Xalvobin tabl. powl.(150 mg) - 60 szt.

Opakowanie

60 szt.

Producent

Alvogen

Opis

produkt wydawany z apteki na podstawie recepty zastrzeżonej

Refundowany

Nie

Rodzaj

tabl. powl.

Dawkowanie

Doustnie. Preparat powinien być przepisywany tylko przez wykwalifikowanych lekarzy doświadczonych w stosowaniu leków przeciwnowotworowych. Zaleca się staranne monitorowanie wszystkich pacjentów w czasie pierwszego cyklu leczenia. Leczenie należy przerwać w przypadku stwierdzenia postępu choroby lub wystąpienia objawów znacznej nietolerancji leku. Monoterapia. Rak okrężnicy, rak okrężnicy i odbytnicy, rak piersi: zalecana dawka początkowa wynosi 1250 mg/m2 pc. podawana 2 razy na dobę (rano i wieczorem; odpowiada to całkowitej dawce dobowej 2500 mg/m2 pc.) przez 14 dni, a następnie 7- dniowa przerwa. Leczenie uzupełniające pacjentów z rakiem okrężnicy w stadium III powinno być prowadzone przez okres 6 mies. Leczenie skojarzone. Rak okrężnicy oraz rak żołądka. Zaleca się zmniejszenie dawki początkowej do 800-1000 mg/m2 pc., przy podawaniu 2 razy na dobę przez 14 dni z następującą po tym 7-dniową przerwą, lub do 625 mg/m2 pc. 2 razy na dobę przy podawaniu bez przerwy. W leczeniu skojarzonym z irynotekanem zalecana początkowa dawka kapecytabiny wynosi 800 mg/m2 pc. 2 razy na dobę przez 14 dni z następującą po tym 7 dniową przerwą, a dawka irynotekanu wynosi 200 mg/m2 pc. w 1. dniu. Dołączenie do schematu leczenia skojarzonego bewacyzumabu nie powoduje konieczności zmiany dawki początkowej kapecytabiny. U pacjentów otrzymujących skojarzone leczenie z cisplatyną, przed podaniem cisplatyny należy zastosować wstępnie leczenie utrzymujące właściwe nawodnienie oraz przeciwwymiotne, zgodnie z opisem zawartym w ChPL cisplatyny. U pacjentów, którzy otrzymują kapecytabinę w skojarzeniu z oksaliplatyną, zgodnie z zapisami ChPL oksaliplatyny, zaleca się stosowanie leków przeciwwymiotnych w premedykacji. Czas trwania leczenia uzupełniającego u chorych na raka okrężnicy w stadium III powinien wynosić 6 mies. Rak piersi. W przypadku kojarzenia z docetakselem, zalecana dawka początkowa kapecytabiny wynosi 1250 mg/m2 pc. 2 razy na dobę przez 14 dni, a następnie 7-dniowa przerwa, dawka docetakselu wynosi 75 mg/m2 pc. w 1-godzinnym wlewie dożylnym powtarzanym co 3 tyg. U pacjentów otrzymujących skojarzone leczenie kapecytabiną i docetakselem przed podaniem docetakselu należy podać wstępnie doustne kortykosteroidy, takie jak deksametazon, zgodnie z ChPL docetakselu. Dostosowanie dawkowania w trakcie leczenia. Działania toksyczne kapecytabiny mogą być zmniejszone poprzez leczenie objawowe i (lub) dostosowanie dawkowania (przerwa w leczeniu lub zmniejszenie dawki). Dawka raz obniżona nie powinna być zwiększana w przebiegu dalszego leczenia. W przypadku działań niepożądanych, które w opinii lekarza prowadzącego leczenie, mają małe prawdopodobieństwo stania się poważnymi lub zagrażającymi życiu, np. wyłysienie, zaburzenia smaku, zmiany w obrębie paznokci, leczenie może być kontynuowane na tym samym poziomie dawki bez jej zmniejszania, czy też opóźniania podania leku. Pacjentów przyjmujących kapecytabinę należy poinformować o konieczności natychmiastowego przerwania leczenia w razie pojawienia się umiarkowanej lub ciężkiej toksyczności. Dawek kapecytabiny, pominiętych z powodu objawów toksycznych, nie uzupełnia się w późniejszym czasie. Zalecane zmiany dawkowania kapecytabiny z powodu toksyczności (w cyklu 3-tyg. lub terapii ciągłej). 1. stopień toksyczności: dawkowanie bez zmian. 2. stopień toksyczności: 1-sze wystąpienie objawu - w okresie podawania leku przerwać leczenie do ustąpienia toksyczności do stopnia 0-1, podczas następnego cyklu/podania podać 100% dawki; 2-gie wystąpienie objawu - w okresie podawania leku przerwać leczenie do ustąpienia toksyczności do stopnia 0-1, podczas następnego cyklu/podania podać 75% dawki; 3-cie wystąpienie objawu - w okresie podawania leku przerwać leczenie do ustąpienia toksyczności do stopnia 0-1, podczas następnego cyklu/podania podać 50% dawki; 4-te wystąpienie objawu - odstawić lek na stałe. 3. stopień toksyczności: 1-sze wystąpienie objawu - w okresie podawania leku przerwać leczenie do ustąpienia toksyczności do stopnia 0-1, podczas następnego cyklu/podania podać 75% dawki; 2-gie wystąpienie objawu - w okresie podawania leku przerwać leczenie do ustąpienia toksyczności do stopnia 0-1, podczas następnego cyklu/podania podać 50% dawki; 3-cie wystąpienie objawu - odstawić lek na stałe. 4. stopień toksyczności: 1-sze wystąpienie objawu -  odstawić lek na stałe lub jeśli lekarz uzna kontynuację leczenia za będącą w najlepszym interesie chorego należy przerwać leczenie do ustąpienia toksyczności do stopnia 0-1, wtedy podczas następnego cyklu/podania podać 50% dawki; 2-gie wystąpienie objawu - odstawić lek na stałe. Pacjenci z wyjściową liczbą neutrofili <1 ,5 x 109/l i (lub) liczbą trombocytów <100 x 109/l nie powinni być leczeni kapecytabina. Jeśli rutynowe badanie laboratoryjne dokonane w czasie trwania cyklu leczenia wykaże zmniejszenie liczby neutrofili <1 ,0 x 109/l lub zmniejszenie liczby płytek krwi <75 x 109/l, leczenie kapecytabiną powinno zostać przerwane. Zmiany dawkowania z powodu toksyczności w przypadku stosowania kapecytabiny w cyklu 3- tyg. w połączeniu z innymi lekami. Zmiany dawkowania powinny być dokonywane zgodnie z powyższymi wskazówkami dla kapecytabiny oraz zgodnie ze stosownymi zapisami ChPL leku stosowanego w kombinacji. Jeżeli na początku cyklu terapeutycznego wskazane jest czasowe przerwanie podania kapecytabiny lub leków stosowanych w kombinacji, należy przerwać podawanie wszystkich leków do momentu, kiedy zostaną spełnione kryteria ponownego ich włączenia. W przypadku wystąpienia w trakcie cyklu terapeutycznego toksyczności, które w opinii lekarza prowadzącego leczenie, nie są spowodowane stosowaniem kapecytabiny (np. neurotoksyczność, ototoksyczność), leczenie kapecytabiną powinno być kontynuowane, a dawka leku stosowanego w kombinacji powinna zostać zmieniona zgodnie ze stosowną dokumentacją leku. Jeżeli należy na stałe odstawić lek(-i) stosowany(-e) w kombinacji, podawanie kapecytabiny można wznowić, jeśli są spełnione kryteria rozpoczęcia takiego leczenia. To zalecenie dotyczy wszystkich wskazań i każdej populacji chorych. Zmiany dawkowania z powodu toksyczności w przypadku stosowania kapecytabiny w terapii ciągłej w połączeniu z innymi lekami. Zmiany powinny być dokonywane zgodnie z powyższymi wskazówkami dla kapecytabiny oraz zgodnie ze stosownymi zapisami ChPL leku(-ów) stosowanego(-ych) w kombinacji. Szczególne grupy pacjentów. Zaburzenia czynności wątroby. Brak dostatecznych danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności leku u pacjentów z niewydolnością wątroby nie pozwala na podanie zaleceń modyfikacji dawek. Brak również informacji na temat stosowania leku w przypadku uszkodzenia wątroby w marskości lub zapalenia wątroby. Zaburzenia czynności nerek. Kapecytabina jest przeciwwskazana u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <30 ml in). U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 30-50 ml in) w momencie planowania leczenia, wskazane jest obniżenie dawki leku do 75% dawki początkowej 1250 mg 2. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek w momencie planowania, nie ma potrzeby obniżania dawki leku dla dawki początkowej 1000 mg/m2. U pacjentów z łagodną niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 51-80 ml/min) w momencie planowania leczenia nie jest wymagana modyfikacja dawkowania leku. Jeśli obliczony klirens kreatyniny zmniejszy się podczas leczenia <30 ml in, należy przerwać stosowanie kapecytabiny. Modyfikacje dawek w przypadku zaburzeń czynności nerek dotyczą zarówno leczenia w monoterapii jak i w leczeniu skojarzonym. Pacjenci w wieku podeszłym. W przypadku monoterapii kapecytabiną nie ma potrzeby obniżania dawki początkowej leku. W leczeniu skojarzonym z docetakselem zalecane jest zmniejszenie początkowej dawki kapecytabiny do 75% (950 mg/m2 pc. 2 razy na dobę); jeżeli nie obserwuje się działań niepożądanych dawkę kapecytabiny można ostrożnie zwiększyć do 1250 mg/m2 pc. 2 razy na dobę. Sposób podania. Tabletki należy połykać, popijając wodą, w ciągu 30 min po posiłku.

Zastosowanie

Leczenie uzupełniające po operacji raka okrężnicy w stadium III (stadium C wg Dukesa). Leczenie raka jelita grubego i odbytnicy z przerzutami. Leczenie pierwszego rzutu zaawansowanego raka żołądka w skojarzeniu ze schematami zawierającymi pochodne platyny. Leczenie, w skojarzeniu z docetakselem, pacjentek z miejscowo zaawansowanym rakiem piersi lub rakiem piersi z przerzutami po niepowodzeniu leczenia cytotoksycznego; przebyte leczenie cytotoksyczne powinno zawierać antracykliny. Monoterapia pacjentek z miejscowo zaawansowanym lub rozsianym rakiem piersi po niepowodzeniu leczenia taksanami i schematami zawierającymi antracykliny lub u pacjentek, u których dalsze leczenie antracyklinami jest przeciwwskazane.

Treść ulotki

1. Co to jest lek Xalvobin i w jakim celu się go stosuje

Lek Xalvobin jest lekiem należącym do „cytostatyków”, hamujących wzrost komórek
nowotworowych. Xalvobin zawiera 150 mg kapecytabiny, która sama nie jest cytotostatykiem.
Dopiero po przyswojeniu przez organizm chorego zmienia się ona w aktywny lek
przeciwnowotworowy (który intensywniej gromadzi się w tkance guza niż w zdrowych tkankach).

Lek Xalvobin jest stosowany w leczeniu raka okrężnicy, odbytnicy, żołądka i piersi.
Ponadto lek jest stosowany w celu zapobiegania nawrotom raka okrężnicy po całkowitym
chirurgicznym usunięciu guza.

Lek Xalvobin może być stosowany jako jedyny lek lub razem z innymi lekami.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Xalvobin

Kiedy nie przyjmować leku Xalvobin
- Jeśli pacjent ma uczulenie na kapecytabinę lub którykolwiek z pozostałych składników leku
  (wymienione w punkcie 6.). Jeśli pacjent ma uczulenie lub nadwrażliwość na ten lek, powinien
  powiedzieć o tym lekarzowi.
- Jeśli u pacjenta uprzednio wystąpiły ciężkie reakcje w trakcie leczenia lekami z grupy
  fluoropirymidyn (grupa leków przeciwnowotworowych takich jak fluorouracyl),
- Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią,
- Jeśli pacjent ma znacznie obniżoną liczbę białych krwinek lub płytek krwi we krwi (leukopenię,
  neutropenię lub trombocytopenię),
- Jeśli u pacjenta występuje ciężka choroba wątroby lub nerek,
- Jeśli u pacjenta rozpoznano brak aktywności enzymu dehydrogenazy pirymidynowej (DPD),
- Jeśli aktualnie jest prowadzone lub było prowadzone w okresie ostatnich 4 tygodni leczenie
  brywudyną, sorywudyną lub podobnymi lekami w ramach terapii ospy wietrznej lub półpaśca.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem leczenia lekiem Xalvobin należy zwrócić się lekarza lub farmaceuty:
- Jeśli u pacjenta rozpoznano częściowe zmniejszenie aktywności enzymu dehydrogenazy
  pirymidynowej (DPD).
- Jeśli u pacjenta występuje choroba wątroby lub nerek.
- Jeśli u pacjenta występuje lub występowała choroba serca (np.: nieregularne bicie serca lub bóle
  w klatce piersiowej, żuchwie i plecach nasilający się podczas wysiłku fizycznego z powodu
  problemów z dopływem krwi do serca).
- Jeśli u pacjenta występuje choroba mózgu (na przykład nowotwór z przerzutami do mózgu
  lub uszkodzenie nerwów (neuropatia).
- Jeśli u pacjenta rozpoznano zaburzenia stężenia wapnia we krwi (widoczne w wynikach
  laboratoryjnych krwi).
- Jeśli u pacjenta występuje cukrzyca.
- Jeśli z powodu ciężkich nudności i wymiotów pacjent nie jest w stanie przyswoić wody
  i pokarmów.
- Jeśli u pacjenta występuje biegunka.
- Jeśli pacjent jest lub będzie odwodniony.
- Jeśli pacjent ma zaburzenia elektrolitowe (nieprawidłowe wyniki gospodarki elektrolitowej
  wynikające z badań laboratoryjnych krwi).
- Jeśli pacjent miał w przeszłości problemy z oczami, gdyż być może być potrzebna dodatkowa
  kontrola stanu oczu.
- Jeśli pacjent ma ciężkie reakcje skórne.

Niedobór dehydrogenazy pirymidynowej (DPD)
Niedobór dehydrogenazy pirymidynowej jest rzadką chorobą wrodzoną, której zwykle nie towarzyszą
problemy zdrowotne aż do momentu zażycia niektórych leków. Jeżeli pacjent ma nierozpoznany
niedobór dehydrogenazy pirymidynowej i zażyje lek Xalvobin jest narażony na zwiększone ryzyko
wystąpienia na początku leczenia ciężkich działań niepożądanych wymienionych w punkcie 4:
„Możliwe działania niepożądane”. Pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem
w przypadku wystąpienia którychkolwiek z tych działań niepożądanych lub innych działań
niepożądanych niewymienionych w tej ulotce, (patrz punkt 4: „Możliwe działania niepożądane”).

Dzieci i młodzież
Lek Xalvobin nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży. Nie należy podawać tego leku
dzieciom i młodzieży.

Inne leki i lek Xalvobin
Przed rozpoczęciem leczenia należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach
przyjmowanych obecnie lub ostatnio. Jest to szczególnie ważne, gdyż przyjmowanie więcej niż
jednego leku w tym samym czasie może wzmocnić lub osłabić jego działanie. Należy zachować
szczególną ostrożność, jeśli się przyjmuje którykolwiek z wymienionych leków:
- Leki stosowane w razie dny moczanowej (allopurinol).
- Obniżające krzepliwość krwi (kumaryna, warfaryna).
- Niektóre leki przeciwwirusowe (sorywudyna i brywudyna).
- Leki przyjmowane w padaczce lub w razie drgawek (fenytoina).
- Interferon alfa
- radioterapię i leki stosowane w leczeniu nowotworu (kwas foliowy, oksalipatynę, bewacizumab,
  cisplatynę, irynotekan).
- Leki stosowane w niedoborach kwasu foliowego.

Lek Xalvobin z jedzeniem i piciem
Xalvobin powinien być przyjmowany nie później niż 30 minut po posiłku.

Ciąża i karmienie piersią
Przed rozpoczęciem leczenia pacjentka powinna poinformować lekarza że: jest w ciąży lub karmi
piersią, przypuszcza, że jest w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko.
Nie można przyjmować leku Xalvobin, jeśli jest się w ciąży lub gdy się przypuszcza, że jest się
w ciąży. W okresie leczenia lekiem Xalvobin nie można karmić piersią. Przed zastosowaniem tego
leku należy poradzić się lekarza lub farmaceuty.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek Xalvobin może wywoływać zawroty głowy, nudności lub uczucie zmęczenia. Dlatego też może
zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

3. Jak stosować lek Xalvobin

Ten lek należy zawsze przyjmować zgonie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

Lek Xalvobin powinien być przepisany przez lekarza mającego doświadczenie w stosowaniu leków
przeciwnowotworowych.

Tabletki leku Xalvobin należy połykać w całości popijającwodą w ciągu 30 minut od zakończenia
posiłku.

Lekarz prowadzący ustala dawkę leku i sposób leczenia odpowiedni dla danego pacjenta. Dawka leku
Xalvobin została ustalona na podstawie powierzchni ciała pacjenta obliczanej na podstawie wzrostu
i masy ciała. Dawka stosowana zazwyczaj u dorosłych wynosi 1250 mg/m2 powierzchni ciała dwa
razy na dobę (rano i wieczorem). Przykłady: osoba o masie ciała 64 kg i wzroście 1,64 m ma
powierzchnię ciała 1,7 m2, w związku z czym powinna przyjmować 4 tabletki po 500 mg i 1 tabletkę
150 mg dwa razy na dobę. Osoba o masie ciała 80 kg i wzroście 1,80 m ma powierzchnię ciała 2,00
m2 i powinna przyjmować 5 tabletek po 500 mg dwa razy na dobę.

Tabletki produktu Xalvobin są zazwyczaj przyjmowane przez 14 dni, po czym następuje 7-dniowa
przerwa (kiedy nie przyjmuje się żadnych tabletek). Ten 21-dniowy okres nazywa się jednym cyklem
leczenia.

Przy podawaniu z innymi lekami zazwyczaj stosowana dawka u osób dorosłych może być mniejsza od
1250 mg/m2 powierzchni ciała, oraz okres przyjmowania tabletek może być różny (np. codziennie, bez
przerwy).

Lekarz określa jaką dawkę należy przyjmować, kiedy i jak długo kontynuować przyjmowanie
tabletek.

Lekarz może zalecić przyjmowanie kombinacji tabletek zawierających 150 mg i 500 mg leku na
każdą dawkę.
• Należy przyjmować tabletki rano i wieczorem zgodnie z zaleceniami lekarza.
• Należy przyjmować tabletki w ciągu 30 minut po zakończeniu posiłku (śniadanie i kolacja)
   i połykać w całości popijając wodą.
• Ważne jest, aby cała kuracja została przyjęta zgodnie z zaleceniem lekarza.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Xalvobin
W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku Xalvobin należy natychmiast skontaktować się
z lekarzem przed przyjęciem kolejnej dawki.
Jeśli pacjent przyjął większą niż zalecana dawkę kapecytabiny, mogą u niego wystąpić następujące
objawy niepożądane: nudności lub mdłości, biegunka, zapalenie lub owrzodzenie jelit lub jamy ustnej,
ból lub krwawienie z jelit lub żołądka, depresja szpiku (zmniejszenie liczby niektórych rodzajów
krwinek białych). Należy natychmiast poinformować lekarza w razie wystąpienia jakiegokolwiek
z tych objawów.

Pominięcie przyjęcia leku Xalvobin
Nie przyjmować pominiętej dawki i nie podwajać następnej dawki. W zamian należy kontynuować
zalecone dawkowanie oraz skontaktować się z lekarzem.

Przerwanie przyjmowania leku Xalvobin
Nie ma objawów niepożądanych związanych z zaprzestaniem leczenia kapecytabiną. W przypadku
jednoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych z grupy kumaryny (zawierających np.
fenoprokumon), zaprzestanie stosowania kapecytabiny może powodować konieczność modyfikacji
dawki leku przeciwzakrzepowego przez lekarza prowadzącego.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy zwrócić się do
lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, Xalvobin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one
wystąpią.

Należy NATYCHMIAST PRZERWAĆ przyjmowanie leku Xalvobin i skontaktować się
z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z wymienionych niżej objawów:
nka: jeśli częstość wypróżnień jest o 4 razy większa niż zazwyczaj lub gdy wystąpi biegunka
   w nocy.
Wymioty: jeśli wymioty występują częściej, niż raz na 24 godziny.
Nudności: jeśli wystąpiła utrata apetytu, a objętość przyjmowanych dziennie posiłków jest znacząco
   mniejsza niż zwykle.
Zapalenie jamy ustnej: jeśli wystąpiły ból, zaczerwienienie, obrzęk lub owrzodzenia w jamie ustnej
   i/(lub) gardle.
Reakcja skórna rąk i stóp: jeśli wystąpiły ból, obrzęk i zaczerwienienie dłoni i/(lub) stóp.
Gorączka: jeżeli występuje gorączka powyżej 38°C.
Zakażenia: jeśli u pacjenta wystąpiły objawy zakażenia bakteryjnego lub wirusowego
  lub spowodowanego innymi mikroorganizmami.
Bóle klatki piersiowej: jeżeli wystąpił ból w środkowej części klatki piersiowej, zwłaszcza w trakcie
  wysiłku fizycznego.
Zespół Stevensa-Johnsona: jeśli wystąpiło bolesne zaczerwienienie lub purpurowa wysypka,
  która się rozszerza oraz powstają pęcherze i (lub) zaczynają się pojawiać inne zmiany
  chorobowe w obrębie błony śluzowej (np. na ustach lub wargach), zwłaszcza jeżeli u pacjenta
  występowała wcześniej nadwrażliwość na światło, zakażenia układu oddechowego (np.
  zapalenie oskrzeli) i (lub) gorączka.
Niedobór DPD: jeśli pacjent ma zdiagnozowany niedobór DPD, znajduje się w grupie zwiększonego
  ryzyka wystąpienia na początku leczenia ostrych działań niepożądanych związanych z toksycznością
  oraz ciężkich, zagrażających życiu lub kończących się zgonem działań niepożądanych
  spowodowanych przez lek Xalvobin (np. zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie błon
  śluzowych, biegunka, neutropenia, neurotoksyczność).

Wcześnie rozpoznane, wymienione objawy niepożądane ustępują zwykle po 2-3 dniach od
zaprzestania leczenia. Jeżeli objawy niepożądane utrzymują się dłużej, należy niezwłocznie
skontaktować się z lekarzem. Lekarz może zalecić dalsze leczenie zmniejszoną dawką.

Reakcja skórna na dłoniach i stopach może prowadzić do utraty linii papilarnych i wpływać na
identyfikację poprzez skan odcisków palca.

Dodatkowo, kiedy lek Xalvobin jest stosowany samodzielnie, bardzo częstymi objawami
niepożądanymi występującymi u więcej niż jednego pacjenta na 10 chorych są:
- Bóle brzucha,
- Rumień, suchość lub swędzenie skóry,
- Uczucie zmęczenia,
- Utrata łaknienia (jadłowstręt).

Objawy niepożądane mogą być ciężkie, dlatego ważne jest, aby zawsze skontaktować się z lekarzem
natychmiast
, gdy tylko się pojawią. W takim wypadku lekarz może zalecić zmniejszenie dawki
i/ (lub) okresowe przerwanie leczenia lekiem Xalvobin. Zwykle pozwala to na zmniejszenie
prawdopodobieństwa, że objawy przybiorą ciężki charakter lub czas ich trwania przedłuży się.

Inne działania niepożądane:

Do często występujących działań niepożądanych (mogących występować u maksymalnie 1 na 10
pacjentów) należą:
- Zmniejszenie liczby krwinek białych lub krwinek czerwonych (stwierdzane w badaniach
  laboratoryjnych).
- Odwodnienie, zmniejszenie masy ciała.
- Bezsenność, depresja.
- Ból głowy, senność, zawroty głowy, nieprawidłowe wrażenia czuciowe skóry (uczucie
  drętwienia lub mrowienia), zmiany smaku.
- Podrażnienie oczu, zwiększone łzawienie, zaczerwienienie oczu (zapalenie spojówek).
- Zapalenie żył (choroba zakrzepowo-zatorowa żył).
- Krótki oddech, krwotoki z nosa, kaszel, katar.
- Opryszczka na ustach („zimno”) lub inne zakażenia opryszczkowe.
- Zakażenia płuc lub układu oddechowego (np. zapalenie płuc lub zapalenie oskrzeli).
- Krwawienie z jelit, zaparcia, ból w nadbrzuszu, niestrawność, nadmierne oddawanie wiatrów,
  suchość w ustach.
- Wysypka skórna, wypadanie włosów (łysienie), zaczerwienienie skóry, suchość skóry,
  swędzenie (świąd), przebarwienia skóry, utrata skóry, zapalenie skóry, zaburzenia paznokci.
- Bóle stawowe lub w obrębie kończyn, klatki piersiowej lub pleców.
- Gorączka, obrzęk kończyn, uczucie ogólnego rozbicia.
- Zaburzenia czynności wątroby (rozpoznawane na podstawie badań krwi) i zwiększone stężenie
  bilirubiny (wydalanej przez wątrobę) we krwi.

Do niezbyt często występujących działań niepożądanych (mogących występować u maksymalnie 1 na
100 pacjentów) należą:
- Zakażenia krwi, zakażenia układu moczowego, zakażenia skóry, zakażenia nosa i gardła,
  zakażenia grzybicze (w tym w obrębie jamy ustnej), grypa, nieżyt żołądkowo-jelitowy, ropień
  zęba.
- Guzki pod skórą (tłuszczaki).
- Zmniejszenie liczby krwinek, w tym płytek krwi, rozrzedzenie krwi (stwierdzane w badaniach
  laboratoryjnych).
- Alergia.
- Cukrzyca, zmniejszenie stężenia potasu we krwi, niedożywienie, zwiększenie stężenia
  triglicerydów we krwi.
- Stan splątania, napady paniki, nastrój depresyjny, osłabienie libido.
- Trudności z mówieniem, pogorszenie pamięci, zanik koordynacji ruchów, zaburzenia
  równowagi, omdlenia, uszkodzenie nerwów (neuropatia) i problemy z czuciem.
- Niewyraźne lub podwójne widzenie.
- Zawroty głowy, ból uszu.
- Nieregularne bicie serca i kołatanie serca (zaburzenia rytmu), ból w klatce piersiowej i zawal
  serca.
- Zakrzepy krwi w żyłach głębokich, zwiększone lub zmniejszone ciśnienie tętnicze, uderzenia
  gorąca, zimne kończyny, fioletowe plamki na skórze.
- Zakrzepy krwi w żyłach płucnych (zator płucny), zapadnięcie płuca, odkrztuszanie krwi,
  astma, krótki oddech podczas wysiłku
- Niedrożność jelit, nagromadzenie płynu w brzuchu, zapalenie jelita cienkiego lub grubego,
  żołądka lub przełyku, ból w dolnej części brzucha, dyskomfort w obrębie brzucha, zgaga
  (cofanie się treści pokarmowej z żołądka), krew w stolcu.
- Żółtaczka (zażółcenie skóry i oczu).
- Owrzodzenia i pęcherze skórne, reakcja skóry na światło słoneczne, zaczerwienienie dłoni,
  obrzęk lub ból twarzy.
- Obrzęk lub sztywność stawów, ból kości, osłabienie lub sztywność mięśni,
- Nagromadzenie płynu w nerkach, zwiększona częstość oddawania moczu w nocy, nietrzymanie
  moczu, krew w moczu, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi (objaw zaburzenia czynności
  nerek).
- Nieprawidłowe krwawienie z pochwy,
- Obrzęk, dreszcze i drżenia.

Niektóre z tych działań niepożądanych są częstsze, gdy kapecytabinę stosuje się z innymi lekami
w leczeniu chorób nowotworowych. Poniżej wymieniono inne działania niepożądane występujące
w tych przypadkach:

Do często występujących działań niepożądanych (mogących występować u maksymalnie 1 na 10
pacjentów) należą:
- Zmniejszenie stężenia sodu, magnezu lub wapnia we krwi, zwiększenie stężenia cukru we krwi.
- Ból nerwów.
- Dzwonienie lub szum w uszach, utrata słuchu.
- Zapalenie żył.
- Czkawka, zmiana głosu.
- Ból lub zmienione/nieprawidłowe czucie w jamie ustnej, ból żuchwy.
- Pocenie się, poty nocne.
- Kurcz mięśniowy.
- Trudności z oddawaniem moczu, obecność krwi lub białka w moczu.
- Zasinienie lub reakcja w miejscu wstrzyknięcia (spowodowane przez leki podawane równocześnie
  w zastrzyku).

Do rzadko występujących działań niepożądanych (mogących występować u maksymalnie 1 na
1000 pacjentów) należą:
- Zwężenie lub zatkanie dróg wyprowadzających łzy (zwężenie kanalika łzowego).
- Niewydolność wątroby.
- Zapalenie prowadzące do zaburzenia wydzielania żółci lub niedrożności przewodów żółciowych
  (cholestatyczne zapalenie wątroby).
- Określone zmiany zapisu elektrokardiograficznego (wydłużenie odstępu QT).
- Pewne rodzaje zaburzeń rytmu serca (w tym migotanie komór, zaburzenia rytmu typu torsade de
 
pointes i bradykardia).
- Zmiany zapalne oka powodujące ból oka i możliwość zaburzeń widzenia.
- Zapalenie skóry powodujące czerwone, łuszczące się zmiany, związane z chorobą układu
  immunologicznego.

Do bardzo rzadko występujących działań niepożądanych (mogących występować w maksymalnie 1 na
10 000 pacjentów) należą:
- Ciężkie rekcje skórne takie jak wysypka skórna, owrzodzenie i pęcherze w tym także pęcherze
  w ustach, nosie, na narządach płciowych, rękach, stopach i w oku (czerwone i obrzęknięte oczy).

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane
nie wymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Działania niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek Xalvobin

Przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C.

Nie stosować leku Xalvobin po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu
zewnętrznym i blistrze po „EXP”. Termin ważności oznacza ostatni dzień danego miesiąca.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek Xalvobin
▪ Substancją czynną jest kapecytabina. Jedna tabletka powlekana zawiera 150 mg kapecytabiny.
▪ Pozostałe substancje pomocnicze to:
  - Rdzeń tabletki: kroskarmeloza sodowa (E466), celuloza mikrokrystaliczna (E460), hypromeloza
    (E464), krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian
  - Otoczka tabletki: hypromeloza (E464), tytanu dwutlenek (E171), talk (E553), makrogol, żelaza
  tlenek czerwony (E172), żelaza tlenek żółty (E172)

Jak wygląda lek Xalvobin i co zawiera opakowanie
Jasno brzoskwiniowa owalna tabletka powlekana z wytłoczeniem “150” po jednej stronie. Przybliżone
rozmiary tabletki wynoszą 11,4 mm x 5,9 mm.

Opakowanie leku Xalvobin 150 mg zawiera 60 tabletek powlekanych.

Podmiot odpowiedzialny
Alvogen IPCo S.àr.l.
5, Rue Heienhaff
L-1736, Senningerberg
Luksemburg

Wytwórca
Remedica LTD
Aharnon Street, Limassol Industrial Estate, 3056 Limassol,
Cypr

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji na temat leku oraz jego nazw w krajach
członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego należy zwrócić się do:
Alvogen Poland Sp. z o.o.
ul. Kniaźnina 4a
01-607 Warszawa
tel. 22 460 92 00

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Alvogen (logo)

Dane o lekach i suplementach diety dostarcza