Gruźlica w Polsce – czy problem wciąż istnieje?

Na Ukrainie mówi się już coraz głośniej o epidemii gruźlicy. Z raportu Polskiego Zespołu Humanitarnego wynika, że ryzyko zarażenia się tą chorobą jest tam sześciokrotnie większe niż w Polsce. Główny Inspektorat Sanitarny uspokaja, że dane epidemiologiczne nie wskazują na zwiększenie liczby zachorowań w Polsce. Zaleca jednak czujność. Nie należy unikać szczepień ochronnych przeciwko gruźlicy.

Gruźlica jest wyleczalna

W Polsce od kilku lat liczba zachorowań na gruźlicę utrzymuje się na podobnym poziomie. Rocznie choruje około 6 tys. osób. Klasyczna gruźlica jest chorobą wyleczalną niemalże w 100%. Jednym z najbardziej charakterystycznych objawów choroby jest kaszel utrzymujący się przez kilka tygodni. Chorzy skarżą się też na gorączkę, zmęczenie, osłabienie, utratę apetytu, nocne pocenie oraz nagły spadek wagi. Wiele osób lekceważy przedłużający się kaszel. Tymczasem wymaga on diagnostyki.

Półroczne leczenie gruźlicy

Fazę intensywnego leczenia prowadzi się przez dwa miesiące. Światowa Organizacja Zdrowia WHO zaleca, by leczenie (w tym przyjmowanie leków) było nadzorowane przez pielęgniarkę lub przeszkoloną osobę. Standardowa terapia gruźlicy trwa sześć miesięcy. Pacjent musi przyjmować leki przeciwprątkowe. Podaje się je niekiedy też profilaktycznie osobom, które miały kontakt z chorym. Korzyści i ryzyko takiej terapii zapobiegawczej trzeba omówić z lekarzem indywidualnie. Ważnym jest, aby nie przerywać leczenia. Jest to groźne nie tylko dla samego chorego, ale i dla innych. Ponieważ wówczas prątki gruźlicy stają się w pełni lub częściowo oporne na leki. Tymczasem leczenie gruźlicy lekoopornej jest dużo trudniejsze, a ryzyko wystąpienia powikłań jest wyższe.

Szczepienie przeciwko gruźlicy

Brak wzrostu zachorowań w naszym kraju na gruźlicę jest efektem szczepień ochronnych. W Polsce od czasów II Wojny Światowej liczba przypadków gruźlicy spada, ale wciąż, niestety, jest większa niż w krajach Europy Zachodniej.

Szczepionka przeciwko gruźlicy jest skuteczna i bezpieczna. Im więcej zaszczepionych osób, tym rozprzestrzenianie się gruźlicy jest trudniejsze. Niestety, w Polsce z roku na rok rośnie liczba rodziców nieszczepiących dzieci.

Gruźlica zza wschodniej granicy

Szacuje się, że do końca tego roku, w wyniku intensywnego ruchu transgranicznego, będzie u nas pracować około 3 mln obywateli zza wschodniej granicy. Wielu z nich nie było szczepionych przeciwko gruźlicy. Poza tym część z nich będzie pracować nielegalnie, bez dostępu do opieki zdrowotnej. Osoby takie często nawet mając objawy choroby, nie próbują się leczyć. Jest to kolejny z powodów, dla których nie powinniśmy zaniedbywać szczepień dzieci.

Jak zapobiegać gruźlicy?

Jeszcze do niedawana panowało przekonanie, że na gruźlicę chorują tylko biedni. Tymczasem brak uodpornienia (zaniechanie szczepienia) i niezdrowy tryb życia, w tym złe odżywianie, nadużywanie alkoholu, przepracowanie, również może narażać na zarażenie się gruźlicą. Profilaktyką gruźlicy jest przede wszystkim szczepienie. Nie bez znaczenia jest również zdrowy tryb życia - wysypianie się, uprawianie sportów i aktywność fizyczna, zdrowa dieta, nienadużywanie alkoholu i innych używek. Ważne jest też częste mycie rąk – nie tylko po wizycie w toalecie, ale także, gdy skorzystamy ze środków publicznego transportu, zrobimy zakupy w super markecie, czy wracamy z miejsc, gdzie przebywa dużo ludzi. Nie wolno również bagatelizować przedłużającego się kaszlu. Jeśli trwa dłużej niż trzy tygodnie, powinniśmy skonsultować to z lekarzem.

Dowiedz się więcej:

Krztusiec (koklusz) - objawy u dorosłych i dzieci

Zapalenie oskrzeli. Jak rozpoznać, że chorują oskrzela?

Grypa czy przeziębienie - różnica i sposoby leczenia [ROZMOWA]