiny
lub czynnikiem rXIII. Przed rozpoczęciem stosowania NovoSeven należy powiedzieć lekarzowi, jeżeli
pacjent przyjmuje koncentraty czynnika VIII lub IX.

Doświadczenie w stosowaniu NovoSeven równocześnie z lekami przeciwfibrynolitycznymi (takimi jak
kwas aminokapronowy lub kwas traneksamowy), które również podawane są w celu kontroli
krwawień, jest ograniczone. Należy porozmawiać z lekarzem przed rozpoczęciem stosowania
NovoSeven razem z tymi lekami.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza przed zastosowaniem leku NovoSeven.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie przeprowadzono badań nad wpływem leku NovoSeven na zdolność prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn. Jednocześnie, nie ma medycznego uzasadnienia aby przypuszczać istnienie
takiego wpływu.3. Jak stosować lek NovoSeven

Proszek NovoSeven należy rozpuścić za pomocą rozpuszczalnika i wstrzykiwać dożylnie.
Szczegółowe informacje na odwrocie ulotki.

Kiedy stosować lek samodzielnie
Leczenie krwawienia należy rozpocząć tak szybko, jak to możliwe, najlepiej w ciągu 2 godzin.
• W przypadku łagodnego lub umiarkowanego krwawienia, pacjent powinien zastosować lek
   najszybciej jak to możliwe, najlepiej w domu.
• W przypadku ciężkiego krwawienia pacjent powinien skontaktować się z lekarzem. Zazwyczaj
   ciężkie krwawienia są leczone w szpitalu, a pacjent może podać sobie pierwszą dawkę
   NovoSeven w drodze do szpitala.

Nie należy stosować leku samodzielnie dłużej niż 24 godziny bez konsultacji z lekarzem.

• Za każdym razem, kiedy pacjent stosuje NovoSeven powinien tak szybko, jak to możliwe
   poinformować o tym lekarza lub najbliższy szpital.
• Jeśli krwawienia nie udaje się zahamować w ciągu 24 godzin należy niezwłocznie skontaktować
   się z lekarzem. Pacjent zazwyczaj powinien być leczony w szpitalu.

Dawka
Pierwsza dawka powinna być podana w możliwie najkrótszym czasie od wystąpienia krwawienia.
Pacjent powinien poradzić się lekarza, kiedy wykonać wstrzyknięcie i jak długo kontynuować
leczenie.
Lekarz ustali dawkę początkową na podstawie masy ciała, stanu ogólnego pacjenta i rodzaju
krwawienia.
Aby osiągnąć najlepsze rezultaty, pacjent powinien dokładnie stosować się do zaleconego
dawkowania. Lekarz może zmienić dawkę.

W przypadku hemofilii
Dawka wynosi zwykle 90 mikrogramów na kilogram masy ciała; pacjent może powtórzyć
wstrzyknięcie co 2-3 godziny do momentu, kiedy krwawienie zostanie zahamowane.
Lekarz może zalecić podanie pojedynczej dawki 270 mikrogramów na kilogram masy ciała. Nie ma
doświadczenia klinicznego u pacjentów w wieku powyżej 65 lat w podawaniu tej dawki.

W przypadku niedoboru czynnika VII
Dawka wynosi zwykle od 15 do 30 mikrogramów na kilogram masy ciała dla każdego wstrzyknięcia.

W przypadku trombastenii Glanzmanna
Dawka wynosi zwykle 90 mikrogramów (od 80 do 120 mikrogramów) na kilogram masy ciała dla
każdego wstrzyknięcia.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku NovoSeven
Jeżeli została wstrzyknięta zbyt duża dawka NovoSeven, pacjent powinien natychmiast skontaktować
się z lekarzem.

Pominięcie zastosowania leku NovoSeven
Jeżeli dawka NovoSeven została pominięta lub jeśli pacjent chce przerwać leczenie, powinien
skontaktować się z lekarzem.4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Ciężkie działania niepożądane
Rzadko (dotyczy mniej niż 1 na 1000 przypadków zastosowania leczenia)
• Reakcje uczuleniowe, nadwrażliwości oraz anafilaktyczne. Objawy mogą obejmować wysypki
   skórne, swędzenie, zaczerwienienie i pokrzywkę; świszczący oddech lub trudności w oddychaniu;
   uczucie omdlenia lub zawrotów głowy; a także ciężkie obrzęki warg, gardła lub w miejscu
   wstrzyknięcia.
• Zakrzepy w tętnicach serca (co może doprowadzić do zawału serca lub napadu dusznicy
   bolesnej), w mózgu (co może doprowadzić do udaru mózgu) lub w jelicie i nerkach. Objawy
   mogą obejmować ostry ból w klatce piersiowej, duszność, splątanie, trudności w mówieniu lub
   poruszaniu się (paraliż) lub ból brzucha.

Niezbyt często (dotyczy mniej niż 1 na 100 przypadków zastosowania leczenia)
• Zakrzepy w żyłach płuc, kończyn dolnych, wątroby, nerek lub w miejscu wstrzyknięcia. Objawy
   mogą obejmować trudności w oddychaniu, zaczerwienienie i bolesny obrzęk nogi oraz ból
   brzucha.
• Brak efektu działania lub zmniejszona odpowiedź na leczenie.

→ Jeśli wystąpi którekolwiek z powyższych ciężkich działań niepożądanych, należy natychmiast
   uzyskać pomoc medyczną. Należy poinformować, że był stosowany NovoSeven.

Należy poinformować lekarza o występowaniu reakcji nadwrażliwości, ponieważ może zaistnieć
potrzeba staranniejszego monitorowania. W większości zgłaszanych przypadków, pacjenci byli
predysponowani do powstawania zaburzeń zakrzepowych.

Inne rzadkie działania niepożądane
(dotyczy mniej niż 1 na 1000 przypadków zastosowania leczenia)
• nudności,
• ból głowy,
• zmiany w niektórych próbach wątrobowych oraz badaniach krwi.

Inne niezbyt częste działania niepożądane
(dotyczy mniej niż 1 na 100 przypadków zastosowania leczenia)
• uczuleniowe reakcje skóry, obejmujące wysypkę, swędzenie i pokrzywkę,
• gorączka.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza. Działania niepożądane można zgłaszać
bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V. Dzięki zgłaszaniu
działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat bezpieczeństwa
stosowania leku.5. Jak przechowywać lek NovoSeven

• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Termin
   ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
• Proszek i rozpuszczalnik przechowywać w temperaturze poniżej 25ºC.
• Proszek i rozpuszczalnik chronić przed światłem. • Nie zamrażać.
• Aby uniknąć zakażenia, lek NovoSeven należy podać natychmiast po rozpuszczeniu proszku
   w rozpuszczalniku. Jeżeli nie jest możliwe podanie leku natychmiast po sporządzeniu roztworu,
   należy przechowywać go w fiolce wraz z przymocowaną strzykawką w lodówce w temperaturze
   od 2°C do 8°C nie dłużej niż przez 24 godziny. Nie zamrażać sporządzonego roztworu
   NovoSeven i chronić przed światłem. Nie należy przechowywać roztworu bez konsultacji
   z lekarzem lub pielęgniarką.
• Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
   farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
   środowisko.6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek NovoSeven
• Substancją czynną leku jest rekombinowany czynnik krzepnięcia VIIa (aktywowany eptakog
   alfa).
• Pozostałe składniki proszku to: sodu chlorek, wapnia chlorek dwuwodny, glicyloglicyna,
   polisorbat 80, mannitol, sacharoza, metionina, kwas solny, sodu wodorotlenek. Składniki
   rozpuszczalnika: histydyna, kwas solny, sodu wodorotlenek, woda do wstrzykiwań.

Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań zawiera: 1 mg/fiolkę (co odpowiada
50 Kj.m./fiolkę), 2 mg/fiolkę (co odpowiada 100 Kj.m./fiolkę), 5 mg/fiolkę (co odpowiada
250 Kj.m./fiolkę) lub 8 mg/fiolkę (co odpowiada 400 Kj.m./fiolkę).

Po sporządzeniu roztworu (rekonstytucji) 1 ml roztworu zawiera 1 mg eptakogu alfa (aktywowanego).
1 Kj.m. odpowiada 1000 j.m. (jednostkom międzynarodowym).

Jak wygląda lek NovoSeven i co zawiera opakowanie
Fiolka z proszkiem zawiera biały proszek, natomiast fiolka z rozpuszczalnikiem zawiera
przezroczysty, bezbarwny roztwór. Sporządzony roztwór jest bezbarwny. Nie stosować
sporządzonego roztworu w przypadku, gdy zaobserwowano w nim nierozpuszczone cząstki lub
zmianę barwy.

Każde opakowanie leku NovoSeven zawiera:
• 1 fiolkę z białym proszkiem do sporządzenia roztworu do wstrzykiwań,
• 1 fiolkę z rozpuszczalnikiem do sporządzenia roztworu.

Wielkości opakowań: 1 mg (50 Kj.m.), 2 mg (100 Kj.m.), 5 mg (250 Kj.m.) i 8 mg (400 Kj.m.).
Należy sprawdzić na opakowaniu zewnętrznym, jaka jest wielkość tego opakowania.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca
Novo Nordisk A/S
Novo Allé
DK-2880 Bagsværd, Dania

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Inne źródła informacji:
Szczegółowa informacja o tym leku jest dostępna na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków
(EMA) http://www.ema.europa.eu.

INSTRUKCJA STOSOWANIA LEKU NOVOSEVEN

Sporządzanie roztworu
Należy umyć ręce. Fiolki z proszkiem NovoSeven i rozpuszczalnikiem powinny mieć podczas
sporządzania temperaturę pokojową. Należy usunąć plastikowe kapsle z obu fiolek. Jeśli kapsle są
uszkodzone lub ich nie ma, nie używać fiolek. Przetrzeć gumowe korki na fiolkach gazikami
nasączonymi alkoholem i pozostawić do wyschnięcia. Należy użyć jednorazowej strzykawki
w odpowiednim rozmiarze i łącznika fiolki, igły (20 - 26G) lub innych odpowiednich wyrobów
medycznych.

A
Zdjąć ochronną papierową nalepkę z łącznika bez wyjmowania go z ochronnej osłonki. Przymocować
łącznik do fiolki z rozpuszczalnikiem, a następnie zdjąć ochronną osłonkę z łącznika. Uważać, aby
nie dotknąć końcówki łącznika. W przypadku użycia igły, wyjąć igłę z opakowania bez zdejmowania
ochronnej osłonki. Przykręcić igłę do strzykawki.

B
Odciągając tłok na objętość równą objętości rozpuszczalnika w fiolce z rozpuszczalnikiem, pobrać
powietrze do strzykawki (ml odpowiadają cm3 na strzykawce).

C
Przymocować strzykawkę do łącznika z fiolką z rozpuszczalnikiem. W przypadku użycia igły, zdjąć
osłonkę, wbić igłę w gumowy korek. Uważać, aby nie dotknąć końca igły. Wstrzyknąć powietrze do
fiolki, wciskając tłok do momentu, aż będzie wyczuwalny wyraźny opór.

D
Trzymać strzykawkę z dołączoną fiolką z rozpuszczalnikiem do góry dnem. W przypadku użycia igły
upewnić się, że koniec igły zanurzony jest w rozpuszczalniku. Odciągnąć tłok i pobrać całą objętość
rozpuszczalnika do strzykawki.

E
Usunąć pustą fiolkę z rozpuszczalnikiem. W przypadku użycia łącznika, przechylić strzykawkę by
odłączyć ją od fiolki.

F
Przymocować strzykawkę z łącznikiem lub igłą do fiolki z proszkiem. W przypadku użycia igły
należy wbić ją w środek gumowego korka. Trzymać strzykawkę z fiolką nieznacznie pochyloną
i skierowaną w dół. Powoli wciskać tłok tak, aby wstrzyknąć rozpuszczalnik do fiolki z proszkiem.
Upewnić się, że strumień płynu nie jest kierowany bezpośrednio na proszek NovoSeven, ponieważ
mogłoby to spowodować pienienie się mieszaniny.
 
G
Delikatnie obracać fiolkę do momentu, aż proszek rozpuści się całkowicie. Nie potrząsać fiolką,
ponieważ mogłoby to spowodować pienienie się mieszaniny. Przed podaniem należy sprawdzić czy
roztwór nie zawiera widocznych, nierozpuszczonych cząstek lub nie zmienił barwy. Jeżeli tak się
stało, nie stosować leku. Sporządzony roztwór NovoSeven jest przezroczysty i bezbarwny. Trzymać
łącznik lub igłę przymocowaną do fiolki.

Chociaż NovoSeven jest stabilny przez 24 godziny po sporządzeniu, należy go zużyć natychmiast, aby
uniknąć zakażenia. Jeżeli nie będzie zużyty natychmiast, należy przechowywać fiolkę wraz
z przymocowaną strzykawką w lodówce w temperaturze od 2°C do 8°C nie dłużej niż przez
24 godziny. Nie należy przechowywać roztworu bez konsultacji z lekarzem.

Wstrzyknięcie roztworu
H
Przed obróceniem strzykawki do góry dnem upewnić się, że tłok jest całkowicie wciśnięty (może
zostać wypchnięty przez powietrze pod ciśnieniem znajdujące się w strzykawce). W przypadku
użycia igły należy upewnić się, że koniec igły zanurzony jest w roztworze. Trzymając strzykawkę
z fiolką do góry dnem, odciągnąć tłok, aby pobrać całą objętość roztworu do strzykawki.

I
W przypadku użycia łącznika, należy go odkręcić wraz z pustą fiolką od strzykawki. W przypadku
użycia igły, należy wyjąć ją z fiolki, założyć osłonkę, następnie odkręcić igłę od strzykawki.

NovoSeven jest teraz gotowy do wstrzyknięcia. Podczas wykonywania wstrzyknięcia należy stosować
się do zaleceń personelu medycznego.

J
Wyrzucić strzykawkę, fiolki, wszelkie resztki niewykorzystanego produktu lub inne odpady
w bezpieczny sposób, przestrzegając zaleceń personelu medycznego.