Vegzelma konc. do sporz. roztw. do inf.(25 mg/ml) - fiol. 4 ml

Dożylnie. Podawanie leku musi być prowadzone pod nadzorem lekarza doświadczonego w stosowaniu leków przeciwnowotworowych. Rak okrężnicy lub odbytnicy z przerzutami (mCRC). Zalecana dawka bewacyzumabu podawana w postaci infuzji dożylnej to zarówno 5 mg/kg mc. lub 10 mg/kg mc. podawana co 2 tyg. jak i 7,5 mg/kg mc. lub 15 mg/kg mc. podawana co 3 tyg. Zaleca się prowadzenie leczenia aż do wystąpienia progresji choroby zasadniczej lub wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności. Rozsiany rak piersi (mBC). Zalecane dawkowanie bewacyzumabu: 10 mg/kg mc. raz na 2 tyg. lub 15 mg/kg mc. raz na 3 tyg. we wlewie dożylnym. Zaleca się prowadzenie leczenia aż do wystąpienia progresji choroby zasadniczej lub wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności. Niedrobnokomórkowy rak płuca (NSCLC). Leczenie pierwszego rzutu u pacjentów z niepłaskonabłonkowym NSCLC w skojarzeniu z chemioterapią opartą na pochodnych platyny. Bewacyzumab jest podawany jako uzupełnienie chemioterapii opartej na pochodnych platyny przez maksymalnie 6 cykli leczenia, a następnie w monoterapii do wystąpienia progresji choroby. Zalecana dawka bewacyzumabu wynosi 7,5 mg/kg mc. lub 15 mg/kg mc. podawana raz na 3 tyg. we wlewie dożylnym. U pacjentów z NSCLC zaobserwowano korzyści kliniczne zarówno po podaniu dawki 7,5 mg/kg mc. jak i 15 mg/kg mc. Zaleca się prowadzenie leczenia aż do wystąpienia progresji choroby zasadniczej lub wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności. Leczenie pierwszego rzutu u pacjentów z niepłaskonabłonkowym NSCLC z aktywującymi mutacjami w genie EGFR w skojarzeniu z erlotynibem. Badanie statusu mutacji w genie EGFR należy wykonać przed rozpoczęciem leczenia z zastosowaniem bewacyzumabu w skojarzeniu z erlotynibem. Ważne jest użycie zwalidowanej (potwierdzonej) i rzetelnej metody badania aby uniknąć oznaczeń fałszywie dodatnich lub fałszywie ujemnych. Zalecana dawka bewacyzumabu stosowanego w skojarzeniu z erlotynibem wynosi 15 mg/kg mc. podawana raz na 3 tyg. we wlewie dożylnym. Zaleca się prowadzenie leczenia bewacyzumabem stosowanym w skojarzeniu z erlotynibem aż do wystąpienia progresji choroby. W celu uzyskania informacji na temat dawkowania i sposobu podawania erlotynibu należy zapoznać się z ChPL erlotynibu. Zaawansowany i (lub) rozsiany rak nerki (mRCC). Zalecane dawkowanie bewacyzumabu to 10 mg/kg mc. raz na 2 tyg. we wlewie dożylnym. Zaleca się prowadzenie leczenia aż do wystąpienia progresji choroby zasadniczej lub wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności. Rak jajnika, rak jajowodu i pierwotny rak otrzewnej. Leczenie pierwszego rzutu. Bewacyzumab jest stosowany łącznie z karboplatyną i paklitakselem przez maksymalnie 6 cykli leczenia, a następnie w monoterapii aż do progresji choroby lub przez maksymalnie 15 mies. lub do wystąpienia nieakceptowalnej toksyczności, zależnie od tego, które z tych zjawisk wystąpi wcześniej. Zalecana dawka bewacyzumabu wynosi 15 mg/kg mc. podawana raz na 3 tyg. we wlewie dożylnym. Leczenie nawrotu choroby wrażliwej na związki platyny. Bewacyzumab jest stosowany w skojarzeniu albo z karboplatyną i gemcytabiną przez 6 do 10 cykli, albo w skojarzeniu z karboplatyną i paklitakselem przez 6 do 8 cykli, a następnie w monoterapii aż do stwierdzenia progresji choroby. Zalecana dawka bewacyzumabu to 15 mg/kg mc. raz na 3 tyg. we wlewie dożylnym. Leczenie nawrotu choroby opornej na związki platyny. Bewacyzumab jest stosowany w skojarzeniu z jednym z następujących leków - paklitakselem, topotekanem (podawany w odstępach tygodniowych) lub pegylowaną liposomalną doksorubicyną. Zalecana dawka bewacyzumabu wynosi 10 mg/kg mc. co 2 tyg. w postaci wlewu dożylnego. W przypadku stosowania bewacyzumabu w skojarzeniu z topotekanem (podawanym w dniach 1-5, co 3 tyg.), zalecana dawka bewacyzumabu wynosi 15 mg/kg mc. co 3 tyg. w postaci wlewu dożylnego. Zaleca się kontynuowanie leczenia do czasu progresji choroby lub nieakceptowalnej toksyczności. Rak szyjki macicy. Bewacyzumab jest stosowany w skojarzeniu z jednym z następujących schematów chemioterapii: paklitaksel z cisplatyną lub paklitaksel z topotekanem. Zalecana dawka bewacyzumabu to 15 mg/kg mc. podawana raz na 3 tyg. we wlewie dożylnym. Zaleca się kontynuowanie leczenia do czasu progresji choroby lub nieakceptowalnej toksyczności. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności modyfikowania dawek u pacjentów ≥65 lat. Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leczenia u osób z zaburzeniami czynności nerek. Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leczenia u osób z zaburzeniami czynności wątroby. Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności bewacyzumabu u dzieci w wieku poniżej 18 lat. Nie ma wskazań do stosowania bewacyzumabu u dzieci i młodzieży w leczeniu raka okrężnicy, odbytnicy, piersi, płuca, jajnika, jajowodu, otrzewnej, szyjki macicy i nerki. Sposób podania. Pierwszą dawkę należy podać w 90-minutowym wlewie dożylnym. W przypadku, gdy pacjent dobrze tolerował podanie leku, drugą dawkę można podać w postaci 60-minutowego wlewu. Jeżeli i w tym przypadku tolerancja była dobra, kolejne wlewy mogą być podawane w ciągu 30 minut. Nie podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym ani w bolusie. Nie zaleca się zmniejszania dawki leku w przypadku wystąpienia działań niepożądanych. Jeśli jest to wskazane, terapia powinna być trwale przerwana lub odłożona w czasie. Preparatu nie należy podawać ani mieszać z rozworami glukozy. Wymaganą do podania dawkę bewacyzumabu należy rozcieńczyć przy użyciu 9 mg/ml (0,9%) roztworu NaCl do wstrzykiwań. Otrzymane końcowe stężenie roztworu bewacyzumabu powinno być w zakresie od 1,4 mg/ml do 16,5 mg/ml. Lek powinien zostać przygotowany z zachowaniem zasad aseptyki przez osobę należącą do personelu medycznego, by zapewnić jałowość roztworu przygotowanego do podania.

Lek w skojarzeniu z chemioterapią opartą na fluoropirymidynie jest wskazany w leczeniu dorosłych pacjentów z rakiem okrężnicy lub odbytnicy z przerzutami. Terapia skojarzona bewacyzumabem z chemioterapią opartą o paklitaksel jest wskazana jako leczenie pierwszego rzutu u dorosłych pacjentów z rozsianym rakiem piersi. W celu uzyskania dalszych informacji dotyczących statusu receptora ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu typu 2 (HER2), patrz ChPL. Terapia skojarzona bewacyzumabem z kapecytabiną jest wskazana jako leczenie pierwszego rzutu u dorosłych pacjentów z rozsianym rakiem piersi, u których inny rodzaj chemioterapii, w tym taksany lub antracykliny, nie został uznany za odpowiedni. Pacjenci, którzy otrzymali taksany lub antracykliny w ramach leczenia uzupełniającego w czasie ostatnich 12 miesięcy nie powinni być leczeni bewacyzumabem w skojarzeniu z kapecytabiną. W celu uzyskania dalszych informacji dotyczących statusu receptora HER2, patrz ChPL. Bewacyzumab w skojarzeniu z chemioterapią opartą na pochodnych platyny jest wskazany w leczeniu pierwszego rzutu u dorosłych pacjentów z nieoperacyjnym zaawansowanym, z przerzutami lub nawrotowym, niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NSCLC), o histologii innej niż w przeważającym stopniu płaskonabłonkowa. Bewacyzumab w skojarzeniu z erlotynibem jest wskazany w leczeniu pierwszego rzutu u dorosłych pacjentów z nieoperacyjnym, zaawansowanym, z przerzutami lub nawrotowym, niepłaskonabłonkowym, NSCLC, z aktywującymi mutacjami w genie receptora naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Bewacyzumab w skojarzeniu z interferonem alfa-2a jest wskazany w leczeniu pierwszego rzutu u dorosłych pacjentów z zaawansowanym i (lub) rozsianym rakiem nerki. Bewacyzumab w skojarzeniu z karboplatyną i paklitakselem jest wskazany w leczeniu pierwszego rzutu u dorosłych pacjentów z zaawansowanym (w stadium IIIB, IIIC i IV wg klasyfikacji FIGO) rakiem jajnika, rakiem jajowodu i pierwotnym rakiem otrzewnej. Bewacyzumab w skojarzeniu z karboplatyną i gemcytabiną lub w skojarzeniu z karboplatyną i paklitakselem jest wskazany w leczeniu dorosłych pacjentów z pierwszym nawrotem wrażliwego na związki platyny raka jajnika, raka jajowodu lub pierwotnego raka otrzewnej, u których nie stosowano wcześniej bewacyzumabu ani innych inhibitorów czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF) lub leków działających na receptor dla VEGF. Bewacyzumab w skojarzeniu z paklitakselem, topotekanem lub pegylowaną liposomalną doksorubicyną jest wskazany w leczeniu dorosłych pacjentów z nawrotem opornego na związki platyny raka jajnika, raka jajowodu lub pierwotnego raka otrzewnej, którzy otrzymali wcześniej nie więcej niż dwa schematy chemioterapii i u których nie stosowano wcześniej bewacyzumabu ani innych inhibitorów VEGF lub leków działających na receptor dla VEGF. Bewacyzumab, w skojarzeniu z paklitakselem i cisplatyną lub alternatywnie u pacjentek, które nie mogą być leczone związkami platyny, w skojarzeniu z paklitakselem i topotekanem, jest wskazany w leczeniu dorosłych pacjentek z przetrwałym, nawrotowym lub przerzutowym rakiem szyjki macicy.

1. Co to jest VEGZELMA i w jakim celu się go stosuje

Lek VEGZELMA zawiera jako substancję czynną bewacyzumab, która jest humanizowanym
przeciwciałem monoklonalnym (rodzaj białka, które jest w normalnych warunkach produkowane
przez układ immunologiczny w celu obrony przed zakażeniami i rakiem). Bewacyzumab łączy się
wybiórczo z białkiem nazywanym ludzkim czynnikiem wzrostu śródbłonka naczyń (ang. vascular
endothelial growth factor - VEGF), które jest obecne w wyściółce naczyń krwionośnych i
limfatycznych w organizmie. Białko VEGF powoduje wzrost naczyń krwionośnych w obrębie guza,
co umożliwia zaopatrzenie go w tlen i substancje odżywcze. Połączenie bewacyzumabu z VEGF,
powoduje zatrzymanie wzrostu guza nowotworowego poprzez zahamowanie powstawania naczyń
krwionośnych, które zaopatrują guza w tlen i substancje odżywcze.

VEGZELMA jest lekiem, stosowanym w leczeniu dorosłych chorych na zaawansowanego raka
okrężnicy lub odbytnicy. Jest on stosowany w skojarzeniu z chemioterapią zawierającą
fluoropirymidynę.

Lek VEGZELMA stosuje się również w leczeniu dorosłych chorych na rozsianego raka piersi.
Podczas leczenia chorych na raka piersi, lek podaje się jednocześnie z lekami chemioterapeutycznymi
nazywanymi paklitaksel lub kapecytabina.

Lek VEGZELMA stosuje się również w leczeniu dorosłych chorych na zaawansowanego
niedrobnokomórkowego raka płuca. Lek będzie podawany łącznie ze schematem chemioterapii
obejmującym stosowanie platyny.

Lek VEGZELMA stosuje się również w leczeniu dorosłych chorych na zaawansowanego
niedrobnokomórkowego raka płuca, jeśli komórki nowotworu wykazują określone mutacje białka
nazywanego receptorem naskórkowego czynnika wzrostu (EGFR). Lek jest podawany w skojarzeniu z
erlotynibem.

Lek VEGZELMA stosuje się również w leczeniu dorosłych chorych na zaawansowanego raka nerki.
Podczas leczenia pacjentów z zaawansowanym rakiem nerki, lek podaje się jednocześnie z lekiem o
nazwie interferon.

Lek VEGZELMA jest również stosowany w leczeniu dorosłych chorych na zaawansowanego raka
jajnika, raka jajowodu lub pierwotnego raka otrzewnej. U pacjentek z rakiem jajnika, rakiem jajowodu
lub pierwotnym rakiem otrzewnej lek jest podawany w skojarzeniu z karboplatyną i paklitakselem.

U dorosłych chorych na zaawansowanego raka jajnika, raka jajowodu lub pierwotnego raka otrzewnej,
u których doszło do nawrotu choroby co najmniej po 6 miesiącach od czasu, kiedy po raz ostatni
otrzymali chemioterapię zawierającą pochodną platyny, lek VEGZELMA będzie podawany
jednocześnie z karboplatyną lub gemcytabiną lub z karboplatyną i paklitakselem.

U dorosłych chorych na zaawansowanego raka jajnika, raka jajowodu lub pierwotnego raka otrzewnej,
u których doszło do nawrotu choroby przed upływem 6 miesięcy od czasu, kiedy po raz ostatni
otrzymali chemioterapię zawierającą pochodną platyny, lek VEGZELMA będzie podawany w
skojarzeniu z paklitakselem lub topotekanem lub pegylowaną liposomalną doksorubicyną.

Lek VEGZELMA stosuje się również w leczeniu dorosłych chorych na przetrwałego, nawrotowego
lub przerzutowego raka szyjki macicy. Lek VEGZELMA jest stosowany w skojarzeniu z
paklitakselem i cisplatyną lub alternatywnie z paklitakselem i topotekanem u chorych, które nie mogą
być leczone związkami platyny.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku VEGZELMA

Kiedy nie stosować leku VEGZELMA
- jeśli pacjent ma uczulenie na bewacyzumab lub na którykolwiek z pozostałych składników tego
  leku (wymienione w punkcie 6).
- jeśli u pacjenta stwierdzono uczulenie (nadwrażliwość) na produkty wytwarzane z komórek
  jajnika chomika chińskiego (CHO) lub inne rekombinowane ludzkie lub humanizowane
  przeciwciała.
- jeśli pacjentka jest w ciąży.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku VEGZELMA należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub
pielęgniarki.

- Lek VEGZELMA może zwiększyć ryzyko wystąpienia perforacji (przedziurawienia) jelita.
  Należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta rozpoznano choroby powodujące zmiany zapalne
  w obrębie jamy brzusznej (np. zapalenie uchyłka, wrzody żołądka, zapalenie jelit związane z
  chemioterapią).

- Lek VEGZELMA może zwiększać ryzyko powstania nieprawidłowych połączeń pomiędzy
  organami lub naczyniami. Ryzyko wystąpienia połączeń pomiędzy pochwą i jakąkolwiek
  częścią jelit może się zwiększyć u chorych na przetrwałego, nawrotowego lub przerzutowego
  raka szyjki macicy.

- Lek ten może zwiększyć ryzyko krwawienia po zabiegu lub zwiększyć ryzyko opóźnienia
  gojenia ran po zabiegu chirurgicznym. Gdy planowany jest u pacjenta zabieg chirurgiczny lub
  jeśli pacjent miał większy zabieg chirurgiczny w ciągu ostatnich 28 dni lub jeśli u pacjenta nie
  wygoiły się jeszcze rany po operacji, nie należy stosować leku VEGZELMA.

- Lek VEGZELMA może zwiększać ryzyko wystąpienia ciężkiego zakażenia skóry lub tkanek
  położonych głębiej pod skórą, szczególnie w przypadku przedziurawienia jelita lub problemów
  dotyczących gojenia ran.

- Lek VEGZELMA może zwiększać częstość występowania nadciśnienia tętniczego. Jeśli u
  pacjenta stwierdzono nadciśnienie (podwyższone ciśnienie krwi), które nie jest dobrze
  kontrolowane lekami przeciwnadciśnieniowymi, należy skonsultować to z lekarzem, ponieważ
  jest istotne, aby przed rozpoczęciem leczenia lekiem VEGZELMA lekarz upewnił się, czy
  ciśnienie tętnicze krwi jest dobrze kontrolowane.

- Jeśli pacjent ma lub w przeszłości miał tętniaka (powiększenie i osłabienie ściany naczynia
  krwionośnego) lub rozdarcie ściany naczynia krwionośnego.

- Lek ten może zwiększać ryzyko pojawienia się białka w moczu, szczególnie, jeśli pacjent
  choruje na nadciśnienie tętnicze.

- Ryzyko wystąpienia zakrzepów w tętnicach (rodzaj naczyń krwionośnych), może być
  zwiększone jeśli pacjent ma ponad 65 lat, ma cukrzycę lub występowały u niego zakrzepy w
  tętnicach w przeszłości. Należy powiedzieć o tym lekarzowi, ponieważ zakrzepy w tętnicach
  mogą spowodować zawał serca i udar mózgu.

- Lek VEGZELMA może zwiększać ryzyko wystąpienia zakrzepów w żyłach (rodzaj naczyń
  krwionośnych).

- Lek ten może powodować krwawienie, zwłaszcza krwawienie związane z guzem. Należy
  powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta lub w jego rodzinie występuje skłonność do problemów z
  krwawieniem lub z jakiegokolwiek powodu przyjmowane są leki przeciwko tworzeniu się
  zakrzepów krwi w naczyniach.

- Jest możliwe, że lek VEGZELMA może zwiększyć ryzyko krwawienia w mózgu i wokół niego.
  Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli u pacjenta zdiagnozowano przerzut nowotworu do mózgu.

- Jest możliwe, że lek VEGZELMA może zwiększyć ryzyko krwawienia w płucach, łącznie z
  odkrztuszaniem lub pluciem krwią. Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent wcześniej
  zauważył takie objawy.

- Lek VEGZELMA może zwiększać ryzyko zaburzeń czynności serca. Jest ważne, aby lekarz
  wiedział, czy pacjent kiedykolwiek otrzymywał antracykliny (np. doksorubicynę - specjalną
  chemioterapię wykorzystywaną w leczeniu niektórych nowotworów), był poddawany
  radioterapii klatki piersiowej lub miał chorobę serca.

- Lek ten może powodować zakażenia oraz zmniejszać liczbę neutrofili (jednego z typów białych
  krwinek, które chronią organizm przed zakażeniami).

- Jest możliwe, że lek VEGZELMA może powodować nadwrażliwość (w tym wstrząs
  anafilaktyczny) i (lub) reakcje podczas wlewu (reakcje związane z wstrzyknięciem leku).
  Należy powiedzieć lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce, jeśli pacjent miał w przeszłości
  kłopoty po wstrzyknięciu leku, takie jak zawroty głowy/ uczucie omdlenia, duszność, obrzęk
  lub wysypka na skórze.

- Objawy rzadkiej choroby neurologicznej zwanej zespołem odwracalnej tylnej encefalopatii
  (ang. posterior reversible encephalopathy syndrome, PRES) były powiązane z leczeniem lekiem
  VEGZELMA. Jeśli u pacjenta występują bóle głowy, zaburzenia widzenia, stany splątania lub
  napady drgawkowe z towarzyszącym wysokim ciśnieniem tętniczym lub bez należy
  skontaktować się z lekarzem prowadzącym.

Należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym, nawet jeśli powyższe stwierdzenia dotyczyły
jedynie pacjenta w przeszłości.

Przed rozpoczęciem lub w trakcie leczenia lekiem VEGZELMA:
- jeżeli występuje lub w przeszłości występował u pacjenta ból w jamie ustnej lub ból zębów i
  (lub) szczęki/żuchwy, opuchlizna lub owrzodzenie wewnątrz jamy ustnej, drętwienie szczęki
  lub żuchwy, uczucie ciężkości szczęki lub żuchwy lub obluzowania zęba należy niezwłocznie
  poinformować o tym lekarza.
- jeżeli u pacjenta planowane jest inwazyjne leczenie stomatologiczne lub operacja
  stomatologiczna należy poinformować lekarza stomatologa o przyjmowaniu leku VEGZELMA,
  zwłaszcza jeśli pacjent przyjmuje lub przyjmował także lek z grupy bisfosfonianów w postaci
  wstrzyknięcia do krwi.

Lekarz może zalecić pacjentowi kontrolę stomatologiczną przed rozpoczęciem leczenia lekiem
VEGZELMA.

Dzieci i młodzież
Nie zaleca się stosowania leku VEGZELMA u dzieci i młodzieży poniżej 18 roku życia, ponieważ nie
określono bezpieczeństwa i skuteczności jego stosowania w tych grupach chorych.

Zgłaszano przypadki martwicy kości innych niż szczęki lub żuchwy u pacjentów w wieku poniżej
18 lat leczonych bewacyzumabem.

Inne leki i VEGZELMA
Należy powiedzieć lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce o wszystkich lekach przyjmowanych
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować.

Jednoczesne stosowanie leku VEGZELMA z innym lekiem zwanym jabłczanem sunitynibu (lek
stosowany z powodu raka nerki i raka przewodu pokarmowego) może powodować ciężkie objawy
niepożądane. Należy omówić to z lekarzem, aby upewnić się, że nie zastosuje się jednocześnie tych
leków.

Należy powiedzieć lekarzowi, jeśli pacjent przyjmuje terapię opartą na lekach zawierających platynę
lub taksany z powodu raka płuc lub rozsianego raka piersi. Takie leczenie w skojarzeniu z lekiem
VEGZELMA może zwiększać ryzyko ciężkich zdarzeń niepożądanych.

Należy poinformować lekarza, czy ostatnio otrzymywano lub otrzymuje się radioterapię.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Nie stosować leku VEGZELMA w trakcie ciąży. VEGZELMA może spowodować uszkodzenie
nienarodzonego dziecka, ponieważ może hamować rozwój nowych naczyń krwionośnych. Lekarz
prowadzący powinien poinformować pacjenta o metodach antykoncepcji w czasie terapii lekiem
VEGZELMA i co najmniej przez 6 miesięcy od momentu podania ostatniej dawki leku VEGZELMA.

Należy natychmiast poinformować lekarza, jeśli pacjentka jest w ciąży, zaszła w ciążę w trakcie
terapii lekiem VEGZELMA lub zamierza być w ciąży w niedalekiej przyszłości.

Nie karmić piersią w trakcie terapii lekiem VEGZELMA i co najmniej przez 6 miesięcy od momentu
podania ostatniej dawki leku VEGZELMA, ponieważ lek może negatywnie wpływać na wzrost i
rozwój dziecka.

VEGZELMA może wpłynąć niekorzystnie na płodność kobiety. W celu uzyskania dodatkowych
informacji, należy skonsultować się z lekarzem.

Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku należy poradzić się lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
Nie stwierdzono, żeby lek VEGZELMA powodował u pacjenta zmniejszenie zdolności kierowania
pojazdami, posługiwania się narzędziami lub obsługi maszyn.
Jednakże, u chorych przyjmujących lek VEGZELMA zgłaszano przypadki senności i omdlenia. Jeżeli
wystąpią objawy wpływające na widzenie, koncentrację lub zdolność do reakcji, nie należy prowadzić
pojazdów i obsługiwać maszyn do czasu ustąpienia tych objawów.

Ważna informacja o niektórych składnikach leku VEGZELMA
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol sodu (23 mg) w fiolce, to znaczy, że lek uznaje się zasadniczo za
„wolny od sodu”.

3. Jak stosować lek VEGZELMA

Dawka i częstość podawania
Dawka leku VEGZELMA wymaga dostosowania w zależności od masy ciała pacjenta i rodzaju
nowotworu, jaki będzie leczony. Zalecana dawka wynosi 5 mg, 7,5 mg, 10 mg lub 15 mg na kg masy
ciała pacjenta. Lekarz prowadzący zaleci dawkę odpowiednią dla danego pacjenta. Lek VEGZELMA
jest podawany co 2 lub 3 tygodnie. Ilość infuzji dożylnych podawanych pacjentowi zależy od tego,
jaka jest odpowiedź na leczenie, lek powinien być podawany do momentu, gdy stwierdza się, że
przestał on być skuteczny w hamowaniu wzrostu nowotworu. Kwestie te mogą być przedyskutowane
z lekarzem prowadzącym.

Sposób i droga podania
Lek VEGZELMA jest koncentratem do sporządzania roztworu do infuzji. W zależności od zaleconej
dawki, całość lub część zawartości fiolki będzie rozcieńczona w roztworze chlorku sodu przed
podaniem pacjentowi. Lekarz lub pielęgniarka poda rozcieńczony w ten sposób lek VEGZELMA w
formie infuzji dożylnej (kroplówka do żyły). Pierwsza infuzja będzie podawana w ciągu 90 minut.
Jeżeli pacjent dobrze tolerował pierwsze podanie, druga infuzja może być podawana w ciągu 60
minut. Kolejne można podawać w ciągu 30 minut.

Podawanie leku VEGZELMA powinno być czasowo przerwane, jeżeli:
- u pacjenta występują poważne przypadki podwyższonego ciśnienia krwi, wymagające leczenia
  z zastosowaniem leków obniżających ciśnienie,
- u pacjenta wystąpią problemy z gojeniem ran po zabiegu chirurgicznym,
- pacjent poddawany jest zabiegowi chirurgicznemu.

Podawanie leku VEGZELMA powinno być zakończone, jeżeli:
- u pacjenta występują poważne przypadki podwyższonego ciśnienia krwi, które nie poddaje się
  leczeniu lekami przeciwnadciśnieniowymi lub, gdy wystąpi nagłe znaczne podwyższenie
  ciśnienia,
- u pacjenta występuje białko w moczu oraz objawy obrzęku całego ciała,
- u pacjenta występuje perforacja (dziura) w ścianach przewodu pokarmowego,
- u pacjenta występuje nieprawidłowe połączenie lub przejście w kształcie rurki między tchawicą
  i przełykiem, między narządami wewnętrznymi i skórą, między pochwą i jakąkolwiek częścią
  jelit lub między innymi tkankami, które zazwyczaj nie są ze sobą połączone (przetoka),
  ocenione przez lekarza jako poważne,
- u pacjenta wystąpi ciężkie zakażenie skóry lub tkanek położonych głębiej pod skórą,
- u pacjenta występują zakrzepy w tętnicach,
- u pacjenta występują zakrzepy w naczyniach krwionośnych płuc,
- u pacjenta występuje jakiekolwiek poważne krwawienie.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku VEGZELMA
- u pacjenta może wystąpić ciężka migrena. W takim przypadku należy pilnie skontaktować się z
  lekarzem, farmaceutą lub pielęgniarką.

Pominięcie zastosowania leku VEGZELMA
- lekarz prowadzący podejmie decyzję, kiedy powinna być podana następna dawka leku
  VEGZELMA. Pacjent powinien omówić to z lekarzem prowadzącym.

Przerwanie stosowania leku VEGZELMA
Przerwanie podawania leku VEGZELMA może spowodować zatrzymanie wpływu na wzrost
nowotworu. Nie należy przerywać stosowania leku VEGZELMA chyba, że zostało to uzgodnione z
lekarzem prowadzącym.

W razie jakichkolwiek dalszych wątpliwości związanych ze stosowaniem tego leku należy zwrócić się
do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie możliwe objawy niepożądane
niewymienione w ulotce, należy zwrócić się do lekarza, farmaceuty lub pielęgniarki.

Poniżej wymienione działania niepożądane były obserwowane, gdy lek VEGZELMA był stosowany
w skojarzeniu z chemioterapią. Nie oznacza to koniecznie, że działania te były powodowane przez lek
VEGZELMA.

Reakcje alergiczne
Jeśli wystąpi reakcja alergiczna należy natychmiast poinformować lekarza lub innego członka zespołu
medycznego. Objawy takiej reakcji mogą obejmować: trudności w oddychaniu lub ból w klatce
piersiowej. Może również wystąpić rumień, nagłe zaczerwienienie skóry, wysypka skórna, dreszcze i
uczucie zimna, nudności lub wymioty, obrzęk, zawroty głowy, szybkie bicie serca, i pocenie się lub
splątanie bądź omdlenie lub utrataa przytomności.

Należy natychmiast skontaktować się z lekarzem w przypadku wystąpienia któregoś z
poniższych działań niepożądanych.

Do ciężkich działań niepożądanych, które mogą występować bardzo często (mogą wystąpić u więcej
niż 1 na 10 osób) należą:
- podwyższone ciśnienie krwi,
- uczucie zdrętwienia lub mrowienia w dłoniach i stopach,
- zmniejszona liczba krwinek we krwi, włącznie z krwinkami białymi, które wspomagają
  zwalczanie infekcji (mogące objawiać się gorączką), oraz krwinek, które wpływają na
  krzepliwość krwi,
- uczucie osłabienia oraz brak energii,
- uczucie zmęczenia,
- biegunka, nudności, wymioty i ból brzucha.

Do ciężkich działań niepożądanych, które mogą występować często (mogą wystąpić
u nie więcej niż 1 na 10 osób) należą:
- perforacja jelita,
- krwawienie, w tym krwawienie w płucach u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca,
- blokowanie tętnic przez zakrzepy,
- blokowanie żył przez zakrzepy,
- blokowanie naczyń krwionośnych płuc przez zakrzepy,
- blokowanie żył w nogach przez zakrzepy,
- niewydolność serca,
- problemy z gojeniem ran po zabiegach chirurgicznych,
- zaczerwienienie, złuszczanie, tkliwość, ból lub pęcherze na palcach lub stopach,
- zmniejszenie liczby krwinek czerwonych we krwi,
- osłabienie,
- zaburzenia żołądka i jelit,
- bóle mięśniowe i bóle stawów, osłabienie mięśni,
- suchość w jamie ustnej z uczuciem pragnienia i (lub) zmniejszona ilość moczu lub ciemniejsze
  zabarwienie moczu,
- zapalenie błony śluzowej jamy ustnej i przewodu pokarmowego, płuc i dróg oddechowych,
  układu rozrodczego i moczowego,
- owrzodzenia w jamie ustnej i przełyku, które mogą być bolesne i powodować trudności z
  połykaniem,
- ból, w tym ból głowy, ból pleców, ból miednicy, ból okolicy odbytu,
- miejscowe gromadzenie się ropy,
- zakażenia, w szczególności zakażenia krwi lub pęcherza moczowego,
- niedostateczna ilość krwi dostarczana do mózgu lub udar,
- senność,
- krwawienie z nosa,
- zwiększenie częstości rytmu serca (tętna),
- zaparcia w obrębie jelit,
- nieprawidłowe wyniki badań moczu (obecność białka w moczu),
- duszność lub małe stężenia tlenu we krwi,
- zakażenia skóry lub tkanki podskórnej,
- przetoka: nieprawidłowe połączenie lub przejście w kształcie rurki między narządami
  wewnętrznymi i skórą lub innymi tkankami, które zazwyczaj nie są ze sobą połączone,
  włączając połączenia między pochwą i jelitami u chorych z rakiem szyjki macicy,
- reakcje alergiczne (objawami mogą być: trudności w oddychaniu, zaczerwienienie twarzy,
  wysypka, zmniejszone lub zwiększone ciśnienie krwi, zmniejszone stężenie tlenu we krwi, ból
  w klatce piersiowej lub nudności/wymioty).

Do ciężkich działań niepożądanych, które mogą występować rzadko (mogą wystąpić
u nie więcej niż 1 na 1000 osób) należą:
- nagłe, ciężkie reakcje alergiczne, w tym trudności w oddychaniu, obrzęk, zawroty głowy,
  szybkie bicie serca i utrata przytomności (wstrząs anafilaktyczny).

Do ciężkich działań niepożądanych, których częstość występowania jest nieznana
(ich częstość nie może zostać oceniona na podstawie dostępnych danych) należą:
- ciężkie zakażenie skóry lub tkanek położonych głębiej pod skórą, zwłaszcza jeśli wcześniej
  wystąpiły perforacje jelita lub problemy z gojeniem ran,
- szkodliwy wpływ na zdolność rozrodczą kobiet (w celu uzyskania dalszych informacji patrz
  akapity poniżej z wykazem działań niepożądanych),
- zaburzenie czynności mózgu objawiające się drgawkami (napady drgawkowe), bólem głowy,
  splątaniem oraz zaburzeniami widzenia (zwane zespołem tylnej odwracalnej encefalopatii lub
  PRES, ang. Posterior Reversible Encephalopathy Syndrome),
- objawy wskazujące na zmiany w normalnym funkcjonowaniu mózgu (bóle głowy, zaburzenia
  widzenia, splątanie lub drgawki) oraz wysokie ciśnienie krwi,
- powiększenie i osłabienie ściany naczynia krwionośnego lub rozdarcie ściany naczynia
  krwionośnego (tętniak i rozwarstwienie tętnicy),
- zatykanie bardzo małych naczyń krwionośnych w nerkach,
- nieprawidłowo zwiększone ciśnienie krwi w naczyniach krwionośnych płuc, powodujące
  przyspieszoną pracę prawej strony serca,
- dziura w przegrodzie nosowej – płytce kostnej oddzielającej nozdrza od siebie,
- dziura w żołądku lub jelitach,
- otwarta rana lub dziura w błonie śluzowej żołądka lub jelita cienkiego (objawy mogą
  obejmować bóle brzucha, wzdęcia, czarne, smoliste stolce lub krew w stolcu lub w
  wymiocinach),
- krwawienie z dolnej części jelita grubego,
- zmiany w dziąsłach z odsłonięciem kości szczęki, które nie ulegają gojeniu i mogą być
  związane z bólem i zapaleniem otaczających tkanek (w celu uzyskania dalszych informacji
  patrz akapity poniżej z wykazem działań niepożądanych),
- dziura w pęcherzyku żółciowym (objawy mogą obejmować bóle brzucha, gorączkę i
  nudności/wymioty).

Należy skontaktować się tak szybko jak to możliwe z lekarzem w przypadku wystąpienia
któregoś z niżej wymienionych działań niepożądanych.

Bardzo częste (mogą wystąpić u więcej niż 1 na 10 osób) działania niepożądane, które nie były
określane jako ciężkie, to:
- zaparcia,
- utrata apetytu,
- gorączka,
- problemy dotyczące oczu (w tym zwiększone łzawienie),
- zmiany w mowie,
- zmiany odczuwania smaku,
- katar,
- suchość skóry, łuszczenie i zapalenie skóry, zmiany koloru skóry,
- zmniejszenie masy ciała,
- krwawienie z nosa.

Do częstych (mogą wystąpić u nie więcej niż 1 na 10 osób) działań niepożądanych, które nie były
ciężkie, można zaliczyć:
- zmiany głosu i chrypka.

U pacjentów w wieku powyżej 65 lat występuje zwiększone ryzyko następujących działań
niepożądanych:
- zakrzepy w tętnicach mogące prowadzić do udaru mózgu lub zawału serca,
- zmniejszenie liczby białych krwinek we krwi oraz krwinek, które wpływają na krzepliwość
  krwi,
- biegunka,
- nudności,
- ból głowy,
- zmęczenie,
- zwiększone ciśnienie krwi.

Lek VEGZELMA może również powodować zmiany w wynikach badań laboratoryjnych zleconych
przez lekarza, w tym: zmniejszoną liczbę białych krwinek we krwi, szczególnie neutrofili (jednego z
typów białych krwinek, które chronią organizm przed infekcjami), obecność białka w moczu,
zmniejszone stężenie potasu, sodu lub fosforu (substancja mineralna) we krwi, zwiększone stężenie
cukru we krwi, zwiększoną aktywność fosfatazy zasadowej (enzym), zmniejszone stężenie
hemoglobiny (substancja występująca w krwinkach czerwonych przenosząca tlen), które mogą mieć
ciężki charakter.

Ból w jamie ustnej, ból zębów i (lub) szczęki/żuchwy, opuchlizna lub owrzodzenie wewnątrz jamy
ustnej, drętwienie szczęki lub żuchwy, uczucie ciężkości szczęki/żuchwy lub obluzowania zęba mogą
być objawami uszkodzenia kości szczęki/żuchwy (martwica kości). W przypadku wystąpienia
któregokolwiek z tych objawów należy niezwłocznie poinformować lekarza onkologa oraz
stomatologa.

Kobiety przed menopauzą (u których występuje cykl menstruacyjny) mogą zaobserwować
nieregularne krwawienia miesięczne lub ich zaniknięcie, z możliwym upośledzeniem płodności. Jeśli
pacjentka rozważa posiadanie dzieci, powinna przedyskutować tę kwestię z lekarzem przed
rozpoczęciem leczenia.

Lek VEGZELMA został wynaleziony i stworzony do leczenia chorych na raka poprzez wstrzyknięcie
leku do krwioobiegu. Nie został wynaleziony ani stworzony do wstrzyknięcia do oka. W związku z
tym nie jest zarejestrowany do zastosowania w ten sposób. Po podaniu bewacyzumabu do oka
(stosowanie niezgodne z rejestracją) mogą wystąpić poniższe działania niepożądane:
- Zakażenie lub zapalenie gałki ocznej,
- Zaczerwienienie oka, ruchome punkty lub plamy w polu widzenia (mroczki), ból oka,
- Błyski światła z mroczkami, które mogą prowadzić do częściowej utraty wzroku,
- Wzrost ciśnienia śródgałkowego,
- Krwawienie wewnątrz oka.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać lek VEGZELMA

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu oraz na
etykiecie fiolki. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.

Przechowywać w lodówce (2°C-8°C).
Nie zamrażać.

Fiolki z lekiem przechowywać w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

Roztwór do infuzji należy zużyć natychmiast po rozcieńczeniu. Jeśli nie zostanie zużyty natychmiast,
za ustalenie czasu i warunków przechowywania jest odpowiedzialna osoba podająca lek i czas ten nie
powinien być dłuższy niż 24 godziny w temperaturze od 2°C do 8°C, chyba, że roztwór do infuzji
został przygotowany w jałowym środowisku. Kiedy rozcieńczanie odbywa się w środowisku jałowym,
lek VEGZELMA jest stabilny przez 60 dni w temperaturze od 2°C do 8°C oraz dodatkowe 7 dni w
temperaturze od 2°C do 30°C.

Nie stosować leku VEGZELMA jeśli zauważy się cząstki stałe lub jeśli wystąpiła zmiana jego barwy.

Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
farmaceutę jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera lek VEGZELMA
- Substancją czynną leku jest bewacyzumab. Każdy mililitr koncentratu zawiera 25 mg
  bewacyzumabu, co odpowiada stężeniom w zakresie od 1,4 mg/ml do 16,5 mg/ml, jeżeli
  roztwór jest rozcieńczany zgodnie z zaleceniami.
  Każda fiolka o pojemności 4 ml zawiera 100 mg bewacyzumabu, co odpowiada stężeniu
  1,4 mg/ml, jeżeli roztwór jest rozcieńczany zgodnie z zaleceniami.
  Każda fiolka o pojemności 16 ml zawiera 400 mg bewacyzumabu, co odpowiada stężeniu
  16,5 mg/ml, jeżeli roztwór jest rozcieńczany zgodnie z zaleceniami.
- Pozostałe składniki to trehalozy dwuwodzian, sodu fosforan, polisorbat 20 oraz woda do
  wstrzykiwań.

Jak wygląda lek VEGZELMA i co zawiera opakowanie
VEGZELMA jest koncentratem do sporządzania roztworu do infuzji. Koncentrat ma postać
przezroczystego roztworu, o barwie od bezbarwnej do jasnobrązowej, dostępnego w szklanych
fiolkach zamkniętych gumowym korkiem. Jedna fiolka zawiera 100 mg bewacyzumabu w 4 ml lub
400 mg bewacyzumabu w 16 ml roztworu. Każde opakowanie leku VEGZELMA zawiera jedną fiolkę
lub 10 fiolek.

Podmiot odpowiedzialny:
Celltrion Healthcare Hungary Kft.
1062 Budapest
Váci út 1-3. WestEnd Office Building B torony
Węgry

Wytwórca:
Millmount Healthcare Ltd.
Block 7
City North Business Campus
Stamullen, Co. Meath K32 YD60
Irlandia

Nuvisan GmbH
Wegenerstraße 13
89231 Neu Ulm
Niemcy

Nuvisan France SARL
2400, Route des Colles
06410, Sophia Antipolis
Francja

Kymos S.L.
Ronda Can Fatjó 7B
(Parque Tecnológico del Vallès) Cerdanyola del Vallès,
08290 Barcelona,
Hiszpania

Midas Pharma GmbH
Rheinstraße 49
55218 Ingelheim am Rhein
Niemcy

W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do miejscowego
przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego.

België/Belgique/Belgien
Celltrion Healthcare Belgium BVBA
Tél/Tel: + 32 1528 7418

Lietuva
Celltrion Healthcare Hungary Kft.
Tel.: +36 1 231 0493

България
Celltrion Healthcare Hungary Kft.
Teл.: +36 1 231 0493

Luxembourg/Luxemburg
Celltrion Healthcare Belgium BVBA
Tél/Tel: + 32 1528 7418

Česká republika
Celltrion Healthcare Hungary Kft.
Tel: +36 1 231 0493

Magyarország
Celltrion Healthcare Hungary Kft.
Tel.: +36 1 231 0493

Danmark
Celltrion Healthcare Hungary Kft.
Tlf: +36 1 231 0493

Malta
Mint Health Ltd.
Tel: +356 2093 9800

Deutschland
Celltrion Healthcare Deutschland GmbH
Tel: +49 (0)30 346494150
infoDE@celltrionhc.com

Nederland
Celltrion Healthcare Netherlands B.V.
Tel: + 31 20 888 7300

Eesti
Celltrion Healthcare Hungary Kft.
Tel: +36 1 231 0493

Norge
Celltrion Healthcare Hungary Kft.
Tlf: +36 1 231 0493

Ελλάδα
ΒΙΑΝΕΞ Α.Ε.
Τηλ: +30 210 8009111 - 120

Österreich
Astro-Pharma GmbH
Tel: +43 1 97 99 860

España
Kern Pharma, S.L.
Tel: +34 93 700 2525

Polska
Celltrion Healthcare Hungary Kft.
Tel.: +36 1 231 0493

France
CELLTRION HEALTHCARE FRANCE
SAS
Tél.: +33 (0)1 71 25 27 00

Portugal
PharmaKERN Portugal - Produtos
Farmacêuticos, Sociedade Unipessoal, Lda.
Tel: +351 214 200 290

Hrvatska
Oktal Pharma d.o.o.
Tel: +385 1 6595 777

România
Celltrion Healthcare Hungary Kft.
Tel: +36 1 231 0493

Ireland
Celltrion Healthcare Ireland Limited
Tel: +353 1 223 4026

Slovenija
OPH Oktal Pharma d.o.o.
Tel.: +386 1 519 29 22

Ísland
Celltrion Healthcare Hungary Kft. Sími:
+36 1 231 0493

Slovenská republika
Celltrion Healthcare Hungary Kft.
Tel: +36 1 231 0493

Italia
Celltrion Healthcare Italy S.R.L. Tel: +39
0247927040

Suomi/Finland
Celltrion Healthcare Finland Oy.
Puh/Tel: +358 29 170 7755

Kύπρος
C.A. Papaellinas Ltd
Τηλ: +357 22741741

Sverige
Celltrion Healthcare Hungary Kft.
Tel: +36 1 231 0493

Latvija
Celltrion Healthcare Hungary Kft.
Tālr.: +36 1 231 0493

United Kingdom (Northern Ireland)
Celltrion Healthcare Ireland Limited
Tel: +353 1 223 4026

Data ostatniej aktualizacji ulotki: {MM/YYYY}.

Inne źródła informacji
Szczegółowe informacje o tym leku znajdują się na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków
http://www.ema.europa.eu.