Tulip tabl. powl.(10 mg) - 60 szt.

Opakowanie

60 szt.

Producent

Sandoz

Opis

produkt wydawany z apteki na podstawie recepty

Refundowany

Tak

Rodzaj

tabl. powl.

Kwota refundowana

8.43

Dawkowanie

Doustnie. Dawkę należy ustalać indywidualnie w zależności od początkowych stężeń cholesterolu LDL, celu terapeutycznego oraz reakcji pacjenta. Przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia pacjent powinien stosować dietę mającą na celu zmniejszenie stężenia cholesterolu. Zwykle stosowana dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę. Modyfikacji dawek należy dokonywać co 4 tyg. lub rzadziej. Maksymalna dawka wynosi 80 mg raz na dobę. Pierwotna hipercholesterolemia i mieszana hiperlipidemia: u większości pacjentów wystarcza dawka 10 mg na dobę. Odpowiedź terapeutyczna jest widoczna w ciągu 2 tyg. leczenia, a maksymalną odpowiedź terapeutyczną osiąga się zwykle w ciągu 4 tyg., utrzymuje się ona podczas długotrwałego leczenia. Rodzinna heterozygotyczna hipercholesterolemia: zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg na dobę. Dawki należy ustalać indywidualnie, a zmiany dawki należy dokonywać co 4 tyg., do osiągnięcia dawki 40 mg na dobę. Następnie można albo zwiększyć dawkę do maksymalnej dawki 80 mg na dobę albo podawać atorwastatynę w dawce 40 mg na dobę w skojarzeniu z lekami wiążącymi kwasy żółciowe. Rodzinna homozygotyczna hipercholesterolemia: dawki wynoszą 10-80 mg na dobę. U tych pacjentów atorwastatynę należy stosować jako leczenie wspomagające inne sposoby terapii hipolipemizującej (np. aferezę LDL), lub wtedy, gdy takie sposoby leczenia są niedostępne. Zapobieganie chorobom układu krążenia: 10 mg na dobę. Aby uzyskać stężenie cholesterolu LDL, odpowiadające aktualnym wytycznym konieczne może być stosowanie większych dawek leku. Leczenie skojarzone: pacjentom przyjmującym jednocześnie z atorwastatyną leki przeciwwirusowe stosowane w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C zawierające elbaswir z grazoprewirem lub letermowir stosowany w profilaktyce zakażeń wirusem cytomegalii nie należy podawać dawki atorwastatyny większej niż 20 mg/dobę. Nie zaleca się stosowania atorwastatyny u pacjentów przyjmujących letermowir jednocześnie z cyklosporyną. Dzieci ≥10 lat. Hipercholesterolemia: stosowanie preparatu powinno odbywać się pod kontrolą lekarzy specjalistów doświadczonych w leczeniu hiperlipidemii u dzieci; należy regularnie dokonywać oceny stanu zdrowia pacjentów pod kątem skuteczności leczenia. Zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg na dobę, dawka może być zwiększona do 20 mg na dobę, w zależności od reakcji na leczenie i tolerancji leku. Dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania u dzieci dawek większych niż 20 mg (co odpowiada ok. 0,5 mg/kg mc.) są ograniczone. Atorwastatyny nie jest wskazana u dzieci w wieku <10 lat, zaleca się stosowanie atorwastatyny w innej postaci farmaceutycznej i (lub) innej mocy. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz u pacjentów w podeszłym wieku. Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z czynną chorobą wątroby stosowanie leku jest przeciwwskazane. Sposób podania. Dawkę dobową atorwastatyny podaje się w całości jednorazowo. Preparat można przyjmować o dowolnej porze dnia, z posiłkiem lub bez posiłku. Tabl. 20 mg z linią podziału po drugiej stronie. Tabl. 40 mg i 80 mg można podzielić na równe dawki.

Zastosowanie

Hipercholesterolemia. Uzupełnienie diety w celu zmniejszenia podwyższonego stężenia cholesterolu całkowitego, cholesterolu LDL (LDL-C), apolipoproteiny B i triglicerydów u dorosłych, młodzieży i dzieci w wieku 10 lat lub starszych z hipercholesterolemią pierwotną, w tym z hipercholesterolemią rodzinną (wariant heterozygotyczny) lub hiperlipidemią złożoną (mieszaną) (odpowiadającą typom IIa i IIb według klasyfikacji Fredricksona), gdy odpowiedź na stosowanie diety i inne niefarmakologiczne metody leczenia jest niewystarczająca. Zmniejszenie stężenia cholesterolu całkowitego i LDL-C u dorosłych z rodzinną hipercholesterolemią homozygotyczną, jako uzupełnienie innych metod leczenia hipolipemizującego (np. aferezy LDL) lub jeśli takie metody leczenia nie są dostępne. Zapobieganie chorobom układu krążenia. Zapobieganie zdarzeniom sercowo-naczyniowym u dorosłych pacjentów, u których ryzyko pierwszego zdarzenia sercowo-naczyniowego jest oceniane jako duże, jako uzupełnienie korygowania innych czynników ryzyka.

Treść ulotki

1. Co to jest Tulip i w jakim celu się go stosuje

Tulip należy do grupy leków nazywanych statynami, które regulują przemiany lipidów (tłuszczów)
w organizmie.

Tulip jest stosowany w celuzmniejszenia stężenia lipidów - cholesterolu i triglicerydów we krwi, gdy
sama dieta ubogotłuszczowa i zmiany trybu życia nie są skuteczne. Tulip może również zmniejszyć
ryzyko rozwoju chorób serca nawet wtedy, gdy stężenie cholesterolu we krwi pacjenta jest
prawidłowe. Podczas leczenia należy kontynuować standardową dietę o zmniejszonej zawartości
cholesterolu.

2. Informacje ważne przed zastosowaniem leku Tulip

Kiedy nie stosować leku Tulip
- jeśli pacjent ma nadwrażliwość (uczulenie) na atorwastatynę, na jakikolwiek inny podobny lek
  stosowany w celu zmniejszenia stężenia lipidów we krwi lub na którykolwiek z pozostałych
  składników tego leku (wymienionych w punkcie 6);
- jeśli u pacjenta występują lub w przeszłości występowały choroby wątroby;
- jeśli u pacjenta stwierdzono niewyjaśnione, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby;
- jeśli pacjent jednocześnie stosuje glekaprewir z pibrentaswirem w leczeniu wirusowego zapalenia
  wątroby typu C;
- u kobiet w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod zapobiegania ciąży;
- u kobiet w ciąży lub planujących ciążę;
- u kobiet karmiących piersią.

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Tulip należy omówić to z lekarzem lub farmaceutą.
Niżej wymieniono przyczyny, dla których Tulip może nie być odpowiednim lekiem dla pacjenta:
- występujący w przeszłości udar z krwawieniem do mózgu lub obecność w mózgu niewielkiej ilości
  płynu z poprzedniego udaru;
- zaburzenia czynności nerek;
- niedoczynność tarczycy;
- powtarzające się lub niewyjaśnione bóle mięśni, problemy z mięśniami występujące w przeszłości
  u pacjenta lub jego krewnych;
- problemy z mięśniami podczas stosowania w przeszłości innych leków obniżających stężenie
  lipidów (np. innych statyn lub fibratów);
- regularne spożywanie dużych ilości alkoholu;
- występująca w przeszłości choroba wątroby;
- wiek powyżej 70 lat.

Przed zastosowaniem leku Tulip należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, jeśli
- u pacjenta stwierdzono ciężką niewydolność oddechową
- jeśli pacjent przyjmuje lub przyjmował w ciągu ostatnich 7 dni doustnie lub we wstrzyknięciu
  lek zawierający kwas fusydowy (lek stosowany w zakażeniach bakteryjnych). Stosowanie kwasu
  fusydowego jednocześnie z lekiem Tulip może prowadzić do ciężkich uszkodzeń mięśni
  (rabdomiolizy).
- jeśli u pacjenta występuje lub występowała miastenia (choroba powodująca ogólne osłabienie
  mięśni, w tym w niektórych przypadkach mięśni biorących udział w oddychaniu) lub miastenia
  oczna (choroba powodująca osłabienie mięśni oczu), ponieważ statyny mogą czasami nasilać
  objawy choroby lub prowadzić do wystąpienia miastenii (patrz punkt 4)

Należy również powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie, jeśli w trakcie stosowania leku wystąpi
u pacjenta osłabienie mięśni, które nie przemija. Może być konieczne przeprowadzenie dodatkowych
badań i zastosowanie odpowiednich leków.

U pacjentów, których dotyczą którekolwiek z powyższych sytuacji, lekarz zleci wykonanie badania
krwi przed rozpoczęciem leczenia lekiem Tulip oraz, w miarę możliwości, podczas leczenia w celu
monitorowania ryzyka działań niepożądanych dotyczących mięśni. Wiadomo, że ryzyko takich
działań (np. rabdomiolizy) zwiększa się podczas stosowania w tym samym czasie niektórych innych
leków (patrz niżej „Tulip a inne leki”).

Osoby chore na cukrzycę lub te, u których istnieje ryzyko rozwoju cukrzycy, będą pod ścisłą kontrolą
lekarską podczas stosowania tego leku. Osoby, u których stwierdza się duże stężenie cukru
i tłuszczów we krwi, nadwagę oraz wysokie ciśnienie krwi, mogą być zagrożone ryzykiem rozwoju
cukrzycy.

Tulip a inne leki
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta
obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować, również tych, które wydawane
są bez recepty.

Niektóre leki i Tulip mogą wzajemnie wpływać na swoje działanie. Taki rodzaj interakcji może być
przyczyną mniejszej skuteczności jednego lub obu leków. Może również zwiększyć ryzyko
wystąpienia lub nasilenia działań niepożądanych, w tym bardzo poważnego uszkodzenia mięśni, tzw.
rabdomiolizy, opisanej w punkcie 4:
- leki stosowane w celu modyfikacji działania układu odpornościowego, np. cyklosporyna;
- niektóre antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze, np. erytromycyna, klarytromycyna, telitromycyna,
  ketokonazol, itrakonazol, worykonazol, flukonazol, pozakonazol, ryfampicyna, kwas fusydowy;
- inne leki regulujące stężenie lipidów, np. gemfibrozyl, inne fibraty, kolestypol;
- niektóre leki blokujące kanał wapniowy stosowane w dławicy piersiowej lub nadciśnieniu
  tętniczym, np. amlodypina, diltiazem, a także leki regulujące rytm serca, np. digoksyna,
  werapamil, amiodaron;
- letermowir, lek stosowany w celu zapobiegania chorobie powodowanej przez wirus cytomegalii;
- leki stosowane w leczeniu zakażenia HIV, np. rytonawir, lopinawir, atazanawir, indynawir,
  darunawir, połączenie typranawiru z rytonawirem itp.;
- niektóre leki stosowane w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C, np. telaprewir,
  boceprewir oraz lek złożony zawierający elbaswir z grazoprewirem;
- inne leki, które wykazują interakcje z lekiem Tulip, m.in. ezetymib (zmniejszający stężenie
  cholesterolu), warfaryna (lek zmniejszający krzepliwość krwi), doustne środki antykoncepcyjne,
  styrypentol (lek przeciwdrgawkowy stosowany w leczeniu padaczki), cymetydyna (stosowana
  w leczeniu zgagi i choroby wrzodowej), fenazon (lek przeciwbólowy), kolchicyna (stosowana
  w leczeniu dny moczanowej) oraz leki zobojętniające kwas żołądkowy (leki stosowane
  w niestrawności, zawierające glin lub magnez);
- leki dostępne bez recepty: ziele dziurawca.

Jeśli w leczeniu zakażenia bakteryjnego pacjent musi stosować kwas fusydowy w postaci doustnej,
należy tymczasowo odstawić Tulip. Lekarz poinformuje pacjenta, kiedy będzie mógł ponownie zacząć
stosować Tulip w bezpieczny sposób. Stosowanie leku Tulip z kwasem fusydowym może w rzadkich
przypadkach prowadzić do osłabienia mięśni, ich tkliwości lub bólu (rabdomioliza). Więcej
informacji na temat rabdomiolizy znajduje się w punkcie 4.

Tulip z jedzeniem, piciem i alkoholem
Sposób stosowania leku Tulip opisano w punkcie 3. Należy zwrócić uwagę na następujące
informacje:

Sok grejpfrutowy
W trakcie leczenia nie należy spożywać więcej niż jedną lub dwie małe szklanki soku grejpfrutowego
dziennie, gdyż większe jego ilości mogą zmieniać działanie leku Tulip.

Alkohol
Podczas przyjmowania leku Tulip należy unikać spożywania nadmiernej ilości alkoholu (patrz
punkt 2 „Ostrzeżenia i środki ostrożności”).

Ciąża, karmienie piersią i wpływ na płodność
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć
dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie dowiedziono bezpieczeństwa stosowania leku Tulip w czasie ciąży i karmienia piersią.

Kobiety w ciąży lub planujące ciążę nie mogą stosować leku Tulip.

Kobiety w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznych metod zapobiegania ciąży, nie mogą
stosować leku Tulip.

Kobiety karmiące piersią nie mogą stosować leku Tulip.

Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn
Lek nie wpływa zazwyczaj na zdolność prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn. Jednak
w razie takiego działania nie należy prowadzić pojazdów, obsługiwać żadnych narzędzi ani maszyn.

Tulip zawiera laktozę
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien
skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

Tulip zawiera sód
Ten lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na tabletkę, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.

Tulip zawiera sorbitol
Lek zawiera śladowe ilości sorbitolu.

3. Jak stosować Tulip

Ten lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W razie wątpliwości należy zwrócić
się do lekarza lub farmaceuty.

Przed rozpoczęciem leczenia lekarz zaleci stosowanie diety o małej zawartości cholesterolu. Dietę tę
należy kontynuować podczas stosowania leku Tulip.

U dorosłych i dzieci w wieku 10 lat lub starszych zwykle stosowaną dawką początkową leku Tulip
jest 10 mg raz na dobę. W razie konieczności lekarz może zwiększyć tę dawkę aż do uzyskania dawki,
jakiej potrzebuje pacjent. Lekarz dostosowuje dawkę leku w odstępach co najmniej 4-tygodniowych.
Maksymalna dawka leku Tulip u dorosłych wynosi 80 mg raz na dobę, a u dzieci 20 mg raz na dobę.

Tabletki leku Tulip należy połykać popijając wodą. Lek można przyjmować o dowolnej porze dnia,
podczas posiłków lub niezależnie od posiłków. Należy jednak starać się przyjmować tabletkę o tej
samej porze każdego dnia.

Czas trwania leczenia lekiem Tulip jest określany przez lekarza.

W przypadku wrażenia, że działanie leku Tulip jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do
lekarza.

Przyjęcie większej niż zalecana dawki leku Tulip
W razie przypadkowego przyjęcia zbyt wielu tabletek leku Tulip (więcej niż zalecana dawka
dobowa), należy skontaktować się z lekarzem lub najbliższym szpitalem w celu uzyskania porady.

Pominięcie przyjęcia leku Tulip
W przypadku zapomnienia o przyjęciu leku, należy po prostu przyjąć kolejną dawkę
w przewidzianym czasie. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej
dawki.

Przerwanie stosowania leku Tulip
Jeśli pacjent ma jakiekolwiek dalsze wątpliwości związane ze stosowaniem tego leku lub zamierza
przerwać leczenie, powinien zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

4. Możliwe działania niepożądane

Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Jeśli u pacjenta wystąpi którekolwiek z wymienionych ciężkich działań niepożądanych lub
objawów, powinien on przerwać stosowanie leku i niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub

zgłosić się do oddziału ratunkowego najbliższego szpitala.

Rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 1000 osób)
- Ciężka reakcja alergiczna powodująca obrzęk twarzy, języka i gardła, który może być przyczyną
  dużych trudności w oddychaniu.
- Ciężka choroba przebiegająca ze znacznym łuszczeniem się i obrzękiem skóry, powstawaniem
  pęcherzy na skórze, w obrębie jamy ustnej, oczu, narządów płciowych i z gorączką. Wysypka
  skórna z różowo-czerwonymi plamami, zwłaszcza na dłoniach lub podeszwach stóp z możliwością
  powstania pęcherzy.
- Osłabienie, tkliwość, ból lub zerwanie mięśni lub czerwonobrunatne zabarwienie moczu. Jeśli
  występują jednocześnie ze złym samopoczuciem lub wysoką gorączką, mogą być spowodowane
  patologicznym rozpadem mięśni (rabdomioliza) – stanem, który nie zawsze ustępuje nawet po
  odstawieniu atorwastatyny, może zagrażać życiu i prowadzić do problemów z nerkami.

Bardzo rzadko (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób)
- Jeśli u pacjenta wystąpi niespodziewane lub nietypowe krwawienie lub powstaną siniaki, może to
  wskazywać na zaburzenia czynności wątroby. Należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.
- Zespół toczniopodobny (w tym wysypka, zaburzenia dotyczące stawów i działanie na komórki
  krwi).

Inne możliwe działania niepożądane leku Tulip:

Częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 osób):
- zapalenie błony śluzowej nosa, ból gardła, krwawienie z nosa
- reakcje alergiczne
- zwiększenie stężenia cukru we krwi (pacjenci z cukrzycą powinni w dalszym ciągu uważnie
  kontrolować stężenie cukru we krwi), zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi
- ból głowy
- nudności, zaparcie, gazy, niestrawność, biegunka
- ból stawów, ból mięśni i ból pleców
- wyniki badań, które wskazują na możliwość nieprawidłowej czynności wątroby

Niezbyt częste działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 100 osób):
- jadłowstręt (utrata apetytu), zwiększenie masy ciała, zmniejszenie stężenia cukru we krwi
  (pacjenci z cukrzycą powinni w dalszym ciągu uważnie kontrolować stężenie cukru we krwi)
- koszmary senne, bezsenność
- zawroty głowy, drętwienie lub mrowienie palców (rąk i nóg), osłabienie odczuwania bólu lub
  dotyku, zaburzenia smaku, utrata pamięci
- niewyraźne widzenie
- dzwonienie w uszach i (lub) głowie
- wymioty, wzdęcie, ból w nadbrzuszu i podbrzuszu, zapalenie trzustki (prowadzące do bólu
  żołądka)
- zapalenie wątroby
- wysypka, wysypka skórna i świąd, pokrzywka, wypadanie włosów
- ból szyi, zmęczenie mięśni
- uczucie zmęczenia, złe samopoczucie, osłabienie, ból w klatce piersiowej, obrzęk (zwłaszcza
  okolic kostek), podwyższona temperatura
- obecność białych krwinek w moczu

Rzadkie działania niepożądane (mogą występować u 1 do 10 na 10 000 osób):
- zaburzenia widzenia
- nieoczekiwane krwawienie i powstawanie siniaków
- zastój żółci (zażółcenie skóry i białkówek oczu)
- uszkodzenie ścięgna

Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą występować rzadziej niż u 1 na 10 000 osób):
- reakcja alergiczna (objawami mogą być: nagły świszczący oddech i ból lub ucisk w klatce
  piersiowej, obrzęk powiek, twarzy, warg, jamy ustnej, języka lub gardła, trudności w oddychaniu,
  omdlenie)
- utrata słuchu
- ginekomastia (powiększenie piersi u kobiet i mężczyzn)

Działania niepożądane występujące z nieznaną częstością (której nie można określić na podstawie
dostępnych danych):
- martwicza miopatia o podłożu immunologicznym (objawami mogą być: utrzymujące się osłabienie
  mięśni i zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej we krwi).
- miastenia (choroba powodująca ogólne osłabienie mięśni, w tym w niektórych przypadkach mięśni
  biorących udział w oddychaniu).
- miastenia oczna (choroba powodująca osłabienie mięśni oka).

Należy porozmawiać z lekarzem, jeśli u pacjenta występuje osłabienie rąk lub nóg, nasilające się po
okresach aktywności, podwójne widzenie lub opadanie powiek, trudności z połykaniem lub
duszności.

Działania niepożądane, które notowano podczas stosowania niektórych statyn (leków tego samego
rodzaju, co Tulip):
- zaburzenia seksualne
- depresja
- problemy z oddychaniem, w tym uporczywy kaszel i (lub) spłycenie oddechu lub gorączka
- cukrzyca. Większe prawdopodobieństwo rozwoju cukrzycy istnieje u osób, u których stwierdza się
  duże stężenie cukru i tłuszczów we krwi, nadwagę oraz wysokie ciśnienie krwi. Lekarz będzie
  kontrolował stan pacjenta podczas stosowania tego leku.
- utrata pamięci.

Zgłaszanie działań niepożądanych
Jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane, w tym wszelkie objawy niepożądane niewymienione
w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi, farmaceucie lub pielęgniarce. Działania niepożądane
można zgłaszać bezpośrednio do Departamentu Monitorowania Niepożądanych Działań Produktów
Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów
Biobójczych: Al. Jerozolimskie 181C, 02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301/faks: + 48 22 49 21 309/strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
Dzięki zgłaszaniu działań niepożądanych można będzie zgromadzić więcej informacji na temat
bezpieczeństwa stosowania leku.

5. Jak przechowywać Tulip

- Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
- Nie stosować tego leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na pudełku i blistrze po
  EXP. Termin ważności oznacza ostatni dzień podanego miesiąca.
- Nie przechowywać w temperaturze powyżej 30°C. Przechowywać w oryginalnym opakowaniu w
  celu ochrony przed wilgocią.
- Nie stosować leku Tulip, jeśli zauważy się widoczne oznaki zepsucia.
- Leków nie należy wyrzucać do kanalizacji ani domowych pojemników na odpadki. Należy zapytać
  farmaceutę, jak usunąć leki, których się już nie używa. Takie postępowanie pomoże chronić
  środowisko.

6. Zawartość opakowania i inne informacje

Co zawiera Tulip
- Substancją czynną leku jest atorwastatyna. Jedna tabletka powlekana zawiera 10 mg lub 20 mg
  atorwastatyny w postaci trójwodnej soli wapniowej.
- Pozostałe składniki to: celuloza mikrokrystaliczna, wapnia węglan, laktoza jednowodna,
  kroskarmeloza sodowa, hydroksypropyloceluloza, polisorbat 80 [zawiera sorbitol [E420]),
  magnezu stearynian.
  Otoczka: hypromeloza, tytanu dwutlenek, makrogol 6000.

Jak wygląda Tulip i co zawiera opakowanie
Tabletki 10 mg są białe lub białawe, okrągłe, obustronnie wypukłe, oznakowane po jednej stronie
„A 10”, gładkie po drugiej stronie.
Tabletki powlekane 20 mg są białe lub białawe, okrągłe, obustronnie wypukłe, oznakowane po jednej
stronie „A 20”, z linią podziału po drugiej stronie. Tabletki pakowane są w blistry z folii
OPA/Aluminium/PVC/Aluminium lub PVC/LDPE/PVDC/Aluminium w tekturowym pudełku.

Opakowania zawierają:
Tulip 10 mg: 30, 60 lub 90 tabletek powlekanych.
Tulip 20 mg: 30, 60, 90 lub 100 tabletek powlekanych.

Podmiot odpowiedzialny
Sandoz GmbH
Biochemiestrasse 10
A-6250 Kundl, Austria

Wytwórca
Lek S.A.
ul. Podlipie 16
95-010 Stryków

Lek Pharmaceuticals d.d.
Verovškova 57
1526 Ljubljana, Słowenia

W celu uzyskania szczegółowych informacji należy zwrócić się do:

Sandoz Polska Sp. z o.o.
ul. Domaniewska 50 C
02-672 Warszawa
tel. 22 209 70 00

Data ostatniej aktualizacji ulotki: 04/2023
Logo Sandoz

Dane o lekach i suplementach diety dostarcza