Tyenne konc. do sporz. roztw. do inf.(20 mg/ml) - fiolka 10 ml

Opakowanie

fiolka 10 ml

Producent

Fresenius Kabi

Opis

produkt wydawany z apteki na podstawie recepty zastrzeżonej

Refundowany

Nie

Rodzaj

konc. do sporz. roztw. do inf.

Dawkowanie

Dożylnie. Leczenie powinien rozpoczynać lekarz doświadczony w rozpoznawaniu i leczeniu RZS, COVID-19, uMIZS, wMIZS lub CRS. Dorośli. RZS. Zalecana dawka wynosi 8 mg/kg mc., podawana raz na 4 tyg. U pacjentów o mc. >100 kg nie zaleca się stosowania dawki większej niż 800 mg na infuzję. W badaniach klinicznych nie oceniano dawek powyżej 1,2 g. Dostosowanie dawki z powodu nieprawidłowości wyników badań laboratoryjnych. Nieprawidłowe aktywności enzymów wątrobowych. >1 do 3 x GGN - należy zmodyfikować dawkę podawanego jednocześnie MTX w przypadkach, gdy jest to właściwe; w przypadku utrzymywania się podwyższonych wartości w tym zakresie należy zmniejszyć dawkę tocilizumabu do 4 mg/kg mc. lub przerwać jego podawanie do czasu powrotu do prawidłowych wartości aktywności AlAT lub AspAT; w przypadkach, gdy stan kliniczny pacjenta na to pozwala, można ponownie podać tocilizumab w dawce 4 mg/kg mc. lub 8 mg/kg mc. >3 do 5 x GGN (potwierdzone w kolejnych oznaczeniach) - przerwanie podawania tocilizumabu do czasu, gdy wartości osiągną poziom <3 x GGN i postępowanie zgodnie z zaleceniami podanymi powyżej dla>1 do 3 x GGN; w przypadku utrzymywania się podwyższonych wartości >3 x GGN należy przerwać podawanie tocilizumabu. >5 x GGN - zaprzestanie podawania tocilizumabu. Mała bezwzględna liczba granulocytów obojętnochłonnych (ANC). Nie zaleca się rozpoczynania leczenia pacjentów z ANC poniżej 2 x 109/l, nieleczonych wcześniej tocilizumabem. ANC >1 x 109/l - utrzymanie dotychczasowej dawki. ANC 0,5-1 x 109/l - przerwanie podawania tocilizumabu; gdy wartość ANC wzrośnie >1 x 109/l, należy wznowić podawanie tocilizumabu w dawce 4 mg/kg mc., którą następnie można zwiększyć do 8 mg/kg mc. w przypadku, gdy stan kliniczny pacjenta na to pozwala. ANC <0 ,5 x 109/l - zaprzestanie podawania tocilizumabu. Mała liczba płytek krwi. 50-100 x 103/μl - przerwanie podawania tocilizumabu; gdy liczba płytek krwi wzrośnie >100 x 103/μl, należy wznowić podawanie tocilizumabu w dawce 4 mg/kg mc., którą następnie można zwiększyć do 8 mg/kg mc. w przypadku, gdy stan kliniczny pacjenta na to pozwala. <50 x 103/μl - zaprzestanie podawania tocilizumabu. COVID-19. Zalecane dawkowanie w leczeniu COVID-19 to pojedynczy, 60-minutowa infuzja dożylna w dawce 8 mg/kg mc. u pacjentów otrzymujących kortykosteroidy o działaniu ogólnoustrojowym i wymagających tlenoterapii uzupełniającej lub wentylacji mechanicznej. Jeśli kliniczne objawy przedmiotowe lub podmiotowe nasilą się lub nie ulegną poprawie po podaniu pierwszej dawki, można podać jedną dodatkową infuzję tocilizumabu w dawce 8 mg/kg mc. Odstęp pomiędzy dwoma infuzjami powinien wynosić co najmniej 8 h. U pacjentów o mc. >100 kg nie zaleca się stosowania dawki większej niż 800 mg na infuzję. Nie zaleca się podawania leku pacjentom z COVID-19, u których występuje którekolwiek z wymienionych niżej odchyleń w wynikach badań laboratoryjnych: enzymy wątrobowe - >10 x GGN, ANC - <1 x 109/l, liczba płytek krwi - <50 x 103/µl. Zespół uwalniania cytokin (CRS) (dorośli oraz dzieci i młodzież). Zalecana dawka w leczeniu CRS jest podawana w 60-minutowej infuzji dożylnej i wynosi 8 mg/kg mc. u pacjentów o mc. ≥30 kg lub 12 mg/kg mc. u pacjentów o mc. <30 kg. Tocilizumab może być podawany w monoterapii lub w skojarzeniu z kortykosteroidami. W przypadku braku klinicznej poprawy w zakresie przedmiotowych i podmiotowych objawów CRS po podaniu pierwszej dawki, można podać maksymalnie 3 dodatkowe dawki tocilizumabu. Odstęp pomiędzy kolejnymi dawkami powinien wynosić co najmniej 8 h. Dawki przekraczające 800 mg na wlew nie są zalecane u pacjentów z CRS. Pacjenci z ciężkim lub zagrażającym życiu CRS mają często cytopenie lub charakteryzują się podwyższoną aktywnością AlAT lub AspAT z powodu zasadniczego procesu nowotworowego, przebytej chemioterapii limfodeplecyjnej lub CRS. Dzieci. uMIZS. Zalecana dawka u dzieci w wieku od 2 lat wynosi 8 mg/kg mc., podawana raz na 2 tyg. u pacjentów o mc. ≥30 kg, lub 12 mg/kg mc. podawana raz na 2 tyg. u pacjentów o mc. <30 kg. Przed każdym podaniem należy obliczyć dawkę na podstawie masy ciała pacjenta. Dawka może być zmieniona wyłącznie na podstawie zaistniałych zmian masy ciała pacjenta. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności dożylnego stosowania tocilizumabu u dzieci w wieku poniżej 2 lat. Zaleca się przerwać podawanie tocilizumabu u pacjentów z uMIZS, jeśli wystąpią nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych wymienione poniżej. Gdy jest to właściwe, należy zmodyfikować dawkę przyjmowanego jednocześnie MTX i (lub) innych leków lub zaprzestać ich podawania oraz przerwać podawanie tocilizumabu do czasu uzyskania oceny sytuacji klinicznej. Jakkolwiek wiele współistniejących chorób może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych u pacjentów z uMIZS, decyzja o przerwaniu podawania tocilizumabu w związku z nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych powinna być podjęta na podstawie badania lekarskiego danego pacjenta. Dostosowanie dawki z powodu nieprawidłowości wyników badań laboratoryjnych. Nieprawidłowe aktywności enzymów wątrobowych. >1 do 3 x GGN - należy zmodyfikować dawkę podawanego jednocześnie MTX w przypadkach, gdy jest to właściwe; w przypadku utrzymywania się podwyższonych wartości w tym zakresie należy przerwać podawanie tocilizumabu do czasu powrotu do prawidłowych wartości aktywności AlAT lub AspAT. >3 do 5 x GGN - należy zmodyfikować dawkę podawanego jednocześnie MTX w przypadkach, gdy jest to właściwe; przerwanie podawania tocilizumabu do czasu, gdy wartości osiągną poziom <3 x GGN i postępowanie zgodnie z zaleceniami podanymi powyżej dla>1 do 3 x GGN. >5 x GGN - zaprzestanie podawania tocilizumabu; decyzja o zaprzestaniu podawania tocilizumabu u pacjenta z uMIZS w związku z nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych powinna być podjęta na podstawie badania lekarskiego danego pacjenta. Mała bezwzględna liczba granulocytów obojętnochłonnych (ANC). ANC >1 x 109/l - utrzymanie dotychczasowej dawki. ANC 0,5-1 x 109/l - przerwanie podawania tocilizumabu; gdy wartość ANC wzrośnie >1 x 109/l, należy wznowić podawanie tocilizumabu. ANC <0 ,5 x 109/l - zaprzestanie podawania tocilizumabu; decyzja o zaprzestaniu podawania tocilizumabu u pacjenta z uMIZS w związku z nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych powinna być podjęta na podstawie badania lekarskiego danego pacjenta. Mała liczba płytek krwi. 50-100 x 103/μl - należy zmodyfikować dawkę podawanego jednocześnie MTX w przypadkach, gdy jest to właściwe; przerwanie podawania tocilizumabu; gdy liczba płytek krwi wzrośnie >100 x 103 /μl, należy wznowić podawanie tocilizumabu. <50 x 103/μl - zaprzestanie podawania tocilizumabu;  decyzja o zaprzestaniu podawania tocilizumabu u pacjenta z uMIZS w związku z nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych powinna być podjęta na podstawie badania lekarskiego danego pacjenta. Dane kliniczne są niewystarczające, aby ocenić wpływ zmniejszenia dawki tocilizumabu na pacjentów z uMIZS, u których wystąpiły nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych. Dostępne dane sugerują, że poprawa stanu klinicznego jest obserwowana w ciągu 6 tyg. od rozpoczęcia leczenia tocilizumabem. W przypadku pacjentów niewykazujących w tym okresie żadnej poprawy należy jeszcze raz dokładnie rozważyć kontynuację terapii. wMIZS. Zalecana dawka u dzieci w wieku od 2 lat wynosi 8 mg/kg mc., podawana raz na 4 tyg. u pacjentów o mc. ≥30 kg, lub 10 mg/kg mc. podawana raz na 4 tyg. u pacjentów o mc. <30 kg. Przed każdym podaniem należy obliczyć dawkę na podstawie masy ciała pacjenta. Dawka może być zmieniona wyłącznie na podstawie zaistniałych zmian masy ciała pacjenta. Nie ustalono profilu bezpieczeństwa i skuteczności dożylnego stosowania tocilizumabu u dzieci w wieku poniżej 2 lat. Zaleca się przerwać podawanie tocilizumabu u pacjentów z wMIZS, jeśli wystąpią nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych wymienione poniżej. Gdy jest to właściwe, należy zmodyfikować dawkę przyjmowanego jednocześnie MTX i (lub) innych leków lub zaprzestać ich podawania oraz przerwać podawanie tocilizumabu do czasu uzyskania oceny sytuacji klinicznej. Jakkolwiek wiele współistniejących chorób może wpływać na wyniki badań laboratoryjnych u pacjentów z wMIZS, decyzja o przerwaniu podawania tocilizumabu w związku z nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych powinna być podjęta na podstawie badania lekarskiego danego pacjenta. Dostosowanie dawki z powodu nieprawidłowości wyników badań laboratoryjnych. Nieprawidłowe aktywności enzymów wątrobowych. >1 do 3 x GGN - należy zmodyfikować dawkę podawanego jednocześnie MTX w przypadkach, gdy jest to właściwe; w przypadku utrzymywania się podwyższonych wartości w tym zakresie należy przerwać podawanie tocilizumabu do czasu powrotu do prawidłowych wartości aktywności AlAT lub AspAT. >3 do 5 x GGN - należy zmodyfikować dawkę podawanego jednocześnie MTX w przypadkach, gdy jest to właściwe; przerwanie podawania tocilizumabu do czasu, gdy wartości osiągną poziom <3 x GGN i postępowanie zgodnie z zaleceniami podanymi powyżej dla>1 do 3 x GGN. >5 x GGN - zaprzestanie podawania tocilizumabu; decyzja o zaprzestaniu podawania tocilizumabu u pacjenta z wMIZS w związku z nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych powinna być podjęta na podstawie badania lekarskiego danego pacjenta. Mała bezwzględna liczba granulocytów obojętnochłonnych (ANC). ANC >1 x 109/l - utrzymanie dotychczasowej dawki. ANC 0,5-1 x 109/l - przerwanie podawania tocilizumabu; gdy wartość ANC wzrośnie >1 x 109/l, należy wznowić podawanie tocilizumabu. ANC <0 ,5 x 109/l - zaprzestanie podawania tocilizumabu; decyzja o zaprzestaniu podawania tocilizumabu u pacjenta z wMIZS w związku z nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych powinna być podjęta na podstawie badania lekarskiego danego pacjenta. Mała liczba płytek krwi. 50-100 x 103/μl - należy zmodyfikować dawkę podawanego jednocześnie MTX w przypadkach, gdy jest to właściwe; przerwanie podawania tocilizumabu; gdy liczba płytek krwi wzrośnie >100 x 103 /μl, należy wznowić podawanie tocilizumabu. <50 x 103/μl - zaprzestanie podawania tocilizumabu; decyzja o zaprzestaniu podawania tocilizumabu u pacjenta z uMIZS w związku z nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych powinna być podjęta na podstawie badania lekarskiego danego pacjenta. Nie przeprowadzono badań nad zmniejszeniem dawki tocilizumabu w związku z nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych u pacjentów z wMIZS. Dostępne dane sugerują, że poprawa stanu klinicznego jest obserwowana w ciągu 12 tyg. od rozpoczęcia leczenia tocilizumabem. W przypadku pacjentów niewykazujących w tym okresie żadnej poprawy należy jeszcze raz dokładnie rozważyć kontynuację leczenia. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest wymagane dostosowanie dawki u pacjentów w wieku >65 lat. Nie jest wymagane dostosowanie dawki u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności nerek. Tocilizumab nie został przebadany u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego - u tych pacjentów należy ściśle kontrolować czynność nerek. Tocilizumab nie został przebadany u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby - brak jest zaleceń dotyczących dawkowania. Sposób podania. Pacjentom z RZS, uMIZS, wMIZS, CRS i COVID-19 należy podawać lek po rozcieńczeniu, w infuzji dożylnej trwającej 1 h. Pacjenci z RZS, uMIZS, wMIZS, CRS i COVID-19 o mc. ≥30 kg - lek należy rozcieńczyć z zachowaniem zasad aseptyki do objętości 100 ml jałowym, apirogennym roztworem NaCl do infuzji o stężeniu 9 mg/ml (0,9 %) lub 4,5 mg/ml (0,45%). Pacjenci z uMIZS, wMIZS i CRS o mc. < 30 kg - lek należy rozcieńczyć z zachowaniem zasad aseptyki do objętości 50 ml jałowym, apirogennym roztworem NaCl do infuzji o stężeniu 9 mg/ml (0,9 %) lub 4,5 mg/ml (0,45%). Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy reakcji związanej z infuzją, należy zmniejszyć prędkość wlewu lub przerwać wlew i natychmiast podać odpowiednie leki lub zastosować leczenie wspomagające.

Zastosowanie

Reumatoidalne zapalenie stawów - RZS. W skojarzeniu z metotreksatem (MTX): w leczeniu dorosłych pacjentów z czynnym, postępującym RZS o ciężkim nasileniu, nieleczonych dotychczas MTX; w leczeniu dorosłych pacjentów z czynnym RZS o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, u których stwierdzono niewystarczającą odpowiedź na leczenie lub nietolerancję dotychczasowego leczenia jednym lub kilkoma lekami przeciwreumatycznymi modyfikującymi przebieg choroby (LMPCh) lub inhibitorami czynnika martwicy nowotworu (anti-TNF). U tych pacjentów lek może być podawany w monoterapii w przypadku nietolerancji MTX lub jeśli kontynuacja leczenia MTX nie jest wskazana. Wykazano, że tocilizumab zmniejsza szybkość postępu uszkodzenia stawów mierzonego radiologicznie oraz powoduje poprawę sprawności fizycznej podczas podawania w skojarzeniu z MTX. Uogólnione młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów - uMIZS. Leczenie czynnego uMIZS u dzieci od 2 lat, u których stwierdzono niewystarczającą odpowiedź na leczenie NLPZ i kortykosteroidami ogólnoustrojowymi. Lek może być podawany w monoterapii (w przypadku nietolerancji MTX oraz u pacjentów, u których leczenie MTX nie jest wskazane) lub w skojarzeniu z MTX. Wielostawowe młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów - wMIZS. W skojarzeniu z MTX w leczeniu wMIZS (czynnik reumatoidalny pozytywny lub negatywny oraz postać nielicznostawowa, rozszerzająca) u dzieci od 2 lat, u których stwierdzono niewystarczającą odpowiedź na wcześniejsze leczenie MTX. Lek może być podawany w monoterapii w przypadku nietolerancji MTX lub jeśli kontynuacja leczenia MTX nie jest wskazana. Zespół uwalniania cytokin - CRS. Leczenie ciężkiego lub zagrażającego życiu CRS, indukowanego limfocytami T zawierającymi chimeryczny receptor antygenowy (CAR) u dorosłych, młodzieży i dzieci od 2 lat. Choroba koronawirusowa. Leczenie choroby koronawirusowej 2019 (COVID-19) u dorosłych pacjentów otrzymujących kortykosteroidy o działaniu układowym i wymagających tlenoterapii uzupełniającej lub wentylacji mechanicznej.

Treść ulotki

1. Co to jest Tyenne i w jakim celu się go stosuje

Tyenne zawiera substancję czynną tocilizumab, białko (przeciwciało monoklonalne) otrzymywane ze
specyficznych komórek układu odpornościowego, które blokuje działanie specyficznego białka
(cytokiny) zwanego interleukina-6. Białko to bierze udział w procesach zapalnych w organizmie,
a jego zablokowanie może zmniejszać stan zapalny w organizmie.
Tyenne pomaga złagodzić objawy takie jak ból i obrzęk stawów oraz może również poprawić
sprawność pacjenta w radzeniu sobie z codziennymi czynnościami. Tocilizumab spowalnia postęp
uszkodzenia chrząstki i kości stawów spowodowany przez chorobę oraz powoduje poprawę zdolności
pacjenta do wykonywania codziennych aktywności.

Tyenne stosuje się w leczeniu:
- dorosłych z czynnym reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS) o nasileniu
  umiarkowanym do ciężkiego, choroby autoimmunologicznej, której wcześniejsze leczenie nie
  powiodło się. Tyenne jest podawany zwykle w skojarzeniu z metotreksatem. Tyenne może być
  podawany również w monoterapii, jeżeli lekarz prowadzący stwierdzi, że leczenie
  metotreksatem nie jest wskazane.
- Tyenne może być również stosowany w leczeniu dorosłych nieotrzymujących wcześniejszego
  leczenia metotreksatem, którzy mają czynne postępujące RZS o ciężkim nasileniu.
- dzieci w wieku od 2 lat i młodzieży z czynnym, uogólnionym, młodzieńczym idiopatycznym
  zapaleniem stawów (uMIZS), choroby zapalnej, która powoduje ból i obrzęk co najmniej
  jednego stawu oraz wywołuje gorączkę i wysypkę. Tyenne jest stosowany w celu łagodzenia
  objawów uMIZS i może być stosowany w monoterapii lub w skojarzeniu z metotreksatem.
- dzieci w wieku od 2 lat i młodzieży z czynnym wielostawowym młodzieńczym
  idiopatycznym zapaleniem stawów (wMIZS), choroby zapalnej, która powoduje ból i obrzęki
  w obrębie co najmniej jednego stawu. Tyenne stosuje się w celu łagodzenia objawów wMIZS
  w monoterapii lub w skojarzeniu z metotreksatem.
- dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku od 2 lat z ciężkim lub zagrażającym życiu zespołem
  uwalniania cytokin (CRS), działaniem niepożądanym występującym u pacjentów leczonych
  terapiami wykorzystującymi limfocyty T zawierające chimeryczny receptor antygenowy (CAR),
  które stosuje się w leczeniu niektórych rodzajów nowotworów.
- dorosłych z chorobą koronawirusową 2019 (COVID-19), otrzymujących kortykosteroidy
  o działaniu układowym i wymagających uzupełniającej tlenoterapii lub wentylacji
  mechanicznej.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Tyenne

Kiedy nie stosować leku Tyenne
- jeśli pacjent ma uczulenie na tocilizumab lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
  (wymienionych w punkcie 6).
- jeśli u pacjenta występuje czynne, ciężkie zakażenie.
Jeśli któraś z powyższych sytuacji dotyczy pacjenta, należy poinformować o tym lekarza lub
pielęgniarkę podającą lek.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem stosowania leku Tyenne należy omówić z lekarzem lub pielęgniarką:
- Jeśli u pacjenta podczas podawania lub po podaniu leku wystąpiła reakcja alergiczna
  w postaci, np.: uczucia ściskania w klatce piersiowej, świszczącego oddechu, ciężkich zawrotów
  głowy, oszołomienia, obrzęku warg lub wysypki na skórze, należy niezwłocznie powiadomić
  o tym lekarza prowadzącego.
- Jeśli pacjent miał jakiekolwiek zakażenie, trwające krótko lub długo, lub gdy u pacjenta często
  powtarzają się zakażenia. Należy niezwłocznie powiadomić lekarza o złym samopoczuciu
  pacjenta. Tyenne może osłabiać zdolność organizmu do zwalczania zakażeń, co może
  spowodować nasilenie toczącego się zakażenia lub zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia
  nowego zakażenia.
- Jeśli pacjent miał gruźlicę, należy o tym powiadomić lekarza prowadzącego. Lekarz zbada
  pacjenta pod kątem objawów gruźlicy przed rozpoczęciem podawania leku Tyenne. Jeśli
  w trakcie lub po terapii wystąpią objawy gruźlicy (uporczywy kaszel, zmniejszenie masy ciała,
  apatia, niewielka gorączka) lub objawy jakiegokolwiek innego zakażenia, należy natychmiast
  powiadomić lekarza.
- Jeśli u pacjenta występowało owrzodzenie jelit lub zapalenie uchyłków jelita, należy o tym
  powiadomić lekarza prowadzącego. Objawy tych schorzeń – to m.in.: ból brzucha
  i niewyjaśnione zmiany rytmu wypróżnień z towarzyszącą gorączką.
- Jeśli u pacjenta stwierdzono chorobę wątroby, należy o tym powiadomić lekarza
  prowadzącego. Lekarz może podjąć decyzję o wykonaniu badania krwi w celu sprawdzenia
  czynności wątroby przed rozpoczęciem podawania leku Tyenne.
- Jeśli pacjent (dorosły lub dziecko) został niedawno zaszczepiony lub planuje poddać się
  szczepieniu, należy o tym powiadomić lekarza prowadzącego. Zaleca się, aby przed
  rozpoczęciem leczenia lekiem Tyenne u wszystkich pacjentów, a w szczególności u dzieci,
  uzupełnić wszystkie brakujące szczepienia, chyba, że wymagane jest pilne rozpoczęcie leczenia.
  Niektórych rodzajów szczepionek nie należy podawać w trakcie leczenia lekiem Tyenne.
- Jeśli pacjent ma chorobę nowotworową, należy o tym powiadomić lekarza prowadzącego.
  Lekarz zadecyduje, czy pacjent może nadal przyjmować Tyenne.
- Jeśli u pacjenta występują czynniki ryzyka chorób serca, takie jak podwyższone ciśnienie
  tętnicze krwi i podwyższony poziom cholesterolu, należy powiadomić o tym lekarza
  prowadzącego. Parametry te należy kontrolować w trakcie leczenia lekiem Tyenne.
- Jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek o nasileniu umiarkowanym lub ciężkim,
  lekarz prowadzący będzie kontrolował stan pacjenta.
- Jeśli pacjent ma uporczywe bóle głowy.

Przed podaniem leku Tyenne i podczas terapii lekarz prowadzący będzie zlecać badania krwi, aby
sprawdzić, czy u pacjenta nie występuje niska liczba białych krwinek lub płytek krwi albo zwiększona
aktywność enzymów wątrobowych.

Dzieci i młodzież
Tyenne nie jest zalecany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 2 lat.

Jeśli u dziecka wystąpił w przeszłości zespół aktywacji makrofagów (polegający na aktywacji
i niekontrolowanym namnażaniu się pewnych komórek krwi) należy zgłosić to lekarzowi. Lekarz
zadecyduje, czy pacjent mimo to może przyjmować Tyenne.

Tyenne a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio
(rodzice/opiekunowie powinni powiedzieć lekarzowi o lekach, jakie przyjmuje dziecko, jeżeli jest
pacjentem), w tym także lekach wydawanych bez recepty. Tyenne może zmieniać działanie innych
leków, tak że może zajść konieczność zmiany ich dawek.

Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich przyjmowanych lekach zawierających następujące
substancje czynne:
- metyloprednizolon, deksametazon – stosowane w celu zmniejszenia zapalenia
- symwastatyna, atorwastatyna – stosowane w celu zmniejszenia poziomu cholesterolu
- antagoniści kanału wapniowego (np. amlodypina) – stosowane w leczeniu podwyższonego
  ciśnienia tętniczego krwi
- teofilina – stosowana w leczeniu astmy
- warfaryna lub fenprokumon – stosowane jako leki przeciwkrzepliwe
- fenytoina – stosowana w leczeniu drgawek
- cyklosporyna – stosowana w celu osłabienia układu odpornościowego podczas przeszczepiania
  narządów
- benzodiazepiny (np. temazepam) – stosowane w celu zmniejszenia lęku.
W przypadku szczepień, należy zapoznać się z informacją dotyczącą ostrzeżeń powyżej.

Z powodu braku doświadczenia klinicznego nie należy stosować leku Tyenne z innymi lekami
biologicznymi stosowanymi w leczeniu RZS, uMIZS lub wMIZS.

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Leku Tyenne nie należy stosować w czasie ciąży, z wyjątkiem sytuacji, gdy jego podawanie jest
bezwzględnie konieczne. Jeśli pacjentka jest w ciąży, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy
planuje mieć dziecko, powinna poinformować lekarza prowadzącego.

Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia lekiem
Tyenne i przez 3 miesiące po zakończeniu leczenia.

Należy przerwać karmienie piersią i poinformować lekarza, jeśli pacjentka ma otrzymać Tyenne. Po
zakończeniu leczenia należy odczekać co najmniej 3 miesiące przed rozpoczęciem karmienia piersią.
Nie wiadomo, czy Tyenne przenika do mleka matki.

Dostępne dotychczas dane niekliniczne nie wskazują na występowanie wpływu leczenia
tocilizumabem na płodność.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Tyenne może powodować zawroty głowy. Pacjentom, u których występują zawroty głowy, nie zaleca
się prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn.

Tyenne zawiera sód
Ten lek zawiera 0,24 mg sodu (głównego składnika soli kuchennej) w każdym mL. Odpowiada to
0,012% maksymalnej zalecanej dobowej dawki sodu w diecie u osób dorosłych. Tyenne jest
rozcieńczany w roztworze chlorku sodu 9 mg/mL (0,9 %) lub 4,5 mg/mL (0,45%) do wstrzykiwań.
Informację tę należy wziąć pod uwagę w przypadku podawania leku pacjentom na diecie
ograniczającej spożywanie sodu.

3. Jak stosować Tyenne

Tyenne jest wydawany z przepisu lekarza do zastrzeżonego stosowania.

Tyenne będzie podawany w postaci kroplówki dożylnej przez lekarza lub pielęgniarkę. Lekarz
lub pielęgniarka rozcieńczy roztwór, poda kroplówkę i będzie obserwować pacjenta podczas
podawania i po jego zakończeniu.

Dorośli z RZS
Zazwyczaj stosowana dawka leku Tyenne wynosi 8 mg na kg masy ciała. W zależności od odpowiedzi
na leczenie, lekarz może zmniejszyć dawkę do 4 mg/kg mc., a następnie z powrotem zwiększyć dawkę
do 8 mg/kg mc., gdy jest to konieczne.

Tyenne podaje się pacjentom dorosłym raz na 4 tygodnie, w postaci kroplówki dożylnej (infuzja
dożylna) przez okres jednej godziny.

Dzieci w wieku od 2 lat i młodzież z uMIZS
Zazwyczaj stosowana dawka leku Tyenne zależy od masy ciała pacjenta.
- U pacjentów o wadze poniżej 30 kg dawka wynosi 12 mg na każdy kilogram masy ciała.
- U pacjentów o wadze od 30 kg dawka wynosi 8 mg na każdy kilogram masy ciała.
Dawka jest obliczana na podstawie masy ciała przed każdym podaniem.

Tyenne podaje się raz na 2 tygodnie w postaci kroplówki dożylnej (infuzja dożylna) przez okres jednej
godziny.

Dzieci w wieku od 2 lat i młodzież z wMIZS
Zazwyczaj stosowana dawka leku Tyenne zależy od masy ciała pacjenta.
- U pacjentów o wadze poniżej 30 kg dawka wynosi 10 mg na każdy kilogram masy ciała.
- U pacjentów o wadze od 30 kg dawka wynosi 8 mg na każdy kilogram masy ciała.
Dawka jest obliczana w oparciu o masę ciała przed każdym podaniem.

Tyenne podaje się raz na 4 tygodnie w postaci kroplówki dożylnej(infuzja dożylna) przez okres jednej
godziny.

Pacjenci z CRS
Zazwyczaj stosowana dawka leku Tyenne wynosi 8 mg na kilogram masy ciała u pacjentów o wadze
od 30 kg.

Dawka wynosi 12 mg na kilogram masy ciała u pacjentów o wadze poniżej 30 kg.
Tyenne można podawać niezależnie lub w skojarzeniu z kortykosteroidami.

Pacjenci z COVID-19
Zazwyczaj stosowana dawka leku Tyenne wynosi 8 mg na każdy kilogram masy ciała. Może zajść
konieczność podania drugiej dawki.

Zastosowanie większej niż zalecana dawki leku Tyenne
Ponieważ Tyenne jest podawany przez lekarza lub pielęgniarkę, podanie większej niż zalecana dawki
leku jest mało prawdopodobne. Jednakże, jeśli pacjent jest zaniepokojony taką możliwością, należy
zwrócić się do lekarza prowadzącego.

Pominięcie zastosowania leku Tyenne
Ponieważ Tyenne jest podawany przez lekarza lub pielęgniarkę, pominięcie podania zalecanej dawki
leku jest mało prawdopodobne. Jednakże, jeśli pacjent jest zaniepokojony taką możliwością, należy
zwrócić się do lekarza prowadzącego lub pielęgniarki.

Przerwanie stosowania leku Tyenne
Nie należy przerywać przyjmowania leku Tyenne bez konsultacji z lekarzem.

W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku Tyenne, należy zwrócić się do lekarza lub
pielęgniarki.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, Tyenne może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane mogą wystąpić w ciągu co najmniej 3 miesięcy od otrzymania ostatniej dawki
leku Tyenne.

Możliwe ciężkie działania niepożądane: należy natychmiast zgłosić lekarzowi.
Są częste, mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów

Reakcje alergiczne podczas lub po infuzji:
- trudności w oddychaniu, ucisk w klatce piersiowej lub zawroty głowy
- wysypka, swędzenie, pokrzywka, obrzęk warg, języka lub twarzy.

Jeśli pacjent zauważy którykolwiek z powyższych objawów, powinien niezwłocznie powiadomić
lekarza.

Objawy ciężkiego zakażenia:
- gorączka i dreszcze
- pęcherze w jamie ustnej lub na skórze
- ból brzucha.

Oznaki i objawy toksycznego uszkodzenia wątroby:
Mogą wystąpić u 1 na 1 000 pacjentów
- uczucie zmęczenia
- ból brzucha
- żółtaczka (żółte zabarwienie skóry lub białek oczu).
W przypadku wystąpienia któregokolwiek z powyższych objawów należy poinformować lekarza tak
szybko, jak to możliwe
.

Działania niepożądane występujące bardzo często:
Mogą wystąpić częściej niż u 1 na 10 pacjentów
- zakażenia górnych dróg oddechowych, z typowymi objawami takimi jak kaszel, zatkany nos,
  katar, ból gardła i ból głowy
- wysoki poziom tłuszczów (cholesterolu) we krwi.

Działania niepożądane występujące często:
Mogą wystąpić u 1 na 10 pacjentów
- zakażenie płuc (zapalenie płuc)
- półpasiec (herpes zoster)
- opryszczka jamy ustnej (herpes simplex), pęcherze
- zakażenia skóry (zapalenie tkanki podskórnej) czasami z towarzyszącą gorączką i dreszczami
- wysypka i świąd skóry, pokrzywka
- reakcje alergiczne (nadwrażliwość)
- zakażenie oka (zapalenie spojówek)
- ból głowy, zawroty głowy, wysokie ciśnienie tętnicze krwi
- owrzodzenie jamy ustnej, ból brzucha
- zatrzymanie wody w organizmie (obrzęki podudzi), zwiększenie masy ciała
- kaszel, spłycenie oddechu
- mała liczba białych krwinek w badaniach krwi (neutropenia, leukopenia)
- nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych wątroby (podwyższona aktywność
  aminotransferaz wątrobowych)
- podwyższony poziom bilirubiny w badaniach krwi
- małe stężenie fibrynogenu we krwi (białka uczestniczącego w krzepnięciu krwi).

Działania niepożądane występujące niezbyt często:
Mogą wystąpić u 1 na 100 pacjentów
- zapalenie uchyłków jelita (gorączka, nudności, biegunka, zaparcia, ból brzucha)
- zaczerwienione i opuchnięte obszary w jamie ustnej
- wysoki poziom lipidów (triglicerydów) we krwi
- wrzód żołądka
- kamica nerkowa
- niedoczynność tarczycy.

Działania niepożądane występujące rzadko:
Mogą wystąpić u 1 na 1 000 pacjentów
- zespół Stevensa-Johnsona (wysypka na skórze, która może prowadzić do powstania pęcherzy
  i łuszczenia skóry)
- reakcje alergiczne mogące prowadzić do zgonu (anafilaksja [skutek śmiertelny])
- zapalenie wątroby, żółtaczka.

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko:
Mogą wystąpić najwyżej u 1 na 10 000 pacjentów
- mała liczba białych krwinek, czerwonych krwinek oraz płytek krwi w badaniach krwi
- niewydolność wątroby.

Dodatkowe działania niepożądane występujące u dzieci i młodzieży z uMIZS
Zazwyczaj działania niepożądane u pacjentów z uMIZS były podobnego rodzaju jak u dorosłych
z RZS. Niektóre działania niepożądane obserwowano częściej: zapalenie nosa i gardła, biegunka,
mniejsza liczba białych krwinek i podwyższona aktywność enzymów wątrobowych.

Dodatkowe działania niepożądane występujące u dzieci i młodzieży z wMIZS
Zazwyczaj działania niepożądane u pacjentów z wMIZS były podobnego rodzaju jak u dorosłych
z RZS. Niektóre działania niepożądane obserwowano częściej: zapalenie nosa i gardła, ból głowy,
mdłości (nudności) i mniejsza liczba białych krwinek.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do „krajowego systemu zgłaszania” wymienionego w załączniku V.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Tyenne

Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku.
Przechowywać w lodówce (2°C - 8°C). Nie zamrażać.
Przechowywać fiolki w opakowaniu zewnętrznym w celu ochrony przed światłem.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Tyenne
- Substancją czynną leku jest tocilizumab.
  Każda fiolka 4 mL zawiera 80 mg tocilizumabu (20 mg/mL).
  Każda fiolka 10 mL zawiera 200 mg tocilizumabu (20 mg/mL).
  Każda fiolka 20 mL zawiera 400 mg tocilizumabu (20 mg/mL).
- Pozostałe składniki to: L-arginina, L-histydyna, L-kwas mlekowy, sodu chlorek, polisorbat 80,
  kwas solny (E507) i (lub) sodu wodorotlenek (E524), woda do wstrzykiwań.

Informacje dotyczące sodu, patrz punkt 2 powyżej „Tyenne zawiera sód”.

Jak wygląda Tyenne i co zawiera opakowanie
Tyenne jest koncentratem do sporządzania roztworu do infuzji. Koncentrat jest bezbarwnym do
bladożółtego, przezroczystym płynem.
Tyenne jest dostarczany w fiolkach zawierających 4 mL, 10 mL lub 20 mL koncentratu do
sporządzania roztworu do infuzji. Opakowania zawierają 1 fiolkę, a opakowanie zbiorcze zawiera
4 fiolki (4 opakowania po 1 fiolce).

Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.

Podmiot odpowiedzialny
Fresenius Kabi Deutschland GmbH
Else-Kroener-Strasse 1
61352 Bad Homburg v.d.Hoehe
Niemcy

Wytwórca
Fresenius Kabi Austria GmbH
Hafnerstrasse 36
8055 Graz
Austria

Data ostatniej aktualizacji ulotki:

Inne źródła informacji
Szczegółowe informacje o tym leku znajdują się na stronie internetowej Europejskiej Agencji Leków
http://www.ema.europa.eu/.

Dane o lekach i suplementach diety dostarcza