Abelcet konc. do sporz. zaw. do inf.(5 mg/ml) - 10 fiolek 20 ml

Dożylnie. Dorośli: w leczeniu ciężkich grzybic układowych zwykle zaleca się podawanie 5 mg/kg mc. przez co najmniej 14 dni. Dzieci: w grzybicach układowych u dzieci w wieku od 1 miesiąca do 16 lat stosuje się lek w dawkach porównywalnych do dawek zalecanych dla dorosłych, proporcjonalnych do masy ciała pacjenta. Działania niepożądane obserwowane u dzieci są podobne do występujących u dorosłych. Szczególne grupy pacjentów. Lek może byc podawany pacjentom z cukrzycą oraz stosowany w leczeniu grzybic układowych u pacjentów z ciężką postacią neutropenii, będącej skutkiem chorób nowotworowych układu krwiotwórczego lub stosowania leków cytostatycznych i immunosupresyjnych. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z chorobami nerek lub wątroby. Nie ma dostatecznych danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa leku u dzieci w wieku poniżej 1 miesiąca. Nie ma dostępnych danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa preparatu u wcześniaków chorych na grzybice wywołane gatunkami rodzaju Aspergillus. Sposób podania. Lek podaje się w infuzji dożylnej z szybkością 2,5 mg/kg mc./h. po uprzednim rozcieńczeniu. Stosując lek po raz pierwszy, zaleca się podanie dawki testowej bezpośrednio przed pierwszą infuzją. Pierwszą dawkę 1,0 mg należy przygotować zgodnie z instrukcją i podać w infuzjitrwającej ok. 15 min. Po podaniu takiej dawki należy zakończyć infuzję i uważnie obserwowaćpacjenta przez 30 min. Jeżeli nie występują objawy nadwrażliwości, infuzję można kontynuować. Podobnie jak w przypadku innych preparatów zawierających amfoterycynę B, w czasie podawania leku po raz pierwszy należy dysponować aparaturą do resuscytacji na wypadek wystąpienia reakcji rzekomoanafilaktycznej. W czasie infuzji dożylnych lek można stosować filtr typu „in-line” o średniej średnicy porów w filtrze nie mniejszej niż 5 mikronów.

Leczenie ciężkiej inwazyjnej kandydozy. Lek jest również wskazany jako lek drugiego rzutu w leczeniu ciężkich grzybic układowych u pacjentów nie reagujących na amfoterycynę B w postaci niezwiązanej lub inne leki przeciwgrzybicze o działaniu ogólnym, u pacjentów z niewydolnością nerek lub z innymi przeciwwskazaniami do stosowania amfoterycyny B w postaci niezwiązanej oraz u pacjentów, u których stwierdzono uszkodzenie nerek wywołane przez amfoterycynę B. Preparat jest zalecany jako lek drugiego rzutu w inwazyjnej postaci aspergilozy, kryptokokowym zapaleniu opon mózgowych oraz rozsianej kryptokokozie u pacjentów z HIV, fuzariozie oraz kokcydioidomikozie, zygomikozie i blastomikozie.

1. Co to jest Abelcet i w jakim celu się go stosuje

Abelcet jest zalecany w leczeniu ciężkich inwazyjnych zakażeń grzybiczych, takich jak kandydoza,
aspergiloza, kryptokokowe zapalenie opon mózgowych oraz rozsiana kryptokokoza u pacjentów z
HIV, fuzarioza, zygomikoza, blastomikoza i kokcydioidomikoza.
Grzyby występują w naturalnym środowisku i zwykle nie wywołują zakażeń. Jednak w
szczególnych warunkach, na przykład kiedy układ odpornościowy człowieka jest osłabiony,
niektóre rodzaje grzybów mogą wywołać zakażenie.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Abelcet

Kiedy nie stosować leku Abelcet
Jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na amfoterycynę B lub którykolwiek
z pozostałych składników leku (wymienione w punkcie 6).

Ostrzeżenia i środki ostrożności
- Lekarz będzie dokładnie kontrolować stan pacjenta i zleci dodatkowe badania w czasie
stosowania leku Abelcet, szczególnie, jeśli wcześniej u pacjenta występowały zaburzenia serca,
nerek lub wątroby.
- U pacjentów z chorobami nerek lekarz zaleci kontrolowanie czynności nerek co najmniej raz
w tygodniu podczas stosowania leku Abelcet.

Abelcet a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych obecnie lub ostatnio, a także o
lekach, które pacjent planuje stosować.
Abelcet może oddziaływać z:
- lekami wpływającymi na czynność nerek
- innymi lekami, takimi jak zydowudyna (stosowana w leczeniu zakażenia HIV) lub
  cyklosporyna (lek osłabiający odporność organizmu).

Odnotowano oddziaływanie amfoterycyny B z następującymi lekami:
- leki przeciwnowotworowe
- kortykosteroidy i kortykotropina (ACTH) (leki stosowane w leczeniu różnych zaburzeń,
  takich jak alergia i zaburzenia hormonalne)
- glikozydy naparstnicy (stosowane w leczeniu chorób serca)
- flucytozyna (stosowana w leczeniu zakażeń grzybiczych)
- leki zwiotczające mięśnie.

Ciąża i karmienie piersią
Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza.
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, powinna poinformować o tym lekarza. Lekarz
zadecyduje, czy lek można zastosować u danej pacjentki.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn po przyjęciu leku Abelcet, ponieważ
niektóre z występujących działań niepożądanych mogą wpływać na zdolność prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn.

Abelcet zawiera sód
Lek zawiera 3,6 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w 1 ml, czyli 72 mg sodu w 20 ml
(w jednej fiolce). Odpowiada to 3,6 % maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób
dorosłych. Należy uwzględnić to u pacjentów kontrolujących zawartość sodu w diecie.

3. Jak stosować Abelcet

Sposób podawania
Abelcet przed podaniem rozcieńcza się roztworem glukozy do infuzji.
Abelcet podaje się w infuzji do żyły. Dożylna infuzja kroplowa może trwać ponad 2 godziny.

Dawkowanie i częstość podawania
Abelcet będzie na ogół podawany przez lekarza lub pielęgniarkę.
Zaleca się podawanie 5,0 mg leku Abelcet na kg masy ciała na dobę, w pojedynczej infuzji. Zaleca
się na początku podanie dawki testowej w celu sprawdzenia, czy pacjent nie jest uczulony na
którykolwiek składnik leku. Czas leczenia zależy od wielu czynników, jednak będzie
prawdopodobnie wynosić co najmniej 14 dni.
U dzieci, osób w podeszłym wieku, u pacjentów z chorobami nerek lub wątroby nie ma
konieczności zmiany dawki.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Abelcet
Jeśli pacjent sądzi, że otrzymał zbyt dużą dawkę leku Abelcet, powinien natychmiast powiadomić
o tym lekarza.
Mogą wystąpić takie same objawy, jak przedstawione w punkcie 4 „Możliwe działania
niepożądane”. Lekarz może sprawdzać czynność układu oddechowego i serca, nerek i wątroby, a
także liczbę krwinek i stężenie potasu w surowicy.

Pominięcie zastosowania leku Abelcet
O pominięciu dawki należy natychmiast poinformować lekarza, który zadecyduje kiedy należy
podać następną dawkę leku Abelcet.

Przerwanie stosowania leku Abelcet
Należy przestrzegać zaleceń lekarza i zastosować wszystkie przepisane dawki leku, nawet jeśli
pacjent poczuje się lepiej.

W razie jakichkolwiek wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do lekarza
lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, Abelcet może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.

Podczas podawania leku Abelcet mogą wystąpić reakcje związane z infuzją, tj. dreszcze, gorączka,
nudności, wymioty, wysypka, drgawki, ból w klatce piersiowej oraz u niektórych pacjentów
zmniejszenie ilości tlenu we krwi i sinica, które występują głównie tylko w pierwszych dwóch
dniach stosowania leku. Lekarz lub pielęgniarka mogą zastosować proste leczenie w celu
osłabienia tych działań niepożądanych.

Abelcet może wpływać na czynność nerek, wątroby i wyniki testów krwi. Lekarz może zalecić
przeprowadzenie odpowiednich badań, np. sprawdzających stężenie potasu we krwi.

Bardzo częste działania niepożądane (występujące częściej niż u 1 na 10 pacjentów):
- dreszcze, gorączka
- zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi.

Częste działania niepożądane (występują u 1 do 10 na 100 pacjentów):
- zwiększenie częstości pracy serca, nieregularny rytm serca,
- wysokie lub niskie ciśnienie krwi,
- zbyt mała liczba płytek krwi,
- duszność, astma,
- nudności, wymioty, ból brzucha,
- ból głowy, drżenie,
- nieprawidłowe wyniki testów czynności nerek (zwiększenie we krwi aktywności fosfatazy
  zasadowej i stężenia mocznika),
- zaburzenie czynności nerek,
- zaburzenia równowagi elektrolitowej: zwiększone lub zmniejszone stężenie potasu,
  zmniejszone stężenie magnezu,
- zwiększone stężenie bilirubiny we krwi,
- nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby,
- wysypka.

Niezbyt częste działania niepożądane (występują u 1 do 10 na 1000 pacjentów):
- zatrzymanie akcji serca,
- wstrząs,
- reakcje anafilaktyczne (z nadwrażliwości),
- reakcje w miejscu podania, świąd,
- drgawki, neuropatia (choroba nerwów obwodowych),
- ból mięśni,
- zaburzenia oddychania.

Działania niepożądane o nieznanej częstości ( częstość nie może być określona na podstawie
dostępnych danych):

- encefalopatia (choroba mózgu),
- skurcz oskrzeli,
- złuszczające zapalenie skóry,
- kwasica kanalikowo-nerkowa, zmniejszona zdolność zagęszczania moczu, moczówka prosta
  pochodzenia nerkowego (rzadka choroba, która charakteryzuje się wytwarzaniem bardzo
  dużych ilości niezagęszczonego moczu na dobę oraz nadmiernym pragnieniem).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane
niewymienione w tej ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie. Działania
niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych
Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów
Medycznych i Produktów Biobójczych,
Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa
Tel.: + 48 22 49 21 301
Faks: + 48 22 49 21 309
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.

Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Abelcet

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Leku nie należy stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu po
„Termin ważności (EXP)”. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
Przechowywać w lodówce (2°C-8°C).
Nie zamrażać.
Przechowywać w zewnętrznym pudełku tekturowym.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Abelcet
- Substancją czynną leku jest amfoterycyna B. 1 ml koncentratu do sporządzania zawiesiny
zawiera 5 mg amfoterycyny B w kompleksach lipidowych.

- Pozostałe składniki to: L-α-dimirystoilofosfatydylocholina (DMPC),
L-α-dimirystoilofosfatydyloglicerol (DMPG) (w postaci soli sodowej i amonowej), sodu chlorek
(sól), woda do wstrzykiwań.

Jak wygląda Abelcet i co zawiera opakowanie
Abelcet jest koncentratem do sporządzania zawiesiny do infuzji, barwy żółtej.
Fiolka 20 ml zawiera 100 mg amfoterycyny B.
Opakowanie zawiera 2 fiolki lub 10 fiolek.

Podmiot odpowiedzialny i wytwórca

Podmiot odpowiedzialny:
Teva Pharmaceuticals Polska Sp. z o.o.
ul. Emilii Plater 53
00-113 Warszawa
tel.: (22) 345 93 00

Wytwórca:
Teva Pharmaceuticals Europe B.V.
Swensweg 5, 2031 GA Haarlem,
Holandia

Merckle GmbH
Graf-Arco-Str.3, 89079 Ulm
Niemcy

Millmount Healthcare Limited
Block 7, City North Business Campus
Stamullen, Co. Meath, K32 YD60
Irlandia

Data ostatniej aktualizacji ulotki: grudzień 2020 r.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Informacje przeznaczone wyłącznie dla fachowego personelu medycznego:

1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO

Abelcet, 5 mg/ml, koncentrat do sporządzania zawiesiny do infuzji

2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY

1 ml koncentratu do sporządzania zawiesiny zawiera 5 mg amfoterycyny B (Amphotericinum B)
w kompleksach lipidowych.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: 1 ml koncentratu do sporządzania zawiesiny zawiera
3,6 mg sodu (0,156 mmol), czyli 72 mg sodu (3,128 mmol) w fiolce 20 ml.

3. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

3.1 Wskazania do stosowania

Produkt Abelcet jest zalecany w leczeniu ciężkiej inwazyjnej kandydozy.
Abelcet jest również wskazany jako lek drugiego rzutu w leczeniu ciężkich grzybic układowych
u pacjentów nie reagujących na amfoterycynę B w postaci niezwiązanej lub inne leki
przeciwgrzybicze o działaniu ogólnym, u pacjentów z niewydolnością nerek lub z innymi
przeciwwskazaniami do stosowania amfoterycyny B w postaci niezwiązanej oraz u pacjentów,
u których stwierdzono uszkodzenie nerek wywołane przez amfoterycynę B. Abelcet jest zalecany
jako lek drugiego rzutu w inwazyjnej postaci aspergilozy, kryptokokowym zapaleniu opon
mózgowych oraz rozsianej kryptokokozie u pacjentów z HIV, fuzariozie oraz kokcydioidomikozie,
zygomikozie i blastomikozie.

3.2 Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie
Dorośli
W leczeniu ciężkich grzybic układowych zwykle zaleca się podawanie 5,0 mg/kg masy ciała przez
co najmniej 14 dni. Abelcet należy podawać w postaci infuzji dożylnej z szybkością 2,5 mg/kg
mc./godzinę.
Produkt Abelcet był podawany przez okres 28 miesięcy, w dawce skumulowanej 73,6 g bez
istotnej toksyczności.

Pacjenci z cukrzycą
Abelcet może być podawany pacjentom z cukrzycą.

Dzieci
W leczeniu grzybic układowych u dzieci (w wieku od 1 miesiąca do 16 lat) Abelcet jest skuteczny
w dawkach porównywalnych do dawek zalecanych dla dorosłych, proporcjonalnych do masy ciała
pacjenta. Działania niepożądane obserwowane u dzieci są podobne do występujących u dorosłych.

Nie ma dostatecznych danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa produktu u dzieci w
wieku poniżej 1 miesiąca.

Nie ma dostępnych danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa produktu Abelcet u
wcześniaków chorych na grzybice wywołane gatunkami rodzaju Aspergillus.

Pacjenci w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności zmiany dawkowania produktu. Abelcet stosuje się
w dawkach proporcjonalnych do masy ciała pacjenta.

Pacjenci z chorobami nerek lub wątroby
Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z chorobami nerek lub wątroby (więcej
informacji - patrz: punkt 4.4).

Pacjenci z neutropenią
Abelcet może być stosowany do leczenia grzybic układowych u pacjentów z ciężką postacią
neutropenii, będącej skutkiem chorób nowotworowych układu krwiotwórczego lub stosowania
leków cytotoksycznych i immunosupresyjnych.

Sposób podawania
Produkt Abelcet jest jałową, apirogenną zawiesiną, przeznaczoną tylko do infuzji dożylnych; przed
podaniem zawiesinę należy rozcieńczyć (patrz punkt 6.6).

Stosując Abelcet po raz pierwszy, zaleca się podanie dawki testowej bezpośrednio przed pierwszą
infuzją. Pierwszą dawkę 1,0 mg należy przygotować zgodnie z instrukcją i podać w infuzji
trwającej ok. 15 minut. Po podaniu takiej dawki należy zakończyć infuzję i uważnie obserwować
pacjenta przez 30 minut. Jeżeli nie występują objawy nadwrażliwości, infuzję można kontynuować.
Podobnie jak w przypadku innych produktów zawierających amfoterycynę B, w czasie podawania
leku po raz pierwszy należy dysponować aparaturą do resuscytacji na wypadek wystąpienia reakcji
rzekomoanafilaktycznej.
W czasie infuzji dożylnych produktu Abelcet można stosować filtr typu „in-line” o średniej
średnicy porów w filtrze nie mniejszej niż 5 mikronów.

3.3 Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą produktu, chyba
że w opinii lekarza korzyści ze stosowania leku przeważają ryzyko wiążące się z nadwrażliwością.

3.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

Reakcje nadwrażliwości związane z infuzją
Reakcje związane z infuzją (takie jak dreszcze i gorączka) odnotowane po podaniu produktu
Abelcet były zazwyczaj lekkie lub umiarkowane i występowały głównie w czasie pierwszych
dwóch dni podawania (patrz punkt 3.8). Tolerancję leku można zwiększyć poprzez zastosowanie
przed infuzją leków przeciwgorączkowych (np. paracetamol).
Układowe zakażenia grzybicze
Produktu Abelcet nie należy stosować w leczeniu pospolitych lub powierzchownych zakażeń
grzybiczych bez objawów klinicznych, rozpoznanych jedynie na podstawie pozytywnych testów
skórnych lub serologicznych.
Pacjenci z niewydolnością nerek
Ze względu na potencjalną nefrotoksyczność leku, u pacjentów z chorobami nerek w wywiadzie
należy kontrolować czynność nerek przed rozpoczęciem leczenia i co najmniej raz w tygodniu
podczas leczenia. Abelcet można podawać pacjentom podczas dializy lub hemofiltracji. Należy
regularnie kontrolować stężenia potasu i magnezu w surowicy.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby powstałymi na skutek zakażenia, osoby z procesem
odrzucania przeszczepu oraz z innymi chorobami wątroby lub leczeni równocześnie lekami
hepatotoksycznymi byli skutecznie leczeni produktem Abelcet. Zwiększone stężenie bilirubiny lub
aktywności fosfatazy alkalicznej czy aminotransferaz u pacjentów leczonych produktem Abelcet
stwierdzono tylko wówczas, gdy występowały u nich inne czynniki wpływające na czynność
wątroby takie, jak: zakażenia, hiperalimentacja, jednoczesne stosowanie leków hepatotoksycznych
lub proces odrzucania przeszczepu.

Produkt leczniczy zawiera sód
Produkt leczniczy zawiera 3,6 mg sodu w 1 ml, czyli 72 mg sodu na 20 ml (w jednej fiolce) co
odpowiada 3,6 % zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych.

Ze względu na zawartość sodu, produkt należy stosować ostrożnie u pacjentów kontrolujących
zawartość sodu w diecie, np. u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, niewydolnością
nerek, zespołem nerczycowym.

3.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

Leki nefrotoksyczne
Amfoterycyna B w postaci kompleksu lipidowego jest lekiem potencjalnie nefrotoksycznym,
dlatego też należy szczególnie dokładnie kontrolować czynność nerek u pacjentów przyjmujących
jednocześnie inne nefrotoksyczne leki.
Zydowudyna
U psów, którym równocześnie podano amfoterycynę w postaci kompleksu lipidowego oraz
zydowudynę, zaobserwowano nasilenie objawów mielotoksyczności i nefrotoksyczności.
W przypadku konieczności równoczesnego podawania zydowudyny, należy starannie kontrolować
czynność nerek i układu krwiotwórczego.
Cyklosporyna
U pacjentów otrzymujących amfoterycynę B równocześnie z dużymi dawkami cyklosporyny
stwierdzono zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy. Jednakże Abelcet wykazywał mniejszą
nefrotoksyczność niż amfoterycyna B w postaci niezwiązanej.
Inne leki
Interakcje amfoterycyny B w postaci kompleksu lipidowego z innymi lekami nie zostały
dotychczas zbadane. Interakcje odnotowano po zastosowaniu niezwiązanej amfoterycyny B
z lekami przeciwnowotworowymi, z kortykosteroidami i kortykotropiną (ACTH), z glikozydami
naparstnicy, flucytozyną oraz z lekami zwiotczającymi mięśnie szkieletowe. Należy zachować
ostrożność, jeśli Abelcet podaje się jednocześnie z tymi lekami.
Przetaczanie leukocytów
Donoszono o ostrym działaniu toksycznym na płuca u pacjentów otrzymujących dożylnie
niezwiązaną amfoterycynę B i u których przetaczane są leukocyty. Nie należy podawać
równocześnie amfoterycyny B i leukocytów.

3.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża
Amfoterycynę B w postaci konwencjonalnej stosowano z powodzeniem w leczeniu grzybic
układowych u kobiet ciężarnych, bez wpływu na płód, ale opisano tylko niewielką liczbę
przypadków. Badania dotyczące wpływu produktu Abelcet na płodność szczurów i królików nie
wykazały embriotoksyczności, fetotoksyczności ani teratogenności. Jednak nie ustalono
bezpieczeństwa stosowania amfoterycyny B w postaci kompleksu lipidowego u kobiet ciężarnych.
Podawanie produktu Abelcet kobietom ciężarnym należy ograniczyć wyłącznie do przypadków,
gdy korzyści z leczenia matki są wyższe od ryzyka dla płodu lub dziecka.

Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy Abelcet przenika do mleka matki. Należy dokładnie przemyśleć decyzję czy
kontynuować czy przerwać karmienie piersią czy leczenie produktem Abelcet, biorąc pod uwagę
potencjalne korzyści karmienia piersią dla dziecka oraz potencjalne korzyści terapii produktem
Abelcet dla karmiącej matki.

3.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność prowadzenia pojazdów
mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Niektóre z działań
niepożądanych podanych poniżej mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn. Jednakże stan zdrowia pacjentów, którym podaje się Abelcet z reguły
wyklucza prowadzenie pojazdów mechanicznych i obsługiwanie maszyn.

3.8 Działania niepożądane

Najczęściej obserwowane kliniczne działania niepożądane w randomizowanych kontrolowanych,
otwartych, badaniach klinicznych to dreszcze (16%), zwiększone stężenie kreatyniny (13%),
gorączka (10%), hipokaliemia (9%), nudności (7%), wymioty (6%).
Częstość występowania działań niepożądanych oparta jest na analizie badań klinicznych z
udziałem 709 pacjentów leczonych produktem Abelcet.
U 556 pacjentów działania niepożądane wystąpiły w badaniach stosowania w nagłych przypadkach
(badania otwarte, nieporównawcze), a u 153 w randomizowanych kontrolowanych badaniach
leczenia inwazyjnej kandydozy (38% w wieku ≥65 lat). W badaniach dotyczących stosowania w
nagłych przypadkach pacjenci wykazywali nietolerancję na leczenie amfoterycyną B w postaci
niezwiązanej lub występowała u nich zaburzona czynność nerek w wyniku wcześniejszego
leczenia amfoterycyną B w postaci niezwiązanej, albo byli to pacjenci z chorobami nerek w
wywiadzie lub niereagujący na leczenie.
Następujące działania niepożądane obserwowano podczas stosowania produktu Abelcet
w badaniach klinicznych i (lub) po wprowadzeniu leku do obrotu.
Działania niepożądane podane są według częstości występowania w poszczególnych grupach
narządów: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100),
częstość nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Badania diagnostyczne
   Bardzo często: zwiększenie stężenia kreatyniny.
   Często: zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej, zwiększenie stężenia mocznika we
   krwi.
Zaburzenia serca
   Często: tachykardia, zaburzenia rytmu serca.
   Niezbyt często: zatrzymanie akcji serca.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
   Często: małopłytkowość.
Zaburzenia układu nerwowego
   Często: ból głowy, drżenie.
   Niezbyt często: drgawki, neuropatia.
   Częstość nieznana: encefalopatia.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
   Często: duszność, astma.
   Niezbyt często: niewydolność oddechowa.
   Częstość nieznana: skurcz oskrzeli.
Zaburzenia żołądka i jelit
   Często: nudności, wymioty, ból brzucha.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
   Niezbyt często: ból mięśni.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
   Często: zaburzenie czynności nerek, w tym niewydolność nerek.
   Częstość nieznana: hipostenuria, kwasica kanalikowo-nerkowa.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
   Często: wysypka.
   Niezbyt często: świąd.
   Częstość nieznana: zapalenie skóry złuszczające.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
   Często: hiperbilirubinemia, hipokaliemia, zaburzenie równowagi elektrolitowej, w tym
   zwiększenie stężenia potasu we krwi, zmniejszenie stężenia magnezu we krwi.
Zaburzenia naczyniowe
   Często: nadciśnienie, niedociśnienie.
   Niezbyt często: wstrząs.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
   Bardzo często: dreszcze, gorączka.
   Niezbyt często: reakcje w miejscu wstrzyknięcia.
Zaburzenia układu immunologicznego
   Niezbyt często: reakcje anafilaktyczne.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
   Często: nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby.

Działania niepożądane, których częstość występowania określono jako „nieznana” (encefalopatia,
skurcz oskrzeli, zapalenie skóry złuszczające, hipostenuria, kwasica kanalikowo-nerkowa)
obserwowano po wprowadzeniu produktu do obrotu.
Działania niepożądane związane ze stosowaniem amfoterycyny B w postaci niezwiązanej mogą
wystąpić także podczas stosowania amfoterycyny B w postaci kompleksu lipidowego. Należy
obserwować czy u pacjenta nie występują jakiekolwiek reakcje niepożądane charakterystyczne dla
niezwiązanej amfoterycyny.
Reakcje nadwrażliwości związane z infuzją obejmowały ból brzucha, nudności, wymioty, bóle
mięśni, świąd, wysypkę grudkową, gorączkę, niedociśnienie, wstrząs, skurcz oskrzeli,
niewydolność oddechową, ból w klatce piersiowej i u niektórych pacjentów spadek nasycenia krwi
tlenem i sinicę (patrz punkt 3.4).
Amfoterycyna B w postaci niezwiązanej powodowała znaczące działanie nefrotoksyczne.
Działania takiego nie obserwowano podczas podawania produktu Abelcet.
Osłabienie czynności nerek, objawiające się zwiększeniem stężenia kreatyniny i hipokaliemią,
z reguły nie powodowało konieczności przerwania podawania leku.
Odnotowano kwasicę kanalikowo-nerkową, w tym hipostenurię i zaburzenie równowagi
elektrolitowej takie jak zwiększenie stężenia potasu i zmniejszenie stężenia magnezu.
Nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby odnotowano zarówno podczas stosowania
amfoterycyny B w postaci kompleksu lipidowego, jak i innych produktów zawierających
amfoterycynę B. Chociaż mogą mieć znaczenie inne czynniki wpływające na czynność wątroby
takie, jak: zakażenia, hiperalimentacja, jednoczesne stosowanie leków hepatotoksycznych
lub proces odrzucania przeszczepu, nie można wykluczyć wpływu amfoterycyny. Pacjentów
z nieprawidłowymi wynikami testów czynności wątroby należy dokładnie obserwować i należy
rozważyć zaprzestanie leczenia w przypadku pogorszenia się czynności wątroby.
Działania niepożądane u dzieci i młodzieży są podobne do tych, które obserwuje się u dorosłych.

U pacjentów w podeszłym wieku częstotliwość występowania działań niepożądanych jest podobna
jak u dorosłych w wieku poniżej 65 lat. Istotną różnicę stanowiły zwiększenie stężenia kreatyniny
oraz duszność, obserwowane z większą częstotliwością u pacjentów w podeszłym wieku, po
podaniu amfoterycyny B zarówno w postaci niezwiązanej, jak i w kompleksach lipidowych.

3.9 Przedawkowanie

W badaniach klinicznych stosowane dawkowanie do 10 mg/kg mc./dobę nie powodowało objawów
toksyczności zależnej od dawki.
Objawy przedawkowania produktu Abelcet były takie same, jak objawy obserwowane w badaniach
klinicznych po zastosowaniu w dawkach standardowych (patrz punkt 3.8). Ponadto napad
padaczkowy i rzadkoskurcz wystąpiły u jednego dziecka, które otrzymało dawkę 25 mg/kg mc.

W razie przedawkowania należy uważnie obserwować stan pacjenta (szczególnie czynność układu
oddechowego i serca, nerek i wątroby, a także liczbę krwinek i stężenie elektrolitów w surowicy)
i w razie konieczności zastosować leczenie objawowe. Jak dotychczas nie ma swoistego antidotum
na amfoterycynę B.

4. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE

Abelcet zawiera lek przeciwgrzybiczy, amfoterycynę B, w kompleksie z dwoma fosfolipidami.
Amfoterycyna B jest makrocyklicznym, polienowym antybiotykiem przeciwgrzybiczym
o szerokim zakresie działania, wytwarzanym przez Streptomyces nodosus.
Amfoterycyna B wiąże się poprzez lipofilną część cząsteczki z fosfolipidami w strukturę podobną
do wstążki.

4.1 Właściwości farmakodynamiczne

Mechanizm działania
Amfoterycyna B, czynna substancja przeciwgrzybicza zawarta w produkcie Abelcet, może działać
grzybostatycznie lub grzybobójczo, zależnie od jej stężenia i od wrażliwości grzybów. Działanie
leku polega prawdopodobnie na wiązaniu ergosterolu zawartego w błonach komórkowych
grzybów, powodując ich uszkodzenie. Wskutek tego następuje wyciek zawartości komórek,
a następnie ich obumieranie. Równoczesne wiązanie się leku ze sterolami komórek człowieka
może powodować toksyczność, chociaż amfoterycyna B ma większą zdolność wiązania ergosterolu
komórek grzybów niż cholesterolu komórek ludzkich.
Działanie mikrobiologiczne
Amfoterycyna B działa in vitro na grzyby chorobotwórcze, w tym Candida spp., Cryptococcus
neoformans, Aspergillus spp., Mucor spp., Sporothrix schenckii, Blastomyces dermatitidis,
Coccoidioides immitis oraz Histoplasma capsulatum. Większość szczepów jest hamowana przez
amfoterycynę B w stężeniu 0,03–1,0 µg/ml. Amfoterycyna B działa słabo lub nie działa wcale
na bakterie i wirusy. Działanie przeciwgrzybicze amfoterycyny B w kompleksie z lipidami jest
in vitro porównywalna do działania amfoterycyny B. Jednakże działanie produktu Abelcet in vitro
nie musi być takie samo jak w zakażonym organizmie.

5. SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI PODCZAS PRZECHOWYWANIA

Przechowywać w temperaturze 2-8°C. Nie zamrażać. Przechowywać w zewnętrznym pudełku
tekturowym.

6. SPECJALNE ŚRODKI OSTROŻNOŚCI DOTYCZĄCE PRZYGOTOWANIA
PRODUKTU LECZNICZEGO DO STOSOWANIA

Produkt Abelcet jest jałową, apirogenną zawiesiną, tylko do podawania w infuzji dożylnej, po
uprzednim rozcieńczeniu.

Sporządzanie zawiesiny do infuzji
NA WSZYSTKICH ETAPACH PRZYGOTOWYWANIA PRODUKTU ABELCET DO
PODANIA NALEŻY STOSOWAĆ TECHNIKI ASEPTYCZNE, PONIEWAŻ PRODUKT NIE
ZAWIERA SUBSTANCJI BAKTERIOSTATYCZNYCH ANI KONSERWUJĄCYCH.

Należy odczekać, aż zawiesina uzyska temperaturę pokojową.
Łagodnie wstrząsnąć fiolką, aby nie pozostał na dnie nawet ślad żółtego osadu.
Pobrać odpowiednią dawkę produktu Abelcet z odpowiedniej liczby fiolek do jednej lub kilku
jałowych strzykawek o pojemności 20 ml, za pomocą igieł nr 17 do 19.
Po napełnieniu strzykawek produktem Abelcet należy zdjąć z nich igły i założyć 5 mikronowe,
wysoko przepływowe igły z filtrami, dołączone do każdej fiolki. Następnie wprowadzić igłę
osadzoną na strzykawce do worka infuzyjnego, zawierającego 5,0% roztwór glukozy do infuzji i
całą zawartość strzykawki wstrzyknąć do worka ręcznie lub za pomocą pompy infuzyjnej.
Końcowe stężenie płynu infuzyjnego powinno wynosić 1 mg/ml.
Przed zastosowaniem u dzieci lub u pacjentów z chorobami układu krążenia produkt można
rozcieńczyć 5% roztworem glukozy do infuzji, do uzyskania końcowego stężenia płynu
infuzyjnego 2 mg/ml.
Nie należy podawać infuzji w 5% roztworze glukozy, jeśli stwierdzi się w tym roztworze
jakiekolwiek ciała obce.
Fiolki są jednorazowego użytku. Nie zużytą część ich zawartości należy wyrzucić.
Infuzji należy dokonywać za pomocą pompy infuzyjnej.

NIE ROZCIEŃCZAĆ ZAWIESINY ROZTWORAMI CHLORKU SODU, NIE MIESZAĆ
Z INNYMI LEKAMI ANI ELEKTROLITAMI.
Zgodność produktu Abelcet z powyższymi substancjami nie została ustalona. Produkt Abelcet
należy podawać za pomocą nowego zestawu do infuzji. Jeśli to nie jest możliwe, aparat do infuzji,
którym wcześniej podano inny lek, należy przepłukać 5% roztworem glukozy do wstrzykiwań.
Rozcieńczoną, gotową do infuzji zawiesinę produktu Abelcet można przechowywać przed użyciem
przez okres do 24 godzin w temperaturze 2-8°C. Przed użyciem należy dobrze wstrząsnąć. Nie
przechowywać do późniejszego użycia.